↙️ 10 باید و نباید کار در فضای مجازی در سال 98
✍️ احسان محمدی
بسیاری از ما در سال 98 هم بخشی از عمرمان را در این فضا سپری خواهیم کرد و از این چشمه خواهیم نوشید. چند توصیه و تجربه پیشنهادی برای کار در فضای مجازی:
1️⃣ هر عکس، فیلم و خبری را برای عزیزانمان فوروارد نکنیم. به ویژه تصاویری که حاوی صحنههای تلخ و دلهرهآور است. دلیلی ندارد چیزی که حال ما را بد میکند را برای کسی بفرستیم که برایمان اهمیت دارد و حال او را هم بد کنیم.
2️⃣ به منبع ارسال پیام دقت کنیم و از خودمان بپرسیم چرا و به چه هدفی این محتوا تولید شده است؟ حقیقت دارد یا یک شایعه و دروغ است؟
وقتی یک خبر دروغ را بازنشر میکنیم ما هم بخشی از چرخه #دروغ میشویم. اگر به راستی از دروغ بدمان میآید، آن را بازتولید نکنیم.
3️⃣ وقتی میخواهیم خبری را برای کسی ارسال کنیم ده ثانیه فکر کنیم و از خودمان بپرسیم این خبر به طرف مقابل دانش اضافه میکند؟ لبخند میبخشد؟ آرامش میدهد؟ اگر یکی از این سه حالت بود، ارسال کنیم.
4️⃣ اگر با نقد و نگاه کسی مخالف هستیم ما رسالتی برای ادب کردن او نداریم، حرفمان را محترم بزنیم و فاصله بگیریم. حفظ فاصله همیشه باعث حفظ احترام متقابل میشود.
5️⃣ #اسکرینشات نگیریم و چتهای دو نفره را برای دیگران ارسال نکنیم. دنیای خصوصی دو نفره را جار نزنیم. یادمان باشد که ما بخشی از آن ماجرا بودهایم. اگر کسی قصد آزار دارد از طریق قانونی پیگیری کنیم.
6️⃣ هر مطلب، عکس یا کامنتی که منتشر میکنیم، به کارت ویزیت ما تبدیل میشود، مشخص نیست بعد از دست به دست شدن چه کسانی آن را میبینند اما خیلیها بر اساس همان، شخصیت ما را قضاوت میکنند.
7️⃣"بیشعور"ها را به شهرت نرسانیم. با فالو کردن، لایک کردن و معرفی افرادی که در شبکههای مجازی ریشه ای ندارند و تشنه شهرت هستند و دست به رفتارهای ابلهانه میزنند به ویزیتور رایگان آنها تبدیل نشویم و به آنها کمک نکنیم. ما در مقابل هر لایک مسئول هستیم.
8️⃣ هیچکس جز ما در فضای مجازی مسئول حریم شخصیمان نیست. وقتی عکسی منتشر میکنیم امکان بازپس گرفتن آن میسر نیست، مراقب باشیم چه چیزی را منتشر میکنیم و چقدر به دیگران اجازه میدهیم به حریم شخصیمان وارد شوند. گلههای بعدی سودی ندارد.
9️⃣ «اعتماد کردم و فریب خوردم». این جمله، حرف مشترک تمام کسانی است که در فضای مجازی مورد سواستفاده مالی یا جسمی قرار گرفتهاند. این حرف تلخ است اما واقعیت دارد: اینجا اصل بر «بیاعتمادی» است.
اول شک کنیم بعد اعتماد، تا کمتر پشیمان شویم.
🔟 گوشی موبایل در دست ما هم گُل است، هم گلوله! شب قبل از خواب به این فکر کنیم که در طول روز با آن حال دیگران را بهتر کردهایم یا روان و آبروی کسانی را به قتل رساندهایم؟
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
بسیاری از ما در سال 98 هم بخشی از عمرمان را در این فضا سپری خواهیم کرد و از این چشمه خواهیم نوشید. چند توصیه و تجربه پیشنهادی برای کار در فضای مجازی:
1️⃣ هر عکس، فیلم و خبری را برای عزیزانمان فوروارد نکنیم. به ویژه تصاویری که حاوی صحنههای تلخ و دلهرهآور است. دلیلی ندارد چیزی که حال ما را بد میکند را برای کسی بفرستیم که برایمان اهمیت دارد و حال او را هم بد کنیم.
