▪️به بهانه کودک آزاری های پی در پی
(اَشهدُ انْ لا اِلٰهَ الا الله و اَشهدُ انَّ محمّداً رسولُ الله)
✍ #احسان_محمدی
🔻ده روز دیگر همه ما که الان مثل #مار به خودمان می پیچیم ماجرا را فراموش می کنیم، همانطور که ماجرای محمد بسیجه(بیجه)، ستایش، اهورا، و .. را فراموش کردیم. اما خانواده هایشان چطور؟ خود این بچه های آزار دیده چطور؟
🔻 پیش تر هم نوشته ام که بچه های ما #آموزش_مراقبت از خودشان ندیده اند. تهدیدها را نمی شناسند و پدرها و مادرها هم به دلیل شرم و حیای بیخودی به آنها چیزی نمی گویند.
با بی شرمی دروغ می گوییم، دزدی می کنیم، ریاکاری می کنیم... فقط در این مورد شرم و حیا داریم! وظیفه آموزش دادن به بچه ها بر عهده کدام نهاد است؟
🔻 در زمان انتخابات که حمله به سند ۲۰۳۰ نشانه ایمان بود همین را پرسیدم اگر در مدارس و زیر نظر معلم های قابل اعتماد به بچه ها در مورد حریم شخصی، بدن و حفظ خود آموزش داده نشود بچه ها کجا با بدن خودشان و مراقبت از حریم فردی شان آشنا شوند؟
زیر نظر عباس آقا سوپری محل؟ با دیدن فیلم های #پورن؟ پچ پچ های زنگ تفریح؟!
🔻 نمی گویم اگر سند۲۰۳۰ اجرایی شود این اتفاقات نمی افتد، #کودک_آزاری در پیشرفته ترین کشورهای دنیا هم رخ می دهد. اما بخشی از آن سند که با خاک یکسان شد دقیقا" در مورد همین مسائل بود. سند ۲۰۳۰ یک سند مترقی بود. دستکم می شد بخش هایی از آن را بومی سازی کرد.
🔻 همین لحظه که شما این کلمه ها را می خوانید ممکن است کودکی مورد تعرض قرار می گیرد و از ترس، ناآگاهی و آبروداری با یک زخم عمیق در روحش سکوت می کند و زنده می ماند اما زندگی می کند؟! تا کی این مسائل را زیر فرش قایم می کنید؟
🔻 تجربه #ایدز یادتان رفت؟ اول حاشا کردید که این بیماری خاک برسری است و مردم ما مسلمان و متعهد هستند و مگر می شود یک ایرانی ایدز بگیرد؟
بعد گفتید حالا مواردی هست اما فقط معتاد هستند الحمدلله!
الان رویتان نمی شود وگرنه در بعضی مناطق کاندوم رایگان توزیع می کنید!
🔻حضرات! آقایان! بزرگان!
معضلات اجتماعی با دستور، فرمان، #بخشنامه، بله چشم قربان! حل نمی شود. باید آنها را پذیرفت، شناخت و حل کرد.
همه ما که آموزش حریم فردی و مسائل جنسی به بچه ها را از ریشه انکار می کنیم شریک خون و رنج بچه هایی هستیم که طعمه بیماران جنسی می شوند.
🔻خدایا! ما را بکُش که "سگ دلامونو خورده" و بیشتر از این جرات نداریم فریاد بزنیم وگرنه خودت می دانی چقدر حرف در گلو مانده...
🔸حرف آخر شعری از #خلیل_جوادی:
گفته ام من دردها را بارها
خسته ام خسته از این تکرارها
من بــه در گفتم ولیکن بشنوند
نکته ها را مو به مو دیوارها
🖋 @ehsanmohammadi95
(اَشهدُ انْ لا اِلٰهَ الا الله و اَشهدُ انَّ محمّداً رسولُ الله)
✍ #احسان_محمدی
🔻ده روز دیگر همه ما که الان مثل #مار به خودمان می پیچیم ماجرا را فراموش می کنیم، همانطور که ماجرای محمد بسیجه(بیجه)، ستایش، اهورا، و .. را فراموش کردیم. اما خانواده هایشان چطور؟ خود این بچه های آزار دیده چطور؟
🔻 پیش تر هم نوشته ام که بچه های ما #آموزش_مراقبت از خودشان ندیده اند. تهدیدها را نمی شناسند و پدرها و مادرها هم به دلیل شرم و حیای بیخودی به آنها چیزی نمی گویند.
