@darvishnameh

🔴بیاییم برای #مرگ_اکسیژن به سوگ نشینیم!🔴

✅ بخش نخست: کاهش فیتوپلانکتون ها

تصور كنيد كسي (مسافري از اين سفينه فضايي به نام کره زمین) به شما بگويد: سامانه تولید اكسيژن سفینه به دليل روش توليد خوراك (پرورش گياهان) در حال از بين رفتن است. با اين هشدار وحشتناك چه مي كنيد؟ تلاش مي كنيد تا شرايط را تغيير دهيد؟ از راه لابي گري بر كاپيتان سفينه تأثير مي گذاريد؟ شايد هم كه واقعيت را انكار مي كنيد و به راه خود ادامه مي دهيد.
اما از دست دادن غريب الوقوع اكسيژن از واقعيتهاي در حال شكل گرفتن هست، زيرا فيتوپلانكتون هاي موجود در اقيانوسها كه ٢/٣ از اكسيژن سياره ما را تأمين مي كنند، به سرعت رو به نابودي مي روند. كشاورزي صنعتي نه تنها با ورود آفت كشها و كودهاي حاوي نيتروژن به آبها آنها را آلوده و به مناطق مرده (هيپوكسي) تبديل مي كند؛ بلكه كربن را نيز از خاك جدا كرده و به آبها مي برد و موجب اسيدي شدن درياها مي شود. در چنين مسيري، تنها در طول چند دهه با مردن #فيتوپلانكتونها ديگر موجود زنده اي در اقيانوسها باقي نمي ماند- آن هم تنها به دليل روش توليد خوراك ما انسانها!
زماني كه گفتگو از تغييرات آب و هوايي است، رسانه ها، دولتها و جنبش اقليمي، همه روي كربن در نيوار و آب شدن #يخهاي_شمالگان تمركز دارند كه بدون ترديد موضوع هاي مهمي هستند اما آنچه در ميان اين بحث بر سر آنكه سطح آبها تا چه اندازه بالا مي آيند و كره زمين تا سال ٢١٠٠ تا چه حد گرم خواهد شد، گم شده؛ يك واقعيت بسيار جدي است؛ اینکه اگر ما با #اسيدي_شدن_آبها، بلافاصله برخورد نكنيم، بشريتي تا سال ٢١٠٠ وجود نخواهد داشت تا شاهد بالارفتن دما و يا به زير آب رفتن #وال_استريت و #دره_سيليكون باشد.
خبر خوب آنكه ما مي توانيم همزمان درجه حرارت زمين و آبها را كاهش داده و هم درياها را از راه كشاورزي احيايي از كربن مازاد نجات دهيم؛ راه حلي كه عيناً زير پايمان است. طرح كشاورزي احيايي دانشگاه چيكو/ايالت كاليفرنيا و گروه "كربن زيرزمين" اين تعريف كوتاه و دقيق را ابداع كرده اند: "كشاورزي احيايي روشهايي از كشت و چَرا را توصيف مي كند كه در كنار بسياري فوايد، با تغييرات منفي اقليمي از راه بازسازي مواد ارگانيك و بازگرداندن تنوع زيستي به خاك ضعيف، مبارزه مي كند - و نتيجه در هر دو حالت كاهش كربن و بهبودي چرخه آب است.
واقعيتهاي كمتر دانسته شده آن است كه:
