@darvishnameh
🔴قسمت دوم از رسوایی صنعت سدسازی!
به گفته #بريجت_ديمِر، پژوهشگر از دانشگاه ايالتي #واشنگتن و نويسنده اصلي بررسي جديد، اين يك نوع انفجار در تلاش هاي پژوهشي براي تخمين مقدار انتشار گازها از مخازن است. او و همراهانش همه داده ها از مخازن دنيا، مانند نيروگاههاي آبي و سازه هاي جلوگيري از سيل و ويژه آبياري را جمع بندي كرده اند و به اين نتيجه رسيده اند كه مقدار انتشار #متان از هر مخزن ٢٥٪ بالاتر از رقمي است كه تاكنون تصور مي شده؛ مقداري كه با توجه به ساخت و سازهايي كه اخيرا در جريان است، بسيار قابل توجه است. بررسي جديد تنها سدهاي ساخته شده براي توليد نيروي برق را در نظر نمي گيرد، بلكه بر روي همه مخازني كه براي استفاده هاي مختلف ساخته شده اند، تمركز داده شده؛ بروي بررسي هايي از ٢٦٧ مخزن در دنيا كه در مجموع مساحتي نزديك به ٣٠ هزار مايل مربع (كمي بيش از ٤٨ هزار كيلومتر مربع) را شامل مي شوند، تا مقدار را در سطح جهاني قياس كرده باشند. مخازن نمونه اي بارز براي به نمايش گذاشتن تغيير طبيعت به دست انسان با نتايج غيرقابل پيش بيني هستند. به زير آب بردن مساحت بزرگي از زمين مي تواند از طريق ميكروارگانيسم هاي موجود در آب موجب پروسه شيميايي جديدي شود؛ پروسه اي كه در غياب اكسيژن گاز متان را بعنوان يك محصول جانبي توليد مي كند. دليل آنرا مي توان در گياهان و درختان بسياري جست كه در مناطق بزير آب فرورفته از پيش وجود داشته اند. در اين ميان با سرازير شدن موادي مانند نيتروژن و فسفر- باز هم بدست انسان -به رودخانه ها، مي تواند كه رشد جلبكها در مخازن افزايش پيدا كند و به ميكروارگانيسم ها مواد بيشتري براي تجزيه برساند. از اين رو به گفته پژوهشگران، مخازن بيش از درياچه ها، بركه ها، رودخانه هاي طبيعي و زمينهاي مرطوب گاز متان انتشار مي دهند.
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴قسمت دوم از رسوایی صنعت سدسازی!
به گفته #بريجت_ديمِر، پژوهشگر از دانشگاه ايالتي #واشنگتن و نويسنده اصلي بررسي جديد، اين يك نوع انفجار در تلاش هاي پژوهشي براي تخمين مقدار انتشار گازها از مخازن است. او و همراهانش همه داده ها از مخازن دنيا، مانند نيروگاههاي آبي و سازه هاي جلوگيري از سيل و ويژه آبياري را جمع بندي كرده اند و به اين نتيجه رسيده اند كه مقدار انتشار #متان از هر مخزن ٢٥٪ بالاتر از رقمي است كه تاكنون تصور مي شده؛ مقداري كه با توجه به ساخت و سازهايي كه اخيرا در جريان است، بسيار قابل توجه است. بررسي جديد تنها سدهاي ساخته شده براي توليد نيروي برق را در نظر نمي گيرد، بلكه بر روي همه مخازني كه براي استفاده هاي مختلف ساخته شده اند، تمركز داده شده؛ بروي بررسي هايي از ٢٦٧ مخزن در دنيا كه در مجموع مساحتي نزديك به ٣٠ هزار مايل مربع (كمي بيش از ٤٨ هزار كيلومتر مربع) را شامل مي شوند، تا مقدار را در سطح جهاني قياس كرده باشند. مخازن نمونه اي بارز براي به نمايش گذاشتن تغيير طبيعت به دست انسان با نتايج غيرقابل پيش بيني هستند. به زير آب بردن مساحت بزرگي از زمين مي تواند از طريق ميكروارگانيسم هاي موجود در آب موجب پروسه شيميايي جديدي شود؛ پروسه اي كه در غياب اكسيژن گاز متان را بعنوان يك محصول جانبي توليد مي كند. دليل آنرا مي توان در گياهان و درختان بسياري جست كه در مناطق بزير آب فرورفته از پيش وجود داشته اند. در اين ميان با سرازير شدن موادي مانند نيتروژن و فسفر- باز هم بدست انسان -به رودخانه ها، مي تواند كه رشد جلبكها در مخازن افزايش پيدا كند و به ميكروارگانيسم ها مواد بيشتري براي تجزيه برساند. از اين رو به گفته پژوهشگران، مخازن بيش از درياچه ها، بركه ها، رودخانه هاي طبيعي و زمينهاي مرطوب گاز متان انتشار مي دهند.
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 قسمت سوم از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
جان هريسون، پژوهشگر ديگري از دانشگاه ايالتي #واشنگتن مي گويد: "اگر اكسيژن در دسترس باشد، #متان به دي اكسيد كربن تبديل مي شود. بدون اكسيژن، متان مستقيما به اتمسفر بازمي گردد. مناطق به زير آب فرو رفته از اكسيژن خالي هستند. شبيه به چنين پروسه اي در شاليزارهاي برنج كه يكي از منابع اصلي گاز متان هستند، صورت مي گيرد. اينطور به نظر مي رسد كه توليد متان از شاليزار برنج به اندازه توليد آن از يك مخزن باشد. مقدار انتشارات متان از شاليزار برنج تاكنون برخي اوقات براي محاسبات در نظر گرفته شده اند، اما نه از مخازن ."
