🙏 شما در اعتراضات طرفدار کی هستید؟
✍ احسان محمدی
1⃣ بهمن ۱۳۸۷ رسانه ها خبر دادند که یک جانباز جلوی مجلس شورای اسلامی دست به خودسوزی زده است. اتفاق تلخی که خیلی ها را دل آزرده کرد. اما آقای #لاریجانی رئیس مجلس با لحن مطمئنی اعلام کرد که جانباز نبوده و معتاد بوده!
همان روز در نشریه ای نوشتم: چه فرقی می کند؟ جانباز نبوده اما "انسان و هموطن" که بوده! چرا به جای حرف زدن در مورد هویت اش، نمی گویید چه شده که یک انسان به چنان درجه ای از خشم و ناامیدی رسیده که خودسوزی را به عنوان آخرین راه انتخاب کرده است؟.. پاسخ؟ هیچ!
2⃣ خبرگزاری های داخلی خبر داده اند که از آغاز تجمعات اعتراضی بیش از ۲۰ نفر کشته شده اند.
فارغ از اینکه برخی جریان ها آنها را #شورشی، #فریب_خورده، #معترض یا حتی با لحن خطای آن نماینده مجلس #لاابالی بدانند در گام نخست "انسان و هموطن" هستند. زاده و بالیده در این سرزمین.
می خواستند زندگی کنند، کنار خانواده شان، بچه هایشان را بزرگ کنند و از سر شکم سیری و خوشی به خیابان نیامده بودند. حتی اگر کسانی از آنها خطا کرده بودند #گلوله تاوان سنگینی است ...
3⃣ خاک این سرزمین، تشنه #باران است نه #خون! فرقی نمی کند از کدام سو خونی بریزد، خون هموطن است، خون هم خانه است، خون همسایه است، خون انسان است... این سرزمین تشنه خون تازه نیست. دعا کنیم خون تازه نریزد روی پیاده روهای فقیر، روی آسفالت های دودگرفته... دعا کنیم همه سالم به خانه برگردند. ما اندازه کافی در همه این سال ها عزیز از دست داده ایم. سیاه پوشیده ایم...
4⃣ برخی آمار می گوید در ایران ۳۰۰۰ پُست مهم وجود دارد و برای هر صندلی فقط در #جنگ_تحمیلی بیش از ۷۰ شهید داده ایم. دقت کنید! فقط در جنگ با عراق، فقط شهید! حساب جانبازهایی که هنوز رنج می برند یا در آسایشگاه های اعصاب و روان فریاد می زنند و آزاده ها جداست ...
آیا مسئولانی که روی این صندلی ها نشسته اند به وظیفه شان در قبال مردم عمل کرده اند؟ آیا خودشان را در رخ دادن این اتفاقات مقصر می دانند یا فقط طلبکارند؟
5⃣ من طرفدار زندگی هستم. هوادار آرامش. دل نگران امنیت. #امنیت مثل #سلامت است تا وقتی آن را از دست نداده ایم قدرش را نمی دانیم. امیدوارم خون نریزد. بیش از این نریزد.
به قول #اخوان_ثالث:
چون سبوی تشنه کاندر خواب بیند آب
و اندر آب بیند سنگ
دوستان و دشمنانم را می شناسم من؛
زندگی را دوست دارم، مرگ را دشمن!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍ احسان محمدی
1⃣ بهمن ۱۳۸۷ رسانه ها خبر دادند که یک جانباز جلوی مجلس شورای اسلامی دست به خودسوزی زده است. اتفاق تلخی که خیلی ها را دل آزرده کرد. اما آقای #لاریجانی رئیس مجلس با لحن مطمئنی اعلام کرد که جانباز نبوده و معتاد بوده!
همان روز در نشریه ای نوشتم: چه فرقی می کند؟ جانباز نبوده اما "انسان و هموطن" که بوده! چرا به جای حرف زدن در مورد هویت اش، نمی گویید چه شده که یک انسان به چنان درجه ای از خشم و ناامیدی رسیده که خودسوزی را به عنوان آخرین راه انتخاب کرده است؟.. پاسخ؟ هیچ!
