Forwarded from نشر هونار
Kabul Ensemble - Delbarem
Channel : @O2mag
#موسیقی شب
آهنگ #دلبَرِم
کاری زیبا از آلبوم "ترنم"
و از گروه افغانی #کابل
@hoonaarpublication
با آرزوی توقف حملات تروریستی در افغانستان و دیگر نقاط دنیا 🙏🏻
آهنگ #دلبَرِم
کاری زیبا از آلبوم "ترنم"
و از گروه افغانی #کابل
@hoonaarpublication
با آرزوی توقف حملات تروریستی در افغانستان و دیگر نقاط دنیا 🙏🏻
🚗 #پنجاه_نکته_درمورد_سفر_نوروزی
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
⛔️ وکیل مدافع #بیشعورها نشویم!
✍️ احسان محمدی
🔰بزرگواری با چاقو روی ستون های #تخت_جمشید یادگاری نوشته که «من بمیرم خط بماند یادگار»، یا کسی در فضای عمومی مترو یا اتوبوس بلند بلند با تلفن همراه حرف می زند و فحاشی می کند و ... به عنوان روزنامه نگار نقدی در مورد این رفتار می نویسید، برخی از واکنش ها:
◀️ تا کفش های کسی را نپوشیده ای در مورد راه رفتن او قضاوت نکن!
◀️ شما هم زورت به این بیچاره ها می رسه؟ اگه راست میگی جلوی اختلاس ها رو بگیر.
◀️ خاک بر سر ما که تو روزنامه نگارمون شدی، به چه حقی مردم رو قضاوت می کنی؟
◀️ این آدم ها پر از خشم های فروخورده هستند، باید آنها را درک کرد، وقتی حکومت فشار می آورد باید یک جور این خشم را تخلیه کرد یا نه؟
🔰 ما دوست داریم به عنوان بهترین و باهوش ترین و مهربان ترین و خردمندترین مردم دنیا فقط تحسین بشویم، کسی نگوید گاهی تن این #پادشاه لباس نیست، برهنه است! اگر کودکی فریادی بزند به او می گوییم نگاه نکن، قضاوت نکن، تو حق نداری اینطور فکر کنی، حق نداری آزادی او را زیر سوال ببری!
🔰این گزاره «شما حق نداری تحت هیچ شرایطی رفتار هیچکس را قضاوت کنی» تا چه اندازه حقیقت دارد؟ آیا در مورد بیشعورها هم صدق می کند؟ می گویند بیشعوری و مُردن مثل هم هستند، آدم از هر دو چیزی نمی فهمد، این اطرافیان هستند که متوجه می شوند و زجر می کشند!
🔰فردی که رفتار اجتماعی غلطی را انجام می دهد و آن را بدون هراس از دیگران به معرض نمایش عمومی می گذارد ممکن است به دلیل بیشعوری قادر به درک عمق زشتی کارش نباشد اما کسی که از او #عاقلانه دفاع می کند چطور؟
کسی که برایش توجیه می سازد : «تو کارت را بکن، هیچکس حق ندارد قضاوتت کند» همدست او نیست؟ قضاوت جزو مکانیزم‌های اجتناب ناپذیری انسانی است. آنچه ترسناک است سکوت و انفعال و البته دفاع از بیشعوری است.
🔰کار #روزنامه نگار نقد یا تحسین رفتارهای پیرامونی است. همین فردی که می گوید «شما حق نداری در مورد داد زدن یک نفر در اتوبوس قضاوت کنی»، انتظار دارد روزنامه نگار در مورد رفتار غلط فلان مسئول بنویسد. البته که باید بنویسد اما چطور این قضاوت نیست و آن یکی هست؟
گوسفندنگری و سرزنش تمام عیار کسی که دست به رفتار غلط می زند هم خطاست و اینکه در رخ دادن این رفتار طیف گسترده ای از مدرسه گرفته تا دانشگاه و رسانه و ... دخیل بوده اند تردیدی نیست، اما نکته اینجاست: اگر جسارت در افتادن با ظالم را نداریم، دستکم برایش دست نزنیم! ... برای بی شعورها دست نزنیم.
🔰برخی دیگر هم خرده می گیرند که «آقا مگر خودت عقل کل هستی؟ مگر فرشته ای که دیگران را قضاوت می کنی». برای نوشتن در مورد #سوارکاری، لازم نیست پیش تر #اسب بوده باشیم.
🔰 ما در ایران 80 میلیون جزیره جدا از هم نیستیم که هر کس، هر کاری را در فضای عمومی هوس کرد انجام بدهد و به دیگری ربط نداشته باشد. وقتی از خانه بیرون می آییم ما جزیی از جامعه هستیم و رفتار و گفتار و کردار و پندارمان مورد قضاوت قرار می گیرد.
🔰 حتی وقتی در چهاردیواری خانه مان هستیم و صدای #موسیقی یا دعوایمان از دیوار رد می شود و همسایه می آید و اعتراض می کند هم عملاً نشان می دهد تقریباً هرگز تنها و آزاد نیستیم. آزادی یعنی مسئولیت، ما تا زمانی آزاد هستیم که به آزادی دیگران صدمه نزنیم.
ما خدا نیستیم، #قضاوت در مورد #درون آدمی با اوست که بر همه رازهای پنهان و پشت نقاب مان آگاه است اما رفتار اجتماعی غلط در فضای عمومی را باید نقد کرد. هر نقدی، لزوماً قضاوت اخروی نیست.
🔰 فروش خیره کننده کتاب #بیشعوری نوشته #خاویر_کرمنت اتفاقی نیست. نشان می دهد که یک کاستی وجود دارد. در بخشی از این کتاب آمده: بیشعورها قواعد نانوشته ای دارند که بر طبق آن رفتار می کنند:
🔻 تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده اند.
🔻 اصلاً نیازی به ریشه یابی مشکلات نیست، فقط یکی را پیدا کن که تقصیر را گردنش بیندازی.
🔻 اگر از قانونی خسته شدی، مطابق نیازت یکی دیگر بساز، اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن!
🔰 اولین گام برای درمان یک بیماری این است که باور کنیم بیمار هستیم و باید به پزشک مراجعه کنیم. انکار و حاشا کردن بیماری، تنها باعث می شود زودتر به استقبال مرگ برویم. بیشعوری را در جامعه انکار نکنیم.