در هر كشور سیاهه ای از اطلاعات جمع آوري شده درباره گازهاي گلخانه اي وجود دارد. بخش مسئول تغييرات اقليمي سازمان ملل راهنمايي ارائه مي دهد كه از آن مي توان براي تهيه اين فهرست استفاده كرد؛ در اين راهنما در حال حاضر از مخازن تنها بعنوان يك ضميمه و نه بصورت يك بخش رسمي در فهرست هر كشور ياد شده است. اما اين راهنما احتمالا در طول در طول سال آينده تغيير پيدا خواهد كرد.
مشكلي كه بريجت ديمر از آن نام مي برد، اين تصور است كه #نيروگاههاي_آبي هنوز به عنوان منبعي از انرژي بدون توليد كربن بشمار مي آيند؛ او البته تأكيد مي كند كه نويسندگان اين بررسي پژوهشي با گفته هاي خود مخالفتي با استفاده از آب براي توليد انرژي ابراز نمي كنند، بلكه بيشتر تأكيد دارند تا انتشار گازهاي گلخانه اي از اين سازه ها نيز مي بايست براي محاسبه درنظر گرفته شود.
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 قسمت سوم از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
جان هريسون، پژوهشگر ديگري از دانشگاه ايالتي #واشنگتن مي گويد: "اگر اكسيژن در دسترس باشد، #متان به دي اكسيد كربن تبديل مي شود. بدون اكسيژن، متان مستقيما به اتمسفر بازمي گردد. مناطق به زير آب فرو رفته از اكسيژن خالي هستند. شبيه به چنين پروسه اي در شاليزارهاي برنج كه يكي از منابع اصلي گاز متان هستند، صورت مي گيرد. اينطور به نظر مي رسد كه توليد متان از شاليزار برنج به اندازه توليد آن از يك مخزن باشد. مقدار انتشارات متان از شاليزار برنج تاكنون برخي اوقات براي محاسبات در نظر گرفته شده اند، اما نه از مخازن ."
در هر كشور سیاهه ای از اطلاعات جمع آوري شده درباره گازهاي گلخانه اي وجود دارد. بخش مسئول تغييرات اقليمي سازمان ملل راهنمايي ارائه مي دهد كه از آن مي توان براي تهيه اين فهرست استفاده كرد؛ در اين راهنما در حال حاضر از مخازن تنها بعنوان يك ضميمه و نه بصورت يك بخش رسمي در فهرست هر كشور ياد شده است. اما اين راهنما احتمالا در طول در طول سال آينده تغيير پيدا خواهد كرد.
مشكلي كه بريجت ديمر از آن نام مي برد، اين تصور است كه #نيروگاههاي_آبي هنوز به عنوان منبعي از انرژي بدون توليد كربن بشمار مي آيند؛ او البته تأكيد مي كند كه نويسندگان اين بررسي پژوهشي با گفته هاي خود مخالفتي با استفاده از آب براي توليد انرژي ابراز نمي كنند، بلكه بيشتر تأكيد دارند تا انتشار گازهاي گلخانه اي از اين سازه ها نيز مي بايست براي محاسبه درنظر گرفته شود.
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 بخش چهارم و پایانی از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
در نظر گرفتن مشكل گاز #متان البته موضوع جديدي نيست؛ در سال ٢٠٠٠ يك بررسي پژوهشي در نشريه BioScience به اين نكته اشاره كرده بود و اتحاديه جهاني نيروگاههاي آبي نيز بروي وب سايت خود اذعان كرده كه "علي رغم توليد بسيار كم كربن از طريق انرژي آب، برخي از مخزنها در شرايط ويژه اي مي توانند موجب انتشار مقداري متان به عنوان يك گاز گلخانه اي شوند. مخزنها در برخي شرايط حتي مي توانند موجب كاهش توليد كربن باشند." اما آنچه كه در ارتباط با بررسي اخير جديد مي باشد آنست كه جمع بندي بسياري از بررسي هاي موجود از سال ٢٠٠٠ نشان مي دهد كه مقدار انتشار گاز متان تا آن اندازه است كه مي بايست آنرا به انتشار #كربن در دنيا اضافه كرد. و اگر چه برخي مخازن توليد دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن را كاهش مي دهند- به اين معنا كه اين گازها را بيشتر از آنكه انتشار دهند، جذب مي كنند- اما اين كاهش در مورد گاز متان صحت ندارد.
پژوهشگران اذعان دارند كه بررسي جديد همه جوانب چرخه زندگي مخازن را نشان نمي دهد؛ از جمله اينكه تا چه اندازه در زميني، پيش از فرو رفتن آن بزير آب، كربن ذخيره شده بوده و يا از آن آزاد مي شده و يا اينكه پس از تعطيل كردن مخزنها چه اتفاقي خواهد افتاد. همچنين مقايسه مقدار متان توليد شده از مخازني كه براي توليد نيروي برق از آنها استفاده مي شود با مقدار انتشار اين گاز گلخانه اي در نتيجه توليد برق از ذغال سنگ و يا گاز طبيعي، صورت نگرفته است.
جان هريسون مي گويد: "ما تلاش داريم تا به سياستمداران و مردم تصوير كاملتري از نتايج #سدسازي بروي رودخانه ها را ارائه كنيم."
https://www.washingtonpost.com/news/energy-environment/wp/2016/09/28/scientists-just-found-yet-another-way-that-humans-are-creating-greenhouse-gases/?utm_term=.486784dbb583
🔴 بخش چهارم و پایانی از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
در نظر گرفتن مشكل گاز #متان البته موضوع جديدي نيست؛ در سال ٢٠٠٠ يك بررسي پژوهشي در نشريه BioScience به اين نكته اشاره كرده بود و اتحاديه جهاني نيروگاههاي آبي نيز بروي وب سايت خود اذعان كرده كه "علي رغم توليد بسيار كم كربن از طريق انرژي آب، برخي از مخزنها در شرايط ويژه اي مي توانند موجب انتشار مقداري متان به عنوان يك گاز گلخانه اي شوند. مخزنها در برخي شرايط حتي مي توانند موجب كاهش توليد كربن باشند." اما آنچه كه در ارتباط با بررسي اخير جديد مي باشد آنست كه جمع بندي بسياري از بررسي هاي موجود از سال ٢٠٠٠ نشان مي دهد كه مقدار انتشار گاز متان تا آن اندازه است كه مي بايست آنرا به انتشار #كربن در دنيا اضافه كرد. و اگر چه برخي مخازن توليد دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن را كاهش مي دهند- به اين معنا كه اين گازها را بيشتر از آنكه انتشار دهند، جذب مي كنند- اما اين كاهش در مورد گاز متان صحت ندارد.
پژوهشگران اذعان دارند كه بررسي جديد همه جوانب چرخه زندگي مخازن را نشان نمي دهد؛ از جمله اينكه تا چه اندازه در زميني، پيش از فرو رفتن آن بزير آب، كربن ذخيره شده بوده و يا از آن آزاد مي شده و يا اينكه پس از تعطيل كردن مخزنها چه اتفاقي خواهد افتاد. همچنين مقايسه مقدار متان توليد شده از مخازني كه براي توليد نيروي برق از آنها استفاده مي شود با مقدار انتشار اين گاز گلخانه اي در نتيجه توليد برق از ذغال سنگ و يا گاز طبيعي، صورت نگرفته است.
جان هريسون مي گويد: "ما تلاش داريم تا به سياستمداران و مردم تصوير كاملتري از نتايج #سدسازي بروي رودخانه ها را ارائه كنيم."
https://www.washingtonpost.com/news/energy-environment/wp/2016/09/28/scientists-just-found-yet-another-way-that-humans-are-creating-greenhouse-gases/?utm_term=.486784dbb583
@darvishnameh
🔴چرا #سدسازی اولویت امروز ما نیست؟!🔴
✅ گفتگوی امروزم با #تابناک:
🔴 تابناک: متولیان منابع آب کشور در دولت های مختلف، نزدیک ششصد سد ساختند تا به زعم خودشان مشکلات آبی کشور را برطرف کنند؛ برای مثال، تنها در دولت جاری عملیات ساخت و آماده سازی 95 سد در دستور کار قرار گرفت که 15 مورد آن تاکنون به بهره برداری رسیده است. اصرار عجیب مسئولان بر احداث این تعداد سد، در حالی است که کارشناسان بر این باورند، ساخت همین #سدها موجب تشدید مشکلات آبی کشور شده است.
به گزارش «تابناک»، جدا از ساخت تعداد زیادی سد کوچک و بزرگ تا پایان دولت دهم، دولت یازدهم نیز از ابتدای آغاز به کار خود اجرای 95 سد را در دستور کار قرار داد و در پایان چهارمین هفته دولت در شهریور سال جاری، 19 سد را به بهرهبرداری رساند. این در حالی است که ادامه ساخت بسیاری از پروژه های سدسازی و یا افتتاح پروژه های جدید هیچ گونه توجیه فنی، اقتصادی و زیست محیطی ندارند و مسئولان #سازمان_حفاظت_محیط_زیست نیز بارها نسبت به عواقب وخیم اجرای این پروژه ها تأکید کرده اند.
در این رابطه «محمد درویش»، #مدیرکل_مشارکتهای_مردمی سازمان حفاظت گفت: #وزیر_نیرو سال گذشته اعلام کرد، ما در پروژه های سد سازی افراط کردیم و به رغم اینکه کل توانمندی آب قابل تنظیم کشور حدود 46 میلیارد متر مکعب است، هم اکنون مجموع سدهای ساخته شده و در دست ساخت کشور ما توان تنظیم 76 میلیارد مترمکعب آب را دارند که این یعنی ما تا الان برای #30_میلیارد_مترمکعب آبی که نداریم نیز سد ساخته ایم یا در دست ساخت داریم!
وقتی عالی ترین مقام وزارت نیرو اینقدر شفاف و شجاعانه در این زمینه صحبت می کند و می گوید ما بیشتر از توان اکولوژیک کشورمان سد ساخته ایم، دیگر جایی برای چانه زنی در مورد استمرار پروژه های سد سازی آن هم به بهانه تعریف بودجه، حضور پیمانکار، بیکار شدن کارگران و... نمی ماند.
#درویش ادامه داد: چند سال پیش، نتایج یک بررسی جهانی در یکی از بولتنهای داخلی وزارت نیرو منتشر شد که بر طبق آن: #عملکرد_1000_سد_بزرگ مخزنی در اقلیمهای گوناگون جهان توسط دانشمندانی مستقل مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه این شد که آنها برای نمونه حتی یک سد نیز پیدا نکردند که سود اجرای آن بیشتر از ضررش باشد؛ بنابراین، وقتی ما می بینیم ایران در شرایط اقلیمی کمربند خشک جهان است و تبخیر آب در آن حدود 50 در صد از میانگین جهانی بیشتر است، نباید به سمت نگهداشت آب در سطح زمین برویم.
