🔹

🌿 با توضیحاتی که تا بدین جا روزی شد، مطلب را جمع بندی کنیم:

ذات باریتعالی "عالم" و "خالق" و "ربّ" و "قادر" و "اله" (و کلّاً هر اسم و صفت دیگر) است قبل از اینکه حتی این عناوین و اسماء و صفات وجود داشته باشد.

👈🏻❖ این علم و قدرت و ربوبیّت و الوهیّت و خالقیّت (و بقیهء موارد) باطنی دارد؛ و آن ولایتِ خداست که حقّ الحقّ و باطن الباطن و سرُّ السرّ است.

🔸❓کدام ولایت را می‌گویم؟

🔅 همان که حضرت مولی علی (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠【 ولایَتی وِلایةُ الله 】
✤ ولایت من، ولایت خداست.
📚(الأمالي للصّدوق،ص: ۶۰۶)

🔅 همان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنَّ أَمْرَنَا هُوَ الْحَقُّ وَ حَقُّ الْحَقِّ وَ هُوَ الظَّاهِرُ وَ بَاطِنُ الْبَاطِنِ وَ هُوَ السِّرُّ وَ سِرُّ السِّرِّ وَ سِرُّ الْمُسْتَسِرِّ وَ سِرٌّ مُقَنَّعٌ بِالسِّرِّ』
✥ همانا امر ما (ولایت) همان حقّ است و حقِّ حقّ است و او ظاهر است و باطنِ باطن است و او سرّ است و سرِّ سرّ است و سرّ پنهان است و سرّ پوشیده شده به سرّ است.
📚(بصائر الدّرجات، ج ۱،ص: ۲۹)

♦️✔️ ولایت همان باطنی است که چون در خفا بود، عنوان «ولایت» هم نداشت و باطنِ تمام اسماء الهی است. اله و ربّ و خالق و رازق و غافر و... همه، ظهور آن ولایت است.

🔹ولایت، در اسم "اله" ظاهر شده و همه را مألوه خود می‌کند.
🔹ولایت، در اسم "ربّ" ظاهر شده و مَربوب را ایجاد می‌کند.
🔹ولایت، در اسم "خالق" ظاهر شده و مخلوق را رقم می‌زند.
🔹ولایت، در اسم "رازق" ظاهر شده و مرزوق را می‌آورد تا رزق دهد.
🔹ولایت، در اسم "غافر" ظاهر شده و عالَم را می‌آمرزد.
و إلی آخِره...

☑️ امّا ولایتِ خدا را چیزی بیرون از خدا نبینیم.
👈🏻 «ولایت»، ذاتِ باریتعالی است. ➩
او ولایت دارد، زیرا خودش را دارد. نه اینکه ولایت چیزی بیرون از او باشد.

🔸امّا ولایت را که باطن الباطن است، در آنجا که هیچ اسم و عنوان و تصوّری ندارد و اسماء و عناوین دیگر هم به آن ایجاد نشده است، چگونه بیابم؟

🍃✅ ولایت، خودِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند.
در #حدیث_طارق_بن_شهاب که جان عالم وجود، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در مورد #امامت ، شرحی مبسوط فرموده و سینۀ عشّاق را شَرحه شَرحۀ حبّ خویش می‌سازند، #مقام_امام را چنین بیان می‌دارند که خودِ ولایت است. دقت بفرمائید:

🔻【فَهِيَ‏ عِصْمَةٌ وَ «وَلَايَة»】🔺

📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج ۲۵، ص:۱۷۰)

✅ اینجا جایِ اعتکاف است!
ان شا الله که مراتب این مطالب، یک به یک با دلِ خوانندگان عزیز، شیفتگان حقیقت، یگانه شده باشد.

🍃۞ اگر تصوّر کوچکترین دوئیت بین حقّ تعالی و ولیّ او هنوز جولان بدهد، پذیرش این معارف محال است. مگر اینکه متوجه نباشیم چه مطالبی بیان میشود!
پیشتر در #ﺑﯿﺎﻥ_چهاردهم_حقیقة_الولایة "مِن دون الله" نبودن حضرات آل الله علیهم السلام بیان شد.
(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/111)

🔔(در آینده در مورد #من_دون_الله نبودنِ حضرات (ع) به تفصیل خواهیم خواند)

🔸￩ و #سخن_یازدهم_حقیقة_التوحید در بیان روزی شد که خودیّت و نفسِ حقّ تعالی، حضرات آل الله علیهم السلام هستند.
(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/271).