2⃣ خبرگزاری های داخلی خبر داده اند که از آغاز تجمعات اعتراضی بیش از ۲۰ نفر کشته شده اند.
فارغ از اینکه برخی جریان ها آنها را #شورشی، #فریب_خورده، #معترض یا حتی با لحن خطای آن نماینده مجلس #لاابالی بدانند در گام نخست "انسان و هموطن" هستند. زاده و بالیده در این سرزمین.
می خواستند زندگی کنند، کنار خانواده شان، بچه هایشان را بزرگ کنند و از سر شکم سیری و خوشی به خیابان نیامده بودند. حتی اگر کسانی از آنها خطا کرده بودند #گلوله تاوان سنگینی است ...
3⃣ خاک این سرزمین، تشنه #باران است نه #خون! فرقی نمی کند از کدام سو خونی بریزد، خون هموطن است، خون هم خانه است، خون همسایه است، خون انسان است... این سرزمین تشنه خون تازه نیست. دعا کنیم خون تازه نریزد روی پیاده روهای فقیر، روی آسفالت های دودگرفته... دعا کنیم همه سالم به خانه برگردند. ما اندازه کافی در همه این سال ها عزیز از دست داده ایم. سیاه پوشیده ایم...
4⃣ برخی آمار می گوید در ایران ۳۰۰۰ پُست مهم وجود دارد و برای هر صندلی فقط در #جنگ_تحمیلی بیش از ۷۰ شهید داده ایم. دقت کنید! فقط در جنگ با عراق، فقط شهید! حساب جانبازهایی که هنوز رنج می برند یا در آسایشگاه های اعصاب و روان فریاد می زنند و آزاده ها جداست ...
آیا مسئولانی که روی این صندلی ها نشسته اند به وظیفه شان در قبال مردم عمل کرده اند؟ آیا خودشان را در رخ دادن این اتفاقات مقصر می دانند یا فقط طلبکارند؟
5⃣ من طرفدار زندگی هستم. هوادار آرامش. دل نگران امنیت. #امنیت مثل #سلامت است تا وقتی آن را از دست نداده ایم قدرش را نمی دانیم. امیدوارم خون نریزد. بیش از این نریزد.
به قول #اخوان_ثالث:
چون سبوی تشنه کاندر خواب بیند آب
و اندر آب بیند سنگ
دوستان و دشمنانم را می شناسم من؛
زندگی را دوست دارم، مرگ را دشمن!
🖋 @ehsanmohammadi95
🔥 خودش را آتش زد، مُرد! به همین راحتی؟!
✍️ #احسان_محمدی
▪️ خالی شدن واژه ها از معنی، ترسناک است. مثل عادی شدن خبر #مرگ آدم ها، مثل خو کردن به #فقر، مثل تن دادن به #ظلم، مثل عادی شدن بر باد رفتن #امید آدم ها، مثل به حاشیه رانده شدن#پاکدستی، مثل سرزنش شدن «وفاداری به وطن» و ...
▪️خبرگزاری ها نوشتند «فردی که مقابل شهرداری تهران #خودسوزی کرده بود 4 صبح امروز به دلیل ایست قلبی فوت کرد». همین؟! انگار نوشته باشند که مردی حین رد شدن از خیابان تصادف کرد، انگار خوانده باشیم که پای زنی در زمستان پیچ خورد، شکست! ... همین!
▪️هفته پیش این مرد درحالی‌که فرزند، همسر و برادرش نیز همراهش بودند، خودش را جلوی شهرداری تهران به آتش کشید. گفته شد او دو باب مغازه داشته و در اعتراض به جریمه های شهرداری دست به این اقدام زده است.
⏳ بهمن ۱۳۸۷ رسانه ها خبر دادند که یک جانباز جلوی مجلس شورای اسلامی دست به خودسوزی زده است. اتفاق تلخی که خیلی ها را دل آزرده کرد. اما آقای #لاریجانی رئیس مجلس با لحن مطمئنی اعلام کرد که جانباز نبود، معتاد بود!
