@darvishnameh
🔴🔴🔴 حمله به زیگونگی در کره زمین؛ اما نه از سوی دشمن فرضی!
⚡️ حال قناری ها خوب نیست!⚡️
تنوع زيستي بروي كره خاكي مورد حمله قرار گرفته. ما مي بايست ٦٥ ميليون سال به عقب بازگرديم تا به درصدي از نابودي آن گروه از گونه هاي جانوري برسيم كه با آن امروزه روبرو هستيم! حفاظت از جانوران اغلب بر روي گونه هاي بزرگ و اسرارآميزي مانند ببرها و خرسهاي قطبي و نهنگها تمركز پيدا كرده. البته قابل درک است که خواستار حفظ بقاي آنها شدن، دلايل بيشماري دارد. اما ديگر گونه ها كه اكثريت را تشكيل مي دهند و ما به آنها بسيار كم توجه مي كنيم، در چه حالند؟ رده هایی چون قاب بالان و پروانه سانان كه در بوم سازگان در مقاطعی پدیدار مي شوند و ناپديد، بدون آنكه ظاهرا تأثيري داشته باشند! اینک در چه شرایطی هستند و فقدان شان چه نشانه هایی را بروز می دهد؟
یادمان باشد که عیار تنوع زيستي درواقع میزان انعطاف طبيعت را افزايش مي دهد: هر اندازه كه شمار گونه اي بيشتر باشد، نشان مي دهد كه او بهتر مي تواند در برابر تغييرات مقاومت كند. كاهش تنوع گونه ها را مقايسه كنيم با ميخ هاي پرچ يك هواپيما كه در حال از جا درآمدن هستند. از بين رفتن چند ميخ پرچ اينجا و آنجا آسيب سنگيني بوجود نمي آورد. اما اگر كه اين زيان ادامه پيدا كند، اكوسيستم فرو مي پاشد. جنگلها به بيابان تبديل مي شوند و آب سنگهاي مرجاني از بين مي روند.
پژوهشهاي جديدي كه نگارنده در آنها شركت دارد، نشان مي دهند كه ارزش تنوع زيستي در موارد فراوانی و عملاً ناديده گرفته مي شود. بررسي ما كه در Journal of Ecology انتشار پيدا كرده، نشان مي دهد كه اطلاعات اساسي درباره سلامتي و يا انعطاف پذيري يك اكوسيستم، از قضا ممکن است در داده هاي مربوط به گونه هاي ظاهراً بي اهميت پنهان شده باشند. در حقیقت، حضور و يا غيبت برخي از گونه هاي نادر مي توانند براي ما يك نشانه كليدي باشند براي نزديك شدن به فروپاشي احتمالي اكوسيستم. ما به چنين گونه هايي، قناري هاي اكوسيستم مي گوييم. مانند قناري هايي كه كارگران معدن به كار مي برند تا گازهاي سمي را در عمق زمين بررسي كنند، قناري هاي اكوسيستم اغلب نخستين گونه هايي هستند كه از يك اكوسيستم تحت فشار و استرس ناپديد مي شوند و مي توانند زنگ خطري براي نزديك شدن فروپاشي باشند.
ما براي بررسي پژوهش مان از اطلاعات جمع آوري شده از درياچه ها در چين استفاده كرده ايم كه گوياي تغيير در فراواني گونه هايي از جلبكها (diatom) و پشه هاي بي نيش (chironomid) است كه در اثر فشار بر اكوسيستم در حال رقابت بر سر منابع( طبيعي )هستند. اين اطلاعات به ما این امكان را دادند تا سه ارگانيزم را شناسايي كنيم: گونه هايي با آهستگي ولي با قدرت رقابت زياد( keystone species)، گونه هايي با سرعت، اما با قدرت رقابت كم (weedy) و گونه هايي كه با سرعت كم و قدرت رقابت كم تكثير مي شوند. راه پيدا كردن كودهاي (شيميايي) از زمينهاي كشاورزي اطراف بزرگترين تأثير بر روي اكوسيستم اين درياچه ها را دارد. با بدتر شدن شرايط، قناريهاي اكوسيستم پيش از همه رنج مي برند و در ادامه ديگر گونه ها كه با جايگزين شدن گونه هاي كم سرعت در تكثير (keystone) با گونه هاي سريع در تكثير(weedy) آغاز مي شود. از دست رفتن گونه هاي كم سرعت در تكثير اكوسيستم را به نقطه يك بحران مي رساند؛ به نقطه تغييري كه از آنجا جلبكهاي خفقان آور بر اكوسيستم درياچه ها تسلط دارند و بسياري از گياهان و جانوران ناپديد شده اند.
