📖🍉 حافظ خوانی سیدمحمد خاتمی
🇮🇷ایران هنوز و همیشه برای همه ی ایرانیان است و راه این کشور از آرامش، مدارا، صبوری و اصلاح می گذرد.
#شب_یلدا_چلچراغ
🖋 @ehsanmohammadi95

🍉 عشق به ایران را فقط در #شب_یلدا خلاصه نکنیم

✍️ احسان‌محمدی

🍉 شب یلدا در ایران جشن گرفته‌ شد. میلیون‌ها ایرانی که دست‌شان به دهان‌شان می‌رسید #هندوانه قاچ کردند و #انار دانه شده خوردند و اگر نتوانستند آجیل و پسته بخرند با چیپس و پفک سر و ته قضیه را سر هم آوردند، #حافظ خواندند یا نخواندند خیلی مهم نیست اما یادشان بود که حتماً عکس بگیرند.

🍉 شبکه‌های مجازی سرشار از عکس‌های مردمی است که دور هم یا تنها لبخند می‌زنند. شادی و رنگ سرخ انار و هندوانه به نظر تم اصلی دیشب بود.

🍉 شاید در طول همه این سال‌ها، هرگز این همه توجه به شب یلدا را شاهد نبودیم. مثل همیشه آدم‌هایِ باهوش حوزه اقتصاد با شناسایی #نیاز جامعه به شادی- ولو اندک و اغراق شده- به آن دامن زدند و انواع اقسام فروش کالا و حراج شب چله و ... را خلق کردند و قطعاً برندگان واقعی این کارناوال خانگی هستند. نوش جان شان!

🍉 وقتی جریانی این همه بزرگ و همگانی شکل می‌گیرد، می‌شود در آن نکته های مختلفی کشف کرد. اینکه جامعه به شادمانی نیاز دارد، به امیدهای اندک برای غلبه بر ناامیدی های بزرگ، به لذت دورهم بودن و چهره به چهره شدن در عصری که عادت کرده‌ایم به دوست داشتن‌های دور و مجازی، به تلاش آدم‌ها برای بقا، برای جنگیدن با روزهای تلخ ...

🍉 شبکه های مجازی هم شانس و فرصت نمایش را به ما داده‌اند. #لذت_دیده_شدن و چیزی که به طعنه به آن شوآف گفته می‌شود. این فقره بار منفی ندارد. لذت مشارکت در یک جشن ملی و به نمایش گذاشتن آن و جلب تحسین عمومی در قالب لایک، خوشایند است و در چنین موضوعاتی کاربران از آن بهره می‌گیرند.

🍉 از سوی دیگر گرچه برخی نوعی مقاومت مدنی در قالب یک جشن اعتراضی غیرهمسو با نگاه رسمی را هم در این شکل مراسم می‌بینند اما به نظر می‌رسد حتی صدا و سیما هم با یک گشاده‌دستی شاید هوشمندانه عمداً به آن دامن زد.(حال مردم خوب نیست، کمی فتیله را پائین بکشید و دل بدهید به دلشان)

🍉 اما صبح که از خانه بیرون زدم، وسط خیابان کیسه زباله منفجر شده‌ای دیدم که پر از پوست انار و هندوانه بود. انگار هم‌وطنی آریایی بعد از به جا آوردن سنت شب یلدا و تمیز کردن خانه آن را از پنجره آپارتمان به خیابان پرتاب کرده بود و باز این تردید به سراغم آمد که آیا واقعاً ما این سرزمین را دوست داریم یا چنان که دکتر محمود سریع القلم می‌گوید #تعلق_سرزمینی داریم؟

🍉 اینکه ایرانیان ریشه‌های باستانی خود را دوست دارند و هر سال نشانه‌هایی از گرایش به سمت #ملی شدن را آشکارتر می کنند امر مبارکی است و در تضاد با دیگر امور نیست اما عشق به سرزمین در پاره کردن شکم هندوانه و دانه کردن انار و سلفی گرفتن است یا مراقبت از آن؟

🍉 چطور می‌شود که میلیون‌ها ایرانی در رثای اهمیت دریای #خزر و #خلیج_فارس حرف می‌زنند و گریبان چاک می‌دهند اما وقتی آنجا می‌روی گونی گونی زباله، بطری خالی نوشابه، پوشک مصرف شده بچه، کیسه پلاستیکی و ... وجود دارد؟

🍉 چطور می‌توانیم ادعا کنیم عاشق آیین ایرانی هستیم و برای روشن نگه داشته چراغ این سرزمین، اعیاد و مناسبت‌هایش را – حتی با فشارهای اقتصادی- برگزار می‌کنیم ولی پوست انار و هندوانه‌های همان جشن را توی خیابان رها می‌کنیم؟

🍉 اینها در تضاد با همدیگر نیست؟ یا ما هنوز اعتقاد داریم فقط «خانه ما، خانه ماست» و خیابان و بیابان و ساحل دریا و جنگل به حکومت تعلق دارد و وظیفه‌اش است آن را تمیز کند؟! به ما چه!

شاید یک کیسه زباله رها شده به نظر سندی کافی برای این ادعا نباشد اما روزانه ده‌ها مورد از این نشانه‌ها را می‌بینیم.

🍉 به این کشور وفادار بمانیم و از آن مراقبت کنیم. وطن دوستی فقط شب یلدای پر و پیمان برگزار کردن و سفره هفت سین چیدن نیست. که هر دو آسان است و می‎‌‌توان پول داد و شیک‎‌ترین وسایل را آماده خرید. (حتی انار دانه کرده هم می‌فروختند)

🇮🇷 عشق به میهن یعنی مراقبت از آن، یعنی محافظت از تمام موجودیت آن در مقابل دشمن دانا و البته دوست نادان!
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95

🔰 در تحسین کردار خوب در روزهای ناخوب

✍ احسان محمدی

✅ این روزها در باور بخشی از مردم، مدیر خوبِ دولتی، کسی است که زیر میز بزند، به جای کارکردن، غر بزند، در آخر هم بدون کارنامه روشن استعفا بدهد و با #ژست_قهرمانانه بگوید: من خواستم اما اجازه ندادند و هیچ امیدی نیست!

✅ مدیریت کار آسانی نیست، مدیر موثر بودن دشوار و سالم ماندن دشوار‌تر.

بعضی‌ها با جایگاه مدیریت چنان کردند که در افکار عمومی تا سرحد "آقای رئیس جلسه دارند" و #اختلاس و #کانادا تنزل پیدا کرد.

✅ کم پیش می‌آید در روز تودیع یک مدیر دولتی، او جدای از آن لوح تقدیر و تابلو فرش‌های کلیشه‌ای بخشی از وجود کارکنانش را با خودش ببرد جوری که دلتنگ‌اش شوند.

✅ #علی_درویش_پور در روزهایی که #برج_میلاد داشت به یک پارک مخروبه تبدیل می‌شد که هرکس با یک پیک‌نیک گوشه‌اش بساط می‌کرد، به این برج آمد و توانست آن را به جایگاه محترمی که شایسته پایتخت ایران است برگرداند.

✅ طلسم ممنوعیت اجرای #موسیقی پاپ با آمدن او شکست، سالن‌های همایش زنده به نت‌های موسیقی شدند، کنسرت‌های متنوع پاپ و سنتی و کلاسیک ایرانی و خارجی به اجرا درآمد. جشنواره #شب_یلدا و #فیلم_فجر و شب فرهنگ‌های اقوام مختلف ایرانی و استارت آپ و صنعت و گردشگری، #جهان_نوروز و ... با احترام در برج میلاد میزبانی شد.

✅برج میلاد صاحب چارت مصوب شد، در روزهای گله‌مندی کارکنان سایر نهادها، آیین‌نامه‌ی‌حقوق و دستمزد برایش تهیه شد، سند راهبردی‌اش تدوین شد و کارمندان این برج جایگاه محترمی یافتند و در موردی عجیب سایت مخابراتی برج را ۹ سال بعد از افتتاح راه‌اندازی کرد!

✅درویش‌پور کوشید جایی که درآمدهای سرشار دارد را از گزند #فساد مالی دور نگهدارد به شکلی که کارشناسان سازمان بازرسی سه ماه تک‌تک اسنادش را بررسی کرد و خللی نیافت. حالا بعد از دوسال در حالی برج میلاد را ترک می‌کند که قطار به ریل برگشته است.

✅ بسیاری از مدیران دولتی، روزنامه‌نگاران را مخالف‌خوان‌هایی خطاب می‌کنند که اقدامات مثبت را نمی‌بینند و دست به سیاه‌نمایی می‌زنند.

در اینکه اخبار سیاه مشتری‌های بیشتری دارند تردیدی نیست اما کار خوب، مثل عطر خوب پنهان نمی‌ماند.

✅ درویش‌پور اسم مشترک مدیرانی است که در روزهای دشوار تحریم و تخریب، به جای بهانه‌جویی، برای، این کشور یا راهی می‌یابند یا راهی می‌سازند.

✅ آنها بی‌نقص نیستند. قابل نقدند و حتماً تصمیماتی گرفته‌اند که کسانی نپسندیده‌اند اما به این مردم و کشور وفادار مانده‌اند و این #خط_قرمز روزنامه‌نگاری است.

✅ اگر قدمی از این راه کج بروند، بی‌رحمانه نقد خواهند شد. روزنامه‌نگار با اهل قدرت و مسند و حزب و لیست عقد اخوت نبسته است اما تحسین‌گر هرکسی است که با پندار و گفتار و کردار نیک، آرامش و آسایش را برای مردم رنجور این سرزمین ارمغان می‌آورد.
🖋 @ehsanmohammadi95