این مسئول سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه و با اشاره به پرده های نگران کننده ای از ناکارآمدی در بخش کشاورزی کشور اضافه کرد: وزارت جهادکشاورزی اعلام کرده که راندمان آبی کشور در بخش کشاورزی چیزی حدود 35 درصد است و حجم ضایعات کشاورزی کشور به 30 درصد می رسد که تقریباً 6 برابر استاندارد جهانی است. معنای این حقایق آن است که مصرف حجم قابل توجهی از منابع آبی کشور در بخش کشاورزی به گونه ای است که به دلیل نبود تکنولوژی های کافی تولیداتش به ضایعات تبدیل می شود.
به عبارت بهتر، در حال حاضر بیش از سه برابر نیاز آب شرب 80 میلیون ایرانی یعنی ۲۷.۸ میلیارد مترمکعب آب در بخش کشاورزی تلف می شود. در چنین شرایطی، وزارت نیرو اعلام کرده که 90 درصد آب تنظیمی سدهای ساخته شده را در اختیار کشاورزی کشور می گذارد و کارش را این گونه توجیه می کند که به دنبال تأمین امنیت غذایی کشور است.
مدیر کل مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: توجیه وزارت نیرو در مورد تلاشش برای تأمین امنیت غذایی کشور در حالی است که وزارت کشاورزی می گوید، بیشتر حجم آبی که وزارت نیرو در اختیار ما قرار می دهد، به دلیل اینکه ما توانمندی کافی در استفاده از آن را نداریم، عملاً به دردمان نمی خورد. این موضوع شبیه آن است که شما به عنوان یک پدر به یک بچه 5 ساله 20 میلیون تومان پول نقد بدهید، تا آن خردسال به دلیل اینکه توان و سواد استفاده از آن پول را ندارد، تلف کند!
وی در مورد چرایی اصرار مسئولان به اجرای سدهای آبی با وجود آگاهی ایشان به خسارت چنین طرح هایی افزود: بنا دارم در این زمینه، شفاف با شما صحبت کنم و قضاوت را بر عهده مردم بگذاریم. مردم ما فهیم هستند و راست و دروغ را متوجه می شوند. مطابق تعهداتی که ما در اجلاس پاریس دادیم، باید به سمت کاهش تولید گازهای گلخانه ای برویم و یکی از راهکارهایش این است که به جای مصرف سوختهای فسیلی و تولید انرژی از نیروگاههای حرارتی و برق آبی به سمت استحصال انرژیهای نو برویم؛ اما سدهایی که ما می سازیم یکی از منابع اصلی تولید گازهای گلخانه ای؛ یعنی #متان هستند و این یعنی ما در حال نقض قوانین بین المللی کاهش تولید گازهای گلخانه ای و تعهدات خود هستیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: به رغم اظهارات درست و دقیق مسئولان وزارت نیرو، از جمله مهندس #رحیم_میدانی، در مورد ...
🔴ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴چرا #سدسازی اولویت امروز ما نیست؟!🔴
✅ گفتگوی امروزم با #تابناک:
🔴 تابناک: متولیان منابع آب کشور در دولت های مختلف، نزدیک ششصد سد ساختند تا به زعم خودشان مشکلات آبی کشور را برطرف کنند؛ برای مثال، تنها در دولت جاری عملیات ساخت و آماده سازی 95 سد در دستور کار قرار گرفت که 15 مورد آن تاکنون به بهره برداری رسیده است. اصرار عجیب مسئولان بر احداث این تعداد سد، در حالی است که کارشناسان بر این باورند، ساخت همین #سدها موجب تشدید مشکلات آبی کشور شده است.
به گزارش «تابناک»، جدا از ساخت تعداد زیادی سد کوچک و بزرگ تا پایان دولت دهم، دولت یازدهم نیز از ابتدای آغاز به کار خود اجرای 95 سد را در دستور کار قرار داد و در پایان چهارمین هفته دولت در شهریور سال جاری، 19 سد را به بهرهبرداری رساند. این در حالی است که ادامه ساخت بسیاری از پروژه های سدسازی و یا افتتاح پروژه های جدید هیچ گونه توجیه فنی، اقتصادی و زیست محیطی ندارند و مسئولان #سازمان_حفاظت_محیط_زیست نیز بارها نسبت به عواقب وخیم اجرای این پروژه ها تأکید کرده اند.
در این رابطه «محمد درویش»، #مدیرکل_مشارکتهای_مردمی سازمان حفاظت گفت: #وزیر_نیرو سال گذشته اعلام کرد، ما در پروژه های سد سازی افراط کردیم و به رغم اینکه کل توانمندی آب قابل تنظیم کشور حدود 46 میلیارد متر مکعب است، هم اکنون مجموع سدهای ساخته شده و در دست ساخت کشور ما توان تنظیم 76 میلیارد مترمکعب آب را دارند که این یعنی ما تا الان برای #30_میلیارد_مترمکعب آبی که نداریم نیز سد ساخته ایم یا در دست ساخت داریم!
وقتی عالی ترین مقام وزارت نیرو اینقدر شفاف و شجاعانه در این زمینه صحبت می کند و می گوید ما بیشتر از توان اکولوژیک کشورمان سد ساخته ایم، دیگر جایی برای چانه زنی در مورد استمرار پروژه های سد سازی آن هم به بهانه تعریف بودجه، حضور پیمانکار، بیکار شدن کارگران و... نمی ماند.
#درویش ادامه داد: چند سال پیش، نتایج یک بررسی جهانی در یکی از بولتنهای داخلی وزارت نیرو منتشر شد که بر طبق آن: #عملکرد_1000_سد_بزرگ مخزنی در اقلیمهای گوناگون جهان توسط دانشمندانی مستقل مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه این شد که آنها برای نمونه حتی یک سد نیز پیدا نکردند که سود اجرای آن بیشتر از ضررش باشد؛ بنابراین، وقتی ما می بینیم ایران در شرایط اقلیمی کمربند خشک جهان است و تبخیر آب در آن حدود 50 در صد از میانگین جهانی بیشتر است، نباید به سمت نگهداشت آب در سطح زمین برویم.
