Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
هر چیزی نزد حضرات آل الله (علیهم السّلام) کوچک است
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://www.facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
قرآن میفرماید:
💎 و آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ
🔹و به شما چيزهايى داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود.
(سورهٔ مائده، آیۀ ۲۰)
🔷 در جامعۀ کبیره میخوانیم:
💠 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ
💠 طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم
🔹خدا به شما چیزی را عطا كرد كه به احدى از اهل عالم عطا نكرد.
🔹هر صاحب شرافتى، برای شَرفِ شما سر فرود آورد. و هر سركش متكبّرى به اطاعت شما سر نهاد و هر جبّار گردنکشی برای فضل و كمال شما خاضع شد و همه چيز پيش شما فروتن گشت.
دقت بفرمائید!
🔷 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ:
🔸این چیست که به احدی از عالمین نداده است؛ در حالی که هر چه داده باشد، جزءِ عالمین است؟
🔹دست روی هر چیزی بگذاری، در مقابل حضرات آل الله(علیهم السّلآم) ذلیل است.
🔸چه چیز به آنها داده است در حالی که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ" و "ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم"؟
🔹آن چیز حضورِ خود عطا کننده است تا حضرات آل الله (علیهم السّلآم).
یعنی خدا خودش را داده است.
🔵 نه به این معنا که حضرات بودند و بعد خودش را به آنها داد. هیچ دوئیتی ملحوظ نیست. به همان ولایتی که باطن توحید خدا و حضرات آل الله (علیهم السّلآم) است، حضور خداوند در حضرتشان مشهود است.
🔷 در اذن دخول دوّم مشاهد مشرّفه (در مفاتیح الجنان) میخوانیم:
💠 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِحُكَّامٍ «يَقُومُونَ مَقَامَهُ» لَوْ كَانَ حَاضِرا فِي الْمَكَان
🔹شکر خدایی را که بر ما منّت گذاشت به حــُکّامی (یعنی آل الله ع) که مقام خودش (خودِ خدا) را برایشان اقامه فرمود، اگر خدا حاضر در این مکان (یعنی حرم مطهر حضرات ع) بود.
🔵 اگر خداوند قرار بود در مکانی حاضر باشد، چهارده معصوم (علیهم السّلآم) بود. در حالیکه هیچ مکانی خالی از خداوند نیست و حاضر مطلق اوست.
🔷 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت خاتم الانبیاء رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین علی(علیه السّلآم) میفرمایند:
💠اصْطَفَاهُمْ لِنَفْسِهِ وَ جَعَلَهُمْ خُزَّانَ عِلْمِهِ وَ بُلَغَاءَ عَنْهُ إِلَى خَلْقِهِ «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ»
(📚 تفسیر روایی برهان، ج۴، ص: ۱۹۲)
🔵 «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ» یعنی خداوند، مقام خودش را برای حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اقامه فرموده است.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔷 پناه بر خدا اگر بخواهیم حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را با بهترین مؤمنینِ خدا هم مقایسه کنیم، ولی برای فهم بیشتر عرض می‌کنم که مگر برای مؤمنین نخوانده‌ای که فرمودند:
💠 من کانَ لِلّهِ، کانَ اللهُ لَه
🔹هرکس برای خدا بود، خدا برای اوست.
(📚 بحار الأنوار، ج ۷۹، ص: ۱۹۷)
ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹💎
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
هر چیزی نزد حضرات آل الله (علیهم السّلام) کوچک است
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://www.facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
قرآن میفرماید:
💎 و آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ
🔹و به شما چيزهايى داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود.
(سورهٔ مائده، آیۀ ۲۰)
🔷 در جامعۀ کبیره میخوانیم:
💠 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ
💠 طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم
🔹خدا به شما چیزی را عطا كرد كه به احدى از اهل عالم عطا نكرد.
🔹هر صاحب شرافتى، برای شَرفِ شما سر فرود آورد. و هر سركش متكبّرى به اطاعت شما سر نهاد و هر جبّار گردنکشی برای فضل و كمال شما خاضع شد و همه چيز پيش شما فروتن گشت.
دقت بفرمائید!
🔷 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ:
🔸این چیست که به احدی از عالمین نداده است؛ در حالی که هر چه داده باشد، جزءِ عالمین است؟
🔹دست روی هر چیزی بگذاری، در مقابل حضرات آل الله(علیهم السّلآم) ذلیل است.
🔸چه چیز به آنها داده است در حالی که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ" و "ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم"؟
🔹آن چیز حضورِ خود عطا کننده است تا حضرات آل الله (علیهم السّلآم).
یعنی خدا خودش را داده است.
🔵 نه به این معنا که حضرات بودند و بعد خودش را به آنها داد. هیچ دوئیتی ملحوظ نیست. به همان ولایتی که باطن توحید خدا و حضرات آل الله (علیهم السّلآم) است، حضور خداوند در حضرتشان مشهود است.
🔷 در اذن دخول دوّم مشاهد مشرّفه (در مفاتیح الجنان) میخوانیم:
💠 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِحُكَّامٍ «يَقُومُونَ مَقَامَهُ» لَوْ كَانَ حَاضِرا فِي الْمَكَان
🔹شکر خدایی را که بر ما منّت گذاشت به حــُکّامی (یعنی آل الله ع) که مقام خودش (خودِ خدا) را برایشان اقامه فرمود، اگر خدا حاضر در این مکان (یعنی حرم مطهر حضرات ع) بود.
🔵 اگر خداوند قرار بود در مکانی حاضر باشد، چهارده معصوم (علیهم السّلآم) بود. در حالیکه هیچ مکانی خالی از خداوند نیست و حاضر مطلق اوست.
🔷 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت خاتم الانبیاء رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین علی(علیه السّلآم) میفرمایند:
💠اصْطَفَاهُمْ لِنَفْسِهِ وَ جَعَلَهُمْ خُزَّانَ عِلْمِهِ وَ بُلَغَاءَ عَنْهُ إِلَى خَلْقِهِ «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ»
(📚 تفسیر روایی برهان، ج۴، ص: ۱۹۲)
🔵 «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ» یعنی خداوند، مقام خودش را برای حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اقامه فرموده است.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔷 پناه بر خدا اگر بخواهیم حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را با بهترین مؤمنینِ خدا هم مقایسه کنیم، ولی برای فهم بیشتر عرض می‌کنم که مگر برای مؤمنین نخوانده‌ای که فرمودند:
💠 من کانَ لِلّهِ، کانَ اللهُ لَه
🔹هرکس برای خدا بود، خدا برای اوست.
(📚 بحار الأنوار، ج ۷۹، ص: ۱۹۷)
ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹💎
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔶 در پی بیان بیست و سوّم، ذکر نِکات و سؤالات ذیل، به نظر ضروریست:
🔸 ۱- اگر مطلب فوق را به قسمت اوّل و دوّم تقسیم کنیم، هر دو قسمت درست، اما چطور میشود نتیجه گیری کرد که منظور از 🔻"مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً"🔺 همان قسمت دوّم بیان باشد؟
🔸شاید چیز دیگری‌ست که "مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً" باشد؟
🔷 پاسخ:
🔷 ابتدا، این عبارت را میفرمایند:
💠 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ
🔹تا اینجا را می‌فرمایید که هر چیزی میشود تصوّر کرد. تا اینجای عبارت، برداشتتان صحیح است. اما زیارت دنباله دارد و آن این است:
💠 طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم
🔹این جملات خیلی مهم است و جای دقّت دارد. هرچند جواب را در دنباله فرمودند ولی بیشتر توضیح می‌دهم.
🔷 دو حالت پیش می‌آید:
1️⃣ حالت اوّل:
دنبالۀ زیارت، توضیحِ "آتاکم الله..." باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، این است که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم".
که در این حالت "ذلّ کلّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
2️⃣ حالت دوّم:
دنبالۀ زیارت کاری به "آتاکم الله ..." نداشته باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، یک چیز است و "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم" هم چیز دیگری است.
در این حالت هم باز "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
🔹بنابراین "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" مطلب مهمی است. یک مطلب عام است و اگر خداوند متعال العیاذ بالله از آل الله (علیهم السّلآم) جدا باشد، خدا را هم میگیرد چون حقّ تعالی نیز به نصّ روایات "شیء" است و بلکه حقیقت اشیاء است.
🔸پس اوّلِ زیارت در عبارت "آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ" چه چیزی به حضرات داده است که ذلیل حضرات نباشد؟
🔸آیا جز خدای متعال، چیزی هست که ذلیل حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نباشد؟!
🔺خیلی دقت بفرمایید!
🔹هر چیزی تصوّر کنید، که بفرمایید ذلیل آل الله (علیهم السّلآم) نیست و خدا هم نیست، آن چیز اصلِ خَیر در عالم میشود و با فرمایش حضرات آل الله (ع) که فرموده‌اند:
💠 نحن اصل کلّ خَیر.
🔹ما اصل تمام خَیرها هستیم.
(📚 الكافي، ط - دارالحديث، ج ۱۵، ص: ۵۵۳)
بلا شک منافات دارد.
🔹هر چیزی که خدا نباشد، و ما فوق آل الله (علیهم السّلآم) باشد، آن واسطۀ الهی است و اصل تمام خیرات است.
🔹پاسخهای فراوان دیگری هم برای این سؤال حاضر است اما در این مجموعه مقالات سعی بر ایجاز و ساده بیان کردن است و امیدوار هستم که رعایت این مهمّ صورت بگیرد.
🔷 "کلُّ شَیء" را رها نکنید. که هر چیزی را که در نظر بگیرید، در بر میگیرد.
خیلی مطلب ظریفی است.
🔵 از خوانندگان این مطالب خواهش می‌کنم عجله نکنند! آن قدر این مطلب مهم است که جا دارد مدّتها روی آن وقت بگذارید و فکر کنید.
به صورت جزء جزء قبلاً در بیاناتِ #حقیقة_الولایة مثالهایی از خیرات برایتان ثابت شده است که خارج از وجود حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نیست؛ مانند وحی.
🔹اگر لازم باشد، باز از اوّل شروع بفرمائید🔹
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
🔶 در پی بیان بیست و سوّم، ذکر نِکات و سؤالات ذیل، به نظر ضروریست:
🔸 ۱- اگر مطلب فوق را به قسمت اوّل و دوّم تقسیم کنیم، هر دو قسمت درست، اما چطور میشود نتیجه گیری کرد که منظور از 🔻"مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً"🔺 همان قسمت دوّم بیان باشد؟
🔸شاید چیز دیگری‌ست که "مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً" باشد؟
🔷 پاسخ:
🔷 ابتدا، این عبارت را میفرمایند:
💠 آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ
🔹تا اینجا را می‌فرمایید که هر چیزی میشود تصوّر کرد. تا اینجای عبارت، برداشتتان صحیح است. اما زیارت دنباله دارد و آن این است:
💠 طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم
🔹این جملات خیلی مهم است و جای دقّت دارد. هرچند جواب را در دنباله فرمودند ولی بیشتر توضیح می‌دهم.
🔷 دو حالت پیش می‌آید:
1️⃣ حالت اوّل:
دنبالۀ زیارت، توضیحِ "آتاکم الله..." باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، این است که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم".
که در این حالت "ذلّ کلّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
2️⃣ حالت دوّم:
دنبالۀ زیارت کاری به "آتاکم الله ..." نداشته باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، یک چیز است و "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم" هم چیز دیگری است.
در این حالت هم باز "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
🔹بنابراین "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" مطلب مهمی است. یک مطلب عام است و اگر خداوند متعال العیاذ بالله از آل الله (علیهم السّلآم) جدا باشد، خدا را هم میگیرد چون حقّ تعالی نیز به نصّ روایات "شیء" است و بلکه حقیقت اشیاء است.
🔸پس اوّلِ زیارت در عبارت "آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ" چه چیزی به حضرات داده است که ذلیل حضرات نباشد؟
🔸آیا جز خدای متعال، چیزی هست که ذلیل حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نباشد؟!
🔺خیلی دقت بفرمایید!
🔹هر چیزی تصوّر کنید، که بفرمایید ذلیل آل الله (علیهم السّلآم) نیست و خدا هم نیست، آن چیز اصلِ خَیر در عالم میشود و با فرمایش حضرات آل الله (ع) که فرموده‌اند:
💠 نحن اصل کلّ خَیر.
🔹ما اصل تمام خَیرها هستیم.
(📚 الكافي، ط - دارالحديث، ج ۱۵، ص: ۵۵۳)
بلا شک منافات دارد.
🔹هر چیزی که خدا نباشد، و ما فوق آل الله (علیهم السّلآم) باشد، آن واسطۀ الهی است و اصل تمام خیرات است.
🔹پاسخهای فراوان دیگری هم برای این سؤال حاضر است اما در این مجموعه مقالات سعی بر ایجاز و ساده بیان کردن است و امیدوار هستم که رعایت این مهمّ صورت بگیرد.
🔷 "کلُّ شَیء" را رها نکنید. که هر چیزی را که در نظر بگیرید، در بر میگیرد.
خیلی مطلب ظریفی است.
🔵 از خوانندگان این مطالب خواهش می‌کنم عجله نکنند! آن قدر این مطلب مهم است که جا دارد مدّتها روی آن وقت بگذارید و فکر کنید.
به صورت جزء جزء قبلاً در بیاناتِ #حقیقة_الولایة مثالهایی از خیرات برایتان ثابت شده است که خارج از وجود حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نیست؛ مانند وحی.
🔹اگر لازم باشد، باز از اوّل شروع بفرمائید🔹
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔶 ۲- چرا فقط زیارت امام حسین (علیه السّلآم) تحت قبۀ مطهّرشان ملاقات با خدا در عرش است؟
🔸با این بیان زیبای حضرتعالی، زیارت در حرم هر امامی در هر زمان باید همین باشد، این طور نیست؟
🔷 در مورد زیارت و افضلیتِ حضرات آل الله (ع) بر یکدیگر در مباحثِ #معرفة_بالنورانیة در آینده خواهید خواند.
در اینجا توضیح مختصری داده میشود:
🔹تصوّر افضلیت برای ما همیشه بین دو چیز است که با هم مقایسه شود؛ ولی در عالم نور و بی‌حدّی، مطلب فرق می‌کند. عالم اطلاق و بی‌حدّی یعنی چیزی مقابلش نیست.
🔹حتّی صفات ضد هم به یک جا جمع اند. مثلا غضب و رحمت خداوند، عین شخصی هم هستند و دو مطلب جدا از یکدیگر نیستند که جایی رحمت باشد و تمام شود، و بعدش غضب شروع شود.
چرا که وجود خداوند، وجود مُرکّب نیست که اجزاء داشته باشد که در وصف حقّ تعالی فرمودند "اللَّهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ" (📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج1، ص: 116).
حقّ تعالی وجود بسیط است و اسماء و صفات خداوند، #عین_شخصی هم و عین شخصی ذات هستند.
🔹چون ما در عالم کثرت و تعیّنات هستیم و در همین عالم محدود، طالب معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلآم) می‌باشیم، به تعدّد و حدّ، حضرات (علیهم السّلآم) را دیده‌ایم.
مثلا می‌گوییم «چهارده» معصوم (ع)، یا می‌گوییم حضرت جعفر ابن محمّد (علیه السّلآم)، صادق هستند یا حضرت محمّد ابن علی التّقی (علیه السّلآم)، جواد هستند و یا حضرت محمّد ابن علی الباقر(علیه السّلآم)، باقر العلوم هستند یا امام حسین (علیه السّلآم) سیّدالشهداء هستند.
🔹یا می‌گوییم زیارت آن امام، افضل است و یا حتّی در احادیث این افضلیت را میخوانیم امّا بخاطر آلوده بودن ذهن به معیارات عالم کثرات، متأسّفانه دچار دوئیّت و شرک بین حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌شویم!
🔸آیا این مطلب به این معنی است که بقیۀ حضرات معصومین (ع) صادق نیستند؟ یا جواد نیستند؟ یا باقر العلوم نیستند؟ یا سیّدالشهداء (علیه السّلآم) نیستند؟ یا در صادق بودن از حضرت جعفر ابن محمد (عليه السّلآم) کم دارند؟! یا در جواد بودن از امام محمد تقی (علیه السّلآم) کم دارند؟! و ...
العیاذ بالله اگر چنین باشد. نقص و کمبود به هیچ عنوانی در هیچ یک از حضرات آل الله(ع) معنا ندارد. حضرات معصومین(ع) کمالِ مطلق و مطلقِ کمال میباشند.
🔸پس مشکل کجاست؟
🔹بر حسب زمان و مکان و شئونات دیگر، هر یک از ائمه اطهار (علیهم السّلآم) در ظهورِ فضیلتی برجسته‌تر جلوه کرده‌اند و این به این معنا نیست که سایر ائمه (علیهم السّلآم) آن خیر را نداشتند.
چرا داشتند، امّا به ظهور نیاوردند.
🔸چرا به ظهور نیاوردند؟
🔹این از وحدتشان است. همین که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) نبوّت و رسالت را به ظهور آوردند، دقیقاً به این معناست که مولی علی (علیه السّلآم) نبی هستند و حضرت زهرا (سلآم الله علیها) و سایر آل الله (علیهم السّلآم) نیز.
🔹اگر وحی به پیامبر (صلّی الله علیه و آله) شده و به حضرت زهرا (سلآم الله علیها) صُحُفی داده میشود، دقیقاً یعنی به سایر آل الله (علیهم السّلآم) وحی شده و صحف داده شده است.
🔹این حدیث خیلی مهم است که فرموده‌اند:
💠 اوَّلُنا محمّد و اَوسَطُنا محمد و آخِرُنا محمّد و کُلُنّا محمّد
🔹یعنی یک نور که فرمود:
🌕 کلُّهم نُور ٌ واحد
🔹اگر جویای معرفت، به حدّ و تعیّن در عالم اشارات مانده باشد و در عین حال، قصد معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلآم) کند، ذهن آلوده به معیارات عالمِ حدود، مانع از معرفت خاصّ به حضرات معصومین (علیهم السّلآم) میشود. معیارات و مقیاسات عالم اشارات، با معیارات عالم حقیقت و لااشارهٔ نوری متفاوتند. حقیقت را بایستی به خودش شناخت.
