برادرها (25 دقیقه، 1374).mp4
231.6 MB
Brothers
Maani Petgar
Music: Klaus Schulze,
Malcolm Harrison, David Hykes
Miles Davis, Simon Fisher Turner
تفاوتها و شباهتهای
دو برادرِ نقاش
نامی (۱۳۸۷-۱۳۲۴)
و نیما پتگر (۱۳۹۴-۱۳۲۵)
[فیلم ساختن درباره افرادِ نزدیک در زندگیِ فیلمساز،
ویژگیهای خاصِ خودش را دارد.
به هر حال از سالها پیش شاهد بودم
که نقاشیهای نامی جزئیاتِ دقیق و فراوانی دارند
- انگار که دنیا با لنزِ واید به تصویر کشیده شده -
و نقاشی های نیما بیشتر در گیرِ حال و هوا و اتمسفر هستند
- انگار که دنیا با لنزِ تله به تصویر کشیده شده -
همین تبدیل شد به مهمترین راهنما،
برای نزدیک تر شدن به برادرها و آثارشان.]
#Experimental
#DocsOnPainting
Maani Petgar
(1995 - 25 min)
Music: Klaus Schulze,
Malcolm Harrison, David Hykes
Miles Davis, Simon Fisher Turner
تفاوتها و شباهتهای
دو برادرِ نقاش
نامی (۱۳۸۷-۱۳۲۴)
و نیما پتگر (۱۳۹۴-۱۳۲۵)
[فیلم ساختن درباره افرادِ نزدیک در زندگیِ فیلمساز،
ویژگیهای خاصِ خودش را دارد.
به هر حال از سالها پیش شاهد بودم
که نقاشیهای نامی جزئیاتِ دقیق و فراوانی دارند
- انگار که دنیا با لنزِ واید به تصویر کشیده شده -
و نقاشی های نیما بیشتر در گیرِ حال و هوا و اتمسفر هستند
- انگار که دنیا با لنزِ تله به تصویر کشیده شده -
همین تبدیل شد به مهمترین راهنما،
برای نزدیک تر شدن به برادرها و آثارشان.]
#Experimental
#DocsOnPainting
Russian Ark
Alexander Sokurov
(2002)
https://en.wikipedia.org/wiki/Russian_Ark
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Alexander Sokurov
(2002)
https://en.wikipedia.org/wiki/Russian_Ark
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Russian Ark (2002) [1080p] [BluRay] [YTS.MX].rar
1.7 GB
Russian Ark
Alexander Sokurov
دیپلُمات فرانسوی و صاحب کتاب «امپراتوری تزار، سفری در روسیهٔ جاودان» مارکی دُ کوستین، و راوی پیش میرود.
کاخ زمستانه، که اکنون به موزه ٔ آرمیتاژ تبدیل شده است، صحنهٔ
مرور امورات روزانهٔ دورههای مختلف تاریخی روسیه میشود
و این به نوبهٔ خود دستمایهٔ بحث دربارهٔ فرهنگ و هنر روسیّه
بین راوی، به عنوان یک روس، و مارکی دُ کوستین، به عنوان
بازنماینده ٔ نگرش خُردبینانهٔ اروپا نسبت به فرهنگ روسی میگردد.
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Alexander Sokurov
(2002 - 96 min)فیلم به شکل یک مکالمهٔ خیالی بین یک شخصیّت واقعی تاریخی،
دیپلُمات فرانسوی و صاحب کتاب «امپراتوری تزار، سفری در روسیهٔ جاودان» مارکی دُ کوستین، و راوی پیش میرود.
کاخ زمستانه، که اکنون به موزه ٔ آرمیتاژ تبدیل شده است، صحنهٔ
مرور امورات روزانهٔ دورههای مختلف تاریخی روسیه میشود
و این به نوبهٔ خود دستمایهٔ بحث دربارهٔ فرهنگ و هنر روسیّه
بین راوی، به عنوان یک روس، و مارکی دُ کوستین، به عنوان
بازنماینده ٔ نگرش خُردبینانهٔ اروپا نسبت به فرهنگ روسی میگردد.
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Francofonia (2015).mkv
650.8 MB
Francofonia
Alexander Sokurov
«فرانکوفونیا» فقط در موردِ موزه لوور و جنگِ جهانیِ دوم
و ارتباطِ فرهنگی بینِ آلمان و فرانسه - در زمانِ اشغالِ آن کشور توسطِ آلمانیها - نیست، بلکه لزومِ هنر، ارتباط قدرت/سیاستمداران با هنر، معماری، موزه آرمیتاژ و ...
نیز از دیگر موضوعاتِ این فیلم چند لایه می باشند.
این فیلم در بخش رقابت اصلی هفتاد و دومین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز و در بخش Masters جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو در سال 2015 به نمایش درآمد.
(در اوایلِ فیلم در سکانسهای مربوط به صحبتهای سوکوروف از طریقِ اسکایپ با کاپیتانِ کشتی، صداهای کاپیتان خیلی ناواضح است و چون مترجم، فیلم را از نسخه زیرنویسِ انگلیسی ترجمه کرده، صحبتهای کاپیتان به فارسی ترجمه نشده، ولی از طریقِ
واکنشهای سوکوروف به حرفهای کاپیتان،
موضوع را میشود دنبال کرد.)