این مسئول سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه و با اشاره به پرده های نگران کننده ای از ناکارآمدی در بخش کشاورزی کشور اضافه کرد: وزارت جهادکشاورزی اعلام کرده که راندمان آبی کشور در بخش کشاورزی چیزی حدود 35 درصد است و حجم ضایعات کشاورزی کشور به 30 درصد می رسد که تقریباً 6 برابر استاندارد جهانی است. معنای این حقایق آن است که مصرف حجم قابل توجهی از منابع آبی کشور در بخش کشاورزی به گونه ای است که به دلیل نبود تکنولوژی های کافی تولیداتش به ضایعات تبدیل می شود.
به عبارت بهتر، در حال حاضر بیش از سه برابر نیاز آب شرب 80 میلیون ایرانی یعنی ۲۷.۸ میلیارد مترمکعب آب در بخش کشاورزی تلف می شود. در چنین شرایطی، وزارت نیرو اعلام کرده که 90 درصد آب تنظیمی سدهای ساخته شده را در اختیار کشاورزی کشور می گذارد و کارش را این گونه توجیه می کند که به دنبال تأمین امنیت غذایی کشور است.
مدیر کل مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: توجیه وزارت نیرو در مورد تلاشش برای تأمین امنیت غذایی کشور در حالی است که وزارت کشاورزی می گوید، بیشتر حجم آبی که وزارت نیرو در اختیار ما قرار می دهد، به دلیل اینکه ما توانمندی کافی در استفاده از آن را نداریم، عملاً به دردمان نمی خورد. این موضوع شبیه آن است که شما به عنوان یک پدر به یک بچه 5 ساله 20 میلیون تومان پول نقد بدهید، تا آن خردسال به دلیل اینکه توان و سواد استفاده از آن پول را ندارد، تلف کند!
وی در مورد چرایی اصرار مسئولان به اجرای سدهای آبی با وجود آگاهی ایشان به خسارت چنین طرح هایی افزود: بنا دارم در این زمینه، شفاف با شما صحبت کنم و قضاوت را بر عهده مردم بگذاریم. مردم ما فهیم هستند و راست و دروغ را متوجه می شوند. مطابق تعهداتی که ما در اجلاس پاریس دادیم، باید به سمت کاهش تولید گازهای گلخانه ای برویم و یکی از راهکارهایش این است که به جای مصرف سوختهای فسیلی و تولید انرژی از نیروگاههای حرارتی و برق آبی به سمت استحصال انرژیهای نو برویم؛ اما سدهایی که ما می سازیم یکی از منابع اصلی تولید گازهای گلخانه ای؛ یعنی #متان هستند و این یعنی ما در حال نقض قوانین بین المللی کاهش تولید گازهای گلخانه ای و تعهدات خود هستیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: به رغم اظهارات درست و دقیق مسئولان وزارت نیرو، از جمله مهندس #رحیم_میدانی، در مورد ...
🔴ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴ضربه مهم تری که چین به زمین می زند!🔴
بسیاری از چینی ها گمان می کنند که #تغییرات_اقلیمی با #اگزوز خودروهای قدیمی و یا #دودکش کارخانه های بزرگ صنعتی ارتباط دارد، اما بیشتر از آن، #روش_تغذیه ماست که تاثیر مهمی در #جهانگرمایی دارد! موضوعی که آغلب آنها به آن آگاهی ندارند؛ 🔴 درست مثل ایران! نه؟ 🔴 #سرانه_مصرف_گوشتِ مردم چین در حال افزایش است و به همین دلیل، چه مستقیم و چه غیر مستقیم از راه تولید گوشت صنعتی مقدار گازهای گلخانه ای، به ویژه #متان نیز افزایش پیدا می کنند. به گفته لی جو فنگ، مدیر مرکز پژوهشهای اقلیمی در #چین، پس از #سوختهای_فسیلی، دامداریها دومین تولید کننده گازهای گلخانه ای هستند که این البته تنها منحصر به چین نمی شود. همه کشورهای دنیا می بایست پرورش دام را محدود کنند.
بنا به گزارش #فائو، ۱۴.۵ درصد از گازهای گلخانه ای تولید شده در دنیا بدست انسان، از دامداری ها نتیجه می شوند: از کشت و تولید خوراک برای دام ها، گرم کردن فضای دامداری ها، تولید گوشت تا رساندن آن بدست مصرف کنندگان. از جهتی دیگر نیز گازهای نتیجه شده از دستگاه گوارشی جانوران، مانند متان، از روده گاوها دفع و به نیوار -اتمسفر- وارد می شود. در ازای هر یک کیلوگرم پروتئین بدست آمده از گوشت گاو، ۳۰۰ کیلوگرم دی اکسید کربن تولید می شود. مقدار دی اکسید کربن از تولید گوشت گوسفند و بز به ۱۶۵ کیلوگرم می رسد. این رقم در تولید شیر گاو، گوشت مرغ و خوک کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم است.