🔹حضرات آل الله (علیهم السّلآم ) حقیقت نوری هستند. در حقیقتِ نوری، حدّی ملحوظ و مفروض نیست. که العیاذ بالله بگوییم نور امامی شروع میشود و به جایی ختم می‌گردد، و آنگاه نور امام دیگری شروع میشود. که تصوّر کنیم، امام بعدی خصوصیات امام قبلی را ندارد.
🌕 پس این چهارده نور شدن، تعدّد و کثرت ظلمتی -که در عالم اعداد با آن آشنا هستیم- نیست. بلکه جوشش و تجلّی نوری حضرات است که در عالم تعیّنات، به شماره می‌آیند.
🔆 «چهارده» نور که می‌شماریم، #تعدد_نوری است، نه تعدّد حدّی و به عبارت قرآنی "نورٌ علی نور" است.
🌈 قضیۀ "منشور" را قبلاً عرض کرده‌ام و ان شاء الله خاطرتان هست (که یک نور واحد است امّا جلَواتِ متعدّد و در واقع تعدّد نوری در تابیدن به منشور، متجلّی میشود. و مطلب، فوق این مثال است).
🔹در احادیث خلقت نوری، حضرات معصومین (علیهم السّلآم) فرموده‌اند که ما نور واحدی بودیم که از نور خداوند مُشتق شدیم و بعد، این نورِ واحد نصف شد و خداوند به نصف آن فرمود:
💠 "محمّد (ص) باش"
🔹و به نصفی دیگر فرمود:
💠 "علی (ع) باش"
🔹و از این رو رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمودند:
علی (علیه السّلآم) از من است و من از علی (ع) هستم.
🔹
🔶 ۲- چرا فقط زیارت امام حسین (علیه السّلآم) تحت قبۀ مطهّرشان ملاقات با خدا در عرش است؟
🔸با این بیان زیبای حضرتعالی، زیارت در حرم هر امامی در هر زمان باید همین باشد، این طور نیست؟
🔷 در مورد زیارت و افضلیتِ حضرات آل الله (ع) بر یکدیگر در مباحثِ #معرفة_بالنورانیة در آینده خواهید خواند.
در اینجا توضیح مختصری داده میشود:
🔹تصوّر افضلیت برای ما همیشه بین دو چیز است که با هم مقایسه شود؛ ولی در عالم نور و بی‌حدّی، مطلب فرق می‌کند. عالم اطلاق و بی‌حدّی یعنی چیزی مقابلش نیست.
🔹حتّی صفات ضد هم به یک جا جمع اند. مثلا غضب و رحمت خداوند، عین شخصی هم هستند و دو مطلب جدا از یکدیگر نیستند که جایی رحمت باشد و تمام شود، و بعدش غضب شروع شود.
چرا که وجود خداوند، وجود مُرکّب نیست که اجزاء داشته باشد که در وصف حقّ تعالی فرمودند "اللَّهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ" (📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج1، ص: 116).
حقّ تعالی وجود بسیط است و اسماء و صفات خداوند، #عین_شخصی هم و عین شخصی ذات هستند.
🔹چون ما در عالم کثرت و تعیّنات هستیم و در همین عالم محدود، طالب معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلآم) می‌باشیم، به تعدّد و حدّ، حضرات (علیهم السّلآم) را دیده‌ایم.
مثلا می‌گوییم «چهارده» معصوم (ع)، یا می‌گوییم حضرت جعفر ابن محمّد (علیه السّلآم)، صادق هستند یا حضرت محمّد ابن علی التّقی (علیه السّلآم)، جواد هستند و یا حضرت محمّد ابن علی الباقر(علیه السّلآم)، باقر العلوم هستند یا امام حسین (علیه السّلآم) سیّدالشهداء هستند.
🔹یا می‌گوییم زیارت آن امام، افضل است و یا حتّی در احادیث این افضلیت را میخوانیم امّا بخاطر آلوده بودن ذهن به معیارات عالم کثرات، متأسّفانه دچار دوئیّت و شرک بین حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌شویم!
🔸آیا این مطلب به این معنی است که بقیۀ حضرات معصومین (ع) صادق نیستند؟ یا جواد نیستند؟ یا باقر العلوم نیستند؟ یا سیّدالشهداء (علیه السّلآم) نیستند؟ یا در صادق بودن از حضرت جعفر ابن محمد (عليه السّلآم) کم دارند؟! یا در جواد بودن از امام محمد تقی (علیه السّلآم) کم دارند؟! و ...
العیاذ بالله اگر چنین باشد. نقص و کمبود به هیچ عنوانی در هیچ یک از حضرات آل الله(ع) معنا ندارد. حضرات معصومین(ع) کمالِ مطلق و مطلقِ کمال میباشند.
🔸پس مشکل کجاست؟
🔹بر حسب زمان و مکان و شئونات دیگر، هر یک از ائمه اطهار (علیهم السّلآم) در ظهورِ فضیلتی برجسته‌تر جلوه کرده‌اند و این به این معنا نیست که سایر ائمه (علیهم السّلآم) آن خیر را نداشتند.
چرا داشتند، امّا به ظهور نیاوردند.
🔸چرا به ظهور نیاوردند؟
🔹این از وحدتشان است. همین که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) نبوّت و رسالت را به ظهور آوردند، دقیقاً به این معناست که مولی علی (علیه السّلآم) نبی هستند و حضرت زهرا (سلآم الله علیها) و سایر آل الله (علیهم السّلآم) نیز.
🔹اگر وحی به پیامبر (صلّی الله علیه و آله) شده و به حضرت زهرا (سلآم الله علیها) صُحُفی داده میشود، دقیقاً یعنی به سایر آل الله (علیهم السّلآم) وحی شده و صحف داده شده است.
🔹این حدیث خیلی مهم است که فرموده‌اند:
💠 اوَّلُنا محمّد و اَوسَطُنا محمد و آخِرُنا محمّد و کُلُنّا محمّد
🔹یعنی یک نور که فرمود:
🌕 کلُّهم نُور ٌ واحد
🔹اگر جویای معرفت، به حدّ و تعیّن در عالم اشارات مانده باشد و در عین حال، قصد معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلآم) کند، ذهن آلوده به معیارات عالمِ حدود، مانع از معرفت خاصّ به حضرات معصومین (علیهم السّلآم) میشود. معیارات و مقیاسات عالم اشارات، با معیارات عالم حقیقت و لااشارهٔ نوری متفاوتند. حقیقت را بایستی به خودش شناخت.
🔹حضرات آل الله (علیهم السّلآم ) حقیقت نوری هستند. در حقیقتِ نوری، حدّی ملحوظ و مفروض نیست. که العیاذ بالله بگوییم نور امامی شروع میشود و به جایی ختم می‌گردد، و آنگاه نور امام دیگری شروع میشود. که تصوّر کنیم، امام بعدی خصوصیات امام قبلی را ندارد.
🌕 پس این چهارده نور شدن، تعدّد و کثرت ظلمتی -که در عالم اعداد با آن آشنا هستیم- نیست. بلکه جوشش و تجلّی نوری حضرات است که در عالم تعیّنات، به شماره می‌آیند.
🔆 «چهارده» نور که می‌شماریم، #تعدد_نوری است، نه تعدّد حدّی و به عبارت قرآنی "نورٌ علی نور" است.
🌈 قضیۀ "منشور" را قبلاً عرض کرده‌ام و ان شاء الله خاطرتان هست (که یک نور واحد است امّا جلَواتِ متعدّد و در واقع تعدّد نوری در تابیدن به منشور، متجلّی میشود. و مطلب، فوق این مثال است).
🔹در احادیث خلقت نوری، حضرات معصومین (علیهم السّلآم) فرموده‌اند که ما نور واحدی بودیم که از نور خداوند مُشتق شدیم و بعد، این نورِ واحد نصف شد و خداوند به نصف آن فرمود:
💠 "محمّد (ص) باش"
🔹و به نصفی دیگر فرمود:
💠 "علی (ع) باش"
🔹و از این رو رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمودند:
علی (علیه السّلآم) از من است و من از علی (ع) هستم.
🔹
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🔹
.
💠 فأَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ النُّورَ أَنْ يُشَقَّ فَقَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ مُحَمَّداً وَ قَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ عَلِيّاً فَمِنْهَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِی
🔷 دقّت بفرمایید که قبل از نصف شدن و نامگذاری، یک نور بودند. از این وحدت خارج نشوید.
🔹هنوز هم "کُلُّهُم نورُ واحد" هستند و هر یک از معصومین (علیهم السّلآم)، تمام خصوصیت معصوم دیگر را به تمامیّت دارا هستند. منتها در عالم تعیّنات و اشارات که ما درگیر آن هستیم، حساب کار فرق می‌کند.
