🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

کمبود برق مشکل نیست

👤 پویا جبل‌عاملی

✍️ فرض کنید در کشور دیگری با بوروکراسی کارآمد، رابطه عادی با سایر کشورها و اولویت نگاه اقتصادی، مشکل کمبود و ناترازی برق خودنمایی می‌کرد. این مشکل فارغ از اینکه این کشور وسط بیابان باشد یا روی ارتفاع بلندترین کوه‌های جهان، در آفریقا باشد یا خاورمیانه، امری موقتی و قابل حل بود؛ چرا؟

✍️ به هر دلیل این مشکل بروز پیدا می‌کرد. بلافاصله در نبود قیمت دستوری، نرخ مصرفی برق افزایش می‌یافت و موجب صرفه‌جویی شهروندان می شد و قدری هم ناترازی را جبران می‌کرد.

✍️ افزایش قیمت باعث می‌شد تا شرکت‌هایی که توانایی تولید برق داشتند، با سرمایه‌گذاری خیلی زود کمبود را برطرف کنند.

✍️ فرض کنید این شرکت‌ها خود سرمایه مکفی نداشتند. با وجود این کمبود و افزایش قیمت برق سرمایه‌گذاری در تولید برق بسیار با صرفه بود و از همین رو بانک‌ها در نبود نرخ بهره دستوری و تعیین تکلیف برای منابعشان به شکل دستوری، حاضر بودند سرمایه لازم را برای شرکت‌های تولیدکننده و نیروگاه‌های موجود برای افزایش ظرفیت تقبل کنند.

✍️ حال اگر اصلا پس‌انداز مکفی در داخل کشور نبود، به‌دلیل سود مطلوب، شرکت‌های خارجی با عطش به دنبال سرمایه‌گذاری در صنعت برق این کشور بودند و به‌دلیل نبود نگاه‌های غیراقتصادی و خارجی‌هراسی، خیلی زود سفارت کشورهای دیگر در این کشور، پای شرکت‌های خود را برای سرمایه‌گذاری در این صنعت باز می‌کردند.

✍️ در این کشور، شرکت‌ها بنا بر سود ناشی از سرمایه‌گذاری خود و خدمت ناشی از آن زندگی می‌کنند نه بر اساس رانت ناشی از قیمت‌های دستوری و انحصارات غیرطبیعی ناشی از قانون‌های مصوب.

✍️ در این کشور، بانک‌ها مشتاقانه فرصت‌های سرمایه‌گذاری را درمی‌یابند نه آنکه قلکی باشند برای تصمیم‌های دولتی.

✍️ در این کشور، وزارت خارجه برای توسعه هرچه بیشتر روابط و افزایش رفاه شهروندانش کار می‌کند، نه توجیه آنکه چرا باید با کشورهایی مذاکره و رابطه نداشته باشد.

✍️ در چنین بستری، در این کشور، مشکلی به نام برق سریعا حل می‌شود نه آنکه هر سال کمبود و ناترازی از سال قبل بدتر شده باشد.

✍️ در ایران اما ما با رویکردها، استراتژی‌ها و تصمیمات کلان مواجهیم نه آنکه چون فلان سد ما امسال دچار کم‌آبی شده است، برق نداریم.

✍️ آیا دولت پزشکیان بنا بر قول ایشان، حاضر به حرکت در مسیری دیگر می‌شود که در آن اصولا کمبود برق و گازی مطرح نیست و هر چه هست، توسعه و پیشرفت و رفاه بیشتر برای ایرانیان است؟

🔗متن کامل سرمقاله

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #برق #کمبود_برق #قیمت_دستوری #اطمینان_سرمایه_گذاری

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 ۴۲ درصد از برق هدایت‌شده به صنعت کشور هدر می رود! چرا؟ به دلیل تجهیزات فرسوده!

🔺»اوج‌‌‌بار مصرف برق ایران به مرز ۸۰‌هزار مگاوات رسید.» این خبر تکراری روزهای اخیر است که برای بیست‌‌‌ونهمین بار تکرار شده و مشخص نیست تا پایان سال چندبار دیگر توسط مسوولان صنعت برق شنیده می‌شود.

🔺طی سه‌سال گذشته، براساس آمار EI بازنشرشده در نشریه فوربس، ایران با افزایش تولید ۴۵.۷تراوات ساعتی بین همه کشورهای جهان از منظر این شاخص رتبه هفتم را در اختیار دارد و تمام کشورهای اروپایی رشد تولید کمتر از ایران را ثبت کرده‌‌‌اند.

🔺تولید برق ایران در یک‌روز از ۱.۵میلیون مگاوات ساعت عبور می‌کند؛ رقمی که ۵۰‌درصد بیشتر از ترکیه است و از طرفی پیک توانی مصرف برق نیز با اوج‌‌‌بار کشور آلمان برابری می‌کند. در حالی که تولید ناخالص داخلی آلمان ۱۰برابر ایران است.

🔺ارزش برق تولیدی ایران که توسط صنعت برق کشور تامین می‌شود، به نرخ متوسط غرب آسیا روزانه ۱۵۰میلیون یورو در شرایط پیک است.

🔺حال با این آمار قابل‌توجه تولید این پرسش اساسی به میان می‌‌‌آید که چرا با این توان تولیدی، ایران به جای صادرکننده برق، تحت فشار تامین نیاز داخل بوده و این روزها با ناترازی ۱۰‌هزار مگاواتی تولید نیز مواجه است؟

🔺علاوه بر بخش خانگی، مطابق با گزارش سازمان ملی استاندارد، ۴۲‌درصد از برق هدایت‌شده به صنعت کشور به دلیل نارسایی‌‌‌های فناوری و تجهیزات فرسوده هدر می‌رود...

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #تولید_برق #برق #صادرات_برق #کمبود_برق #هدررفت_برق

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir