❇️ جوانان، رها شده در جامعه
انتقاد از عملکرد جزیره‌ای وزارت ورزش و جوانان

📰 گفت‌وگوی احمد بخارایی با خبرگزاری Isna

#احمد_بخارایی #جامعه #جوانان #ورزش #وزارت_ورزش

📑 محورهای گفت‌وگو:

… اقدامات جزیره‌ای در حوزه‌ی جوانان از سوی نهادهای متولی به ویژه وزارت ورزش و جوانان، پاسخ‌گوی آسیب‌های این حوزه نیست …
… اولین خطا همین است که وظایف یک محیط آکادمیک و دانشگاهی و وظایف یک انجمن علمی را وزارت ورزش و جوانان برای خود قائل است و دقیقاً بخشی را که باید به آن توجه داشته باشد، جزء وظایف‌شان نمی‌دانند …
… اگرچه معاون سامان‌دهی امور جوانان در این وزارت معتقد است مسئولیت پرداختن به آسیب‌های اجتماعی جزء وظایف این معاونت نیست، اما درواقع باید پرسید که چرا پرداختن به موضوعات، آسیب‌ها و مسائل حوزه‌ی جوانان در حیطه‌ی کار وزارت ورزش و جوانان نیست؟ …
… اگر این نهاد در این حوزه مسئولیتی ندارد چه کسی باید وارد عمل شود؟ …
… در جامعه‌ی ما وقتی از بالا نسبت به همه چیز شک و تردید وجود دارد و کسی که می‌خواهد کار داوطلبانه انجام دهد باید از هزار توی وزارت کشور بگذرد و مجوز بگیرد، تا چه حد می‌توان به تشکل‌های مردم‌نهاد امید بست؟ …
… گاهی بین دولتمردان، امور کوچک، بزرگ جلوه می‌کنند و امور بزرگ، به نظر کوچک می‌رسند. این مشکل گریبانگیر مسئولان حوزه‌ی جوانان نیز شده است …

👈 این پست در تارنما

❇️ فرهنگ برد و باخت

📻 گفت‌وگوی رادیو ورزش با احمد بخارایی

🗓 شنبه ۶ بهمن ۱۳۹۷ | ساعت ۱۳:۲۰ | برنامه‌ی فرهنگ و ورزش

🎧 پخش فایل شنیداری

#احمد_بخارایی #جامعه #ورزش

بخش هایی از این گفت و شنود:

… طبیعی است که در هر رقابت و مسابقه‌ای، افراد از باخت ناراحت می‌شوند اما چرا در ایران، این مواجهه، افراطی و هیجانی‌تر است؟ …

… هر پدیده‌ی اجتماعی در بستر و متن اجتماعی خود قابل تحلیل و فهم است و برخوردهای هیجانی با برد و باخت‌ها در مسابقات به ویژه در فوتبال در ایران هم مرتبط با بستر فرهنگی است …

… در فرهنگ‌هایی که عنصر عقلانیت پررنگ‌تر است هر باختی در مسابقات، به عنوان یک تجربه، مقدمه‌ی تدارکات و آموزش‌های بعدی است و برخورد با آن از سوی اعضای جامعه، کمتر احساسی است اما در جامعه‌ی برخوردار از فرهنگی که دارای عناصر احساسی و عاطفی غالب است و نیز در فرهنگی که تقدیرگرایی و شانس‌محوری مطرح است برخوردها با باخت‌ها، هیجانی و گاه توأم با خشونت و اهانت است، زیرا گاه احساس می‌شود که توان‌مندی برای بازسازی، اندک است …

… در فرهنگ‌های تقدیرگرا و قهرمان‌محور، افراد به کارایی و توان‌مندی خود باور لازم و کافی را ندارند و علاقه‌مندند همیشه برنده باشند و اگر ببازند احساس شکست عمیق و غیر قابل جبران می‌کنند …

… در ایران، نوع مواجهه با شکست‌ها و بردها در سطح خیابان‌ها به ویژه در فوتبال، گاه فراتر از حد یک بازی و فرصتی برای ابراز وجود است زیرا در حوزه‌های دیگر اجتماعی یک انسداد وجود داشته است و اینک بهانه‌ای برای اثبات خود، فراهم آمده است …

👈 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها

| Site | YouTube | SoundCloud | Instagram |

⚠️ 🎧 برای شنیدن بدون خارج شدن از تلگرام، روی تصویر زیر اشاره کنید، و سپس روی گزینه‌ی Listen in browser اشاره کنید. 👇

