🔹


⇦ ❀ پس بطور کلّی ان شاء الله معلوم شده باشد که 《 عَلىَ‏ صَلَاتِهِـمْ دَائمُونَ》 چه کسانی هستند.

🍃 کمی در جزئیات وارد شویم ...

🌼 مصَلّین که بر نمازشان #دائم هستند؛ کسانی‌اند که خدا را برای خودش عبادت می‌کنند.

❅⤵️ امّا با "#صلاة" بیشتر آشنا شویم تا ان شاء الله به دقایقی از آن واقف گردیم:

💠 دلیل اینکه نماز را "صلاة" ‌نامیدند، بخاطر تسمیۀ کلّ (یعنی نامگذاری کلّ)، به اسمِ جزء است.
❖ یعنی چون در صلاة، «صلوات» بر پیامبر و آل ایشان (صلّی الله علیه و آله) می‌فرستیم، این جزئی که اصلی‌ترین و حائز اهمیت‌ترین جزء نماز است، باعث نام‌گذاری نماز به "صلاة" شده است.
❖ بیان اصحّ آن است که صلوات؛ روح و فِتراک و حقیقت و باطنِ صلاة است. و شرافتِ صلاة از صلوات بر حضرات آل الله (علیهم السلام) است.

⇩ ✿ در دعایی از حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) به این مهمّ اشاره شده است:

🔻『 يَا بَدِيعُ يَا قَوِيُّ يَا مَنِيعُ يَا عَلِيُّ يَا رَفِيعُ
👈 《 صَلِّ عَلَى مَنْ شَرَّفْتَ الصَّلَاةَ بِالصَّلَاةِ عَلَيْه》』🔺

ای نوآورنده‌ی مدام، ای توانا، ای شکست ناپذیر، ای والاترین، ای والامقام!
《درود فرست بر آن كس كه نماز را به درود بر او شرف بخشيدى》.

(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲،ص۱۷۳)


⇦ ♦️ پس بعد از طیّ طریقِ بیان، رسیدیم به صلوات.

🍃 تمام حرف ما در مورد صلوات است. و این مقدمه لازم بود تا بدانیم #مصلین (صلوات کنندگان)، چه شرافتی دارند و صلوات با فرستندۀ او چه می‌کند.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
─┅─══•✵🔆✵•══─┅─
🔹

◼️

💧"العطش"ِ حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) حقیقتِ ساری و جاری در آب است و آبِ گوارا، حیات است.
💧هر حیاتی در هر شیئی، آن آب گواراست که آن شیء را زنده کرده است که قرآن فرمود:

💎﴿و جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ﴾💎
🔹و همه چيز را از آب، حیات دادیم.
(۳۰ ، سورۀ انبیاء علیهم السلام)

▪️پس "فَاذْكُرُونِي"؛
به این معنا نیست که یک یادی از من بکنید که انگار خبری از کربلا به شما رسیده است. بلکه به این معناست که مَنِ حسین (ع) را در هر قطرۀ آبی، و نه فقط در آب، بلکه در هر شیئی مشاهده کنید که اشیاء، ذاکرِ «مذکور بودنِ مطلقِ» من هستند.

▪️این قلب سلیم است که با حقیقتِ هستی، در سِلم و سلامت باشی. صاحب چنین قلبی در هر شیئی، سیّد الشهدا (علیه السلام) و عزای حضرتشان را بالحقیقة رؤیت می‌کند.

پس ؛
🌟 هر شیئی به حضورِ شخصی و اطلاقی و فراگیرِ حضرت مصباح الهدی، سیّد الشهدا علیه السلام؛
مصباح و نجمِ هدایت است.🌟

▪️آنکه اهل بصیرت بوده و مفتخر به عنوانِ "اولی الابصار"؛
به هر شیئی نگاه می‌کند، عزای أبا عبد الله (علیه السلام) را بالحقیقة و الواقع مشاهده می‌نماید. برای چنین زنده‌دلی؛ عزای بر سیّد مظلومان (علیه السلام) پایان ندارد.

