◾️حتی راه دشمنی رو هیشکی یادمون نداده!
✍️ احسان محمدی
◾️جنگ شروع شده. نه میان ایران و آمریکا که میان برادر و خواهر، پدر و پسر، رفیق و رفیق ... توهین می‌کنند به هم. پرخاش. فحش می‌پرانند و آش آنقدر شور شده که صبح دیدم دختر جوانی زیر پستی نوشته: «این پیرمرد سبیل‌زرده هم معلومه جیره‌خور نظامه»!
منظورش #محمود_دولت‌آبادی است. یکی از ستون‌های داستان‌نویسی در ایران که در همین کشور به بعضی کتاب‌هایش مجوز نمی‌دهند، بارها احضار و بازخواست شده و در رسانه‌های رسمی نیمی از عزت و احترامی که یک استندآپ کمدین می‌بیند را ندیده.
◾️حالا چرا این «پیرمرد سبیل زرد» متهم شده به جیره‌خواری؟ چون در یادداشتی نوشته عمیقاً سوگوار است در فقدان «شخصیتی که سدی سترگ در برابر خون آشامان داعش برآورد و مرزهای کشور ما را از نکبت حضور آنان ایمن داشت» و آورده:«چه سازم به خاری که در دل نشیند؟ و ازخود می‌پرسم آیا این است سرنوشت همه فرزندان شایسته این آب و خاک، با هر اندیشه و هرگرایشی؟ انهدام؟»
چون پیرمرد مفهوم #وطن را عمیق‌تر از دل چرکینی‌های جناحی و حزبی و تندی‌های و تلخی‌ها می‌بیند. چون به تجربه عمر ۷۹ ساله می‌داند که دنیا میان #ایران و جمهوری اسلامی ایران تفاوتی قائل نیست و باید از این خاک مقابل هر متجاوز لات‌مسلکی دفاع کرد.
چون می‌بیند آن طرف مرز، دمکرات‌های مخالف #ترامپ هم ترور رسمی را «محکوم» نکرده‌اند اما اینجا کسانی لبخند می‌زنند از زخمی که خورده‌ایم!
◾️از دیروز ساعت یک‌و‌بیست دقیقه نیمه شب که سرباز آمریکایی در ناکجاآباد وقتی قهوه‌اش کنار دستش بود، دکمه‌ای را فشار داد و موشک‌ها به سمت خودروی حامل سردار #قاسم_سلیمانی شلیک شد، جنگ اینجا شروع شده ... ما در حال کُشتن همدیگریم!
به جای گلوله، کامنت به سوی هم شلیک می‌کنیم، مرز می‌کشیم، سنگر می‌گیریم، به صورت هم چنگ می‌زنیم و بعد بلاک! ... و دور شدن از هم و انباشتن خشم در خورجینی که دارد منفجر می‌شود.
◾️ وقتی در سوگ نمی‌توانیم همدیگر را تحمل کنیم، چطور در روز پیروزی که سهم‌خواهی‌ها شروع می‌شود، می‌توانیم همدیگر را تاب بیاوریم؟
هنوز باورتان نشده اما ما در این سرزمین، تمام دار و ندار همیم. نگاه کنید و ببینید که چقدر تنهاییم در این دنیا. فصل بدی را برای دور شدن از هم انتخاب کرده‌ایم ... بیشتر از این دشمن کریه این سرزمین را شاد نکنید!
یه دیواره، یه دیواره
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست
اینورش هیچی نداره...
🇮🇷 #ایران_جان_من_است
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
◾️جنگ شروع شده. نه میان ایران و آمریکا که میان برادر و خواهر، پدر و پسر، رفیق و رفیق ... توهین می‌کنند به هم. پرخاش. فحش می‌پرانند و آش آنقدر شور شده که صبح دیدم دختر جوانی زیر پستی نوشته: «این پیرمرد سبیل‌زرده هم معلومه جیره‌خور نظامه»!
منظورش #محمود_دولت‌آبادی است. یکی از ستون‌های داستان‌نویسی در ایران که در همین کشور به بعضی کتاب‌هایش مجوز نمی‌دهند، بارها احضار و بازخواست شده و در رسانه‌های رسمی نیمی از عزت و احترامی که یک استندآپ کمدین می‌بیند را ندیده.
