🔳

🍂 عالَم، برای اهلِ ظاهر؛ جز ظواهر چیزی نیست.
امّا حقیقت، از باطن البواطن، تا ظاهر الظواهر؛ به قوّت، ممدود است. و هادی؛ آن کسی است که از قشر، به قشر نماند. بلکه لُبّ را دریابد.

◉ الغرض؛
به عینِ شخصیِ این حقیقت که حضرت أبا الفضل العباس؏ برای حضرت سیّد الشهداء؏ خلق شده‌اند و فانی در ایشان و ظهور ایشان هستند؛ حضرت «أمّ البنین» (س) برای حضرت «أمّ أبیها» فاطمةالزهرا (س) خلق شده و فانی در حضرت فاطمه زهرا(س) بوده، و ظهور و خلیفه‌ی‌شان می‌باشند.


🍂 اینچنین است که حضرت امّ البنین(س)، بعد از عاشورا و شهادت خاندانِ الهی؏، هنگام برگشت کاروان کربلا به سوی مدینه، به بشیر (فرستاده‌ی امام سجّاد؏) فرمودند:

"ای بشیر! از اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام چه خبری داری؟"

بشیر عرض کرد:
خدا به تو صبر دهد که عباس؏ تو شهید شد.

امّا حضرت ام‏ّ البنین(س) فرمودند:
[بس کن!] از حسین علیه‌السّلام مرا خبر بده!

بشیر خبر شهادت بقیه‌ی فرزندان او را یک به یک اعلام کرد، امّا ... امّا امّ ‏البنین(س) پیوسته و با حالِ بیقراری می‌فرمود [بس کن!] از امام حسین علیه‏‌السّلام خبر بده؟ حالِ مولایم حسین؏ چطور است ؟

🔻"یا بشیر!
أخْبِرْنِی عَنْ اَبِی عَبْدِالله علیه‌السّلام
اَوْلادِی وَمَنْ تَحْتَ الْخَضْراءِ کُلُّهُمْ فَداءً لاَِبِی عَبْدِ اللّهِ الْحُسَیْن علیه‌السّلام ..."🔺
ای بشیر!
مرا از ابا عبد الله الحسین علیه‌السّلام با خبر کن.
فرزندانم و هر آنچه در زیر آسمان کبود است، فدای اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام باد.💧

اینجاست که چون بشیر خبر شهادت امام حسین علیه‏‌السّلام را به آن ظهورِ حضرت امّ ابیها فاطمۀ زهرا (س)، یعنی؛ حضرت «امّ البنین» داد؛ حضرت امّ البنین(س) صیحه‌ ای کشیدند و در حالِ بیقراری فرمودند:

👈 ▪️"قد قَطّعتَ نیاطَ قلبی"▪️
رگ قلبم را پاره کردی.💧

و سپس صدا به ناله و شیون حضرتشان(س)، آسمانِ حقیقت را گسست.

(📚 ریاحین الشریعه، ج۳، ص۲۹۴)


🍃 رفیقاً!
اهل ظاهر را رها کن!
🔆 وقتی سخن از خاندانِ نور(ع) است؛ همّتی نورانی کن و فقط به نور، محضرِ این خاندان مشرّف شو که؛ 『المؤمنُ ینظرُ بنور الله』 .


🔻 توضیح نمی‌خواهد، ولی این بیان‌ها، شوری و اظهارِ ادبی در محضر حضرتشان(س) است:🔻

✿ فرمایش حضرت أمّ البنین(س) جلوه‌ی حقیقتِ ایشان است. این کلمات یعنی؛
▣ من خلق نشده‌ام إلّا برای حضرت أمّ أبیها (س) و سرّ ایشان یعنی حضرت سیّد الشهداء؏.
▣ و علّتِ خلقتِ چهار فرزندم؛ ⇦ 《فدویِ حضرت أباعبدالله؏ بودن》 است.

اگر حضرت سیّد الشهداء؏ اسم مستأثر و ذاتیّتِ و نفسِ باریتعالی هستند؛ چهار فرزند حضرت امّ البنین (س)، به مصدریّتِ حضرت ابالفضل العبّاس؏، ارکان اربعه‌ای می‌باشند که عالَمِ اسماء، جلوه‌ای از جلواتِ ایشان است.

(🔔 رجوع شود به سخن پنجم از مقالات 《«یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!》 به نام 《حضرتِ وفا ؏؛ نقطۀ فنایِ اسماء الله》 به آدرسِ 👈 https://t.me/ehsannil2/259 )


🔻
( ⚠️ عزیزا!
اگر بینشِ حدود هنوز مانده و معیاراتِ تعیّنات و عالَم ظاهر هنوز جولان می‌دهد؛
برای مسدود نشدنِ راه معرفت، از خواندنِ باقیِ این کلمات صرفنظر بفرما!
إن شاء الله به چنین ادبی، راه معرفت برایت مفتوح خواهد ماند.)
🔺

🍃 دل شوریده نَه از شورِ شراب آمده مست
دین و دل ساقی شیرین سخنم بُرده ز دست

💧 سخن، به میوه‌ی دل حضرت أمّ البنین(س) یعنی حضرت ساقی، أباالفضل العباس؏ رسید.


🔰 أرکان أربعه؛ آب، خاک، آتش و باد است.

💦 که به بیانی؛ خاک و آتش و باد، فانی در #آب است.
کدام آب؟
#آب، مهریه‌ی حضرت امّ ابیها فاطمة الزهرا (س) است.
که مَهریه، مِهر است و عُلقه، و مطلقِ اتّصال و حیات.

💧سقّای تامّ آب، کسی نیست جز آن که خودش آب است. که اصلاً سقایتِ مطلقه، آن است که ساقی و مُستَسقی و آب؛ جلواتِ او باشد.
و ساقی، دائماً خود به خود، سقایت داشته باشد و عالَم که همه بر سفره‌ی حیاتِ آب، زنده‌اند؛ انشائی از سقایتِ مطلقه‌ی او باشند.

👁‍🗨 پس ساقی، آن وقت در اطلاق است، که سقایتِ خویشتنِ مطلقِ خود می‌کند. و بلکه سقایت را مُنشئ است و ساقیِ سقایت باشد و مصدرِ آبِ حیات و حقیقت، که مصدرِ تمام فضائل است.
مصدرِ فضائل؛ یعنی أبّ و پدر آن باشد…

او؛ «أبــا الفضل» است.
پدرِ تمام فضائل، ساقیِ سقایت، ساقیِ آب.
و بلکه به وحدتِ حقیقت و نفس؛ ساقیِ اهل البیت؏ است.

💧حضرت أبا الفضل العبّاس؏، فرزندِ فاطمه أمّ البنین(س)، که جانشین و جلوه‌ی حضرت فاطمة الزهرا(س) هستند؛ فرزندِ سقایِ خویشتنِ خویشند.


"الْحَمْدُللهِ الَّذِي لَهُ الْفَضْلُ عَلَى مَنْ أَطَاعَهُ"
(📚 الدروع الواقية،ص١٨٧)





#ام_البنین_ظهور_ام_ابیها علیهما السلام
#الولد_سر_ابیه

🦋🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.