2️⃣ به منبع ارسال پیام دقت کنیم و از خودمان بپرسیم چرا و به چه هدفی این محتوا تولید شده است؟ حقیقت دارد یا یک شایعه و دروغ است؟
وقتی یک خبر دروغ را بازنشر میکنیم ما هم بخشی از چرخه #دروغ میشویم. اگر به راستی از دروغ بدمان میآید، آن را بازتولید نکنیم.
3️⃣ وقتی میخواهیم خبری را برای کسی ارسال کنیم ده ثانیه فکر کنیم و از خودمان بپرسیم این خبر به طرف مقابل دانش اضافه میکند؟ لبخند میبخشد؟ آرامش میدهد؟ اگر یکی از این سه حالت بود، ارسال کنیم.
4️⃣ اگر با نقد و نگاه کسی مخالف هستیم ما رسالتی برای ادب کردن او نداریم، حرفمان را محترم بزنیم و فاصله بگیریم. حفظ فاصله همیشه باعث حفظ احترام متقابل میشود.
5️⃣ #اسکرینشات نگیریم و چتهای دو نفره را برای دیگران ارسال نکنیم. دنیای خصوصی دو نفره را جار نزنیم. یادمان باشد که ما بخشی از آن ماجرا بودهایم. اگر کسی قصد آزار دارد از طریق قانونی پیگیری کنیم.
6️⃣ هر مطلب، عکس یا کامنتی که منتشر میکنیم، به کارت ویزیت ما تبدیل میشود، مشخص نیست بعد از دست به دست شدن چه کسانی آن را میبینند اما خیلیها بر اساس همان، شخصیت ما را قضاوت میکنند.
7️⃣"بیشعور"ها را به شهرت نرسانیم. با فالو کردن، لایک کردن و معرفی افرادی که در شبکههای مجازی ریشه ای ندارند و تشنه شهرت هستند و دست به رفتارهای ابلهانه میزنند به ویزیتور رایگان آنها تبدیل نشویم و به آنها کمک نکنیم. ما در مقابل هر لایک مسئول هستیم.
8️⃣ هیچکس جز ما در فضای مجازی مسئول حریم شخصیمان نیست. وقتی عکسی منتشر میکنیم امکان بازپس گرفتن آن میسر نیست، مراقب باشیم چه چیزی را منتشر میکنیم و چقدر به دیگران اجازه میدهیم به حریم شخصیمان وارد شوند. گلههای بعدی سودی ندارد.
9️⃣ «اعتماد کردم و فریب خوردم». این جمله، حرف مشترک تمام کسانی است که در فضای مجازی مورد سواستفاده مالی یا جسمی قرار گرفتهاند. این حرف تلخ است اما واقعیت دارد: اینجا اصل بر «بیاعتمادی» است.
اول شک کنیم بعد اعتماد، تا کمتر پشیمان شویم.
🔟 گوشی موبایل در دست ما هم گُل است، هم گلوله! شب قبل از خواب به این فکر کنیم که در طول روز با آن حال دیگران را بهتر کردهایم یا روان و آبروی کسانی را به قتل رساندهایم؟
🖋 @ehsanmohammadi95
↙️ کوچههای آشتیکنان زندگی را گِل نگیریم!
✍️ احسان محمدی
🔰اولینبار در #یزد کوچه آشتیکنان دیدم. در محلههای قدیمی به کوچههای باریکی میرسیدم که به زحمت دو نفر از کنار هم رد میشدند. آنجا برایم گفتند که تنگساختن این کوچهها به خاطر محدودیت زمین یا ناآشنایی به معماری معابر عمومی نبوده و فلسفهای پشتش هست.
🔰میگویند کوچههای آشتیکنان را تنگ میساختند تا اسباب آشتی هم محلهایها و همسایه هایی بشود که از هم کدورتی به دل گرفتهاند. در واقع وقتی دو طرف بدون اطلاع از حضور هم، در این کوچه رخ در رخ میشدند ناگزیر از سلام و کلام میشدند و آشتی میکردند.
گاهی هم البته با نقشه و همکاری کسانی که برای آشتی آنها وساطت میکردند در این موقعیت قرار میگرفتند و نه راه پس داشتند و نه پیش!کوچههای آشتیکنان زندگی را گِل نگیریم!
