🔴 #افسانه_هفتم، بخش سوم..."كشاورزي ارگانيك قادر به مقابله با چالشهايي موجود نيست و نمي تواند جمعيت دنيا را تغذيه كند."
⚡️#سينگنتا:" #كشاورزي_ارگانيك به دليل كمبود منابع نمي تواند جوابگوي نياز خوراك امروزه و آينده مردم دنيا باشد. روشهاي كشاورزي در راه توسعه پايدار مي بايست همه امكانات تكنولوژي مدرن براي حفاظت از گياهان و توليد گونه هاي جديد را در نظر بگيرد."
⚡️#مدير_اجرايي_مونسانتو:" در طول سي تا چهل سال آينده جمعيت دنيا به ٩ ميليارد نفر خواهد رسيد، اما زمين گسترده تر نمي شود. آيا اين بدون بيوتكنولوژي ممكن است؟ من كه فكر نمي كنم. آنچه كه من را در ارتباط با اين گفتگوها نااميد مي كند، كمبود آلترناتيوهاست.
✅ واقعیت:
بسياري از نوآوري هايي كه نقش كليدي دارند، در دست كنسرنها نیستند و به هيچ وجه نيز به آزمايشگاههاي دنياي غرب محدود نمي شوند. روشهاي كشاورزي ارگانيك امروزه موفقيتهاي چشمگيري در زمينه مبارزه با آفات، ثبات در توليد محصول و حفاظت از اكوسيستم نشان مي دهند. علاوه بر اين آنها معيشت كشاورزي هاي كوچك را تأمين و تضمين مي كنند. اينجور موفقيتها بويژه در مناطقي بدست آمده اند كه گرسنگي تهديدكننده تر مي باشد. از آنجا كه فقر اقتصادي و گرسنگي دلايل عميق سياسي- اجتماعي خود را دارند، در نتيجه تنها روشهاي كشت گياهان نيستند كه مي توانند مشكل گرسنگي را حل كنند. برخلاف دستكاريهاي ژنتيكي كه موجب پيشرفت كشاورزي صنعتي مي شوند، #كشاورزي_ارگانيك به كشاورزان راههايي را ارائه مي دهد تا توليد محصولات، شرايط محيط زيست و اساس زندگي خود را بهبودي ببخشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
⚡️#سينگنتا:" #كشاورزي_ارگانيك به دليل كمبود منابع نمي تواند جوابگوي نياز خوراك امروزه و آينده مردم دنيا باشد. روشهاي كشاورزي در راه توسعه پايدار مي بايست همه امكانات تكنولوژي مدرن براي حفاظت از گياهان و توليد گونه هاي جديد را در نظر بگيرد."
⚡️#مدير_اجرايي_مونسانتو:" در طول سي تا چهل سال آينده جمعيت دنيا به ٩ ميليارد نفر خواهد رسيد، اما زمين گسترده تر نمي شود. آيا اين بدون بيوتكنولوژي ممكن است؟ من كه فكر نمي كنم. آنچه كه من را در ارتباط با اين گفتگوها نااميد مي كند، كمبود آلترناتيوهاست.
✅ واقعیت:
بسياري از نوآوري هايي كه نقش كليدي دارند، در دست كنسرنها نیستند و به هيچ وجه نيز به آزمايشگاههاي دنياي غرب محدود نمي شوند. روشهاي كشاورزي ارگانيك امروزه موفقيتهاي چشمگيري در زمينه مبارزه با آفات، ثبات در توليد محصول و حفاظت از اكوسيستم نشان مي دهند. علاوه بر اين آنها معيشت كشاورزي هاي كوچك را تأمين و تضمين مي كنند. اينجور موفقيتها بويژه در مناطقي بدست آمده اند كه گرسنگي تهديدكننده تر مي باشد. از آنجا كه فقر اقتصادي و گرسنگي دلايل عميق سياسي- اجتماعي خود را دارند، در نتيجه تنها روشهاي كشت گياهان نيستند كه مي توانند مشكل گرسنگي را حل كنند. برخلاف دستكاريهاي ژنتيكي كه موجب پيشرفت كشاورزي صنعتي مي شوند، #كشاورزي_ارگانيك به كشاورزان راههايي را ارائه مي دهد تا توليد محصولات، شرايط محيط زيست و اساس زندگي خود را بهبودي ببخشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم؛ ادامه پایانی بخش سوم: همزمان راه حلهايي كه بر اساس كشاورزي اكولوژيكي بنا شده اند، براي شركتها منابع درآمد جذابي نبوده اند و از اين رو در اين راه حلها بسيار كمتر سرمايه گزاري شده است.
جالب توجه اين است كه روشهاي #كشاورزي_اكولوژيكي در زمينه پايداري گياهان، توليد بالاي محصولات، درآمد مناسب و امنيت معيشت كشاورزان، تا كنون بسيار موفق آميز بوده است. برخلاف كشاورزي صنعتي كه قدرت خود را از سرمايه (پول) مي گيرد، اساس كشاورزي اكولوژيكي بر پايه نيروي دانش بنا شده و از اينرو نه تنها براي كشاوزيهاي بزرگ، بلكه هم براي كشاورزان در همه نقاط دنيا سودمند است. توانايي براي بهبودي كشاورزي اكولوژيكي بزرگ است و با توجه به تنوع بي اندازه اي كه در زمينه روشهاي كشت از اين طريق وجود دارد، نياز فراوان به ايجاد شبكه هايي براي كمك به گسترش آنها مي باشد. بخش بزرگي از نوآوريها مي تواند از جانب كشاورزان صورت بگيرد، زماني كه زندگي آنها تأمين شود، محيط زيست سالم بماند و از ايده هاي آنها پشتيباني شود.