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Alexander Sokurov
2015- 90 min- زیرنویس فارسی
«فرانکوفونیا» فقط در موردِ موزه لوور و جنگِ جهانیِ دوم
و ارتباطِ فرهنگی بینِ آلمان و فرانسه - در زمانِ اشغالِ آن کشور توسطِ آلمانیها - نیست، بلکه لزومِ هنر، ارتباط قدرت/سیاستمداران با هنر، معماری، موزه آرمیتاژ و ...
نیز از دیگر موضوعاتِ این فیلم چند لایه می باشند.
این فیلم در بخش رقابت اصلی هفتاد و دومین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز و در بخش Masters جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو در سال 2015 به نمایش درآمد.
(در اوایلِ فیلم در سکانسهای مربوط به صحبتهای سوکوروف از طریقِ اسکایپ با کاپیتانِ کشتی، صداهای کاپیتان خیلی ناواضح است و چون مترجم، فیلم را از نسخه زیرنویسِ انگلیسی ترجمه کرده، صحبتهای کاپیتان به فارسی ترجمه نشده، ولی از طریقِ
واکنشهای سوکوروف به حرفهای کاپیتان،
موضوع را میشود دنبال کرد.)
نقدِ مجله ورایتی از فیلم#DocsOnArt
در پستِ بعدی.
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
https://en.wikipedia.org/wiki/Francofonia
تأملی متراکم و غنی در مورد موزه لوور،
پاریس و نقش هنر به عنوان بخشی ذاتی از روح تمدن.
ورایتی
نوشته جی ویسبرگ
غیرممکن است که «فرانکوفونیا» را در یک توصیف مختصر و دقیق قرار دهیم،
زیرا مدیتیشن متراکم و غنی الکساندر سوکوروف در مورد موزه لوور و به طور خاص وضعیت موزه در طول جنگ جهانی دوم، هر گونه طبقه بندی را به چالش می کشد.
بینندگانی که از روزهای اول کار این کارگردان را دنبال کردهاند، بهویژه با شیوهای
که او موضوعات بسیاری را که قبلاً به آنها پرداخته است، از مستندهای اولیه درباره هنرمندان (آثار هوبرت روبرت، نقاش فرانسوی) و البته "Russian Ark". با این حال، اشتباه است که «فرانکوفونیا» را بهعنوان یک جمعبندی در نظر بگیریم، زیرا این کلمه حاکی از پایان خاصی است، و واضح است که سوکوروف در مورد سفر اغلب متزلزل هنر در طول تاریخ، چیزهای بیشتری برای گفتن دارد.
در هم ریختن مداوم لایهها یکی از ویژگیهای فیلم است: از عکسهای چخوف و تولستوی در بستر مرگ، به مکالمه اسکایپی که سوکوروف با ناخدای کشتی انجام میدهد و سپس به درخشش گرم صحنههای سال 1940 و مکالماتِ بین رئیس لوور، ژاک ژژار و افسر آلمانی، کنت مترنیخ تغییر میکند.
در این بین درس هایی در مورد ساخت و ساز لوور در طولِ قرن ها وجود دارد. تصاویر آرشیوی پاریسی ها که در دوران اشغال نازی ها به زندگی خود ادامه می دهند. تأملاتی در مورد چگونگی شکل دادن پرتره در تمدن اروپایی؛ و روح ناپلئون (وینسنت نمت) که در گالریهای بزرگ موزه قدم میزند و گهگاه با شخصیت فرانسوی، ماریان (یوهانا کورتالز آلتس) روبرو میشود.
آیا همه اینها با هم جمع می شود؟ خوب، بله، اگر تماشاگران به فیلم به عنوان یک مقاله شاعرانه آزاد فکر کنند، بسیار شخصی و در عین حال گیرا. هسته اصلی فیلم
(یا شاید صرفاً قلاب؟) رابطه بین ژژار و ولف مترنیچ، مغلوب و فاتح، و اینکه چگونه "هر دو نفر قصد داشتند از گنجینه های موزه لوور محافظت کنند" است. تا زمانی که نازیها در سال 1940 وارد پاریس شدند، تقریباً تمام آثار هنری قبلاً به مجموعهای از قلعههای امنتر در سراسر فرانسه منتقل شده بود، اما این آلمانی فرانسویزبان بسیار فرهیخته، به سرپیچی از فرماندهان خود ادامه داد و از تخلیه آثارِ هنری به آلمان جلوگیری کرد.
سوکوروف، یک فرانکوفیل (فرانسوی زبان/دوست دارِ فرانسه) فداکار، به این فکر میکند که چرا نازیها از پاریس محافظت میکردند، در حالی که عمداً بسیاری از شهرهای اروپای شرقی، بهویژه لنینگراد را که موزه آرمیتاژ آن در طول جنگ بسیار متحمل آسیب شد، ویران کردند. همانطور که لوور بیش از یک ساختمان پر از شاهکارهای خارق العاده است. ناپلئون، البته، این را درک کرد، به همین دلیل است که بسیاری از داراییهای لوور را میتوان مستقیماً به او ردیابی کرد - ناپلئون مکرراً میگوید: "همه اینها را من آوردم!" در حالی که ماریان مدام فریاد می زند: "آزادی، برابری، برادری".
