#یادداشت_های_پریشانی

- ماه رمضان، فضل چهل‌ساله و نرگس مستانه
(بانگاهی به یادداشت #من_خطاکردم و.. #دکترمحمدرضاسرگلزایی)

- در دقیق‌ترین تعریف انسان بسیارانی گفته‌اند:
«موجود درحال #شدن»
- ما در کنار تبار ژنتیکی، فرهنگی و..
نهایتن محصول #مکان_زمان خویشیم و درآن‌چه #می‌شویم #زمینه_و_زمانه‌‌مان بسیار مهم است
- ده دوازه‌ساله بودم که نخستین روزه‌ی کاملم را گرفتم.البته قبل ازغروب به‌زحمت سرپا می‌ایستادم.در روزه گرفتن هیچ اجباری درکار نبود.اگر پدر گه‌گاه اصرار می‌کرد، مادر میانه‌‌های روز غذایی به ما می‌داد که «هنوز برای شما زود است کودکید و نوجوان و فعالیت‌تان زیاد، باید آب و غذا بخورید و..»
و ما به‌دل‌خواه روزه را نیز می‌آزمودیم. خواندن نماز و قرآن را از همان پنج‌شش ساله‌گی بیش و کم آغاز کرده بودیم
با این‌همه ما خانواده‌‌ای مذهبی در معنای #رسمی‌اش نبودیم.(گویا به غریزه دریافته بودیم هرچیزی که رسمی شود تباه می‌شود)  پدر و مادر بسیار اهل رفت و آمد بودند اما با مذهب‌-رسمی‌های فامیل به‌خصوص دوسه تا آخوند اصلن رفت و آمد نداشتیم مگر اعیاد آن‌هم یکی دو ساعت و..
نزد ما دین چیزی بود مربوط خود آدم، به هیچ‌کس هم ربطی نداشت و اگر ربطش می‌دادی متظاهر فریب‌کاری بودی که دنبال منفعتی..
این مرزبندی را من بعینه در یاد دارم
ازجایی به‌بعد پدر در جلسات قرآن و عزاداری و.. شرکت‌نکرد اما مانع ما هم نمی‌شد.فقط آن وسط‌ها چیزکی می‌گفت:
مراقب باش این‌ها دکان است و ربط چندانی به خدا و پیغمبر و..ندارد و می‌خواند:
«بهشت آن‌جاست کآزاری نباشد
کسی را با کسی کاری نباشد»
این انذارها از همان آغاز بسیار کمک حال ما شد؛
ما هرگز اسیر گفتمان «ما حقیم و دیگری باطل» نشدیم
یا وقتی در آخر‌شب یک تاسوعا به چشم دیدم که بانیان هیأت «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند»کلن منکر دین و آیین‌هاو.. نشدم بلکه افتادم درپی چیستی‌ها و چه‌گونه‌گی‌ها و چرایی ِ هرآن‌چه می‌دیدم
منابع‌ چه بود؟