دو دهه شكست بوضوح نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي آن نيست كه ما نيازش را داشته باشيم؛ روشي از نوآوري نيست كه بتواند ما را به سيستمهاي غذايي پايدار برساند.
يك تكنولوژي كه بر روي كشت تنها يك بذر تمركز دارد، مقدار مصرف آفتكشها را به اوج مي رساند، انحصارطلبي كنسرنها را تقويت مي كند و موجب افزايش فشار اقتصادي بروي كشاورزان مي شود، به گذشته اي صنعتي تعلق دارد و جايي در يك آينده اكولوژيكي كه منصفانه برنامه ريزي شده، ندارد.
✅در لينك زير از صفحه ٤٠ تا ٥٠ منابع و رفرنس های مربوط به هفت افسانه آمده اند:
http://www.greenpeace.org/austria/Global/austria/dokumente/Reports/Gentechnik/gentechnik_zwei_jahrzehnte_des_versagens_2015.pdf
پایان.
@darvishnameh
جالب توجه اين است كه روشهاي #كشاورزي_اكولوژيكي در زمينه پايداري گياهان، توليد بالاي محصولات، درآمد مناسب و امنيت معيشت كشاورزان، تا كنون بسيار موفق آميز بوده است. برخلاف كشاورزي صنعتي كه قدرت خود را از سرمايه (پول) مي گيرد، اساس كشاورزي اكولوژيكي بر پايه نيروي دانش بنا شده و از اينرو نه تنها براي كشاوزيهاي بزرگ، بلكه هم براي كشاورزان در همه نقاط دنيا سودمند است. توانايي براي بهبودي كشاورزي اكولوژيكي بزرگ است و با توجه به تنوع بي اندازه اي كه در زمينه روشهاي كشت از اين طريق وجود دارد، نياز فراوان به ايجاد شبكه هايي براي كمك به گسترش آنها مي باشد. بخش بزرگي از نوآوريها مي تواند از جانب كشاورزان صورت بگيرد، زماني كه زندگي آنها تأمين شود، محيط زيست سالم بماند و از ايده هاي آنها پشتيباني شود.
دو دهه شكست بوضوح نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي آن نيست كه ما نيازش را داشته باشيم؛ روشي از نوآوري نيست كه بتواند ما را به سيستمهاي غذايي پايدار برساند.
يك تكنولوژي كه بر روي كشت تنها يك بذر تمركز دارد، مقدار مصرف آفتكشها را به اوج مي رساند، انحصارطلبي كنسرنها را تقويت مي كند و موجب افزايش فشار اقتصادي بروي كشاورزان مي شود، به گذشته اي صنعتي تعلق دارد و جايي در يك آينده اكولوژيكي كه منصفانه برنامه ريزي شده، ندارد.
✅در لينك زير از صفحه ٤٠ تا ٥٠ منابع و رفرنس های مربوط به هفت افسانه آمده اند:
http://www.greenpeace.org/austria/Global/austria/dokumente/Reports/Gentechnik/gentechnik_zwei_jahrzehnte_des_versagens_2015.pdf
پایان.
@darvishnameh
@darvishnameh
🔴افزایش ۱۲۲ میلیون گرسنه به دلیل تغییرات اقلیمی تا سال ۲۰۳۰🔴
دو روز پیش، فائو اعلام کرد: تا سال ٢٠٣٠ احتمالا نزديك به ١٢٢ ميليون نفر به دنبال تأثيرات منفي اقليمي بروي كشاورزيهاي كوچك، به جمعيت فقير دنيا اضافه خواهند شد. اين گزارش از #تغييرات_اقليمي به عنوان "بزرگترين و مهمترين خطر تهديده كننده براي #امنيت_غذايي" نام مي برد. كشاورزان #آفريقاي_سياه (sub- Sahara) بيش از ديگر مناطق دنيا در خطرند.
گزارش سازمان خواروبار و كشاورزي ملل متحد، #فائو، از اين رو، دولتها را به تغييرات عميق و اساسي در كشاورزي و تهيه خوراك فرامي خواند و براي نيم ميليارد از جمعيتي كه با كشاورزيهاي كوچك زندگي مي كنند، پشتيباني و كمك ويژه درخواست مي كند. در اين گزارش آمده است كه بدون روشهاي توسعه پايدار در محدوده زمين، آب، #ماهيگيري و #جنگلداري به شكل گسترده، فقر جهاني از ميان نخواهد رفت. در اينراه مي بايست كشاورزان خود در راه كاهش انتشار #گازهاي_گلخانه_اي گام بردارند. در این گزارش ١٩٤ صفحه ای، به آينده كشاورزي و امنيت غذايي با توجه به تأثير سناريوهاي متفاوت تغييرات اقليمي نگاه مي شود و از جمله به آنچه كه "چالش بي سابقه مضاعف" نام دارد؛ از بين بردن گرسنگي و فقر و ثبات شرايط اقليمي. بدون ترديد تأثير منفي تغييرات نیواری روي كشاورزي و امنيت غذايي با سرعت گرفتن اين تغييرات بيشتر خواهد شد. در برخي نقاط بسيار آسيب پذير، مانند جزاير كوچك و يا مناطقي كه از تغييرات آب و هوايي شديدتري رنج می برند، تأثيرات فاجعه بار خواهند بود. در خوشبينانه ترين سناريو، تغييرات کند جوي به كشاورزان اين امكان را مي دهد تا با روشهاي نسبتا ساده، دستکم در آينده اي نزديك، خود را با آن تطبيق دهند. اما از سوی ديگر، تغييرات ناگهاني امكان اين تطبيق را غيرممكن مي كنند. نتايج احتمالي شامل كاهش بازده محصول و افزايش شديد و بي ثباتي قيمت مواد غذايي است. گزارش فائو از تنوع در توليد محصولات (كشاورزي)، وفق دادن هر چه بهتر كشاورزان با محيط طبيعي زندگيشان، #كشاورزي_زيستي یا همان #بی_خاکورزی، و تشديد رعایت اصول توسعه پايدار به عنوان استراتژي براي كمك به كشاورزيهاي كوچك براي تطبيق دادن خود با زميني كه گرمتر مي شود، نام مي برد. در گزارش همچنين آمده است كه برخي سياستهاي جاري شامل كمك هزينه براي استفاده از #كودهاي_شيميايي و #آفتكش_ها مي توانند از روشهاي توسعه پايدار جلوگيري كنند.