🔰 حتی اگر این کوچهها و داستان و فلسفهاش، قصه باشد باز هم حقیقت دارد. اینکه در زندگی به کوچههای آشتیکنان نیاز داریم و نباید آنها را بعد از یک تنش، مشاجره لفظی یا کدورتی اندک به سرعت گِل بگیریم.
🔰 قدیمیها میگفتند:« حرمتها را نشکنیم، شاید روزی، جایی به دلیلی مجبور باشیم به هم سلام کنیم، همیشه به اندازه یک سلام هم شده حرمتها را نگه داریم». این جمله خلاصه #جامعهشناسی_ارتباطات است. اینکه پلهای پشت سر را خراب نکنیم، همیشه ممکن است اتفاقی بیفتد که مجبور شویم برگردیم و باید از روی همانها گذر کنیم.
🔰در عصری که افشاگری جای روشنگری را گرفته است و در توئیتر #جاج (قضاوت) میکنیم و در اینستاگرام آبروی هم را با عکس و ویدئو حراج میکنیم و در تلگرام و واتسآپ با #اسکرینشات، چنان از خجالت هم در میآییم که انگار آخرین روز دنیاست و فردایی وجود ندارد بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم درنگ کنیم، یک لحظه بایستیم، نفسی بگیریم و ببینیم آیا نمیشود حرف آخر را اول نزد؟
🔰در کشاکش انتخابات و کنشهای سیاسی برخی چنان به هم میتازند و توهین و پرخاش میکنند که گویی جنگ جهانی است و یادشان میرود که این تنها یک رقابت سیاسی است و میآید و میگذرد و دوباره در کوچه آشتی کنان رخ در رخ میشویم یا توپمان در خانه هم میافتد و آیا رویمان میشود که سرمان را بالا بگیریم و در چشم هم نگاه کنیم؟
🔰این حرفها در روزهایی که مشکلات اقتصادی و نگرانیهای ناشی از بالا گرفتن تنشهای بینالمللی هر روز بیشتر میشود شاید به نظر پندهای پیرانهسری تلقی شود اما ریشه بسیاری از بحرانهای ما در همین موضعگیریهای روز قیامت است. اینکه گاهی چنان حرفی زدهایم که حالا امکان بازگشت از آن نیست و لاجرم باید تا آخر خط برویم!
🔰کاش یاد بگیریم که دنیا برخلاف درازا و پهنایش بسیار کوچک است و در زندگی همانطور که به اتوبانهای چند باندهای برای تاختن نیاز داریم، به کوچههای آشتیکنان هم محتاجیم. جایی که جز #آشتی گزینه دیگری پیش رویمان نباشد. این کوچه ها را گِل نگیریم. چه در سیاست، چه در زندگی شخصی!
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
🔰اولینبار در #یزد کوچه آشتیکنان دیدم. در محلههای قدیمی به کوچههای باریکی میرسیدم که به زحمت دو نفر از کنار هم رد میشدند. آنجا برایم گفتند که تنگساختن این کوچهها به خاطر محدودیت زمین یا ناآشنایی به معماری معابر عمومی نبوده و فلسفهای پشتش هست.
🔰میگویند کوچههای آشتیکنان را تنگ میساختند تا اسباب آشتی هم محلهایها و همسایه هایی بشود که از هم کدورتی به دل گرفتهاند. در واقع وقتی دو طرف بدون اطلاع از حضور هم، در این کوچه رخ در رخ میشدند ناگزیر از سلام و کلام میشدند و آشتی میکردند.
گاهی هم البته با نقشه و همکاری کسانی که برای آشتی آنها وساطت میکردند در این موقعیت قرار میگرفتند و نه راه پس داشتند و نه پیش!کوچههای آشتیکنان زندگی را گِل نگیریم!
🔰 حتی اگر این کوچهها و داستان و فلسفهاش، قصه باشد باز هم حقیقت دارد. اینکه در زندگی به کوچههای آشتیکنان نیاز داریم و نباید آنها را بعد از یک تنش، مشاجره لفظی یا کدورتی اندک به سرعت گِل بگیریم.
🔰 قدیمیها میگفتند:« حرمتها را نشکنیم، شاید روزی، جایی به دلیلی مجبور باشیم به هم سلام کنیم، همیشه به اندازه یک سلام هم شده حرمتها را نگه داریم». این جمله خلاصه #جامعهشناسی_ارتباطات است. اینکه پلهای پشت سر را خراب نکنیم، همیشه ممکن است اتفاقی بیفتد که مجبور شویم برگردیم و باید از روی همانها گذر کنیم.