کتابخانه‌ی کوچک عمو، مجلات ِدانستنی‌ها، دانشمند،جوانان امروز،اطلاعات(کیهان را درعمرم هرگز نخریدم جز یکی‌دوبار به اجبار) نویسنده‌گان ما که‌ها بودند؟
- بهرنگی، بزرگ علوی، صادق هدایت، جلال و سیمین، مطهری، محمود حکیمی،شریعتی، م.اعتمادی، پرویز قاضی‌سعید،احمد محققی بازپرس ویژه‌ی قتل،جک لندن،بالزاک، دیکنز، آگاتا کریستی و..
کم‌کم این آخری‌ها حذف شدند چون با آن اولی‌ها افتادیم در جهان مترلینک، گورویچ، سارتر، کامو، ژید، چخوف، داستایوسکی و.. مجله هم کم‌کم شد فیلم، کیهان فرهنگی،آدینه، کلک، سخن،ادبستان و بعدها کیان و سینما و‌ سینما..
راستی برای من ناصرخسرو، فردوسی، سعدی، مثنوی و حافظ هم همیشه پای ثابت بودند
و کی باور می‌کند تمام این #بی‌قراری‌ها که برمی‌شمرم برای هم‌نسلان اهل جست‌وجوی‌ام تا حول‌وحوش بیست‌ساله‌گی بود؟
در کنار همه‌ی این بی‌قراری‌ها هم دین آزاده‌گان برقرار بود و هم رعایت آیین‌ها درکنار بیزاری از تمام آنانکه توهم خودحق‌پنداری داشتند و بعدها خودخداپندار شدند
- از رمضان آن ده‌دوازده سالگی تا رمضان امسال چهل سال گذشته.طبعن دراین چهل‌سال جان ما همان جان جست‌جوگر خواهنده‌ای است که باور دارد حقیقت آینه‌ای است شکسته بر صخره‌ی #هست و هرکس چیزکی از آن را گرفته به دست و چه خام و جاهل و یا زبل‌خان است کسی‌که فریاد می‌زند «حق همین است که من می‌بینم»
- حالا از منظر منی که هم‌نسلان خویش را کمی می‌شناسد می‌گویم: کجای این جست‌وجوی بی‌#خضر قابل سرزنش است‌ و خطا کجاست تا ازش عذر بخواهم؟
عجله نکنید در این جست‌‌وجو و نیز در سال‌ها ارتباط با دیگران در مقام دانش آموز و معلم و.. قطعن اشتباه‌هایی داشته‌ایم اما نکته اینجاست درین مسیر #پاردُم ما بزرگتر نشده آقا، درین راه به‌عمد و برنامه‌ کسی را فریب ندادیم بانو، در این برآمدن‌ها دیگری و دیگران را نردبان نکردیم پسرم، دراین شدن‌ها عرض و مالی نیندوختیم دخترم،چرا که همان آغاز حافظ(قهرمان زنده‌گی من) گفت:
- عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هرکه این آب خورد رخت به دریا فکنش