◾️حالا چرا این «پیرمرد سبیل زرد» متهم شده به جیره‌خواری؟ چون در یادداشتی نوشته عمیقاً سوگوار است در فقدان «شخصیتی که سدی سترگ در برابر خون آشامان داعش برآورد و مرزهای کشور ما را از نکبت حضور آنان ایمن داشت» و آورده:«چه سازم به خاری که در دل نشیند؟ و ازخود می‌پرسم آیا این است سرنوشت همه فرزندان شایسته این آب و خاک، با هر اندیشه و هرگرایشی؟ انهدام؟»
چون پیرمرد مفهوم #وطن را عمیق‌تر از دل چرکینی‌های جناحی و حزبی و تندی‌های و تلخی‌ها می‌بیند. چون به تجربه عمر ۷۹ ساله می‌داند که دنیا میان #ایران و جمهوری اسلامی ایران تفاوتی قائل نیست و باید از این خاک مقابل هر متجاوز لات‌مسلکی دفاع کرد.
چون می‌بیند آن طرف مرز، دمکرات‌های مخالف #ترامپ هم ترور رسمی را «محکوم» نکرده‌اند اما اینجا کسانی لبخند می‌زنند از زخمی که خورده‌ایم!
◾️از دیروز ساعت یک‌و‌بیست دقیقه نیمه شب که سرباز آمریکایی در ناکجاآباد وقتی قهوه‌اش کنار دستش بود، دکمه‌ای را فشار داد و موشک‌ها به سمت خودروی حامل سردار #قاسم_سلیمانی شلیک شد، جنگ اینجا شروع شده ... ما در حال کُشتن همدیگریم!
به جای گلوله، کامنت به سوی هم شلیک می‌کنیم، مرز می‌کشیم، سنگر می‌گیریم، به صورت هم چنگ می‌زنیم و بعد بلاک! ... و دور شدن از هم و انباشتن خشم در خورجینی که دارد منفجر می‌شود.
◾️ وقتی در سوگ نمی‌توانیم همدیگر را تحمل کنیم، چطور در روز پیروزی که سهم‌خواهی‌ها شروع می‌شود، می‌توانیم همدیگر را تاب بیاوریم؟
هنوز باورتان نشده اما ما در این سرزمین، تمام دار و ندار همیم. نگاه کنید و ببینید که چقدر تنهاییم در این دنیا. فصل بدی را برای دور شدن از هم انتخاب کرده‌ایم ... بیشتر از این دشمن کریه این سرزمین را شاد نکنید!
یه دیواره، یه دیواره
که یه عمر آزگاره
اونورش همیشه بن‌بست
اینورش هیچی نداره...
🇮🇷 #ایران_جان_من_است
🖋 @ehsanmohammadi95
⛔️ از این شغل استعفا بدهیم!
✍ احسان محمدی
↙ #نیکی_کریمی: فقط نون خوشگلیشو خورد یه عمر!
↙ #احسان_علیخانی؟ کی بهش گفته مجریگری بلده؟
↙ #فروغ_فرخزاد: دختر نوجوونا مشهورش کردن!
↙ #اصغر_فرهادی؟ پایان باز هم شد کارگردانی؟
↙ #علی_دایی؟ دو ریال فوتبال حالیش نیست!
↙ #مهران_مدیری؟ کی به این گفته طنز حالیشه؟
↙ #احمد_شاملو؟ الکی بزرگش کردن!
↙ #عادل_فردوسی‌پور؟ بزرگترین دلال فوتباله!
↙ #ابراهیم_حاتمی‌کیا: مگه سینما بلده؟ جیره‌خواره بابا!
↙ #محمود_دولت‌آبادی: من ازش بهتر می‌نویسم!
↙ #عباس_کیارستمی: خارجیا گنده‌اش کردن!
↙ #محمود_فرشچیان: دو تا تابلو کشیده فکر کرده داوینچیه!
↙ #لیونل_مسی: هورمونیه بابا!
↙ #کریس_رونالدو: اونکه پنالدوئه. فقط از پنالتی گل میزنه!
↙ #سالار_عقیلی: دو دونگ صدا بیشتر نداره!
↙ #سهراب_سپهری: آب را گل نکنیم هم شد شعر؟ پس منم شاعرم!
↙ #رامبد_جوان: والله به دلقک‌بازی باشه شوهر عمه من بهتراز اینه!
....
◀ آره. فقط تو خوبی!
هیچکس آنقدر مقدس نیست که نشود نقدش کرد اما جملاتی مثل اینها آمیزه کینه‌جویی و حسد است.
1⃣ #حسادت شغل اول بسیاری از ماست. این بزرگترین اژدهایی است که هرکس باید درون خودش سلاخی‌اش کند.
