🔹
🔆 پس حضرات آل الله علیهم السلام که نفسِ خدای متعال هستند، "موجود" بودنشان در تعیّن "موجود" بودن نیست که نبودند و بعد خلق شده و محظوظ و بهره‌مند از «وجود» گشته و به عبارتی، "موجود" شده باشند.
❏↵ (دقت : "موجود" اسم مفعول است که مفعولِ فعلِ ایجاد کردن است)
📜🍃از این رو در زیارتِ حقیقة الوجود، حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌خوانیم:
💠【السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ
👈🏻 امْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ «قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَك»ِ】💠
🕊❖ سلام بر تو ای امتحان شده!
👈🏻 که آن كس كه تو را آفريد «پيش از آن كه تو را خلق كند»، آزمودَت.
📚(بحار الأنوار، ط -بيروت، ج۹۷،ص:۱۹۴)
❗️👁🗨 دقت فرمودید؟
✅ حضرات آل الله علیهم السلام را با خودمان نبایستی قیاس کنیم.
ایشان، " #من_دون_الله " نبوده و یک حقیقت و یک وجودند. که در حالیکه تعدّد قُدَما عقلاً و نَقلاً محال است و نمی‌شود کنار حضرت حقّ تعالی، « #قدیم » دیگری باشد، در زیارت ششم حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام اینگونه به حضرت (ع) سلام می‌دهیم:
🔻"السَّلاَمُ عَلَى الْأَصْــــلِ الْقَـــدِيــمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم"🔺
📚(بحار الأنوار ، ج۹۷، ص:۳۰۵)
👈🏻 نه تنها حضرات آل الله علیهم السلام "قدیم" هستند، بلکه اصالتِ قدیم بودنِ حقّ، از نفسِ خویش است که حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❂☜ پس دانستیم که حضرات معصومین (ع) از آنجایی که "#عین_الوجود"، "#قطب_الوجود" و "#مبدأ_الوجود" می‌باشند، "#موجود" هستند که حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث طارق بن شهاب، امام (ع) را ؛
🔻【 قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود 】🔺
📚(بحار الأنوار ط -بيروت، ج۲۵، ص:۱۷۰)
و 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ】🔺
📚(همان منبع، ص:۱۷۴)
🍃 معرفی می‌نمایند و می‌فرمایند:
♦️【نحن عين الوجود】♦️
📚(مشارق الأنوار ، ص:۷۶)
✅ ان شاء الله که جانمان بر معارفی که روزی شده، دم به دم "یا علی"گو باشد.
و به حیرانی معرفت ایشان، سراسر وجودمان عاجزانه تحمید حقّ کند تا به عنایتش، چشمۀ معرفت بیش از پیش بر دل جاری گردد.
🍃 الغرض ؛
حضرات آل الله (ع) وجود مطلق هستند که با وصفی که بیان شد، معنای کلّی اطلاق، بیحدّی است.
♦️✓ اطلاق دو نوع است که برای راحتی تفهیم، تحلیلاً اینطور عرض میشود:
❖ ۱- #اطلاق :
❐⇦اگر اطلاق، حــــدِّ مطلق باشد، پس متعیّــِن به اطلاق است. و در نتیجه این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق نیست. یعنی آن مطلقی است که در مقامِ اطلاق می‌ماند و اگر در عالم مقیّد آمد، #مقید میشود و دیگر مطلق نیست.
✅ بنابراین اصلاً مطلق نیست. بلکه مسامحتاً به آن مطلق می‌گویند. چرا که به هر حال «بیحدّی» برایش قید محسوب شده است و مانع شده است که در مقیّدات و محدودات حاضر گردد.
❖ ۲- #اطلاق_علی_الاطلاق
( #مطلق_حقیقی ) :
❐⇦اگر اطلاق، حدِّ مطلق نباشد بلکه بـیــانِ مطلق باشد، این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق است.
بدین معنا که اگر می‌گوییم وجود مطلق، "بیحدّ" است؛ اینطور نیست که در خلوتِ «بیحدّی» بماند و بگوییم به عالم تعیّنات و حدود کاری ندارد.