🔹پس به بیان ساده و در مرتبه‌ای از معرفت عرض می‌کنم که به حسب ما فرق می‌کنند نه به حسب حضرات آل الله (علیهم السّلآم)🔹
🔹پس مختصراً و در نتیجه گیری این طور عرض میشود که مثلاً اگر حضرت امام حسین (علیه السّلآم) را سیّدالشهداء خطاب میکنیم، این به این معنا نیست که مثلاً امام حسن مجتبی (علیه السّلآم) در شهادت، نعوذ بالله چیزی کم از امام حسین (علیه السّلآم) دارند که فرمود:
💠 الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَانِ قَامَا أَوْ قَعَدَا
🔹امام حسن (علیه السّلآم) و امام حسین (علیه السّلآم)، دو امام هستند چه ایستاده و چه نشسته.
🔷 یا برای حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) بدانیم:
🔹در پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) باید تمام سیزده معصوم دیگر را ببینید. مگر نفرمودند:
💠 لحمُهُم لَحمی و دَمُهُم دَمی
لحمِ(گوشت) که بیان ظاهر است و دَم (خون) که بیان باطن است، دو متقابل هستند و همهٔ موارد را میگیرد.
🔹یا فرمودند:
💠 انّهم مِنّی و أنا مِنهم
🔷 این عبارات، بیانگرِ این حقیقت است که اگر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) را دیدی، باید تمام اهل بیت (علیهم السّلآم) را در آن حضرت بیابی و این مطلب برای هر یک از حضرات آل الله (علیهم السّلآم) صادق است.
🔹یک نور واحد بودن یعنی همین.
🔷در آخر به آیۀ ۴۸ سورۀ زخرف دقّت بفرمائید:
💎 و ما نُريهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها
🔹و ما هيچ آيه‌ای را به ايشان ننموديم مگر آنكه از آيۀ قبلى بزرگتر بود.
🔸سؤال میشود که کدام آیه را میفرماید؟
🔹هر آیه را اشاره کنی، خود آن آیه است که نازل شده است.
یا هر آیه‌ای را که اشاره کنی، آن اُختی (خواهری) است که اکبر است.
پس هر آیه‌ای اکبر است. یعنی اصغر ندارد. اکبر در اکبر است. بزرگتر در بزرگتر است.
🌕 از خدا بخواهیم که "معرفت به نورانیّت" آل الله (علیهم السّلآم) را نصیبمان کند. که معرفت به حضرات آل الله (علیهم السّلآم) جز بالنورانیّة ممکن نیست. و تا وقتی در عالم حدود و تعیّنات تصوّر میکنیم، ذهنمان مشوب به حدود است و در نتیجه فهم عالم نور، نشدنی است.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
.
💠 فأَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ النُّورَ أَنْ يُشَقَّ فَقَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ مُحَمَّداً وَ قَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ عَلِيّاً فَمِنْهَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِی
🔷 دقّت بفرمایید که قبل از نصف شدن و نامگذاری، یک نور بودند. از این وحدت خارج نشوید.
🔹هنوز هم "کُلُّهُم نورُ واحد" هستند و هر یک از معصومین (علیهم السّلآم)، تمام خصوصیت معصوم دیگر را به تمامیّت دارا هستند. منتها در عالم تعیّنات و اشارات که ما درگیر آن هستیم، حساب کار فرق می‌کند.
🔹پس به بیان ساده و در مرتبه‌ای از معرفت عرض می‌کنم که به حسب ما فرق می‌کنند نه به حسب حضرات آل الله (علیهم السّلآم)🔹
🔹پس مختصراً و در نتیجه گیری این طور عرض میشود که مثلاً اگر حضرت امام حسین (علیه السّلآم) را سیّدالشهداء خطاب میکنیم، این به این معنا نیست که مثلاً امام حسن مجتبی (علیه السّلآم) در شهادت، نعوذ بالله چیزی کم از امام حسین (علیه السّلآم) دارند که فرمود:
💠 الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَانِ قَامَا أَوْ قَعَدَا
🔹امام حسن (علیه السّلآم) و امام حسین (علیه السّلآم)، دو امام هستند چه ایستاده و چه نشسته.
🔷 یا برای حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) بدانیم:
🔹در پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) باید تمام سیزده معصوم دیگر را ببینید. مگر نفرمودند:
💠 لحمُهُم لَحمی و دَمُهُم دَمی
لحمِ(گوشت) که بیان ظاهر است و دَم (خون) که بیان باطن است، دو متقابل هستند و همهٔ موارد را میگیرد.
🔹یا فرمودند:
💠 انّهم مِنّی و أنا مِنهم
🔷 این عبارات، بیانگرِ این حقیقت است که اگر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) را دیدی، باید تمام اهل بیت (علیهم السّلآم) را در آن حضرت بیابی و این مطلب برای هر یک از حضرات آل الله (علیهم السّلآم) صادق است.
🔹یک نور واحد بودن یعنی همین.
🔷در آخر به آیۀ ۴۸ سورۀ زخرف دقّت بفرمائید:
💎 و ما نُريهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها
🔹و ما هيچ آيه‌ای را به ايشان ننموديم مگر آنكه از آيۀ قبلى بزرگتر بود.
🔸سؤال میشود که کدام آیه را میفرماید؟
🔹هر آیه را اشاره کنی، خود آن آیه است که نازل شده است.
یا هر آیه‌ای را که اشاره کنی، آن اُختی (خواهری) است که اکبر است.
پس هر آیه‌ای اکبر است. یعنی اصغر ندارد. اکبر در اکبر است. بزرگتر در بزرگتر است.
🌕 از خدا بخواهیم که "معرفت به نورانیّت" آل الله (علیهم السّلآم) را نصیبمان کند. که معرفت به حضرات آل الله (علیهم السّلآم) جز بالنورانیّة ممکن نیست. و تا وقتی در عالم حدود و تعیّنات تصوّر میکنیم، ذهنمان مشوب به حدود است و در نتیجه فهم عالم نور، نشدنی است.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔶۳- چرا باید حدیثی باشد که این فضیلت عظیم را منحصر کند به روز عرفه (زمان) و به حرم امام حسین (علیه السّلآم)؟
🔸چرا نفرمودند هر زمان، هر امام معصوم (ع) را در حرمش زیارت کنید، خدا را در عرش زیارت کرده‌اید؟
🔸البته باز شَرف مکان قابل توجیه است، ولی شَرف زمان چگونه است؟
پاسخ:
[پاسخی که داده میشود با در نظر گرفتن این مرتبه از معارف است که تا بدینجا بیان شد]
🔷 این به خاطر امام نیست، به خاطر خود ماست.
🔹در فلان زمان این مائیم که بلوغ یافته‌ایم و تمام وجودمان در طلبِ آن مطلوب مهیّا میشود. پس وجهش را در خودمان باید ببینیم.
🔹امام، وجودِ متغیّر نیست. وجود ثابت است. البته ثابت حقیقی.
هیچ مکان و زمانی برای او فرقی نمی‌کند. حتّی وقتی می‌گوئیم کربلا شرافت دارد، خودِ کربلا به امام شرافت نمی‌دهد بلکه این امام است که کربلا را شریف کرده است.
منتها چون موضوع، ظاهر شدنِ تامّۀ وحدت از آن خلوت به جلوت است، باید همه برای کسب شرافت به کربلا بروند. و این مطلب گوشه‌ای از بیان "کلُّ ارض کربلا"ست.
🔹در مورد زمان:
مثلاً زیارت امام حسین (علیه السّلآم) در عرفه و پانزده شعبان آن قدر شرافت دارد، که در روایت است که اگر زیارت کردی، برو که هر چه بود، داده شد (نقل به مضمون).
🔸چرا در عرفه؟
🔹چون در این زمان، من و شما در مسیرِ عرفانِ حقّ تعالی هستیم.
🔵 عرفه، شناخت مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) است و کربلا، «معلّیٰ» به «علی» علیه السلام است. پس به زیارت سرّ مولی، یعنی حضرت سید الشهدا علیه السلام در کربلای معلّیٰ می رویم تا حقیقت حق، مولی امیرالمؤمنین علیه السلام را بشناسیم.
🔹در حدیث هست که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در روز عرفه به معراج رفته (یکی از معراجها) و در هجدهم ذی الحجّه، ولایت حضرت مولی علی (علیه السّلآم) را ابلاغ فرمودند.
(📚 أمالي الصدوق، ص: ۳۵۴)
🔹و اسراری در این حدیث است که اگر خدا خواست، بیانش روزیمان میشود.
🔹پس در این مرتبه از پاسخ عرض میشود که این ما هستیم که در زمان و مکان می‌رسیم.
حضرات آل الله (علیهم السّلآم ) تحت هیچ قیدی نیستند. هیچ قیدی!
🔹قبلاً در بحث معیار بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، خداوند مطالبی را مرحمت کرد و عرض شد که حضرات آل الله (علیهم السّلآم) معیارند، نه ذوالمعیار (بیان یازدهم همین مقالات).
یعنی تحتِ تطبیق با هیچ امر و شیئی نیستند؛ چون فوق خودشان چیزی نیست.
