#تاريخ بارگاه #عسكريين ع 🔹
امام #هادی(ع) و امام حسن #عسکری(ع) پس از شهادت در منزلشان به خاک سپرده شدند و تا سال‌ها شیعیان برای زیارت به این خانه می‌آمدند. این خانه در کنار مسجدی بود که می‌گویند محل نماز خواندن آن دو امام(ع) بود و وقتی که درِ خانه مذکور بسته بود، شیعیان پشت پنجره خانه تجمع می‌کردند و آن حضرات را زیارت کرده و سپس به مسجد مذکور می‌رفتند و نماز زیارت می‌خواندند. این بنا از سال ۲۶۰ تا ۳۱۸ هجری به همان حالت اولیه برقرار بود.
این خانه در کوچه‌ای جای داشت که نامش را «#راضه» یا «#وصافه» می‌گفتند.امام زمان(ع) در این خانه به دنیا آمد.
دومین بنا به وسیله ناصر الدوله از #آل حمدان انجام گردید ولی اول کسی که قبه بر این مرقد بنا نهاد و برای شهر سامراء پس از خرابی ، باروئی ساخت و #ضریح را پرده کشید خاندان حمدان از خاندان‌های #شیعه و از سلاطین آن سامان بودند.
#معزالدوله دیلمی در سال‌های ۳۳۵ تا ۳۳۷ تعمیراتی در حرم نمود که عبارتند از: پر کردن حوض آبی که در سرداب بود و تهیه ضریح چوبی جهت مرقد. وی اول کسی است که برای مرقد قبه و بارگاه ساخت. معزالدوله در عاشورای سال ۳۵۲ دستور داد در #بغداد ،شیعیان شهر را تعطیل عمومی نموده ،عَلَم‌ها نصب نمایند و آشكارا برای #سیدالشهدا عزاداری کنند.
عضدالدوله دیلمی در سال ۳۶۸ هجری به قصد زیارت وارد #سامراء شد و به تعمیر روضه امر کرد. درهای آنجا را از چوب ساج ساخت، صحن را وسیع کرد و برای شهر حصاری محکم ساخت.
ارسلان #بساسیری در سال ۴۴۵ق تعمیراتی در حرم صورت داد و ساختمانی از گچ و آجر بر روی قبور ساخت، دو ضریح از چوب ساج تهیه کرد و بر قبر امامین قرار داد.
به دستور سلطان #برکیارق بن ملکشاه #سلجوقی، مجدالدوله قمی در سال ۴۹۵ تعمیراتی را در بقعه عسکریین نمود. تعمیرات او عبارت بود از: فرش کردن کف حرم، تعمیر رواق‌ها، ساختن حجره‌هایی در صحن و تهیه درهای نفیس از چوب‌های قیمتی برای حرم مطهر.
در سال ۶۰۴ آتش سوزى در سامراءرخ داد و به ضریح علی الهادی و حسن العسکری ع سرایت کرد. در سال ۶۰۶ به دستور احمدالناصر لدین الله تعمیراتی در حرم امامین انجام گردید و بنای سرداب از اوست.
در سال ۶۴۰ هجری در اثر عدم مواظبت و توجه #خدام برای دومین بار آتش سوزى در حرم روی داد که در آن ضریح امامین که #بساسیری ساخته بود آتش گرفت و به دستور المستنصربالله، حرمین و ضریح ، بهتر از اول تعمیر شدند.
تعمیراتی از طرف سلطان شیخ حسن جلایری در سال ۷۵۰ق. صورت گرفت که عبارت بود از: زینت نمودن ضریح و ساختن #قبه و #مناره.
در اواخر صفویه به خاطر عدم توجه و مراقبت خدام ، آتش شمع در چوب‌های ضریح و صندوق قبور اثر کرد و بخش‌هایی از حرم سوخت. در زمان سلطنت شاه سلطان حسین #صفوی در ۱۱۰۶ق ضریح از فولاد ساخته شد و حرم و رواق سنگ‌فرش شد.
احمدخان #دنبلی از حکام #آذربایجان در حدود سال ۱۲۰۰ قمری تعمیرات اساسی و کامل از حرم و سرداب انجام داد. در این تعمیرات به کلی وضع حرم عوض شد و سرداب که در قدیم به وسیله پله و راهی تاریک به حرم متصل بود به وسیله راه دیگری مجزا شد.
