.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن شانزدهم:
🏴༺۞•حضرت زینب کبری (س)؛ کعبة الرزایا•۞༻


🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/595
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅


👁‍🗨 اسماء و القاب و کنیه‌ی اهل بیت نبوّت علیهم السلام؛ اسماء توقیفی هستند. یعنی به بیانی؛ متوقّف به ذات و نفسِ حضرتشانند وُ برخاسته‌ی از آن. این‌طور که این حقیقت؛ از آن طهارتِ نفس، تا أدنیٰ مرتبه‌ از مراتبِ تقسیم بندی وجود -که وجودِ کتبی است-، آنچنان کشیده و ممدود است که مسّ بدون وضو بر نام مبارکِ حضرات (ع)، جسارت و گناه می‌باشد.

در این سخن از سلسله مقالات «یوم الطفوف؛ مجمع حیرانی»، چند کلمه نیز در مورد لقبِ《 #کعبة_الرزایا》یِ حضرتِ
۩ نائبةُ الزهراء (س)، ناموس الكبرياء، سَيّدة الحَياء، عَدیلةُ الخامس مِن اهل الكِساء، عقیلةُ النساء،
عالمةُ غیرَ مُعلِّمة، فهیمةُ غیرَ مُفهِّمة، سُلالةُ الولایة، عَقیلةُ خِدر الرسالة، وَلیدةُ الفَصاحة ۩؛
حَبيبة قَلبي، سَيّدَتي و مولاتي زينب کُبری سلام الله علیها
بخوانیم.

إن شاء الله که به عنایت و فصاحتِ حضرتشان؛ آنچه روزی فرمودند، به بیانی فصیح، و قلمی صحیح؛ به محبّین عزیز منتقل گردد.


•┈┈••✾•اا 🔰 اا•✾••┈┈•

🔻➀❖ قدم اوّل - مختصری در مورد #برجستگی •●•

💎 وقتی سخن از «#برجستگی» می‌شود؛
ساده‌ترین تصوّر برای عموم افراد چنین است که بخشی از یک شیء را متوّرم می‌دانند.

پیشتر که برویم؛
ابتدائاً شیئی تصوّر می‌نمایند (یعنی مرتبه‌ی ذات شیء را در نظر می‌گیرند)، و بعد از تصوّر شیء وُ کینونَتِ آن، «برجستگی» را چیزی از آن شیء می‌دانند. مثلاً برجستگیِ درختِ سَرو را بُلندایِ قامَتِ آن می‌دانند که به عبارتی؛ فضیلت و برتری آن است و آن را بر هم‌نوعان خود، تفضیل و برتری می‌دهند.
پس سَروی را درنظر می‌گیرند (مرتبه‌ی ذات شیء) و بعد از این مرتبه، افراشتگی را برایِ آن لحاظ می‌کنند. و آنگاه برجستگیِ سَرو را بلندایِ آن می‌دانند.

چنین تصوّری از #برجستگی؛ صرفاً در مراتبِ صفات و افعال و آثارِ اشیاء و امور می‌تواند قرار بگیرد، و نه مرتبه‌ی ذات. پس با این بینش؛ بیانِ «بلندی» برای نهالِ سرو، مضحک است.

بدانید که؛
این برجستگی در مراتبِ صفات و افعال و آثارِ اشیاء؛ برجستگیِ تامّ و حقیقی نیست.
پس بایستی برجستگیِ تامّ و حقیقی و مطلق را بشناسیم:


🔻➁❖ قدم دوّم - مختصری در مورد #برجستگی_حقیقی •●•

✓ "#کعبة"؛ از "کَعْب" به معنایِ #برجستگی است. مثلاً به برجستگیِ رویِ پا که مَسح وضو بایستی تا آنجا انجام گیرد [به خاطر برآمده بودنش]، #کعب می‌گویند. (که قرآن می‌فرماید ✿『 وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى «الْكَعْبَيْن»‏』 ✿/ مائده، ۶).

پیشتر در مقالات مختلف و از جمله مقاله‌ی #اعتکاف، در باب معارف، لطیفه‌ای از کعبه بیان شد. (رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil2/39)
و اشاره شد که حضرتِ سیّد الکونین خاتم الانبیاء و المرسلین صلّی الله و آله و سلّم می‌فرمایند:

💠 "سُمِّيَتِ الْكَعْبَةُ كَعْبَةً لِأَنَّهَا «وَسَطُ الدُّنْيَا»"💠
کعبه، "کعبه" نامیده شد، زیرا وسط دنیا (عالم اشارات) است.

(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۱۹۰)


⤴️ وسط حقیقیِ هر شیء؛ شیئیّت شیء و مبدأ وجودیِ آن است و همان #برجستگی_شیء می‌باشد.
آن نقطه‌ی خَیریّت (شیئیّت)، که شیء، عَلَی الدّوام به آن، «شیء» است؛ ظهورِ واسطه‌ی عُظمیٰ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد که وسط حقیقی و مطلقِ اشیاء می‌باشند که فرمودند؛ 🔻"خَيْرُ الْأُمُورِ «أَوْسَطُهَا»"🔺 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص۵۴۱).

این نقطه‌ی برجستگی؛ «مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُه‏»، «قُطْبُ الوُجودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود»، «نُقطَةُ الکائِنات» و «قُطبُ الدائِرات»، یعنی ائمه‌ی اطهار(ع) هستند که تمام این اشارات مذکور، در حدیثی از احادیثِ منوّر حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در مورد ائمۀ اطهار(ع) آمده است (📚بحار الانوار، ج‏۲۵، ص۱۶۹).


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.