یک جــــــــــرعـه بنوش از لبِ ساغـــــــر ما
تا ره ببـــــری به کوچـــــــــۀ دلبـــــــــر ما
هی در نزن این خانه و آن خـانه که نیست
خـوشتــر ز در میکــــــدۀ حیــــــــــدر ما
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
🔶۳- چرا باید حدیثی باشد که این فضیلت عظیم را منحصر کند به روز عرفه (زمان) و به حرم امام حسین (علیه السّلآم)؟
🔸چرا نفرمودند هر زمان، هر امام معصوم (ع) را در حرمش زیارت کنید، خدا را در عرش زیارت کرده‌اید؟
🔸البته باز شَرف مکان قابل توجیه است، ولی شَرف زمان چگونه است؟
پاسخ:
[پاسخی که داده میشود با در نظر گرفتن این مرتبه از معارف است که تا بدینجا بیان شد]
🔷 این به خاطر امام نیست، به خاطر خود ماست.
🔹در فلان زمان این مائیم که بلوغ یافته‌ایم و تمام وجودمان در طلبِ آن مطلوب مهیّا میشود. پس وجهش را در خودمان باید ببینیم.
🔹امام، وجودِ متغیّر نیست. وجود ثابت است. البته ثابت حقیقی.
هیچ مکان و زمانی برای او فرقی نمی‌کند. حتّی وقتی می‌گوئیم کربلا شرافت دارد، خودِ کربلا به امام شرافت نمی‌دهد بلکه این امام است که کربلا را شریف کرده است.
منتها چون موضوع، ظاهر شدنِ تامّۀ وحدت از آن خلوت به جلوت است، باید همه برای کسب شرافت به کربلا بروند. و این مطلب گوشه‌ای از بیان "کلُّ ارض کربلا"ست.
🔹در مورد زمان:
مثلاً زیارت امام حسین (علیه السّلآم) در عرفه و پانزده شعبان آن قدر شرافت دارد، که در روایت است که اگر زیارت کردی، برو که هر چه بود، داده شد (نقل به مضمون).
🔸چرا در عرفه؟
🔹چون در این زمان، من و شما در مسیرِ عرفانِ حقّ تعالی هستیم.
🔵 عرفه، شناخت مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) است و کربلا، «معلّیٰ» به «علی» علیه السلام است. پس به زیارت سرّ مولی، یعنی حضرت سید الشهدا علیه السلام در کربلای معلّیٰ می رویم تا حقیقت حق، مولی امیرالمؤمنین علیه السلام را بشناسیم.
🔹در حدیث هست که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در روز عرفه به معراج رفته (یکی از معراجها) و در هجدهم ذی الحجّه، ولایت حضرت مولی علی (علیه السّلآم) را ابلاغ فرمودند.
(📚 أمالي الصدوق، ص: ۳۵۴)
🔹و اسراری در این حدیث است که اگر خدا خواست، بیانش روزیمان میشود.
🔹پس در این مرتبه از پاسخ عرض میشود که این ما هستیم که در زمان و مکان می‌رسیم.
حضرات آل الله (علیهم السّلآم ) تحت هیچ قیدی نیستند. هیچ قیدی!
🔹قبلاً در بحث معیار بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، خداوند مطالبی را مرحمت کرد و عرض شد که حضرات آل الله (علیهم السّلآم) معیارند، نه ذوالمعیار (بیان یازدهم همین مقالات).
یعنی تحتِ تطبیق با هیچ امر و شیئی نیستند؛ چون فوق خودشان چیزی نیست.
یک جــــــــــرعـه بنوش از لبِ ساغـــــــر ما
تا ره ببـــــری به کوچـــــــــۀ دلبـــــــــر ما
هی در نزن این خانه و آن خـانه که نیست
خـوشتــر ز در میکــــــدۀ حیــــــــــدر ما
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
Audio
علي غفوري كربلايي
🎤
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مـــــــــدح
🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مـــــــــدح
🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
🎤
#محمد_قربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مـــدح
🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#محمد_قربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مـــدح
🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة :
ربّ العالمین، مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم)
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://www.facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
🔵 به لطف خدا، در مورد ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام و پاسخ به برخی از شبهات این خصوص، در مجموعه مقالاتی مطالبی روزی شده که ان شا الله در آینده در این کانال خواهید خواند. امّا در اینجا در حدّ این بیانها، به اشاره‌ای اکتفا میکنیم:
🔷 قرآن میفرماید:
💎 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
💎 قلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ
💎 أنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ
🔹پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست كه توانا و آمرزنده است.
🔹بگو: او خبرى بزرگ است.
🔹[كه] شما از آن روی‌گردانيد.
(سورۀ ص، آیات ۶۶ تا ۶۸)
🔷 قلْ «هُــــوَ» نَبَأٌ عَظيمٌ
🔸کدام «هُــــوَ»؟
🔹 «هُــــوَ» ضمیر است و به مرجع قبل خود برمی‌گردد؛ یعنی همان که در آیۀ قبل فرمود:
💎 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
🔸حالا این «نبأ عظیم» کیست که ربُّ السَّماواتِ و الأرض و آنچه میان آنهاست می‌باشد و او «العَزیزُ و الغفار» است؟
🔷 قرآن میفرماید:
💎 عمَّ يَتَساءَلُونَ
💎 عنِ «النَّبَإِ الْعَظِيمِ»
💎 الَّذِى هُمْ فِيهِ مخُتَلِفُونَ
🔹دربارۀ چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
🔹دربارۀ آن خبر بزرگ.
🔹همان كه همواره در آن اختلاف دارند.
(سورۀ نبأ، آیات ۳-۱)
🔹در حدیث ذیل این آیه آمده است که نبأ عظیم، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلآم) هستند.
💠 كان أمير المؤمنين عليه السّلآم.
(📚 تفسیر روایی برهان، ج ۵، ص: ۵۶۴)
🔷 حرف برای اهلش تمام است!
اما بر این شیرینی‌ها بیشتر بیفزایید:
حضرت موسی بن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 ظاهِرُهُمَا بَشَرِيَّةٌ وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّةٌ، ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى:
💎 و لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبـسُونَ...
👈 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ».
🔹ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم ص و حضرت مولی علی ع) بَشَری و باطنشان لاهوتی است.
در میان مردم به «شکل مردمانِ» این عالم ظاهر می‌شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند و این قول خدای متعال است:
🔹«و بر آنان همان لباسى كه مردمان بپوشند، مى‌پوشانيم»
پس این دو مقام ربّ العالمین هستند.
👈 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
(📚 البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔷 "ربُّ العالمین"، اسمی است از اسماء الهی. و اسماءُ الحُسنی، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند.
🔸چطور اینگونه میشود؟
🔹قبلاً این مطالب گذشته امّا به جهت یادآوری عرض می‌کنم:
🔵 به همان ولایت کلیۀ مطلقۀ الهیّۀ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که عینِ ولایت خداوند است(عین شخصی و نه عین تطبیقی) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 ولايَتي ولايةُ اللَّه
🔹ولایت من، ولایت خداست.
(📚 الأمالي للصدوق، ص: ۶۰۶)
حضرات آل الله (علیهم السّلآم) ربّ العالمین هستند.
ای از عــلـــوِّ ذات، حجّـــت بـــر سماوات و زمین
مَر ذاتِ خود را از غنا، هم مُستعان هم مُستعین
مَربوبِ مستغرَق به ربّ، بر غیر ، «ربّ العالمـین»
الغوث یا نعـمَ المُعین، ایّاکَ نعــبد نســتـــعین
هـــو یــا غیــاثَ المستغیثین، یا امیرالمـؤمنین!
ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹💎
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة :
ربّ العالمین، مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم)
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://www.facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
🔵 به لطف خدا، در مورد ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام و پاسخ به برخی از شبهات این خصوص، در مجموعه مقالاتی مطالبی روزی شده که ان شا الله در آینده در این کانال خواهید خواند. امّا در اینجا در حدّ این بیانها، به اشاره‌ای اکتفا میکنیم:
🔷 قرآن میفرماید:
💎 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
💎 قلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ
💎 أنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ
🔹پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست كه توانا و آمرزنده است.
🔹بگو: او خبرى بزرگ است.
🔹[كه] شما از آن روی‌گردانيد.
(سورۀ ص، آیات ۶۶ تا ۶۸)
🔷 قلْ «هُــــوَ» نَبَأٌ عَظيمٌ
🔸کدام «هُــــوَ»؟
🔹 «هُــــوَ» ضمیر است و به مرجع قبل خود برمی‌گردد؛ یعنی همان که در آیۀ قبل فرمود:
💎 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
🔸حالا این «نبأ عظیم» کیست که ربُّ السَّماواتِ و الأرض و آنچه میان آنهاست می‌باشد و او «العَزیزُ و الغفار» است؟
🔷 قرآن میفرماید:
💎 عمَّ يَتَساءَلُونَ
💎 عنِ «النَّبَإِ الْعَظِيمِ»
💎 الَّذِى هُمْ فِيهِ مخُتَلِفُونَ
🔹دربارۀ چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
🔹دربارۀ آن خبر بزرگ.