گزارش فائو همزمان با ورود نمايندگان به #رم براي #چهل_و_سومين_اجلاس كميته مسئول براي تضمين #امنيت_غذايي جهان انتشار پيدا مي كند. دو روز پيش، مدير كل فائو، #خوزه_گراسيانو_دا_سيلوا،چنين هشدار داد: "افزايش دماي هوا و الگوهاي نامنظم و متغير آب و هوايي در حال حاضر سلامتي خاك، جنگلها و اقيانوسها را كه بخش كشاورزي و امنيت غذايي به آنها وابسته است، به خطر انداخته اند. ما شاهد افزايش #طاعون و بروز ديگر بيماريها در همه جا بوده ايم."
روز جمعه گذشته #پاپ_فرانسيس در پيام ويژه اي گفت كه دنيا مي بايست به درايت جوامع روستايي تكيه كند؛ به روشي از زندگي كه به ما كمك مي كند تا از خود در برابر منطق #مصرف_گرايي و توليد به هر قيمت ممكن و فقط براي افزايش سود، دفاع كنيم. تكنولوژي هايي مانند #تغييرات_ژنتيكي شايد كه در آزمايشگاهها نتايج عالي داشته باشند، شايد كه براي كساني سودمند باشند اما به قيمت نابودي ديگران تمام میشوند.
#ارتارين_كازين، مدير اجرايي #برنامه_جهاني_غذا مي گويد :"بيش از ٨٠٪ از گرسنگان جهان در مناطقي زندگي مي كنند كه با فجايع طبيعي و مشكلات محيط زيستي روبرو هستند. تغييرات اقليمي صبر نمي كنند و در نتيجه ما هم نمي توانيم صبر كنيم."
گزارش فائو از سياستمداران مي خواهد تا به تعهدهاي خود در زمينه مبارزه با تغييرات منفي اقليمي عمل كنند.
همچنين در اين گزارش به نقش كشاورزي و استفاده از زمين كه مسوول انتشار دستکم #یک_پنجم از کل گازهاي گلخانه اي است، اشاره شده است.
https://www.theguardian.com/global-development/2016/oct/17/climate-change-could-drive-122m-more-people-into-extreme-poverty-by-2030-un-united-nations-report
🔴افزایش ۱۲۲ میلیون گرسنه به دلیل تغییرات اقلیمی تا سال ۲۰۳۰🔴
دو روز پیش، فائو اعلام کرد: تا سال ٢٠٣٠ احتمالا نزديك به ١٢٢ ميليون نفر به دنبال تأثيرات منفي اقليمي بروي كشاورزيهاي كوچك، به جمعيت فقير دنيا اضافه خواهند شد. اين گزارش از #تغييرات_اقليمي به عنوان "بزرگترين و مهمترين خطر تهديده كننده براي #امنيت_غذايي" نام مي برد. كشاورزان #آفريقاي_سياه (sub- Sahara) بيش از ديگر مناطق دنيا در خطرند.
گزارش سازمان خواروبار و كشاورزي ملل متحد، #فائو، از اين رو، دولتها را به تغييرات عميق و اساسي در كشاورزي و تهيه خوراك فرامي خواند و براي نيم ميليارد از جمعيتي كه با كشاورزيهاي كوچك زندگي مي كنند، پشتيباني و كمك ويژه درخواست مي كند. در اين گزارش آمده است كه بدون روشهاي توسعه پايدار در محدوده زمين، آب، #ماهيگيري و #جنگلداري به شكل گسترده، فقر جهاني از ميان نخواهد رفت. در اينراه مي بايست كشاورزان خود در راه كاهش انتشار #گازهاي_گلخانه_اي گام بردارند. در این گزارش ١٩٤ صفحه ای، به آينده كشاورزي و امنيت غذايي با توجه به تأثير سناريوهاي متفاوت تغييرات اقليمي نگاه مي شود و از جمله به آنچه كه "چالش بي سابقه مضاعف" نام دارد؛ از بين بردن گرسنگي و فقر و ثبات شرايط اقليمي. بدون ترديد تأثير منفي تغييرات نیواری روي كشاورزي و امنيت غذايي با سرعت گرفتن اين تغييرات بيشتر خواهد شد. در برخي نقاط بسيار آسيب پذير، مانند جزاير كوچك و يا مناطقي كه از تغييرات آب و هوايي شديدتري رنج می برند، تأثيرات فاجعه بار خواهند بود. در خوشبينانه ترين سناريو، تغييرات کند جوي به كشاورزان اين امكان را مي دهد تا با روشهاي نسبتا ساده، دستکم در آينده اي نزديك، خود را با آن تطبيق دهند. اما از سوی ديگر، تغييرات ناگهاني امكان اين تطبيق را غيرممكن مي كنند. نتايج احتمالي شامل كاهش بازده محصول و افزايش شديد و بي ثباتي قيمت مواد غذايي است. گزارش فائو از تنوع در توليد محصولات (كشاورزي)، وفق دادن هر چه بهتر كشاورزان با محيط طبيعي زندگيشان، #كشاورزي_زيستي یا همان #بی_خاکورزی، و تشديد رعایت اصول توسعه پايدار به عنوان استراتژي براي كمك به كشاورزيهاي كوچك براي تطبيق دادن خود با زميني كه گرمتر مي شود، نام مي برد. در گزارش همچنين آمده است كه برخي سياستهاي جاري شامل كمك هزينه براي استفاده از #كودهاي_شيميايي و #آفتكش_ها مي توانند از روشهاي توسعه پايدار جلوگيري كنند.