🔰در عصری که افشاگری جای روشنگری را گرفته است و در توئیتر #جاج (قضاوت) میکنیم و در اینستاگرام آبروی هم را با عکس و ویدئو حراج میکنیم و در تلگرام و واتسآپ با #اسکرینشات، چنان از خجالت هم در میآییم که انگار آخرین روز دنیاست و فردایی وجود ندارد بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم درنگ کنیم، یک لحظه بایستیم، نفسی بگیریم و ببینیم آیا نمیشود حرف آخر را اول نزد؟
🔰در کشاکش انتخابات و کنشهای سیاسی برخی چنان به هم میتازند و توهین و پرخاش میکنند که گویی جنگ جهانی است و یادشان میرود که این تنها یک رقابت سیاسی است و میآید و میگذرد و دوباره در کوچه آشتی کنان رخ در رخ میشویم یا توپمان در خانه هم میافتد و آیا رویمان میشود که سرمان را بالا بگیریم و در چشم هم نگاه کنیم؟
🔰این حرفها در روزهایی که مشکلات اقتصادی و نگرانیهای ناشی از بالا گرفتن تنشهای بینالمللی هر روز بیشتر میشود شاید به نظر پندهای پیرانهسری تلقی شود اما ریشه بسیاری از بحرانهای ما در همین موضعگیریهای روز قیامت است. اینکه گاهی چنان حرفی زدهایم که حالا امکان بازگشت از آن نیست و لاجرم باید تا آخر خط برویم!
🔰کاش یاد بگیریم که دنیا برخلاف درازا و پهنایش بسیار کوچک است و در زندگی همانطور که به اتوبانهای چند باندهای برای تاختن نیاز داریم، به کوچههای آشتیکنان هم محتاجیم. جایی که جز #آشتی گزینه دیگری پیش رویمان نباشد. این کوچه ها را گِل نگیریم. چه در سیاست، چه در زندگی شخصی!
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔰 حتی اگر این کوچهها و داستان و فلسفهاش، قصه باشد باز هم حقیقت دارد. اینکه در زندگی به کوچههای آشتیکنان نیاز داریم و نباید آنها را بعد از یک تنش، مشاجره لفظی یا کدورتی اندک به سرعت گِل بگیریم.
.
🔰در عصری که افشاگری جای روشنگری را گرفته است و در توئیتر #جاج (قضاوت) میکنیم و در اینستاگرام آبروی هم را با عکس و ویدئو حراج میکنیم و در تلگرام و واتسآپ با #اسکرینشات، چنان از خجالت هم در میآییم که انگار آخرین روز دنیاست و فردایی وجود ندارد بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم درنگ کنیم، یک لحظه بایستیم، نفسی بگیریم و ببینیم بهتر نیست حرف آخر را اول نزد؟
🔰کاش یاد بگیریم که دنیا برخلاف درازا و پهنایش بسیار کوچک است و در زندگی همانطور که به اتوبانهای چند باندهای برای تاختن نیاز داریم، به کوچههای آشتیکنان هم محتاجیم.
جایی که جز #آشتی گزینه دیگری پیش رویمان نباشد. این کوچه ها را گِل نگیریم. چه در سیاست، چه در زندگی شخصی!
#احسان_محمدی
🖋 @ehsanmohammadi95
.
🔰در عصری که افشاگری جای روشنگری را گرفته است و در توئیتر #جاج (قضاوت) میکنیم و در اینستاگرام آبروی هم را با عکس و ویدئو حراج میکنیم و در تلگرام و واتسآپ با #اسکرینشات، چنان از خجالت هم در میآییم که انگار آخرین روز دنیاست و فردایی وجود ندارد بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم درنگ کنیم، یک لحظه بایستیم، نفسی بگیریم و ببینیم بهتر نیست حرف آخر را اول نزد؟
🔰کاش یاد بگیریم که دنیا برخلاف درازا و پهنایش بسیار کوچک است و در زندگی همانطور که به اتوبانهای چند باندهای برای تاختن نیاز داریم، به کوچههای آشتیکنان هم محتاجیم.
جایی که جز #آشتی گزینه دیگری پیش رویمان نباشد. این کوچه ها را گِل نگیریم. چه در سیاست، چه در زندگی شخصی!
#احسان_محمدی
🖋 @ehsanmohammadi95