🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ 24)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏26، ص: 273)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین (؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏1، ص: 365)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏2، ص: 379)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《 الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ 73)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق است.


🔰وصف 『 طُوبیٰ』 را حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏93، ص: 345)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


🔹

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشدو بلکه تمامیّتِ همۀ مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که "إنّا لله و إنّا إلیه راجعون".

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دحو الارض بودنِ کعبه، یعنی شیئیتِ اشیاء از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است)؛ دائماً حیات دارد ("هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء" /📚 الکافی، ج‏1، ص: 130).

دائماً کعبه؛ مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، تسبیحات اربعه است که چهاررکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقالۀ 《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》 👈 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 "الرَزایا"، جمع "الرَزِيّة"، از مادۀ "رَزَأَ"؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبۀ ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینوت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبۀ صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالیکه مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت بشناسیم و مصیبت مطلقه که تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود را توجّه نمائیم:

🔳 "#مصیبة"؛ از مادۀ "#صوب" است.
"#اصابة" یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطۀ اتصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتصال» در این بیان معرفتی، کار داریم)

قرآن، بارانی که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید ( 『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』 / بقره، 19).

نفسِ «اتصال» (مبرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلقه می‌باشد که به آن 《صَـواب》 می‌گویند. که همان #برجستگی مطلقه و شیئیتِ اشیاء است که از سماء غیب، تا ارضِ شهود؛ ممدود و گسترده است و سماءِ و ارض ، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدسی که سبب اتصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه او به همدیگر متصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادۀ "صَوب" که هم‌ ریشه با "مصیبة" است.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخرۀ اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله ؛ همین کلمۀ "مصیبة" است که به محضِ جاری شدن آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افرادی، رخ عیان نمی‌کند. و حتّی آیات قرآن را دالّ بر مذمَتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند که فرموده است :

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(155 بقره)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(156) 』💎
155 و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏
156 آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آن خداييم و به سوى او باز مى‏گرديم.

که به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» مانده، و زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ مصیبت، کلمۀ «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت زده می‌دانند و چیزی دیگری از حقیقت، معلوم نشده است!

🔳

.
از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فدک

•┈┈••✾•🌙•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•🌙•✾••┈┈•

༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷، ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران، ۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الاطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلّی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الاضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، پیامبرِ #اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را به این وجه بیان می‌فرمایند؛

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص۲۴۰

که «الارض»؛ ارضِ تعیّنات است. یعنی هر ذی اشاره و بلکه لااشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

و این مطلب، سایه‌ای از فدک است.

❂☜ #فدک؛ تمامی فلَک و بلکه #فلک و مافوقِ فَلَک است.
که مالک وُ مُلک وُ مَلکوت وُ مَلَک وُ مَلَکات، تا برسد به مِلک، مالکیّت هر مالکی و مملوک و آثارش (#نه_فلک) را فراگرفته است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

.
•┈•اا✾•🍎༺فاطـﷻمه༻🍎•✾اا•┈•

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
𑁍
༆

❧💢 #کوثر
بر هیأتِ «فَوْعَل» و مادّۀ «کَثَرَ» است.
◈ هیأتِ فَوْعَل؛ برای بیانِ #زیادت است، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ #ازدیاد.

⇦ بنابراین؛ «کوثر»، حقیقت و سرّ زیادت است و زیادتی است در ازدیاد، که؛
●زیادتِ او؛ #اطلاق،
●ازدیادِ او؛ #علی_الاطلاق اوست.

💠کوثر؛ مقام اطلاق، سلسله جنبان و آورنده‌ی #کثرت است.

از این رو کثرت (کمّی و کیفی)، در فراگیریِ کوثر تعریف می‌شود.

♡••࿐
⇣❂ #کثرت؛
•● در عالَم جلوَت؛ از نوع کمّی است و توقّفی در تعیّنِ جمال و الوهیّت است و اهلش - که اهل دنیا هستند- به این تعیّن، طالب دنیا و مدعّیِ الوهیّت‌اند!

•● در عالم خلوَت؛ از نوع کیفی است و توقّفی در تعیّنِ جلال و لاهوتیّت است و اهلش - که اهل عقبی هستند- به این تعیّن، طالب عقبی و مستسقیِ جنّات‌اند.