گزارش فائو همزمان با ورود نمايندگان به #رم براي #چهل_و_سومين_اجلاس كميته مسئول براي تضمين #امنيت_غذايي جهان انتشار پيدا مي كند. دو روز پيش، مدير كل فائو، #خوزه_گراسيانو_دا_سيلوا،چنين هشدار داد: "افزايش دماي هوا و الگوهاي نامنظم و متغير آب و هوايي در حال حاضر سلامتي خاك، جنگلها و اقيانوسها را كه بخش كشاورزي و امنيت غذايي به آنها وابسته است، به خطر انداخته اند. ما شاهد افزايش #طاعون و بروز ديگر بيماريها در همه جا بوده ايم."
روز جمعه گذشته #پاپ_فرانسيس در پيام ويژه اي گفت كه دنيا مي بايست به درايت جوامع روستايي تكيه كند؛ به روشي از زندگي كه به ما كمك مي كند تا از خود در برابر منطق #مصرف_گرايي و توليد به هر قيمت ممكن و فقط براي افزايش سود، دفاع كنيم. تكنولوژي هايي مانند #تغييرات_ژنتيكي شايد كه در آزمايشگاهها نتايج عالي داشته باشند، شايد كه براي كساني سودمند باشند اما به قيمت نابودي ديگران تمام میشوند.
#ارتارين_كازين، مدير اجرايي #برنامه_جهاني_غذا مي گويد :"بيش از ٨٠٪ از گرسنگان جهان در مناطقي زندگي مي كنند كه با فجايع طبيعي و مشكلات محيط زيستي روبرو هستند. تغييرات اقليمي صبر نمي كنند و در نتيجه ما هم نمي توانيم صبر كنيم."
گزارش فائو از سياستمداران مي خواهد تا به تعهدهاي خود در زمينه مبارزه با تغييرات منفي اقليمي عمل كنند.
همچنين در اين گزارش به نقش كشاورزي و استفاده از زمين كه مسوول انتشار دستکم #یک_پنجم از کل گازهاي گلخانه اي است، اشاره شده است.
https://www.theguardian.com/global-development/2016/oct/17/climate-change-could-drive-122m-more-people-into-extreme-poverty-by-2030-un-united-nations-report
the Guardian
Climate change could drive 122m more people into extreme poverty by 2030
UN report warns that without measures to halt and reverse climate change, food production could become impossible in large areas of the world
@darvishnameh
🔴بیاییم برای #مرگ_اکسیژن به سوگ نشینیم!🔴
✅ بخش نخست: کاهش فیتوپلانکتون ها
تصور كنيد كسي (مسافري از اين سفينه فضايي به نام کره زمین) به شما بگويد: سامانه تولید اكسيژن سفینه به دليل روش توليد خوراك (پرورش گياهان) در حال از بين رفتن است. با اين هشدار وحشتناك چه مي كنيد؟ تلاش مي كنيد تا شرايط را تغيير دهيد؟ از راه لابي گري بر كاپيتان سفينه تأثير مي گذاريد؟ شايد هم كه واقعيت را انكار مي كنيد و به راه خود ادامه مي دهيد.
اما از دست دادن غريب الوقوع اكسيژن از واقعيتهاي در حال شكل گرفتن هست، زيرا فيتوپلانكتون هاي موجود در اقيانوسها كه ٢/٣ از اكسيژن سياره ما را تأمين مي كنند، به سرعت رو به نابودي مي روند. كشاورزي صنعتي نه تنها با ورود آفت كشها و كودهاي حاوي نيتروژن به آبها آنها را آلوده و به مناطق مرده (هيپوكسي) تبديل مي كند؛ بلكه كربن را نيز از خاك جدا كرده و به آبها مي برد و موجب اسيدي شدن درياها مي شود. در چنين مسيري، تنها در طول چند دهه با مردن #فيتوپلانكتونها ديگر موجود زنده اي در اقيانوسها باقي نمي ماند- آن هم تنها به دليل روش توليد خوراك ما انسانها!