اشتهای چینی ها برای تغذیه از گوشت گاو با افزایش درآمد و بالا رفتن سطح زندگی آنها بیشتر می شود، اگر چه این مقدار هنوز به پای مصرف گوشت #آلمانی_ها نمی رسد. بنا به گزارش سازمان محیط زیستی #Wildaid مستقر در #سانفرانسیسکو، مقدار مصرف سرانه چینی ها در سال ۲۰۱۵ به ۶۳ کیلوگرم می رسد. با این حساب برای تولید این مقدار گوشت، به ازای هر نفر رقمی برابر با ارزش گرمایی ۸۶۷ کیلوگرم دی اکسید کربن انتشار پیدا کرده است. این برای کشور چین با ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت به معنای ۱.۲ مگاتُن دی اکسید کربن در سال ۲۰۱۵ بوده است. بنا به گزارش وزارت کشاورزی آلمان، مقدار سرانه مصرف گوشت در آلمان در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۸۷ کیلوگرم بوده است و به گفته #سازمان_صلح_سبز شعبه چین مصرف گوشت سرانه در کشورهایی مانند ایالات متحده هنوز هم از چین بیشتر است، اما بنا به توصیه سازمان تغذیه در چین، مصرف گوشت در این کشور به دو برابر رسیده است! به همین دلیل دولت چین در ماه مه گذشته از راه یک پویش گسترده تلاش کرد تا مردم را به صرفنظر کردن از گوشت تشویق کند. لی یی فانگ از سازمان صلح سبز عقیده دارد که چنین پویشی برای آگاه سازی مردم از مضرات مصرف گوشت برای سلامتی و همچنین محیط زیست بسیار مهم است، اما برای جلوگیری از افزایش مصرف گوشت کافی نیست. به گفته او این سیاست اقتصادی دولت است که گسترش دامداری ها را تقویت می کند.
سازمان Wildaid تا سال ۲۰۳۰ مقدار تولید دی اکسید کربن در ازای مصرف گوشت هر فرد چینی را بالغ بر ۱.۲ تُن تخمین می زند که به معنای مصرف سرانه ۹۴ کیلوگرم گوشت است و این می تواند یک #فاجعه_بزرگ نه فقط برای چین که سرتاسر #کره_زمین باشد!
http://m.spiegel.de/wissenschaft/mensch/a-1121789.html
🔴ضربه مهم تری که چین به زمین می زند!🔴
بسیاری از چینی ها گمان می کنند که #تغییرات_اقلیمی با #اگزوز خودروهای قدیمی و یا #دودکش کارخانه های بزرگ صنعتی ارتباط دارد، اما بیشتر از آن، #روش_تغذیه ماست که تاثیر مهمی در #جهانگرمایی دارد! موضوعی که آغلب آنها به آن آگاهی ندارند؛ 🔴 درست مثل ایران! نه؟ 🔴 #سرانه_مصرف_گوشتِ مردم چین در حال افزایش است و به همین دلیل، چه مستقیم و چه غیر مستقیم از راه تولید گوشت صنعتی مقدار گازهای گلخانه ای، به ویژه #متان نیز افزایش پیدا می کنند. به گفته لی جو فنگ، مدیر مرکز پژوهشهای اقلیمی در #چین، پس از #سوختهای_فسیلی، دامداریها دومین تولید کننده گازهای گلخانه ای هستند که این البته تنها منحصر به چین نمی شود. همه کشورهای دنیا می بایست پرورش دام را محدود کنند.
بنا به گزارش #فائو، ۱۴.۵ درصد از گازهای گلخانه ای تولید شده در دنیا بدست انسان، از دامداری ها نتیجه می شوند: از کشت و تولید خوراک برای دام ها، گرم کردن فضای دامداری ها، تولید گوشت تا رساندن آن بدست مصرف کنندگان. از جهتی دیگر نیز گازهای نتیجه شده از دستگاه گوارشی جانوران، مانند متان، از روده گاوها دفع و به نیوار -اتمسفر- وارد می شود. در ازای هر یک کیلوگرم پروتئین بدست آمده از گوشت گاو، ۳۰۰ کیلوگرم دی اکسید کربن تولید می شود. مقدار دی اکسید کربن از تولید گوشت گوسفند و بز به ۱۶۵ کیلوگرم می رسد. این رقم در تولید شیر گاو، گوشت مرغ و خوک کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم است.
اشتهای چینی ها برای تغذیه از گوشت گاو با افزایش درآمد و بالا رفتن سطح زندگی آنها بیشتر می شود، اگر چه این مقدار هنوز به پای مصرف گوشت #آلمانی_ها نمی رسد. بنا به گزارش سازمان محیط زیستی #Wildaid مستقر در #سانفرانسیسکو، مقدار مصرف سرانه چینی ها در سال ۲۰۱۵ به ۶۳ کیلوگرم می رسد. با این حساب برای تولید این مقدار گوشت، به ازای هر نفر رقمی برابر با ارزش گرمایی ۸۶۷ کیلوگرم دی اکسید کربن انتشار پیدا کرده است. این برای کشور چین با ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت به معنای ۱.۲ مگاتُن دی اکسید کربن در سال ۲۰۱۵ بوده است. بنا به گزارش وزارت کشاورزی آلمان، مقدار سرانه مصرف گوشت در آلمان در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۸۷ کیلوگرم بوده است و به گفته #سازمان_صلح_سبز شعبه چین مصرف گوشت سرانه در کشورهایی مانند ایالات متحده هنوز هم از چین بیشتر است، اما بنا به توصیه سازمان تغذیه در چین، مصرف گوشت در این کشور به دو برابر رسیده است! به همین دلیل دولت چین در ماه مه گذشته از راه یک پویش گسترده تلاش کرد تا مردم را به صرفنظر کردن از گوشت تشویق کند. لی یی فانگ از سازمان صلح سبز عقیده دارد که چنین پویشی برای آگاه سازی مردم از مضرات مصرف گوشت برای سلامتی و همچنین محیط زیست بسیار مهم است، اما برای جلوگیری از افزایش مصرف گوشت کافی نیست. به گفته او این سیاست اقتصادی دولت است که گسترش دامداری ها را تقویت می کند.