⇦ بنابراین؛ کثرتِ کمّی، به جلالِ کوثر، مجالِ جولان یافته، و کثرتِ کیفی، جلوه‌ای از دولتِ جمالیِ کوثر است.

❧═┅┅┄┄

🔰༺ #کوثر ༻؛ آورندۀ هیأتِ زیادت(یعنی؛ خلوَت و جلال و لاهوتیت) و مادّه ازدیاد (یعنی؛ جلوَت و جمال و الوهیت) است.

▣⇦ چون کوثر «هست»؛
● هیأتِ فوعَل؛ برای بیان زیادت، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ زیاد، محقق است[و نه برعکس].
● [بلکه فراتر؛] اطلاق و علی الاطلاق، جلال و جمال، لاهوتیّت و الوهیّت، وجود و موجود، به او محقّق است.❧

༆
🔰از منظر قاعده‌ی سرسلسله:
⊱⟤ «الله» تعالی، مستجمع جمیع صفات کمالیه بوده و شخصِ زیادت و ازدیاد است که؛
◉ جلال(لا هو) و لاهوتیّت او؛ زیادت،
◉ جمال(إلّا هو) و الوهیّت او؛ ازدیاد است.

💠 حضرت الله(عزوجل)؛ شخصِ «#الوجود» و «#الموجود» است که؛
تمام #موجودات؛ #آیات او، و «#عناصر_اربعه‌»شان؛ جلوۀ «#ارکان_اربعه‌»ی اویند.࿇
𑁍ܓ

❖ خداوند به رسول گرامی‌اش(ص) که #رحمة_للعالمین و محقّق حقّ و ارکان اربعۀ وجود، و خالق و راسِم موجودات و عناصر اربعه ایشان است، به «إنّا»ی خدائیتش، مفتخرانه می‌فرماید:

🍎﴿إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ﴾🍎
ما به تو کوثر عطا کردیم.

ببین چه عطا کردیم!
که به این رؤیت و مَستی از عطا؛
࿓࿔࿔
💎﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ﴾💎

•✾ پس برای ربّ خود نمازی گزار در هیأت بیقراری و قربان شدن؛
👈🏻 که من به رسول خود و قربانی‌اش، قربانِ او و بیقرار اویم...
𒆳

#فاطمة_الزهرا(س)؛ آن #کوثر و عطایند که مُعطیٖ ﷻ و مُعطیٰ(ص)، خلوَت و جلوَت، لاهوتیّت و الوهیّت، به حضرتشان به اشاره‌اند که؛ القابی از آن حقیقت؛ امّ الخیرة ﷻ و امّ ابیها(ص) و امّ الائمة(ع) است و فعلیّتِ ذات و صفات و افعال الهی‌اند، که؛
آن والامقام بلکه والاییِ مقام، سرّ مگو، بلکه مَگوییِ سرّ حضرتِ عَلّام ﷻ، قوّتِ ذاتِ قوّام ﷻ بوده و اشاره و لااشاره در محضرش، عوام، و بر دربِ #دارالسلام اش، غلام‌اند...

࿓࿔࿔🍇

هرگز نشنيديم خدا را بوَدى اُمّ
اى اُمّ الوهيّت(س)، وى در تو خدا گم
(حکیم صفای اصفهانی)



الحمد لله الفاطر.


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


#ام_الوهیت 🍃
#ام_الوهیت #ام_لاهوتیت #ام_الخیرة #ام_ابیها #ام_الائمه
#مبدأ_الوجود #عین_الوجود #الموجود #غایة_الوجود
.


─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋

‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ 24)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏26، ص: 273)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین (؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏1، ص: 365)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏2، ص: 379)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《 الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ 73)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق است.


🔰وصف 『 طُوبیٰ』 را حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏93، ص: 345)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

.
•┈•اا✾•🍎༺فاطـﷻمه༻🍎•✾اا•┈•

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
𑁍
༆

❧💢 #کوثر
بر هیأتِ «فَوْعَل» و مادّۀ «کَثَرَ» است.
◈ هیأتِ فَوْعَل؛ برای بیانِ #زیادت است، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ #ازدیاد.