در طول فراز و نشیب زمان، خود هنر با صراحتی بدون چشمانداز به عقب خیره میشود: گاوهای بالدار آشوری و پرترههای کلوئت، تبدیل به مواردِ چانه زنی می شوند. و تاریخ، مانند دریای طوفانی، گهگاه آنها را به قبرستان بینشان خود میکشاند. موزهها به عنوان سنگری در برابر چنین پاکسازیهایی عمل میکنند، به همین دلیل است که سوکوروف با استعاره کشتی، از طریق چتهای اختراعی خود با اسکایپ با کاپیتانی بازی میکند که محموله گنجینههای هنری او در خطر غرق شدن کشتی در طوفانی وحشی، یا رها کردنِ کشتی، برای نجاتِ جانِ خود، است. این که آیا چنین استعاره ای در فیلمی که قبلاً با موضوعات به هم پیوسته بارگذاری شده است کار می کند یا نه، بستگی زیادی به این دارد که بینندگان چقدر درک کنند که کارگردان با این سکانس ها چه می کند.
با این حال، همه موافق هستند که «فرانکوفونیا» فوق العاده به نظر می رسد. کار دوباره با فیلمبردارِ خوبی مثلِ برونو دلبونل، سوکوروف یک پالت غنی و متنوع از بافت ها را طراحی کرده است که لذت های بصری را به طور مداوم تکرار می کند. برخی از تصاویر دارای پتینه ای کهربایی، مانند لاک صدها ساله روی نقاشی های استادهای قدیم در هرمیتاژ هستند، در حالی که صحنههای باز سازی/دراماتیزه شده های اوایل دهه 1940، دارای درخششی سوسوزن هستند که از نیترات رنگی که از طریق یک آپاراتِ قدیمی غیرِ لامپی (ذغالی) نمایش داده می شود، تقلید می کنند. با برخی از این «فیلمها» مانند قطعه ای هنری، با نوار صوتی قابل مشاهده و در برخی مواقع با نمایان شدن سوراخهای چرخدنده، رفتار میشود. عجیب است که این فیلم هیچ طراح تولید یا مدیر هنری، ذکر شده در عنوان بندی ندارد.
ترجمه گوگل (کمی کوتاه و ویراستاری شده)
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
تأملی متراکم و غنی در مورد موزه لوور،
پاریس و نقش هنر به عنوان بخشی ذاتی از روح تمدن.
ورایتی
نوشته جی ویسبرگ
غیرممکن است که «فرانکوفونیا» را در یک توصیف مختصر و دقیق قرار دهیم،
زیرا مدیتیشن متراکم و غنی الکساندر سوکوروف در مورد موزه لوور و به طور خاص وضعیت موزه در طول جنگ جهانی دوم، هر گونه طبقه بندی را به چالش می کشد.
بینندگانی که از روزهای اول کار این کارگردان را دنبال کردهاند، بهویژه با شیوهای
که او موضوعات بسیاری را که قبلاً به آنها پرداخته است، از مستندهای اولیه درباره هنرمندان (آثار هوبرت روبرت، نقاش فرانسوی) و البته "Russian Ark". با این حال، اشتباه است که «فرانکوفونیا» را بهعنوان یک جمعبندی در نظر بگیریم، زیرا این کلمه حاکی از پایان خاصی است، و واضح است که سوکوروف در مورد سفر اغلب متزلزل هنر در طول تاریخ، چیزهای بیشتری برای گفتن دارد.
در هم ریختن مداوم لایهها یکی از ویژگیهای فیلم است: از عکسهای چخوف و تولستوی در بستر مرگ، به مکالمه اسکایپی که سوکوروف با ناخدای کشتی انجام میدهد و سپس به درخشش گرم صحنههای سال 1940 و مکالماتِ بین رئیس لوور، ژاک ژژار و افسر آلمانی، کنت مترنیخ تغییر میکند.
در این بین درس هایی در مورد ساخت و ساز لوور در طولِ قرن ها وجود دارد. تصاویر آرشیوی پاریسی ها که در دوران اشغال نازی ها به زندگی خود ادامه می دهند. تأملاتی در مورد چگونگی شکل دادن پرتره در تمدن اروپایی؛ و روح ناپلئون (وینسنت نمت) که در گالریهای بزرگ موزه قدم میزند و گهگاه با شخصیت فرانسوی، ماریان (یوهانا کورتالز آلتس) روبرو میشود.
آیا همه اینها با هم جمع می شود؟ خوب، بله، اگر تماشاگران به فیلم به عنوان یک مقاله شاعرانه آزاد فکر کنند، بسیار شخصی و در عین حال گیرا. هسته اصلی فیلم
(یا شاید صرفاً قلاب؟) رابطه بین ژژار و ولف مترنیچ، مغلوب و فاتح، و اینکه چگونه "هر دو نفر قصد داشتند از گنجینه های موزه لوور محافظت کنند" است. تا زمانی که نازیها در سال 1940 وارد پاریس شدند، تقریباً تمام آثار هنری قبلاً به مجموعهای از قلعههای امنتر در سراسر فرانسه منتقل شده بود، اما این آلمانی فرانسویزبان بسیار فرهیخته، به سرپیچی از فرماندهان خود ادامه داد و از تخلیه آثارِ هنری به آلمان جلوگیری کرد.