زماني كه گفتگو از تغييرات آب و هوايي است، رسانه ها، دولتها و جنبش اقليمي، همه روي كربن در نيوار و آب شدن #يخهاي_شمالگان تمركز دارند كه بدون ترديد موضوع هاي مهمي هستند اما آنچه در ميان اين بحث بر سر آنكه سطح آبها تا چه اندازه بالا مي آيند و كره زمين تا سال ٢١٠٠ تا چه حد گرم خواهد شد، گم شده؛ يك واقعيت بسيار جدي است؛ اینکه اگر ما با #اسيدي_شدن_آبها، بلافاصله برخورد نكنيم، بشريتي تا سال ٢١٠٠ وجود نخواهد داشت تا شاهد بالارفتن دما و يا به زير آب رفتن #وال_استريت و #دره_سيليكون باشد.
خبر خوب آنكه ما مي توانيم همزمان درجه حرارت زمين و آبها را كاهش داده و هم درياها را از راه كشاورزي احيايي از كربن مازاد نجات دهيم؛ راه حلي كه عيناً زير پايمان است. طرح كشاورزي احيايي دانشگاه چيكو/ايالت كاليفرنيا و گروه "كربن زيرزمين" اين تعريف كوتاه و دقيق را ابداع كرده اند: "كشاورزي احيايي روشهايي از كشت و چَرا را توصيف مي كند كه در كنار بسياري فوايد، با تغييرات منفي اقليمي از راه بازسازي مواد ارگانيك و بازگرداندن تنوع زيستي به خاك ضعيف، مبارزه مي كند - و نتيجه در هر دو حالت كاهش كربن و بهبودي چرخه آب است.
واقعيتهاي كمتر دانسته شده آن است كه:
١- كشاورزي صنعتي بيش از مجموع كمپانیهایی چون شورون، اكسون و تمامي سازندگان وسايل حمل و نقل، دي اكسيد كربن منتشر مي كند!
و ٢- #كشاورزي_احيايي مي تواند تغييرات آب و هوايي را معكوس كند، اگر كه جامعه ما تمرکز خود را روي تبديل انحطاط به روشهاي احيايي معطوف سازد. وقتي كه ما قادريم انسان را به كره ماه بفرستيم، آيا مي توانيم راههاي توليد خوراك را به گونه اي تغيير دهيم تا از زندگي در سفينه فضائيمان-كره زمين-حفاظت كرده باشيم؟ ويليام مك دونو، آرشيتكت، طراح مشهور آمريكايي در زمينه توسعه پايدار، در يك مقاله جديد در ژورنال Nature، تحت عنوان "كربن دشمن ما نيست" مي نويسد: "اما عنصر كربن، دشمن ما نيست. در جاي مناسب، كربن يك منبع و يك وسيله است." و دان ويلكين از بخش حفاظت خاك و آب در منطقه درياچه مك هنري/ايالت #ايلينوي از چگونگي تبديل كشاورزي نيز در يادداشت خود با نام "بازگرداندن زمينهاي كشاورزي تهي از طريق ترسيب كربن" مي نويسد.
همانطور كه نگارنده -در نوامبر ٢٠١٥ در مقاله اي نوشت - "خاك و اقيانوسها از دستور جلسه نشست اقليمي پاريس COP21 حذف شدند" : در اين دوران با فناوري پيشرفته مجذوب كننده اش، ما ترجيح مي دهيم كرم خاكي (كشاورز زمين) و پلانكتون اقيانوس (توليدكننده اكسيژن ضروري مان) را به قيمت ضرر به خود، در نظر نگيريم. آيا مي دانستيد كه از هر سه نفسي كه مي كشيد، دوتاي آن از پلانكتونها تأمين مي شود؟ تكيه تنها بر نيروي خورشيد، باد و هيبريدها به عنوان راه حل مشكل تغييرات آب و هوايي راهي است كه به سمت فاجعه مي رود. خبر خوب آنكه ما مي توانيم به درمان آبهاي اسيدي بپردازيم، تغييرات غيرمترقبه جوي را متعادل كرده و با تمركز بر ترسيب كربن در زمينهاي كشاورزي، جنگلها و مراتع، خوراك فراوان توليد كنيم كه نه تنها كيفيت خاك را بهتر مي كند، بلكه هم ظرفيت نگهداري آب را بالا مي برد.
توجه را به سلامتي خاك و آب اقيانوسهايمان معطوف كردن اكنون موضوع مرگ و زندگيست. اين ممكن است كه به نظر اكثر مردم امريكا شوكه كننده باشد-آنطور كه رسانه ها و سيستم آموزشي به ما بسياري نكات را مي آموزند، جز اينكه كره زمين چگونه كار مي كند. ما مي توانيم ياد بگيريم كه يك پزشك باشيم (اما بيشتر پزشكان تغذيه را فراموش مي كنند)، يا يك نجار باشيم (اما آنها فراموش مي كنند كه چگونه يك جنگل رشد مي كند) يا يك كشاورز (اما آنها اهميت تندرستي خاك و كرم خاكي را از ياد مي برند) ...
⚡️ ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴بیاییم برای #مرگ_اکسیژن به سوگ نشینیم!🔴
✅ بخش نخست: کاهش فیتوپلانکتون ها
تصور كنيد كسي (مسافري از اين سفينه فضايي به نام کره زمین) به شما بگويد: سامانه تولید اكسيژن سفینه به دليل روش توليد خوراك (پرورش گياهان) در حال از بين رفتن است. با اين هشدار وحشتناك چه مي كنيد؟ تلاش مي كنيد تا شرايط را تغيير دهيد؟ از راه لابي گري بر كاپيتان سفينه تأثير مي گذاريد؟ شايد هم كه واقعيت را انكار مي كنيد و به راه خود ادامه مي دهيد.
