‍ #معرفی_کتاب

نام کتاب: #گربه‌های_آدم‌‌خوار

نویسنده: #هاروکی_موراکامی

ترجمه: #مهدی_غبرایی

انتشارات: #نیکو_نشر

مجموعه داستان های "گربه‌هاي آدمخوار" اثر  "هاروکی موراکامی"، داستان هایی خيالی هستند که نويسنده در آن از جستجو براي يافتن هويت انسان سخن مي گويد و شامل شش داستان کوتاه از این نویسنده معروف ژاپنی است که عبارتند از:

پروانه شب تاب، تونی تاکیتانی، خرچنگ ها، گربه های آدمخوار (داستان رابطه ی زن و مردی را به تصویر می کشد که بعد از ترک شدن توسط همسرانشان به یونان سفر می کنند)، اتفاق اتفاق اتفاق و نفر هفتم.

اين مجموعه‌ داستان مانند بیشتر رمان‌هاي موراكامي در مايه‌هاي سوررئاليستی است؛ اما برخی از داستان‌هايش نيز حال و هوای واقعی و رئال دارد؛ ولي به فضاي سوررئال گريز می‌زند. اصولا این دو عنصر در داستان ها ی موراکامی به موازات هم‌ پیش‌ می روند.

به طور مثال  داستان "خرچنگ"  از مجموعه داستان های این کتاب درباره یک زن و مرد ژاپنی است که از توکیو برای تفریح به سنگاپور می‌روند. یک روز بر حسب تصادف از کنار یک رستوران محلی می‌گذرند که خرچنگ دارد. به پیشنهاد زن به داخل آن رفته و سفارش خرچنگ می‌دهند. غذا خوب است و قیمت‌ها هم ارزان. آنها چند روز پشت سر هم به این رستوران رفته و خرچنگ می‌خورند.  یک شب که در هتل مرد با حالت تهوع از خواب بیدار شده به توالت می‌رود. حالش چنان بد است که بالا می‌آورد. در کاسه توالت فرنگی زیر نور ماه متوجه می‌شود که چیز سفیدی که اطرافش پر از کرم است از معده‌اش بیرون ریخته است. بعد نگاهی به دست‌ها و صورت خود می‌اندازد و به نظر می‌رسد تبدیل به پیرمردی چروکیده شده است...

داستان های موراکامی در عین حال که همگی "ژاپنی" هستند، به‌ آسانی قابل تعمیم دادن به همۀ دنیا هستند. شخصیت‌های او، نمونه‌های دقیق و حساب‌شده‌ای هستند، مشت نمونۀ خروار. مردی که همسرش را از دست می‌دهد و با بحران تنهایی دست‌ و پنجه نرم می‌کند، مردی که از اتفاق های شگفت‌انگیز زندگی‌اش حرف می‌زند (و موراکامی ادعا می‌کند این خود اوست)، مردی که برای گذراندن تعطیلات با معشوقه اش به کشوری دیگر آمده و در یک لحظۀ شهودی زندگی‌اش دستخوش تغییری عظیم می‌شود و پسری که بهترین دوستش را در کودکی به دنبال غفلت خود از دست داده. این‌ها شخصیت‌هایی هستند که در "گربه‌های آدم‌خوار"، یکی پس از دیگری، به‌ظرافت و هشیاری روایت می‌شوند و همگی می‌توانند در عین حفظ فرهنگ و سبک زندگی ویژه‌ای که نویسنده برایشان تعریف کرده، آدم‌هایی باشند از دیگر گوشه‌های دنیا.

#علی_محمدی
کارشناس ارشد روان شناسی

@drsargolzaei

#معرفی_کتاب


نام کتاب: #سوکورو_تازاکی_بی_رنگ_و_سال_های_زیارتش
نویسنده: #هاروکی_موراکامی
مترجم: #امیر_مهدی_حقیقت
ناشر: نشر چشمه- چاپ هفتم- ۱۳۹۶

