⛔️ هشدار!
◀️ «مهدی صالحی دره بیدی»، دبیر انجمن فرهنگی آموزشی ویرایش و درست نویسی در #خندوانه:
🔹 تعداد واژه ای که شکسپیر استفاده کرد: ۴۰ هزار واژه
🔹تعداد واژه ای که فردوسی در شاهنامه استفاده کرد: ۹ هزار واژه
🔺 تعداد واژه ای که امروز ایرانیان در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می دهند: ۷۰۰ واژه
🔺تعداد واژه مورد استفاده توسط مجریان تلویزیون: ۲۲۰ واژه
این نزول ترسناک است!
🖋 @ehsanmohammadi95
◀️ «مهدی صالحی دره بیدی»، دبیر انجمن فرهنگی آموزشی ویرایش و درست نویسی در #خندوانه:
🔹 تعداد واژه ای که شکسپیر استفاده کرد: ۴۰ هزار واژه
🔹تعداد واژه ای که فردوسی در شاهنامه استفاده کرد: ۹ هزار واژه
🔺 تعداد واژه ای که امروز ایرانیان در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می دهند: ۷۰۰ واژه
🔺تعداد واژه مورد استفاده توسط مجریان تلویزیون: ۲۲۰ واژه
این نزول ترسناک است!
🖋 @ehsanmohammadi95
🎅🏻 لذت سرزنش کریسمسی مردم!
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس های ایرانیان با چراغ های رنگینٍ آویزان از درخت های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه هایش از ژانوبه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است. وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می کند و آنها را در خود می شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه های شادی می گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی شود با همان ملودی که سینه می زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی شوید و کیف نمی کنید؟! اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: « لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی های بی مزه کسی خندیده اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه ای است. آنقدر که در این سال ها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده اید برای #خندیدن آنها کاری کرده اید؟ یادتان می آید سال ها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن! اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می کند؟
😞تا زمانی که شادی «ملی» مثل عزای «ملی» به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک آفرینان اگر تشویق نمی شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟ با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می زنند بیرون! ما یاد گرفته ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی شکنیم، خم می شویم تا تیزی و تندی توفان ها بگذرد و دوباره قامت راست می کنیم.
😞این مردم شادی می خواهند. برای همین از فیلم های کمدی حتی کم مایه هم استقبال می کنند. برای همین حتی بلیط های گران کنسرت های داخلی را می خرند. گمان نکنید همه آنها که می روند کنسرت مرفه های بی درد و پورشه سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می روند و «اصل جنس » را گوش می دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده اید؟ شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، چطور به خودتان حق می دهید این همه شادی هایی که مردم در کنج دنج خانه هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟ دل تان نگرفت و خسته نشدید از این همه خبر «دستگیر 100 جوان در پارتی» ... وقتی دستگیرشان می کنید خوشحالید یا گریه می کنید که چرا جوان ما شادی اش را از #قرص_نشاط_آور و #شیشه تمنا کرده است؟
😞این بچه هایی که دستگیر و بازداشت و محکوم می کنید بیشترشان متولدین دهه های 70 و 80 هستند . فرزندان خودتان، محصول دستورالعمل های تربیتی خودتان از قنداق گرفته تا مهدکودک و دبستان و دبیرستان و دانشگاه! اینها را دیگر نمی توانید بیندازید گردن شاه ستمگر!!
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده! می توانید رشته ی این #چنگ را پاره کنید، می توانید کاسه ی آن #تار را بشکنید، می توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی توانید بگوید نخوان!... چکاوک یک دفعه می پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس های ایرانیان با چراغ های رنگینٍ آویزان از درخت های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه هایش از ژانوبه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است. وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می کند و آنها را در خود می شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه های شادی می گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی شود با همان ملودی که سینه می زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی شوید و کیف نمی کنید؟! اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: « لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی های بی مزه کسی خندیده اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه ای است. آنقدر که در این سال ها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده اید برای #خندیدن آنها کاری کرده اید؟ یادتان می آید سال ها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن! اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می کند؟
😞تا زمانی که شادی «ملی» مثل عزای «ملی» به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک آفرینان اگر تشویق نمی شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟ با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می زنند بیرون! ما یاد گرفته ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی شکنیم، خم می شویم تا تیزی و تندی توفان ها بگذرد و دوباره قامت راست می کنیم.
