🔅


💎『أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتيماً فَآوى』💎 در هر مرتبه‌ای از مراتبِ وجودیِ حضرت رسول اکرم(ص) برقرار و محقّق است و اینطور نیست که؛
صرفاً بعد از تولّد ظاهری حضرت(ص) و در مرتبۀ از دست دادنِ پدر و مادر بزرگوارشان، محقّق باشد. بلکه؛

▣⇦ «يَجِدْكَ» فعلِ مضارع است و دلالت بر استمرار دارد و چون فعل منظور، فعلِ باریتعالی است؛ استمرارِ آن، حقیقی و الهی و مافوقِ زمان است.
این استمرار؛ مستمر و مدام بودنِ ذات و نفس الهی است یعنی به دوامِ ذات الهی؛ 💎《يَجِدْكَ يَتيماً؛ تو را يتيم يافت》💎.

⧯ وجدان کردنِ حقّ، نفس و وجود و ذاتِ حقّ است و این یافتن؛ نه در عالَم ظاهرِ صِرف، بلکه به ذات و نفس باریتعالی، محقّق است که ائمه اطهار(؏) نفس باریتعالی می‌باشند ( ◣『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』◥؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۷، ص۳۳۱).

💎《يَجِدْكَ يَتيماً》💎 یک فعل عادّی یافتن نیست، بلکه وجدانِ وجودی و فعلیّتِ وجود و ذات باریتعالی است.

این یتیم بودن؛ یتیم بودنِ مطلق است که جز برای حضرت رسول اکرم(ص) (منظور؛ همۀ حضراتِ ائمه اطهار ؏) محقّق نیست. چرا که؛
▣⇦ فقط حضراتِ آل الله(؏) هستند که به نصّ شریفِ روایات 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔺بوده،
▣⇦ قبل و بعدی ندارند و اوّل و آخر حقیقی هستند که حضرتِ مولی(؏) به قولِ مطلق می‌فرمایند؛ 🔹『أنا الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ 』🔹 (📚الإختصاص، ص۱۶۳ ) که حقیقتِ 🔷『الْأَوَّلِ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا قَبْلَ لَهُ وَ الْآخِرِ بَعْدَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا بَعْدَ لَهُ』🔷 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۱۴۲) هستند.


◉ #یتیم_مطلق ؛ شخصِ ائمه اطهار(؏) هستند که این یتیم بودن؛ وحدانیّت و مقامِ خلوَت باریتعالی است که از مافوقِ عوالِم ظاهر بوده، و امرِ ذاتی حضرتشان(؏) است، و به خودشان، و در نفسِ خودشان برقرار است.

◉ این یتیمی؛ 《عَیْنُ الوُجود؛ 📚مشارق الأنوار، ص۷۶》 بودن و نفسِ کمال بودنِ آل الله(؏) است. که برای بودن و وجود داشتن، نیازمندِ أبّ و أم نیستند، بلکه به فرزندیِ پدر و مادرِ ظاهر در می‌آیند تا اوّلاً ابوّت و بُنُوَّت به این حضور؛ در عالَم ایجاد و انشاء شود، ثانیاً پدر و مادر گرامی‌شان به این فرزند؛ شرافت یابند.

◉ حضراتِ آل الله(ع) ماقبل و مابعدِ حدّی ندارند. این یتیمی؛ حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 (اخلاص، ۳) است که در حدّ خلوَت آن متوقّف نبوده و به اطلاق علی الاطلاق بودنِ حضرتشان(ع)؛
به نفسِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 بودن، در عالَم اشارات آمده و متولّد می‌شوند و متولّد می‌سازند، در حالیکه؛ یتیم حقیقی و وحدانیّت کبرایِ باریتعالی هستند و حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 می‎‌باشند.

پس چون ائمه اطهار (؏) تنزیل پیدا می‌کنند، أبّ و پدرِ مطلق می‌باشند که حضرت نبی اکرم(ص) می‌فرمایند؛

🔸«أَنَا وَ عَلِيٌّ؏ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»🔸
من و علی؏ پدر این امّت هستیم.
📚عيون أخبار الرضا؏، ج‏۲، ص۸۵

و خداوند سفارش حضرتشان(؏) را می‌فرماید؛
🔶«﴿وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ﴾🔶
و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش كرديم.
📘لقمان؏،۱۴

و در جلوۀ خاکِ اشارات، به کُنیۀ شریفِ «#أبو_تراب» خوانده می‌شوند.