کسی که روی آثار تاریخی، درخت یا صندلی اتوبوس یادگاری می نویسد، کسی که با رانندگی غیرمسئولانه دیگران را به کُشتن می دهد، کسی که همه ناکارآمدی اش در مدیریت را گردن #دشمن می اندازد، کسی که ماشین اش را در پیاده رو پارک می کند، کسی که زباله هایش را از پنجره خانه به خیابان پرتاب می کند، کسی که ... بیشعور است.
🔰 از رفتار بی خردانه تحت هیچ عنوانی دفاع نکنیم و وکیل مدافع شان نشویم. تعارف را کنار بگذاریم،بیماری بیشعوری را بپذیریم و با شجاعت برای درمانش تلاش کنیم.
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
🔰بزرگواری با چاقو روی ستون های #تخت_جمشید یادگاری نوشته که «من بمیرم خط بماند یادگار»، یا کسی در فضای عمومی مترو یا اتوبوس بلند بلند با تلفن همراه حرف می زند و فحاشی می کند و ... به عنوان روزنامه نگار نقدی در مورد این رفتار می نویسید، برخی از واکنش ها:
◀️ تا کفش های کسی را نپوشیده ای در مورد راه رفتن او قضاوت نکن!
◀️ شما هم زورت به این بیچاره ها می رسه؟ اگه راست میگی جلوی اختلاس ها رو بگیر.
◀️ خاک بر سر ما که تو روزنامه نگارمون شدی، به چه حقی مردم رو قضاوت می کنی؟
◀️ این آدم ها پر از خشم های فروخورده هستند، باید آنها را درک کرد، وقتی حکومت فشار می آورد باید یک جور این خشم را تخلیه کرد یا نه؟
🔰 ما دوست داریم به عنوان بهترین و باهوش ترین و مهربان ترین و خردمندترین مردم دنیا فقط تحسین بشویم، کسی نگوید گاهی تن این #پادشاه لباس نیست، برهنه است! اگر کودکی فریادی بزند به او می گوییم نگاه نکن، قضاوت نکن، تو حق نداری اینطور فکر کنی، حق نداری آزادی او را زیر سوال ببری!
🔰این گزاره «شما حق نداری تحت هیچ شرایطی رفتار هیچکس را قضاوت کنی» تا چه اندازه حقیقت دارد؟ آیا در مورد بیشعورها هم صدق می کند؟ می گویند بیشعوری و مُردن مثل هم هستند، آدم از هر دو چیزی نمی فهمد، این اطرافیان هستند که متوجه می شوند و زجر می کشند!
🔰فردی که رفتار اجتماعی غلطی را انجام می دهد و آن را بدون هراس از دیگران به معرض نمایش عمومی می گذارد ممکن است به دلیل بیشعوری قادر به درک عمق زشتی کارش نباشد اما کسی که از او #عاقلانه دفاع می کند چطور؟
کسی که برایش توجیه می سازد : «تو کارت را بکن، هیچکس حق ندارد قضاوتت کند» همدست او نیست؟ قضاوت جزو مکانیزم‌های اجتناب ناپذیری انسانی است. آنچه ترسناک است سکوت و انفعال و البته دفاع از بیشعوری است.
🔰کار #روزنامه نگار نقد یا تحسین رفتارهای پیرامونی است. همین فردی که می گوید «شما حق نداری در مورد داد زدن یک نفر در اتوبوس قضاوت کنی»، انتظار دارد روزنامه نگار در مورد رفتار غلط فلان مسئول بنویسد. البته که باید بنویسد اما چطور این قضاوت نیست و آن یکی هست؟
گوسفندنگری و سرزنش تمام عیار کسی که دست به رفتار غلط می زند هم خطاست و اینکه در رخ دادن این رفتار طیف گسترده ای از مدرسه گرفته تا دانشگاه و رسانه و ... دخیل بوده اند تردیدی نیست، اما نکته اینجاست: اگر جسارت در افتادن با ظالم را نداریم، دستکم برایش دست نزنیم! ... برای بی شعورها دست نزنیم.
🔰برخی دیگر هم خرده می گیرند که «آقا مگر خودت عقل کل هستی؟ مگر فرشته ای که دیگران را قضاوت می کنی». برای نوشتن در مورد #سوارکاری، لازم نیست پیش تر #اسب بوده باشیم.
🔰 ما در ایران 80 میلیون جزیره جدا از هم نیستیم که هر کس، هر کاری را در فضای عمومی هوس کرد انجام بدهد و به دیگری ربط نداشته باشد. وقتی از خانه بیرون می آییم ما جزیی از جامعه هستیم و رفتار و گفتار و کردار و پندارمان مورد قضاوت قرار می گیرد.
🔰 حتی وقتی در چهاردیواری خانه مان هستیم و صدای #موسیقی یا دعوایمان از دیوار رد می شود و همسایه می آید و اعتراض می کند هم عملاً نشان می دهد تقریباً هرگز تنها و آزاد نیستیم. آزادی یعنی مسئولیت، ما تا زمانی آزاد هستیم که به آزادی دیگران صدمه نزنیم.
ما خدا نیستیم، #قضاوت در مورد #درون آدمی با اوست که بر همه رازهای پنهان و پشت نقاب مان آگاه است اما رفتار اجتماعی غلط در فضای عمومی را باید نقد کرد. هر نقدی، لزوماً قضاوت اخروی نیست.
🔰 فروش خیره کننده کتاب #بیشعوری نوشته #خاویر_کرمنت اتفاقی نیست. نشان می دهد که یک کاستی وجود دارد. در بخشی از این کتاب آمده: بیشعورها قواعد نانوشته ای دارند که بر طبق آن رفتار می کنند:
🔻 تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده اند.
🔻 اصلاً نیازی به ریشه یابی مشکلات نیست، فقط یکی را پیدا کن که تقصیر را گردنش بیندازی.
🔻 اگر از قانونی خسته شدی، مطابق نیازت یکی دیگر بساز، اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن!
🔰 اولین گام برای درمان یک بیماری این است که باور کنیم بیمار هستیم و باید به پزشک مراجعه کنیم. انکار و حاشا کردن بیماری، تنها باعث می شود زودتر به استقبال مرگ برویم. بیشعوری را در جامعه انکار نکنیم.
کسی که روی آثار تاریخی، درخت یا صندلی اتوبوس یادگاری می نویسد، کسی که با رانندگی غیرمسئولانه دیگران را به کُشتن می دهد، کسی که همه ناکارآمدی اش در مدیریت را گردن #دشمن می اندازد، کسی که ماشین اش را در پیاده رو پارک می کند، کسی که زباله هایش را از پنجره خانه به خیابان پرتاب می کند، کسی که ... بیشعور است.