2⃣ انرژی که صرف تخریب و به زیر کشیدن دیگران می‌کنیم را صرف توسعه و بالا بردن خودمان بکنیم. تمرین کنیم، شاید خوشمان آمد!
3⃣ بین نقد و حسادت مرز باریکی هست که انسان اگر #شجاعانه با خودش خلوت کند می‌فهمد که دارد نقد می‌کند یا حسادت؟ (البته که همه شما فقط نقد متعالی می‌کنید و حسود دو عالم هم منم.)😉
4⃣ راه بزرگ شدن اما کوچک کردن آدم‌هایی که از ما موفق‌ترند نیست. با گاز گرفتن دیگران هم کسی ما را #شیر تصور نمی‌کند.
#تمرین_کنیم
🖋 @ehsanmohammadi95
✍ احسان محمدی
↙ #نیکی_کریمی: فقط نون خوشگلیشو خورد یه عمر!
↙ #احسان_علیخانی؟ کی بهش گفته مجریگری بلده؟
↙ #فروغ_فرخزاد: دختر نوجوونا مشهورش کردن!
↙ #اصغر_فرهادی؟ پایان باز هم شد کارگردانی؟
↙ #علی_دایی؟ دو ریال فوتبال حالیش نیست!
↙ #مهران_مدیری؟ کی به این گفته طنز حالیشه؟
↙ #احمد_شاملو؟ الکی بزرگش کردن!
↙ #عادل_فردوسی‌پور؟ بزرگترین دلال فوتباله!
↙ #ابراهیم_حاتمی‌کیا: مگه سینما بلده؟ جیره‌خواره بابا!
↙ #محمود_دولت‌آبادی: من ازش بهتر می‌نویسم!
↙ #عباس_کیارستمی: خارجیا گنده‌اش کردن!
↙ #محمود_فرشچیان: دو تا تابلو کشیده فکر کرده داوینچیه!
↙ #لیونل_مسی: هورمونیه بابا!
↙ #کریس_رونالدو: اونکه پنالدوئه. فقط از پنالتی گل میزنه!
↙ #سالار_عقیلی: دو دونگ صدا بیشتر نداره!
↙ #سهراب_سپهری: آب را گل نکنیم هم شد شعر؟ پس منم شاعرم!
↙ #رامبد_جوان: والله به دلقک‌بازی باشه شوهر عمه من بهتراز اینه!
....
◀ آره. فقط تو خوبی!
هیچکس آنقدر مقدس نیست که نشود نقدش کرد اما جملاتی مثل اینها آمیزه کینه‌جویی و حسد است.
1⃣ #حسادت شغل اول بسیاری از ماست. این بزرگترین اژدهایی است که هرکس باید درون خودش سلاخی‌اش کند.
2⃣ انرژی که صرف تخریب و به زیر کشیدن دیگران می‌کنیم را صرف توسعه و بالا بردن خودمان بکنیم. تمرین کنیم، شاید خوشمان آمد!
3⃣ بین نقد و حسادت مرز باریکی هست که انسان اگر #شجاعانه با خودش خلوت کند می‌فهمد که دارد نقد می‌کند یا حسادت؟ (البته که همه شما فقط نقد متعالی می‌کنید و حسود دو عالم هم منم.)😉
4⃣ راه بزرگ شدن اما کوچک کردن آدم‌هایی که از ما موفق‌ترند نیست. با گاز گرفتن دیگران هم کسی ما را #شیر تصور نمی‌کند.
#تمرین_کنیم
🖋 @ehsanmohammadi95
✅ ایران مدیون معمولی‌های وفادار
✍️ احسان محمدی
🔰فارغ از چهره‌های سیاسی، فکر می‌کنید جهانیان این روزها ایران را با چه نام‌هایی به خاطر می‌آورند؟ #عباس_کیارستمی؟ #احمد_شاملو؟ #علی_دایی؟ #تتلو؟ #محمود_دولت‌آبادی؟ #دنیا_جهانبخت؟ #محمدرضا_شجریان؟ #بابک_زنجانی؟ #اصغر_فرهادی؟ اختلاسگران و ربایندگان ثروت کشور و اعتماد مردم؟
🔰 درک می‌کنم که حتی از هم‌جواری برخی نام‌ها کنار هم رنجیده شوید اما بسیاری از از ما با #لایک و #فالو یا جست‌و‌جوی نام در اینترنت «چهره» می‌سازیم، افرادی را به شهرت می‌رسانیم یا معروفیت آنها را تکثیر می‌کنیم. حتی افراد نه چندان خوشنامی که دوست نداریم مردم دنیا، ایران ما را با آنها بشناسند.
🔰امروز کمتر کسی است که برای جست‌و‌جو در مورد مردم یک کشور یا مفاخرش یا مشاهیر به کتابخانه‌ها برود. همه در اینترنت #سرچ می‌کنند و هر چه یک نام بیشتر تکرار شده باشد شانس بیشتری برای دیده شدن دارد. اینترنت خیلی اهل داوری اخلاقی نیست. بیش از احساسات، به تعداد کلیک‌ها تکیه می‌کند حتی اگر ما خوشمان نیاید. اصلاً دوست دارید ایران را با چه کلماتی بشناسند؟
🔰 اما فارغ از همه نیک‌نامان و بدنامان که دیده می‌شوند، این گم‌نامان و بی‌نشان‌ها هستند که یک سرزمین را بر دوش می‌گیرند و از گذرگاه‌ها رد می‌کنند. کسانی که کسی نام‌شان را نمی‌داند.
سربازانی که زیر سایه فرماندهان نادیده گرفته می‌شوند، معلمانی که فروتنانه نردبان بالا رفتن مغزها شده‌اند، مربیانی که چنان از یاد می‌روند که انگار هرگز زاده نشده‌اند اما شاگردان آنها به ستاره‌های ورزش تبدیل می‌شوند، عوامل فنی که یک فیلم را می‌سازند اما حتی نام‌شان در تیتراژ هم نمی‌آید و در نهایت جایزه‌ها به خانه بازیگران و کارگردان ها می‌روند و ...
🔰 این یک واقعیت پذیرفته شده است. یک قاعده جهانی. آنها که روی صحنه هستند دیده می‌شوند و هر چقدر بگویند «از عوامل پشت صحنه تشکر می‌کنیم» کسی حوصله نمی‌کند سرک بکشد و ببیند که رنج واقعی را همان گمنام‌ها و بی‌نشان‌ها کشیده‌اند.
🔰 در جریان آتش‌سوزی کوه‌های خائیز در کهکیلویه و بویر احمد دختر 19 ساله‌ای به نام #رویا_جانفزا که برای کمک به خاموش کردن حریق رفته بود دچار شکستگی از ناحیه دست و پا شد. متولد دهه 80. از یک خانواده معمولی دهدشتی. دختر پدری بیکار که حتی بعد از این حادثه هم گفته است که اگر صد بار دیگر این اتفاق بیفتد به کوه می‌زند. زخمی از آتش و نیازمند توجه و کمک برای کاستن از فشار هزینه‌های درمان.
🔰 می‌شود نقدهای بسیاری وارد کرد که چرا باید یک دختر جوان که تخصص اطفای حریق ندارد به دل آتش بزند، باید با بالگرد جنگ آتش رفت، دولت کوتاهی کرده است که امکانات نداده و ... درست مثل برخی که حالا در دوران صلح، می‌گویند چرا اوایل جنگ به جای چریک و سربازهای حرفه‌ای، مردم عادی با تفنگ شکاری و چماق به جبهه رفتند و جنگیدند و جان دادند. در لحظه‌های بحرانی و وقتی که خیلی نمی‌شود به رسیدن کمک واقعی دل‌گرم بود، آدم‌ها جان‌شان را کف دستشان می‌گیرند و دفاع می‌کنند. چه مقابل دشمنی که تانک دارد، چه مقابل شعله‌ای که جنگل را می‌بلعد.
🔰رویا جانفزا تنها یکی از عاشقان بی‌نشان این سرزمین است. احتمالاً اگر دست و پایش نمی‌شکست هرگز نامش را نمی‌شنیدیم. هرگز خبردار نمی‌شدیم که یک دختر 19 ساله وقتی ما در آتش سوختن جنگل را می‌دیدیم و نفرین‌نامه می‌نوشتیم، وسط معرکه است. درست مثل همه مردها و زن‌ها، دخترها و پسرانی که فداکارانه در خاموش کردن آتش در گوشه گوشه ایران کمک می‌کنند و ما حتی اسم‌شان را نمی‌دانیم.
مثل سربازهایی که از مرزها مراقبت می‌کنند، مثل معلم‌هایی که بی شو و شعار، شاگردان شریف تربیت می‌کنند، مثل کارگرانی که سنگ زیرین آسیاب هستند، مثل کارمندها و قاضیان شرافتمندی که تن به دریافت رشوه نمی‌دهند، کشاورزان، معدنچی‌ها، کاسب‌ها و ... که خون همو‌طنانشان را در شیشه اختلاس نمی‌کنند.
