💢 #پدوفیل_ها چگونه #قربانی می گیرند؟
▪️ متجاوزین، با تظاهر به علاقه مندی و با اختصاص زمان و گوش سپردن به قربانی و از طریق معاشرت، آنها را به خود جذب می کنند و گاه آنها را با انجام خواسته هایی که والدین شان قادر به انجامش نیستند، تطمیع می نمایند.
♨️ پدوفیل ها یا تجاوزگران به کودکان، از نظام اقتدار گرایی و این دیدگاه که بزرگسالان همواره باید مورد #احترام باشند، سوءاستفاده نموده و از کودکانی که #مهارت #نه_گفتن ندارند، برای رسیدن به اهداف جنسی خود استفاده می نمایند.
🔹 این که همواره بزرگان باید محترم شمرده شوند وکودکان باید بدون هیچ پرسشی صرفاً اطاعت کنند، شیوه نادرست آموزشی است که موجب آسیب کودکان و نوجوانان و عدم مرزبندی صحیح در روابط می گردد.
🔺 کودکان و نوجوانانی که روزمره ناظر اعمال خشونت بار در خانواده های خود هستند، و اغلب از نقض مرزهای احترام، رنج می برند و هم چنین با مرزهای بدنی خود آشنا نیستند، از دست متجاوزان در امان نخواهند بود زیرا مرزها را نشناخته اند و خود را قربانی می کنند.
🌀 دختران و پسرانی که به آنان آموزش داده شده است که رابطه جنسی یک چیز نادرستی است، و در موردش صحبت نمی شود و تابو می ماند، می توانند به طور خاص از طرف تجاوزگران انتخاب و سوء استفاده شوند. برای این قربانیان، خطر آن که آزار آنها کشف شود، بسیار نادر است چون آنان دیگر به سختی جرات اعتماد به کسی را خواهند یافت.
⭕️ نگاه سنتی آموزش و پرورش به نقش های جنسیتی، برای کودکان و نوجوانان خطر بزرگی ست. آموخته هایی مانند این که #پسران باید #قوی باشند و از احساسات خود چشم پوشی کنند، یا #دختران باید #ساکت باشند، می تواند مشکلات عمده ای به وجود آورد و وضعیت طعمه و قربانی شدن آنان را تشدید نماید.
💠 دخترانی که به تبعیت از خانواده از تحصیل چشم پوشی می کنند و در کار ِخانه شریک می شوند و نمی آموزند که نیازهای خود را بشناسند و با احساس مسئولیت کاذب در درک نیازهای دیگران، آسیب پذیرتر می شوند، زیرا آنها ناخواسته، تمکین نیازهای دیگران “مجرمان" را می خواهند.
💮 دختران و پسرانی که یک بار مورد آزار قرار گرفته اند، این خطر دوباره وجود دارد، که مجدد به قربانی تبدیل شوند. زیرا برای آنها به دلیل زمینه قبلی، هنوز دشوار است به احساس خود توجه کرده و از مرزهای جسمی و روحی خود دفاع کنند.
🌐 هم چنین خطر سوء استفاده از کودکان و نوجوانان #معلول و یا کودکان و نوجوانان با بیماری های روانی به دلیل وضعیت های ویژه ی آنان بیشتر است.
▪️ متجاوزین، با تظاهر به علاقه مندی و با اختصاص زمان و گوش سپردن به قربانی و از طریق معاشرت، آنها را به خود جذب می کنند و گاه آنها را با انجام خواسته هایی که والدین شان قادر به انجامش نیستند، تطمیع می نمایند.
♨️ پدوفیل ها یا تجاوزگران به کودکان، از نظام اقتدار گرایی و این دیدگاه که بزرگسالان همواره باید مورد #احترام باشند، سوءاستفاده نموده و از کودکانی که #مهارت #نه_گفتن ندارند، برای رسیدن به اهداف جنسی خود استفاده می نمایند.
🔹 این که همواره بزرگان باید محترم شمرده شوند وکودکان باید بدون هیچ پرسشی صرفاً اطاعت کنند، شیوه نادرست آموزشی است که موجب آسیب کودکان و نوجوانان و عدم مرزبندی صحیح در روابط می گردد.
🔺 کودکان و نوجوانانی که روزمره ناظر اعمال خشونت بار در خانواده های خود هستند، و اغلب از نقض مرزهای احترام، رنج می برند و هم چنین با مرزهای بدنی خود آشنا نیستند، از دست متجاوزان در امان نخواهند بود زیرا مرزها را نشناخته اند و خود را قربانی می کنند.
🌀 دختران و پسرانی که به آنان آموزش داده شده است که رابطه جنسی یک چیز نادرستی است، و در موردش صحبت نمی شود و تابو می ماند، می توانند به طور خاص از طرف تجاوزگران انتخاب و سوء استفاده شوند. برای این قربانیان، خطر آن که آزار آنها کشف شود، بسیار نادر است چون آنان دیگر به سختی جرات اعتماد به کسی را خواهند یافت.
⭕️ نگاه سنتی آموزش و پرورش به نقش های جنسیتی، برای کودکان و نوجوانان خطر بزرگی ست. آموخته هایی مانند این که #پسران باید #قوی باشند و از احساسات خود چشم پوشی کنند، یا #دختران باید #ساکت باشند، می تواند مشکلات عمده ای به وجود آورد و وضعیت طعمه و قربانی شدن آنان را تشدید نماید.
💠 دخترانی که به تبعیت از خانواده از تحصیل چشم پوشی می کنند و در کار ِخانه شریک می شوند و نمی آموزند که نیازهای خود را بشناسند و با احساس مسئولیت کاذب در درک نیازهای دیگران، آسیب پذیرتر می شوند، زیرا آنها ناخواسته، تمکین نیازهای دیگران “مجرمان" را می خواهند.
💮 دختران و پسرانی که یک بار مورد آزار قرار گرفته اند، این خطر دوباره وجود دارد، که مجدد به قربانی تبدیل شوند. زیرا برای آنها به دلیل زمینه قبلی، هنوز دشوار است به احساس خود توجه کرده و از مرزهای جسمی و روحی خود دفاع کنند.
🌐 هم چنین خطر سوء استفاده از کودکان و نوجوانان #معلول و یا کودکان و نوجوانان با بیماری های روانی به دلیل وضعیت های ویژه ی آنان بیشتر است.