سوکوروف، یک فرانکوفیل (فرانسوی زبان/دوست دارِ فرانسه) فداکار، به این فکر میکند که چرا نازیها از پاریس محافظت میکردند، در حالی که عمداً بسیاری از شهرهای اروپای شرقی، بهویژه لنینگراد را که موزه آرمیتاژ آن در طول جنگ بسیار متحمل آسیب شد، ویران کردند. همانطور که لوور بیش از یک ساختمان پر از شاهکارهای خارق العاده است. ناپلئون، البته، این را درک کرد، به همین دلیل است که بسیاری از داراییهای لوور را میتوان مستقیماً به او ردیابی کرد - ناپلئون مکرراً میگوید: "همه اینها را من آوردم!" در حالی که ماریان مدام فریاد می زند: "آزادی، برابری، برادری".
در طول فراز و نشیب زمان، خود هنر با صراحتی بدون چشمانداز به عقب خیره میشود: گاوهای بالدار آشوری و پرترههای کلوئت، تبدیل به مواردِ چانه زنی می شوند. و تاریخ، مانند دریای طوفانی، گهگاه آنها را به قبرستان بینشان خود میکشاند. موزهها به عنوان سنگری در برابر چنین پاکسازیهایی عمل میکنند، به همین دلیل است که سوکوروف با استعاره کشتی، از طریق چتهای اختراعی خود با اسکایپ با کاپیتانی بازی میکند که محموله گنجینههای هنری او در خطر غرق شدن کشتی در طوفانی وحشی، یا رها کردنِ کشتی، برای نجاتِ جانِ خود، است. این که آیا چنین استعاره ای در فیلمی که قبلاً با موضوعات به هم پیوسته بارگذاری شده است کار می کند یا نه، بستگی زیادی به این دارد که بینندگان چقدر درک کنند که کارگردان با این سکانس ها چه می کند.
با این حال، همه موافق هستند که «فرانکوفونیا» فوق العاده به نظر می رسد. کار دوباره با فیلمبردارِ خوبی مثلِ برونو دلبونل، سوکوروف یک پالت غنی و متنوع از بافت ها را طراحی کرده است که لذت های بصری را به طور مداوم تکرار می کند. برخی از تصاویر دارای پتینه ای کهربایی، مانند لاک صدها ساله روی نقاشی های استادهای قدیم در هرمیتاژ هستند، در حالی که صحنههای باز سازی/دراماتیزه شده های اوایل دهه 1940، دارای درخششی سوسوزن هستند که از نیترات رنگی که از طریق یک آپاراتِ قدیمی غیرِ لامپی (ذغالی) نمایش داده می شود، تقلید می کنند. با برخی از این «فیلمها» مانند قطعه ای هنری، با نوار صوتی قابل مشاهده و در برخی مواقع با نمایان شدن سوراخهای چرخدنده، رفتار میشود. عجیب است که این فیلم هیچ طراح تولید یا مدیر هنری، ذکر شده در عنوان بندی ندارد.
ترجمه گوگل (کمی کوتاه و ویراستاری شده)
#DocsOnArt
#ArtVenues
#LouvreMuseum
#Experimental
#AlexanderSokurov
#Docudrama
Wikipedia
Francofonia
2015 film directed by Alexander Sokurov
Faces, Places چهرهها، مکان ها
Agnès Varda & JR
چاپ عکس است در فرانسه سفر میکنند و با توجه به سوژهای که مکان
مورد نظر در اختیارشان مینهد، تصاویری از ساکنین این مناطق تهیه می کنند، ایدههایی پویا بر آن میآمیزند و با چاپ عکسهایی بزرگ و نصب آن بر دیوارها، دست به خلقی هنری و البته روزمره و ناپایدار میزنند.
https://fa.tr2tr.wiki/wiki/Faces_Places_(film)
https://fa.tr2tr.wiki/wiki/Agnès_Varda
https://en.wikipedia.org/wiki/Faces_Places_(film)#:~:text=Faces%20Places%20(French%3A%20Visages%20Villages,the%20people%20they%20come%20acro
#AgnesVarda
#Experimental
#DocsOnPhotography
Agnès Varda & JR
[89 min - French - زیرنویس فارسی]انیس واردا به همراه JR هنرمند فرانسوی، با کامیونتی که مخصوص
چاپ عکس است در فرانسه سفر میکنند و با توجه به سوژهای که مکان
مورد نظر در اختیارشان مینهد، تصاویری از ساکنین این مناطق تهیه می کنند، ایدههایی پویا بر آن میآمیزند و با چاپ عکسهایی بزرگ و نصب آن بر دیوارها، دست به خلقی هنری و البته روزمره و ناپایدار میزنند.
https://fa.tr2tr.wiki/wiki/Faces_Places_(film)
https://fa.tr2tr.wiki/wiki/Agnès_Varda
https://en.wikipedia.org/wiki/Faces_Places_(film)#:~:text=Faces%20Places%20(French%3A%20Visages%20Villages,the%20people%20they%20come%20acro
#AgnesVarda
#Experimental
#DocsOnPhotography
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Faces, Places چهرهها، مکان ها
Agnès Varda & JR
وجه انتقادی چهره ها
"تزریق هنر به روزمرگی، به نظر یکی از کوتاهترین توصیفهایی است که میتوان درباره 'چهره ها، مکان ها' ارائه نمود. امر هنری با دریافتهایی متکثر، در قالب عکسهایی از کلیشههایی رایج در مکانی خاص، روزمرگی را به حاشیه میراند.
انیس واردا به همراه JR هنرمند فرانسوی، با کامیونتی که مخصوص
چاپ عکس است در فرانسه سفر میکنند و با توجه به سوژهای که مکان
مورد نظر در اختیارشان مینهد، تصاویری از ساکنین این مناطق تهیه می کنند، ایدههایی پویا بر آن میآمیزند و با چاپ عکسهایی بزرگ و نصب آن بر دیوارها، دست به خلقی هنری و البته روزمره و ناپایدار میزنند."
رحیم ناظریان
در انتهایِ مقاله
آخرِ فیلم لو می ره...
مقاله کامل:
https://filmgardi.com/mag/نقد-مستند-چهره%E2%80%8C-ها-مکان%E2%80%8C-ها-وجه-انتقا/
#AgnesVarda
#Experimental
#DocsOnPhotography
Agnès Varda & JR
[89 min - French - زیرنویس فارسی]اولین نمایش در فستیوال کن ۲۰۱۷ - برنده جایزه L'Œil d'or (از ۲۰۱۵، جایزه مخصوصِ فیلمِ مستند که در هر بخشی از جشنواره نمایش داده شده باشد)
وجه انتقادی چهره ها
"تزریق هنر به روزمرگی، به نظر یکی از کوتاهترین توصیفهایی است که میتوان درباره 'چهره ها، مکان ها' ارائه نمود. امر هنری با دریافتهایی متکثر، در قالب عکسهایی از کلیشههایی رایج در مکانی خاص، روزمرگی را به حاشیه میراند.
انیس واردا به همراه JR هنرمند فرانسوی، با کامیونتی که مخصوص
چاپ عکس است در فرانسه سفر میکنند و با توجه به سوژهای که مکان
مورد نظر در اختیارشان مینهد، تصاویری از ساکنین این مناطق تهیه می کنند، ایدههایی پویا بر آن میآمیزند و با چاپ عکسهایی بزرگ و نصب آن بر دیوارها، دست به خلقی هنری و البته روزمره و ناپایدار میزنند."
رحیم ناظریان
در انتهایِ مقاله
آخرِ فیلم لو می ره...
مقاله کامل:
https://filmgardi.com/mag/نقد-مستند-چهره%E2%80%8C-ها-مکان%E2%80%8C-ها-وجه-انتقا/
#AgnesVarda
#Experimental
#DocsOnPhotography
📎
Short Film Review: Wittgenstein Plays Chess With Marcel Duchamp, Or How Not to Do Philosophy (2020) by Amit Dutta
Shot feature, blending animation with experimental filmmaking, about the "usefulness" of art and philosophy in tackling hidden truths behind a familiar surface.
Although it has been around for many centuries and was one of the highest arts of ancient Greek scholars, in recent years disciplines such as philosophy have come under attack due to their use for the modern man, or for that matter, the students of today. In his provoking essay “The Usefulness of the Useless” the author Nuccio Ordine, a professor for literature at the University of Calabria, states that especially today it has become increasingly challenging for some to understand the use of a poem, a piece of art, or for that matter, a philosophical argument when compared to the practicality of tools.
However, while the point certainly has some value, the “usefulness” (for lack of a better word) in philosophy lies much deeper and cannot be defined directly, since most authors and scholars of the field go into much detail, analyzing hidden meanings and layers below the surface, which at times might have been there already, but thus far have gone unnoticed or have been ignored completely.
Continues on:
https://asianmoviepulse.com/2021/02/short-film-review-wittgenstein-plays-chess-with-marcel-duchamp-or-how-not-to-do-philosophy-2020-by-amit-dutta/
#Animation
#Experimental
Short Film Review: Wittgenstein Plays Chess With Marcel Duchamp, Or How Not to Do Philosophy (2020) by Amit Dutta
Shot feature, blending animation with experimental filmmaking, about the "usefulness" of art and philosophy in tackling hidden truths behind a familiar surface.
Although it has been around for many centuries and was one of the highest arts of ancient Greek scholars, in recent years disciplines such as philosophy have come under attack due to their use for the modern man, or for that matter, the students of today. In his provoking essay “The Usefulness of the Useless” the author Nuccio Ordine, a professor for literature at the University of Calabria, states that especially today it has become increasingly challenging for some to understand the use of a poem, a piece of art, or for that matter, a philosophical argument when compared to the practicality of tools.
However, while the point certainly has some value, the “usefulness” (for lack of a better word) in philosophy lies much deeper and cannot be defined directly, since most authors and scholars of the field go into much detail, analyzing hidden meanings and layers below the surface, which at times might have been there already, but thus far have gone unnoticed or have been ignored completely.
Continues on:
https://asianmoviepulse.com/2021/02/short-film-review-wittgenstein-plays-chess-with-marcel-duchamp-or-how-not-to-do-philosophy-2020-by-amit-dutta/
#Animation
#Experimental
Asian Movie Pulse
Short Film Review: Wittgenstein Plays Chess With Marcel Duchamp, Or How Not to Do Philosophy (2020) by Amit Dutta
Shot feature, blending animation with experimental filmmaking, about the "usefulness" of art and philosophy in tackling hidden truths behind a familiar surface. Short Film Review: Wittgenstein Plays Chess With Marcel Duchamp, Or How Not to Do Philosophy (2020)…
DoCs on ArT & ArTists (هنر و هنرمند)
Brothers Maani Petgar (1995) تفاوتها و شباهتهای دو برادرِ نقاش نامی (۱۳۸۷-۱۳۲۴) و نیما پتگر (۱۳۹۴-۱۳۲۵) #Experimental #DocsOnPainting
📎📼
Brothers
Maani Petgar
تفاوتها و شباهتهای دو برادرِ نقاش
نامی (۱۳۸۷-۱۳۲۴) و نیما پتگر (۱۳۹۴-۱۳۲۵)
#Experimental
#DocsOnPainting
Brothers
Maani Petgar
(1995 - 25 min)
تفاوتها و شباهتهای دو برادرِ نقاش
نامی (۱۳۸۷-۱۳۲۴) و نیما پتگر (۱۳۹۴-۱۳۲۵)
#Experimental
#DocsOnPainting
Broken Meat
Pola Rapaport
«گوشت پاره پاره شده» یک پرتره بسیار جذاب از آلن گرنویل - یک شاعر، فردی با اختلال مصرف مواد، و مهم تر از همه، نیویورکی.
این مستند، رویکردی هنری و به نوبه خود سرگرم کننده، صریح و مأیوس کننده (هرچند هرگز احساساتی)، برای نشان دادن درون و بیرونِ این شاعر کم و بیش بی خانمان را در خود مستتر دارد.
New York is so full of artists, you could say that just by crossing a certain age threshold, one passes into contention for being the patron saint of starving artists - along with a legion of mostly anonymous, sadly talented people who, like the enshrined Van Gogh in the film, will die before their reputations begin - if they ever do. Maybe his will - it's early, yet. He doesn't even have a Wikipedia page.
https://letterboxd.com/film/broken-meat/
#PolaRapaport
#AlanGranville
#Experimental
#DocsOnLiterature
@DocsOnArtAndArtists
Pola Rapaport
(1991 - 59 min)
«گوشت پاره پاره شده» یک پرتره بسیار جذاب از آلن گرنویل - یک شاعر، فردی با اختلال مصرف مواد، و مهم تر از همه، نیویورکی.
این مستند، رویکردی هنری و به نوبه خود سرگرم کننده، صریح و مأیوس کننده (هرچند هرگز احساساتی)، برای نشان دادن درون و بیرونِ این شاعر کم و بیش بی خانمان را در خود مستتر دارد.
New York is so full of artists, you could say that just by crossing a certain age threshold, one passes into contention for being the patron saint of starving artists - along with a legion of mostly anonymous, sadly talented people who, like the enshrined Van Gogh in the film, will die before their reputations begin - if they ever do. Maybe his will - it's early, yet. He doesn't even have a Wikipedia page.
https://letterboxd.com/film/broken-meat/
#PolaRapaport
#AlanGranville
#Experimental
#DocsOnLiterature
@DocsOnArtAndArtists
Broken.Meat.1991.WebRip.h264.ac3.aac.mkv
335.2 MB
Broken Meat
Pola Rapaport
Alan Granville is often compared to the writers William S. Burroughs and Charles Bukowski. Like them, Granville lives on the fringes of society: he is addicted to drugs, homeless, destitute, and schizophrenic. Rapaport draws a portrait of Granville in a sober and rough film.
Soundtrack, with Granville's poetry, in combination with images of, unknown districts of New York, creates an atmosphere that reminds us of the fifties. The third-rate hotels, the seedy streets... New York seems to be heading straight for its ruin.
Prizes:
Award of the Press - Message to Man Leningrad Film Festival - Ivens Prize Nominee, IDFA - Best Cinematography, Oberhausen - Best Documentary, New Orleans Film Festival - Special Mention, Hawaii Film Festival
Wonderful!
Kurt Vonnegut
Funky, excellent, neo-beatnik...
A must see, especially for poets
Baltimore City Paper
#PolaRapaport
#AlanGranville
#Experimental
#DocsOnLiterature
@DocsOnArtAndArtists
Pola Rapaport
(1991 - 59 min - Eng Audio)
Alan Granville is often compared to the writers William S. Burroughs and Charles Bukowski. Like them, Granville lives on the fringes of society: he is addicted to drugs, homeless, destitute, and schizophrenic. Rapaport draws a portrait of Granville in a sober and rough film.
Soundtrack, with Granville's poetry, in combination with images of, unknown districts of New York, creates an atmosphere that reminds us of the fifties. The third-rate hotels, the seedy streets... New York seems to be heading straight for its ruin.
Prizes:
Award of the Press - Message to Man Leningrad Film Festival - Ivens Prize Nominee, IDFA - Best Cinematography, Oberhausen - Best Documentary, New Orleans Film Festival - Special Mention, Hawaii Film Festival
Wonderful!
Kurt Vonnegut
Funky, excellent, neo-beatnik...
A must see, especially for poets
Baltimore City Paper
#PolaRapaport
#AlanGranville
#Experimental
#DocsOnLiterature
@DocsOnArtAndArtists
In_the_mirror_of_Maya_Deren_Martina_Kudlacek,_2003_101_min.avi
698.9 MB
In the Mirror of Maya Deren
Martina Kudlacek
Maya Deren (1917-1961) is arguably the most important and innovative avant-garde filmmaker in the history of American cinema.