⇦ بنابراین؛ «کوثر»، حقیقت و سرّ زیادت است و زیادتی است در ازدیاد، که؛
●زیادتِ او؛ #اطلاق،
●ازدیادِ او؛ #علی_الاطلاق اوست.

💠کوثر؛ مقام اطلاق، سلسله جنبان و آورنده‌ی #کثرت است.

از این رو کثرت (کمّی و کیفی)، در فراگیریِ کوثر تعریف می‌شود.

♡••࿐
⇣❂ #کثرت؛
•● در عالَم جلوَت؛ از نوع کمّی است و توقّفی در تعیّنِ جمال و الوهیّت است و اهلش - که اهل دنیا هستند- به این تعیّن، طالب دنیا و مدعّیِ الوهیّت‌اند!

•● در عالم خلوَت؛ از نوع کیفی است و توقّفی در تعیّنِ جلال و لاهوتیّت است و اهلش - که اهل عقبی هستند- به این تعیّن، طالب عقبی و مستسقیِ جنّات‌اند.

⇦ بنابراین؛ کثرتِ کمّی، به جلالِ کوثر، مجالِ جولان یافته، و کثرتِ کیفی، جلوه‌ای از دولتِ جمالیِ کوثر است.

❧═┅┅┄┄

🔰༺ #کوثر ༻؛ آورندۀ هیأتِ زیادت(یعنی؛ خلوَت و جلال و لاهوتیت) و مادّه ازدیاد (یعنی؛ جلوَت و جمال و الوهیت) است.

▣⇦ چون کوثر «هست»؛
● هیأتِ فوعَل؛ برای بیان زیادت، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ ازدیاد، محقق است[و نه برعکس].
● [بلکه فراتر؛] اطلاق و علی الاطلاق، جلال و جمال، لاهوتیّت و الوهیّت، وجود و موجود، به او محقّق است.❧

༆
🔰از منظر قاعده‌ی سرسلسله:
⊱⟤ «الله» تعالی، مستجمع جمیع صفات کمالیه بوده و شخصِ زیادت و ازدیاد است که؛
◉ جلال(لا هو) و لاهوتیّت او؛ زیادت،
◉ جمال(إلّا هو) و الوهیّت او؛ ازدیاد است.

💠 حضرت الله(عزوجل)؛ شخصِ «#الوجود» و «#الموجود» است که؛
تمام #موجودات؛ #آیات او، و «#عناصر_اربعه‌»شان؛ جلوۀ «#ارکان_اربعه‌»ی اویند.࿇
𑁍ܓ

❖ خداوند به رسول گرامی‌اش(ص) که #رحمة_للعالمین و محقّق حقّ و ارکان اربعۀ وجود، و خالق و راسِم موجودات و عناصر اربعه ایشان است، به «إنّا»ی خدائیتش، مفتخرانه می‌فرماید:

🍎﴿إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ﴾🍎
ما به تو کوثر عطا کردیم.

ببین چه عطا کردیم!
که به این رؤیت و مَستی از عطا؛
࿓࿔࿔
💎﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ﴾💎

•✾ پس برای ربّ خود نمازی گزار در هیأت بیقراری و قربان شدن؛
👈🏻 که من به رسول خود و قربانی‌اش، قربانِ او و بیقرار اویم...
𒆳

#فاطمة_الزهرا(س)؛ آن #کوثر و عطایند که مُعطیٖ ﷻ و مُعطیٰ(ص)، خلوَت و جلوَت، لاهوتیّت و الوهیّت، به حضرتشان به اشاره‌اند که؛ القابی از آن حقیقت؛ امّ الخیرة ﷻ و امّ ابیها(ص) و امّ الائمة(ع) است و فعلیّتِ ذات و صفات و افعال الهی‌اند، که؛
آن والامقام بلکه والاییِ مقام، سرّ مگو، بلکه مَگوییِ سرّ حضرتِ عَلّام ﷻ، قوّتِ ذاتِ قوّام ﷻ بوده و اشاره و لااشاره در محضرش، عوام، و بر دربِ #دارالسلام اش، غلام‌اند...