١- كشاورزي صنعتي بيش از مجموع كمپانیهایی چون شورون، اكسون و تمامي سازندگان وسايل حمل و نقل، دي اكسيد كربن منتشر مي كند!
و ٢- #كشاورزي_احيايي مي تواند تغييرات آب و هوايي را معكوس كند، اگر كه جامعه ما تمرکز خود را روي تبديل انحطاط به روشهاي احيايي معطوف سازد. وقتي كه ما قادريم انسان را به كره ماه بفرستيم، آيا مي توانيم راههاي توليد خوراك را به گونه اي تغيير دهيم تا از زندگي در سفينه فضائيمان-كره زمين-حفاظت كرده باشيم؟ ويليام مك دونو، آرشيتكت، طراح مشهور آمريكايي در زمينه توسعه پايدار، در يك مقاله جديد در ژورنال Nature، تحت عنوان "كربن دشمن ما نيست" مي نويسد: "اما عنصر كربن، دشمن ما نيست. در جاي مناسب، كربن يك منبع و يك وسيله است." و دان ويلكين از بخش حفاظت خاك و آب در منطقه درياچه مك هنري/ايالت #ايلينوي از چگونگي تبديل كشاورزي نيز در يادداشت خود با نام "بازگرداندن زمينهاي كشاورزي تهي از طريق ترسيب كربن" مي نويسد.
همانطور كه نگارنده -در نوامبر ٢٠١٥ در مقاله اي نوشت - "خاك و اقيانوسها از دستور جلسه نشست اقليمي پاريس COP21 حذف شدند" : در اين دوران با فناوري پيشرفته مجذوب كننده اش، ما ترجيح مي دهيم كرم خاكي (كشاورز زمين) و پلانكتون اقيانوس (توليدكننده اكسيژن ضروري مان) را به قيمت ضرر به خود، در نظر نگيريم. آيا مي دانستيد كه از هر سه نفسي كه مي كشيد، دوتاي آن از پلانكتونها تأمين مي شود؟ تكيه تنها بر نيروي خورشيد، باد و هيبريدها به عنوان راه حل مشكل تغييرات آب و هوايي راهي است كه به سمت فاجعه مي رود. خبر خوب آنكه ما مي توانيم به درمان آبهاي اسيدي بپردازيم، تغييرات غيرمترقبه جوي را متعادل كرده و با تمركز بر ترسيب كربن در زمينهاي كشاورزي، جنگلها و مراتع، خوراك فراوان توليد كنيم كه نه تنها كيفيت خاك را بهتر مي كند، بلكه هم ظرفيت نگهداري آب را بالا مي برد.
توجه را به سلامتي خاك و آب اقيانوسهايمان معطوف كردن اكنون موضوع مرگ و زندگيست. اين ممكن است كه به نظر اكثر مردم امريكا شوكه كننده باشد-آنطور كه رسانه ها و سيستم آموزشي به ما بسياري نكات را مي آموزند، جز اينكه كره زمين چگونه كار مي كند. ما مي توانيم ياد بگيريم كه يك پزشك باشيم (اما بيشتر پزشكان تغذيه را فراموش مي كنند)، يا يك نجار باشيم (اما آنها فراموش مي كنند كه چگونه يك جنگل رشد مي كند) يا يك كشاورز (اما آنها اهميت تندرستي خاك و كرم خاكي را از ياد مي برند) ...