🔹همان كه همواره در آن اختلاف دارند.
(سورۀ نبأ، آیات ۳-۱)
🔹در حدیث ذیل این آیه آمده است که نبأ عظیم، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلآم) هستند.
💠 كان أمير المؤمنين عليه السّلآم.
(📚 تفسیر روایی برهان، ج ۵، ص: ۵۶۴)
🔷 حرف برای اهلش تمام است!
اما بر این شیرینی‌ها بیشتر بیفزایید:
حضرت موسی بن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 ظاهِرُهُمَا بَشَرِيَّةٌ وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّةٌ، ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى:
💎 و لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبـسُونَ...
👈 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ».
🔹ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم ص و حضرت مولی علی ع) بَشَری و باطنشان لاهوتی است.
در میان مردم به «شکل مردمانِ» این عالم ظاهر می‌شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند و این قول خدای متعال است:
🔹«و بر آنان همان لباسى كه مردمان بپوشند، مى‌پوشانيم»
پس این دو مقام ربّ العالمین هستند.
👈 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
(📚 البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔷 "ربُّ العالمین"، اسمی است از اسماء الهی. و اسماءُ الحُسنی، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند.
🔸چطور اینگونه میشود؟
🔹قبلاً این مطالب گذشته امّا به جهت یادآوری عرض می‌کنم:
🔵 به همان ولایت کلیۀ مطلقۀ الهیّۀ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که عینِ ولایت خداوند است(عین شخصی و نه عین تطبیقی) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 ولايَتي ولايةُ اللَّه
🔹ولایت من، ولایت خداست.
(📚 الأمالي للصدوق، ص: ۶۰۶)
حضرات آل الله (علیهم السّلآم) ربّ العالمین هستند.
ای از عــلـــوِّ ذات، حجّـــت بـــر سماوات و زمین
مَر ذاتِ خود را از غنا، هم مُستعان هم مُستعین
مَربوبِ مستغرَق به ربّ، بر غیر ، «ربّ العالمـین»
الغوث یا نعـمَ المُعین، ایّاکَ نعــبد نســتـــعین
هـــو یــا غیــاثَ المستغیثین، یا امیرالمـؤمنین!
ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹💎
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
🔶 سوالاتی در پیِ بیان بیست و چهارم:
🔸1- حضرت موسی ابن جعفر (علیهما السّلام) فرمودند: «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
🔸منظور از #مقام_چیست ؟ یعنی چرا مستقیماً نفرمودند: «فَهُمَا رَبِّ الْعَالَمِينَ»؟
🔷 بحمد الله به بیانهای دیگر، "ربُّ العالمین" بودن حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اثبات شده است؛ ولی ان شاء الله از این کلام هم، جواب سؤالی که فرمود‌ه‌اید، داده میشود و ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، اثبات.
🔹ما در عالم حدود، تخته بندیم و تا زمانی که با معیارهای عالم حدود به سراغ معارف می‌رویم، دچار اشکال می‌شویم.
مانند اینکه با باسکول چند تنی بخواهیم چند مثقال طلای بسیار ارزشمند را وزن کنیم.
🔹بایستی معیارهای عالم پائین را برای عالم بالا -که اِشراف و تفوُّق بر عالم حدود دارد- ، بکار نبریم.
🔷 با این مقدّمه وقتی گفته میشود: "مقامُ ربّ العالمین"، ذهنِ محدود ما "ربّ العالمین" را در جایی در نظر میگیرد و آنگاه "مقام ربّ العالمین" را چیزی جدا از ربّ العالمین می‌داند و یا در حیثیتِ فرق به آن نگاه می‌کند.
🔹امّا مطلب این است که مقام، محلِّ اقامه است و تا محلِّ اقامه نباشد، اصلاً ربُّ العالمینی نخواهد بود.
🔹من می‌گویم "جواد". اما شما هیچ مسمّایی برای این اسم در نظر نگیرید!
حالا "جواد" چه جایگاهی دارد جز اینکه یک کلمه است و هیچ چیزی را تداعی نمی‌کند؟!
🔹دقیق شوید که دیگر "جواد"، اسم هم نیست. زیرا اسم، حتماً مُسمّی می‌خواهد و مسمّی حتماً اسم می‌خواهد. و الّا "جواد" تنها یک لفظ است.
اما وقتی گفتیم "جواد" و مثلاً آقا جواد، دوستِ شما را نشان دادیم یا تصوّر کردیم، آنگاه "جواد" یک کلمه نیست، بلکه اسم است و اشاره به مسمّایی می‌کند.
🔹"ربُّ العالمین" هم همین طور است. "ربُّ العالمین" اولاً اسم است و به نفــْـسِ اینکه اسم است، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند که فرمودند:
💠 نحنُ و اللهِ الأسماءُ الحُسنی.
🔹ثانیاً "ربُّ العالمین" جایگاهی برای اقامه دارد؛ یعنی بایستی در مقامی تجلــّـی کند. آن مقامِ تجلّی، "مقام ربّ العالمین" است.
🔸حالا شاید یک سؤال به ذهن مبارک شما یا کسی خطور کند و آن این است که شما می‌فرمایید "من بودم و پدرم نام مرا جواد گذاشت"، پس حتماً خدا بود و آل الله (علیهم السّلآم) را بعداً اسم خود قرار داد؟
🔹عرض می‌کنم که اسماء حضرت حقّ، «توقیفی» است. و از بیرون حضرت حقّ نیست که بر حضرت حقّ گذاشته شود؛ بلکه از خودِ حضرت حقّ بر حضرت حقّ واقع میشود. و از بین متوقف بر ذات حق تعالی است و در نتیجه اسم توقیفی است.
👈🏻این نکته همان است که هر چند کوتاه، امّا اگر به لطف خدا درست فهم شود، بسیاری از اشکالات، حل شده و دیگر حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را بیرون از الله یا در دوئیّتِ با الله نخواهیم دید.
🔷 یکی دیگر از سخنانی که برای اثباتِ رَبّ بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌توان بیان کرد، در این آیۀ قرآن است:
💎 و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها
🔹و زمين به نور پروردگارش روشن گردد.
(سورۀ زمر، آیۀ ۶۹)
🔹امام صادق (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 «رب الأرض يعني إمام الأرض»
(📚 البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۷۳۳)
🔹و در جامعۀ کبیره نیز میخوانیم:
💠 و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُم.
و زمين به نور شما آل الله (علیکم السّلآم) روشن گردد.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
🔶 سوالاتی در پیِ بیان بیست و چهارم:
🔸1- حضرت موسی ابن جعفر (علیهما السّلام) فرمودند: «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
🔸منظور از #مقام_چیست ؟ یعنی چرا مستقیماً نفرمودند: «فَهُمَا رَبِّ الْعَالَمِينَ»؟
🔷 بحمد الله به بیانهای دیگر، "ربُّ العالمین" بودن حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اثبات شده است؛ ولی ان شاء الله از این کلام هم، جواب سؤالی که فرمود‌ه‌اید، داده میشود و ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، اثبات.
🔹ما در عالم حدود، تخته بندیم و تا زمانی که با معیارهای عالم حدود به سراغ معارف می‌رویم، دچار اشکال می‌شویم.
مانند اینکه با باسکول چند تنی بخواهیم چند مثقال طلای بسیار ارزشمند را وزن کنیم.
🔹بایستی معیارهای عالم پائین را برای عالم بالا -که اِشراف و تفوُّق بر عالم حدود دارد- ، بکار نبریم.
🔷 با این مقدّمه وقتی گفته میشود: "مقامُ ربّ العالمین"، ذهنِ محدود ما "ربّ العالمین" را در جایی در نظر میگیرد و آنگاه "مقام ربّ العالمین" را چیزی جدا از ربّ العالمین می‌داند و یا در حیثیتِ فرق به آن نگاه می‌کند.
🔹امّا مطلب این است که مقام، محلِّ اقامه است و تا محلِّ اقامه نباشد، اصلاً ربُّ العالمینی نخواهد بود.
🔹من می‌گویم "جواد". اما شما هیچ مسمّایی برای این اسم در نظر نگیرید!
حالا "جواد" چه جایگاهی دارد جز اینکه یک کلمه است و هیچ چیزی را تداعی نمی‌کند؟!
🔹دقیق شوید که دیگر "جواد"، اسم هم نیست. زیرا اسم، حتماً مُسمّی می‌خواهد و مسمّی حتماً اسم می‌خواهد. و الّا "جواد" تنها یک لفظ است.
اما وقتی گفتیم "جواد" و مثلاً آقا جواد، دوستِ شما را نشان دادیم یا تصوّر کردیم، آنگاه "جواد" یک کلمه نیست، بلکه اسم است و اشاره به مسمّایی می‌کند.
🔹"ربُّ العالمین" هم همین طور است. "ربُّ العالمین" اولاً اسم است و به نفــْـسِ اینکه اسم است، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند که فرمودند:
💠 نحنُ و اللهِ الأسماءُ الحُسنی.
🔹ثانیاً "ربُّ العالمین" جایگاهی برای اقامه دارد؛ یعنی بایستی در مقامی تجلــّـی کند. آن مقامِ تجلّی، "مقام ربّ العالمین" است.
🔸حالا شاید یک سؤال به ذهن مبارک شما یا کسی خطور کند و آن این است که شما می‌فرمایید "من بودم و پدرم نام مرا جواد گذاشت"، پس حتماً خدا بود و آل الله (علیهم السّلآم) را بعداً اسم خود قرار داد؟
🔹عرض می‌کنم که اسماء حضرت حقّ، «توقیفی» است. و از بیرون حضرت حقّ نیست که بر حضرت حقّ گذاشته شود؛ بلکه از خودِ حضرت حقّ بر حضرت حقّ واقع میشود. و از بین متوقف بر ذات حق تعالی است و در نتیجه اسم توقیفی است.
👈🏻این نکته همان است که هر چند کوتاه، امّا اگر به لطف خدا درست فهم شود، بسیاری از اشکالات، حل شده و دیگر حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را بیرون از الله یا در دوئیّتِ با الله نخواهیم دید.
🔷 یکی دیگر از سخنانی که برای اثباتِ رَبّ بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌توان بیان کرد، در این آیۀ قرآن است:
💎 و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها
🔹و زمين به نور پروردگارش روشن گردد.
(سورۀ زمر، آیۀ ۶۹)
🔹امام صادق (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠 «رب الأرض يعني إمام الأرض»
(📚 البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۷۳۳)
🔹و در جامعۀ کبیره نیز میخوانیم:
💠 و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُم.
و زمين به نور شما آل الله (علیکم السّلآم) روشن گردد.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
#اسماء_توقیفی
🔸2- اینکه #اسماء_الهی_توقیفی_است ، به چه معناست؟
🔷 پاسخ :
یعنی متوقف به ذات است و از بیرون از ذات برای ذات قرار داده نشده است.
با مثال ان شاء الله بهتر معلوم میشود :
ما برای صدا زدن هر چیزی اسمی بر روی آن قرار می‌دهیم.
اسم، در عموم اسم این طور است که از بیرون بر معنایی یا شیئی گذاشته میشود.
مثلا شیئی کُرَوی، با طعمی دلپذیر که بوئی خوش دارد و محصول درختی است که در فلان فصل این شیء را به عنوان میوه ثمر میدهد و این شیء خوشمزه، ویتامین دارد و چه و چه.
خب برای هر بار رساندن این مطلب به مخاطب باید یک صفحه حرف زد که شاید متوجه شود و یا اشتباه متوجه شود!
از این رو بجای یک صفحه صحبت، اسم را جایگزین میکنیم.
🍎 پس از بیرون این شیء، ما برای آن اسم می‌گذاریم و قرارداد میکنیم که بین ما و شما از این به بعد به این شیء، "سیب" بگوییم. این یک اسم‌گذاری وضعی است که اسم را بر مسما وضع میکنیم. یعنی اسم را بر مسما واقع میکنیم.
🍏پس حالا برای صدا زدن و اشاره به این شیء در ذهن و یا در عالم خارج، هر بار می‌گوییم "سیب"، تصوّر سیب و معنایش تداعی میشود.
این قاعدۀ عموم اسم است. اسماء وضعی که از بیرون مسما بر آن واقع میشوند، طبق روایات بیان شده است که "الاسم غیر المسمّیٰ" (الكافي ،ط - الإسلامية، ج1، ص: 87).
🔸حالا سؤال این است:
آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که اسماء الحسنای خدا هستند نیز اینطورند؟
🔹خیر. اسم خداوند مانند اسماء اشیاء نیست که از بیرون او به او واقع شود که حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) میفرمایند "لَا شَيْءٌ يَقَعُ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مِنَ الْأَشْيَاءِ " (خداوند شیئی نیست که اسم چیزی از چیزها بر او واقع شود / تحف العقول، ص: 423).
او «لیس کمثله شیء» است.پس اسماء الحسنای او بر او واقع نشدند.
اگر اسمی را از بیرون خدا تصوّر کردیم و بر خدا واقع نمودیم، مخلوقِ ماست. حتّی اگر حضرات آل الله (ع) را اسماء الحسنی بدانیم ولی عینِ ذات خداوند ندانیم، پس بیرون از ذات دانستیم، پس معرفتی که به خدا پیدا کردیم، ساخته و پرداختۀ ذهن ماست که حضرت صادق (ع) میفرمایند :
💠"كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مَا خَلَا اللَّهَ فَهُوَ مَخْلُوقٌ"💠
هر آنچه نام «چيز» بر او واقع شود جز خدا ، پس آن مخلوقست.
چرا جز خداوند؟
زیرا خداوند، صمد است. پس بیرون ندارد. بنابراین واقع شدن اسم بر او، "واقع" بودن و "حقیقت" بودنِ خودش است. نه اینکه اسماء الحسنی بر او واقع شدند. آنچه هست، همین اسماء الحسناست.
اسم خداوند، از خودِ خدا مشتق شده است (🔻"عَلِيٌّ اشْتُقَّ مِنَ الْعَلِي"🔺).
مثال میزنم:
ذات خداوند حقیقتاً رحیم است و اسم "رحیم"، از شدّت رحیم بودنِ ذات اوست.
🔹ممکن است کسی در عالم، اسمش رحیم باشد؛ ولی اصلاً رحم و مروّت در وجود این شخص محقّق نباشد. این اسم رحیم، با مسمّایش دو تا هستند و اسم «رحیم» را بصورت جعلی و وضعی بر این شخص واقع کردند.
امّا رحیم بودن، ذات خداست. از اینکه ذاتش عین رحیم است، اسمش "رحیم" است. به همین صورت؛ از اینکه ذاتش وَدود است، اسمش "وَدود" است. از اینکه ذاتش علیم است، اسمش "علیم" است و مانند آن.
پس اسمای حق تعالی متوقف بر ذات اوست و بیرون از ذات نباید دنبالش گشت.
🔹اینها اسماء الحسنای حقّ تعالی است که به "حُسنی" (مونث أحسن به معنای نیکوترین)، تحت قانون عمومی اسم و مسمّا واقع نمیشود. بلکه اگر در عِداد و کنار اسمای دیگر می‌آید، برای ترسیم و ایجاد و خلق اسماء دیگر است و خودش فراتر از اسماء عمومی است.
حضرات علیهم السلام میفرمایند:
💠 نحن -واللهِ- الأسماء الحسنی💠
به خدا قسم ما اسماءالحسنی هستیم.
(📚الكافي ج1، ص: 144)
اگر حضرت حقّ فی ذاته "العلی العظیم" است، حضرت مولی امیرالمومنین که اسماء الحسنی هستند، علی العظیم (ع) هستند. یعنی همان علی العظیم بودن مسمّا (یعنی ذات) به حضرات آل الله(ع) ظاهر است.
همانجا که در آیة الکرسی میخوانیم "وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ" (255 بقره). این مسمّا عین اسمش است که حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"أنا العلي العظيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: 257)
(📚مشارق الامان، ص: 153)
اگر حضرت حق،ّ ذاتش رئوف و رحیم است، حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"محمّد الرءوف الرحيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: 257)
(📚مشارق الامان، ص: 153)
اگر حضرت حقّ تعالی 🔹"هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ "🔹 (حدید 3) ، اسماء الحسنای او، حضرت مولی امیرالمومنین (ع) میفرمایند :
🔷"انا الاول و الآخر و الظاهر و الباطن"🔷
(📚 الإختصاص، ص: 163)
🔹
#اسماء_توقیفی
🔸2- اینکه #اسماء_الهی_توقیفی_است ، به چه معناست؟
🔷 پاسخ :
یعنی متوقف به ذات است و از بیرون از ذات برای ذات قرار داده نشده است.
با مثال ان شاء الله بهتر معلوم میشود :
ما برای صدا زدن هر چیزی اسمی بر روی آن قرار می‌دهیم.
اسم، در عموم اسم این طور است که از بیرون بر معنایی یا شیئی گذاشته میشود.
مثلا شیئی کُرَوی، با طعمی دلپذیر که بوئی خوش دارد و محصول درختی است که در فلان فصل این شیء را به عنوان میوه ثمر میدهد و این شیء خوشمزه، ویتامین دارد و چه و چه.
خب برای هر بار رساندن این مطلب به مخاطب باید یک صفحه حرف زد که شاید متوجه شود و یا اشتباه متوجه شود!
از این رو بجای یک صفحه صحبت، اسم را جایگزین میکنیم.
🍎 پس از بیرون این شیء، ما برای آن اسم می‌گذاریم و قرارداد میکنیم که بین ما و شما از این به بعد به این شیء، "سیب" بگوییم. این یک اسم‌گذاری وضعی است که اسم را بر مسما وضع میکنیم. یعنی اسم را بر مسما واقع میکنیم.
🍏پس حالا برای صدا زدن و اشاره به این شیء در ذهن و یا در عالم خارج، هر بار می‌گوییم "سیب"، تصوّر سیب و معنایش تداعی میشود.
