🔰 هیچ قدرتی بالاتر از مظلومیت نیست.
بچه های #فلسطینی با سنگی در مشت از شکم مادر زاده می شوند. کسی که برای وطن اش مبارزه می کند، شجاعانه تر می جنگد، حتی با فلاخن!
🖋 @ehsanmohammadi95
بچه های #فلسطینی با سنگی در مشت از شکم مادر زاده می شوند. کسی که برای وطن اش مبارزه می کند، شجاعانه تر می جنگد، حتی با فلاخن!
🖋 @ehsanmohammadi95
🔥زیر پوستت خاورمیانه است ...
✍️ احسان محمدی
🌍️ درون سینه هر آدم یک خاورمیانه پنهان است. پر از شر، شور، شراب، خدا، گناه، صلح، گُل، گلوله...
🌎سینه هر کدام از ما را که بشکافند هم بوی خون می‌دهد هم عطر نفت خاورمیانه! پر از تعصب و طمع. پر از امید، آرزو. پر از پنهانکاری، درست مثل انگورهای خاورمیانه که هم کشمش روزه‌داران می‌شوند هم شراب باده‌نوشان.
🌎️ هر دَم و بازدم ما پر از خشم‌های فروخورده است. بوسه‌های به مقصد نرسیده، حرف‌های ماسیده روی لب. قایم شده در گرمگاه سینه. بغض‌های در گلو مانده مثل پسرک #فلسطینی که سنگ را آنقدر توی دستش چرخانده که تاول انداخته روی پوست نازکش. نه دل دارند که پرتش کُنند، نه دل می‌کَنَند که از فکرش رها شوند
🌎️ زیر پوست ما مثل #سوریه است، پر آشوب، بمب‌های خوشه‌ای روی دیوار شعرها و شهرهایش خراش انداخته.
زیر پوست ما مثل #بغداد بوی قهوه عربی می‌دهد، مثل صحرای #عربستان پرعطش است، مثل جنگل‌های شمال #ایران انگار خدا دارد با مه روی صورت آدم نقاشی می‌کند، مثل #شیراز بوی بهارنارنج می‌دهد، مثل #دُبی بین وعده نسیه خدا و نقد شیطان دل‌دل می‌کُند.
🌎️ در هر چروک صورت ما یک #کویت پنهان است. مثل دوران اوجش پر از وسوسه بهشت و بوسه، مثل زمان جنگ‌اش پر از زخم‌هایی که خوب نمی‌شود، مثل مُرغ‌های دریایی‌اش که توی نفت بال می‌زدند، پرهایشان می‌سوخت، در آب غرق می‌شدند.
🌎️ در هر "چیزی نیست خوبم!" ما، سطل‌سطل اشک قایم است، مثل مادرهایی که می‌روند بهشت‌زهرا و برای پسرها و دخترهایی که جنگ آنها را بلعید مویه می‌کنند و بعد جلوی دوربین‌ها می‌گویند فدای سر ایرانم که پسرم رفت، دخترم رفت..
🌎️ درون سینه ما دختری کُرد که از چنگ #داعش گریخته در میان اشک می‌خندد و مثل #شهرزاد قصه گو آنقدر قصه و غصه دارد که همه پیامبران خاورمیانه را خواب کُند و خودش بیدار بماند و زُل بزند به شب. به اینکه کی آرامش از راه می‌رسد؟
کی سر آرام بر بالش می‌گذاریم، کی دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت... کی آن روز از راه می‌رسد که کمترین سرود بوسه باشد؟
🌎️ وجود ما آمیزه‌ای از مستانه‌های #ابراهیم_تاتلیس، ناله‌های #ام_کلثوم، ربنای #شجریان، آوای #عبدالباسط و "چشم من بیا منو یاری بکن" #داریوش است. از داریه و دمبک تا رقص بندری و شمشیرهای عمانی و شوخ چشمان تُرک و عرب.
🌎️ درون هر کدام از ما خاورمیانه‌ای است که جنگش تمام نمی‌شود. شب زیر موشک باران دلتنگی می‌خوابیم، صبح با لبخند بیدار می‌شویم که برویم به جنگ سرنوشت...
🖋 @ehsanmohammadi95
✍️ احسان محمدی
🌍️ درون سینه هر آدم یک خاورمیانه پنهان است. پر از شر، شور، شراب، خدا، گناه، صلح، گُل، گلوله...
🌎سینه هر کدام از ما را که بشکافند هم بوی خون می‌دهد هم عطر نفت خاورمیانه! پر از تعصب و طمع. پر از امید، آرزو. پر از پنهانکاری، درست مثل انگورهای خاورمیانه که هم کشمش روزه‌داران می‌شوند هم شراب باده‌نوشان.
🌎️ هر دَم و بازدم ما پر از خشم‌های فروخورده است. بوسه‌های به مقصد نرسیده، حرف‌های ماسیده روی لب. قایم شده در گرمگاه سینه. بغض‌های در گلو مانده مثل پسرک #فلسطینی که سنگ را آنقدر توی دستش چرخانده که تاول انداخته روی پوست نازکش. نه دل دارند که پرتش کُنند، نه دل می‌کَنَند که از فکرش رها شوند
🌎️ زیر پوست ما مثل #سوریه است، پر آشوب، بمب‌های خوشه‌ای روی دیوار شعرها و شهرهایش خراش انداخته.
زیر پوست ما مثل #بغداد بوی قهوه عربی می‌دهد، مثل صحرای #عربستان پرعطش است، مثل جنگل‌های شمال #ایران انگار خدا دارد با مه روی صورت آدم نقاشی می‌کند، مثل #شیراز بوی بهارنارنج می‌دهد، مثل #دُبی بین وعده نسیه خدا و نقد شیطان دل‌دل می‌کُند.
🌎️ در هر چروک صورت ما یک #کویت پنهان است. مثل دوران اوجش پر از وسوسه بهشت و بوسه، مثل زمان جنگ‌اش پر از زخم‌هایی که خوب نمی‌شود، مثل مُرغ‌های دریایی‌اش که توی نفت بال می‌زدند، پرهایشان می‌سوخت، در آب غرق می‌شدند.
🌎️ در هر "چیزی نیست خوبم!" ما، سطل‌سطل اشک قایم است، مثل مادرهایی که می‌روند بهشت‌زهرا و برای پسرها و دخترهایی که جنگ آنها را بلعید مویه می‌کنند و بعد جلوی دوربین‌ها می‌گویند فدای سر ایرانم که پسرم رفت، دخترم رفت..
🌎️ درون سینه ما دختری کُرد که از چنگ #داعش گریخته در میان اشک می‌خندد و مثل #شهرزاد قصه گو آنقدر قصه و غصه دارد که همه پیامبران خاورمیانه را خواب کُند و خودش بیدار بماند و زُل بزند به شب. به اینکه کی آرامش از راه می‌رسد؟
کی سر آرام بر بالش می‌گذاریم، کی دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت... کی آن روز از راه می‌رسد که کمترین سرود بوسه باشد؟
🌎️ وجود ما آمیزه‌ای از مستانه‌های #ابراهیم_تاتلیس، ناله‌های #ام_کلثوم، ربنای #شجریان، آوای #عبدالباسط و "چشم من بیا منو یاری بکن" #داریوش است. از داریه و دمبک تا رقص بندری و شمشیرهای عمانی و شوخ چشمان تُرک و عرب.
🌎️ درون هر کدام از ما خاورمیانه‌ای است که جنگش تمام نمی‌شود. شب زیر موشک باران دلتنگی می‌خوابیم، صبح با لبخند بیدار می‌شویم که برویم به جنگ سرنوشت...
🖋 @ehsanmohammadi95