🇮🇷: @darvishnameh
🔵رد پای محیط زیست در اندیشه احسان شریعتی!🔵
1⃣ اصولاً چرا یک فیلسوف باید به محیط زیست بپردازد؟ شاید به این دلیل ساده که فیلسوف است و در کند و کاوِ یافتنِ پاسخهایی برای چرایی زندگی آدم زمینی ها! نه؟
2⃣ حضور یک فلسفه پژوه آشنا - #احسان_شریعتی - در بیست و هشتمین #گفتگوی_پردیسان؛ گفتگوهایی که تاکنون نخبگانی چون: #مرتضی_فرهادی، #مقصود_فراستخواه، #پرویز_پیران، #محمد_فاضلی، #محمود_سریع_القلم، #تقی_شامخی، #علی_سرزعیم، #محمدرضا_مروی_مهاجر، #حسین_قدیری، #فاطمه_ظفرنژاد، #سلیمان_پاک_سرشت، #حسین_کریمی، #پروین_فرشچی، #هادی_خانیکی، #اویس_ترابی، #مهدی_زارع، #علی_درویشی، #عبدالحسین_وهابزاده و ... را به خود دیده است؛ یک برگ دیگر و منظری تازه بر روی علاقه مندانِ بین رشته ای حوزه محیط زیست می گشاید؛ اینکه پس از یک جامعه شناس، روانشناس، حقوقدان، اکولوژیست، پزشک، سیاستمدار، انسان شناس و ... حالا یک فیلسوف چگونه به محیط زیست می نگرد؟
3⃣ احسان شریعتی در یک کنفرانس که «مؤسسه رخداد تازه» متولی برگزاری اش بود، در پاسخ به این پرسش که «مسألهٔ اصلی ما چیست؟» به شکلی مشروح اثبات کرد: چرا محیط زیست در شمارِ اصلی ترین مسایل و چالشهای امروزِ ایران است؛ پاسخی که همان زمان، یعنی حدود ۴ سال پیش در «روزنامه بهار» منتشر شد.
4⃣ احسان شریعتی می گوید: مساله اصلی بر سر آن است که بدانیم در چه بوم- زیستی به سر میبریم؟ چگونه در این محیطزیست میزییم و نسبت به یکدیگر چگونه رفتار میکنیم؟ آنچه عیان است این است که ما در حال گذر از گذشته به نو و لذا در یک وضعیت ناپایدار به سر میبریم. این شرایط گذار در صد و اندی سال گذشته به طول انجامیده است. مدرنیته وارد ایران شده، سنت نیز از میان رفته و ما در یک حالت معلق گذران زندگی میکنیم. شما این مساله را در کلانشهرهایی مانند تهران به وضوح میبینید؛ کلانشهرهایی که با عرصه عمومی مانند سطل زباله برخورد میشود. آنچه تعجبآور است آن است که حرمت محیطزیست اصلاً وجود ندارد. انگار آشغالها چیده شدهاند در خیابان. همینطور در تمام محیطزیستمان. این مقدار از حجم تولید ضایعات در کشوری درحال توسعه واقعا شگفتانگیز است. بحث را از همین تولید و توزیع و جاذبه و دافعهٔ ضایعات میتوان شروع کرد تا به سیاستهای کلان عمران و شهرسازی رسید: همهچیز به شکل دیوانهواری باید خراب و دوباره ساخته شود. تهرانی که نماد ایران است مبتنی است بر #تخلففروشی و #تراکمسازی بیرویه و خلاف قاعده آن هم به روی گسلها! که همگی آنها خلاف الگوی علمی و محیطزیستی هستند. در این محیط است که حقوق بشر-و-شهروند رعایت نمیشود. در ترافیک آن، رعایت حق عابر پیاده توسط سوارهها «محلی از اعراب» ندارد! تقدم حق عابر پیاده برخلاف بسیاری از نقاط دنیا بی معنا است. همین عدم رعایت حقوق دیگری در سطح خرد ما را به نتایج کلان دیگر میرساند. اینکه در بوم- زیستی زندگی میکنیم که فرد انسانی کرامتی ندارد. پس طبیعی است که در سطح اقتصادی و سیاسی هم همین مشکل را داشته باشیم! نه؟
5⃣ البته ما مساله فراوان داریم، اما ساعت ۹:۵۵ دقیقه صبح فردا - ۲۲ مهر - احسان شریعتی برایمان شرح خواهد داد که از بین این همه مسایلِ جورواجور و همه یه جورایی ناجور، مساله اصلی ما چیست و چه نسبتی با محیط زیست دارد؟
👇
https://t.me/darvishnameh/6327
🔵رد پای محیط زیست در اندیشه احسان شریعتی!🔵
1⃣ اصولاً چرا یک فیلسوف باید به محیط زیست بپردازد؟ شاید به این دلیل ساده که فیلسوف است و در کند و کاوِ یافتنِ پاسخهایی برای چرایی زندگی آدم زمینی ها! نه؟