با بی شرمی دروغ می گوییم، دزدی می کنیم، ریاکاری می کنیم... فقط در این مورد شرم و حیا داریم! وظیفه آموزش دادن به بچه ها بر عهده کدام نهاد است؟
🔻 در زمان انتخابات که حمله به سند ۲۰۳۰ نشانه ایمان بود همین را پرسیدم اگر در مدارس و زیر نظر معلم های قابل اعتماد به بچه ها در مورد حریم شخصی، بدن و حفظ خود آموزش داده نشود بچه ها کجا با بدن خودشان و مراقبت از حریم فردی شان آشنا شوند؟
زیر نظر عباس آقا سوپری محل؟ با دیدن فیلم های #پورن؟ پچ پچ های زنگ تفریح؟!
🔻 نمی گویم اگر سند۲۰۳۰ اجرایی شود این اتفاقات نمی افتد، #کودک_آزاری در پیشرفته ترین کشورهای دنیا هم رخ می دهد. اما بخشی از آن سند که با خاک یکسان شد دقیقا" در مورد همین مسائل بود. سند ۲۰۳۰ یک سند مترقی بود. دستکم می شد بخش هایی از آن را بومی سازی کرد.
🔻 همین لحظه که شما این کلمه ها را می خوانید ممکن است کودکی مورد تعرض قرار می گیرد و از ترس، ناآگاهی و آبروداری با یک زخم عمیق در روحش سکوت می کند و زنده می ماند اما زندگی می کند؟! تا کی این مسائل را زیر فرش قایم می کنید؟
🔻 تجربه #ایدز یادتان رفت؟ اول حاشا کردید که این بیماری خاک برسری است و مردم ما مسلمان و متعهد هستند و مگر می شود یک ایرانی ایدز بگیرد؟
بعد گفتید حالا مواردی هست اما فقط معتاد هستند الحمدلله!
الان رویتان نمی شود وگرنه در بعضی مناطق کاندوم رایگان توزیع می کنید!
🔻حضرات! آقایان! بزرگان!
معضلات اجتماعی با دستور، فرمان، #بخشنامه، بله چشم قربان! حل نمی شود. باید آنها را پذیرفت، شناخت و حل کرد.
همه ما که آموزش حریم فردی و مسائل جنسی به بچه ها را از ریشه انکار می کنیم شریک خون و رنج بچه هایی هستیم که طعمه بیماران جنسی می شوند.
🔻خدایا! ما را بکُش که "سگ دلامونو خورده" و بیشتر از این جرات نداریم فریاد بزنیم وگرنه خودت می دانی چقدر حرف در گلو مانده...
🔸حرف آخر شعری از #خلیل_جوادی:
گفته ام من دردها را بارها
خسته ام خسته از این تکرارها
من بــه در گفتم ولیکن بشنوند
نکته ها را مو به مو دیوارها
🖋 @ehsanmohammadi95
🗣 فصل خوبِ فحش‌دادن!
✍️ احسان محمدی
◾️وقتی آدم‌ها نومید و خشمگین می‌شوند دیگر کسی حوصله تحلیل ندارد. تیتر را می‌خوانند و فحش می‌دهند، عکس را می‌بینند و فحش می‌دهند، راه می‌روند و فحش می‌دهند، دیوار کوتاهی را پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند، آدم بی‌خطری پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند
◾️ انکار خشم سرگردان در فضای این روزها خطاست. انکار هر حقیقتی خطاست. مثل کسی که مقابل پذیرش بیماری‌اش مقاومت می‌کند و تنها فایده این کار، فرصت دادن به بیماری برای عمیق‌تر و وسیع‌تر شدن است. برای اینکه در سلول‌های بیشتری تکثیر شود و درمان دشوارتر، پردردتر، پرهزینه‌تر.
◾️نومیدی در کسی که توان تغییر و تاب تحمل ندارد، خشونت تولید می‌کند، زورش نرسد، تبدیلش می‌کند به فحش!
این کار نوعی برون‌ریزی رنج و زهری است که استخوان می‌سوزاند. آدم‌ها نمی‌توانند آن را زیر پوست‌شان انبار کنند، به جایی می‌رسند که برای خلاصی از آن زهر باید به کسی فحش بدهند، فریادی بزنند، اشکی بریزند یا به خدا پناه ببرند.
◾️رفتار انسان‌ها مقابل فشارها متفاوت است. یکی صبوری و شکوری پیشه می‌کند، یکی زندگی‌اش را می‌ریزد توی چمدان و می‌رود هر آنجا که به جز اینجا سرایش شود، یکی سکته می‌کند و می‌میرد، یکی میوه‌های وجودش پژمرده می‌شوند و در خودش فرو می‌رود، یکی به خیابان می‌آید، یکی به بیابان سر می‌گذارد ... تصور اینکه همه مثل هم رفتار کنند عقلانی نیست اما این روزها فصلِ خوب فحش‌دادن است!
◾️«میدونم فحش، درمان نیست اما آدم رو سبک می‌کنه». این را خیلی از کسانی می‌گویند که در شبکه‌های اجتماعی به همه می‌تازند، هیچ جمله‌ای را بدون فحش شروع نمی‌کنند، بدون فحش تمام نمی‌کنند.
هم به اصلاح‌طلب، هم اصولگرا، هم به کسی که می‌گوید نباید ناامید شد و هم به کسی که نومیدانه می‌نالد، هم به هنرمندی که کنار مردم است، هم به آن یکی که انگار در کُره دیگری زیست می‌کند... فحش می‌دهند و سبک می‌شوند. دستکم این بار رنج را از روی دوش خودشان برمی‌دارند و روی دوش دیگری می‌اندازند.
◾️بسیاری از این فحش‌دادن‌ها دیگر نشانه بی‌ادب بودن فرد نیست. این نوع جدیدی از فحش است. انگار مکانیسمی است برای کاستن از رنج خود.
اگر کسی حوصله کند و برود در #توئیتر کامنت‌های زیر نوشته‌های مسئولان دولتی و غیردولتی را بخواند به این نتیجه می‌رسد که انگار این فحش‌دادن گاهی همان «حق آخ گفتن» است. شاید محترمانه و مودبانه نباشد اما واقعیت دارد.
◾️ روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، سینماگر و فوتبالیست، فعال اجتماعی داخل کشور و دل‌نگران آن طرف مرز این روزها فحش می‌خورند. فرقی ندارد که در ایجاد شرایط فعلی کشور مسئولیتی داشته باشند یا نه، از چپ و راست، از نوجوان و پیر، از زن و مرد فحش می‌خورند...
◾️برای کسی که «واقعاً» می‌خواهد حال مردم را بفهمد، این روزها «فحش» هم جیوه درون دماسنج است. سرعت بالا رفتن آن طبیعی نیست.
چیزی زیر پوست این شهر، این کشور، این مردم در حال جوشیدن است... البته شاید کسانی هم معتقدند «فحش» باد هواست و از کتک‌کاری بهتر است! مردم فحش بدهند سبک می‌شوند و فکرهای ناجور توی سرشان جولان نمی‌دهد!
🔸حرف آخر شعری از #خلیل_جوادی:
گفته‌ام من دردها را بارها
خسته‌ام، خسته از این تکرارها
من به در گفتم ولیکن بشنوند
نکته‌ها را مو به مو دیوارها
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
◾️وقتی آدم‌ها نومید و خشمگین می‌شوند دیگر کسی حوصله تحلیل ندارد. تیتر را می‌خوانند و فحش می‌دهند، عکس را می‌بینند و فحش می‌دهند، راه می‌روند و فحش می‌دهند، دیوار کوتاهی را پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند، آدم بی‌خطری پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند
◾️ انکار خشم سرگردان در فضای این روزها خطاست. انکار هر حقیقتی خطاست. مثل کسی که مقابل پذیرش بیماری‌اش مقاومت می‌کند و تنها فایده این کار، فرصت دادن به بیماری برای عمیق‌تر و وسیع‌تر شدن است. برای اینکه در سلول‌های بیشتری تکثیر شود و درمان دشوارتر، پردردتر، پرهزینه‌تر.