پس از کشته شدن احمدخان دنبلی، فرزندش حسنقلی خان در سال ۱۲۲۵ امر به اتمام تعمیرات داد، #گنبد را به کاشی مزین نمود و مسجد، حمام و کاروانسرایی جهت زوار احداث کرد.
به دستور #ناصرالدین شاه #قاجار در سال ۱۲۸۲ق و با نظارت عبدالحسین طهرانی معروف به #شيخ العراقين ، تعمیرات مهم و کلی صورت گرفت. این تعمیرات عبارتند از: طلاکاری قبه، تعمیر صحن و ایوان، به کار بردن سنگ‌های مرمر سبز رنگ در اطراف مرقد و ترمیم قسمتی از دیوارهای صحن و کاشی کردن آنها.
زمانی که #میرزای _شیرازی در سال ۱۲۸۸ قمری از نجف به سامرا مهاجرت کرد به دستور او تعمیراتی در صحن و حرم انجام شد. این تعمیرات عبارت است از: #سنگ فرش کردن صحن، #آئینه کاری بعضی از رواق‌ها، #حرم و ساخت نماهای زیبا برای آن، نصب ساعتی بزرگ بر سردر بزرگ قبلی، تهیه پرده‌های قیمتی جهت درب‌های حرم و رواق، ساخت مدرسه دینی جهت سکونت طلاب علوم دینی.
آقامیرزا محمد عسکری طهرانی تعمیراتی را بر حرمین عسکریین انجام داد که عبارتند از: نقره کردن درب‌های حرم و رواق و تهیه ۲۴ زوج در از چوب ساج جهت اطراف قبه؛ ۱۲ درب از داخل و ۱۲ درب از خارج به جای پنجره‌های قدیم جهت تهویه و روشنایی حرم. همچنین به دستور آیت الله بروجردی ساخت دو باب حمام و حسینیه جهت سکونت زوار صورت گرفت.
بر فراز #بقعه و #مرقد دو امام ،گنبدی ساخته بودند که از همه گنبدهای عتبات عالیات بزرگ‌تر و محکم‌تر بود. در عصر ناصر الدوله #حمدانی، گنبد کوچکی از گچ و آجر برفراز مرقد ساخته شد. معز الدوله دیلمی گنبد دیگری ساخت.
امام #هادی(ع) و امام حسن #عسکری(ع) پس از شهادت در منزلشان به خاک سپرده شدند و تا سال‌ها شیعیان برای زیارت به این خانه می‌آمدند. این خانه در کنار مسجدی بود که می‌گویند محل نماز خواندن آن دو امام(ع) بود و وقتی که درِ خانه مذکور بسته بود، شیعیان پشت پنجره خانه تجمع می‌کردند و آن حضرات را زیارت کرده و سپس به مسجد مذکور می‌رفتند و نماز زیارت می‌خواندند. این بنا از سال ۲۶۰ تا ۳۱۸ هجری به همان حالت اولیه برقرار بود.
این خانه در کوچه‌ای جای داشت که نامش را «#راضه» یا «#وصافه» می‌گفتند.امام زمان(ع) در این خانه به دنیا آمد.
دومین بنا به وسیله ناصر الدوله از #آل حمدان انجام گردید ولی اول کسی که قبه بر این مرقد بنا نهاد و برای شهر سامراء پس از خرابی ، باروئی ساخت و #ضریح را پرده کشید خاندان حمدان از خاندان‌های #شیعه و از سلاطین آن سامان بودند.
#معزالدوله دیلمی در سال‌های ۳۳۵ تا ۳۳۷ تعمیراتی در حرم نمود که عبارتند از: پر کردن حوض آبی که در سرداب بود و تهیه ضریح چوبی جهت مرقد. وی اول کسی است که برای مرقد قبه و بارگاه ساخت. معزالدوله در عاشورای سال ۳۵۲ دستور داد در #بغداد ،شیعیان شهر را تعطیل عمومی نموده ،عَلَم‌ها نصب نمایند و آشكارا برای #سیدالشهدا عزاداری کنند.
عضدالدوله دیلمی در سال ۳۶۸ هجری به قصد زیارت وارد #سامراء شد و به تعمیر روضه امر کرد. درهای آنجا را از چوب ساج ساخت، صحن را وسیع کرد و برای شهر حصاری محکم ساخت.