❇️ بیماری فرهنگی: فوتبال آشفته
در ادامه‌ی موضوع فرهنگ برد و باخت

📻 گفت‌وگوی زنده‌ی رادیو ورزش با احمد بخارایی

🗓 چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ | ساعت ۱۲:۴۴ | برنامه‌ی فرهنگ و ورزش

#احمد_بخارایی #جامعه #ورزش #فرهنگ

🎧 پخش فایل شنیداری
بخش هایی از این گفت‌وگو:

… عنصر «هیجان» در فرهنگ ما که عناصر عقلانی به اندازه‌ی کافی در آن وجود ندارد، رفتارها را هیستریک و توده‌ای کرده است، از خانواده تا ورزشگاه‌ها …

… در جوامعی که بیش‌تر عقلانی است افراد، «مخاطره‌پذیر» و اهل ریسک هستند اما در جوامع سنتی نهایتاً «خطر» کردن اتفاق می‌افتد که مبتنی بر شانس و تقدیر‌گرایی است. آدم هایی که می‌توانند محاسبه کنند ریسک‌پذیر می‌شوند اما افرادی که توان محاسباتی کم‌تری دارند اهل خطر و شانس می‌شوند. این «توان محاسبه» از کودکی و نوجوانی است که درونی می‌شود. فوتبالیستی که ریسک‌پذیر نیست و صرفاً اهل خطر کردن است از شکست‌ها می‌هراسد و برآشفته می‌شود و بسا در صورت باخت، خشونت بورزد …

… ریسک‌پذیری مبتنی بر چهار عنصر است: توان کنترل، شخصیت پایبند به تعهدات، عدم آسیب‌پذیری نسبت به تصمیمات رقیب و بالاخره، مسئولیت‌پذیری. ارتباط تنگاتنگی وجود دارد بین توسعه‌ی اقتصادی ـ اجتماعی و عناصر فرهنگی و میزان ریسک‌پذیری در یک جامعه …

… «تفکر خلاق» آن روی سکه‌ی «ریسک‌پذیری» است زیرا برای درست دیدن و برای ارزیابی دقیق که از مقدمات لازم ریسک‌پذیری است باید برخوردار از تفکر خلاق بود …

… ساختارهای بیمار در جامعه‌ی ما در عرصه‌های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی از خانه تا ورزشگاه بازتولید می‌شود …

… شرط آغازین ایجاد «تفکر خلاق» امکان مقابله و مخالفت با باورهای قدیمی است اما در جامعه‌ی ما، اعضای جامعه مجبور به پذیرش تمام باورهای قبلی هستند …

… اگر بازیکنان تیم فوتبال ما در زمین بازی تلاش می‌کنند «داوری» و قضاوت خود را به داور رسمی بازی، القا و تحمیل کنند و اگر او نپذیرفت خشونت بورزند، این حکایت از این دارد که فرهنگ ما، ما را به نحوی تربیت کرده‌است که همواره انگشت اتهام را به سمت دیگران بگیریم و از «خود» غافل باشیم و به جای داوری برای خودمان و گفت‌و‌گو با درون‌مان، همواره توجه ما به سمت بیرون متمایل شود. گویی ما خود را موظف به اصلاح دیگران می‌دانیم فلذا امر و نهی می‌کنیم. این یک الگوی ناکارامد و بیمار فرهنگی است که در فوتبال هم شاهدش بودیم …

… این نطفه‌ی «ارزیابی و قضاوت در مورد دیگران» و فارغ و غافل شدن از خود، بخشی از خمیرمایه‌ی فرهنگ ما است …

📻 در همین باره، بخش نخست گفت‌وگوی رادیویی

👇 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
ـ| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |ـ

⚠️ 🎧 برای شنیدن بدون خارج شدن از تلگرام، روی تصویر زیر اشاره کنید، و سپس روی گزینه‌ی Listen in browser اشاره کنید. 👇

🗓 چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۸

❇️ حضور #زنان در ورزش‌گاه‌ها؛ مطالبه‌ای در سه سطح

📰 گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی از چالش‌ها بر سر حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی در گفت‌وگو با #احمد_بخارایی

👈 نمایش گزارش

🔍 بخش‌هایی از سخن من در این گفت‌وگو:

| حضور زنان در #ورزشگاه؛ مطالبه‌ی اجتماعی انکارناپذیر

⟩⟩ … موضوع حضور زنان در ورزش‌گاه‌ها در سه سطح خرد، میانه و کلان قابل توجه است .
در سطح خرد می‌توان گفت انتخاب خود زنان است که می‌خواهند در جامعه به عنوان یک عضو اجتماعی از این حق برخوردار باشند تا بتوانند راه، روش و مسیر خود را انتخاب کنند. بحث حضور در ورزش‌گاه‌ها تا حدودی با بحث اوقات فراغت مرتبط است. در واقع زنان برای گذراندن اوقات فراغت خود می‌خواهند از حقوقی برخوردار باشند و خود انتخاب کنند که چه‌گونه از زمان بی‌کاری و فراغت استفاده کنند. بنابراین زنان هم باید حق داشته باشند تا مانند مردان در موارد مختلف انتخاب کنند …

