اگر در روانکاوی نرمال بودن ارزش نیست و نرمال شدن هدف نیست پس ارزش و هدف چه چیزهایی هستند؟ بهتر است که واژه《نرمال》را از لحاظ ریشه شناختی مورد مطالعه قرار دهیم و ببینیم که منشأ آن کجاست و از چه زمانی باب شده است. این کلمه به عنوان یک نوع خصوصیت و بدون هیچگونه بار ارزشی در قرن هجدهم ظاهر می گردد، یعنی در عصر انقلابات صنعتی. در این عصر ماشین به عنوان بالاترین دستاورد علمی و تکنولوژیک مورد پرستش قرار می گیرد و تحول اقتصادی ناشی از بازدهی فوق العاده بالاتر کار ماشین نسبت به کار دستی انسان موجب پیدایش ارزشهای جدیدی می گردد. انسانها دارای تعریف جدیدی می شوند. در این تعریف آنها تبدیل به پیچ و مهره هایی می شوند که می توان به دلخواه آنها را در این ماشین عظیم تولید به کار برد. برای اینکه بتوان بسادگی یکی را با دیگری جایگزین کرد آنها باید هر چه بیشتر متحدالشکل و همرنگ باشند تا جایگزینی سریع را دچار وقفه نسازند. نرمال بودن یعنی مطابق بودن با الگویی که برای کارکرد بی وقفه و بی نقص ماشین عظیم تولید ضروری است. موجود انسانی در این طرز تلقی چیزی جز قطعه ای از تکنولوژی نیست. این طرز تفکر در قرن بیستم به اوج خود می رسد که می توان آن را در شعار《هنری فورد》 صاحب بزرگترین کارخانه اتومبیل سازی در آمریکا در سالهای دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ یافت:
"Uniformity for Product, Uniformity for Workers"
این طرز تفکر در وجود《تیلور》 مبتکر(مدیریت علمی) به اوج خود می رسد. او می گوید:《در گذشته بشر مقام اول را دارا بود، در آینده این سیستم است که مقام اول را خواهد داشت》.....

در این میان تنها شاعران و هنرمندان بودند که با این ایدئولوژی به مبارزه برخاستند‌. انقلابی بودن فروید نیز از همین نکته شروع می شود، زیرا او به عنوان یک دانش مدار این باور را زیر سؤال می برد نه به عنوان یک هنرمند.

منبع: کتاب #مکتب_لکان، روانکاوی در قرن بیست و یکم
عنوان: انسان نرمال!!!

#دکتر_میترا_کدیور
.....
#انسان_نرمال #انقلاب_صنعتی #تکنولوژی #انسان
#پیچ_و_مهره #عصر_ماشین #الگو #قرن_هجدهم #قرن_بیستم
Music: Zendan(Mohsen Chavoshi)

انتخاب ویدئو و متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی

@doostdaran_freudianassociation