اما از دست دادن غريب الوقوع اكسيژن از واقعيتهاي در حال شكل گرفتن هست، زيرا فيتوپلانكتون هاي موجود در اقيانوسها كه ٢/٣ از اكسيژن سياره ما را تأمين مي كنند، به سرعت رو به نابودي مي روند. كشاورزي صنعتي نه تنها با ورود آفت كشها و كودهاي حاوي نيتروژن به آبها آنها را آلوده و به مناطق مرده (هيپوكسي) تبديل مي كند؛ بلكه كربن را نيز از خاك جدا كرده و به آبها مي برد و موجب اسيدي شدن درياها مي شود. در چنين مسيري، تنها در طول چند دهه با مردن #فيتوپلانكتونها ديگر موجود زنده اي در اقيانوسها باقي نمي ماند- آن هم تنها به دليل روش توليد خوراك ما انسانها!
زماني كه گفتگو از تغييرات آب و هوايي است، رسانه ها، دولتها و جنبش اقليمي، همه روي كربن در نيوار و آب شدن #يخهاي_شمالگان تمركز دارند كه بدون ترديد موضوع هاي مهمي هستند اما آنچه در ميان اين بحث بر سر آنكه سطح آبها تا چه اندازه بالا مي آيند و كره زمين تا سال ٢١٠٠ تا چه حد گرم خواهد شد، گم شده؛ يك واقعيت بسيار جدي است؛ اینکه اگر ما با #اسيدي_شدن_آبها، بلافاصله برخورد نكنيم، بشريتي تا سال ٢١٠٠ وجود نخواهد داشت تا شاهد بالارفتن دما و يا به زير آب رفتن #وال_استريت و #دره_سيليكون باشد.
خبر خوب آنكه ما مي توانيم همزمان درجه حرارت زمين و آبها را كاهش داده و هم درياها را از راه كشاورزي احيايي از كربن مازاد نجات دهيم؛ راه حلي كه عيناً زير پايمان است. طرح كشاورزي احيايي دانشگاه چيكو/ايالت كاليفرنيا و گروه "كربن زيرزمين" اين تعريف كوتاه و دقيق را ابداع كرده اند: "كشاورزي احيايي روشهايي از كشت و چَرا را توصيف مي كند كه در كنار بسياري فوايد، با تغييرات منفي اقليمي از راه بازسازي مواد ارگانيك و بازگرداندن تنوع زيستي به خاك ضعيف، مبارزه مي كند - و نتيجه در هر دو حالت كاهش كربن و بهبودي چرخه آب است.
واقعيتهاي كمتر دانسته شده آن است كه:
١- كشاورزي صنعتي بيش از مجموع كمپانیهایی چون شورون، اكسون و تمامي سازندگان وسايل حمل و نقل، دي اكسيد كربن منتشر مي كند!
و ٢- #كشاورزي_احيايي مي تواند تغييرات آب و هوايي را معكوس كند، اگر كه جامعه ما تمرکز خود را روي تبديل انحطاط به روشهاي احيايي معطوف سازد. وقتي كه ما قادريم انسان را به كره ماه بفرستيم، آيا مي توانيم راههاي توليد خوراك را به گونه اي تغيير دهيم تا از زندگي در سفينه فضائيمان-كره زمين-حفاظت كرده باشيم؟ ويليام مك دونو، آرشيتكت، طراح مشهور آمريكايي در زمينه توسعه پايدار، در يك مقاله جديد در ژورنال Nature، تحت عنوان "كربن دشمن ما نيست" مي نويسد: "اما عنصر كربن، دشمن ما نيست. در جاي مناسب، كربن يك منبع و يك وسيله است." و دان ويلكين از بخش حفاظت خاك و آب در منطقه درياچه مك هنري/ايالت #ايلينوي از چگونگي تبديل كشاورزي نيز در يادداشت خود با نام "بازگرداندن زمينهاي كشاورزي تهي از طريق ترسيب كربن" مي نويسد.
همانطور كه نگارنده -در نوامبر ٢٠١٥ در مقاله اي نوشت - "خاك و اقيانوسها از دستور جلسه نشست اقليمي پاريس COP21 حذف شدند" : در اين دوران با فناوري پيشرفته مجذوب كننده اش، ما ترجيح مي دهيم كرم خاكي (كشاورز زمين) و پلانكتون اقيانوس (توليدكننده اكسيژن ضروري مان) را به قيمت ضرر به خود، در نظر نگيريم. آيا مي دانستيد كه از هر سه نفسي كه مي كشيد، دوتاي آن از پلانكتونها تأمين مي شود؟ تكيه تنها بر نيروي خورشيد، باد و هيبريدها به عنوان راه حل مشكل تغييرات آب و هوايي راهي است كه به سمت فاجعه مي رود. خبر خوب آنكه ما مي توانيم به درمان آبهاي اسيدي بپردازيم، تغييرات غيرمترقبه جوي را متعادل كرده و با تمركز بر ترسيب كربن در زمينهاي كشاورزي، جنگلها و مراتع، خوراك فراوان توليد كنيم كه نه تنها كيفيت خاك را بهتر مي كند، بلكه هم ظرفيت نگهداري آب را بالا مي برد.
