Forwarded from Mahsa
#گزارش
#از_دو_که_حرف_میزنم_از_چه_حرف_میزنم
#هاروکی_موراکامی
#ترجمه_مجتبی_ویسی
#مه_سا
من ۵ مهر شروع به خوندن این کتاب کردم و حالا که دقیقا بعد از ۳ ماه تونستم تمومش کنم_با اینکه مدت زیادیه که نتونستم بهطور منظم و هدفمند کتاب بخونم_ از اینکه کنار نذاشتمش و بالاخره تمومش کردم خوشحالم!
شاید اصلا خصلت خود این کتاب باشه، تلاش کردن و تلاش کردن برای به انتها رسیدن، برای لذت بردن نه رکورد زدن!
هرچند دوستداشتنی و روون بودن خود کتاب هم بیتاثیر نیست.
این کتاب یه جور شرححال نویسی از هاروکی موراکامی نویسنده ژاپنیه که در اون از ورزشی که سالها با علاقه و هدفمند داره دنبال میکنه صحبت میکنه: "دو" و البته این همه ماجرا نیست؛ چیزی که این کتاب رو خواندنی میکنه انگیزه و تلاشیه که به تصویر کشیده میشه و البته مهمتر از همه حقیقی و واقعیه! یه جورایی خوندنش به آدم امید ادامه دادن و تلاش کردن میده؛ اونم بیشتر از چیزی که _شاید طبیعتا_ تا الان انجام میداده. از طرفی وقتی روایت زندگی یه نویسنده هم باشه خود به خود به جذابیتش اضافه میکنه؛ هرچند نه اونقدر زیاد که بخواد به این هدف مطالعه بشه.
همانطور که گفتم کتاب روونیه و این تاخیر طولانی خونده شدنش به خودش نه بلکه به خوانندهاش برمیگرده و بنابراین چیزی از ارزشهاش کم نمیکنه که هیچ نشون میده که اونقدر خوندنی بوده که بعد از گذشت این مدت کنار گذاشته نشه و یه کتاب دیگه جاشو نگیره فلذا اوصیکم به خوندنش.
#از_دو_که_حرف_میزنم_از_چه_حرف_میزنم
#هاروکی_موراکامی
#ترجمه_مجتبی_ویسی
#مه_سا
من ۵ مهر شروع به خوندن این کتاب کردم و حالا که دقیقا بعد از ۳ ماه تونستم تمومش کنم_با اینکه مدت زیادیه که نتونستم بهطور منظم و هدفمند کتاب بخونم_ از اینکه کنار نذاشتمش و بالاخره تمومش کردم خوشحالم!
شاید اصلا خصلت خود این کتاب باشه، تلاش کردن و تلاش کردن برای به انتها رسیدن، برای لذت بردن نه رکورد زدن!
هرچند دوستداشتنی و روون بودن خود کتاب هم بیتاثیر نیست.
این کتاب یه جور شرححال نویسی از هاروکی موراکامی نویسنده ژاپنیه که در اون از ورزشی که سالها با علاقه و هدفمند داره دنبال میکنه صحبت میکنه: "دو" و البته این همه ماجرا نیست؛ چیزی که این کتاب رو خواندنی میکنه انگیزه و تلاشیه که به تصویر کشیده میشه و البته مهمتر از همه حقیقی و واقعیه! یه جورایی خوندنش به آدم امید ادامه دادن و تلاش کردن میده؛ اونم بیشتر از چیزی که _شاید طبیعتا_ تا الان انجام میداده. از طرفی وقتی روایت زندگی یه نویسنده هم باشه خود به خود به جذابیتش اضافه میکنه؛ هرچند نه اونقدر زیاد که بخواد به این هدف مطالعه بشه.
همانطور که گفتم کتاب روونیه و این تاخیر طولانی خونده شدنش به خودش نه بلکه به خوانندهاش برمیگرده و بنابراین چیزی از ارزشهاش کم نمیکنه که هیچ نشون میده که اونقدر خوندنی بوده که بعد از گذشت این مدت کنار گذاشته نشه و یه کتاب دیگه جاشو نگیره فلذا اوصیکم به خوندنش.