⏎▣ بنابراین؛
حضرات آل الله(؏) که یتیم مطلق هستند؛ در نازلۀ وجودی خود؛ أبّ «پدر و مادرِ خویش» می‌باشند.


🔳فرد و یتیم بودنِ مطلقِ آل الله(؏) اگر در مقام خلوَت بماند؛ هرگز عوالِمی خلق و ایجاد نخواهد شد. اگر أبّ در خلوَتِ یتیم بودن و وحدانیّت خود متوقّف شود؛ اسم و رَسمی از عالَم وجود نخواهد بود. بنابراین؛
🔆 حضرت رسول اکرم(ص) به راسِم بودن عالَم وجود، یتیم بودنِ حقیقی و مطلقِ ائمه اطهار(؏) را هویدا می‌سازند و به نفسِ وجدان یتیم بودنشان در 🔻《يَجِدْكَ يَتيماً》🔺؛ 💎﴿فَـــآوى؛ پس پناه داد﴾💎 محقّق است.


💠 《آوى》؛ #مأوا دادن و جای دادن است.

❒ امّا حضرات آل الله(؏) به شاخصه بودنِ حضرت رسول اکرم(ص) به چه صورت #مأوی یافتند و 💎﴿فَـــآوى﴾💎 چگونه محقّق شده است؟



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامۀ سخن👇🏻✿•༻
🔅

🔅


💎『أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتيماً فَآوى』💎 در هر مرتبه‌ای از مراتبِ وجودیِ حضرت رسول اکرم(ص) برقرار و محقّق است و اینطور نیست که؛
صرفاً بعد از تولّد ظاهری حضرت(ص) و در مرتبۀ از دست دادنِ پدر و مادر بزرگوارشان، محقّق باشد. بلکه؛

▣⇦ «يَجِدْكَ» فعلِ مضارع است و دلالت بر استمرار دارد و چون فعل منظور، فعلِ باریتعالی است؛ استمرارِ آن، حقیقی و الهی و مافوقِ زمان است.
این استمرار؛ مستمر و مدام بودنِ ذات و نفس الهی است یعنی به دوامِ ذات الهی؛ 💎《يَجِدْكَ يَتيماً؛ تو را يتيم يافت》💎.

⧯ یافتن و وجدان کردنِ مخلوقات؛ بعد از وجودِ ایشان است. امّا یافتن و وجدان خداوند؛ خودِ وجودِ خداوند است که وجودِ خداوند؛ خدائیت خداست.
وجدان کردنِ حقّ، وجود و ذات و نفسِ حقّ تعالی است که ائمه اطهار(؏) نفس باریتعالی می‌باشند (◣『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』◥؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۷، ص۳۳۱).

⏎▣ بنابراین؛
💎《يَجِدْكَ يَتيماً》💎 صرفاً در مرتبۀ فعلِ باریتعالی نیست، بلکه وجود و ذات باریتعالی و بلکه فعلیّتِ وجود و خدائیتِ خداوند است.

این یتیم بودن؛ یتیم بودنِ مطلق است که جز برای حضرت رسول اکرم(ص) (منظور؛ همۀ حضراتِ ائمه اطهار ؏) محقّق نیست. چرا که؛
▣⇦ فقط حضراتِ آل الله(؏) هستند که به نصّ شریفِ روایات 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔺بوده،
▣⇦ قبل و بعدی ندارند و اوّل و آخر حقیقی هستند که حضرتِ مولی(؏) به قولِ مطلق می‌فرمایند؛ 🔹『أنا الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ 』🔹 (📚الإختصاص، ص۱۶۳ ) که حقیقتِ 🔷『الْأَوَّلِ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا قَبْلَ لَهُ وَ الْآخِرِ بَعْدَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا بَعْدَ لَهُ』🔷 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۱۴۲) هستند.


◉ #یتیم_مطلق ؛ شخصِ ائمه اطهار(؏) هستند که این یتیم بودن؛ وحدانیّت و مقامِ خلوَت باریتعالی است که از مافوقِ عوالِم ظاهر بوده، و امرِ ذاتی حضرتشان(؏) است، و به خودشان، و در نفسِ خودشان برقرار است.

◉ این یتیمی؛ 《عَیْنُ الوُجود؛ 📚مشارق الأنوار، ص۷۶》 بودن و نفسِ کمال بودنِ آل الله(؏) است. که برای بودن و وجود داشتن، نیازمندِ أبّ و أم نیستند، بلکه به فرزندیِ پدر و مادرِ ظاهر در می‌آیند تا اوّلاً ابوّت و بُنُوَّت به این حضور؛ در عالَم ایجاد و انشاء شود، ثانیاً پدر و مادر گرامی‌شان به این فرزند؛ شرافت یابند.

◉ حضراتِ آل الله(ع) ماقبل و مابعدِ حدّی ندارند. این یتیمی؛ حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 (اخلاص، ۳) است که در حدّ خلوَت آن متوقّف نبوده و به اطلاق علی الاطلاق بودنِ حضرتشان(ع)؛
به نفسِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 بودن، در عالَم اشارات آمده و متولّد می‌شوند و متولّد می‌سازند، در حالیکه؛ یتیم حقیقی و وحدانیّت کبرایِ باریتعالی هستند و حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 می‎‌باشند.

پس چون ائمه اطهار (؏) تنزیل پیدا می‌کنند، أبّ و پدرِ مطلق می‌باشند که حضرت نبی اکرم(ص) می‌فرمایند؛

🔸«أَنَا وَ عَلِيٌّ؏ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»🔸
من و علی؏ پدر این امّت هستیم.
📚عيون أخبار الرضا؏، ج‏۲، ص۸۵

و خداوند سفارش حضرتشان(؏) را می‌فرماید؛
🔶«﴿وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ﴾🔶
و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش كرديم.
📘لقمان؏،۱۴

و در جلوۀ خاکِ اشارات، به کُنیۀ شریفِ «#أبو_تراب» خوانده می‌شوند.

⏎▣ بنابراین؛
حضرات آل الله(؏) که یتیم مطلق هستند؛ در نازلۀ وجودی خود؛ أبّ «پدر و مادرِ خویش» می‌باشند.


🔳فرد و یتیم بودنِ مطلقِ آل الله(؏) اگر در مقام خلوَت بماند؛ هرگز عوالِمی خلق و ایجاد نخواهد شد. اگر أبّ در خلوَتِ یتیم بودن و وحدانیّت خود متوقّف شود؛ اسم و رَسمی از عالَم وجود نخواهد بود. بنابراین؛
🔆 حضرت رسول اکرم(ص) به راسِم بودن عالَم وجود، یتیم بودنِ حقیقی و مطلقِ ائمه اطهار(؏) را هویدا می‌سازند و به نفسِ وجدان یتیم بودنشان در 🔻《يَجِدْكَ يَتيماً》🔺؛ 💎﴿فَـــآوى؛ پس پناه داد﴾💎 محقّق است.


💠《آوى》؛ #مأوا دادن و جای دادن است.

❒ امّا حضرات آل الله(؏) به شاخصه بودنِ حضرت رسول اکرم(ص) به چه صورت #مأوی یافتند و 💎﴿فَـــآوى﴾💎 چگونه محقّق شده است؟



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامۀ سخن👇🏻✿•༻
🔅

🔅


💎『أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتيماً فَآوى』💎 در هر مرتبه‌ای از مراتبِ وجودیِ حضرت رسول اکرم(ص) برقرار و محقّق است و اینطور نیست که؛
صرفاً بعد از تولّد ظاهری حضرت(ص) و در مرتبۀ از دست دادنِ پدر و مادر بزرگوارشان، محقّق باشد. بلکه؛

▣⇦ «يَجِدْكَ» فعلِ مضارع است و دلالت بر استمرار دارد و چون فعل منظور، فعلِ باریتعالی است؛ استمرارِ آن، حقیقی و الهی و مافوقِ زمان است.
این استمرار؛ مستمر و مدام بودنِ ذات و نفس الهی است یعنی به دوامِ ذات الهی؛ 💎《يَجِدْكَ يَتيماً؛ تو را يتيم يافت》💎.

⧯ یافتن و وجدان کردنِ مخلوقات؛ بعد از وجودِ ایشان است. امّا یافتن و وجدان خداوند؛ خودِ وجودِ خداوند است که وجودِ خداوند؛ خدائیت خداست.
وجدان کردنِ حقّ، وجود و ذات و نفسِ حقّ تعالی است که ائمه اطهار(؏) نفس باریتعالی می‌باشند (◣『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』◥؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۷، ص۳۳۱).

⏎▣ بنابراین؛
💎《يَجِدْكَ يَتيماً》💎 صرفاً در مرتبۀ فعلِ باریتعالی نیست، بلکه وجود و ذات باریتعالی و بلکه فعلیّتِ وجود و خدائیتِ خداوند است.

