.
💠 #جبر_و_تفویض_و_اختیار
https://t.me/ehsannil3/152
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 مطلب هفتم ذیل بیان نوزدهم:
🔸 چند کلمه راجع به #جبر_و_اختیار :
🔹 جبر، دو طرف می‌خواهد. در جبر، یک «مجبور کننده» می‌خواهیم و یک «مجبور». بنابراین جبر همانطور که عرض شد، فرع بر دوئیت است.
🔹 اما در مباحث توحید بحمد الله مطرح میشود که الله است و همهٔ اشیاء، تجلیات او هستند. بنابراین در اصل، دوئیتی در کار نیست که در امور الهی، جبر را تصوّر کنیم.
🔹 « #اختیار »، از ریشۀ "خــَـیَر" و باب افتعال است. باب افتعال، مطاوعه و پذیرش را می‌رساند. وقتی گفته میشود که انسان موجودی مختار است، بدین معناست که انسان، به انسان بودنش، خیر را می‌پذیرد.
🔸اما خَیر چیست؟
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می فرمایند:
💫【نحْنُ أَصْلُ كُلِّ خَيْر】 💫
✤ یعنی ما اصل هر خیری هستیم.
📚(الكافي، ج۸، ص: ۲۴۲)
🔷 اصالتِ خیر، از حضرات آل الله (ع) است.
🔹انسان، وقتی انسان است که اصل خیر، یعنی حضرات آل الله (ع) و ولایتشان را بپذیرد وگرنه طبق آیات قرآن و روایات معصومین (ع) از حیوان پست‌تر است که در آیهٔ ۱۷۹ از سورهٔ اعراف فرمود:
💎﴿و لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ﴾💎
❃ همانا بسيارى از جنيان و آدميان را [گويى] براى دوزخ آفريده‌ايم؛ [چرا كه] دلهايى دارند كه با آن فهم نمى‌كنند، و چشمهايى دارند كه با آن نمى‌بينند، و گوشهايى دارند كه با آن نمى‌شنوند. آنها چون چهارپايانند بلكه گمراه‌ترند، و آنان غافلانند.
◈✓ خداوند قلب و چشم و گوش و هر نعمتی را عنایت فرموده است تا به معرفت او برسیم؛ که معرفت او، معرفت به ولیّ او یعنی حضرات محمّد و آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) است.
☑️ بنابراین انسان، به انسان بودنش، مختار است؛ یعنی پذیرندۀ خیر است. وگرنه، از حیطۀ انسان بودن خارج است و مختار نیز نمی‌باشد.
✅ نکتۀ مهمّ برای اهل دقّت ( #مراتب_اختیار ) :
مختار بودن در سه مرتبۀ کلّی فعل، صفت و ذات باید دیده شود که ؛
💢 مختار بودن در فعل ، همان "اختیار کردن" است.
💢 مختار بودن در صفت ، صفتِ مختاریّت است.
💢 مختار بودن در ذات، "مختار بودن" است.
֎⇦فهمِ "مختار بودن" یعنی اختیار در ذات، برای بسیاری از دقایق معرفتی در عالمِ لااشاره، مهمّ است. در این قسمت از بیانها ، وارد بر آن نمی‌شویم ولی در مطالب آتی، به لطف خدا ان شاء الله آثار این نکتۀ مهمّ هویدا میشود.
👈🏻 مطلب بعدی در دنباله این است که به محض اینکه خیر پذیرفته نشود، شرّ جولان می‌دهد.
🍃⏎⧈ پس نمی‌گوئیم که انسان مختار است که خیر را بپذیرد یا شرّ را بپذیرد. بلکه «انسان مختار است» یعنی خیر را می‌پذیرد. و اگر خیر را نپذیرفت، از حیطۀ انسانیّت خارج است و خود به خود شرور است.
❏↫دقت می‌خواهد! ➠
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
💠 #جبر_و_تفویض_و_اختیار
https://t.me/ehsannil3/152
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 مطلب هفتم ذیل بیان نوزدهم:
🔸 چند کلمه راجع به #جبر_و_اختیار :
🔹 جبر، دو طرف می‌خواهد. در جبر، یک «مجبور کننده» می‌خواهیم و یک «مجبور». بنابراین جبر همانطور که عرض شد، فرع بر دوئیت است.
🔹 اما در مباحث توحید بحمد الله مطرح میشود که الله است و همهٔ اشیاء، تجلیات او هستند. بنابراین در اصل، دوئیتی در کار نیست که در امور الهی، جبر را تصوّر کنیم.
🔹 « #اختیار »، از ریشۀ "خــَـیَر" و باب افتعال است. باب افتعال، مطاوعه و پذیرش را می‌رساند. وقتی گفته میشود که انسان موجودی مختار است، بدین معناست که انسان، به انسان بودنش، خیر را می‌پذیرد.
🔸اما خَیر چیست؟
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می فرمایند:
💫【نحْنُ أَصْلُ كُلِّ خَيْر】 💫
✤ یعنی ما اصل هر خیری هستیم.
📚(الكافي، ج۸، ص: ۲۴۲)
🔷 اصالتِ خیر، از حضرات آل الله (ع) است.
🔹انسان، وقتی انسان است که اصل خیر، یعنی حضرات آل الله (ع) و ولایتشان را بپذیرد وگرنه طبق آیات قرآن و روایات معصومین (ع) از حیوان پست‌تر است که در آیهٔ ۱۷۹ از سورهٔ اعراف فرمود:
💎﴿و لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ﴾💎
❃ همانا بسيارى از جنيان و آدميان را [گويى] براى دوزخ آفريده‌ايم؛ [چرا كه] دلهايى دارند كه با آن فهم نمى‌كنند، و چشمهايى دارند كه با آن نمى‌بينند، و گوشهايى دارند كه با آن نمى‌شنوند. آنها چون چهارپايانند بلكه گمراه‌ترند، و آنان غافلانند.
◈✓ خداوند قلب و چشم و گوش و هر نعمتی را عنایت فرموده است تا به معرفت او برسیم؛ که معرفت او، معرفت به ولیّ او یعنی حضرات محمّد و آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) است.
☑️ بنابراین انسان، به انسان بودنش، مختار است؛ یعنی پذیرندۀ خیر است. وگرنه، از حیطۀ انسان بودن خارج است و مختار نیز نمی‌باشد.
✅ نکتۀ مهمّ برای اهل دقّت ( #مراتب_اختیار ) :
مختار بودن در سه مرتبۀ کلّی فعل، صفت و ذات باید دیده شود که ؛
💢 مختار بودن در فعل ، همان "اختیار کردن" است.
💢 مختار بودن در صفت ، صفتِ مختاریّت است.
💢 مختار بودن در ذات، "مختار بودن" است.
֎⇦فهمِ "مختار بودن" یعنی اختیار در ذات، برای بسیاری از دقایق معرفتی در عالمِ لااشاره، مهمّ است. در این قسمت از بیانها ، وارد بر آن نمی‌شویم ولی در مطالب آتی، به لطف خدا ان شاء الله آثار این نکتۀ مهمّ هویدا میشود.
👈🏻 مطلب بعدی در دنباله این است که به محض اینکه خیر پذیرفته نشود، شرّ جولان می‌دهد.
🍃⏎⧈ پس نمی‌گوئیم که انسان مختار است که خیر را بپذیرد یا شرّ را بپذیرد. بلکه «انسان مختار است» یعنی خیر را می‌پذیرد. و اگر خیر را نپذیرفت، از حیطۀ انسانیّت خارج است و خود به خود شرور است.
❏↫دقت می‌خواهد! ➠
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.