- حالا منِ میانسال که بارش برف بر روی و موی‌‌ام روزبه‌روز شدیدتر می‌شود،چهل سال است بی‌تاب و بی‌قرار،خویش را بردوش می‌کشم و از سنگلاخ مهیب ِ بودن(آن هم در مقطع‌حساس‌کنونی)عبورمی‌دهم تا اسیر منجلاب رکود و سکون ِ #خودبرترپنداری نشوم
آن نوجوان دهه‌ی مهیب شصت و جوان دهه‌های هفتاد وهشتاد در میانسالی دهه‌ی نود چیزها دیده که هر ایمانی را به باد می‌دهد
حالا وقتی در چهلمین سال آن روزه‌ی نخست حافظ باز می‌کنم:
علم و فضلی که به چل سال دلم جمع‌آورد
ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد

- به‌گمانم مای دراین زمینه و زمانه زیسته خطایی نکردیم در این سلوک تنهاوش اشتباه کرده‌ایم و پوزش هم می‌طلبیم اما شمایان که از پس ما می‌آیید یادتان باشد ما از کدام دوزخ می‌گذشتیم
دوزخی که امید است نسل پس از ما...
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

وقتی که بچه بودم همیشه احساس ضعف می‌کردم؛ سوال‌های زیادی داشتم بی‌آنکه جوابی برایشان پیدا کنم. از تاریکی و حمام، از مرگ و از صدای بلند، از اشتباه و مردودی، از سن‌تکلیف و از خدا می‌ترسیدم؛ با اینهمه تمامش را تاب می‌آوردم. چرا که گمان می‌کردم که اگر من ضعیف، ترسو‌، نادان و پر از اشتباهم اما بزرگتر‌ها هستند. آنها به همه‌چیز آگاه‌اند و از هیچ چیز نمی‌ترسند. آنها خبر‌هایی از خدا، مرگ، سعادت و رستگاری داشتند و کافی بود پشتشان برانم تا راه را گم نکنم.
نوجوان که شدم واقعیت هولناک اتفاق افتاد؛ فهمیدم آنها هم نمی‌دانند، آنها‌ هم می‌ترسند و آنها هم اشتباه می‌کنند؛ پس خشمگین شدم! و سال‌ها از هرکسی که بوی بزرگ‌ترها را می‌داد خشمگین ماندم؛ از دین، ناظم، جامعه، قانون و خدا.
همین چند سال پیش باز چرخش تازه‌ای کردم. یکباره فهمیدم که بزرگترها بزرگتر نیستند. آن‌ها هم دقیقا مثل خود من کودکانی ترسیده‌اند پشت ریش‌ها و چروک‌ها و قطعیتشان. می‌ترسند، سوالات بی‌پاسخ دارند و هرروز همه‌چیز دارد برایشان فرو می‌ریزد و از مرگ و خدا و شوربختی در هراسند و بخشیدمشان!
حالا دیگر خشمگین نیستم، تنها معلقم؛ بی‌ماشین راهنمایی که پشتش برانم، بی‌اخم مقتدری که امنم کند و بی‌خدای مشخصی که پاسخم دهد!
📝سهیل سرگلزایی
@szcafe

⭕️ لایو اینستاگرامی:
🔹 گفت‌و‌گو راجع به فیلم کره‌ای آفتاب پنهان
کارگردان لی چانگ دونگ (کره جنوبی- ۲۰۰۷)
به میزبانی صفحه‌ی اینستاگرام دکتر سرگلزایی:
https://www.instagram.com/drsargolzaei?igsh=MW15enk0cGJ5YW5zZg==

🔹 سرفصل‌های صحبت کمیل سهیلی
(فیلمساز از کره جنوبی):
* جامعه‌شناسی فیلم آفتاب پنهان
* دین در جامعه و سینمای کره‌ی جنوبی

🔹سرفصل‌های صحبت دکتر سرگلزایی(روانپزشک ):
* ایمان، مذهب و سلامت/بلوغ روانی

🔹 زمان:
جمعه ۱۵ مارچ ۲۰۲۴ ساعت ۷ صبح ونکوور
جمعه ۱۵ مارچ ۲۰۲۴ ساعت ۲۳ سئوال
جمعه ۲۵ اسفندماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۷:۳۰ تهران
@drsargolzaei

ایکاش کسی پیدا شود و ما را از شر خدا نجات دهد.
خدایی که به دست خود، ساخته و تراشیده‌ایم.
تا همه کاهلی‌ها، جاهلی‌ها و زشتکاری‌های‌مان را به او نسبت بدهیم،
تا بی‌گناهان را به نام او در زنجیر کنیم،
و قلم‌ها را بشکنیم،
و صدای مخالف را خفه کنیم،
و نور و بینایی و حقیقت را تبعید کنیم،
و جهل و کوری و ظلمت را حاکم سازیم،
و چوبه‌های دار، شلاق‌های ستم و زندان‌های ظلم را به اسم او
در چارگوشه شهرها برپا کنیم.
و عفریت کریه ترس و جهل و تعصب را به اسم او بر همه‌چیز حاکم سازیم.
و از بام تا شام
آهنگ دلخراش دروغ و فریب و نیرنگ‌ را
به اسم او و کلام او در بوق و کرنا کنیم،
و عطش بی‌پایان قدرت و ثروت و شهوت را اطفاء کنیم.
و همه اینها را به نام او و حکم او و دین او روا داریم...
ای‌کاش کسی پیدا شود
و ما را از شر این خدای نجات دهد.
t.me/sasanhabibvand

🟢 درسگفتارهای: زیست‌سیاست و روان‌سیاست
نهمین نشست از سلسله گفتگوهای زیست‎سیاست و روان‌سیاست
لایو چهارم از پرونده‌ی روان‌سیاست