صبر كردن براي مشاهده تغييرات در گونه هاي كم سرعت در تكثير اما مقاوم در رقابت (keystone species) اجازه هيچگونه مداخله اي را نمي دهد، چرا كه اكوسيستم در اين مرحله در حال فروپاشيدن است. بوسيله پژوهشها در زمينه تغييرات ساختار گونه ها كه شامل سه ارگانيزم نام برده شده در بالا هستند، توانسته ايم سيگنالهاي شفافي كشف كنيم كه فروپاشي قريب الوقوع اكوسيستم را سالها پيش، برخي اوقات دهها سال پيش از رخ دادن آن، نشان مي دهند. در نتيجه زمان كافي براي تغيير در روشهاي كشاورزي و ديگر عملكردهاي محيط زیستي وجود دارد. و دست آخر آنکه تئوريها یا پندارینه های اكولوژيكي به عنوان زيربنا در كشاورزي مي توانند براي بسياري اكوسيستمهاي آبي و خاكي (زميني)به كار گرفته شوند.
🔴 دریافتی که اگر با دقت و مسوولیت پذیری در آن درنگ می کردیم، شاید امروز #سدپرستان و #مونتسانتو_باوران اینگونه دست بالا را نداشتند! داشتند؟
#شلیک_به_تنوع_زیستی
#گاردین
#جیمز_داک
https://www.theguardian.com/environment/blog/2016/aug/19/study-identifies-key-species-which-act-as-warning-signs-of-ecosystem-collapse
🔴🔴🔴 حمله به زیگونگی در کره زمین؛ اما نه از سوی دشمن فرضی!
⚡️ حال قناری ها خوب نیست!⚡️
تنوع زيستي بروي كره خاكي مورد حمله قرار گرفته. ما مي بايست ٦٥ ميليون سال به عقب بازگرديم تا به درصدي از نابودي آن گروه از گونه هاي جانوري برسيم كه با آن امروزه روبرو هستيم! حفاظت از جانوران اغلب بر روي گونه هاي بزرگ و اسرارآميزي مانند ببرها و خرسهاي قطبي و نهنگها تمركز پيدا كرده. البته قابل درک است که خواستار حفظ بقاي آنها شدن، دلايل بيشماري دارد. اما ديگر گونه ها كه اكثريت را تشكيل مي دهند و ما به آنها بسيار كم توجه مي كنيم، در چه حالند؟ رده هایی چون قاب بالان و پروانه سانان كه در بوم سازگان در مقاطعی پدیدار مي شوند و ناپديد، بدون آنكه ظاهرا تأثيري داشته باشند! اینک در چه شرایطی هستند و فقدان شان چه نشانه هایی را بروز می دهد؟
یادمان باشد که عیار تنوع زيستي درواقع میزان انعطاف طبيعت را افزايش مي دهد: هر اندازه كه شمار گونه اي بيشتر باشد، نشان مي دهد كه او بهتر مي تواند در برابر تغييرات مقاومت كند. كاهش تنوع گونه ها را مقايسه كنيم با ميخ هاي پرچ يك هواپيما كه در حال از جا درآمدن هستند. از بين رفتن چند ميخ پرچ اينجا و آنجا آسيب سنگيني بوجود نمي آورد. اما اگر كه اين زيان ادامه پيدا كند، اكوسيستم فرو مي پاشد. جنگلها به بيابان تبديل مي شوند و آب سنگهاي مرجاني از بين مي روند.
پژوهشهاي جديدي كه نگارنده در آنها شركت دارد، نشان مي دهند كه ارزش تنوع زيستي در موارد فراوانی و عملاً ناديده گرفته مي شود. بررسي ما كه در Journal of Ecology انتشار پيدا كرده، نشان مي دهد كه اطلاعات اساسي درباره سلامتي و يا انعطاف پذيري يك اكوسيستم، از قضا ممکن است در داده هاي مربوط به گونه هاي ظاهراً بي اهميت پنهان شده باشند. در حقیقت، حضور و يا غيبت برخي از گونه هاي نادر مي توانند براي ما يك نشانه كليدي باشند براي نزديك شدن به فروپاشي احتمالي اكوسيستم. ما به چنين گونه هايي، قناري هاي اكوسيستم مي گوييم. مانند قناري هايي كه كارگران معدن به كار مي برند تا گازهاي سمي را در عمق زمين بررسي كنند، قناري هاي اكوسيستم اغلب نخستين گونه هايي هستند كه از يك اكوسيستم تحت فشار و استرس ناپديد مي شوند و مي توانند زنگ خطري براي نزديك شدن فروپاشي باشند.