⟩⟩ … در سطح میانی، بحث سازمان‌ها است. سازمان‌های ورزشی ما باید به‌صورت برابر با زنان و مردان رفتار کنند. همان‌طور که در ورزش در بیش از ۳۰ رشته، زنان می‌توانند حضور داشته باشند و وارد ورزش‌های حرفه‌ای شوند، بنابراین حضور آنان در ورزش‌گاه یک امر عادی خواهد بود و این امر به سازمان #ورزش برمی‌گردد که بتواند مقدمات حضور زنان در ورزش‌گاه را سامان دهد و زیرساخت‌های لازمش را فراهم کند. در سطح میانی چیزی که مهم است این است که سازمان‌های دیگر مثل #صداوسیما هم نقش مهمی دارند. آن‌ها هم باید #فرهنگ‌سازی کنند. درست است که عدم حضور زنان در ورزش‌گاه به تجهیزات و امکانات و زیرساخت‌های لازم برمی‌گردد اما بخشی از موانع هم امور اجتماعی و فرهنگی است. برای مثال ممکن است خانواده‌ی زنان موافق حضور آنان در ورزش‌گاه‌ها نباشند و سازمان‌های رسانه‌ای و آموزشی هم تاکنون کاری برای فرهنگ‌سازی نکرده اند و گاه تخریب هم کرده‌اند …

⟩⟩ … در سطح کلان باید بگویم که ما در قرن ۲۱ زندگی می‌کنیم و برابری #حقوق_شهروندی میان زنان و مردان یک امر پذیرفته‌شده‌ی جهانی است. ما نمی‌توانیم در ایران زندگی کنیم و خواهان ایجاد ارتباط با دنیای بیرون باشیم اما در سایر عرصه‌ها بر اساس اندیشه‌های سنتی و کلیشه‌های ذهنی خود زندگی کنیم. یکی از مصادیق بحث #تساوی_حقوق #زن و مرد، حضور زنان مانند مردان در ورزش‌گاه است. این امر هم نیاز به یک حکومت قرن بیست‌ویکمی دارد که موضوع را پذیرفته و در برابرش مقاومت نکند تا جامعه مجبور شود هزینه‌ی خودکشی‌ها و خودسوزی‌ها را بدهد …

⟩⟩ … با عدم حضور زنان در ورزش‌گاه‌ها به واسطه‌ی این‌که تعاملات اجتماعی زنان در آن سطحی که می‌خواهند و دوست دارند گسترش پیدا نمی‌کند، همان ساختارهای فکری و فرهنگی که #تبعیض را تاکنون تقویت کرده، بازتولید می‌شود. زن در جامعه‌ی ما نیازمند گسترش تعاملاتش است. یکی از مصادیق این تعامل هم حضور آنان در ورزش‌گاه است …

⟩⟩ … قطعاً وقتی برای زن امکاناتی فراهم می‌شود که در صحنه‌ی وسیع‌تری حضور پیدا کند، به دنبال این امر افزایشی در سطح درک و آگاهی فرد نیز ایجاد می‌شود و احساس #هویت شخصیتی متناسب با هویت اجتماعی شکل می‌گیرد. وقتی فرد احساس هویت بیش‌تر می‌کند قطعاً بیش‌تر می‌تواند در #جامعه موفق باشد و نقش‌های گوناگون را ایفا کند و در نهایت بهتر #احقاق_حق کند؛ احقاق حق نه تنها در سطح خانه و #خانواده بل‌که در سطح #اجتماع. برای مثال در شغل، تحصیل و موارد دیگر …

⚠️ درخواست: بازپخش پست‌ها در هرجا، لطفاً مستقیم از کانال forward شود یا با درج پیوند پست و کانال «جامعه‌شناسی افق‌نگر» (t.me/dr_bokharaei/…postID) صورت پذیرد؛ هرگونه تغییر در ترکیب و چیدمان پست، شایسته نیست.