🍃⏎⧈ بنابراین وقتی بیان میشود که باطنِ "الله"، حضرات آل الله (علیهم السلام) هستند. باطنی نیست که جدایِ از الله باشد. باطنِ الله، خودِ حقّ تعالی و خودیّت اوست که قرآن می‌فرماید:

💎﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ «الْباطِن»﴾💎
📘(حدید، آیۀ ۳)

👁‍🗨 دقت فرمودید؟
🔻« #هو_الباطن »🔺 ؛
👈🏻 خودِ ذاتِ حقّ تعالی، همانطور که «الظاهر» است، «باطن» است.

🔅نه ظاهرش، دونِ خودش است و نه باطنش.
نه اسم و رسمش غیر خودش است، و نه ذات و نفسَش.

🍃۞ این معرفت اگر نوش جان شد، فرمایش حضرت مولی المَوالی، امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب (علیه السّلام) بایستی به جانْ دمساز و یگانه گردد که مولایمان می‌فرمایند:

🔻『انا المَعْنیٰ الذّی لا یَقَعُ علیه اسمٌ و لا شِبهٌ』🔺
✣ منم معنایی که نه اسم بر آن واقع می‌شود و نه شِبه و تصوّری.
📚(مشارق الأنوار و الیقین،ص ۲۶۹)

🍃֎⇦نتیجۀ اوّل از کلام مولی (ع) :

🍃۞ خدا روزی کرده است و می‌دانیم که حضرات آل الله علیهم السّلام "#اسماء_الحسنی" و "#صفات_الله_العلیاء" و "مَثَلُ الاعلیٰ"یِ خداوند هستند.

🔸آیا مقام ایشان تنها مقامِ اسم و صفت و مَثَل و فعل و اثر است؟! (و در تعیّنِ اسم و صفت و مَثَل و فعل و اثر هم ماندیم!)
🔹خیر! به اینجا متوقّف نشو که؛

💢〖عجَزَ الْوَاصِفُونَ عَنْ كُنْهِ صِفَتِه وَ لَا يُطِيقُونَ حَمْلَ مَعْرِفَةِ إِلَهِيَّتِهِ وَ لَا يَحُدُّونَ حُدُودَهُ لِأَنَّهُ بِالْكَيْفِيَّةِ لَا يُتَنَاهَى إِلَيْهِ〗
📚(اصول کافی،ج ۱،ص۱۳۷)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹


🔆 پس حضرات آل الله علیهم السلام که نفسِ خدای متعال هستند، "موجود" بودنشان در تعیّن "موجود" بودن نیست که نبودند و بعد خلق شده و محظوظ و بهره‌مند از «وجود» گشته و به عبارتی، "موجود" شده باشند.
❏↵ (دقت : "موجود" اسم مفعول است که مفعولِ فعلِ ایجاد کردن است)

📜🍃از این رو در زیارتِ حقیقة الوجود، حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌خوانیم:

💠【السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ
👈🏻 امْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ «قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَك»‏ِ】‌💠

🕊❖ سلام بر تو ای امتحان شده!
👈🏻 که آن كس كه تو را آفريد «پيش از آن كه تو را خلق كند»، آزمودَت.
📚(بحار الأنوار، ط -بيروت، ج‏۹۷،ص:۱۹۴)

❗️👁‍🗨 دقت فرمودید؟

✅ حضرات آل الله علیهم السلام را با خودمان نبایستی قیاس کنیم.
ایشان، " #من_دون_الله " نبوده و یک حقیقت‌ و یک وجودند. که در حالیکه تعدّد قُدَما عقلاً و نَقلاً محال است و نمی‌شود کنار حضرت حقّ تعالی، « #قدیم » دیگری باشد، در زیارت ششم حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام اینگونه به حضرت (ع) سلام می‌دهیم:

🔻"السَّلاَمُ عَلَى الْأَصْــــلِ الْقَـــدِيــمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم"🔺
📚(بحار الأنوار ، ج۹۷، ص:۳۰۵)

👈🏻 نه تنها حضرات آل الله علیهم السلام "قدیم" هستند، بلکه اصالتِ قدیم بودنِ حقّ، از نفسِ خویش است که حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.