ما براي بررسي پژوهش مان از اطلاعات جمع آوري شده از درياچه ها در چين استفاده كرده ايم كه گوياي تغيير در فراواني گونه هايي از جلبكها (diatom) و پشه هاي بي نيش (chironomid) است كه در اثر فشار بر اكوسيستم در حال رقابت بر سر منابع( طبيعي )هستند. اين اطلاعات به ما این امكان را دادند تا سه ارگانيزم را شناسايي كنيم: گونه هايي با آهستگي ولي با قدرت رقابت زياد( keystone species)، گونه هايي با سرعت، اما با قدرت رقابت كم (weedy) و گونه هايي كه با سرعت كم و قدرت رقابت كم تكثير مي شوند. راه پيدا كردن كودهاي (شيميايي) از زمينهاي كشاورزي اطراف بزرگترين تأثير بر روي اكوسيستم اين درياچه ها را دارد. با بدتر شدن شرايط، قناريهاي اكوسيستم پيش از همه رنج مي برند و در ادامه ديگر گونه ها كه با جايگزين شدن گونه هاي كم سرعت در تكثير (keystone) با گونه هاي سريع در تكثير(weedy) آغاز مي شود. از دست رفتن گونه هاي كم سرعت در تكثير اكوسيستم را به نقطه يك بحران مي رساند؛ به نقطه تغييري كه از آنجا جلبكهاي خفقان آور بر اكوسيستم درياچه ها تسلط دارند و بسياري از گياهان و جانوران ناپديد شده اند.
صبر كردن براي مشاهده تغييرات در گونه هاي كم سرعت در تكثير اما مقاوم در رقابت (keystone species) اجازه هيچگونه مداخله اي را نمي دهد، چرا كه اكوسيستم در اين مرحله در حال فروپاشيدن است. بوسيله پژوهشها در زمينه تغييرات ساختار گونه ها كه شامل سه ارگانيزم نام برده شده در بالا هستند، توانسته ايم سيگنالهاي شفافي كشف كنيم كه فروپاشي قريب الوقوع اكوسيستم را سالها پيش، برخي اوقات دهها سال پيش از رخ دادن آن، نشان مي دهند. در نتيجه زمان كافي براي تغيير در روشهاي كشاورزي و ديگر عملكردهاي محيط زیستي وجود دارد. و دست آخر آنکه تئوريها یا پندارینه های اكولوژيكي به عنوان زيربنا در كشاورزي مي توانند براي بسياري اكوسيستمهاي آبي و خاكي (زميني)به كار گرفته شوند.
🔴 دریافتی که اگر با دقت و مسوولیت پذیری در آن درنگ می کردیم، شاید امروز #سدپرستان و #مونتسانتو_باوران اینگونه دست بالا را نداشتند! داشتند؟
#شلیک_به_تنوع_زیستی
#گاردین
#جیمز_داک
https://www.theguardian.com/environment/blog/2016/aug/19/study-identifies-key-species-which-act-as-warning-signs-of-ecosystem-collapse
the Guardian
The 'ecosystem canaries' which act as warning signs of collapse
The success or failure of certain species can be used to predict the future health of an entire ecosystem, research says
@darvishnameh
🔴گام سوم و چهارم در پاسداری از آب!🔴
در آخرین بخش از مجموعه راهکارهایی که می تواند به بهبود وضعیت اندوخته های آبی کمک کند، به دو گام مهم دیگر اشاره می شود:
✅ 3.هدر رفت غذا را متوقف کنیم؛
همه ما نیاز به غذا خوردن داریم، بنابراین و با توجه به تغییررژیم غذایی مان تا درجه ایی که ما میتوانیم ردپای آب مصرفی مان را کم کنیم، حدی و محدوده ای وجود خواهد داشت.
اما یک راه واقعا مهم به منظور کم کردن #نقش_غذا از #ردپای آب مصرفی شما وجود دارد: هدر رفت غذا را پایان دهیم. محققان در انستیتوی بین المللی آب استکهلم تخمین میزنند به اندازه نیمی از کل غذا در فاصله بین مزارع تا فروشگاه ها گم یا دور ریخته میشوند و یا توسط مصرف کنندگان هدر میروند. این در حالی است که #سدپرستان به بهانه تولید غذای بیشتر، چراغ سبز به #سد و #طرحهای_انتقال_آب_بین_حوضه_ای بیشتر
نشان می دهند و #تراریخته_پرستان هم با ترساندن مردم و دولتمردان از قحطی و گرسنگی، به #دستکاری_بیشتر_ژنتیکی در محصولات گیاهی ادامه می دهند! در حالیکه با یک دهم تا یک بیستم این پول، می توان هدررفت نیمی از کل غذای تولید شده در جهان را مهار کرد.
این به آن معناست که ما میتوانیم با جلوگیری از هدر رفت و نابودی غذا، باعث کاهش مصرف جهانی آب تا بیش از یک سوم مقدار کنونی شویم!
حدود 30 % غذایی که آمریکایی ها از فروشگاه به منزل می آورند دور ریخته میشود. اگر ما بتوانیم این ضایعات غذایی را به صفر برسانیم میتوانیم آب مورد نیاز 500 میلیون نفر را در خانه هایشان را تامین کنیم. چنین آماری به شکل قابل ملاحظه ایی بیش از کل جمعیت امروز آمریکا (317 میلیون نفر) است. و حتی بهتر از آن، ما میتوانیم آب در رودخانه ها، دریاچه ها و سفره های زیر زمینی باقی بمانند تا حیات ماهیان و دیگر آبزیانی که با کاهش منابع اب شیرین به شکل خطرناکی مورد تهدید واقع شده است، حفظ کنیم.
✅ 4.از اتحادیه نظارت بر آب حمایت کنیم؛
سومین نظر بحث شده در بالا میتواند توسط تک تک ما در زندگی روزانه ما اجرا بشود. اما شما همچنین فرصتی برای تاثیر بر مصرف آب توسط شرکتهایی که کالاهای مصرفی شما را تامین میکنند در اختیار دارید. با در نظر گرفتن اینکه شرکتها – در درجه اول انهایی که محصولات کشاورزی تولید میکنند یا وابسته به مواد کشاورزی برای محصولاتشان هستند- عامل حداقل دو سوم از کل آب مصرفی در مقیاسه جهانی هستند. و به همین دلیل تشویق شرکتها به منظور مصرف با دقت هرچه بیشتر آب بسیار پر اهمیت است.
خوشبختانه شما نیازی ندارید مصرف آب تک تک شرکتها را شخصا مورد تحقیق قرار دهید! #اتحادیه_نظارت بر آب طرح یک برنامه گواهینامه داوطلبانه جدید خود را به مرحله نهایی رسانده است، که به موجب آن شرکتهایی که از آب در مقایس قابل تحمل استفاده میکنند را قابل شناسایی خواهد کرد. اگه علاقمند به دیدن آنچه از شرکتها خواسته میشود که انجام دهند، وبسایتشان را بازدید بفرمایید تا استاندارد AWS که در اوریل 2014 (منتشر شده است).
با انجام هر آنچه میتوانید انجام دهید تا شرکتهای بزرگ را به سوی گواهینامه AWS سوق دهد، شما میتوانید تاثیری واقعا معنی داری بر مصرف جهانی آب داشته باشید.
http://voices.nationalgeographic.com/2014/01/02/four-water-resolutions-for-a-sustainable-planet/
🔴گام سوم و چهارم در پاسداری از آب!🔴
در آخرین بخش از مجموعه راهکارهایی که می تواند به بهبود وضعیت اندوخته های آبی کمک کند، به دو گام مهم دیگر اشاره می شود:
✅ 3.هدر رفت غذا را متوقف کنیم؛
همه ما نیاز به غذا خوردن داریم، بنابراین و با توجه به تغییررژیم غذایی مان تا درجه ایی که ما میتوانیم ردپای آب مصرفی مان را کم کنیم، حدی و محدوده ای وجود خواهد داشت.
اما یک راه واقعا مهم به منظور کم کردن #نقش_غذا از #ردپای آب مصرفی شما وجود دارد: هدر رفت غذا را پایان دهیم. محققان در انستیتوی بین المللی آب استکهلم تخمین میزنند به اندازه نیمی از کل غذا در فاصله بین مزارع تا فروشگاه ها گم یا دور ریخته میشوند و یا توسط مصرف کنندگان هدر میروند. این در حالی است که #سدپرستان به بهانه تولید غذای بیشتر، چراغ سبز به #سد و #طرحهای_انتقال_آب_بین_حوضه_ای بیشتر
نشان می دهند و #تراریخته_پرستان هم با ترساندن مردم و دولتمردان از قحطی و گرسنگی، به #دستکاری_بیشتر_ژنتیکی در محصولات گیاهی ادامه می دهند! در حالیکه با یک دهم تا یک بیستم این پول، می توان هدررفت نیمی از کل غذای تولید شده در جهان را مهار کرد.
