Doostdaran_freudianassociation
Photo
دومین جلسه پنج شنبه های فرویدی
عنوان: روانکاو و کارآگاه
برگرفته از مقاله «دو راه پرهیز از امر واقعیِ میل»
از کتاب «کژ نگریستن» اسلاوی ژیژک
...
آیا کارآگاه با متد علمی به راه حل می رسد؟
در علوم دقیق (علوم طبیعی) حقیقت پنهان است ولی فریبی وجود ندارد. یعنی دانشمند باید ظواهر را کنار بگذارد تا به حقیقت دست پیدا کند. اما برای کارآگاه حقیقت در همان حوزه فریب قرار دارد. کارآگاه از فریب استفاده می کند تا متوجه شود که قصد قاتل یا جانی از به کار بردن چنین فریبی چیست.
این همه چیز دانی و خطا ناپذیری کارآگاه از کجا می آید؟
اینکه ما می دانیم و قطعیت داریم که در انتها کارآگاه می تواند قاتل را گیر بیندازد، این به این معناست که قطعیت داریم که جانی یا قاتل را می تواند در فریبش به دام بیندازد. یعنی همان فریبی که جانی درست کرده برای این که ما را گول بزند، همان باعث دستگیری اش می شود. یک چنین پارادوکسی فقط در حوزه معنا امکان پذیر است؛ یعنی فریبی که قرار است فرد را نجات دهد، همان فریب باعث دستگیری فرد می شود.
از اینجاست که همه چیز دانی کارآگاه، هم عرض همه چیز دانی روانکاو می شود. قلمرو کارآگاه درست مثل قلمرو روانکاو در حوزه معنا است، نه در حوزه واقع. روانکاو به عنوان فردی که فرض می شود می داند در نظر گرفته می شود. یعنی معنای واقعی اعمال ما را می داند، معنای واقعی آن چیزهایی که در پشت ظاهر فریب پنهان شده اند...
برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی
پیشنهاد برای مطالعه بیشتر:
سایت انجمن فرویدی/ درسنامه‌های دکتر میترا کدیور: بررسی‌تفاوت های اساسی روانکاوی و روان‌درمانی‌ها با استفاده از متونی از ژیژک و فروید
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#پنج_شنبه_های_فرویدی
#میترا_کدیور
#روانکاو #کارآگاه
#امر_واقع
#میل
#اسلاوی_ژیژک
#کژ_نگریستن
#متد_علمی
#علوم_دقیق
#علوم_طبیعی
#حقیقت
#فریب
#قاتل #جانی
#پارادوکس
#قلمرو
@doostdaran_freudianassociation
عنوان: روانکاو و کارآگاه
برگرفته از مقاله «دو راه پرهیز از امر واقعیِ میل»
از کتاب «کژ نگریستن» اسلاوی ژیژک
...
آیا کارآگاه با متد علمی به راه حل می رسد؟
در علوم دقیق (علوم طبیعی) حقیقت پنهان است ولی فریبی وجود ندارد. یعنی دانشمند باید ظواهر را کنار بگذارد تا به حقیقت دست پیدا کند. اما برای کارآگاه حقیقت در همان حوزه فریب قرار دارد. کارآگاه از فریب استفاده می کند تا متوجه شود که قصد قاتل یا جانی از به کار بردن چنین فریبی چیست.
این همه چیز دانی و خطا ناپذیری کارآگاه از کجا می آید؟
اینکه ما می دانیم و قطعیت داریم که در انتها کارآگاه می تواند قاتل را گیر بیندازد، این به این معناست که قطعیت داریم که جانی یا قاتل را می تواند در فریبش به دام بیندازد. یعنی همان فریبی که جانی درست کرده برای این که ما را گول بزند، همان باعث دستگیری اش می شود. یک چنین پارادوکسی فقط در حوزه معنا امکان پذیر است؛ یعنی فریبی که قرار است فرد را نجات دهد، همان فریب باعث دستگیری فرد می شود.
از اینجاست که همه چیز دانی کارآگاه، هم عرض همه چیز دانی روانکاو می شود. قلمرو کارآگاه درست مثل قلمرو روانکاو در حوزه معنا است، نه در حوزه واقع. روانکاو به عنوان فردی که فرض می شود می داند در نظر گرفته می شود. یعنی معنای واقعی اعمال ما را می داند، معنای واقعی آن چیزهایی که در پشت ظاهر فریب پنهان شده اند...
برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی
پیشنهاد برای مطالعه بیشتر:
سایت انجمن فرویدی/ درسنامه‌های دکتر میترا کدیور: بررسی‌تفاوت های اساسی روانکاوی و روان‌درمانی‌ها با استفاده از متونی از ژیژک و فروید
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#پنج_شنبه_های_فرویدی
#میترا_کدیور
#روانکاو #کارآگاه
#امر_واقع
#میل
#اسلاوی_ژیژک
#کژ_نگریستن
#متد_علمی
#علوم_دقیق
#علوم_طبیعی
#حقیقت
#فریب
#قاتل #جانی
#پارادوکس
#قلمرو
@doostdaran_freudianassociation