▪️ همان روز در نشریه ای نوشتم: چه فرقی می کند؟ جانباز نبوده اما «انسان و هموطن» که بوده! چرا به جای حرف زدن در مورد هویت اش، نمی گویید چه شده که یک انسان به چنان درجه ای از خشم و ناامیدی رسیده که خودسوزی را به عنوان آخرین راه انتخاب کرده است؟.. پاسخ؟ هیچ!
▪️ در اعتراضات دی ماه 96 هم بیش از 20 نفر کشته شدند. فارغ از اینکه آنها را شورشی، فریب خورده، معترض، قهرمان سلحشور یا حتی با لحن خطای آن نماینده مجلس لاابالی بدانیم در گام نخست «انسان و هم وطن» بودند.
زاده و بالیده در این سرزمین. می خواستند زندگی کنند، کنار خانواده شان، بچه هایشان را بزرگ کنند و از سر شکم سیری و خوشی به خیابان نیامده بودند. حتی اگر خطا کرده بودند گلوله تاوان سنگینی بود. مرگ کف خیابان آن هم وقتی هنوز می شد زندگی کرد پایان تلخی بود.
▪️خاک این سرزمین، تشنه #باران است نه #خون! فرقی نمی کند از کدام سو خونی بریزد، خون هم وطن است، خون هم خانه است، خون همسایه است، خون انسان است...
▪️این سرزمین تشنه خون تازه نیست. تا پیش از این اگر دعا می کردیم که خون تازه نریزد روی پیاده روهای فقیر، روی آسفالت های دودگرفته، حالا خبر خودسوزی ها تن آدم را می لرزاند. اولین بار نیست، اما خدا کند که آخرین بار باشد.
▪️خودسوزی به هر دلیلی که صورت بگیرد، دهشتناک است. تصور لحظه ای که آتش، گوشت تن یک انسان را می بلعد و آن بوی تهوع آور در آسمان پراکنده می شود و ... نه هیچ انسانی سزاوار چنین سرنوشتی نیست.
▪️باید وقتی این واژه را می شنویم تن مان بلرزد. وحشت کنیم، دنبال توجیه اش نباشیم. هر کس هستیم و هر عنوانی که داریم نباید بگوییم حق داشت، نباید بگوییم به من چه؟ نباید بگوییم وقتی تن نداد به #قانون حقش بود...
▪️دعا کنیم همه سالم به خانه برگردند. ما اندازه کافی در همه این سال ها عزیز از دست داده ایم. سیاه پوشیده ایم...
▪️نگذاریم کلمه ها از معنی خالی شوند. اجازه ندهیم خبر خودسوزی یک هم وطن- حتی اگر قانون شکسته بود- تا این اندازه عادی و معمولی شود. یک انسان بود...
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
▪️ خالی شدن واژه ها از معنی، ترسناک است. مثل عادی شدن خبر #مرگ آدم ها، مثل خو کردن به #فقر، مثل تن دادن به #ظلم، مثل عادی شدن بر باد رفتن #امید آدم ها، مثل به حاشیه رانده شدن#پاکدستی، مثل سرزنش شدن «وفاداری به وطن» و ...
▪️خبرگزاری ها نوشتند «فردی که مقابل شهرداری تهران #خودسوزی کرده بود 4 صبح امروز به دلیل ایست قلبی فوت کرد». همین؟! انگار نوشته باشند که مردی حین رد شدن از خیابان تصادف کرد، انگار خوانده باشیم که پای زنی در زمستان پیچ خورد، شکست! ... همین!
▪️هفته پیش این مرد درحالی‌که فرزند، همسر و برادرش نیز همراهش بودند، خودش را جلوی شهرداری تهران به آتش کشید. گفته شد او دو باب مغازه داشته و در اعتراض به جریمه های شهرداری دست به این اقدام زده است.
⏳ بهمن ۱۳۸۷ رسانه ها خبر دادند که یک جانباز جلوی مجلس شورای اسلامی دست به خودسوزی زده است. اتفاق تلخی که خیلی ها را دل آزرده کرد. اما آقای #لاریجانی رئیس مجلس با لحن مطمئنی اعلام کرد که جانباز نبود، معتاد بود!
▪️ همان روز در نشریه ای نوشتم: چه فرقی می کند؟ جانباز نبوده اما «انسان و هموطن» که بوده! چرا به جای حرف زدن در مورد هویت اش، نمی گویید چه شده که یک انسان به چنان درجه ای از خشم و ناامیدی رسیده که خودسوزی را به عنوان آخرین راه انتخاب کرده است؟.. پاسخ؟ هیچ!
▪️ در اعتراضات دی ماه 96 هم بیش از 20 نفر کشته شدند. فارغ از اینکه آنها را شورشی، فریب خورده، معترض، قهرمان سلحشور یا حتی با لحن خطای آن نماینده مجلس لاابالی بدانیم در گام نخست «انسان و هم وطن» بودند.
زاده و بالیده در این سرزمین. می خواستند زندگی کنند، کنار خانواده شان، بچه هایشان را بزرگ کنند و از سر شکم سیری و خوشی به خیابان نیامده بودند. حتی اگر خطا کرده بودند گلوله تاوان سنگینی بود. مرگ کف خیابان آن هم وقتی هنوز می شد زندگی کرد پایان تلخی بود.
▪️خاک این سرزمین، تشنه #باران است نه #خون! فرقی نمی کند از کدام سو خونی بریزد، خون هم وطن است، خون هم خانه است، خون همسایه است، خون انسان است...
▪️این سرزمین تشنه خون تازه نیست. تا پیش از این اگر دعا می کردیم که خون تازه نریزد روی پیاده روهای فقیر، روی آسفالت های دودگرفته، حالا خبر خودسوزی ها تن آدم را می لرزاند. اولین بار نیست، اما خدا کند که آخرین بار باشد.
▪️خودسوزی به هر دلیلی که صورت بگیرد، دهشتناک است. تصور لحظه ای که آتش، گوشت تن یک انسان را می بلعد و آن بوی تهوع آور در آسمان پراکنده می شود و ... نه هیچ انسانی سزاوار چنین سرنوشتی نیست.
▪️باید وقتی این واژه را می شنویم تن مان بلرزد. وحشت کنیم، دنبال توجیه اش نباشیم. هر کس هستیم و هر عنوانی که داریم نباید بگوییم حق داشت، نباید بگوییم به من چه؟ نباید بگوییم وقتی تن نداد به #قانون حقش بود...
▪️دعا کنیم همه سالم به خانه برگردند. ما اندازه کافی در همه این سال ها عزیز از دست داده ایم. سیاه پوشیده ایم...
▪️نگذاریم کلمه ها از معنی خالی شوند. اجازه ندهیم خبر خودسوزی یک هم وطن- حتی اگر قانون شکسته بود- تا این اندازه عادی و معمولی شود. یک انسان بود...
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
⛔️مسابقه ملیِ «کی از همه بدبخت‌تره»؟
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
▪️ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
▪️بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
▪️هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
▪️دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
▪️فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
▪️فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
▪️در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
▪️ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
▪️ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
▪️بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
▪️هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
▪️دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
▪️فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
▪️فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
▪️در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
▪️ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
⛔️مسابقه ملیِ «کی از همه بدبخت‌تره»؟
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
▪️ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
▪️بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
▪️هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
▪️دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
▪️فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
▪️فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
▪️در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
▪️ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
▪️ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
▪️بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
▪️هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
▪️دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
▪️فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
▪️فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
▪️در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
▪️ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
🖋 @ehsanmohammadi95
🌳بیست و دو سالم بود که اولین بار از این درخت گردو چیدم. درختِ صبور و بخشنده کنار زمین فوتبال دانشکده. هر تابستان بی‌منت گردو می‌داد.
به دانشجوی تهرانی گردو می‌داد، به دانشجوی شهرستانی گردو می‌داد، به رئیس دانشگاه، به راننده...
🌳اسم کسی را نمی‌پرسید، زن و مرد و سن و سال برایش فرقی نمی‌کرد، کاری به مدرک و ترم و وضع جیب کسی نداشت... گردو می‌داد. به عاشق‌ها، به فارغ‌ها، به ترسوها، به سرکش‌ها، به چاپلوس‌ها...