این قاعدۀ عموم اسم است. اسماء وضعی که از بیرون مسما بر آن واقع میشوند، طبق روایات بیان شده است که "الاسم غیر المسمّیٰ" (الكافي ،ط - الإسلامية، ج1، ص: 87).
🔸حالا سؤال این است:
آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که اسماء الحسنای خدا هستند نیز اینطورند؟
🔹خیر. اسم خداوند مانند اسماء اشیاء نیست که از بیرون او به او واقع شود که حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) میفرمایند "لَا شَيْءٌ يَقَعُ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مِنَ الْأَشْيَاءِ " (خداوند شیئی نیست که اسم چیزی از چیزها بر او واقع شود / تحف العقول، ص: 423).
او «لیس کمثله شیء» است.پس اسماء الحسنای او بر او واقع نشدند.
اگر اسمی را از بیرون خدا تصوّر کردیم و بر خدا واقع نمودیم، مخلوقِ ماست. حتّی اگر حضرات آل الله (ع) را اسماء الحسنی بدانیم ولی عینِ ذات خداوند ندانیم، پس بیرون از ذات دانستیم، پس معرفتی که به خدا پیدا کردیم، ساخته و پرداختۀ ذهن ماست که حضرت صادق (ع) میفرمایند :
💠"كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مَا خَلَا اللَّهَ فَهُوَ مَخْلُوقٌ"💠
هر آنچه نام «چيز» بر او واقع شود جز خدا ، پس آن مخلوقست.
چرا جز خداوند؟
زیرا خداوند، صمد است. پس بیرون ندارد. بنابراین واقع شدن اسم بر او، "واقع" بودن و "حقیقت" بودنِ خودش است. نه اینکه اسماء الحسنی بر او واقع شدند. آنچه هست، همین اسماء الحسناست.
اسم خداوند، از خودِ خدا مشتق شده است (🔻"عَلِيٌّ اشْتُقَّ مِنَ الْعَلِي"🔺).
مثال میزنم:
ذات خداوند حقیقتاً رحیم است و اسم "رحیم"، از شدّت رحیم بودنِ ذات اوست.
🔹ممکن است کسی در عالم، اسمش رحیم باشد؛ ولی اصلاً رحم و مروّت در وجود این شخص محقّق نباشد. این اسم رحیم، با مسمّایش دو تا هستند و اسم «رحیم» را بصورت جعلی و وضعی بر این شخص واقع کردند.
امّا رحیم بودن، ذات خداست. از اینکه ذاتش عین رحیم است، اسمش "رحیم" است. به همین صورت؛ از اینکه ذاتش وَدود است، اسمش "وَدود" است. از اینکه ذاتش علیم است، اسمش "علیم" است و مانند آن.
پس اسمای حق تعالی متوقف بر ذات اوست و بیرون از ذات نباید دنبالش گشت.
🔹اینها اسماء الحسنای حقّ تعالی است که به "حُسنی" (مونث أحسن به معنای نیکوترین)، تحت قانون عمومی اسم و مسمّا واقع نمیشود. بلکه اگر در عِداد و کنار اسمای دیگر می‌آید، برای ترسیم و ایجاد و خلق اسماء دیگر است و خودش فراتر از اسماء عمومی است.
حضرات علیهم السلام میفرمایند:
💠 نحن -واللهِ- الأسماء الحسنی💠
به خدا قسم ما اسماءالحسنی هستیم.
(📚الكافي ج1، ص: 144)
اگر حضرت حقّ فی ذاته "العلی العظیم" است، حضرت مولی امیرالمومنین که اسماء الحسنی هستند، علی العظیم (ع) هستند. یعنی همان علی العظیم بودن مسمّا (یعنی ذات) به حضرات آل الله(ع) ظاهر است.
همانجا که در آیة الکرسی میخوانیم "وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ" (255 بقره). این مسمّا عین اسمش است که حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"أنا العلي العظيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: 257)
(📚مشارق الامان، ص: 153)
اگر حضرت حق،ّ ذاتش رئوف و رحیم است، حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"محمّد الرءوف الرحيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: 257)
(📚مشارق الامان، ص: 153)
اگر حضرت حقّ تعالی 🔹"هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ "🔹 (حدید 3) ، اسماء الحسنای او، حضرت مولی امیرالمومنین (ع) میفرمایند :
🔷"انا الاول و الآخر و الظاهر و الباطن"🔷
(📚 الإختصاص، ص: 163)
🔹
Forwarded from معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🔹
.
#اسماء_الحسنی ، ظهورِ تامّۀ ذات هستند. حضرات آل الله (ع) که اسماء الحسنی میباشند، از اینکه در وحدتِ معنا هستند و عین معنا میباشند، اسماء الحسنی بوده که حضرت مولی علی (علیه السلام) میفرمایند:
🌸"أنا المعنى الذي لا يقع عليه اسم و لا شبه"🌸
من آن معنی هستم که بر او اسمی و تصوّر و تشبیهی واقع نمیشود.
(📚مشارق الأنوار ، ص: 269)
اسماء الحسنی عین شخصی مسمّا هستند و از بیرون از مسمّا، بر مسمّا واقع نشدند. ما اسماء الحسنی را به مسمّا که ذات خداست واقع نکردیم بلکه ذاتِ خداوند آنطور است که اسماء الحسنی دارد. و آنهم داشتن و مالکیتِ حقیقی، که مملوک چیزی ورایِ مالک نیست.
خداوند است و "اسماء الحسنـا"ی او.
به نحو «مالکیتِ حقیقی» که خداوند، «خودش» را مالک است، این آیۀ شریفه را بخوانید که میفرماید:
🔴"اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" (8 طه)
"الله" کیست؟
🔵میفرماید همان که "لا اله الا هو" است.
همان "الله لا اله الا هو"، چگونه "لا اله الا هو"یی است؟
🔵میفرماید اینگونه که "له الاسماء الحسنی"
اسماء توقیفی مخصوص خداست و آن، اسماءالحسنی است که متوقف بر ذات است و «مِن دون الله» نیست.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
.
#اسماء_الحسنی ، ظهورِ تامّۀ ذات هستند. حضرات آل الله (ع) که اسماء الحسنی میباشند، از اینکه در وحدتِ معنا هستند و عین معنا میباشند، اسماء الحسنی بوده که حضرت مولی علی (علیه السلام) میفرمایند:
🌸"أنا المعنى الذي لا يقع عليه اسم و لا شبه"🌸
من آن معنی هستم که بر او اسمی و تصوّر و تشبیهی واقع نمیشود.
(📚مشارق الأنوار ، ص: 269)
اسماء الحسنی عین شخصی مسمّا هستند و از بیرون از مسمّا، بر مسمّا واقع نشدند. ما اسماء الحسنی را به مسمّا که ذات خداست واقع نکردیم بلکه ذاتِ خداوند آنطور است که اسماء الحسنی دارد. و آنهم داشتن و مالکیتِ حقیقی، که مملوک چیزی ورایِ مالک نیست.
خداوند است و "اسماء الحسنـا"ی او.
به نحو «مالکیتِ حقیقی» که خداوند، «خودش» را مالک است، این آیۀ شریفه را بخوانید که میفرماید:
🔴"اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" (8 طه)
"الله" کیست؟
🔵میفرماید همان که "لا اله الا هو" است.
همان "الله لا اله الا هو"، چگونه "لا اله الا هو"یی است؟
🔵میفرماید اینگونه که "له الاسماء الحسنی"
اسماء توقیفی مخصوص خداست و آن، اسماءالحسنی است که متوقف بر ذات است و «مِن دون الله» نیست.
↪️🆔 @ehsannil
▫️◽️◻️⬜️🔲⬛️◼️◾️▪️
Audio
میلاد حضرت جواد
🎤
#کربلایی_علی_کرباسی ⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#کربلایی_علی_کرباسی ⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد حضرت جواد
🎤
#محمدقربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#محمدقربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد حضرت جواد
🎤
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مولودی تولد حضرت جوادالائمه
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#مرتضی_اصغرزاده ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#مرتضی_اصغرزاده ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#محمدقربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#محمدقربانخوانـــــــی_کربلایـی⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#حسین_مهرچیان ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#حسین_مهرچیان ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#محمد_قربانخانی
#همخوانی
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#علـــی_غفـــــــوری_کربلایـــی ⬆️
#محمد_قربانخانی
#همخوانی
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
Audio
میلاد امیرالمومنین
🎤
#کربلایی_علی_کرباسی ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
#کربلایی_علی_کرباسی ⬆️
#مولودی میلاد امیرالمومنین
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهــا
🆔 @divaneganezeinab
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#کلیپ_تصویـــــــری 🎤
#علی_غفوری_کربلایـی
⬛️بمناسبت شهادت حضرت زینب
سلام الله علیها ⬛️
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهـــــا
💠 @divaneganezeinab 💠
〰〰〰〰
#علی_غفوری_کربلایـی
⬛️بمناسبت شهادت حضرت زینب
سلام الله علیها ⬛️
دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیهـــــا
💠 @divaneganezeinab 💠
〰〰〰〰