سازمان Wildaid تا سال ۲۰۳۰ مقدار تولید دی اکسید کربن در ازای مصرف گوشت هر فرد چینی را بالغ بر ۱.۲ تُن تخمین می زند که به معنای مصرف سرانه ۹۴ کیلوگرم گوشت است و این می تواند یک #فاجعه_بزرگ نه فقط برای چین که سرتاسر #کره_زمین باشد!
http://m.spiegel.de/wissenschaft/mensch/a-1121789.html
www.spiegel.de
China: Fleischkonsum boomt, das ist schlecht fürs Klima - DER SPIEGEL - Wissenschaft
Viele Chinesen werden immer wohlhabender - und haben Lust auf Fleisch. Auch wenn der Fleischhunger in Deutschland noch größer ist: Für das Klima ist das ein Problem.
Forwarded from عکس نگار
@darvishnameh
🔴فاجعه ای که #ترامپ برای همه ما به ارمغان می آورد!🔴
#روزنامه_گاردین امروز در گزارشی پر سر و صدا، فاش ساخت که اقدام های اخیر دانالد ترامپ می تواند دنیا را با یک فاجعه تمام عیار، آن هم بدون شلیک حتی یک گلوله مواجه کند!
✅ پژوهشگران #قطب_شمال هشدار دادند: دلیل افزایش سریع ذوب شدن #کلاهک_یخی آن است که دمای نوزده منطقه از #شمالگان به مرزی از گرما رسیده که متاسفانه از آن دیگر بازگشتی نیست! رخدادی که می تواند پیامدهایی فاجعه بار برای تمامی کره زمین به همراه داشته باشد. بنا به گزارش جدیدی که منتشر شده، انتظار می رود تأثیر افزایش گرما در شمالگان از #اقیانوس_هند نیز فراتر برود. در حال حاضر دمای هوا در این منطقه ۲۰ درجه بالاتر از دمایی است که معمولاً در این وقت از سال حکمفرماست و محدوده پوشیده شده با یخ کمترین مقدار اندازهگیری شده تاکنون را نشان می دهد. مارکوس کارسُن، از بنیاد محیط زیست #استکهلم و یکی از نگارندگان گزارش نامبرده می گوید که صدای زنگ خطر بلندتر از همیشه به گوش می رسد.
نقاط غیرقابل بازگشت اقلیمی آن زمان رخ می دهند که یک سامانه طبیعی مانند کلاهک یخی قطبی دچار تغییری ناگهانی و یا غیرمترقبه می شود که تأثیری ژرف بر بوم سازگان یا اکوسیستم دارند. در گزارشی که امروز منتشر شده این نقاط غیرقابل بازگشت عبارتند از: افزایش رشد گیاهان در #توندرا که جایگزین برف و یخی شدند که نور را انعکاس می دهند و در نتیجه گرمای بیشتری را جذب می کنند. آزاد شدن مقدار بیشتری از #متان که یک گاز گلخانهای قوی به شمار می رود از توندرا در فصل گرم، جابجایی در توزیع برف که موجب گرم شدن اقیانوس می شود و در نتیجه الگوهای آب و هوایی فراتر از قاره آسیا را تغییر می دهد و در آخر نیز بافروپاشی شیلات کلیدی شمالگان، یک واکنش زنجیرهای در بوم سازگان اقیانوسهای دنیا را سبب می شود.
بررسی پژوهشی نامبرده که از جانب یازده سازمان از جمله شورای دولتی بین المللی شمالگان مستقر در نروژ و شش دانشگاه تشکیل شده، نه تنها در یک زمان بحرانی اقلیمی به این نتایج دست یافته، بلکه در یک شرایط بحرانی سیاسی این داده ها را تایید کرده است! چرا که در طول هفته ای که گذشت، رئیسجمهور منتخب آمریکا، دانالد ترامپ از مقاصد خود مبنی بر قطع بودجه تحقیقاتی که تاکنون در اختیار #ناسا و دیگر سازمان های فدرال در زمینه پروژه های اقلیمی مانند بررسی تغییرات آب و هوایی در مناطق قطبی، قرار داشته و انتقال این بودجه برای تحقیقات فضایی، پرده برداشته است. به عقیده #مارکوس_کارسن این یک اشتباه بزرگ به شمار می رود، زیرا برای دریافتن خطرات تغییرات اقلیمی و مقابله با آنها به پژوهشهای بیشتری در مناطق قطبی نیاز است. او این تصمیم ترامپ را با جدا کردن و به دور انداختن دستگاه های ضروری از اتاقک خلبان هواپیما به هنگام پرواز مقایسه کرده است! مشکلات جوی ایجاد شده در شمالگان بسیار بسیار جدی هستند که ابعاد آنها هنوز به اندازه کافی دریافت نشده اند و تحقیقات بیشتر- که بخش اعظم آن تاکنون بوسیله آمریکاییها صورت گرفته- در این مورد ضروری است.
از گزارشی که اکنون انتشار پیدا کرده به عنوان نخستین بررسی جامع درمورد بوم سازگان منطقه یاد می شود که نشان دهنده تغییرات در شمالگان و تأثیر اساسی آن بر تمامی دنیاست که هنوز به اندازه کافی درک نشده. تغییرات اقلیمی بوجود آمده بدست انسان خطر جابجایی اقلیمی در شمالگان را به شدت افزایش می دهد و از این رو کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر دنیا برای رویارویی با این خطر بسیار حیاتی است. نگارندگان این گزارش از جمله تأکید دارند که زندگی آنها که در منطقه شمالگان یا در نزدیکی آن به سر می برند، مورد تهدید شدید است وبه این جوامع هشدار می دهند تا خود را با ابزار و روش های مورد لزوم برای مقابله با خطرات و زنده ماندن مجهز کنند.