2⃣ حضور یک فلسفه پژوه آشنا - #احسان_شریعتی - در بیست و هشتمین #گفتگوی_پردیسان؛ گفتگوهایی که تاکنون نخبگانی چون: #مرتضی_فرهادی، #مقصود_فراستخواه، #پرویز_پیران، #محمد_فاضلی، #محمود_سریع_القلم، #تقی_شامخی، #علی_سرزعیم، #محمدرضا_مروی_مهاجر، #حسین_قدیری، #فاطمه_ظفرنژاد، #سلیمان_پاک_سرشت، #حسین_کریمی، #پروین_فرشچی، #هادی_خانیکی، #اویس_ترابی، #مهدی_زارع، #علی_درویشی، #عبدالحسین_وهابزاده و ... را به خود دیده است؛ یک برگ دیگر و منظری تازه بر روی علاقه مندانِ بین رشته ای حوزه محیط زیست می گشاید؛ اینکه پس از یک جامعه شناس، روانشناس، حقوقدان، اکولوژیست، پزشک، سیاستمدار، انسان شناس و ... حالا یک فیلسوف چگونه به محیط زیست می نگرد؟
3⃣ احسان شریعتی در یک کنفرانس که «مؤسسه رخداد تازه» متولی برگزاری اش بود، در پاسخ به این پرسش که «مسألهٔ اصلی ما چیست؟» به شکلی مشروح اثبات کرد: چرا محیط زیست در شمارِ اصلی ترین مسایل و چالشهای امروزِ ایران است؛ پاسخی که همان زمان، یعنی حدود ۴ سال پیش در «روزنامه بهار» منتشر شد.
4⃣ احسان شریعتی می گوید: مساله اصلی بر سر آن است که بدانیم در چه بوم- زیستی به سر میبریم؟ چگونه در این محیطزیست میزییم و نسبت به یکدیگر چگونه رفتار میکنیم؟ آنچه عیان است این است که ما در حال گذر از گذشته به نو و لذا در یک وضعیت ناپایدار به سر میبریم. این شرایط گذار در صد و اندی سال گذشته به طول انجامیده است. مدرنیته وارد ایران شده، سنت نیز از میان رفته و ما در یک حالت معلق گذران زندگی میکنیم. شما این مساله را در کلانشهرهایی مانند تهران به وضوح میبینید؛ کلانشهرهایی که با عرصه عمومی مانند سطل زباله برخورد میشود. آنچه تعجبآور است آن است که حرمت محیطزیست اصلاً وجود ندارد. انگار آشغالها چیده شدهاند در خیابان. همینطور در تمام محیطزیستمان. این مقدار از حجم تولید ضایعات در کشوری درحال توسعه واقعا شگفتانگیز است. بحث را از همین تولید و توزیع و جاذبه و دافعهٔ ضایعات میتوان شروع کرد تا به سیاستهای کلان عمران و شهرسازی رسید: همهچیز به شکل دیوانهواری باید خراب و دوباره ساخته شود. تهرانی که نماد ایران است مبتنی است بر #تخلففروشی و #تراکمسازی بیرویه و خلاف قاعده آن هم به روی گسلها! که همگی آنها خلاف الگوی علمی و محیطزیستی هستند. در این محیط است که حقوق بشر-و-شهروند رعایت نمیشود. در ترافیک آن، رعایت حق عابر پیاده توسط سوارهها «محلی از اعراب» ندارد! تقدم حق عابر پیاده برخلاف بسیاری از نقاط دنیا بی معنا است. همین عدم رعایت حقوق دیگری در سطح خرد ما را به نتایج کلان دیگر میرساند. اینکه در بوم- زیستی زندگی میکنیم که فرد انسانی کرامتی ندارد. پس طبیعی است که در سطح اقتصادی و سیاسی هم همین مشکل را داشته باشیم! نه؟
5⃣ البته ما مساله فراوان داریم، اما ساعت ۹:۵۵ دقیقه صبح فردا - ۲۲ مهر - احسان شریعتی برایمان شرح خواهد داد که از بین این همه مسایلِ جورواجور و همه یه جورایی ناجور، مساله اصلی ما چیست و چه نسبتی با محیط زیست دارد؟
👇
https://t.me/darvishnameh/6327
Telegram
محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
🔵یک سخنرانی متفاوت از یک فیلسوف متفاوت؛ محیط زیست به سوی احیاء می رود یا احتضار؟!🔵
1⃣ بیست و هشتمین #گفتگوی_پردیسان در ساعت ۹:۵۵ دقیقه صبح شنبه؛ ۲۲ مهر ۹۶؛ به نام #احسان_شریعتی، فلسفهپژوه نامدار ایرانی رقم خورده است. وی متولد ۱۳۳۸ در…
🔵یک سخنرانی متفاوت از یک فیلسوف متفاوت؛ محیط زیست به سوی احیاء می رود یا احتضار؟!🔵
1⃣ بیست و هشتمین #گفتگوی_پردیسان در ساعت ۹:۵۵ دقیقه صبح شنبه؛ ۲۲ مهر ۹۶؛ به نام #احسان_شریعتی، فلسفهپژوه نامدار ایرانی رقم خورده است. وی متولد ۱۳۳۸ در…
Forwarded from زمین آنلاین ( الهه موسوی )
⚠️خیمه شب بازی مدافعان بهره برداری چوبی از جنگلهای هیرکانی با درگذشت یک استاد دانشگاه!