🔸کی و کجاست، که عزایِ آقا و مولایمان نباشد!

عاشورا ؛ زمان را
و کربلا ؛ مکان را
فراگرفته…
و از عالَم ألَست، تا دنیای پست؛
همه در فراگیری مصیبت أعظمِ حضرت سیّد الشهداء علیه السلام؛ قرار دارند.

▪️و از این رو اهل بصیرت؛ صبح و شام در عزای سیّدالشهداء (علیه السلام) بوده و می‌یابند که:
▪️کلّ یوم عاشوراء و کلّ ارض کربلا▪️

▪️که عزای سیدالشهدا (ع) همیشگی است و کهنه نمی‌شود. و نه اینکه همیشگی است، بلکه حقیقتِ دوام و حیات است.
اهل بصیرت، اینجا معنا می‌گردد. چنین والامقامی، به برکتِ مولایش می‌یابد که حیات و دوامَش، و بلکه حیاتِ و دوامِ مطلقه، سیّد مظلومان و عزای بر ایشان است. و او نیز بر این عزاداری و برایِ آن، خلق و زاده شده است.

▪️و اینجاست که رشحه‌ای از فرمایش حضرتِ قلب الله، حیاتِ مطلقۀ حضرتِ حیّ قیّوم، مبدأ و مقصد و مقصود حضرت باریتعالی، آقا و ارباب و غایتِ هستی، حضرت بقیة الله (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء)، به منشورِ درک می‌نشیند، که می‌فرمایند:

💧『فلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما』🩸
[یا حسین !] شبانه روز بر تو ندبه و گریه می‌کنم و به جای اشک، بر تو خون خواهم گریست.
(📚بحار الأنوار، ج ۹۸، ص: ۲۳۸)

که؛
👈🏻 🔻«صَبَاحاً وَ مَسَاءً»🔺؛ حدوث و بقایِ اطلاقیِ آن مولائی است، که حدوث و بقایِ مطلق است و به "بقیة اللهی"، حقیقت و حیاتِ دائمیِ "هو الباقی" است. و بکاء او، ظهورِ "دَم" (خونِ) اوست، و "دَمِ" او، حقیقتِ دوامِ حضرتِ #دائم (عزّوجلّ) است.

⬅️ عزای سیّد الشهدا (ع) و اشک بر حضرتشان، دیمومَتِ مطلقه و لایتناهیِ حضرتِ دائم (جلّ جلاله) می‌باشد.



▪️جانِ عوالم به فدای حضرت تاج البَکّائین، سیّد الساجدین، علی بن الحسین، امام سجّاد (علیهما السلام)▪️
💧حضرت (ع) با رؤیتِ هر شیئی، آن عزایِ الهی را بالحقیقة، مشاهده می‌نمایند.

بعضی گفته‌اند ایشان هر چه را می‌دیدند، یادی از کربلا می‌کردند. اما اینطور نیست! حضرت هر چه می‌دیدند، کربلا را حیّ و حاضر تا آن شیء، و به آن شیء، و [به وحدتِ حقیقی] در آن شیء رؤیت می‎فرمودند، نه اینکه یادی و خبری از کربلا باشد.

▪️فراتر!
امام تا چیزی را نبیند، آن چیز ایجاد و انشاء نمی‌شود. به رؤیت امام (ع)، اشیاء ایجاد می‌شوند و رؤیت امام (ع) مرئی را می‌آورد.
بکاءِ حضرت تاج البکّائین امام سجّاد(علیه السلام)، حقیقتِ «بَـکّــه» بودنِ مکّه‌ای است که دَحو الارضِ عالَم تعیّنات و اشارات (و بلکه عالَم لا اشاره) از تحتِ کعبۀ آن است.