🔰 از رفتار بی خردانه تحت هیچ عنوانی دفاع نکنیم و وکیل مدافع شان نشویم. تعارف را کنار بگذاریم،بیماری بیشعوری را بپذیریم و با شجاعت برای درمانش تلاش کنیم.
🖋 @ehsanmohammadi95
🐍 اثر #كبرا و #موش بر تصمیمات مدیران ما
#احسان_محمدی
🐍 سالها پیش وقتی هند مستعمره‌ی انگلیسی ها بود، تعداد #مارهای_کبری در سطح شهر دهلی زیاد شده بود و این یک خطر جدی محسوب می‌شد. دولت احساس کرد به تنهایی نمی‌تواند از عهده‌ی مدیریت این وضعیت بر بیاید. به همین دلیل تصمیم گرفتند که شهروندان به مشارکت دعوت شوند.
🐍 برای هر #مار مُرده‌ای که تحویل می‌شد، جایزه‌ای نقدی می دادند. این استراتژی ابتدا بسیار موفقیت‌آمیز بود و مارهای مرده‌ی زیادی تحویل شد. به نظر می‌آمد که در طول زمان باید تعداد مارهای مرده کم و کمتر می‌شد. اما با کمال تعجب تعداد مارهای مرده تحویلی هر روز در حال بود!
🐍 نکته اینجا بود که برخی از مردم احساس کردند این کار درآمد خوبی دارد و بسیاری از آنها به پرورش مار کبرا پرداختند تا با تحویل آنها و دریافت جایزه نقدی به زندگی شان رونقی ببخشند!
🐍 دولت پس از آگاهی از این ماجرا اعلام کرد که دیگر برای مارهای کبرای مُرده جایزه نمی‌دهد! فاجعه از اینجا شروع شد. مردمی که مار پرورش می دادند آنها را به نقاط دورتر از خانه خود می بردند و رها می کردند! در اندک زمانی تعداد مارهای کبرای دهلی بیش از روز اول شد!
نمونه دیگر این ماجرا در هانوی پایتخت #ویتنام رخ داد.
🐀 دولت برای مبارزه با #موش ها به شهروندانی که با موش ها مبارزه می کردند هزینه ای می پرداخت. معامله این طور بود که بر اساس تعداد دُم موش بریده دولت به آن شهروند پول می داد. اما بعد از مدتی تعداد بسیار زیادی موش دُم بریده در سطح شهر مشاهده شد.
🐀 در واقع شهروندان بعد از گرفتن موش ها، دُم آنها را می بریدند و رهایشان می کردند که بروند زاد و ولد کنند، دُم بریده را به عنوان موش مقتول تحویل می دادند و جایزه می گرفتند!
مایکل وان موخ انگلیسی می گوید در مورد مارهای کبرای هند شاید نتوان با قاطعیت حرف زد اما موش های هانوی موردی ثبت شده و قطعی است!
⛔️ #اثر_کبرا یا (cobra effect) و #اثر_موش یا (rat effect) برای زمانی مثال زده می شود که راه حل احتمالی یک مسئله در واقع آن مشکل را بیشتر می‌کند. وقتی که ما به حل کوتاه مدت یک مشکل فکر می کنیم و عواقب آن را در نظر نمی گیریم.
چشم هایتان را ببندید و ببنید در این کشور مدیران چندین تصمیم به سبک مار کبرای هندی یا موش ویتنامی گرفتند؟ از این تصمیم ها که به آن #کارشناسی_نشده می گویند.
#یارانه، #دلار، تغییر نظام های آموزشی #مدارس، یکطرفه کردن خیابان ها، برخورد قهرآمیز با شُل #حجابی، راندن #منتقدان دلسوز، تشویق به افزایش زاد و ولد در خانواده ها، مبارزه با زادآوری در یک برهه، منع و ملامت #موسیقی، اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و ... نمونه هایی از این دست تصمیمات هستند که به اسم #راه_حل کوتاه مدت، تبعات بعدی را با خود به همراه داشت که خسارت آن را نه مدیران، که مردم و نظام داده است.
🔰 تفاوت مدیران و تصمیم گیران با #عوام آن است که دورتر را هم ببینید. افق دید داشته باشند و منافع آتی را فدای مطامع آنی نکنند.
این مارهای رها شده و موش های دُم بریده را نمی توان انکار کرد، یک روز نیش تان می زنند یا از پاچه شلوارتان می روند بالا! از ما گفتن!
🖋 @ehsanmohammadi95
#احسان_محمدی
🐍 سالها پیش وقتی هند مستعمره‌ی انگلیسی ها بود، تعداد #مارهای_کبری در سطح شهر دهلی زیاد شده بود و این یک خطر جدی محسوب می‌شد. دولت احساس کرد به تنهایی نمی‌تواند از عهده‌ی مدیریت این وضعیت بر بیاید. به همین دلیل تصمیم گرفتند که شهروندان به مشارکت دعوت شوند.
🐍 برای هر #مار مُرده‌ای که تحویل می‌شد، جایزه‌ای نقدی می دادند. این استراتژی ابتدا بسیار موفقیت‌آمیز بود و مارهای مرده‌ی زیادی تحویل شد. به نظر می‌آمد که در طول زمان باید تعداد مارهای مرده کم و کمتر می‌شد. اما با کمال تعجب تعداد مارهای مرده تحویلی هر روز در حال بود!
🐍 نکته اینجا بود که برخی از مردم احساس کردند این کار درآمد خوبی دارد و بسیاری از آنها به پرورش مار کبرا پرداختند تا با تحویل آنها و دریافت جایزه نقدی به زندگی شان رونقی ببخشند!
🐍 دولت پس از آگاهی از این ماجرا اعلام کرد که دیگر برای مارهای کبرای مُرده جایزه نمی‌دهد! فاجعه از اینجا شروع شد. مردمی که مار پرورش می دادند آنها را به نقاط دورتر از خانه خود می بردند و رها می کردند! در اندک زمانی تعداد مارهای کبرای دهلی بیش از روز اول شد!
نمونه دیگر این ماجرا در هانوی پایتخت #ویتنام رخ داد.
🐀 دولت برای مبارزه با #موش ها به شهروندانی که با موش ها مبارزه می کردند هزینه ای می پرداخت. معامله این طور بود که بر اساس تعداد دُم موش بریده دولت به آن شهروند پول می داد. اما بعد از مدتی تعداد بسیار زیادی موش دُم بریده در سطح شهر مشاهده شد.