࿓࿔࿔🍇

هرگز نشنيديم خدا را بوَدى اُمّ
اى اُمّ الوهيّت(س)، وى در تو خدا گم
(حکیم صفای اصفهانی)



الحمد لله الفاطر.


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


#ام_الوهیت 🍃
#ام_لاهوتیت #ام_الخیرة #ام_ابیها #ام_الائمه
#مبدأ_الوجود #عین_الوجود #الموجود #غایة_الوجود
.


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ ۲۴)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۶، ص: ۲۷۳)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین (؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏۱، ص: ۳۶۵)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۳۷۹)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ ۷۳)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق است.


🔰وصف 『 طُوبیٰ』 را حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۳، ص: ۳۴۵)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

.
از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فدک

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•

༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷، ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران، ۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الاطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلّی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الاضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، پیامبرِ #اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را به این وجه بیان می‌فرمایند؛

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص۲۴۰

که «الارض»؛ ارضِ تعیّنات است. یعنی هر ذی اشاره و بلکه لااشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

و این مطلب، سایه‌ای از فدک است.

❂☜ #فدک؛ تمامی فلَک و بلکه #فلک و مافوقِ فَلَک است.
که مالک وُ مُلک وُ مَلکوت وُ مَلَک وُ مَلَکات، تا برسد به مِلک، مالکیّت هر مالکی و مملوک و آثارش (#نه_فلک) را فراگرفته است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ ۲۴)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۶، ص: ۲۷۳)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین (؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏۱، ص: ۳۶۵)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۳۷۹)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ ۷۳)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق است.


🔰وصف 『 طُوبیٰ』 را حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۳، ص: ۳۴۵)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

.

༺۞ از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فَدَک ۞༻

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/915
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•

مقدمه:
غاصبین خلافتِ ائمه اطهار(ع) یعنی عمر و ابابکر ملعون، علاوه بر طمع به مطامع دنیوی، بدتر از آن؛ از اینکه مبادا بعضی از افراد، به طمعِ مال گرایشِ به حضراتِ اهل بیت علیهم السلام پیدا کنند [و بدتر از بدتر مطلبی که در ادامۀ این مقاله خواهید خواند]؛ ضمن غصبِ #فدک که ارثِ حضرت ختمی مرتبت(ص) به حضرت فاطمه زهرا (س) بود، این حدیث را جعل کردند و به پیامبر اکرم(ص) نسبت دادند:

«نَحنُ مَعاشِرَ الانبیاءِ لا نُوَرِّثُ ما تَرَکنا صَدَقَة» (حدیثِ جعلی ابابکر ملعون)
ما پیغمبران از خودمان ارثی به جا نمی‌گذاریم هرچه که بماند صدقه است.


༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي(ط-الإسلامية)،ج‏۲ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار،ج‏۲۶ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار،ج‏۹۹ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران،۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الإطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الإضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، 👈🏻 راسِم عالَم وجود، پیامبرِ 👈🏻#اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را چنین انشاء می‌فرمایند:

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۱،ص۲۴۰

🌐 «الأرض»؛ أرضِ «تعیّنات» است. یعنی هر ذی إشاره و بلکه لاإشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

🔺 مطلب فوق؛ سایه‌ای از #فدک است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

.

•┈•اا✾•🍎༺کوثَـــﷻــــــر༻🍎•✾اا•┈•


•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/925
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
𑁍
༆

❧💢 #کوثر
بر هیأتِ «فَوْعَل» و مادّۀ «کَثَرَ» است.
◈ هیأتِ فَوْعَل؛ برای بیانِ #زیادت است، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ #ازدیاد.

⇦ بنابراین؛ «کوثر»، حقیقت و سرّ زیادت است و زیادتی است در ازدیاد، که؛
●زیادتِ او؛ #اطلاق،
●ازدیادِ او؛ #علی_الاطلاق اوست.

💠کوثر؛ اطلاق، سلسله جنبان، و آورنده‌ی #کثرت است.

از این رو کثرت (کمّی و کیفی)، در فراگیریِ کوثر تعریف می‌شود.