گریه، گریۀ ولیّ خداست. آنکه مُنشِئ هستی است.
👈🏻 حضرتِ تاج البکّائین(ع) گریه می‌نمایند، و در اشک‌هایشان "کلّ شیء" را می‌بینند، و اشیاء به این مشاهده در بُکاءِ حضرتِ تاج البکّائین(ع) برای کربلا و حضرت سیّد الشهدا(ع)، لباسِ #شیئیت می‌پوشند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

🕋✨

❂☜ مطلب این است که تغییرِ قبلۀ ظاهری؛ جلوۀ تغییر لبّی و غیور بودنِ اطلاقیِ حضراتِ «قبلة الله»(ع) است و از اطلاق و حیاتِ دائمیِ قبله بودنِ آل الله(ع) پرده برداشته شده است. پس؛
کسانی که «وجه الله» و «قبلة الله» بودنِ مطلقِ ائمه اطهار(ع) را پذیرفته باشند؛ في ما بین و گسستگی و انفکاکی بین قبلۀ اوّل (بیت المقدس) و قبله دوّم (کعبه) برای آنها نیست و نمازشان، به قوّتِ حضراتِ «قبلة الله»(ع) در أعلی درجۀ مقبولیّت است.


🔰قدم دهم؛
تیامُن و تیاسُر در قبله

۞ تغییرِ قبله (تیامُن ☜ اندکی به راست مایل شدن، و تیاسُر ☜ اندکی به چپ مایل شدن) در نمازها، به عنوانِ عملی مستحبّی، جاری است. بدین معنا که اهالیِ شرق؛ در حالی که جهتِ قبله را به دقّت می‌دانند، کمی به سمتِ چپ (تیاسر) مایل شوند.

❖⫸ از خواجه نصیر الدّین طوسی در مجلس درس محقّقِ حلّی (صاحب شرایع)، در ارتباط با مسئله‌ی تیاسُر، اشکال معروفی نقل شده که منجر به نگاشتن رساله‌ای مستقل در پاسخ به آن از سوی محقّق گشته و مورد پذیرش خواجه قرار گرفته است.

❖⫸ خلاصه‌ی اشکال این است که؛
❂☜ تَیاسُر از دو حال خارج نیست؛
از قبله به غیر قبله
یا از غیرِ قبله به قبله
اوّلی؛ حرام، و دوّمی؛ واجب خواهد بود.

❖⫸ و خلاصه‌ی پاسخ آن است که؛
❂☜ صورت سوّمی وجود دارد و آن؛ تیاسر از قبله به قبله است که در این مورد، مرحوم خواجه دیگر سکوت فرموده و پاسخ محقّق حلّی را پذیرفتند.

۞ مطلب این است که اگر مسئله در عالَم حدّ مطرح شود؛ اصطکاکِ حدود رخ می‌دهد. بدین معنا که؛
❂☜ اگر قبله مشخص است، چرا بایستی تیاسُر داشت؟ که یا آن قبله‌ی مشخص، تسامحاً قبله دانسته شده است یا قبله‌ی دوّمی، مسامحتاً قبله انگاشته شده!

۞ امّا وقتی سخن در عالَم بیحدّی و بیقراریِ نوریِ «قبله» است؛
❂☜ اصلاً دوئیّت مطرح نیست، و یک حقیقت است وُ حرکتِ «قبله به قبله»، حرکتِ مَلَئی وُ لُبّی وُ اطلاقی وُ حیاتیِ قبله‌ی واحده، یعنی؛ حضراتِ «قبلة الله»(ع) است.


🔰 قدم یازدهم؛
نَقلِ روایتی در نُقلِ رهائیِ ولیّ‌الله (؏) از حدود

۞ صادقِ آلِ محمّد از جدّ بزرگوارشان (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) حکایتی را نقل و تحلیل می‌فرمایند که:

🍃«رَأَى (ص) نُخَامَةً فِي الْمَسْجِدِ
فَمَشَى إِلَيْهَا بِعُرْجُونٍ مِنْ عَرَاجِينِ إبْنِ طَابٍ
فَحَكَّهَا ثُمَّ رَجَعَ الْقَهْقَرَى فَبَنَى عَلَى صَلَاتِهِ.
وَ قَالَ الصّادِقُ (؏):
وَ هَذَا يَفْتَحُ مِنَ الصَّلَاةِ أَبْوَاباً كَثِيرَةً»🍃

❖ روزی رسول خدا(ص) در حالِ نماز بودند،
که چیزی ناخوشایند بر دیوار مسجد مشاهده فرمودند.
پس آن حضرت (ص)؛ شاخه‌‏اى از شاخه‌‏هاى إبنِ طاب برداشته، به سوى دیوار رفتند وُ آن را تراشيدند.
و آنگاه به همان صورت از پشت، به محلّ نماز باز گشتند و از آنجا كه نماز را رها كرده بودند، دنباله‌ی نماز را ادامه داد.
و امام صادق(ع) می‌فرمایند:
اين رفتار پيامبر اکرم(ص) باب‌ِ مسائل فراوانی متعلّق به نماز را پيشِ روى مى‌‏گشايد.

📚 من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص۲۷۷


۞ حضرت رسول اکرم(ص) حقائق بسیاری را در این حرکتِ نورانی، ظاهر و انشاء فرمودند.
از جمله؛

❖⫸ معلوم ساختند که خودشان حقیقت و معیارِ نماز و قبله هستند. و ☜ نماز و قبله‌ی ظاهر و باطن؛ تابعِ حضرت (ص) است.

❖⫸ ظاهر فرمودند که اگر مقامِ جمعُ الجمعی و اطلاقِ ولیّ‌الله(؏) را دریابی، خواهی یافت که نماز و ☜#قبله؛ خشکیده به تعیّنِ ظاهر نیست.

❖⫸ با برگشتِ قهقرایی به محلّ نماز («رَجَعَ الْقَهْقَرَی»)، برملا ساختند که هر أمری از أمور را که انجام می‌دهند، رو به قبله‌ای هستند که خودشان حقیقتِ آن می‌باشند.

❖⫸ و انشاء فرمودند که هر کس روی دل و جان سوی قبله‌ی حقیقت، یعنی؛ حضراتِ «قبلةالله(؏)» بدارد؛ در هر کاری و هر حالی که باشد، در حالِ نماز است وُ چنین کسی بالحقیقة ☜ #دائم_الصلوة است.


🔰 قدم آخر؛

۞ حضرات آل‌الله(؏) که شخصِ قبلةُالله هستند و به مطلقِ عَلَی الإطلاق بودنِ حضرتشان است که تغییر و تغیّرِ لُبّی وُ اطلاقی در باطنِ هستی، برقرار است؛
به همین قوّت؛
❂☜ صاحَب وَ مُنشِئِ قِبلَتَیْن (بیتُ المقدّس و کعبه) می‌باشند. چرا که حقیقتِ قبله ☜ اقبال به وجهِ مبارکِ ایشان(؏) و قبولِ ولایتشان است، چنان که حضرت مولیٰ أمیرالمؤمنین علیِّ عالیّ أعلیٰ (علیه‌السّلام) می‌فرمایند:

🍃 «أَنَا صَاحِبُ الْقِبْلَتَيْن‏»
❂ منم صاحبِ دو قبله.
📚 بحار الأنوار-ط-بيروت،ج‏۲۵،ص۳۳


هستیِ مطلقِ حـقّ، معبد وُ معبودِ خودی
ساجد درگـهِ دل، مقصد وُ مقصودِ خودی
گوهر هـر دو جهان، بارگـهِ جـودِ خودی
شش‌جهتْ آئینه‌دارِ خود وُ مسجود خودی

«قبلۀ بی جهت»، ای داورِ دادار؛ عـﷻــلے


الحمد للّه ربّ العالمین

🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده
#تغییر_قبله


🕋✨
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🕋✨
‌.