✨

🍃۞ بدین معنا که؛
موجودات؛ همین که پا به عرصۀ وجود گذاشته و خود را در کنار حقّ دانستند؛
❂☜ کفرانِ أحد و صمد بودنِ حقّﷻ است.
پس روزه، به عنوانِ کفّارۀ این کفران؛ باید طوری باشد که با جانت ندا کنی که من نیستم و تو هستی.
این است که ظهوراتِ تو باید برود‌.

⚜️برای همین؛ صائم در ترکِ عمل باید باشد.
یعنی؛ نخورد، ننوشد، زاد و ولد نکند.
و حتّی نبایستی حقیقتاً بخوابد!
این است که خوابیدنش نیز به عین بیداری‌اش است، آنچنان که انگار نخوابیده است، چنان که می‌فرمایند:

🔻〖نوْمُ الصّائمِ عبادةٌ〗🔺
خواب روزه‌دار، عبادت است.
📚الكافي،ج‏۴،ص۶۴


🔰چند کلمه در شرح:

֎ خداوند؛ «لا هو الّا هو»است.
(﴿اللهُ لا إله إلّا هو﴾؛بقره۲۵۵)
֎ روزه تنها عبادتی است که در «نفی» است وُ ظهورِ «لا هـــو» و جلالِ حضرت حقّﷻ.
֎ و سایر عبادات؛ در «اثبات» است وُ ظهورِ «إلّا هو» و جمالِ حضرت حقّﷻ.

✿‌⫸ برای همین در سایر عبادات، بایستی عملی انجام شود(که این اثبات است)، مثلاً حجّ، زکات، خمس، جهاد، وضو، تیمّم، نماز، صدقه و همۀ این عبادات؛ در انجام دادن و ظهور است.

❀⫸ امّا صوم(روزه)؛ بر عکسِ سایر عبادات؛ ترکِ عمل است، و نه عمل.

🍃۞ بدین معنا که؛
❂اولّاً صوم؛ در عمل کردن نیست، بلکه در امساک و ترک اعمالی است که شارع مقدّس آنها را به عنوان مُفْطِراتِ روزه نام برده است.
چنان که می‌فرمایند:

🔻«الصّيامُ؛ ☜اجْتنابُ المحارم‏»🔺
📚بحار،ج‏۶۸،ص۲۳۳

❂ثانیاً در روزه؛ عملِ جوارحی(بدنی) انجام نمی‌شود. و از این جهت، روزه در اَعیان، ظاهر نیست و از همۀ ماسِوَی‌الله پوشیده است. و جز خدا و خودِ صائم، کسی روزۀ صائم را نمی‌بیند (مگر خودِ صائم بگوید).


🍃۞ این امساک و ترکِ عمل در روزه؛
در جهتِ نفیِ مِثلیّت برای حقّﷻ است.
☘️ که؛ حضرت حقّﷻ؛
❂☜ ﴿لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ؛ شوری،۱۱﴾ است.


🍃۞ و صائم(روزه‌دار) با روزه‌اش- که ترک اعمال خاصّی است-، انّیّتِ اعتباری خویش را کنار می‌زند(علّت این اعمال خاصّ را در دنباله خواهید خواند). پس در این ترک؛ دیگر خودش نیست، بلکه معبود به او ظاهر می‌شود.

🍃۞ این است که؛
❂☜ «الصّيامُ تَثْبيتاً لِلْإخلاص»
✾ روزه؛ ثباتِ اخلاص است.
📚علل الشرائع،ج۱،ص۲۴۸

🍃۞⫸ که من نیستم و تو هستی
و بدین ترتیب؛ برداشته شدنِ إنّیّتِ اعتباری، کفّارۀ #ذنب_عظیم خواهد بود.


🍃۞ امّا این ترک اعمالِ خاصّه از کجاست؟

🔆صوم؛ ظهورِ حقیقت است و ما فوقِ عبادات و اعمال دیگر، چرا که صوم؛
صفتِ «صمدیّتِ حقّﷻ» است.
(«لکل شی باب و باب العباده الصوم»؛📚محجة البیضاء،ج۲،ص۱۲۲)

🍃֎ آثار صمدیّت حقّﷻ در افعال، این است که؛
❂☜ خداوند؛ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد.
چرا که حقّﷻ؛ از اینکه صمد است و بی‌نیاز، منزّه از این اعمال است.
(این اعمال را چون ظاهراً درک می‌شوند؛ بهتر می‌شناسیم. وگرنه در صفات باطنی نیز خداوند، منزّه از صفات ناصَواب است.)

🍃۞ حال؛
صائم[به روزه]، مُتَصِّف به صفتِ #صمد می‌شود و این اتّصافِ او به صفتِ صمدیّت است که ترکِ صفات و اعمالی خاصّ را برای او واجب می‌گردد.

֎⫸ و این #ترک و نفی -که ظهور صمدیّت حقّﷻ است-، در سه مرتبۀ #جسد، #نفس، و #قلب بایستی ظاهر شود، چنان که در فرمایشات نورانی حضرت مولی علی(؏) در غررالحکم؛ به «صَوْمُ الجَسَد»، «صَوْمُ النّفْس» و «صَوْمُ القَلب» اشاره شده است.

🍃⇚بنابراین؛
امساک از مُفطرات روزه، در این سه مرتبه باید باشد‌ که کفّارۀ ذنبِ عظیمِ #بودن در کنارِ بودِ صمدانیِ حقّﷻ، و به واقع؛ پناه بردن به حضرتِ حقّﷻ است، چنان که در استعاذۀ شب‌های دهۀ آخر ماه رمضان، عرضه می‌داریم:

🔻〖 أعوذُ بِجلالِ وَجْهِكَ الكريم أنْ يَنْقَضِيَ عَنّي شهرُ رمضان
أو يَطْلُعَ الفَجرُ مِنْ لَيْلَتِي هذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أو تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عليه〗🔺

◉ پناه مى‏برم به جلالِ وجه كريمت كه بگذرد از من ماه رمضان
◉ يا برآيد سپيده‌دمِ این شب بر من
و من در پيشگاه تو بر خود، گناه يا پيگردى داشته باشم كه مرا بر آن عذاب فرمايى.

📚 مفاتیح‌الجنان


👁‍🗨 اگر به لطف حقّﷻ چشمانِ وحدت‌بین باز شود؛ خواهیم دید که این شخصِ روزه‌دار نیست که ترکِ ما سوَی الْمحبوب می‌کند، بلکه خداست که به «عبد»ش، ترکِ غیرِ خودش را می‌نماید. که این؛ کمالِ انقطاعی است که در مناجات ماه شعبان طلب کردی و عرضه داشتی:

🔻〖إلهي!
هَبْ لي كمالَ الإنقطاعِ إليک〗🔺
✾ خدایا!
به من کمالِ انقطاع و فنا به سوی خودت را عطا کن.

🍃۞ و در ماه رمضان؛
پرده از اجابتِ دعایت برداشته شد.






«وَ الحمدللهِ الّذي جَعَلَ مِنْ تِلكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رمضان»

📚صحیفۀ سجّادیه(؏)،دعای۴۴


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#پایان_لطیفه_دوم_حقیقةالصیام
#لطیفه_ترک_عمل_بودن_روزه




─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
🌱


البتّه دقّت شود که؛ این غلبه‌ای که عرض شد، غلبۀ حدّی نیست! پس چون غلبۀ حدّی نیست؛
اوّلاً بدانیم که همه جا (چه در مرد و چه در زن)؛ باطن، جلال است و جاه. و ظاهر، جمال است و شأن. پس چیزی عوض نشده است.

و ثانیاً بدانیم که زن؛ مظهرِ جلال حقّﷻ است و مرد؛ مظهرِ جمال حقّﷻ.

🔔 این دوّمی را با مطلبِ اوّل خلط نکنیم. چون خیلی لطیف است، سریعاً خلطِ مبحث می‌شود!

✅ نکته:
به فرمایش آل الله(ع): این فرق و تفاوتی که قبل از تعیین جنسیّت(در مقامِ «نفس واحده» و خلوَت)، و بعد از آن در جلوۀ اناث یا ذکور شدن وجود دارد، محقّق شده است تا نشان دهد نفس خداوند، قبل و بعد ندارد («فَفَرَّقَ بِهَا بَيْنَ قَبْلٍ وَ بَعْدٍ لِيُعْلَمَ أَنْ لَا قَبْلَ لَهُ وَ لَا بَعْد؛ 📚التوحيد،للصدوق،ص۳۰۹»).


🍃۞ الغرض؛
در هر انسانی، آدمِ رجالیّت، و حوّایِ نسائیّت، وجود دارد. و وقتی مسنّ می‌شود؛ اگر مرد باشد، در مرد بودن تا حدودی سست شده و به جنس مخالفِ ظاهری‌اش گرایش پیدا می‌کند. و همینطور برای زن. [🔔 از این جهت؛ مثلاً در صوتِ ایشان این مطلب بارز می‌شود که صدای مرد؛ نازک شده، و از آن طرف؛ صدایِ زن، لطافت خود را از دست می‌دهد و بم می‌شود.]

قرآن می‌فرماید:

🌸﴿وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلا يَعْقِلُونَ﴾🌸
و هر كه را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش كنيم [كه ناتوان شود]، پس آيا نمى‏‌انديشند؟
📘یس (ص)، آیه‌ی ۶۸

🍃⇯֎ كلمه‌ی " نُعَمِّرْهُ"؛ از مصدر «تعمير» است، كه به معناى طولانى كردنِ عمر است. [🔔 تعمير خانه را هم از اين رو تعمير گفته‏‌اند كه باعث طول عمر آن است]. و كلمه‌ی "نُنَكِّسْهُ"؛ از مصدر «تنكيس» است، كه به معناى برگرداندن چيزى است به صورتى كه بالايش پايين قرار گيرد و نيرويش مبدّل به ضعف گردد، و زيادتش رو به نقصان گذارد. بدین بیان که؛
❂☜ مردی در" مرد بودن "، و زنی در "زن بودنِ"خود کاهیده شده، و در نتیجه؛ قوّۀ مخالفِ جنسِ ظاهری در او نمایان می‌شود.
[🔔 دقّت شود که؛ این مطلب، امری کلّی و غالبی است. چرا که ممکن است کسانی صد سال داشته باشند ولی هنوز معمَّر (طویل العُمر) نشده باشند‌. اینها #استثناء هستند.]

🍃⇯֎ و امّا  آن نقطۀ بی‌رنگی و لا تعیّنی از زن و مرد؛ همان "#خلق" است که متمایل به هیچ جنسی نیست.
و انسان؛ از "#خلق" - که واسطۀ مطلق است و آن نقطۀ بی‌رنگی می‌باشد -، خلق شده است. و به سویِ او دائماً در سیر است ...


مرد و زن چون یک شوند آن یک توئی
چون که یک‌ها محو شد آنک توئی


💠 البتّه ممکن است کسی بگوید:
این ویژگی زبان عربی است که بر حسب قاعدۀ «تغلیب» (یعنی غلبه کردن مذکر بر مؤنّث)؛ افعال و ضمایر را وقتی برای هر دو گروه زنان و مردان به کار می‌برد، از واژگان مذکّر استفاده می‌کند.
[🔔 مثل عبارتِ «یا ایها الذّین» که هم شامل مردان می‌شود و هم شاملِ زنان (الذّین آمنوا، الذّین کفروا ، الذّین ظلموا، ...]
ولی چون لطائفش بیان شد؛ تنها گرفتارِ ظاهرِ قواعد و قوانینِ زبانِ عربی نمی‌شویم! و نیز باید بدانیم که طبق بیانِ روایات؛ عربی، زبانِ #قلب بوده، و حضرات آل‌الله (علیهم‌السّلام) می‌فرمایند:

🍀『نَحْنُ‏ الْعَرَبُ‏ وَ شِيعَتُنَا مِنَّا』🍀
📗معاني الأخبار، ص۴۰۴

و یا می‌فرمایند:

🍀『شِيعَتُنَا الْعَرَبُ』🍀
📗الكافي ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۱۶۶



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2  کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🌱
.