Starting with excerpts from her films, IN THE MIRROR seamlessly and effectively interweaves archival footage and observances from acolytes and contemporaries such as Stan Brakhage and Jonas Mekas, with an original score by experimental jazz legend John Zorn.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=cuaG1L-d-kI
Stream:
https://www.youtube.com/watch?v=xpOkIWH3C2E
#MayaDeren
#DocsOnCinema
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists
In the mirror of Maya Deren
(Eng)
Martina Kudlacek
(2001 - 103 min - Eng Sub)
Maya Deren (1917-1961) is arguably the most important and innovative avant-garde filmmaker in the history of American cinema.
Starting with excerpts from her films, IN THE MIRROR seamlessly and effectively interweaves archival footage and observances from acolytes and contemporaries such as Stan Brakhage and Jonas Mekas, with an original score by experimental jazz legend John Zorn.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=cuaG1L-d-kI
Stream:
https://www.youtube.com/watch?v=xpOkIWH3C2E
#MayaDeren
#DocsOnCinema
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists
In the mirror of Maya Deren
(Eng)
In_the_mirror_of_Maya_Deren_Martina_Kudlacek,_2003_101_min.srt
80.4 KB
In the mirror of Maya Deren
(Eng)
(Eng)
📎
"مستند در موردِ هنر و هنرمندان"
به ترتیبِ تعدادِ مستند در هر رشته:
Docs On Music (در کانالی جدا، در حالِ تکمیل)
@DocsOnMusic
++++++++++++++++++++++
#DocsOnPhotography
#DocsOnPainting
#DocsOnLiterature
#DocsOnArchitecture
#ArtVenues مستندهایی در موردِ محلهای نمایش هنرهای متفاوت
#DocsOnArt مستندهایی که شاملِ چند رشته هنری میباشند
#DocsOnSculpture
#DocsOnDance
++++++++++++++
و این دو هشتگ، در ارتباط با ژانرِ فیلم:
#Experimental
#AnimationDocumentary
صد و شصت و چهار مستند در مورد سینما
Word:
https://www.mediafire.com/file/ea44zjtx2uv16na/%25D8%25B5%25D8%25AF_%25D9%2588_%25D8%25B4%25D8%25B5%25D8%25AA_%25D9%2588_%25DA%2586%25D9%2587%25D8%25A7%25D8%25B1_%25D9%2585%25D8%25B3%25D8%25AA%25D9%2586%25D8%25AF_%25D8%25AF%25D8%25B1_%25D9%2585%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF_%25D8%25B3%25DB%258C%25D9%2586%25D9%2585%25D8%25A7.docx/file
PDF:
https://www.mediafire.com/file/mdxbq5eg7ed103a/%25D8%25B5%25D8%25AF_%25D9%2588_%25D8%25B4%25D8%25B5%25D8%25AA_%25D9%2588_%25DA%2586%25D9%2587%25D8%25A7%25D8%25B1_%25D9%2585%25D8%25B3%25D8%25AA%25D9%2586%25D8%25AF_%25D8%25AF%25D8%25B1_%25D9%2585%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF_%25D8%25B3%25DB%258C%25D9%2586%25D9%2585%25D8%25A7.pdf/file
#DocsOnCinema
البته این لیست - فعلا - به روز نیست،
و شاملِ مستندهای آپلود/ فوروارد شده
نه ماهِ گذشته - در موردِ سینما - نمی باشد.
امیدوارم در آخرِ سالِ میلادی، بتوانم لیست را به روز کنم.
First post on @DocsOnArtAndArtists
August 2022
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/35
January 2023
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/360
August 2023
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/884
January 2024
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/1567
@DocsOnArtAndArtists
"مستند در موردِ هنر و هنرمندان"
به ترتیبِ تعدادِ مستند در هر رشته:
Docs On Music (در کانالی جدا، در حالِ تکمیل)
@DocsOnMusic
++++++++++++++++++++++
#DocsOnPhotography
#DocsOnPainting
#DocsOnLiterature
#DocsOnArchitecture
#ArtVenues مستندهایی در موردِ محلهای نمایش هنرهای متفاوت
#DocsOnArt مستندهایی که شاملِ چند رشته هنری میباشند
#DocsOnSculpture
#DocsOnDance
++++++++++++++
و این دو هشتگ، در ارتباط با ژانرِ فیلم:
#Experimental
#AnimationDocumentary
صد و شصت و چهار مستند در مورد سینما
Word:
https://www.mediafire.com/file/ea44zjtx2uv16na/%25D8%25B5%25D8%25AF_%25D9%2588_%25D8%25B4%25D8%25B5%25D8%25AA_%25D9%2588_%25DA%2586%25D9%2587%25D8%25A7%25D8%25B1_%25D9%2585%25D8%25B3%25D8%25AA%25D9%2586%25D8%25AF_%25D8%25AF%25D8%25B1_%25D9%2585%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF_%25D8%25B3%25DB%258C%25D9%2586%25D9%2585%25D8%25A7.docx/file
PDF:
https://www.mediafire.com/file/mdxbq5eg7ed103a/%25D8%25B5%25D8%25AF_%25D9%2588_%25D8%25B4%25D8%25B5%25D8%25AA_%25D9%2588_%25DA%2586%25D9%2587%25D8%25A7%25D8%25B1_%25D9%2585%25D8%25B3%25D8%25AA%25D9%2586%25D8%25AF_%25D8%25AF%25D8%25B1_%25D9%2585%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF_%25D8%25B3%25DB%258C%25D9%2586%25D9%2585%25D8%25A7.pdf/file
#DocsOnCinema
البته این لیست - فعلا - به روز نیست،
و شاملِ مستندهای آپلود/ فوروارد شده
نه ماهِ گذشته - در موردِ سینما - نمی باشد.
