🔴🔴🔴 سروده بانو #توران_شهریاری، شاعر زرتشتی، در وصف سه ابر مرد تاريخ ایران زمین، #زرتشت بزرگ، #کوروش بزرگ، #فردوسی بزرگ

بر ستیغ افتخارات وطن
می درخشد نام فرمند سه تن
🔥🔥

نام #زرتشت اولین یکتاپرست
افسری بر تارک این قله است
🔥🔥

راستی و مهر و نیکی دین اوست
صلح و انسان باوری آیین اوست
🔥🔥

مردمان در چشم او یکسان بدند
چون که آنان جملگی انسان بدند
🔥🔥

با سه اصل جاودان و سرمدی
شد نمادی از فروغ ایزدی
🔥🔥

بعد از او هم #کوروش روشن روان
آن ابرمرد جهان باستان
🔥🔥

پرچم آزادگی را برفراشت
او حقوق هر کسی را پاس داشت
🔥🔥

مهرورزی کرد با هرکس که بود
پارسی و ماد و لیدی و یهود
🔥🔥

لوحه اش بنیان آزادی بود
بذر آزادی برش شادی بود
🔥🔥

زان سپس #فردوسی آزادمرد
خفتگان را در وطن بیدار کرد
🔥🔥

شعرهایش جان ز نو در تن دمید
شور ملی در تن میهن دمید
🔥🔥

برد پی بر ریشه ها و بیخ ما
روشنی بخشید بر تاریخ ما
🔥🔥

داد با #شهنامه ایران را توان
آن توان شد آرمانی جاودان
🔥🔥

گرچه بس ایرانی فرزانه نیز
بهر ما هستند پر ارج و عزیز
🔥🔥

لیک بی تایند در هر روزگار
آن سه انسان باور ایران تبار
🔥🔥

https://telegram.me/joinchat/BnFfsTvH5MHmHLKsl_Qc4Q
🌷🌸💐


كانال اتحاديه كشورهاي وارث تمدن ايراني
https://t.me/CUIIC

بیست‌وپنجمِ اسفند (۴۰۰ قمری) تنهاتاریخی‌ست که به روز از آن در خودِ شاهنامه توسطِ فردوسی یاد شده، و ‌احتمالاتِ کمتری در نادرستیِ آن وجود دارد.

البته که با فرضِ گردشی نبودنِ سال‌شماریِ زمانِ فردوسی. این روز روزِ پایانِ سرایشِ شاهنامه است، سرایشِ نهاییِ آن.

شاعر یک بار کتاب را در سال ۳۸۴ قمری تمام می‌کند اما دوباره به آن برمی‌گردد و پس از شانزده سال کار، نگارشِ آن را در بیست‌وپنجمِ اسفندِ سال ۴۰۰ نهایی می‌کند.

گرامی می‌داریم این روز را و گرامی می‌داریم هر خواندن و به پایان بردنِ این کتاب را.

@ShahnamehBekhanim

🔺 مصاحبه با استاد جنیدی را در این باره اینجا بخوانید👇👇

https://t.me/LoversofIRAN/5184


✅ #اتحادیه_کشورهای_وارث_تمدن_ایرانی
t.me/joinchat/AAAAADzg90_e6nfHFgjPZw

قطعه «قیام کاوه»

شهرام #ناظری
فرید #الهامی
و گروه فردوسی

چو کاوه برون شد ز درگاه شاه
بر او انجمن گشت بازارگاه

به مناسبت بزرگداشت حکیم توس، #فردوسی بزرگ
🎶 @Khosousi 🎶
@cuiic
@CUIIC

‍ 🔴🔴🔴 به مناسبت ۲۵ اردیبهشت، روز بزرگداشت #فردوسی_بزرگ*

سند ۱۱۰۰ ساله #شاهنامه با نام های #آذرآبادگان، #اهواز و #اروند_رود!!
چندی است مشاهده می شود واگرایان پان ترک، نام تاریخی آذربایجان را با « ز » به شکل « آزربایجان » تبلیغ می کنند و « آز » را هم به یک قوم موهوم می چسبانند!! و تجزیه طلبان پان عرب هم نام تاریخی « اهواز » را با «ح » و به شکل « ال‌اح واز » می نویسند و برپایه این جعل، مدعی کشوری جعلی در تاریخ با نام ا ل ا ح و ا ز ، شامل خوزستان تاریخی ( سوزیانای باستانی ) و حتی استان های بوشهر و هرمزگان هم هستند، آن هم با پرچمی شبیه پرچم عراق!!!
پان عرب ها، افزون بر آن، نام جعلی خلیج ال ع... را به جای خلیج فارس، نام م ح م ره را به جای خرمشهر ، نام ع ب ا دا ن را به جای آبادان، نام خ ف اج ی ه را به جای سوسنگرد، نام ف ل اح ی ه را به جای شادگان، نام م ع ش و ر را به جای ماهشهر و ... به کار می گیرند و برای جا انداختن خواست نامشروع ایران ستیزانه تغییر نام های تاریخی شهرهای خوزستان، از تریبون های مختلف حتی از برنامه های پربیننده #صداوسیما هم سوء استفاده و تبلیغ کرده اند.
واگرایان « ترک گرا » و « عرب گرا » مدعی هستند که نام ایران، آذربایجان، خوزستان، اهواز و ... همه جدید و جعلی است و ۹۰ سال پیش توسط رضاشاه پهلوی ابداع شده و با زور سرنیزه، کاربردشان در ایران متداول شده است (؟؟!!!)، در حالی که تنها در شاهنامه فردوسی در ۱۱۰۰ سال پیش، نام ایران بیش از ۷۲۰ بار تکرار شده و نگارش درست نام های « آذرآبادگان»، «خوزستان» و « اهواز »ثبت شده است، از جمله در بیت های زیر:
“... به هر شهر بنشست و بنهاد تخت/چنان چون بوم مردم نيكبخت
چنين تا در « آذرآبادگان»/ بشد با بزرگان و آزادگان
... يكي آن كه بر « خوزيان » شاه بود/ گه رزم با تخت همراه بود
... مرا دل بدین نیستی دردمند/ اگر ایمنی یابمی از گزند
که باشد که پیوند سام سوار/ نخواهد ز « اهواز » تا قندهار
بدو گفت سیندخت کای سرفراز/ به گفتار کژی مبادم نیاز
گزند تو پیدا گزند منست/ دل درمند تو بند منست...”
همچنین قابل توجه افرادی که از کاربرد نام شط العرب، صرفا به علت متداول بودن فعلی آن دفاع می کنند، این که نام باستانی « اروندرود » از هزاره ها پیش از شط العرب در اسناد تاریخی متداول بوده و در #اوستا ی #زرتشت_بزرگ نیز به کار رفته است.در اوستا و در مهریشت در مبحث مهر یا میترا، به اروندرود يا در آن دوره ، «ارونگ» یا «آرنگ» اشاره شده‌ است. افزون بر اوستا، سند دیگر تاریخی کاربرد نام « اروند رود»، شاهنامه فردوسی بزرگ است.این در حالی است که نام شط العرب، نخستين بار، حدود ۷۰۰ سال پيش، توسط حمدا... مستوفي در كتاب نزهه القلوب آمده، آن هم در كنار نام بسیار دیرینه " اروند رود " كه به قول حمدا... مستوفي، مورد استفاده فرس یا همان ملت ايرانيان، قرار مي گرفته است.
در نزهت القلوب حمدالله مستوفی آمده‌است: «... چندان كه در عمود شط دجله چندان آب نمی‌ماند که کشتی تواند رفت و در زیر دیه مطاره فواضل این آب ها و آب فرات از بطایح بیرون می‌آید و آب‌هایی که از خوزستان در می‌رسد با آن جمع گشته شط العرب می‌شود و در زیر بصره به دریای فارس می‌ریزد و طول این رود سیصد فرسنگ باشد. فرس آن را اروند رود خواند چنان‌ که فردوسی می‌گوید در شاهنامه:
فریدون چو بگذشت از اروندرود/همی داد بخت شهی را درود»
جداي از این نقل قو‌ل جالب توجه حمدا... مستوفی از شاهنامه فردوسی، نام " اروندرود" در شاهنامه چند بار ديگر نيز به كار رفته است از جمله:
همی رفت منزل به منزل چو باد/سری پر ز کینه دلی پر ز داد
به اروند رود اندر آورد روی/چنان چون بود مرد دیهیم جوی
اگر پهلوانی ندانی زبان/بتازی تو اروند را دجله خوان
قابل توجه برخی از افراد که با استناد به این مصرع، اروند رود را به دجله منتسب می کنند این که بر اساس پژوهش های محیط زیستی، در گذشته، رود دجله جدای از فرات، مستقیم به خلیج فارس می ریخته، بنابراین نام اروند رود، افزون بر انتهای رود و محل تلاقی آن به آب های خلیج فارس، برای دجله هم به کار می رفته است.
کوتاه سخن این که در نبود هیچ آموزش، تبلیغ، ترویج و دفاعی از هویت ملی ایرانی، #ملت_ایران خود وظیفه دارد، از هویت ملی باستانی هزاران ساله میراث هم تباران ایران بزرگ فرهنگی همچون شاهنامه فردوسی، نام دریاچه کاسپی، نام خلیج فارس، نام خوزستان، نام اهواز، نام اروند رود، و ... دفاع کند و این نام های مستند تاریخی را درست بنویسد و در صورت ضرورت به کارگیری نام های جعلی در متن، آن ها را نه به طور کامل بلکه منقطع بنویسد تا شمار جستجوهای اینترنتی این واژگان با دست خود ما افزایش نیابد.
دکتر میر مهرداد میرسنجری، استادیار دانشگاه و پژوهشگر فرهنگی و ژئوپلیتیک
@ekotaa
@paniranist_org
@IranbananOfficial ™