♡••࿐
⇣❂ #کثرت؛
•● در عالَم جلوَت؛ از نوع کمّی است و توقّفی در تعیّنِ جمال و الوهیّت است و اهلش - که اهل دنیا هستند- به این تعیّن، طالب دنیا و مدعّیِ الوهیّت‌اند!

•● در عالم خلوَت؛ از نوع کیفی است و توقّفی در تعیّنِ جلال و لاهوتیّت است و اهلش - که اهل عقبی هستند- به این تعیّن، طالب عقبی و مستسقیِ جنّات‌اند.

⇦ بنابراین؛ کثرتِ کمّی، به جلالِ کوثر، مجالِ جولان یافته، و کثرتِ کیفی، جلوه‌ای از دولتِ جمالیِ کوثر است.

❧═┅┅┄┄

🔰༺ #کوثر ༻؛ آورندۀ هیأتِ «زیادت»(یعنی؛ خلوَت و جلال و لاهوتیت) و مادّۀ «ازدیاد» (یعنی؛ جلوَت و جمال و الوهیت) است.

▣⇦ چون کوثر «هست»؛
● هیأتِ فوعَل؛ برای بیان زیادت، و مادّۀ «کَثَرَ»؛ به معنایِ ازدیاد، محقق است[و نه برعکس].
● [بلکه فراتر؛] إطلاق و عَلَی الإطلاق، جلال و جمال، لاهوتیّت و الوهیّت، وجود و موجود، به #کوثر محقّق است.❧

༆
🔰از منظر قاعده‌ی سرسلسله:
⊱⟤ «الله» تعالی، مستجمع جمیع صفات کمالیه بوده و شخصِ زیادت و ازدیاد است که؛
◉ جلال(لا هو) و لاهوتیّت او؛ زیادت،
◉ جمال(إلّا هو) و الوهیّت او؛ ازدیاد است.

💠 حضرت الله(عزوجل)؛ شخصِ «#الوجود» و «#الموجود» است که؛
تمام #موجودات؛ #آیات او، و «#عناصر_اربعه‌»شان؛ جلوۀ «#ارکان_اربعه‌»ی اویند.࿇
𑁍ܓ

❖ خداوند به رسول گرامی‌اش(ص) که #رحمة_للعالمین و محقّق حقّ و ارکان اربعۀ وجود، و خالق و راسِم موجودات و عناصر اربعۀ ایشان است، به «إنّا»ی خدائیتش، مفتخرانه می‌فرماید:

🍎﴿إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ﴾🍎
ما به تو کوثر عطا کردیم.

ببین چه عطا کردیم!
که به این رؤیت و مَستی از عطا؛
࿓࿔࿔
💎﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ﴾💎

•✾ پس برای ربّ خود نمازی گزار در هیأت بیقراری و قربان شدن؛
👈🏻 که من به [واسطۀ] رسول خود(ص) و قربانی‌اش؛ قربانِ #کوثر و بیقرار اویم.
𒆳

#فاطمة_الزهرا(س)؛ آن #کوثر و عطایند که مُعطیٖ ﷻ و مُعطیٰ(ص)، خلوَت و جلوَت، لاهوتیّت و الوهیّت، به حضرتشان(س) به اشاره‌اند که؛ القابی از آن حقیقت؛ امّ الخیرة ﷻ و امّ أبیها(ص) و امّ الأئمة(ع) است و فعلیّتِ ذات و صفات و افعال الهی‌اند، که؛
آن والامقام بلکه والاییِ مقام، سرّ مگو، بلکه مَگوییِ سرّ حضرتِ عَلّام ﷻ، قوّتِ ذاتِ قیّوم ﷻ بوده و إشاره و لاإشاره در محضرشان؛ عوام، و بر دربِ #دارالسلام اش، غلام‌اند...

࿓࿔࿔🍇

هرگز نشنيديم خدا را بوَدى اُمّ
اى اُمّ الوهيّت(س)! وى در تو خدا گم
(حکیم صفای اصفهانی)



الحمد لله الفاطر.


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


#ام_الوهیت 🍃
#ام_لاهوتیت #ام_الخیرة #ام_ابیها #ام_الائمه
#مبدأ_الوجود #عین_الوجود #الموجود #غایة_الوجود
.


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.