✍ رضا شیخ پور
متاسفانه تعدادی از مدافعان سینه چاک بهره برداری چوبی از میراث جهانی هیرکان که طی نیمه اول دهه جاری نوک پیکان حملات خود را به سوی مرحوم دکتر #محمدرضا_مروی_مهاجر نشانه گرفته بودند اکنون پس از رحلت این استاد گرانقدر نیز دست از جفا در حق او بر نمی دارند و ژست دوستی با اندیشه ایشان را به خود می گیرند و سعی می کنند این استاد فقید را کلا مخالف توقف #خون_کشی از تن بیمار هیرکان معرفی کنند! اما ما یادمان نمی رود که پروفسور مهاجر در مقاله معروف خود که 21 آبان 94 در روزنامه "آفتاب یزد" منتشر شده بود با صراحت از طرح های جنگلداری سابق به "طرح بهره کشی از جنگل" یاد کرده و نیز با شجاعت از استراحت دهساله جنگلهای هیرکانی دفاع کرده بود.
اما این که حال در فقدان استاد، برخی که از مخالفان اندیشه او در زمان حیاتش بودند اکنون لب به سخن بگشایند و قلم در دست گیرند و خود را یا او را هم اندیش یکدیگر بنامند، نه جای تعجب بلکه جای تاسف دارد! از بداخلاقی حاکم بر جامعه علمی کشور است که از گذشته عبرت نمیگیرند و به هر شیوه ای و ابزاری برای توجیه هدف خود متوسل می شوند و همچنان بر باور های سنتی خود پافشاری می کنند و نگاهی آزمایشگاهی و اقتصادی به جنگلهای هیرکانی دارند! البته ریشه دوانی این اندیشه ی نادرست برآمده از رویش قارچ گونه ی دانشکده های منابع طبیعی است که بدون توجه به نیاز کشور، تعداد کثیری فارغ التحصیل رشته منابع طبیعی و مشخصا رشته جنگلداری را به سرزمینمان تحمیل کرده اند و انگار این جنگلهای رنجور ایران است که باید تاوان نیاز گسترده اشتغالزایی این بخش را بپردازد!
اما آنچه مشخص است اینکه، مرحوم پروفسور مهاجر با صراحت و شجاعت در زمان حیات خود اعلام کرد که کاملا مخالف ادامه پیدا کردن اجرای طرح های جنگلداری سابق بوده و دیدگاه های خود را نیز با صراحت در مقاله 21 آبان 94 و مصاحبه دی 93 با روزنامه مردم سالاری، اعلام کرد؛ لذا کسی که خودش در زمان حیاتش زبانی گویا و قلمی شیوا داشت اکنون که از دنیا رفته نیز نیازی به راوی و مفسر برای اندیشه های خود ندارد چرا که آثار مکتوب و فایل های صوتی و ویدئویی به جای مانده از این استاد برجسته، خود گویای افکار متعالی او است. ایشان صد در صد مخالف ادامه پیدا کردن بهره برداری چوبی از جنگلهای هیرکانی در قالب طرح های جنگلداری سابق بودند.
دل کندن جنگلبانی ایران از پنج دهه #بهره_کشی از جنگلهای هیرکانی، کار آسانی نبود! نیاز به زمان است تا ما نسل جدید جنگلبانان، ریشه تفکر بهره برداری چوبی از جنگلهای هیرکانی را در سازمان متولی #منابع_طبیعی_ایران بخشکانیم. اما این کار را خواهیم کرد همانگونه که تلاش کردیم جمهوری اسلامی قانون توقف بهره برداری چوبی از این میراث طبیعی را تصویب کند و همانطور که این قانون را بدون واهمه از مجلس منافق و هجمه مدافعان بهره برداری، اجرا کردیم. تصویب و اجرای این قانون، کار جنگلبانی ایران بود و مردم این را بدانند که چه خلیل آقایی رئیس سازمان جنگلها باشد یا دیگری و چه عباسعلی نوبخت مسئول اول جنگلهای کشور باشد یا دیگری، جنگلبان ایرانی اجازه نخواهد داد دوباره تفکر بهره برداری چوبی به مدیریت سازمان جنگلها برگردد.