🌳دوسال رفتم سربازی، دو سال رفتم نفت کار کردم، صدام اعدام شد، #خاتمی رفت، طالبان شلوار پای الاغ‌ها کرد، #احمدی‌نژاد خندید، #کاسترو مُرد، #میرحسین_موسوی به حصر رفت، ندا وسط خیابان در خون غلتید، #پلاسکو فرو ریخت، #علی_دایی فوتبال را گذاشت کنار، ارگ بم مقابل زلزله زانو زد، کولبرها یخ زدند، ما رفتیم جام‌جهانی، خندیدیم، مغرور شدیم، امیدوار شدیم، ناامید شدیم، پرواز کردیم، پرپر زدیم... باز گردو داد.
🌳از زیر پوستش خبر ندارم، لابد سال‌هایی بود که گردویش چرب‌تر شد، یا کلافه شد و بارش کمتر و کمرش زیر سنگینی برف کرج تا شکستن رفت اما باز هر سال تابستان گردو داد. بی‌هیاهو، بی‌منت، بیآنکه استوری کند یا حتی توجه بخواهد.
🌳 چند روز پیش نگاهش کردم. دیدم بی‌خیالِ کرونا، بی‌دغدغه‌ی سقوط و صعود #بورس و قیمت نفت، بیآنکه برایش مهم باشد که #لاریجانی رفت و #قالیباف به مجلس آمده، بیآنکه نگران #ترامپ و تحریم یا ارزان شدن جان و آبروی آدم‌ها باشد باز خیز برداشته که تابستان گردو بدهد.
کاش درخت گردو بودم...
#احسان_محمدی
https://www.instagram.com/p/CAvEmWKHlwT/?igshid=1uvcpp5s7o8vf
به دانشجوی تهرانی گردو می‌داد، به دانشجوی شهرستانی گردو می‌داد، به رئیس دانشگاه، به راننده...
🌳اسم کسی را نمی‌پرسید، زن و مرد و سن و سال برایش فرقی نمی‌کرد، کاری به مدرک و ترم و وضع جیب کسی نداشت... گردو می‌داد. به عاشق‌ها، به فارغ‌ها، به ترسوها، به سرکش‌ها، به چاپلوس‌ها...
🌳دوسال رفتم سربازی، دو سال رفتم نفت کار کردم، صدام اعدام شد، #خاتمی رفت، طالبان شلوار پای الاغ‌ها کرد، #احمدی‌نژاد خندید، #کاسترو مُرد، #میرحسین_موسوی به حصر رفت، ندا وسط خیابان در خون غلتید، #پلاسکو فرو ریخت، #علی_دایی فوتبال را گذاشت کنار، ارگ بم مقابل زلزله زانو زد، کولبرها یخ زدند، ما رفتیم جام‌جهانی، خندیدیم، مغرور شدیم، امیدوار شدیم، ناامید شدیم، پرواز کردیم، پرپر زدیم... باز گردو داد.
🌳از زیر پوستش خبر ندارم، لابد سال‌هایی بود که گردویش چرب‌تر شد، یا کلافه شد و بارش کمتر و کمرش زیر سنگینی برف کرج تا شکستن رفت اما باز هر سال تابستان گردو داد. بی‌هیاهو، بی‌منت، بیآنکه استوری کند یا حتی توجه بخواهد.
🌳 چند روز پیش نگاهش کردم. دیدم بی‌خیالِ کرونا، بی‌دغدغه‌ی سقوط و صعود #بورس و قیمت نفت، بیآنکه برایش مهم باشد که #لاریجانی رفت و #قالیباف به مجلس آمده، بیآنکه نگران #ترامپ و تحریم یا ارزان شدن جان و آبروی آدم‌ها باشد باز خیز برداشته که تابستان گردو بدهد.
کاش درخت گردو بودم...
#احسان_محمدی
https://www.instagram.com/p/CAvEmWKHlwT/?igshid=1uvcpp5s7o8vf