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |

❇️ نشست «جایگاه امر اجتماعی
در دو سوی پیوستار #ورزش و #سیاست»

| گفت و شنود زنده مجازی:
| احمد بخارایی، مدير گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی در انجمن جامعه‌شناسی ايران

| کاظم اولیایی، مدير پيشين باشگاه استقلال و پيش‌كسوت ورزشی کشور

| مدیر نشست:
| بیتا مدنی، جامعه‌شناس و مدیر گروه جامعه‌شناسی ورزش در انجمن جامعه‌شناسی ایران

| برگزارکننده:
انجمن جامعه‌شناسی ایران (گروه جامعه‌شناسی ورزش) با مشاركت گروه #مسائل_و_آسيب‌های_اجتماعی،

🗓 تاریخ: چهارشنبه ۹ مهر ۱۳۹۹

🕕 زمان: ساعت ۱۸

🖥📱 پخش زنده از اینستاگرام گروه جامعه‌شناسی ورزش👉

بخش ۱ | بخش ۲

| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |

❇️ گزارش گفت‌وشنود چهار مدیر گروه‌های علمی ـ تخصصی در انجمن جامعه‌شناسی ایران در اتاق شیشه‌ای: «فرصت‌ها، تحديدها، تهدیدها، موانع، برون‌رفت، بالندگی و امروز و فردای انجمن جامعه‌شناسی ایران»

🗓 چهارشنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

| میهمانان:
#مهدی_مطهرنیا
مدیر گروه آینده‌پژوهی

#سید_جواد_میری
مدیر گروه جامعه‌شناسی کشورهای اسلامی

#بیتا_مدنی
مدیر گروه جامعه‌شناسی ورزش

| میزبان:
#احمد_بخارایی
مدیر گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی و گروه فلسفه‌ی علوم اجتماعی

| تاریخ برگزاری: شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۹

چهار مدیر گروه‌های علمی ـ تخصصی انجمن جامعه‌شناسی ایران در اسفند ۱۳۹۹ با هم گفت‌و‌شنود داشتند تا با نگاهی از بیرون به انجمن، #دیالکتیک نقّاد را بر فعالیت‌های خودمان در انجمن، جاری سازند …

نقد خانم دکتر بیتا مدنی، مدیر گروه جامعه‌شناسی #ورزش متوجه روند انتخابات هیأت مدیره، روند عضویت، نظام مالی، سایت انجمن، روند اخذ مجوزها، نشریات انجمن و مواردی از این دست بود.

نقد آقای دکتر سید جواد میری، مدیر گروه جامعه‌شناسی کشورهای اسلامی متوجه #محافظه‌کاری انجمن به تبعیت از روند محافظه‌کارانه‌ی نهاد #آموزش_عالی و عدم حمایت از #هویت_صنفی همکاران دانش‌گاهی و #پژوهش‌گران_اجتماعی بود.

نقد آقای دکتر مهدی مطهرنیا، مدیر گروه #آینده‌پژوهی، کم و بیش متوجه «متحرک» بودن انجمن به جای «محرک» بودن، عدم ترسیم واضح چشم‌انداز انجمنی و درجازدن در بافت دستوری بود.

من هم که مدیر دو گروه در انجمن جامعه‌شناسی هستم تلاش کردم به این موضوع‌ها بپردازم:

ـ تاریخچه‌ی انجمن و فراز و فرودهایش
ـ خاموشی گروه‌های علمی ـ تخصصی در انجمن
ـ فعالیت‌های شکلی و گاه خالی از محتوای مورد انتظار در انجمن
ـ تحلیل گذرای محتوای همایش ملی پژوهش‌های اجتماعی و فرهنگی در جامعه‌ی ایران در اسفند ۱۳۹۹ و تهی از محتوا بودن پنل‌هایی مانند: #جامعه‌شناسی_سیاسی، #جوانان، #فقر و #نابرابری، #زنان و #عدالت_جنسیتی و نیز بی‌ارتباطی برخی مباحث مطروحه در پنل‌های جامعه‌شناسی آموزه‌های اجتماعی #تشیع در ایران (۱ و ۲)!
ـ خستگی فکری و سنی در هسته‌ی مرکزی انجمن
ـ ارائه‌ی نموداری که انجمن جامعه‌شناسی ایران را از چهار منظر تحلیل می‌کند و پویایی‌اش را می‌تواند دامن زند.

| نمایش نمودار👉

«امید که این گفت‌و‌شنودهای درون انجمنی، بیرون از انجمن و ناظر بر آن تداوم یابد».

| پخش رسانه:
ـ دیداری: 👈کل برنامه | بخارایی👉

ـ شنیداری: 👈کل برنامه | بخارایی👉

| راهنمایی و پشتیبانی فنی

⚠️ درخواست: بازپخش پست‌ها لطفاً مستقیم از کانال یا با درج پیوند پست و نام کانال صورت پذیرد.

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇

| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |