◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

.
﹏.𐫱 ﷽ 𐫱.﹏

📃 مبحث زوجیّت
۱. مقدّمه

┈••✾•🍃نساء و رجل؛
جلوات نفس واحده🍃•✾••┈

┅─┅─═• 🌱 •═─┅─┅
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/1559
┅─┅─═• 🌱 •═─┅─┅

حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند:

◣『سُمِّيَ آدَمُ آدَمَ لِأَنَّهُ خُلِقَ مِنْ أَدِيمِ الْأَرْض ...
وَ إِنَّمَا سُمِّيَتْ حَوَّاءُ حَوَّاءَ لِأَنَّهَا خُلِقَتْ مِنَ الْحَيَوَان‌‏』◥
آدم (؏)؛ "آدم" نامیده شد زیرا از "ادیمِ" زمین خلق شد.
و همانا حوّاء (س)؛ "حوّاء" نامیده شد برای اینکه از حیات خلق شد.
📚علل الشرائع، ج‏۱، ص۲

🌿۞ #أدیم؛ رُویۀ زمین، و خاکی است که در روی زمین است. و در لغت؛ از «أدَم» می‌باشد. پس "ادیم"؛ صفت مشبهه از «أدم» است که با «دَوَمَ» (به معنای دوام داشتن) اشتقاق کبیر دارد و معنایِ اشتقاقات از یک حقیقت است.

🍃⇯֎ #دوام؛ وقتی در اشدّ بودن و اطلاق است که در نهایتِ تزلزل و بی‌ثباتی بیاید ولی باز به قوّت خویش باقی باشد.
❂☜ تعیّنات؛ نفسِ بی‌ثباتی هستند. و "ارض"؛ ارضِ تعیّنات است، یعنی؛ تعیّنات به آن نشان داده می‌شوند و شاخصِ آن هستند. و وقتی در ارض؛ "ادیم الارض" منظور شود، یعنی؛ تعیّن - که نیستی است -، اشدّ اندر اشدّ باشد. در نتیجه؛ خداوند از هیچِ هیچِ هیچ، دوام را نشان می‌دهد.

🍃⇯֎ پس حضرتِ آدم (؏) را به اطلاقِ دوامِ خویش خلق می‌کند. که این اطلاق؛ در علی الاطلاق بودن ظاهر شده، و از سطحی‌ترین خاکِ زمین، ایشان (؏) را خلق می‌نماید.

🌿۞ و امّا؛ حضرتِ حوّا (س) را فرمودند که از "حَیَوان" خلق شده‌اند (به اِعرابِ این کلمه دقّت بفرمائید!). "حَیـَــوان" از ریشۀ "حیّ" بوده، و ظهورِ حیات است و در "#روح_الله" ظاهر می‌شود.

🍃⇯֎ پس در نتیجه؛ حضرت آدم (؏) که از گِل خلق می‌شوند؛ آن نقطۀ دمیده شدنِ #روح به ایشان (؏) [اشاره به آیه‌ی ﴿وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي﴾] که همانِ حیات است و حیاتبخش؛ به واسطه و جلوۀ حَیَوان بودنِ حضرت حوّا (س) است و به فرمایش ادعیه‌ی ماه رجب، حضرت حوّا(س) «الْمُتَرَدِّدَةِ بَيْنَ مَحالِّ الْقُدُْس؛ در جایگاه قدس در نفسِ گردش هستند».

🌿۞ و امّا آدم (ع) و به طور کلّی جنسِ مرد؛ در #ظاهر است و جلا. و حوّا (س) و به طور کلّی جنسِ زن؛ در #باطن است و خفا، چنان که فرمودند:

🍀『مَعْنَى النِّسَاءِ أَنَّهُنَّ أُنْسٌ لِلرِّجَالِ』◥🍀
معنیِ "نساء" این است که زنان برای مردان؛ مایه‌ی اُنس هستند.
📗معاني الأخبار، ص۴۸

چرا که به حسب ظاهر؛ زنان از مردان خلق شده‌اند، چنان که در روایتِ دیگری فرمودند:

☘️『مَعْنَى الْمَرْأَةِ أَنَّهَا خُلِقَتْ مِنَ الْمَرْءِ』🍀
معنیِ "مَرأة" این است که زنان از مردان خلق شده‌اند.
📚معاني الأخبار، ص۴۸


✅ تذکّر: "مَرء" یعنی مرد، و "مرأة" یعنی زن.‌ و "مرأة" در ظاهرِ لغتی نیز از "مرء" گرفته شده است. همان طور که حضرتِ حوّا (س) از حضرتِ آدم (؏) خلق شدند، که یکی از وجوهِ تسمیۀ نامِ "حوّا" این است که از موجودِ زنده (یعنی از حضرت آدم ؏) خلق شده‌اند؛ 🍀『حَوَّاءَ أَنَّهَا خُلِقَتْ مِنْ حَيٍّ وَ هُوَ آدَمُ؛ معاني الأخبار، ص۴۸』☘️

🌿۞ الغرض؛ "آدم" (؏) و "حوّا" (س) نبایستی به عنوانِ زوجِ منفکّ از یکدیگر تصوّر شوند. چرا که اصلاً هیچ زوجی منفکّ از یکدیگر خلق نشده‌اند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🌸﴿وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ «مِنْ أَنْفُسِكُمْ» أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها﴾🌸
و از نشانه‏‌هاى او اين است كه از خودتان همسرانى براى شما آفريد تا در كنارشان آرام گيريد.
📘روم، آیه‌ی ۲۱

🍃⇯֎ که عبارتِ «مِنْ أَنْفُسِكُمْ»؛ بیانِ یکی بودنِ زوجین است. و چون یکی هستند، پس؛
❂☜ "لِتَسْكُنُوا إِلَيْها".

🌿۞ و امّا؛ هر انسانی بشخصه و في‌نفسه، #کامل است، چنان که حضرت مولی علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند؛ 🍀«أتزعم أنّك جرمٌ صغير؟ و فيكَ انطوى العالم الأكبرُ؛ تو پنداری همی جرمی صغیری؟ جهانی در نهادِ تو نهان است»🍀

🍃⇯֎ پس انسان؛ هر دو جنسیّتِ مرد و زن، و مافوقِ جنسیّت را داراست (🔔 وقتی به جلوۀ «شخصِ حقیقی بودن» نظر شود؛ مافوقِ جنسیّت است، چراکه شخصِ حقیقی؛ جلالِ جاه و جمالِ شأن را در خود پیچیده است). منتها در عینِ حال که انسان؛ هر دو جنس را داراست، امّا در ظهور و جلوه؛ طوری شدّت و ضعف، قوّت گرفته است که یا به سمتِ غلبه‌ی مرد بودن و یا غلبه‌ی زن بودن، ظاهر و متجلّی می‌شود، که گویی دیگری را رها کرده است.
که در غلبۀ جلالِ باطن بر جمالِ ظاهر؛
❂☜ #نساء بودن ظهور می‌کند.
و در غلبۀ جمال بر جلال؛
❂☜ رِجال بودن ظهور می‌کند.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🌱
.