۱)
آن یار مُقامر، آن تشَّرُف، آن گُرد
ما را به وداع آخرت با خود برد
نوشاند به ما هزار سال آتش تلخ
وانگه _‌به سلامتی‌ش_ ما را هم خورد

۱)
گفتا: برِ من مگرد! این کار تو نیست
گفتم: به کجا روم که بازار تو نیست؟
بر هر طرفی شوم تویی در نظرم
آن کیست که محوِ ماه دیدار تو نیست؟

۳)
شب را بنگر! که کهکشانت ریزد
مژگان تر کن! که رستخیز انگیزد
چون تو جگر‌آوری که دیده است به دهر؟
از چون تو یلی، چگونه جان پرهیزد؟

#رباعی #شعر_فارسی #شعر_ایرانشهر #شاعران_ایران #شعر_خراسان #مکتب_مشهد #محمد_رمضانی_فرخانی

https://t.me/+Dk1xJOcVG9gzMjVk

گفتم: خواهم که تا کنار تو رسم
سر بردارم، فرازِ دارِ تو رسم
گفتا: به کنار دار خواهی تو‌ رسید
اما نرسد مرا به کار تو رسم

تهران | چهاردهم مهرماه ۱۴۰۳ ه‍.خورشیدی

#رباعی #شعر_فارسی #شعر_ایرانشهر #شاعران_ایران #شعر_خراسان #مکتب_مشهد #محمد_رمضانی_فرخانی

https://t.me/Jshhooshang1
گردش گوینده در این رباعی را عوض کرده ام (نورالهی)