ارسلان #بساسیری در سال ۴۴۵ق تعمیراتی در حرم صورت داد و ساختمانی از گچ و آجر بر روی قبور ساخت، دو ضریح از چوب ساج تهیه کرد و بر قبر امامین قرار داد.
به دستور سلطان #برکیارق بن ملکشاه #سلجوقی، مجدالدوله قمی در سال ۴۹۵ تعمیراتی را در بقعه عسکریین نمود. تعمیرات او عبارت بود از: فرش کردن کف حرم، تعمیر رواق‌ها، ساختن حجره‌هایی در صحن و تهیه درهای نفیس از چوب‌های قیمتی برای حرم مطهر.
در سال ۶۰۴ آتش سوزى در سامراءرخ داد و به ضریح علی الهادی و حسن العسکری ع سرایت کرد. در سال ۶۰۶ به دستور احمدالناصر لدین الله تعمیراتی در حرم امامین انجام گردید و بنای سرداب از اوست.
در سال ۶۴۰ هجری در اثر عدم مواظبت و توجه #خدام برای دومین بار آتش سوزى در حرم روی داد که در آن ضریح امامین که #بساسیری ساخته بود آتش گرفت و به دستور المستنصربالله، حرمین و ضریح ، بهتر از اول تعمیر شدند.
تعمیراتی از طرف سلطان شیخ حسن جلایری در سال ۷۵۰ق. صورت گرفت که عبارت بود از: زینت نمودن ضریح و ساختن #قبه و #مناره.
در اواخر صفویه به خاطر عدم توجه و مراقبت خدام ، آتش شمع در چوب‌های ضریح و صندوق قبور اثر کرد و بخش‌هایی از حرم سوخت. در زمان سلطنت شاه سلطان حسین #صفوی در ۱۱۰۶ق ضریح از فولاد ساخته شد و حرم و رواق سنگ‌فرش شد.
احمدخان #دنبلی از حکام #آذربایجان در حدود سال ۱۲۰۰ قمری تعمیرات اساسی و کامل از حرم و سرداب انجام داد. در این تعمیرات به کلی وضع حرم عوض شد و سرداب که در قدیم به وسیله پله و راهی تاریک به حرم متصل بود به وسیله راه دیگری مجزا شد.
پس از کشته شدن احمدخان دنبلی، فرزندش حسنقلی خان در سال ۱۲۲۵ امر به اتمام تعمیرات داد، #گنبد را به کاشی مزین نمود و مسجد، حمام و کاروانسرایی جهت زوار احداث کرد.
به دستور #ناصرالدین شاه #قاجار در سال ۱۲۸۲ق و با نظارت عبدالحسین طهرانی معروف به #شيخ العراقين ، تعمیرات مهم و کلی صورت گرفت. این تعمیرات عبارتند از: طلاکاری قبه، تعمیر صحن و ایوان، به کار بردن سنگ‌های مرمر سبز رنگ در اطراف مرقد و ترمیم قسمتی از دیوارهای صحن و کاشی کردن آنها.
زمانی که #میرزای _شیرازی در سال ۱۲۸۸ قمری از نجف به سامرا مهاجرت کرد به دستور او تعمیراتی در صحن و حرم انجام شد. این تعمیرات عبارت است از: #سنگ فرش کردن صحن، #آئینه کاری بعضی از رواق‌ها، #حرم و ساخت نماهای زیبا برای آن، نصب ساعتی بزرگ بر سردر بزرگ قبلی، تهیه پرده‌های قیمتی جهت درب‌های حرم و رواق، ساخت مدرسه دینی جهت سکونت طلاب علوم دینی.
آقامیرزا محمد عسکری طهرانی تعمیراتی را بر حرمین عسکریین انجام داد که عبارتند از: نقره کردن درب‌های حرم و رواق و تهیه ۲۴ زوج در از چوب ساج جهت اطراف قبه؛ ۱۲ درب از داخل و ۱۲ درب از خارج به جای پنجره‌های قدیم جهت تهویه و روشنایی حرم. همچنین به دستور آیت الله بروجردی ساخت دو باب حمام و حسینیه جهت سکونت زوار صورت گرفت.
بر فراز #بقعه و #مرقد دو امام ،گنبدی ساخته بودند که از همه گنبدهای عتبات عالیات بزرگ‌تر و محکم‌تر بود. در عصر ناصر الدوله #حمدانی، گنبد کوچکی از گچ و آجر برفراز مرقد ساخته شد. معز الدوله دیلمی گنبد دیگری ساخت.