آیا در عمق #زندان درونت، روزنه ای به #نور می بینی؟ آیا صدایی در درونت هست که بگوید این همه #خودتخریبی دیگر بس است؟! آیا #فریاد #خود را می شنوی که می گوید اینقدر من را #زجر نده؟!
نهیب ِ #درمانگر برای هم پیمان شدن با بخشی در #بیمار است که فریادِ #آزادی سر داده، تا زندان #تاریک خودتخریبی را، که بخش ناسالم ِ بیمار ساخته بود، به اتفاق فرو بریزند.
@dr_hamedvahedi

instagram.com/dr_hamed.vahedi
#drhamedvahedi

کلامی #خشمگین که پیغامیست از خاستگاهش، سر همان چهار راهی که معلوم نیست هر راهش به کدام ناکجا آباد یا ویرانه می رود، کف خیابانِ همان جامعه ای که بچه را برای #پول درآوردن، راهی آن کرده است؟

آیا جمله "تو رو خدا بزار فحش بدم" را اینگونه نیز می توان شنید؟: تو را به خدا بگذار فحش بدهم تا خشمی را که از سر درماندگی و ناتوانی حاصل از بی قانونی است بیرون بریزم. خشمی که مخاطب آن، تویی نیستی که اکنون روبروی منی. و در ادامه، اینجا هم گویی رفت و برگشت از نقطه ای به نقطه ی مقابلش رخ می دهد. کلامی "همه توان" در رویارویی با محرومیت: "مادر نزاییده کسی بتونه..."

باز همان پرسش: بچه چه می خواهد بگوید؟
کمی عقب تر برویم و دوباره بشنویم

چقدر #بچه خشمگین...
با التماس یا #فریاد، از پشت دوربین ایرج طهماسب تا سر چهارراه، کف خیابان، کمی آن طرف تر در هر کدام از راه های ناکجامقصد، نزدیک اداره #آب، #برق، #گاز، سازمان تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی، اداره آموزش و پرورش، موسسات مالی و اعتباری، دادگاه ها، استانداری ها و...

حرف می زنند
و البته که در نهایت فحش می دهند

تا گوشی باشد برای شنیدن
تا قانونی باشد برای به رسمیت شناختن


پی نوشت: ویدیو برگرفته از پیج اینستاگرامی
@iraj.tahmasb
است.