#پرسش_و_پاسخ

*سلام و عرض ادب خدمت استاد گرامی

یادداشت این هفته با عنوان #محیطی_که_درآن_زندگی_میکنیم پرسش های خیلی زیادی رو در ذهن من ایجاد کرد که البته خیلی خلاصه می پرسم و اگر راهنمایی بفرمایین کمک بسیار بزرگی کردید...

ذهن من دنبال یک نکته کلیدی هست بین اینکه آیا چون من موجودی اجتماعی هستم و هم رنگ جماعت می شوم به دنبال محیطی بروم که اگر هم رنگش شدم نتیجه مثبتی داشته باشد یا اینکه اگر ممکن نبود و از طرفی نتوانستم که هم رنگ محیط بشوم باید بمانم و عواقبش را که شاید ناگوار هم باشد بپذیرم و یا شاید برای تغییر محیطم تلاش کنم؟ قطعا راه اول راحت تر است اما آیا درست تر هم هست؟


*با سلام و احترام

پاسخ #کارل_گوستاو_یونگ پایه گذار روان شناسی تحلیلی به پرسش شما این است:

تکلیف رشدی نیمه ی اوّل زندگی اجتماعی شدن socialization است و تکلیف رشدی نیمه ی دوّم زندگی تفرّد individuation. در نیمه ی اوّل ما باید انضباط و اخلاق شهروندی را فرا بگیریم و در نیمه ی دوّم خلّاقیّت و اکتشاف و ابراز خویشتن را.

در چهار مقاله ی پی در پی در کانال تلگرامم با عناوین #اجتماعی_شدن و #تفرد به این مطلب پرداخته ام. این مقالات پیاده شده ی بخشی از کلاس روان شناسی تحلیلی بنده هستند.

سبز باشید

@drsargolzaei

#پرسش_و_پاسخ

❓پرسش:

سلام خدمت استاد عزیز، با تشکر از مطالب عالی و کاربردی و مفیدتون در کانال.
یک سوال دارم که نمی دونم با توجه به سواد ناقصم در خصوص روانپزشکی چگونه مطرح کنم.
سوالم در مورد "من" یا هویت در انسانها یا همان چیزی که تو تحقیر شدن از بین می رود! نمی دونم با تفرد یونگ ارتباطی دارد یا نه؟
من هر چی به دور و برم نگاه می کنم یا خودم رو کند و کاو می کنم می بینم که اغلب رفتارهای انسان به خاطر حفاظت از این من هست! ببخشید که دارم نظریه پردازی می کنم! در واقع این یک نظر است و اطلاعات روانپزشکی و روانشناسی من در حد همون اطلاعات پزشکی و پراکنده از این ور و اونور هست! به خاطر همین می خواستم از شما بپرسم که این چیزی که من میگم تو روانپزشکی چگونه مطرح میشه، و می بینم که متاسفانه در ایران هم این من کاذب خیلی زیاده! اگر می شود توضیح کامل بدهید و حتما کتاب یا کتاب های لازم رو در این مورد معرفی کنید.
پیشاپیش از لطفتون ممنونم.

✅ پاسخ #دکترسرگلزایی:

با سلام و احترام
#هویّت (identity) عبارت است از تعریفی که ما دربارهٔ خودمان داریم. این تعریف اجزاء عینی دارد (مثل قد، وزن و وابستگی های نَسَبی) و اجزاء ذهنی دارد (مثل آرمان ها، رؤیا ها و وابستگی های مذهبی و سیاسی). همانطور که باور ما راجع به هر موضوعی بخش بین الاذهانی دارد، باور ما راجع به خودمان نیز جزئی بین الاذهانی دارد که تنها در بستر فرهنگی می توان راجع به آن قضاوت کرد لذا مفهوم «من کاذب» برای من شفّاف نیست.
امّا نیاز انسان به حفاظت از خود (صیانت نفس) یک نیاز غریزی است. بسته به این که «من» برای ما چگونه تعریف شود و «قلمرو» آن چگونه تعیین گردد واکنش های دفاعی ما کمیّت و کیفیّت متفاوتی پیدا می کنند. طبعاً کسانی که باورهای محکم تری دارند و بیشتر با باورهاشان همانندسازی می کنند نسبت به تعرّض به قلمرو باورهاشان (از جمله باورهایشان راجع به خودشان) دفاعی تر رفتار می کنند.
از نظر #کارل_گوستاو_یونگ، در دوران اجتماعی شدن «هویّت اجتماعی» یا Persona در ما شکل می گیرد و در دوران #تفرّد ما به این هویّت شک می کنیم و به جستجوی «هویّت وجودی» یاexistential مان برمی آییم. البته یونگ از واژهٔ Spiritual استفاده می کند ولی بنده واژهٔ existential را ترجیح می دهم.
ممنونم که مرا در تأملات تان شریک کردید.

تندرست باشید

T.me/drsargolzaei