🍀

و امّا ...
🔰 برای درجاتِ ایمان، حضرت امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🍀"إِنَّ الْإِيمَانَ عَشْرُ دَرَجَاتٍ بِمَنْزِلَةِ السُّلَّمِ يُصْعَدُ مِنْهُ مِرْقَاةً بَعْدَ الْمِرْقَاة"🍀
ایمان همچون #نردبانی است که ده پله دارد و پله‌ها یکی پس از دیگری پیموده می‌شود.
(📚الخصال، ج‏2، ص: 447)

🔲 در ادامۀ حدیث فوق آمده است که #سلمان محمّدی (ص) دارای درجۀ عاشرۀ ایمان است (🔻"وَ سَلْمَانُ فِي الْعَاشِرَةِ"🔺).
حضرتشان، از حضورِ مطلقه در درجات دهگانۀ ایمان، خودِ حقیقتِ "السُّـلـَّـمِ" است (سُلَّم ؛ یعنی نردبانی که صاحبش را در سلامت، و به سلامت، بالا می‌برد).
او #سلمان است و نردبان صعود ایمانیِ "سُلــَّـم".

⚠️یادآور می‌شوم که «نردبان» در عربی [که زبان حقّ و حقیقت است] به لغات مختلفی انشاء شده است. مثلاً «مِدراج» یا «مِرقات». و هرکدام خصوصیّتی دارد. ولی حضرت امام صادق(ع)، "سـُلّم" را می‌فرمایند.


🍃 با این مقدمه در مورد جناب سلمان محمّدی(ص)، به بخشهای از روایتی که مدّ نظر این مقاله است می‌رویم. خوانندگان برای رجوع به تمامی روایت می‌توانید به جلدِ 43 بحار الأنوار، طبع بيروت، صفحۀ 66 رجوع فرموده و در جملاتِ ردّ و بدل شده، و حالات و رفتار بیان شده در این روایت دقت بفرمایند که جایِ تأمّل و دقت، روایات آل الله(ع) است.

در تحلیل عرض می‌شود که؛ حقیقت سلوک و سیر إلی الله، از سمتِ الله و جذبه و اتصال حقّ است. و بعد، سالک در منظر بیرونی، منازلِ سلوکی را طی میکند. به عبارتی؛

تا که از جانب معشوق نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جائی نرسد

یعنی وصال را پیش از طیِ طریق و بلکه در متنِ طیّ طریق ببینید که حقّ تعالی می‌فرماید 🔸"أنا جلیسٌ مَن ذکرني"🔸 یعنی مَن نشسته‌ام کنار کسی که یاد من می‌کند(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏2، ص: 496).
که چون او اوّلاً در جانت نشسته‌، تو ذکر او میکنی.

🔹"وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ "🔹 (و به شما داده است، از هر چه که بخواهید / ابراهیم؏ 34) . که چون او عطا کرد، شما مسئلت می‌کنید.
مسئلت شما، ظهورِ عطای اوست. و عطای او، باطنِ مسئلت شماست.
و دقت بفرما که ؛ یک حقیقتِ مطلقه است که نه بطرفِ حقّ و حدّ او متوقف است که گفته شود #جبر است. و نه بطرف بنده و حدّ او متوقّف است که گفته شود #تفویض است. بلکه حقیقتِ اطلاقی است که ◣『أَمْرٌ بَيْنَ الْأَمْرَيْن』◥ ("لَا جَبْرَ وَ لَا تَفْوِيضَ بَلْ أَمْرٌ بَيْنَ الْأَمْرَيْن‏" / 📚الإحتجاج، ج‏2، ص: 414).

♻️ سلوکِ سالک؛ ظهورِ حضورِ او در مقصد است. البته به نحو انشاء و زنده، و نه به نحو خبر و مرده.


🔰 به لطف خدا، قسمتهایی از این روایت و اشاراتی از ظرائف ابتدایی آن را به ترتیب بخوانیم :

🔻➀❖ اشارۀ اوّل ➣●•
بعد از شهادت حضرت خاتم الانبیاء(ص)، حضرت سلمان (ع) از حزن و اندوه نتوانست از خانه خارج شود و در نتیجه؛ چند روزی به دیدار خاندانِ نبوّت(ص) نرفت.
بعد از «#ده_روز» حضرت سلمان (ع) به دیدن مولای خویش «حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام» میرود.

❖ اشارات این قسمت :
سلمان(ع) بعد از ده روز از منزل خارج شد (خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلِي يَوْماً بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ ص بِعَشَرَةِ أَيَّام‏) :

بدانیم که ماندن حضرت سلمان محمّدی(ص) در منزل به مدّت «ده» روز؛ ماندن خودِ آل الله(ع) است.

حضرت نبی اکرم (ص) که 『طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏』 (📚نهج البلاغه) هستند؛ به «دوّار بودن» و «"رحمةً للعالمین"بودن»؛ راسِم عوالم هستی می‌باشند (یعنی رسم کننده). و یک به یک منازلِ عاشرۀ ایمان را ترسیم می‌نمایند.

سلمان، سلمانِ محمّدی (ص) است و هرچه کند به "منّا اهل البیت؏" بودنش باید دیده شود.
فراقِ یار (شهادت حضرت رسول اکرم ص)؛ سلمان محمّدی (ص) را بعد از وصالِ "مِنّا اهل البیت؏" بودن، و تثبیت در درجۀ عاشرۀ ایمان، به «منزل» می‌کشاند.

🍀

🍀

🔻➃❖ اشارۀ چهارم ➣●•
اشارۀ چهارم بایستی با احتیاط مطرح شود! از اینجای روایت، حرمتی دارد که در این مقال نگنجد!
از این رو به تلویح و اشاره چند کلمه نوشته میشود:

در دنباله، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (ع) به سلمان (ع) می‌فرمایند:

🔸『 يَا سَلْمَان‏!
ايتِ مَنْزِلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (ص)
فَإِنَّهَا إِلَيْكَ مُشْتَاقَةٌ
تُرِيدُ أَنْ تُتْحِفَكَ بِتُحْفَةٍ قَدْ أُتْحِفَتْ بِهَا مِنَ الْجَنَّة』🔸
یا سلمان!
برو به منزل فاطمه دختر رسول الله (ص)
كه او، مشتاق توست.
ایشان اراده فرموده كه تحفه‌ای به تو دهد از تحفه‌ای كه از بهشت براى او آمده.

(تحفه و جفا؟!! معلوم است إن شاء الله که آن جفا؛ چه نیکو جفائی است)

روزبه بودی و روزی بِهْ ازینَت دادند
روزی از عالمِ عِلْوی به زمینت دادند
در ازل بست دلت با سرِ زلفش پیوند
تو عرب بودی و خاک عجمینت دادند

خدا می‌داند این فرمایش مولی(ع) با دل سلمانِ دلباخته چه میکند.
ساعتها بایستی این عبارات را نگریست و گریست که شوق خواندنش، مجال بیان را می‌گیرد. طوبیٰ لکَ یا سلمان. خوشا به حالِ خوشت.
🌿 إن شاء الله که به سلمان (ع)، همۀ دلباختگان حضرت صدیقۀ طاهره (س) مخاطبِ این فرمایشات مجنون کننده باشند.


حضرت مولی(ع) می‌فرمایند 🔸"ايتِ مَنْزِلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (ص)"🔸؛

1✱اسمِ "فَاطِمَةَ"؛ اسمی در وصفِ جلالت و مقامِ خلوتِ حضرت صدیقۀ طاهره(س) است (◣『 لِأَنَّ الْخَلْقَ «فُطِمُوا» عَنْ‏ مَعْرِفَتِهَا』◥ زیرا خلایق از معرفتش جدا شده‌اند/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏43، ص: 65).

درون خلوتِ کروبیان عالم قدس
صریر کلک تو باشد سماع روحانی
سوابق کرمت را بیان چگونه کنم
تبارک‌الله از آن کارسازِ ربّانی

2✱"ايتِ"؛ فعل امر است از مادۀ "أتی". یعنی "برو". نه اینکه با من بیا تا برویم! (فتأمّل جیّداً إن شاء الله!)

3✱فرمودند "مَنْزِلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (ص)" و نفرمودند "منزلی"، نفرمودند "منزل فاطمه زوجتی". بلکه فرمودند "مَنْزِلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (ص)"!

این سه اشارۀ فوق را در فضایِ عمومی بیش از این نمی‌شود باز کرد! ولی همینقدر که با تأکیدی افزون متذکّر شوم که ☀️"سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ‏ الْبَيْت؏‏"☀️؛ إن شاء الله بر اهلِ محبّت لطائف این مهمّ آشکار است!

قدم مَنِه به خرابات جز به شرط ادب
که سالکان درش محرمان پادشهند

🍃 دیگر سلمانِ محمّدی(ص) چه میکند، جز هرولۀ شوق به بارگاهِ ملکوتی و الهیِ لیلایِ حقیقت (فَهَرْوَلْتُ إِلَى مَنْزِلِ فَاطِمَةَ ع بِنْتِ مُحَمَّدٍ ص).

خموش باش که تا شرح این همو گوید
که آب و تاب همان به که آید از بالا

اشارۀ بعدی، اشارۀ آخر این مقاله باشد که بی ترجمه ارائه میگردد:

🔻"فَإِذَا هِيَ جَالِسَةٌ وَ عَلَيْهَا قِطْعَةُ عَبَاءٍ إِذَا خَمَّرَتْ رَأْسَهَا انْجَلَى سَاقُهَا وَ إِذَا غَطَّتْ سَاقَهَا انْكَشَفَ رَأْسُهَا"🔺





ز سِرّ غیب کس آگاه نیست قصّه مخوان
کدام محرم دل ره در این حرم دارد!!





#تجافی
#جفای_حبی
#عتاب_لبی
#سلمان_محمدی_ص
#لطیفه_سلم
#محرم_خلوت

🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

📧 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹 💎