این یتیم بودن؛ یتیم بودنِ مطلق است که جز برای حضرت رسول اکرم(ص) (منظور؛ همۀ حضراتِ ائمه اطهار ؏) محقّق نیست. چرا که؛
▣⇦ فقط حضراتِ آل الله(؏) هستند که به نصّ شریفِ روایات 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔺بوده،
▣⇦ قبل و بعدی ندارند و اوّل و آخر حقیقی هستند که حضرتِ مولی(؏) به قولِ مطلق می‌فرمایند؛ 🔹『أنا الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ 』🔹 (📚الإختصاص، ص۱۶۳ ) که حقیقتِ 🔷『الْأَوَّلِ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا قَبْلَ لَهُ وَ الْآخِرِ بَعْدَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا بَعْدَ لَهُ』🔷 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۱۴۲) هستند.


◉ #یتیم_مطلق ؛ شخصِ ائمه اطهار(؏) هستند که حضرت امام محمد باقر علیه السلام به قول مطلق می‌فرمایند: 🔻«نَحْنُ الْیَتِیم»🔺(📚من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۴۱). این یتیم بودن؛ وحدانیّت و مقامِ خلوَت باریتعالی است که از مافوقِ عوالِم ظاهر بوده، و امرِ ذاتی حضرتشان(؏) است، و به خودشان، و در نفسِ خودشان برقرار است.

◉ این یتیمی؛ 《عَیْنُ الوُجود؛ 📚مشارق الأنوار، ص۷۶》 بودن و نفسِ کمال بودنِ آل الله(؏) است. که برای بودن و وجود داشتن، نیازمندِ أبّ و أم نیستند، بلکه به فرزندیِ پدر و مادرِ ظاهر در می‌آیند تا اوّلاً ابوّت و بُنُوَّت به این حضور؛ در عالَم ایجاد و انشاء شود، ثانیاً پدر و مادر گرامی‌شان به این فرزند؛ شرافت یابند.

◉ حضراتِ آل الله(ع) ماقبل و مابعدِ حدّی ندارند. این یتیمی؛ حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 (اخلاص، ۳) است که در حدّ خلوَت آن متوقّف نبوده و به اطلاق علی الاطلاق بودنِ حضرتشان(ع)؛
به نفسِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 بودن، در عالَم اشارات آمده و متولّد می‌شوند و متولّد می‌سازند، در حالیکه؛ یتیم حقیقی و وحدانیّت کبرایِ باریتعالی هستند و حقیقتِ 💎﴿لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ﴾💎 می‎‌باشند.

پس چون ائمه اطهار (؏) تنزیل پیدا می‌کنند، أبّ و پدرِ مطلق می‌باشند که حضرت نبی اکرم(ص) می‌فرمایند؛

🔸«أَنَا وَ عَلِيٌّ؏ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»🔸
من و علی؏ پدر این امّت هستیم.
📚عيون أخبار الرضا؏، ج‏۲، ص۸۵

و خداوند سفارش حضرتشان(؏) را می‌فرماید؛
🔶«﴿وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ﴾🔶
و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش كرديم.
📘لقمان؏،۱۴

و در جلوۀ خاکِ اشارات، به کُنیۀ شریفِ «#أبو_تراب» خوانده می‌شوند.

⏎▣ بنابراین؛
حضرات آل الله(؏) که یتیم مطلق هستند؛ در نازلۀ وجودی خود؛ أبّ «پدر و مادرِ خویش» می‌باشند.


🔳فرد و یتیم بودنِ مطلقِ آل الله(؏) اگر در مقام خلوَت بماند؛ هرگز عوالِمی خلق و ایجاد نخواهد شد. اگر أبّ در خلوَتِ یتیم بودن و وحدانیّت خود متوقّف شود؛ اسم و رَسمی از عالَم وجود نخواهد بود. بنابراین؛
🔆 حضرت رسول اکرم(ص) به راسِم بودن عالَم وجود، یتیم بودنِ حقیقی و مطلقِ ائمه اطهار(؏) را هویدا می‌سازند و به نفسِ وجدان یتیم بودنشان در 🔻《يَجِدْكَ يَتيماً》🔺؛ 💎﴿فَـــآوى؛ پس پناه داد﴾💎 محقّق است.


💠《آوى》؛ #مأوا دادن و جای دادن است.

❒ امّا حضرات آل الله(؏) به شاخصه بودنِ حضرت رسول اکرم(ص) به چه صورت #مأوی یافتند و 💎﴿فَـــآوى﴾💎 چگونه محقّق شده است؟



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامۀ سخن👇🏻✿•༻
🔅