❂☜ پس دانستیم که حضرات معصومین (ع) از آنجایی که "#عین_الوجود"، "#قطب_الوجود" و "#مبدأ_الوجود" می‌باشند، "#موجود" هستند که حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث طارق بن شهاب، امام (ع) را ؛

🔻【 قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود 】🔺
📚(بحار الأنوار ط -بيروت، ج‏۲۵، ص:۱۷۰)

و 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ】🔺
📚(همان منبع، ص:۱۷۴)

🍃 معرفی می‌نمایند و می‌فرمایند:

♦️【نحن‏ عين‏ الوجود】♦️
📚(مشارق الأنوار ، ص:۷۶)

✅ ان شاء الله که جانمان بر معارفی که روزی شده، دم به دم "یا علی"گو باشد.
و به حیرانی معرفت ایشان، سراسر وجودمان عاجزانه تحمید حقّ کند تا به عنایتش، چشمۀ معرفت بیش از پیش بر دل جاری گردد.

🍃 الغرض ؛
حضرات آل الله (ع) وجود مطلق هستند که با وصفی که بیان شد، معنای کلّی اطلاق، بی‌حدّی است.

♦️✓ اطلاق دو نوع است که برای راحتی تفهیم، تحلیلاً اینطور عرض میشود:

❖ ۱- #اطلاق :

❐⇦اگر اطلاق، حــــدِّ مطلق باشد، پس متعیّــِن به اطلاق است. و در نتیجه این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق نیست. یعنی آن مطلقی است که در مقامِ اطلاق می‌ماند و اگر در عالم مقیّد آمد، #مقید می‌شود و دیگر مطلق نیست.

✅ بنابراین اصلاً مطلق نیست. بلکه مسامحتاً به آن مطلق می‌گویند. چرا که به هر حال «بیحدّی» برایش قید محسوب شده است و مانع شده است که در مقیّدات و محدودات حاضر گردد.

❖ ۲- #اطلاق_علی_الاطلاق
( #مطلق_حقیقی ) :

❐⇦اگر اطلاق، حدِّ مطلق نباشد بلکه بـیــانِ مطلق باشد، این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق است.
بدین معنا که اگر می‌گوییم وجود مطلق، "بیحدّ" است؛ اینطور نیست که در خلوتِ «بیحدّی» بماند و بگوییم به عالم تعیّنات و حدود کاری ندارد.

❂☜ بلکه مطلق حقیقی، بر اطلاق خویش نیز، اطلاق دارد. یعنی نسبت به "بی قیدی و بیحدّیِ" خویش نیز، مطلق است.
پس به بیانی، مطلق حقیقی، «مطلق عَلَی الاطلاق» است.

🍃⇯֎ وجود مطلق عَلَی الاطلاق یک حقیقت بیشتر نیست و اصلاً اگر درست تصوّر شود، دو وجود مطلق محال است چرا که اگر دو وجود شد، هر یک به مختصاتِ دیگری محدود میشود. که همین «محدود» شدن، قید است. و قید، نفی کنندۀ اطلاق است (دقت بفرمائید!).

🔹 مطلق عَلی الإطلاق، متعیّن به اطلاق نیست. یعنی این طور نیست که «بیحــدّ»ی باشد که نتواند در حدود بیاید؛ بلکه مطلق عَلَی الإطلاق این طور است که به اطلاقش در هر قید و حدّی می‌آید،و این در حالی است که به اطلاقش باقیست. و بیان درستش این است که به اطلاقش، در هر قیدی می‌آید، پس همه جا و در همه قیدی، به اطلاقش باقیست.

🔔🍃عزیزان دل! نگران اصطلاحات نباشید! کمی صبور باشید.
خدا می‌داند اگر این مطلب مهمّ و کلیدی نبود، به میدان بیانش نمی‌آمدم.
ان شاء الله با آیات، این مبحث را بیان می‌کنم، آن وقت می‌یابید که چقدر مطلبْ مهمّ، شیرین و گواراست. و مفتاحی است که هبّۀ خاصّ الخاصّ حقّ تعالی در معارف است.

🔸￩ مطلق حقیقی که همان "مُطلق عَلَی الإطلاق" است یک حقیقت بیشتر نیست که آن حقیقتِ خداوند است که همان حقیقتِ ولیّش است.
امّا مطلق، زیاد داریم که در احادیث فرمودند:

💠【كلُ شَيْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ مَنْع】‌
✤ همه چیز مطلق است تا مادامی که مانعی در آن وارد شود.
📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏۳،ص:۱۴۶)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