😞این مردم شادی می خواهند. برای همین از فیلم های کمدی حتی کم مایه هم استقبال می کنند. برای همین حتی بلیط های گران کنسرت های داخلی را می خرند. گمان نکنید همه آنها که می روند کنسرت مرفه های بی درد و پورشه سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می روند و «اصل جنس » را گوش می دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده اید؟ شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، چطور به خودتان حق می دهید این همه شادی هایی که مردم در کنج دنج خانه هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟ دل تان نگرفت و خسته نشدید از این همه خبر «دستگیر 100 جوان در پارتی» ... وقتی دستگیرشان می کنید خوشحالید یا گریه می کنید که چرا جوان ما شادی اش را از #قرص_نشاط_آور و #شیشه تمنا کرده است؟
😞این بچه هایی که دستگیر و بازداشت و محکوم می کنید بیشترشان متولدین دهه های 70 و 80 هستند . فرزندان خودتان، محصول دستورالعمل های تربیتی خودتان از قنداق گرفته تا مهدکودک و دبستان و دبیرستان و دانشگاه! اینها را دیگر نمی توانید بیندازید گردن شاه ستمگر!!
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده! می توانید رشته ی این #چنگ را پاره کنید، می توانید کاسه ی آن #تار را بشکنید، می توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی توانید بگوید نخوان!... چکاوک یک دفعه می پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
⛔️ چیدوری ایرانی؟ چیدوری نقی معمولی؟
✍️ #احسان_محمدی
#پایتخت5 به یک باره از #علی_آباد بهشت گونه به وسط بیابان های #سوریه پرتاب شد. لابلای خشم و خشونت زامبی های #داعش. بانگ خروس جایش را به نعره گلوله ها داد.
تغییر ماهیت سریال بازتاب های بسیاری داشت.
1️⃣ این جمله که فرمانده داعشی گفت تن خیلی ها را لرزاند: «11 تا زن، 2 تا پیرمرد و 2 حوری داریم. اینجا بهشته. بیایید». لحظه اسارت خانواده ای که در این چند سال ایرانیان بسیاری با آنها خندیده بودند، بغض کرده بودند و از سادگی و صمیمت بین شان لذت برده بودند تلخ بود. آنقدر تلخ که تردید ندارم بچه های بسیاری دیشب کز کردند توی آغوش بزرگترها.
2️⃣ داعش یکی از چندش آورترین شوخی های بشری بود/هست. هر چقدر بگوییم که اینها نماد اسلام واقعی نیستند، اثر چندانی روی مخاطب خارجی ندارد. صدمه ای که آنها به اسلام و دین زدند را هیچ دشمنی نزده بود. همانقدر که ما تفاوت ارتدکس و پروتستان و کاتولیک را در مسحیت می دانیم، دنیا هم تفاوت اسلام رحمانی با اسلام شیطانی را می داند. تقریباً هیچ!
3️⃣عده ای تغییر شخصیت #هما زن مستقل و عضو شورای شهر را به یک پریشان احوال نتیجه مداخله موسسه اوج می دانند. #محسن_تنابنده آنها را متهم به سانسور کرد و #کیهان به اوج حمله کرد که با پخش صدای #ابراهیم_تاتلیس و تبلیغ برای گردشگری ترکیه یک سریال مبتذل ساخته اند. حالا برخی نقد می کنند که چرا یک سریال طنز خانوادگی را به یک مجموعه جنگی ترسناک تغییر مسیر داده اند؟
4️⃣ کارکرد تلویزیون همین است که می بینید. نهادینه کردن اتفاقی که به نظر دور و غیرواقعی می آید. همان چند دقیقه ای که داعشی ها خانواده #نقی_معمولی را به اسارت گرفتند بیش از هر ویدئویی توانست بسیاری از ایرانیان را با مفهوم داعش مواجه کند. حتی آنها که در همه این سال ها با لحن #بابا_پنجعلی می گفتند: الکی میگه! داعش بیاد می خوابونم تو دهنش!
5️⃣ روزی که داعش به #مجلس حمله کردد را به خاطر بیاورید. 17خرداد 96. گرمای تهران و قلب هایی که تند می زد. 5 داعشی 17 هموطن را به شهادت رساندند. برای اولین بار آن ژنده پوش های متعفن را کنارمان حس کردیم.
اگر مقاومت ها و هوشمندی های نظامی- سیاسی نبود آنها مشتاق بودند جنگ را به ایران بکشند. هنوز هم این ولع وجود دارد. چه باور کنید و چه نه، ما دوستان اندکی در دنیا داریم اما دشمنانی منتظر فرصت و دریچه ای برای پاره پاره کردن این سرزمین هستند. دریغ است ایران که ویران شود...
6️⃣ ما در مورد #مدافعان_حرم چیز زیادی نمی دانیم. درک می کنیم که به دلایل امنیتی در این خصوص علنی سازی روشی معمول نیست اما خلاصه کردن آنها در پیکرهایی که به وطن برمی گردند کفایت نمی کند.