🐀 در واقع شهروندان بعد از گرفتن موش ها، دُم آنها را می بریدند و رهایشان می کردند که بروند زاد و ولد کنند، دُم بریده را به عنوان موش مقتول تحویل می دادند و جایزه می گرفتند!
مایکل وان موخ انگلیسی می گوید در مورد مارهای کبرای هند شاید نتوان با قاطعیت حرف زد اما موش های هانوی موردی ثبت شده و قطعی است!
⛔️ #اثر_کبرا یا (cobra effect) و #اثر_موش یا (rat effect) برای زمانی مثال زده می شود که راه حل احتمالی یک مسئله در واقع آن مشکل را بیشتر می‌کند. وقتی که ما به حل کوتاه مدت یک مشکل فکر می کنیم و عواقب آن را در نظر نمی گیریم.
چشم هایتان را ببندید و ببنید در این کشور مدیران چندین تصمیم به سبک مار کبرای هندی یا موش ویتنامی گرفتند؟ از این تصمیم ها که به آن #کارشناسی_نشده می گویند.
#یارانه، #دلار، تغییر نظام های آموزشی #مدارس، یکطرفه کردن خیابان ها، برخورد قهرآمیز با شُل #حجابی، راندن #منتقدان دلسوز، تشویق به افزایش زاد و ولد در خانواده ها، مبارزه با زادآوری در یک برهه، منع و ملامت #موسیقی، اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و ... نمونه هایی از این دست تصمیمات هستند که به اسم #راه_حل کوتاه مدت، تبعات بعدی را با خود به همراه داشت که خسارت آن را نه مدیران، که مردم و نظام داده است.
🔰 تفاوت مدیران و تصمیم گیران با #عوام آن است که دورتر را هم ببینید. افق دید داشته باشند و منافع آتی را فدای مطامع آنی نکنند.
این مارهای رها شده و موش های دُم بریده را نمی توان انکار کرد، یک روز نیش تان می زنند یا از پاچه شلوارتان می روند بالا! از ما گفتن!
🖋 @ehsanmohammadi95
🚗 #پنجاه_نکته_درمورد_سفر
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
⛔️ وکیل مدافع #بیشعورها نشویم!
✍️ احسان محمدی
🔰بزرگواری با چاقو روی ستون های #تخت_جمشید یادگاری نوشته که «من بمیرم خط بماند یادگار»، یا کسی در فضای عمومی مترو یا اتوبوس بلند بلند با تلفن همراه حرف می زند و فحاشی می کند و ... به عنوان روزنامه نگار نقدی در مورد این رفتار می نویسید، برخی از واکنش ها:
◀️ تا کفش های کسی را نپوشیده ای در مورد راه رفتن او قضاوت نکن!
◀️ شما هم زورت به این بیچاره ها می رسه؟ اگه راست میگی جلوی اختلاس ها رو بگیر.
◀️ خاک بر سر ما که تو روزنامه نگارمون شدی، به چه حقی مردم رو قضاوت می کنی؟
◀️ این آدم ها پر از خشم های فروخورده هستند، باید آنها را درک کرد، وقتی حکومت فشار می آورد باید یک جور این خشم را تخلیه کرد یا نه؟
🔰 ما دوست داریم به عنوان بهترین و باهوش ترین و مهربان ترین و خردمندترین مردم دنیا فقط تحسین بشویم، کسی نگوید گاهی تن این #پادشاه لباس نیست، برهنه است! اگر کودکی فریادی بزند به او می گوییم نگاه نکن، قضاوت نکن، تو حق نداری اینطور فکر کنی، حق نداری آزادی او را زیر سوال ببری!
🔰این گزاره «شما حق نداری تحت هیچ شرایطی رفتار هیچکس را قضاوت کنی» تا چه اندازه حقیقت دارد؟ آیا در مورد بیشعورها هم صدق می کند؟ می گویند بیشعوری و مُردن مثل هم هستند، آدم از هر دو چیزی نمی فهمد، این اطرافیان هستند که متوجه می شوند و زجر می کشند!
🔰فردی که رفتار اجتماعی غلطی را انجام می دهد و آن را بدون هراس از دیگران به معرض نمایش عمومی می گذارد ممکن است به دلیل بیشعوری قادر به درک عمق زشتی کارش نباشد اما کسی که از او #عاقلانه دفاع می کند چطور؟
کسی که برایش توجیه می سازد : «تو کارت را بکن، هیچکس حق ندارد قضاوتت کند» همدست او نیست؟ قضاوت جزو مکانیزم‌های اجتناب ناپذیری انسانی است. آنچه ترسناک است سکوت و انفعال و البته دفاع از بیشعوری است.
🔰کار #روزنامه نگار نقد یا تحسین رفتارهای پیرامونی است. همین فردی که می گوید «شما حق نداری در مورد داد زدن یک نفر در اتوبوس قضاوت کنی»، انتظار دارد روزنامه نگار در مورد رفتار غلط فلان مسئول بنویسد. البته که باید بنویسد اما چطور این قضاوت نیست و آن یکی هست؟
گوسفندنگری و سرزنش تمام عیار کسی که دست به رفتار غلط می زند هم خطاست و اینکه در رخ دادن این رفتار طیف گسترده ای از مدرسه گرفته تا دانشگاه و رسانه و ... دخیل بوده اند تردیدی نیست، اما نکته اینجاست: اگر جسارت در افتادن با ظالم را نداریم، دستکم برایش دست نزنیم! ... برای بی شعورها دست نزنیم.
🔰برخی دیگر هم خرده می گیرند که «آقا مگر خودت عقل کل هستی؟ مگر فرشته ای که دیگران را قضاوت می کنی». برای نوشتن در مورد #سوارکاری، لازم نیست پیش تر #اسب بوده باشیم.
🔰 ما در ایران 80 میلیون جزیره جدا از هم نیستیم که هر کس، هر کاری را در فضای عمومی هوس کرد انجام بدهد و به دیگری ربط نداشته باشد. وقتی از خانه بیرون می آییم ما جزیی از جامعه هستیم و رفتار و گفتار و کردار و پندارمان مورد قضاوت قرار می گیرد.