توجه را به سلامتي خاك و آب اقيانوسهايمان معطوف كردن اكنون موضوع مرگ و زندگيست. اين ممكن است كه به نظر اكثر مردم امريكا شوكه كننده باشد-آنطور كه رسانه ها و سيستم آموزشي به ما بسياري نكات را مي آموزند، جز اينكه كره زمين چگونه كار مي كند. ما مي توانيم ياد بگيريم كه يك پزشك باشيم (اما بيشتر پزشكان تغذيه را فراموش مي كنند)، يا يك نجار باشيم (اما آنها فراموش مي كنند كه چگونه يك جنگل رشد مي كند) يا يك كشاورز (اما آنها اهميت تندرستي خاك و كرم خاكي را از ياد مي برند) ...
⚡️ ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴بخش دوم و پایانی از گزارش #مرگ_اکسیژن در زمین!🔴
باید بپذیریم که آموزش تخصصي بيش از حد آمريكايي ما، تكنوكراتهايي ببار آورده كه قوانين طبيعت را نمي فهمند! - و این البته درد مشترک بین اینجا و آنجاست! نه؟ دردی که درمانش از تاسیس و حمایت از مدارس طبیعت می گذرد -
رايلند اِنگِلهارت يكي از پايه گزاران "بوسه بر زمين"- گروهي كه از راههاي گوناگون تلاشهاي خود را وقف حفاظت از خاك كرده اند- مي گويد: "اگر ما #تندرستي_خاك را هسته مركزي #كشاورزي و مديريت زمينهاي خود قرار دهيم، مي توانيم #كربن را از نيوار جذب كنيم، تا آن اندازه كه براي برقراري تعادل شرايط جوي كافي باشد. جنبش غذايي مي تواند كه به جنبش اقليمي تبديل شود و ما مي توانيم با سرمايه گذاري در خاك براي رسيدن به يك آينده سالم تلاش كنيم."
اگر باور نمي كنيد كه اقيانوسهاي ما در شرايط وخيمي به سر مي برند، كافي است بخشي از مطلبي را كه در سال ٢٠١٠ در نشريه #اشپيگل در مورد "كاهش شديد فيتوپلنكتونها؛ بحران زنجيره غذايي در اقيانوسهاي دنيا" درج شده را بخوانيد. "نقطه آغاز زنجيره غذايي ابهاي ما پلانكتون است. اما سهم آنها از سال ١٩٥٠ تا بحال ٤٠٪ كاهش پيدا كرده...به گفته پژوهشگران اين يك سقوط تعجب آور است. همينطور #نيويورك_تايمز در مقاله اي بنام " درياهاي پر از كربن و رو به مرگ ما" به نوشته ريچارد اسپين راد، از مرگ اقيانوسها هشدار مي دهد. در اين مقاله آمده: "در طول ٢٠ سال گذشته اقيانوسهاي دنيا بيش از ١٥٠ ميليارد تُن رسوب حاصل از فعاليتهاي انساني را جذب كرده اند." اين روند كه به عنوان اسيدي شدن آبها شناخته شده، رشد و توليد مثل حلزونهاي صدف دار، آب سنگهاي مرجاني و ديگر جانداران دريايي را مشكل مي كند. در يادداشت ديگري از جودي شوارتس، نويسنده امريكايي، نوشته شده: "در يك بوم سازگان سالم، زماني كه آب به زمين مي ريزد، براي مدتي طولاني در آن محدوده مي ماند و نقش بسيار مهم و حياتي در زندگي موجودات اطراف بازي مي كند تا اينكه عاقبت راه خود را براي رسيدن به دريا ادامه مي دهد. اما به دليل راههايي كه انسان براي مديريت زمين از آغاز كشاوزي تاكنون، بويژه از زمان انقلاب صنعتي در پيش گرفته، آب به خاك سفت و آسيب ديده فرو مي ريزد، به سرعت به سمت دريا مي رود و پشت سر سيلابها و خشكيها بجا مي گذارد."
🔴 اي آنها كه در سفينه فضايي زمين نفس مي كشيد؛ گوش دهيد...
اگر مي خواهيد به نفس كشيدن در دهه هاي آينده ادامه دهيد، در زير نكات مهمي وجود دارند كه مي بايست به آنها توجه كرد:
١- در شرايط فعلي، تولید اكسيژن در حال کاهش است.
٢-ما بر روي يك سياره اقيانوسي زندگي مي كنيم، نه بر يك سياره زميني. آموزش براي درك بوم سازگان اقيانوسها براي ما مفيد است.
٣-اگر به بچه دار شدن فكر مي كنيد، لطفا به نياز آنها به اكسيژن هم بيانديشيد. احتمالا مقدار اكسيژن موجود در آينده كمتر از مقدار نياز آنها براي نفس كشيدن خواهد بود.
٤- به دليل تخريب مداوم اقيانوسها و از دست رفتن اكسيژن، احتمالا موتور گوگل و برگه اينستاگرام شما ديگر قابل دسترس نخواهد بود!
٥-نسل واي-millennial generation-تصميم گيرنده براي ادامه زندگي در آينده خواهد بود؛ پس لطفا از آنها پشتيباني كنيد و به آنها نيرو ببخشيد.
در پايان گزيده اي از مجموعه اشعار "برگهاي علف" از والت ويتمن:
بازگرد در صلح به اقيانوس، عشق من...
من هم جزيي از آن اقيانوس هستم...ما آن اندازه از هم جدا نيستيم...مي داني، من به هوا، به آب و به خاك سلام مي كنم...
http://www.ecowatch.com/regenerative-farming-ocean-acidification-2175984298.html
🔴بخش دوم و پایانی از گزارش #مرگ_اکسیژن در زمین!🔴
باید بپذیریم که آموزش تخصصي بيش از حد آمريكايي ما، تكنوكراتهايي ببار آورده كه قوانين طبيعت را نمي فهمند! - و این البته درد مشترک بین اینجا و آنجاست! نه؟ دردی که درمانش از تاسیس و حمایت از مدارس طبیعت می گذرد -
رايلند اِنگِلهارت يكي از پايه گزاران "بوسه بر زمين"- گروهي كه از راههاي گوناگون تلاشهاي خود را وقف حفاظت از خاك كرده اند- مي گويد: "اگر ما #تندرستي_خاك را هسته مركزي #كشاورزي و مديريت زمينهاي خود قرار دهيم، مي توانيم #كربن را از نيوار جذب كنيم، تا آن اندازه كه براي برقراري تعادل شرايط جوي كافي باشد. جنبش غذايي مي تواند كه به جنبش اقليمي تبديل شود و ما مي توانيم با سرمايه گذاري در خاك براي رسيدن به يك آينده سالم تلاش كنيم."
اگر باور نمي كنيد كه اقيانوسهاي ما در شرايط وخيمي به سر مي برند، كافي است بخشي از مطلبي را كه در سال ٢٠١٠ در نشريه #اشپيگل در مورد "كاهش شديد فيتوپلنكتونها؛ بحران زنجيره غذايي در اقيانوسهاي دنيا" درج شده را بخوانيد. "نقطه آغاز زنجيره غذايي ابهاي ما پلانكتون است. اما سهم آنها از سال ١٩٥٠ تا بحال ٤٠٪ كاهش پيدا كرده...به گفته پژوهشگران اين يك سقوط تعجب آور است. همينطور #نيويورك_تايمز در مقاله اي بنام " درياهاي پر از كربن و رو به مرگ ما" به نوشته ريچارد اسپين راد، از مرگ اقيانوسها هشدار مي دهد. در اين مقاله آمده: "در طول ٢٠ سال گذشته اقيانوسهاي دنيا بيش از ١٥٠ ميليارد تُن رسوب حاصل از فعاليتهاي انساني را جذب كرده اند." اين روند كه به عنوان اسيدي شدن آبها شناخته شده، رشد و توليد مثل حلزونهاي صدف دار، آب سنگهاي مرجاني و ديگر جانداران دريايي را مشكل مي كند. در يادداشت ديگري از جودي شوارتس، نويسنده امريكايي، نوشته شده: "در يك بوم سازگان سالم، زماني كه آب به زمين مي ريزد، براي مدتي طولاني در آن محدوده مي ماند و نقش بسيار مهم و حياتي در زندگي موجودات اطراف بازي مي كند تا اينكه عاقبت راه خود را براي رسيدن به دريا ادامه مي دهد. اما به دليل راههايي كه انسان براي مديريت زمين از آغاز كشاوزي تاكنون، بويژه از زمان انقلاب صنعتي در پيش گرفته، آب به خاك سفت و آسيب ديده فرو مي ريزد، به سرعت به سمت دريا مي رود و پشت سر سيلابها و خشكيها بجا مي گذارد."
🔴 اي آنها كه در سفينه فضايي زمين نفس مي كشيد؛ گوش دهيد...
اگر مي خواهيد به نفس كشيدن در دهه هاي آينده ادامه دهيد، در زير نكات مهمي وجود دارند كه مي بايست به آنها توجه كرد:
١- در شرايط فعلي، تولید اكسيژن در حال کاهش است.
٢-ما بر روي يك سياره اقيانوسي زندگي مي كنيم، نه بر يك سياره زميني. آموزش براي درك بوم سازگان اقيانوسها براي ما مفيد است.
٣-اگر به بچه دار شدن فكر مي كنيد، لطفا به نياز آنها به اكسيژن هم بيانديشيد. احتمالا مقدار اكسيژن موجود در آينده كمتر از مقدار نياز آنها براي نفس كشيدن خواهد بود.
٤- به دليل تخريب مداوم اقيانوسها و از دست رفتن اكسيژن، احتمالا موتور گوگل و برگه اينستاگرام شما ديگر قابل دسترس نخواهد بود!
٥-نسل واي-millennial generation-تصميم گيرنده براي ادامه زندگي در آينده خواهد بود؛ پس لطفا از آنها پشتيباني كنيد و به آنها نيرو ببخشيد.
در پايان گزيده اي از مجموعه اشعار "برگهاي علف" از والت ويتمن:
بازگرد در صلح به اقيانوس، عشق من...
من هم جزيي از آن اقيانوس هستم...ما آن اندازه از هم جدا نيستيم...مي داني، من به هوا، به آب و به خاك سلام مي كنم...
http://www.ecowatch.com/regenerative-farming-ocean-acidification-2175984298.html
EcoWatch
Spaceship Earth, Your Main Oxygen Systems Are Collapsing
"Industrial agriculture not only contaminates our oceans with pesticide and nitrogen-fertilizer runoff, leading to massive dead zones; it is stripping our soils of carbon, which ends up in the oceans and creates acidification."
@darvishnameh
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
DW.COM
Wer hat die Macht über unser Essen?
Die Nahrungsmittelindustrie "schrumpft sich groß". Immer weniger internationale Konzerne bestimmen die Märkte vom Acker bis zur Ladentheke. Der Konzernatlas klärt über die Folgen auf.
Forwarded from Water Online
🗞گزارش روزنامه پيام ما (لينك)
#فرونشست
#كشاورزي
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM