همواره سعی بر این داشتم ، هنگامی که مرحوم آیة الله العظمی #کوکبی در #تابستانها وتعطیلی حوزه به #تهران می آمدند ، خدمتشان شرفیاب شده واز محضر #روحانی ومعنوی این بزرگ ، بهره گرفته وپندها واندرزهای اورا شنیده وبکار گیرم!
همچنانکه در پایان این دیدارها ، رو به ایشان کرده وتقاضا می نمودم که مرا #اندرز ونصیحتی نمایند وچه #پندها واندرزهای زیبایی را از این بزرگ در خاطره داشته وسعی در عمل بدانها نموده ومی نمایم.
در یکی از این دیدارها ، سخن از سخت کوشی طلاب در حوزه #نجف أشرف شده و سختی هایی را که پشت سر نهاده بودند ، به زبان آوردند وگاه اشک در دیدگان مرحوم آیة الله کوکبی حلقه می زد! به ویژه از دوری خود از #حوزه نجف و مجاورت بارگاه #علوی!
سخن از شهریه طلاب وسختی های گذران زندگی آنان پیش آمد که در این هنگام به خاطره شگفتی اشاره نمودند!
فرمودند که در اوائل دهه پنجاه شمسی ، هنگامی که به #قم هجرت نموده ودرس خود را آغاز نمودم ، روزی یکی از همشهریان من از #تبریز که از او وشغل وی آگاهی داشتم به خانه ام آمد ودر بیرونی خود در حالی که تعدادی از شاگردانم حضور داشتند ، با وی دیدار نمودم .
در پایان دیدار ، ایشان مبلغ سی وپنج هزار تومان که در آن هنگام مبلغ قابل توجهی بود را به عنوان خمس به من تقدیم داشت!
من پس از گرفتن پاکت ، لحظه ای درنگ نموده ومجددا مبلغ را به او بازگردانیده وگفتم که شما از طرف من اجازه دارید که در مکانهای مناسب ، آن راخرج نمایید!
آن شخص اصرار فراوانی نمود که نصف ویا مقداری از مبلغ یاد شده را من قبول کنم که نپذیرفتم وگفتم که شما خرج کنید ومن قبول دارم.
هنگامی که شخص یاد شده از بیرونی خارج گردید ، مورد اعتراض برخی از شاگردانم قرار گرفتم که آقا! در این شرایط که ما همه نیازمند شهریه هستیم وشما دوماه است که شهریه نداده اید ! چگونه این مبلغ را نپذیرفتید؟
من در پاسخ به آنان گفتم : آقا من چگونه پولی که از درآمد یک سینما دار در تبریز است ، را به طلبه ها بدهم ؟
این پول در روح و روان وسلولهای شما أثر گذاشته ، وخلوص وتهجًدهای شما را از میان می برد!
سپس فرمودند : ما تا این اندازه موظفیم که چنین عمل کنیم ، ودر این هنگام بود که لحظاتی دیدگان خود را به نقطه ای دوختند وسکوت مجلس ما را فرا گرفت.
رحمت ودرود فراوان بر او باد
……………………………
@drhadiansarii
همچنانکه در پایان این دیدارها ، رو به ایشان کرده وتقاضا می نمودم که مرا #اندرز ونصیحتی نمایند وچه #پندها واندرزهای زیبایی را از این بزرگ در خاطره داشته وسعی در عمل بدانها نموده ومی نمایم.
در یکی از این دیدارها ، سخن از سخت کوشی طلاب در حوزه #نجف أشرف شده و سختی هایی را که پشت سر نهاده بودند ، به زبان آوردند وگاه اشک در دیدگان مرحوم آیة الله کوکبی حلقه می زد! به ویژه از دوری خود از #حوزه نجف و مجاورت بارگاه #علوی!
سخن از شهریه طلاب وسختی های گذران زندگی آنان پیش آمد که در این هنگام به خاطره شگفتی اشاره نمودند!
فرمودند که در اوائل دهه پنجاه شمسی ، هنگامی که به #قم هجرت نموده ودرس خود را آغاز نمودم ، روزی یکی از همشهریان من از #تبریز که از او وشغل وی آگاهی داشتم به خانه ام آمد ودر بیرونی خود در حالی که تعدادی از شاگردانم حضور داشتند ، با وی دیدار نمودم .
در پایان دیدار ، ایشان مبلغ سی وپنج هزار تومان که در آن هنگام مبلغ قابل توجهی بود را به عنوان خمس به من تقدیم داشت!
من پس از گرفتن پاکت ، لحظه ای درنگ نموده ومجددا مبلغ را به او بازگردانیده وگفتم که شما از طرف من اجازه دارید که در مکانهای مناسب ، آن راخرج نمایید!
آن شخص اصرار فراوانی نمود که نصف ویا مقداری از مبلغ یاد شده را من قبول کنم که نپذیرفتم وگفتم که شما خرج کنید ومن قبول دارم.
هنگامی که شخص یاد شده از بیرونی خارج گردید ، مورد اعتراض برخی از شاگردانم قرار گرفتم که آقا! در این شرایط که ما همه نیازمند شهریه هستیم وشما دوماه است که شهریه نداده اید ! چگونه این مبلغ را نپذیرفتید؟
من در پاسخ به آنان گفتم : آقا من چگونه پولی که از درآمد یک سینما دار در تبریز است ، را به طلبه ها بدهم ؟
این پول در روح و روان وسلولهای شما أثر گذاشته ، وخلوص وتهجًدهای شما را از میان می برد!
سپس فرمودند : ما تا این اندازه موظفیم که چنین عمل کنیم ، ودر این هنگام بود که لحظاتی دیدگان خود را به نقطه ای دوختند وسکوت مجلس ما را فرا گرفت.
رحمت ودرود فراوان بر او باد
……………………………
@drhadiansarii