امیدوارم در آخرِ سالِ میلادی، بتوانم لیست را به روز کنم.
[مخصوصا لینکها را کوتاه نکردم، چرا که کوتاه شدهها بعد از مدتی درست عمل نمی کنند، و گاهی آگهی هم به آنها ضمیمه می شود.]
First post on @DocsOnArtAndArtists
August 2022
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/35
January 2023
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/360
August 2023
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/884
January 2024
https://t.me/DocsOnArtAndArtists/1567
@DocsOnArtAndArtists
MediaFire
صد و شصت و چهار مستند در مورد سینما
MediaFire is a simple to use free service that lets you put all your photos, documents, music, and video in a single place so you can access them anywhere and share them everywhere.
Limite (Border/Edge)
Mario Peixoto
It is widely regarded as the first experimental feature film made. In a small boat adrift, two women and a man, remember their recent past. They no longer have the strength or desire to live and have reached the limit of their existence.
An astonishing creation, Limite is the only feature by the Brazilian director and author Mário Peixoto, made when he was just twenty-two years old.
Inspired by a haunting André Kertész photograph on the cover of a French magazine, this avant-garde silent masterpiece centers on a man and two women lost at sea, their pasts unfolding through flashbacks propelled by the music of Erik Satie, Claude Debussy, Igor Stravinsky, and others.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=l8E2TzQmsKg
Full HD Quality with Eng Sub:
https://www.youtube.com/watch?v=f2BZcBiT38k
https://www.criterion.com/films/28407-limite
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists
Mario Peixoto
(1931 - 114 min - No Eng Sub)
It is widely regarded as the first experimental feature film made. In a small boat adrift, two women and a man, remember their recent past. They no longer have the strength or desire to live and have reached the limit of their existence.
An astonishing creation, Limite is the only feature by the Brazilian director and author Mário Peixoto, made when he was just twenty-two years old.
Inspired by a haunting André Kertész photograph on the cover of a French magazine, this avant-garde silent masterpiece centers on a man and two women lost at sea, their pasts unfolding through flashbacks propelled by the music of Erik Satie, Claude Debussy, Igor Stravinsky, and others.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=l8E2TzQmsKg
Full HD Quality with Eng Sub:
https://www.youtube.com/watch?v=f2BZcBiT38k
https://www.criterion.com/films/28407-limite
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists
Limite (Border/Edge)
Mario Peixoto
این فیلم به باورِ خیلیها اولین فیلم بلندِ داستانی/ تجربی در تاریخِ سینما محسوب می شود. در یک قایق کوچک، دو زن و یک مرد، گذشته خود را به یاد می آورند. آن ها دیگر قدرت و میل به ادامه زندگی ندارند و به مرز وجودشان رسیده اند.
"مرز/لبه/حد" تنها اثری است که ماریو پیکسوتو، کارگردان و نویسنده برزیلی
در بیست و دو سالگی ساخته است. این شاهکار آوانگارد با الهام از عکسهای دلهره آور آندره کرتز روی جلد یک مجله فرانسوی، که یک مرد و دو زنِ در دریا گم شده را به تصویر میکشید، ساخته شده است.
گذشته آنها در فیلم، از طریق فلاش بکهای موسیقی اریک ساتی، کلود دبوسی، ایگور استراوینسکی، و... آشکار می شود.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=l8E2TzQmsKg
Full HD Quality with Eng Sub:
https://www.youtube.com/watch?v=f2BZcBiT38k
https://www.criterion.com/films/28407-limite
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists
Mario Peixoto
(1931 - 114 min - No Eng Sub)
این فیلم به باورِ خیلیها اولین فیلم بلندِ داستانی/ تجربی در تاریخِ سینما محسوب می شود. در یک قایق کوچک، دو زن و یک مرد، گذشته خود را به یاد می آورند. آن ها دیگر قدرت و میل به ادامه زندگی ندارند و به مرز وجودشان رسیده اند.
"مرز/لبه/حد" تنها اثری است که ماریو پیکسوتو، کارگردان و نویسنده برزیلی
در بیست و دو سالگی ساخته است. این شاهکار آوانگارد با الهام از عکسهای دلهره آور آندره کرتز روی جلد یک مجله فرانسوی، که یک مرد و دو زنِ در دریا گم شده را به تصویر میکشید، ساخته شده است.
گذشته آنها در فیلم، از طریق فلاش بکهای موسیقی اریک ساتی، کلود دبوسی، ایگور استراوینسکی، و... آشکار می شود.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=l8E2TzQmsKg
Full HD Quality with Eng Sub:
https://www.youtube.com/watch?v=f2BZcBiT38k
https://www.criterion.com/films/28407-limite
#Experimental
@DocsOnArtAndArtists