🟢 موضوع: تفکر انتقادی در روان‌شناسی

🟢 گفتگوی دکتر محمدرضا سرگلزایی با دکتر آرش جوانبخت، روانپزشک و نوروساینتیست. دانشیار دانشگاه ایالتی وین، مدیر کلینیک پژوهشی استرس، تروما و اضطراب و نویسنده‌ی کتاب "هراسان" (afraid)

🟢 جمعه ۳ فروردین ۱۴۰۳
ساعت ۱۹:۳۰ تهران
برابر با
جمعه ۲۲ مارچ ۲۰۲۴
ساعت ۹ صبح ونکوور
ساعت ۱۲ ظهر دیترویت

🟢 سرفصل‌ها:
علم و شبه‌علم در روان‌شناسی
فرقه‌گرایی در روان‌شناسی
برداشت‌های غلط از یافته‌های نوروساینس

🟢 صفحه‌ی باشگاه پریفرونتال در اینستاگرام میزبان این گفت‌وگو خواهد بود.

#سیاست
#روان_سیاست
#پریفرونتال
#باشگاه_پره‌فرونتال
@drsargolzaei
@prefrontalclub

#جلوه_های_جنون

پنجره‌ی کدر خودرو
زیبایی خسته‌ و به تاراج رفته‌ی دخترک را
در قاب می‌کشد.

- آقا ، از من خرید کنید
پول یک دستمال که چیزی نمی‌شود
برای شما آقا..

و من که به‌این زیبایی
هرگز ندیده‌ام
هیچ خدایی،
همین دیروز
از یکی دیگرشان دستمال مجیک خریده‌ام..

- نه لازم ندارم دخترکم

...و دردی می‌پیچد در تمام تنم

- ای وهن تمام خدایان
نفرین‌تان
که چون از دوزخ
افتادید در میهنم
همه‌جای‌ ما
همه چیز ما
همه وقت ما
خرداد ما آبان ما اسفند ما
هی درد می‌کند...

دو چشم سیاه از تاریک تاریخ رنج‌های مکرر
به من دوخته شده است

- آقا جوراب می‌خری ...

#محسن_بارانی اسفند درد ۱۴۰۲

@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#تأملات
#نوروز

بوی نوروز گرفته مخمل سبز گورهای بی‌نام
باران اگر ببارد بر بستر هامون
زخم‌های تازه خواهند رویید: شقایق‌های سرخ!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی

@drsargolzaei

#تأملات
#نوروز

عکست را باز قاب می‌گیرم برای سفره‌ی هفت‌سین
هر بهار بر قاب عکست سبزه می‌روید
هر نوروز، نامت را در این خاک خاکستری می‌کارم
شاید روزی نو، باغ سوخته‌مان دشت شقایق شود!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی

@drsargolzaei

ساتور تعصب
ساده
سربرید
سؤال را

سکوتش
سرد
سوخت
سفره ی هفت سینش کامل شد

شعر از #مازیار_کریم
@maziar_karim
@drsargolzaei

سر به سر
دار به دار
سینه‌های داغ‌دار
گره به گره می‌بندند
سین‌ سایه‌های سیاه‌ را
به سیب سرنگونی
که می‌غلتد در خاک

.
.
.
#شعر
#اشکان_دانشمند✍
#اشکان_غفاریان_دانشمند


@ashkandaneshmand

⚪️یکشنبه ها
⚪️ساعت یازده صبح تورنتو
⚪️هشت جلسه -انلاین

سه نفر ظرفیت باقی مانده است💠💠

@kanoonnegareshno
001 416 879 7357

💠 💠دوشنبه ها یازده صبح تورنتو
(دو ساعت و نیم)
@kanoonnegareshno
001 416 879 7357

@kanoonnegareshno
ثبت نام دوره ی جدید داستان نویسی