هاروکی موراکامی نویسنده شصت و نه ساله ژاپنی کاملا تحت تاثیر روایت روانکاوی از انسان قرار دارد. در کتاب "کافکا در کرانه" عقده ادیپ فروید را بازروایی می کند و در کتاب های "کتابخانه مرموز" و "سرزمین حقایق بی رحم و ته دنیا "ناخودآگاه جمعی یونگ را ترسیم می کند. آخرین کتابی که از "موراکامی" خواندم "سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش" همچنان جان مایه روانکاوی را در خود حفظ کرده با این تفاوت که این بار موراکامی با عینک "آلفرد آدلر" به انسان نگاه کرده است.
"سوکورو تازاکی" مردی است که درگیر "عقده حقارت" است، عقده حقارتی که در نوجوانی او شعله ور می شود، او وارد جمع دوستانه ای می شود که هر کدام از اعضای آن از یک نظر برجسته و چشمگیر هستند ولی سوکورو تازاکی در خود، هیچ وجه متمایز و چشمگیری نمی‌ یابد، نماد این معمولی بودن، نام فامیل سوکورو تازاکی است، نام فامیل هر یک از دوستان او حاوی یک رنگ است مثل آسمان آبی یا کوه سفید ولی نام فامیل سوکورو هیچ رنگی در خود ندارد، بنابراین دوستان سوکورو بر اساس نام فامیلی شان به رنگ های سیاه، سفید، آبی و قرمز نامیده می شوند ولی سوکورو تازاکی را با لقب "بی رنگ" صدا می زنند. پس از مدتی سوکور تازاکی توسط دوستانش طرد می شود و این طرد شدن تبدیل به الگوی تکرار شونده زندگی او می شود. داستان از میانسالی سوکورو تازاکی شروع می شود. جایی که سوکورو در بحران‌ میانسالی، در مرز مرحله "اجتماعی شدن" و مرحله "تفرد" قرار دارد، پس به گذشته برمی گردد تا راز این الگوی تکرار شونده را دریابد. گرچه هاروکی موراکامی مفهوم داستانهایش را از فروید یونگ و آدلر گرفته است ولی داستان های او به هیچ وجه تکراری و تقلیدی نیستند. موراکامی از یک طرف نظریات روانکاوی را با فرهنگ ژاپنی می آمیزد و از طرف دیگر آن ها را با المان های عصر رسانه و تکنولوژی پیوند می هد.

دکتر محمدرضا سرگلزایی_روانپزشک


http://drsargolzaei.com/images/38867.jpg

#معرفی_کتاب

نام کتاب: #کتابخانه_مرموز
نوشته: #هاروکی_موراکامی
ترجمه: آراز بارسقیان
انتشارات: میلکان ۱۳۹۳

پیشنهاد می‌کنم که پیش از آن که تحلیل من را از این کتاب بخوانید خود داستان را بخوانید، چرا که تحلیل من به‌طور حتم مانع تأمل خودانگیز و عمیق شما روی داستان خواهد شد.
کتاب «کتابخانه‌ مرموز» چهارمین کتابی است که از «هاروکی موراکامی» خوانده‌ام. پیش از این دو رمان بلند «کافکا در کرانه» و «سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا» و نیز مجموعه داستان‌های کوتاه «پس از زلزله» را از موراکامی خوانده بودم. از این چهار کتاب داستان بلند «کافکا در کرانه» و کتاب کوچک «کتابخانه مرموز» شباهت بیشتری به هم دارند.
هر دو کتاب را با ترکیبی از دیدگاه‌های فروید و یونگ می‌توان تفسیر کرد. در داستان بلند «کافکا در کرانه» دو لایه به موازات هم پیش می‌روند. یکی از این دو لایه، مبتنی بر تراژدی «اودیپ شهریار سوفوکل» قرار دارد که مورد توجه خاص فروید قرار داشت و لایه دوم مبتنی بر مفهوم «ناخودآگاه جمعی» یونگ است. در داستان کوتاه «کتابخانه‌ی مرموز» هم همین دو لایه به موازات هم پیش می‌روند.
پسر جوانی به کتابخانه می‌رود و آنجا برای گرفتن کتاب‌هایی در باب تاریخ، راه به زیرزمین کتابخانه می‌برد. زیرزمین کتابخانه‌ی پیچ در پیچ، لابیرنتی و تاریک است و فضایی مرموز دارد. به عقیده‌ی من، موراکامی با این توصیف از زیرزمین کتابخانه مشغول بصری‌‌سازی فضای ناخودآگاه است. آنچه باعث گیر افتادن قهرمان قصه در این فضای لابیرنتی می‌شود این است که مادرش او را پسری مطیع بار آورده است.
بنابراین در این لایه، ما با «عقده مادر» مواجه هستیم. فقدان پدر در داستان هم دوباره «عقده ادیپ» را در ذهن متبادر می‌کند. در زیرزمین، دو نفر هستند که پسر جوان را به بند می‌کشند. یکی از آن‌ها پیرمردی است که صاحب مخزن کتابخانه است و مغز آدم‌ها را می‌خورد. این پیرمرد نماد «تاریخ» است و تجسم «جبر تاریخی» که دست و بال ما را می‌بندد و مانع انتخاب آزاد ما می‌گردد.
شخصیت دوم که تابع شخصیت اول (پیرمرد) است مردی است...

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روان‌پزشک

برای مطالعه متن کامل مطلب بالا لطفا به لینک‌ زیر در وب‌سایت دکتر‌ سرگلزایی مراجعه بفرمایید:

از اینجا بخوانید