@irannaturalresources
@Zaminonline 🌿🌍
زمین آنلاین
✍ رضا شیخ پور
متاسفانه تعدادی از مدافعان سینه چاک بهره برداری چوبی از میراث جهانی هیرکان که طی نیمه اول دهه جاری نوک پیکان حملات خود را به سوی مرحوم دکتر #محمدرضا_مروی_مهاجر نشانه گرفته بودند اکنون پس از رحلت این استاد گرانقدر نیز دست از جفا در حق او بر نمی دارند و ژست دوستی با اندیشه ایشان را به خود می گیرند و سعی می کنند این استاد فقید را کلا مخالف توقف #خون_کشی از تن بیمار هیرکان معرفی کنند! اما ما یادمان نمی رود که پروفسور مهاجر در مقاله معروف خود که 21 آبان 94 در روزنامه "آفتاب یزد" منتشر شده بود با صراحت از طرح های جنگلداری سابق به "طرح بهره کشی از جنگل" یاد کرده و نیز با شجاعت از استراحت دهساله جنگلهای هیرکانی دفاع کرده بود.
اما این که حال در فقدان استاد، برخی که از مخالفان اندیشه او در زمان حیاتش بودند اکنون لب به سخن بگشایند و قلم در دست گیرند و خود را یا او را هم اندیش یکدیگر بنامند، نه جای تعجب بلکه جای تاسف دارد! از بداخلاقی حاکم بر جامعه علمی کشور است که از گذشته عبرت نمیگیرند و به هر شیوه ای و ابزاری برای توجیه هدف خود متوسل می شوند و همچنان بر باور های سنتی خود پافشاری می کنند و نگاهی آزمایشگاهی و اقتصادی به جنگلهای هیرکانی دارند! البته ریشه دوانی این اندیشه ی نادرست برآمده از رویش قارچ گونه ی دانشکده های منابع طبیعی است که بدون توجه به نیاز کشور، تعداد کثیری فارغ التحصیل رشته منابع طبیعی و مشخصا رشته جنگلداری را به سرزمینمان تحمیل کرده اند و انگار این جنگلهای رنجور ایران است که باید تاوان نیاز گسترده اشتغالزایی این بخش را بپردازد!
اما آنچه مشخص است اینکه، مرحوم پروفسور مهاجر با صراحت و شجاعت در زمان حیات خود اعلام کرد که کاملا مخالف ادامه پیدا کردن اجرای طرح های جنگلداری سابق بوده و دیدگاه های خود را نیز با صراحت در مقاله 21 آبان 94 و مصاحبه دی 93 با روزنامه مردم سالاری، اعلام کرد؛ لذا کسی که خودش در زمان حیاتش زبانی گویا و قلمی شیوا داشت اکنون که از دنیا رفته نیز نیازی به راوی و مفسر برای اندیشه های خود ندارد چرا که آثار مکتوب و فایل های صوتی و ویدئویی به جای مانده از این استاد برجسته، خود گویای افکار متعالی او است. ایشان صد در صد مخالف ادامه پیدا کردن بهره برداری چوبی از جنگلهای هیرکانی در قالب طرح های جنگلداری سابق بودند.
دل کندن جنگلبانی ایران از پنج دهه #بهره_کشی از جنگلهای هیرکانی، کار آسانی نبود! نیاز به زمان است تا ما نسل جدید جنگلبانان، ریشه تفکر بهره برداری چوبی از جنگلهای هیرکانی را در سازمان متولی #منابع_طبیعی_ایران بخشکانیم. اما این کار را خواهیم کرد همانگونه که تلاش کردیم جمهوری اسلامی قانون توقف بهره برداری چوبی از این میراث طبیعی را تصویب کند و همانطور که این قانون را بدون واهمه از مجلس منافق و هجمه مدافعان بهره برداری، اجرا کردیم. تصویب و اجرای این قانون، کار جنگلبانی ایران بود و مردم این را بدانند که چه خلیل آقایی رئیس سازمان جنگلها باشد یا دیگری و چه عباسعلی نوبخت مسئول اول جنگلهای کشور باشد یا دیگری، جنگلبان ایرانی اجازه نخواهد داد دوباره تفکر بهره برداری چوبی به مدیریت سازمان جنگلها برگردد.
@irannaturalresources
@Zaminonline 🌿🌍
زمین آنلاین