⛔️برای یادآوری: مقدار #انتشار_کربن ما سالانه موجب از بین رفتن ۳۰ متر مربع از یخهای شمالگان می شود.
https://www.theguardian.com/environment/2016/nov/25/arctic-ice-melt-trigger-uncontrollable-climate-change-global-level
🔴فاجعه ای که #ترامپ برای همه ما به ارمغان می آورد!🔴
#روزنامه_گاردین امروز در گزارشی پر سر و صدا، فاش ساخت که اقدام های اخیر دانالد ترامپ می تواند دنیا را با یک فاجعه تمام عیار، آن هم بدون شلیک حتی یک گلوله مواجه کند!
✅ پژوهشگران #قطب_شمال هشدار دادند: دلیل افزایش سریع ذوب شدن #کلاهک_یخی آن است که دمای نوزده منطقه از #شمالگان به مرزی از گرما رسیده که متاسفانه از آن دیگر بازگشتی نیست! رخدادی که می تواند پیامدهایی فاجعه بار برای تمامی کره زمین به همراه داشته باشد. بنا به گزارش جدیدی که منتشر شده، انتظار می رود تأثیر افزایش گرما در شمالگان از #اقیانوس_هند نیز فراتر برود. در حال حاضر دمای هوا در این منطقه ۲۰ درجه بالاتر از دمایی است که معمولاً در این وقت از سال حکمفرماست و محدوده پوشیده شده با یخ کمترین مقدار اندازهگیری شده تاکنون را نشان می دهد. مارکوس کارسُن، از بنیاد محیط زیست #استکهلم و یکی از نگارندگان گزارش نامبرده می گوید که صدای زنگ خطر بلندتر از همیشه به گوش می رسد.
نقاط غیرقابل بازگشت اقلیمی آن زمان رخ می دهند که یک سامانه طبیعی مانند کلاهک یخی قطبی دچار تغییری ناگهانی و یا غیرمترقبه می شود که تأثیری ژرف بر بوم سازگان یا اکوسیستم دارند. در گزارشی که امروز منتشر شده این نقاط غیرقابل بازگشت عبارتند از: افزایش رشد گیاهان در #توندرا که جایگزین برف و یخی شدند که نور را انعکاس می دهند و در نتیجه گرمای بیشتری را جذب می کنند. آزاد شدن مقدار بیشتری از #متان که یک گاز گلخانهای قوی به شمار می رود از توندرا در فصل گرم، جابجایی در توزیع برف که موجب گرم شدن اقیانوس می شود و در نتیجه الگوهای آب و هوایی فراتر از قاره آسیا را تغییر می دهد و در آخر نیز بافروپاشی شیلات کلیدی شمالگان، یک واکنش زنجیرهای در بوم سازگان اقیانوسهای دنیا را سبب می شود.
بررسی پژوهشی نامبرده که از جانب یازده سازمان از جمله شورای دولتی بین المللی شمالگان مستقر در نروژ و شش دانشگاه تشکیل شده، نه تنها در یک زمان بحرانی اقلیمی به این نتایج دست یافته، بلکه در یک شرایط بحرانی سیاسی این داده ها را تایید کرده است! چرا که در طول هفته ای که گذشت، رئیسجمهور منتخب آمریکا، دانالد ترامپ از مقاصد خود مبنی بر قطع بودجه تحقیقاتی که تاکنون در اختیار #ناسا و دیگر سازمان های فدرال در زمینه پروژه های اقلیمی مانند بررسی تغییرات آب و هوایی در مناطق قطبی، قرار داشته و انتقال این بودجه برای تحقیقات فضایی، پرده برداشته است. به عقیده #مارکوس_کارسن این یک اشتباه بزرگ به شمار می رود، زیرا برای دریافتن خطرات تغییرات اقلیمی و مقابله با آنها به پژوهشهای بیشتری در مناطق قطبی نیاز است. او این تصمیم ترامپ را با جدا کردن و به دور انداختن دستگاه های ضروری از اتاقک خلبان هواپیما به هنگام پرواز مقایسه کرده است! مشکلات جوی ایجاد شده در شمالگان بسیار بسیار جدی هستند که ابعاد آنها هنوز به اندازه کافی دریافت نشده اند و تحقیقات بیشتر- که بخش اعظم آن تاکنون بوسیله آمریکاییها صورت گرفته- در این مورد ضروری است.
از گزارشی که اکنون انتشار پیدا کرده به عنوان نخستین بررسی جامع درمورد بوم سازگان منطقه یاد می شود که نشان دهنده تغییرات در شمالگان و تأثیر اساسی آن بر تمامی دنیاست که هنوز به اندازه کافی درک نشده. تغییرات اقلیمی بوجود آمده بدست انسان خطر جابجایی اقلیمی در شمالگان را به شدت افزایش می دهد و از این رو کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر دنیا برای رویارویی با این خطر بسیار حیاتی است. نگارندگان این گزارش از جمله تأکید دارند که زندگی آنها که در منطقه شمالگان یا در نزدیکی آن به سر می برند، مورد تهدید شدید است وبه این جوامع هشدار می دهند تا خود را با ابزار و روش های مورد لزوم برای مقابله با خطرات و زنده ماندن مجهز کنند.
⛔️برای یادآوری: مقدار #انتشار_کربن ما سالانه موجب از بین رفتن ۳۰ متر مربع از یخهای شمالگان می شود.
https://www.theguardian.com/environment/2016/nov/25/arctic-ice-melt-trigger-uncontrollable-climate-change-global-level