🔰 این سرزمین را تا امروز عاشقان بی‌نشانش حفظ کرده اند. معمولی‌های نادیده. آنها این سرزمین را روی دوش گرفته‌اند، از مهلکه‌ها و معرکه‌ها نجات داده‌اند. آنها که هیچوقت کسی نه اسم‌شان را می‌شنود و نه عکس‌شان را می‌بینید. آنها که وفادارانه برای ایرانی بهتر می‌جنگند، پیر می‌شوند، می‌میرند، باید میلیون‌ها تومان پول قبر بدهند و روی سنگ مزارشان حتی یک پرچم ایران نصب نمی‌شود. آنها که حتی انگار اسم ندارند اما فرزندان واقعی این سرزمین هستند.
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
🔰فارغ از چهره‌های سیاسی، فکر می‌کنید جهانیان این روزها ایران را با چه نام‌هایی به خاطر می‌آورند؟ #عباس_کیارستمی؟ #احمد_شاملو؟ #علی_دایی؟ #تتلو؟ #محمود_دولت‌آبادی؟ #دنیا_جهانبخت؟ #محمدرضا_شجریان؟ #بابک_زنجانی؟ #اصغر_فرهادی؟ اختلاسگران و ربایندگان ثروت کشور و اعتماد مردم؟
🔰 درک می‌کنم که حتی از هم‌جواری برخی نام‌ها کنار هم رنجیده شوید اما بسیاری از از ما با #لایک و #فالو یا جست‌و‌جوی نام در اینترنت «چهره» می‌سازیم، افرادی را به شهرت می‌رسانیم یا معروفیت آنها را تکثیر می‌کنیم. حتی افراد نه چندان خوشنامی که دوست نداریم مردم دنیا، ایران ما را با آنها بشناسند.
🔰امروز کمتر کسی است که برای جست‌و‌جو در مورد مردم یک کشور یا مفاخرش یا مشاهیر به کتابخانه‌ها برود. همه در اینترنت #سرچ می‌کنند و هر چه یک نام بیشتر تکرار شده باشد شانس بیشتری برای دیده شدن دارد. اینترنت خیلی اهل داوری اخلاقی نیست. بیش از احساسات، به تعداد کلیک‌ها تکیه می‌کند حتی اگر ما خوشمان نیاید. اصلاً دوست دارید ایران را با چه کلماتی بشناسند؟
🔰 اما فارغ از همه نیک‌نامان و بدنامان که دیده می‌شوند، این گم‌نامان و بی‌نشان‌ها هستند که یک سرزمین را بر دوش می‌گیرند و از گذرگاه‌ها رد می‌کنند. کسانی که کسی نام‌شان را نمی‌داند.
سربازانی که زیر سایه فرماندهان نادیده گرفته می‌شوند، معلمانی که فروتنانه نردبان بالا رفتن مغزها شده‌اند، مربیانی که چنان از یاد می‌روند که انگار هرگز زاده نشده‌اند اما شاگردان آنها به ستاره‌های ورزش تبدیل می‌شوند، عوامل فنی که یک فیلم را می‌سازند اما حتی نام‌شان در تیتراژ هم نمی‌آید و در نهایت جایزه‌ها به خانه بازیگران و کارگردان ها می‌روند و ...
🔰 این یک واقعیت پذیرفته شده است. یک قاعده جهانی. آنها که روی صحنه هستند دیده می‌شوند و هر چقدر بگویند «از عوامل پشت صحنه تشکر می‌کنیم» کسی حوصله نمی‌کند سرک بکشد و ببیند که رنج واقعی را همان گمنام‌ها و بی‌نشان‌ها کشیده‌اند.
🔰 در جریان آتش‌سوزی کوه‌های خائیز در کهکیلویه و بویر احمد دختر 19 ساله‌ای به نام #رویا_جانفزا که برای کمک به خاموش کردن حریق رفته بود دچار شکستگی از ناحیه دست و پا شد. متولد دهه 80. از یک خانواده معمولی دهدشتی. دختر پدری بیکار که حتی بعد از این حادثه هم گفته است که اگر صد بار دیگر این اتفاق بیفتد به کوه می‌زند. زخمی از آتش و نیازمند توجه و کمک برای کاستن از فشار هزینه‌های درمان.