مردم حق دارند بیشتر بدانند که آنها کجا و چطور مبارزه می کنند. چه دشواری هایی از سر می گذارنند و چرا فراتر از مرزهای ایران از ایران دفاع می کنند؟ سریال پایتخت 5 تلاش کرد پاسخی به این پرسش ها بدهد اما کافی نیست.
7️⃣ در این چند سال هزاران زن و دختر درست به همین شیوه توسط داعش مورد تجاوز قرار گرفتند. هزاران نفر سلاخی، میلیون ها انسان بی خانمان شدند و مردهای بسیاری مثل نقی معمولی توی سرشان کوبیدند و گفت:« زن و بچه»!
مطلق انگاشتن خود و مشتری حوری بهشت شدن با توصیه مغزهای متعفن و پوسیده در این سال ها خون هزاران نفر را در خاورمیانه جاری ساخت.
8️⃣ کسانی نوشتند که لوکیشن کارخانه خراب سوریه در واقع کارخانه هایی متروک در ایران است. اطلاع دقیقی در این باره ندارم اما اگر حقیقت دارد تلخ است و گزنده. اینکه کارخانه ها اینطور متروک می شوند، جوان ها از کار بیکار، زندگی ها متلاشی و متلاطم ...
9️⃣ شبکه های مجازی به صحنه جنگ موافقان و مخالفان سریال تبدیل شده. طرفین درگیری چون نمی توانند از گلوله استفاده کنند، به هم واژه های آتشین پرتاب می کنند. این عدم و تحمل مدارا یک درد بی درمان است انگار. حتماً باید یک روز دشمنی زل بزند توی چشم هایمان و بگوید: #چیدوری_ایرانی؟!
تا باورمان بشود که همه ما در یک جبهه قرار داریم و نباید انرژی مان را صرف نابود کردن هم کنیم؟
🔟پایتخت 5 نه بیانیه رسمی نظام است و نه مدعی خلق اثری فاخر و جاودانه. سریالی است که می کوشد به سبک کارگردان و تهیه کننده داستانی را تعریف کند. می توانیم آن را نقد کنیم، با بخش هایی از آن موافق نباشیم اما یکسره تاختن و انکار همه چیز چه سودی دارد؟
گروهی در این کشور هستند که انگار ناف شان را با تنفر بریده اند. با #حاتمی_کیا مخالفند، به #اصغر_فرهادی حمله می کنند، #شهرزاد را دوست ندارند، از 90 بدشان می آید، به سرتاپای #دورهمی می تازند، #خندوانه را مبتذل می دانند و ... از دست این عده فقط می توان با لحن #بهتاش_فریبا گفت: خِدااا!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
#پایتخت5 به یک باره از #علی_آباد بهشت گونه به وسط بیابان های #سوریه پرتاب شد. لابلای خشم و خشونت زامبی های #داعش. بانگ خروس جایش را به نعره گلوله ها داد.
تغییر ماهیت سریال بازتاب های بسیاری داشت.
1️⃣ این جمله که فرمانده داعشی گفت تن خیلی ها را لرزاند: «11 تا زن، 2 تا پیرمرد و 2 حوری داریم. اینجا بهشته. بیایید». لحظه اسارت خانواده ای که در این چند سال ایرانیان بسیاری با آنها خندیده بودند، بغض کرده بودند و از سادگی و صمیمت بین شان لذت برده بودند تلخ بود. آنقدر تلخ که تردید ندارم بچه های بسیاری دیشب کز کردند توی آغوش بزرگترها.
2️⃣ داعش یکی از چندش آورترین شوخی های بشری بود/هست. هر چقدر بگوییم که اینها نماد اسلام واقعی نیستند، اثر چندانی روی مخاطب خارجی ندارد. صدمه ای که آنها به اسلام و دین زدند را هیچ دشمنی نزده بود. همانقدر که ما تفاوت ارتدکس و پروتستان و کاتولیک را در مسحیت می دانیم، دنیا هم تفاوت اسلام رحمانی با اسلام شیطانی را می داند. تقریباً هیچ!
3️⃣عده ای تغییر شخصیت #هما زن مستقل و عضو شورای شهر را به یک پریشان احوال نتیجه مداخله موسسه اوج می دانند. #محسن_تنابنده آنها را متهم به سانسور کرد و #کیهان به اوج حمله کرد که با پخش صدای #ابراهیم_تاتلیس و تبلیغ برای گردشگری ترکیه یک سریال مبتذل ساخته اند. حالا برخی نقد می کنند که چرا یک سریال طنز خانوادگی را به یک مجموعه جنگی ترسناک تغییر مسیر داده اند؟
4️⃣ کارکرد تلویزیون همین است که می بینید. نهادینه کردن اتفاقی که به نظر دور و غیرواقعی می آید. همان چند دقیقه ای که داعشی ها خانواده #نقی_معمولی را به اسارت گرفتند بیش از هر ویدئویی توانست بسیاری از ایرانیان را با مفهوم داعش مواجه کند. حتی آنها که در همه این سال ها با لحن #بابا_پنجعلی می گفتند: الکی میگه! داعش بیاد می خوابونم تو دهنش!
5️⃣ روزی که داعش به #مجلس حمله کردد را به خاطر بیاورید. 17خرداد 96. گرمای تهران و قلب هایی که تند می زد. 5 داعشی 17 هموطن را به شهادت رساندند. برای اولین بار آن ژنده پوش های متعفن را کنارمان حس کردیم.
اگر مقاومت ها و هوشمندی های نظامی- سیاسی نبود آنها مشتاق بودند جنگ را به ایران بکشند. هنوز هم این ولع وجود دارد. چه باور کنید و چه نه، ما دوستان اندکی در دنیا داریم اما دشمنانی منتظر فرصت و دریچه ای برای پاره پاره کردن این سرزمین هستند. دریغ است ایران که ویران شود...
6️⃣ ما در مورد #مدافعان_حرم چیز زیادی نمی دانیم. درک می کنیم که به دلایل امنیتی در این خصوص علنی سازی روشی معمول نیست اما خلاصه کردن آنها در پیکرهایی که به وطن برمی گردند کفایت نمی کند.
مردم حق دارند بیشتر بدانند که آنها کجا و چطور مبارزه می کنند. چه دشواری هایی از سر می گذارنند و چرا فراتر از مرزهای ایران از ایران دفاع می کنند؟ سریال پایتخت 5 تلاش کرد پاسخی به این پرسش ها بدهد اما کافی نیست.
7️⃣ در این چند سال هزاران زن و دختر درست به همین شیوه توسط داعش مورد تجاوز قرار گرفتند. هزاران نفر سلاخی، میلیون ها انسان بی خانمان شدند و مردهای بسیاری مثل نقی معمولی توی سرشان کوبیدند و گفت:« زن و بچه»!
مطلق انگاشتن خود و مشتری حوری بهشت شدن با توصیه مغزهای متعفن و پوسیده در این سال ها خون هزاران نفر را در خاورمیانه جاری ساخت.
8️⃣ کسانی نوشتند که لوکیشن کارخانه خراب سوریه در واقع کارخانه هایی متروک در ایران است. اطلاع دقیقی در این باره ندارم اما اگر حقیقت دارد تلخ است و گزنده. اینکه کارخانه ها اینطور متروک می شوند، جوان ها از کار بیکار، زندگی ها متلاشی و متلاطم ...
9️⃣ شبکه های مجازی به صحنه جنگ موافقان و مخالفان سریال تبدیل شده. طرفین درگیری چون نمی توانند از گلوله استفاده کنند، به هم واژه های آتشین پرتاب می کنند. این عدم و تحمل مدارا یک درد بی درمان است انگار. حتماً باید یک روز دشمنی زل بزند توی چشم هایمان و بگوید: #چیدوری_ایرانی؟!
تا باورمان بشود که همه ما در یک جبهه قرار داریم و نباید انرژی مان را صرف نابود کردن هم کنیم؟
🔟پایتخت 5 نه بیانیه رسمی نظام است و نه مدعی خلق اثری فاخر و جاودانه. سریالی است که می کوشد به سبک کارگردان و تهیه کننده داستانی را تعریف کند. می توانیم آن را نقد کنیم، با بخش هایی از آن موافق نباشیم اما یکسره تاختن و انکار همه چیز چه سودی دارد؟
گروهی در این کشور هستند که انگار ناف شان را با تنفر بریده اند. با #حاتمی_کیا مخالفند، به #اصغر_فرهادی حمله می کنند، #شهرزاد را دوست ندارند، از 90 بدشان می آید، به سرتاپای #دورهمی می تازند، #خندوانه را مبتذل می دانند و ... از دست این عده فقط می توان با لحن #بهتاش_فریبا گفت: خِدااا!
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
🎅🏻 لذت سرزنش کریسمسی مردم!
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس های ایرانیان با چراغ های رنگینٍ آویزان از درخت های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه هایش از ژانوبه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است. وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می کند و آنها را در خود می شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه های شادی می گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی شود با همان ملودی که سینه می زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی شوید و کیف نمی کنید؟! اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: « لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی های بی مزه کسی خندیده اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه ای است. آنقدر که در این سال ها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده اید برای #خندیدن آنها کاری کرده اید؟ یادتان می آید سال ها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن! اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می کند؟
😞تا زمانی که شادی «ملی» مثل عزای «ملی» به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک آفرینان اگر تشویق نمی شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟ با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می زنند بیرون! ما یاد گرفته ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی شکنیم، خم می شویم تا تیزی و تندی توفان ها بگذرد و دوباره قامت راست می کنیم.
😞این مردم شادی می خواهند. برای همین از فیلم های کمدی حتی کم مایه هم استقبال می کنند. برای همین حتی بلیط های گران کنسرت های داخلی را می خرند. گمان نکنید همه آنها که می روند کنسرت مرفه های بی درد و پورشه سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می روند و «اصل جنس » را گوش می دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده اید؟ شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، چطور به خودتان حق می دهید این همه شادی هایی که مردم در کنج دنج خانه هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟ دل تان نگرفت و خسته نشدید از این همه خبر «دستگیر 100 جوان در پارتی» ... وقتی دستگیرشان می کنید خوشحالید یا گریه می کنید که چرا جوان ما شادی اش را از #قرص_نشاط_آور و #شیشه تمنا کرده است؟
😞این بچه هایی که دستگیر و بازداشت و محکوم می کنید بیشترشان متولدین دهه های 70 و 80 هستند . فرزندان خودتان، محصول دستورالعمل های تربیتی خودتان از قنداق گرفته تا مهدکودک و دبستان و دبیرستان و دانشگاه! اینها را دیگر نمی توانید بیندازید گردن شاه ستمگر!!
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده! می توانید رشته ی این #چنگ را پاره کنید، می توانید کاسه ی آن #تار را بشکنید، می توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی توانید بگوید نخوان!... چکاوک یک دفعه می پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس های ایرانیان با چراغ های رنگینٍ آویزان از درخت های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه هایش از ژانوبه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است. وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می کند و آنها را در خود می شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه های شادی می گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی شود با همان ملودی که سینه می زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی شوید و کیف نمی کنید؟! اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: « لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی های بی مزه کسی خندیده اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه ای است. آنقدر که در این سال ها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده اید برای #خندیدن آنها کاری کرده اید؟ یادتان می آید سال ها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن! اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می کند؟
😞تا زمانی که شادی «ملی» مثل عزای «ملی» به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک آفرینان اگر تشویق نمی شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟ با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می زنند بیرون! ما یاد گرفته ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی شکنیم، خم می شویم تا تیزی و تندی توفان ها بگذرد و دوباره قامت راست می کنیم.
😞این مردم شادی می خواهند. برای همین از فیلم های کمدی حتی کم مایه هم استقبال می کنند. برای همین حتی بلیط های گران کنسرت های داخلی را می خرند. گمان نکنید همه آنها که می روند کنسرت مرفه های بی درد و پورشه سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می روند و «اصل جنس » را گوش می دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده اید؟ شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، چطور به خودتان حق می دهید این همه شادی هایی که مردم در کنج دنج خانه هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟ دل تان نگرفت و خسته نشدید از این همه خبر «دستگیر 100 جوان در پارتی» ... وقتی دستگیرشان می کنید خوشحالید یا گریه می کنید که چرا جوان ما شادی اش را از #قرص_نشاط_آور و #شیشه تمنا کرده است؟
😞این بچه هایی که دستگیر و بازداشت و محکوم می کنید بیشترشان متولدین دهه های 70 و 80 هستند . فرزندان خودتان، محصول دستورالعمل های تربیتی خودتان از قنداق گرفته تا مهدکودک و دبستان و دبیرستان و دانشگاه! اینها را دیگر نمی توانید بیندازید گردن شاه ستمگر!!
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده! می توانید رشته ی این #چنگ را پاره کنید، می توانید کاسه ی آن #تار را بشکنید، می توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی توانید بگوید نخوان!... چکاوک یک دفعه می پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
🎅🏻 لذت سرزنش کریسمسی مردم!
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال‌پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
😞تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
😞این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال‌پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
😞تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
😞این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
Forwarded from روزنوشت‌های احسان محمدی
🎅🏻 لذت سرزنش کریسمسی مردم!
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال‌پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
😞تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
😞این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ #احسان_محمدی
❄️ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
😔 در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
😞 نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیال‌پردازانه نیست؟
اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
😞 آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
😞تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
😞این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
😞 ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
😞شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
🖋 @ehsanmohammadi95