❂☜ بلکه مطلق حقیقی، بر اطلاق خویش نیز، اطلاق دارد. یعنی نسبت به "بی قیدی و بیحدّیِ" خویش نیز، مطلق است.
پس به بیانی، مطلق حقیقی، «مطلق عَلَی الاطلاق» است.
🍃⇯֎ وجود مطلق عَلَی الاطلاق یک حقیقت بیشتر نیست و اصلاً اگر درست تصوّر شود، دو وجود مطلق محال است چرا که اگر دو وجود شد، هر یک به مختصاتِ دیگری محدود میشود. که همین «محدود» شدن، قید است. و قید، نفی کنندۀ اطلاق است (دقت بفرمائید!).
🔹 مطلق عَلی الإطلاق، متعیّن به اطلاق نیست. یعنی این طور نیست که «بیحــدّ»ی باشد که نتواند در حدود بیاید؛ بلکه مطلق عَلَی الإطلاق این طور است که به اطلاقش در هر قید و حدّی می‌آید،و این در حالی است که به اطلاقش باقیست. و بیان درستش این است که به اطلاقش، در هر قیدی می‌آید، پس همه جا و در همه قیدی، به اطلاقش باقیست.
🔔🍃عزیزان دل! نگران اصطلاحات نباشید! کمی صبور باشید.
خدا می‌داند اگر این مطلب مهمّ و کلیدی نبود، به میدان بیانش نمی‌آمدم.
ان شاء الله با آیات، این مبحث را بیان می‌کنم، آن وقت می‌یابید که چقدر مطلبْ مهمّ، شیرین و گواراست. و مفتاحی است که هبّۀ خاصّ الخاصّ حقّ تعالی در معارف است.
🔸￩ مطلق حقیقی که همان "مُطلق عَلَی الإطلاق" است یک حقیقت بیشتر نیست که آن حقیقتِ خداوند است که همان حقیقتِ ولیّش است.
امّا مطلق، زیاد داریم که در احادیث فرمودند:
💠【كلُ شَيْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ مَنْع】
✤ همه چیز مطلق است تا مادامی که مانعی در آن وارد شود.
📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج۳،ص:۱۴۶)
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹
🔆 پس حضرات آل الله علیهم السلام که نفسِ خدای متعال هستند، "موجود" بودنشان در تعیّن "موجود" بودن نیست که نبودند و بعد خلق شده و محظوظ و بهره‌مند از «وجود» گشته و به عبارتی، "موجود" شده باشند.
❏↵ (دقت : "موجود" اسم مفعول است که مفعولِ فعلِ ایجاد کردن است)
📜🍃از این رو در زیارتِ حقیقة الوجود، حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌خوانیم:
💠【السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ
👈🏻 امْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ «قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَك»ِ】💠
🕊❖ سلام بر تو ای امتحان شده!
👈🏻 که آن كس كه تو را آفريد «پيش از آن كه تو را خلق كند»، آزمودَت.
📚(بحار الأنوار، ط -بيروت، ج۹۷،ص:۱۹۴)
❗️👁🗨 دقت فرمودید؟
✅ حضرات آل الله علیهم السلام را با خودمان نبایستی قیاس کنیم.
ایشان، " #من_دون_الله " نبوده و یک حقیقت و یک وجودند. که در حالیکه تعدّد قُدَما عقلاً و نَقلاً محال است و نمی‌شود کنار حضرت حقّ تعالی، « #قدیم » دیگری باشد، در زیارت ششم حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام اینگونه به حضرت (ع) سلام می‌دهیم:
🔻"السَّلاَمُ عَلَى الْأَصْــــلِ الْقَـــدِيــمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم"🔺
📚(بحار الأنوار ، ج۹۷، ص:۳۰۵)
👈🏻 نه تنها حضرات آل الله علیهم السلام "قدیم" هستند، بلکه اصالتِ قدیم بودنِ حقّ، از نفسِ خویش است که حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❂☜ پس دانستیم که حضرات معصومین (ع) از آنجایی که "#عین_الوجود"، "#قطب_الوجود" و "#مبدأ_الوجود" می‌باشند، "#موجود" هستند که حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث طارق بن شهاب، امام (ع) را ؛
🔻【 قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود 】🔺
📚(بحار الأنوار ط -بيروت، ج۲۵، ص:۱۷۰)
و 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ】🔺
📚(همان منبع، ص:۱۷۴)
🍃 معرفی می‌نمایند و می‌فرمایند:
♦️【نحن عين الوجود】♦️
📚(مشارق الأنوار ، ص:۷۶)
✅ ان شاء الله که جانمان بر معارفی که روزی شده، دم به دم "یا علی"گو باشد.