🔰 می‌شود نقدهای بسیاری وارد کرد که چرا باید یک دختر جوان که تخصص اطفای حریق ندارد به دل آتش بزند، باید با بالگرد جنگ آتش رفت، دولت کوتاهی کرده است که امکانات نداده و ... درست مثل برخی که حالا در دوران صلح، می‌گویند چرا اوایل جنگ به جای چریک و سربازهای حرفه‌ای، مردم عادی با تفنگ شکاری و چماق به جبهه رفتند و جنگیدند و جان دادند. در لحظه‌های بحرانی و وقتی که خیلی نمی‌شود به رسیدن کمک واقعی دل‌گرم بود، آدم‌ها جان‌شان را کف دستشان می‌گیرند و دفاع می‌کنند. چه مقابل دشمنی که تانک دارد، چه مقابل شعله‌ای که جنگل را می‌بلعد.
🔰رویا جانفزا تنها یکی از عاشقان بی‌نشان این سرزمین است. احتمالاً اگر دست و پایش نمی‌شکست هرگز نامش را نمی‌شنیدیم. هرگز خبردار نمی‌شدیم که یک دختر 19 ساله وقتی ما در آتش سوختن جنگل را می‌دیدیم و نفرین‌نامه می‌نوشتیم، وسط معرکه است. درست مثل همه مردها و زن‌ها، دخترها و پسرانی که فداکارانه در خاموش کردن آتش در گوشه گوشه ایران کمک می‌کنند و ما حتی اسم‌شان را نمی‌دانیم.
مثل سربازهایی که از مرزها مراقبت می‌کنند، مثل معلم‌هایی که بی شو و شعار، شاگردان شریف تربیت می‌کنند، مثل کارگرانی که سنگ زیرین آسیاب هستند، مثل کارمندها و قاضیان شرافتمندی که تن به دریافت رشوه نمی‌دهند، کشاورزان، معدنچی‌ها، کاسب‌ها و ... که خون همو‌طنانشان را در شیشه اختلاس نمی‌کنند.
🔰 این سرزمین را تا امروز عاشقان بی‌نشانش حفظ کرده اند. معمولی‌های نادیده. آنها این سرزمین را روی دوش گرفته‌اند، از مهلکه‌ها و معرکه‌ها نجات داده‌اند. آنها که هیچوقت کسی نه اسم‌شان را می‌شنود و نه عکس‌شان را می‌بینید. آنها که وفادارانه برای ایرانی بهتر می‌جنگند، پیر می‌شوند، می‌میرند، باید میلیون‌ها تومان پول قبر بدهند و روی سنگ مزارشان حتی یک پرچم ایران نصب نمی‌شود. آنها که حتی انگار اسم ندارند اما فرزندان واقعی این سرزمین هستند.
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
Vaziri Amir Hasanak
Mahmoud Dowlatabadi
🎙 برش کوتاهی از داستان حسنک وزیر را با صدای #محمود_دولت‌آبادی بشنوید که سخت تکان‌دهنده است. به ویژه وقتی با آن صدای خسته می‌گوید:
احمق مردا که دل در این جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند!
🎂 امروز ۱۰ مرداد، زادروز نویسنده بزرگ ایرانی محمود دولت‌آبادی است.
او زاده ۱۳۱۹ در سبزوار است و کتاب ده جلدی #کلیدر از مهم‌ترین آثارش به شمار می‌رود.
📗 ای سرزمین! کدام فرزندها، در کدام نسل تو را آزاد، آباد و سربلند؛ با چشمان باور خود خواهند دید؟
ای مادر ما، ایران! جان زخمی تو در کدام روز هفته التیام خواهد پذیرفت؟ چشمان ما به راه عافیت تو سفید شد؛ ای ما نثار عافیت تو! (از کتاب نونِ نوشتن)
🖋 @ehsanmohammadi95
احمق مردا که دل در این جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند!
🎂 امروز ۱۰ مرداد، زادروز نویسنده بزرگ ایرانی محمود دولت‌آبادی است.
او زاده ۱۳۱۹ در سبزوار است و کتاب ده جلدی #کلیدر از مهم‌ترین آثارش به شمار می‌رود.
📗 ای سرزمین! کدام فرزندها، در کدام نسل تو را آزاد، آباد و سربلند؛ با چشمان باور خود خواهند دید؟
ای مادر ما، ایران! جان زخمی تو در کدام روز هفته التیام خواهد پذیرفت؟ چشمان ما به راه عافیت تو سفید شد؛ ای ما نثار عافیت تو! (از کتاب نونِ نوشتن)
🖋 @ehsanmohammadi95