◾️نومیدی در کسی که توان تغییر و تاب تحمل ندارد، خشونت تولید می‌کند، زورش نرسد، تبدیلش می‌کند به فحش!
این کار نوعی برون‌ریزی رنج و زهری است که استخوان می‌سوزاند. آدم‌ها نمی‌توانند آن را زیر پوست‌شان انبار کنند، به جایی می‌رسند که برای خلاصی از آن زهر باید به کسی فحش بدهند، فریادی بزنند، اشکی بریزند یا به خدا پناه ببرند.
◾️رفتار انسان‌ها مقابل فشارها متفاوت است. یکی صبوری و شکوری پیشه می‌کند، یکی زندگی‌اش را می‌ریزد توی چمدان و می‌رود هر آنجا که به جز اینجا سرایش شود، یکی سکته می‌کند و می‌میرد، یکی میوه‌های وجودش پژمرده می‌شوند و در خودش فرو می‌رود، یکی به خیابان می‌آید، یکی به بیابان سر می‌گذارد ... تصور اینکه همه مثل هم رفتار کنند عقلانی نیست اما این روزها فصلِ خوب فحش‌دادن است!
◾️«میدونم فحش، درمان نیست اما آدم رو سبک می‌کنه». این را خیلی از کسانی می‌گویند که در شبکه‌های اجتماعی به همه می‌تازند، هیچ جمله‌ای را بدون فحش شروع نمی‌کنند، بدون فحش تمام نمی‌کنند.
هم به اصلاح‌طلب، هم اصولگرا، هم به کسی که می‌گوید نباید ناامید شد و هم به کسی که نومیدانه می‌نالد، هم به هنرمندی که کنار مردم است، هم به آن یکی که انگار در کُره دیگری زیست می‌کند... فحش می‌دهند و سبک می‌شوند. دستکم این بار رنج را از روی دوش خودشان برمی‌دارند و روی دوش دیگری می‌اندازند.
◾️بسیاری از این فحش‌دادن‌ها دیگر نشانه بی‌ادب بودن فرد نیست. این نوع جدیدی از فحش است. انگار مکانیسمی است برای کاستن از رنج خود.
اگر کسی حوصله کند و برود در #توئیتر کامنت‌های زیر نوشته‌های مسئولان دولتی و غیردولتی را بخواند به این نتیجه می‌رسد که انگار این فحش‌دادن گاهی همان «حق آخ گفتن» است. شاید محترمانه و مودبانه نباشد اما واقعیت دارد.
◾️ روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، سینماگر و فوتبالیست، فعال اجتماعی داخل کشور و دل‌نگران آن طرف مرز این روزها فحش می‌خورند. فرقی ندارد که در ایجاد شرایط فعلی کشور مسئولیتی داشته باشند یا نه، از چپ و راست، از نوجوان و پیر، از زن و مرد فحش می‌خورند...
◾️برای کسی که «واقعاً» می‌خواهد حال مردم را بفهمد، این روزها «فحش» هم جیوه درون دماسنج است. سرعت بالا رفتن آن طبیعی نیست.
چیزی زیر پوست این شهر، این کشور، این مردم در حال جوشیدن است... البته شاید کسانی هم معتقدند «فحش» باد هواست و از کتک‌کاری بهتر است! مردم فحش بدهند سبک می‌شوند و فکرهای ناجور توی سرشان جولان نمی‌دهد!
🔸حرف آخر شعری از #خلیل_جوادی:
گفته‌ام من دردها را بارها
خسته‌ام، خسته از این تکرارها
من به در گفتم ولیکن بشنوند
نکته‌ها را مو به مو دیوارها
🖋 @ehsanmohammadi95