و به حیرانی معرفت ایشان، سراسر وجودمان عاجزانه تحمید حقّ کند تا به عنایتش، چشمۀ معرفت بیش از پیش بر دل جاری گردد.
🍃 الغرض ؛
حضرات آل الله (ع) وجود مطلق هستند که با وصفی که بیان شد، معنای کلّی اطلاق، بیحدّی است.
♦️✓ اطلاق دو نوع است که برای راحتی تفهیم، تحلیلاً اینطور عرض میشود:
❖ ۱- #اطلاق :
❐⇦اگر اطلاق، حــــدِّ مطلق باشد، پس متعیّــِن به اطلاق است. و در نتیجه این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق نیست. یعنی آن مطلقی است که در مقامِ اطلاق می‌ماند و اگر در عالم مقیّد آمد، #مقید میشود و دیگر مطلق نیست.
✅ بنابراین اصلاً مطلق نیست. بلکه مسامحتاً به آن مطلق می‌گویند. چرا که به هر حال «بیحدّی» برایش قید محسوب شده است و مانع شده است که در مقیّدات و محدودات حاضر گردد.
❖ ۲- #اطلاق_علی_الاطلاق
( #مطلق_حقیقی ) :
❐⇦اگر اطلاق، حدِّ مطلق نباشد بلکه بـیــانِ مطلق باشد، این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق است.
بدین معنا که اگر می‌گوییم وجود مطلق، "بیحدّ" است؛ اینطور نیست که در خلوتِ «بیحدّی» بماند و بگوییم به عالم تعیّنات و حدود کاری ندارد.
❂☜ بلکه مطلق حقیقی، بر اطلاق خویش نیز، اطلاق دارد. یعنی نسبت به "بی قیدی و بیحدّیِ" خویش نیز، مطلق است.
پس به بیانی، مطلق حقیقی، «مطلق عَلَی الاطلاق» است.
🍃⇯֎ وجود مطلق عَلَی الاطلاق یک حقیقت بیشتر نیست و اصلاً اگر درست تصوّر شود، دو وجود مطلق محال است چرا که اگر دو وجود شد، هر یک به مختصاتِ دیگری محدود میشود. که همین «محدود» شدن، قید است. و قید، نفی کنندۀ اطلاق است (دقت بفرمائید!).
🔹 مطلق عَلی الإطلاق، متعیّن به اطلاق نیست. یعنی این طور نیست که «بیحــدّ»ی باشد که نتواند در حدود بیاید؛ بلکه مطلق عَلَی الإطلاق این طور است که به اطلاقش در هر قید و حدّی می‌آید،و این در حالی است که به اطلاقش باقیست. و بیان درستش این است که به اطلاقش، در هر قیدی می‌آید، پس همه جا و در همه قیدی، به اطلاقش باقیست.
🔔🍃عزیزان دل! نگران اصطلاحات نباشید! کمی صبور باشید.
خدا می‌داند اگر این مطلب مهمّ و کلیدی نبود، به میدان بیانش نمی‌آمدم.
ان شاء الله با آیات، این مبحث را بیان می‌کنم، آن وقت می‌یابید که چقدر مطلبْ مهمّ، شیرین و گواراست. و مفتاحی است که هبّۀ خاصّ الخاصّ حقّ تعالی در معارف است.
🔸￩ مطلق حقیقی که همان "مُطلق عَلَی الإطلاق" است یک حقیقت بیشتر نیست که آن حقیقتِ خداوند است که همان حقیقتِ ولیّش است.
امّا مطلق، زیاد داریم که در احادیث فرمودند:
💠【كلُ شَيْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ مَنْع】
✤ همه چیز مطلق است تا مادامی که مانعی در آن وارد شود.
📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج۳،ص:۱۴۶)
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