🔰 حتی وقتی در چهاردیواری خانه مان هستیم و صدای #موسیقی یا دعوایمان از دیوار رد می شود و همسایه می آید و اعتراض می کند هم عملاً نشان می دهد تقریباً هرگز تنها و آزاد نیستیم. آزادی یعنی مسئولیت، ما تا زمانی آزاد هستیم که به آزادی دیگران صدمه نزنیم.
ما خدا نیستیم، #قضاوت در مورد #درون آدمی با اوست که بر همه رازهای پنهان و پشت نقاب مان آگاه است اما رفتار اجتماعی غلط در فضای عمومی را باید نقد کرد. هر نقدی، لزوماً قضاوت اخروی نیست.
🔰 فروش خیره کننده کتاب #بیشعوری نوشته #خاویر_کرمنت اتفاقی نیست. نشان می دهد که یک کاستی وجود دارد. در بخشی از این کتاب آمده: بیشعورها قواعد نانوشته ای دارند که بر طبق آن رفتار می کنند:
🔻 تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده اند.
🔻 اصلاً نیازی به ریشه یابی مشکلات نیست، فقط یکی را پیدا کن که تقصیر را گردنش بیندازی.
🔻 اگر از قانونی خسته شدی، مطابق نیازت یکی دیگر بساز، اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن!
🔰 اولین گام برای درمان یک بیماری این است که باور کنیم بیمار هستیم و باید به پزشک مراجعه کنیم. انکار و حاشا کردن بیماری، تنها باعث می شود زودتر به استقبال مرگ برویم. بیشعوری را در جامعه انکار نکنیم.
کسی که روی آثار تاریخی، درخت یا صندلی اتوبوس یادگاری می نویسد، کسی که با رانندگی غیرمسئولانه دیگران را به کُشتن می دهد، کسی که همه ناکارآمدی اش در مدیریت را گردن #دشمن می اندازد، کسی که ماشین اش را در پیاده رو پارک می کند، کسی که زباله هایش را از پنجره خانه به خیابان پرتاب می کند، کسی که ... بیشعور است.
🔰 از رفتار بی خردانه تحت هیچ عنوانی دفاع نکنیم و وکیل مدافع شان نشویم. تعارف را کنار بگذاریم،بیماری بیشعوری را بپذیریم و با شجاعت برای درمانش تلاش کنیم.
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
🔰بزرگواری با چاقو روی ستون های #تخت_جمشید یادگاری نوشته که «من بمیرم خط بماند یادگار»، یا کسی در فضای عمومی مترو یا اتوبوس بلند بلند با تلفن همراه حرف می زند و فحاشی می کند و ... به عنوان روزنامه نگار نقدی در مورد این رفتار می نویسید، برخی از واکنش ها:
◀️ تا کفش های کسی را نپوشیده ای در مورد راه رفتن او قضاوت نکن!
◀️ شما هم زورت به این بیچاره ها می رسه؟ اگه راست میگی جلوی اختلاس ها رو بگیر.
◀️ خاک بر سر ما که تو روزنامه نگارمون شدی، به چه حقی مردم رو قضاوت می کنی؟
◀️ این آدم ها پر از خشم های فروخورده هستند، باید آنها را درک کرد، وقتی حکومت فشار می آورد باید یک جور این خشم را تخلیه کرد یا نه؟
🔰 ما دوست داریم به عنوان بهترین و باهوش ترین و مهربان ترین و خردمندترین مردم دنیا فقط تحسین بشویم، کسی نگوید گاهی تن این #پادشاه لباس نیست، برهنه است! اگر کودکی فریادی بزند به او می گوییم نگاه نکن، قضاوت نکن، تو حق نداری اینطور فکر کنی، حق نداری آزادی او را زیر سوال ببری!
🔰این گزاره «شما حق نداری تحت هیچ شرایطی رفتار هیچکس را قضاوت کنی» تا چه اندازه حقیقت دارد؟ آیا در مورد بیشعورها هم صدق می کند؟ می گویند بیشعوری و مُردن مثل هم هستند، آدم از هر دو چیزی نمی فهمد، این اطرافیان هستند که متوجه می شوند و زجر می کشند!
🔰فردی که رفتار اجتماعی غلطی را انجام می دهد و آن را بدون هراس از دیگران به معرض نمایش عمومی می گذارد ممکن است به دلیل بیشعوری قادر به درک عمق زشتی کارش نباشد اما کسی که از او #عاقلانه دفاع می کند چطور؟
کسی که برایش توجیه می سازد : «تو کارت را بکن، هیچکس حق ندارد قضاوتت کند» همدست او نیست؟ قضاوت جزو مکانیزم‌های اجتناب ناپذیری انسانی است. آنچه ترسناک است سکوت و انفعال و البته دفاع از بیشعوری است.
🔰کار #روزنامه نگار نقد یا تحسین رفتارهای پیرامونی است. همین فردی که می گوید «شما حق نداری در مورد داد زدن یک نفر در اتوبوس قضاوت کنی»، انتظار دارد روزنامه نگار در مورد رفتار غلط فلان مسئول بنویسد. البته که باید بنویسد اما چطور این قضاوت نیست و آن یکی هست؟
گوسفندنگری و سرزنش تمام عیار کسی که دست به رفتار غلط می زند هم خطاست و اینکه در رخ دادن این رفتار طیف گسترده ای از مدرسه گرفته تا دانشگاه و رسانه و ... دخیل بوده اند تردیدی نیست، اما نکته اینجاست: اگر جسارت در افتادن با ظالم را نداریم، دستکم برایش دست نزنیم! ... برای بی شعورها دست نزنیم.
🔰برخی دیگر هم خرده می گیرند که «آقا مگر خودت عقل کل هستی؟ مگر فرشته ای که دیگران را قضاوت می کنی». برای نوشتن در مورد #سوارکاری، لازم نیست پیش تر #اسب بوده باشیم.
🔰 ما در ایران 80 میلیون جزیره جدا از هم نیستیم که هر کس، هر کاری را در فضای عمومی هوس کرد انجام بدهد و به دیگری ربط نداشته باشد. وقتی از خانه بیرون می آییم ما جزیی از جامعه هستیم و رفتار و گفتار و کردار و پندارمان مورد قضاوت قرار می گیرد.
🔰 حتی وقتی در چهاردیواری خانه مان هستیم و صدای #موسیقی یا دعوایمان از دیوار رد می شود و همسایه می آید و اعتراض می کند هم عملاً نشان می دهد تقریباً هرگز تنها و آزاد نیستیم. آزادی یعنی مسئولیت، ما تا زمانی آزاد هستیم که به آزادی دیگران صدمه نزنیم.
ما خدا نیستیم، #قضاوت در مورد #درون آدمی با اوست که بر همه رازهای پنهان و پشت نقاب مان آگاه است اما رفتار اجتماعی غلط در فضای عمومی را باید نقد کرد. هر نقدی، لزوماً قضاوت اخروی نیست.
🔰 فروش خیره کننده کتاب #بیشعوری نوشته #خاویر_کرمنت اتفاقی نیست. نشان می دهد که یک کاستی وجود دارد. در بخشی از این کتاب آمده: بیشعورها قواعد نانوشته ای دارند که بر طبق آن رفتار می کنند:
🔻 تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده اند.
🔻 اصلاً نیازی به ریشه یابی مشکلات نیست، فقط یکی را پیدا کن که تقصیر را گردنش بیندازی.
🔻 اگر از قانونی خسته شدی، مطابق نیازت یکی دیگر بساز، اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن!
🔰 اولین گام برای درمان یک بیماری این است که باور کنیم بیمار هستیم و باید به پزشک مراجعه کنیم. انکار و حاشا کردن بیماری، تنها باعث می شود زودتر به استقبال مرگ برویم. بیشعوری را در جامعه انکار نکنیم.
کسی که روی آثار تاریخی، درخت یا صندلی اتوبوس یادگاری می نویسد، کسی که با رانندگی غیرمسئولانه دیگران را به کُشتن می دهد، کسی که همه ناکارآمدی اش در مدیریت را گردن #دشمن می اندازد، کسی که ماشین اش را در پیاده رو پارک می کند، کسی که زباله هایش را از پنجره خانه به خیابان پرتاب می کند، کسی که ... بیشعور است.
🔰 از رفتار بی خردانه تحت هیچ عنوانی دفاع نکنیم و وکیل مدافع شان نشویم. تعارف را کنار بگذاریم،بیماری بیشعوری را بپذیریم و با شجاعت برای درمانش تلاش کنیم.
🖋 @ehsanmohammadi95
🔰 در تحسین کردار خوب در روزهای ناخوب
✍ احسان محمدی
✅ این روزها در باور بخشی از مردم، مدیر خوبِ دولتی، کسی است که زیر میز بزند، به جای کارکردن، غر بزند، در آخر هم بدون کارنامه روشن استعفا بدهد و با #ژست_قهرمانانه بگوید: من خواستم اما اجازه ندادند و هیچ امیدی نیست!
✅ مدیریت کار آسانی نیست، مدیر موثر بودن دشوار و سالم ماندن دشوار‌تر.
بعضی‌ها با جایگاه مدیریت چنان کردند که در افکار عمومی تا سرحد "آقای رئیس جلسه دارند" و #اختلاس و #کانادا تنزل پیدا کرد.
✅ کم پیش می‌آید در روز تودیع یک مدیر دولتی، او جدای از آن لوح تقدیر و تابلو فرش‌های کلیشه‌ای بخشی از وجود کارکنانش را با خودش ببرد جوری که دلتنگ‌اش شوند.
✅ #علی_درویش_پور در روزهایی که #برج_میلاد داشت به یک پارک مخروبه تبدیل می‌شد که هرکس با یک پیک‌نیک گوشه‌اش بساط می‌کرد، به این برج آمد و توانست آن را به جایگاه محترمی که شایسته پایتخت ایران است برگرداند.
✅ طلسم ممنوعیت اجرای #موسیقی پاپ با آمدن او شکست، سالن‌های همایش زنده به نت‌های موسیقی شدند، کنسرت‌های متنوع پاپ و سنتی و کلاسیک ایرانی و خارجی به اجرا درآمد. جشنواره #شب_یلدا و #فیلم_فجر و شب فرهنگ‌های اقوام مختلف ایرانی و استارت آپ و صنعت و گردشگری، #جهان_نوروز و ... با احترام در برج میلاد میزبانی شد.
✅برج میلاد صاحب چارت مصوب شد، در روزهای گله‌مندی کارکنان سایر نهادها، آیین‌نامه‌ی‌حقوق و دستمزد برایش تهیه شد، سند راهبردی‌اش تدوین شد و کارمندان این برج جایگاه محترمی یافتند و در موردی عجیب سایت مخابراتی برج را ۹ سال بعد از افتتاح راه‌اندازی کرد!
✅درویش‌پور کوشید جایی که درآمدهای سرشار دارد را از گزند #فساد مالی دور نگهدارد به شکلی که کارشناسان سازمان بازرسی سه ماه تک‌تک اسنادش را بررسی کرد و خللی نیافت. حالا بعد از دوسال در حالی برج میلاد را ترک می‌کند که قطار به ریل برگشته است.
✅ بسیاری از مدیران دولتی، روزنامه‌نگاران را مخالف‌خوان‌هایی خطاب می‌کنند که اقدامات مثبت را نمی‌بینند و دست به سیاه‌نمایی می‌زنند.
در اینکه اخبار سیاه مشتری‌های بیشتری دارند تردیدی نیست اما کار خوب، مثل عطر خوب پنهان نمی‌ماند.
✅ درویش‌پور اسم مشترک مدیرانی است که در روزهای دشوار تحریم و تخریب، به جای بهانه‌جویی، برای، این کشور یا راهی می‌یابند یا راهی می‌سازند.
✅ آنها بی‌نقص نیستند. قابل نقدند و حتماً تصمیماتی گرفته‌اند که کسانی نپسندیده‌اند اما به این مردم و کشور وفادار مانده‌اند و این #خط_قرمز روزنامه‌نگاری است.
✅ اگر قدمی از این راه کج بروند، بی‌رحمانه نقد خواهند شد. روزنامه‌نگار با اهل قدرت و مسند و حزب و لیست عقد اخوت نبسته است اما تحسین‌گر هرکسی است که با پندار و گفتار و کردار نیک، آرامش و آسایش را برای مردم رنجور این سرزمین ارمغان می‌آورد.
🖋 @ehsanmohammadi95
✍ احسان محمدی
✅ این روزها در باور بخشی از مردم، مدیر خوبِ دولتی، کسی است که زیر میز بزند، به جای کارکردن، غر بزند، در آخر هم بدون کارنامه روشن استعفا بدهد و با #ژست_قهرمانانه بگوید: من خواستم اما اجازه ندادند و هیچ امیدی نیست!
✅ مدیریت کار آسانی نیست، مدیر موثر بودن دشوار و سالم ماندن دشوار‌تر.
بعضی‌ها با جایگاه مدیریت چنان کردند که در افکار عمومی تا سرحد "آقای رئیس جلسه دارند" و #اختلاس و #کانادا تنزل پیدا کرد.
✅ کم پیش می‌آید در روز تودیع یک مدیر دولتی، او جدای از آن لوح تقدیر و تابلو فرش‌های کلیشه‌ای بخشی از وجود کارکنانش را با خودش ببرد جوری که دلتنگ‌اش شوند.
✅ #علی_درویش_پور در روزهایی که #برج_میلاد داشت به یک پارک مخروبه تبدیل می‌شد که هرکس با یک پیک‌نیک گوشه‌اش بساط می‌کرد، به این برج آمد و توانست آن را به جایگاه محترمی که شایسته پایتخت ایران است برگرداند.
✅ طلسم ممنوعیت اجرای #موسیقی پاپ با آمدن او شکست، سالن‌های همایش زنده به نت‌های موسیقی شدند، کنسرت‌های متنوع پاپ و سنتی و کلاسیک ایرانی و خارجی به اجرا درآمد. جشنواره #شب_یلدا و #فیلم_فجر و شب فرهنگ‌های اقوام مختلف ایرانی و استارت آپ و صنعت و گردشگری، #جهان_نوروز و ... با احترام در برج میلاد میزبانی شد.
✅برج میلاد صاحب چارت مصوب شد، در روزهای گله‌مندی کارکنان سایر نهادها، آیین‌نامه‌ی‌حقوق و دستمزد برایش تهیه شد، سند راهبردی‌اش تدوین شد و کارمندان این برج جایگاه محترمی یافتند و در موردی عجیب سایت مخابراتی برج را ۹ سال بعد از افتتاح راه‌اندازی کرد!
✅درویش‌پور کوشید جایی که درآمدهای سرشار دارد را از گزند #فساد مالی دور نگهدارد به شکلی که کارشناسان سازمان بازرسی سه ماه تک‌تک اسنادش را بررسی کرد و خللی نیافت. حالا بعد از دوسال در حالی برج میلاد را ترک می‌کند که قطار به ریل برگشته است.
✅ بسیاری از مدیران دولتی، روزنامه‌نگاران را مخالف‌خوان‌هایی خطاب می‌کنند که اقدامات مثبت را نمی‌بینند و دست به سیاه‌نمایی می‌زنند.
در اینکه اخبار سیاه مشتری‌های بیشتری دارند تردیدی نیست اما کار خوب، مثل عطر خوب پنهان نمی‌ماند.
✅ درویش‌پور اسم مشترک مدیرانی است که در روزهای دشوار تحریم و تخریب، به جای بهانه‌جویی، برای، این کشور یا راهی می‌یابند یا راهی می‌سازند.
✅ آنها بی‌نقص نیستند. قابل نقدند و حتماً تصمیماتی گرفته‌اند که کسانی نپسندیده‌اند اما به این مردم و کشور وفادار مانده‌اند و این #خط_قرمز روزنامه‌نگاری است.
✅ اگر قدمی از این راه کج بروند، بی‌رحمانه نقد خواهند شد. روزنامه‌نگار با اهل قدرت و مسند و حزب و لیست عقد اخوت نبسته است اما تحسین‌گر هرکسی است که با پندار و گفتار و کردار نیک، آرامش و آسایش را برای مردم رنجور این سرزمین ارمغان می‌آورد.
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
🚗 #پنجاه_نکته_درمورد_سفر
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
🔰 قسمت اول
✍ #احسان_محمدی
1⃣ حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته اید قبل از سفر پیش یک #تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به #یدک_کش بدهید.
2⃣ همیشه شکلات، بیسکویت و میوه توی ماشین همراه داشته باشید.
3⃣ اگر مسیر طولانی در پیش دارید #موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4⃣ در بیشتر جاده های ایران سرویس بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای #حق_مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
5⃣ همیشه باک ماشین تان را پُر کنید. به امید #پمپ_بنزین بعد راه نیفتید. گاهی پمپ بنزین ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راهبندان ناگهانی و ... ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
6⃣ مشکلات خانوادگی تان را در سفر حل نکنید. پشت فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای #دعوا همیشه هست!
7⃣ در جاده ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین تان #تهران است.
برخی رانندگان_تکرار می کنم_برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان شان از #شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8⃣ قبل از راه افتادن در هر جاده ای حتما" در مورد نقاط دیدنی #مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
9⃣ به #بچه ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و ... نگذارید در موبایل و #تبلت غرق شوند.
🔟 دنبال رکورد زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب #گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده اند و نام شان روی سنگ قبرشان حک شده است!
... ادامه دارد.
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
🐍 اثر #كبرا و #موش بر تصمیمات مدیران ما
#احسان_محمدی
🐍 سالها پیش وقتی هند مستعمره‌ی انگلیسی ها بود، تعداد #مارهای_کبری در سطح شهر دهلی زیاد شده بود و این یک خطر جدی محسوب می‌شد. دولت احساس کرد به تنهایی نمی‌تواند از عهده‌ی مدیریت این وضعیت بر بیاید. به همین دلیل تصمیم گرفتند که شهروندان به مشارکت دعوت شوند.
🐍 برای هر #مار مُرده‌ای که تحویل می‌شد، جایزه‌ای نقدی می دادند. این استراتژی ابتدا بسیار موفقیت‌آمیز بود و مارهای مرده‌ی زیادی تحویل شد. به نظر می‌آمد که در طول زمان باید تعداد مارهای مرده کم و کمتر می‌شد. اما با کمال تعجب تعداد مارهای مرده تحویلی هر روز در حال بود!
🐍 نکته اینجا بود که برخی از مردم احساس کردند این کار درآمد خوبی دارد و بسیاری از آنها به پرورش مار کبرا پرداختند تا با تحویل آنها و دریافت جایزه نقدی به زندگی شان رونقی ببخشند!
🐍 دولت پس از آگاهی از این ماجرا اعلام کرد که دیگر برای مارهای کبرای مُرده جایزه نمی‌دهد! فاجعه از اینجا شروع شد. مردمی که مار پرورش می دادند آنها را به نقاط دورتر از خانه خود می بردند و رها می کردند! در اندک زمانی تعداد مارهای کبرای دهلی بیش از روز اول شد!
نمونه دیگر این ماجرا در هانوی پایتخت #ویتنام رخ داد.
🐀 دولت برای مبارزه با #موش ها به شهروندانی که با موش ها مبارزه می کردند هزینه ای می پرداخت. معامله این طور بود که بر اساس تعداد دُم موش بریده دولت به آن شهروند پول می داد. اما بعد از مدتی تعداد بسیار زیادی موش دُم بریده در سطح شهر مشاهده شد.
🐀 در واقع شهروندان بعد از گرفتن موش ها، دُم آنها را می بریدند و رهایشان می کردند که بروند زاد و ولد کنند، دُم بریده را به عنوان موش مقتول تحویل می دادند و جایزه می گرفتند!
مایکل وان موخ انگلیسی می گوید در مورد مارهای کبرای هند شاید نتوان با قاطعیت حرف زد اما موش های هانوی موردی ثبت شده و قطعی است!
⛔️ #اثر_کبرا یا (cobra effect) و #اثر_موش یا (rat effect) برای زمانی مثال زده می شود که راه حل احتمالی یک مسئله در واقع آن مشکل را بیشتر می‌کند. وقتی که ما به حل کوتاه مدت یک مشکل فکر می کنیم و عواقب آن را در نظر نمی گیریم.
چشم هایتان را ببندید و ببنید در این کشور مدیران چندین تصمیم به سبک مار کبرای هندی یا موش ویتنامی گرفتند؟ از این تصمیم ها که به آن #کارشناسی_نشده می گویند.
#یارانه، #دلار، تغییر نظام های آموزشی #مدارس، یکطرفه کردن خیابان ها، برخورد قهرآمیز با شُل #حجابی، راندن #منتقدان دلسوز، تشویق به افزایش زاد و ولد در خانواده ها، مبارزه با زادآوری در یک برهه، منع و ملامت #موسیقی، اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و ... نمونه هایی از این دست تصمیمات هستند که به اسم #راه_حل کوتاه مدت، تبعات بعدی را با خود به همراه داشت که خسارت آن را نه مدیران، که مردم و نظام داده است.
🔰 تفاوت مدیران و تصمیم گیران با #عوام آن است که دورتر را هم ببینید. افق دید داشته باشند و منافع آتی را فدای مطامع آنی نکنند.
این مارهای رها شده و موش های دُم بریده را نمی توان انکار کرد، یک روز نیش تان می زنند یا از پاچه شلوارتان می روند بالا! از ما گفتن!
🖋 @ehsanmohammadi95
#احسان_محمدی
🐍 سالها پیش وقتی هند مستعمره‌ی انگلیسی ها بود، تعداد #مارهای_کبری در سطح شهر دهلی زیاد شده بود و این یک خطر جدی محسوب می‌شد. دولت احساس کرد به تنهایی نمی‌تواند از عهده‌ی مدیریت این وضعیت بر بیاید. به همین دلیل تصمیم گرفتند که شهروندان به مشارکت دعوت شوند.
🐍 برای هر #مار مُرده‌ای که تحویل می‌شد، جایزه‌ای نقدی می دادند. این استراتژی ابتدا بسیار موفقیت‌آمیز بود و مارهای مرده‌ی زیادی تحویل شد. به نظر می‌آمد که در طول زمان باید تعداد مارهای مرده کم و کمتر می‌شد. اما با کمال تعجب تعداد مارهای مرده تحویلی هر روز در حال بود!
🐍 نکته اینجا بود که برخی از مردم احساس کردند این کار درآمد خوبی دارد و بسیاری از آنها به پرورش مار کبرا پرداختند تا با تحویل آنها و دریافت جایزه نقدی به زندگی شان رونقی ببخشند!
🐍 دولت پس از آگاهی از این ماجرا اعلام کرد که دیگر برای مارهای کبرای مُرده جایزه نمی‌دهد! فاجعه از اینجا شروع شد. مردمی که مار پرورش می دادند آنها را به نقاط دورتر از خانه خود می بردند و رها می کردند! در اندک زمانی تعداد مارهای کبرای دهلی بیش از روز اول شد!
نمونه دیگر این ماجرا در هانوی پایتخت #ویتنام رخ داد.
🐀 دولت برای مبارزه با #موش ها به شهروندانی که با موش ها مبارزه می کردند هزینه ای می پرداخت. معامله این طور بود که بر اساس تعداد دُم موش بریده دولت به آن شهروند پول می داد. اما بعد از مدتی تعداد بسیار زیادی موش دُم بریده در سطح شهر مشاهده شد.
🐀 در واقع شهروندان بعد از گرفتن موش ها، دُم آنها را می بریدند و رهایشان می کردند که بروند زاد و ولد کنند، دُم بریده را به عنوان موش مقتول تحویل می دادند و جایزه می گرفتند!
مایکل وان موخ انگلیسی می گوید در مورد مارهای کبرای هند شاید نتوان با قاطعیت حرف زد اما موش های هانوی موردی ثبت شده و قطعی است!
⛔️ #اثر_کبرا یا (cobra effect) و #اثر_موش یا (rat effect) برای زمانی مثال زده می شود که راه حل احتمالی یک مسئله در واقع آن مشکل را بیشتر می‌کند. وقتی که ما به حل کوتاه مدت یک مشکل فکر می کنیم و عواقب آن را در نظر نمی گیریم.
چشم هایتان را ببندید و ببنید در این کشور مدیران چندین تصمیم به سبک مار کبرای هندی یا موش ویتنامی گرفتند؟ از این تصمیم ها که به آن #کارشناسی_نشده می گویند.
#یارانه، #دلار، تغییر نظام های آموزشی #مدارس، یکطرفه کردن خیابان ها، برخورد قهرآمیز با شُل #حجابی، راندن #منتقدان دلسوز، تشویق به افزایش زاد و ولد در خانواده ها، مبارزه با زادآوری در یک برهه، منع و ملامت #موسیقی، اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و ... نمونه هایی از این دست تصمیمات هستند که به اسم #راه_حل کوتاه مدت، تبعات بعدی را با خود به همراه داشت که خسارت آن را نه مدیران، که مردم و نظام داده است.
🔰 تفاوت مدیران و تصمیم گیران با #عوام آن است که دورتر را هم ببینید. افق دید داشته باشند و منافع آتی را فدای مطامع آنی نکنند.
این مارهای رها شده و موش های دُم بریده را نمی توان انکار کرد، یک روز نیش تان می زنند یا از پاچه شلوارتان می روند بالا! از ما گفتن!
🖋 @ehsanmohammadi95