⚡️ ادامه دارد ...
👇👇👇

@darvishnameh

🔴بخش دوم و پایانی از گزارش #مرگ_اکسیژن در زمین!🔴

باید بپذیریم که آموزش تخصصي بيش از حد آمريكايي ما، تكنوكراتهايي ببار آورده كه قوانين طبيعت را نمي فهمند! - و این البته درد مشترک بین اینجا و آنجاست! نه؟ دردی که درمانش از تاسیس و حمایت از مدارس طبیعت می گذرد -
رايلند اِنگِلهارت يكي از پايه گزاران "بوسه بر زمين"- گروهي كه از راههاي گوناگون تلاشهاي خود را وقف حفاظت از خاك كرده اند- مي گويد: "اگر ما #تندرستي_خاك را هسته مركزي #كشاورزي و مديريت زمينهاي خود قرار دهيم، مي توانيم #كربن را از نيوار جذب كنيم، تا آن اندازه كه براي برقراري تعادل شرايط جوي كافي باشد. جنبش غذايي مي تواند كه به جنبش اقليمي تبديل شود و ما مي توانيم با سرمايه گذاري در خاك براي رسيدن به يك آينده سالم تلاش كنيم."
اگر باور نمي كنيد كه اقيانوسهاي ما در شرايط وخيمي به سر مي برند، كافي است بخشي از مطلبي را كه در سال ٢٠١٠ در نشريه #اشپيگل در مورد "كاهش شديد فيتوپلنكتونها؛ بحران زنجيره غذايي در اقيانوسهاي دنيا" درج شده را بخوانيد. "نقطه آغاز زنجيره غذايي ابهاي ما پلانكتون است. اما سهم آنها از سال ١٩٥٠ تا بحال ٤٠٪‏ كاهش پيدا كرده...به گفته پژوهشگران اين يك سقوط تعجب آور است. همينطور #نيويورك_تايمز در مقاله اي بنام " درياهاي پر از كربن و رو به مرگ ما" به نوشته ريچارد اسپين راد، از مرگ اقيانوسها هشدار مي دهد. در اين مقاله آمده: "در طول ٢٠ سال گذشته اقيانوسهاي دنيا بيش از ١٥٠ ميليارد تُن رسوب حاصل از فعاليتهاي انساني را جذب كرده اند." اين روند كه به عنوان اسيدي شدن آبها شناخته شده، رشد و توليد مثل حلزونهاي صدف دار، آب سنگهاي مرجاني و ديگر جانداران دريايي را مشكل مي كند. در يادداشت ديگري از جودي شوارتس، نويسنده امريكايي، نوشته شده: "در يك بوم سازگان سالم، زماني كه آب به زمين مي ريزد، براي مدتي طولاني در آن محدوده مي ماند و نقش بسيار مهم و حياتي در زندگي موجودات اطراف بازي مي كند تا اينكه عاقبت راه خود را براي رسيدن به دريا ادامه مي دهد. اما به دليل راههايي كه انسان براي مديريت زمين از آغاز كشاوزي تاكنون، بويژه از زمان انقلاب صنعتي در پيش گرفته، آب به خاك سفت و آسيب ديده فرو مي ريزد، به سرعت به سمت دريا مي رود و پشت سر سيلابها و خشكيها بجا مي گذارد."
🔴 اي آنها كه در سفينه فضايي زمين نفس مي كشيد؛ گوش دهيد...
اگر مي خواهيد به نفس كشيدن در دهه هاي آينده ادامه دهيد، در زير نكات مهمي وجود دارند كه مي بايست به آنها توجه كرد:
١- در شرايط فعلي، تولید اكسيژن در حال کاهش است.
٢-ما بر روي يك سياره اقيانوسي زندگي مي كنيم، نه بر يك سياره زميني. آموزش براي درك بوم سازگان اقيانوسها براي ما مفيد است.
٣-اگر به بچه دار شدن فكر مي كنيد، لطفا به نياز آنها به اكسيژن هم بيانديشيد. احتمالا مقدار اكسيژن موجود در آينده كمتر از مقدار نياز آنها براي نفس كشيدن خواهد بود.
٤- به دليل تخريب مداوم اقيانوسها و از دست رفتن اكسيژن، احتمالا موتور گوگل و برگه اينستاگرام شما ديگر قابل دسترس نخواهد بود!
٥-نسل واي-millennial generation-تصميم گيرنده براي ادامه زندگي در آينده خواهد بود؛ پس لطفا از آنها پشتيباني كنيد و به آنها نيرو ببخشيد.
در پايان گزيده اي از مجموعه اشعار "برگهاي علف" از والت ويتمن:
بازگرد در صلح به اقيانوس، عشق من...
من هم جزيي از آن اقيانوس هستم...ما آن اندازه از هم جدا نيستيم...مي داني، من به هوا، به آب و به خاك سلام مي كنم...

http://www.ecowatch.com/regenerative-farming-ocean-acidification-2175984298.html

⚫️ عجیبه که پس از گزارش #مرگ_اکسیژن_زمین در #درویشنامه؛ خبر خاموشی یکی از اصلی ترین #ریه_های_تاریخ_انقلاب_اسلامی منتشر شد ...

@darvishnameh