این به آن معناست که ما میتوانیم با جلوگیری از هدر رفت و نابودی غذا، باعث کاهش مصرف جهانی آب تا بیش از یک سوم مقدار کنونی شویم!
حدود 30 % غذایی که آمریکایی ها از فروشگاه به منزل می آورند دور ریخته میشود. اگر ما بتوانیم این ضایعات غذایی را به صفر برسانیم میتوانیم آب مورد نیاز 500 میلیون نفر را در خانه هایشان را تامین کنیم. چنین آماری به شکل قابل ملاحظه ایی بیش از کل جمعیت امروز آمریکا (317 میلیون نفر) است. و حتی بهتر از آن، ما میتوانیم آب در رودخانه ها، دریاچه ها و سفره های زیر زمینی باقی بمانند تا حیات ماهیان و دیگر آبزیانی که با کاهش منابع اب شیرین به شکل خطرناکی مورد تهدید واقع شده است، حفظ کنیم.
✅ 4.از اتحادیه نظارت بر آب حمایت کنیم؛
سومین نظر بحث شده در بالا میتواند توسط تک تک ما در زندگی روزانه ما اجرا بشود. اما شما همچنین فرصتی برای تاثیر بر مصرف آب توسط شرکتهایی که کالاهای مصرفی شما را تامین میکنند در اختیار دارید. با در نظر گرفتن اینکه شرکتها – در درجه اول انهایی که محصولات کشاورزی تولید میکنند یا وابسته به مواد کشاورزی برای محصولاتشان هستند- عامل حداقل دو سوم از کل آب مصرفی در مقیاسه جهانی هستند. و به همین دلیل تشویق شرکتها به منظور مصرف با دقت هرچه بیشتر آب بسیار پر اهمیت است.
خوشبختانه شما نیازی ندارید مصرف آب تک تک شرکتها را شخصا مورد تحقیق قرار دهید! #اتحادیه_نظارت بر آب طرح یک برنامه گواهینامه داوطلبانه جدید خود را به مرحله نهایی رسانده است، که به موجب آن شرکتهایی که از آب در مقایس قابل تحمل استفاده میکنند را قابل شناسایی خواهد کرد. اگه علاقمند به دیدن آنچه از شرکتها خواسته میشود که انجام دهند، وبسایتشان را بازدید بفرمایید تا استاندارد AWS که در اوریل 2014 (منتشر شده است).
با انجام هر آنچه میتوانید انجام دهید تا شرکتهای بزرگ را به سوی گواهینامه AWS سوق دهد، شما میتوانید تاثیری واقعا معنی داری بر مصرف جهانی آب داشته باشید.
http://voices.nationalgeographic.com/2014/01/02/four-water-resolutions-for-a-sustainable-planet/
@darvishnameh
با جنایت #سدپرستان در #کاستاریکا آشنا شوید تا دریابید چرا باید همه بخواهیم تا پایان دوران #غلبه_تفکر_سازه_ای_بر_مدیریت_آب اعلام شود؟!
منتظر باشید ...
👇👇👇
با جنایت #سدپرستان در #کاستاریکا آشنا شوید تا دریابید چرا باید همه بخواهیم تا پایان دوران #غلبه_تفکر_سازه_ای_بر_مدیریت_آب اعلام شود؟!
منتظر باشید ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴گزارشی که #سدپرستان_وطنی را #شرمنده می کند!🔴 بخش نخست:
كشورهاي دنيا در حال تلاش براي مهار انتشار گازهاي گلخانه اي هستند تا شاهد كاهش درصد به درصد آنها در مقايسه با مقدار گازهاي گلخانه اي در قرن گذشته باشند. اگر كه همه در اين راه همراه شوند و به درصد كاهش مورد نظر برسند، شايد كه بتوانيم در مسير دور نگه داشتن زمين از دمای بيشتر از ٢ درجه سلسيوس باقي بمانيم. اما اگر كه بررسي پژوهشي جديد درست باشد، مشكل بزرگي بر سر اين راه وجود دارد: اينكه مقدار گازهاي گلخانه اي كه به #نیوار یا اتمسفر راه پيدا مي كنند، بيش از آن است كه تصور مي كرده ايم. نكته اي كه نياز به رسيدگي بيشتري دارد.
بررسي جديد كه انتشارش براي هفته آينده در نشريه علمي BioScience از #دانشگاه_آكسفورد در نظر گرفته شده، انتشار مقدار بسيار قابل توجهي از گازهاي گلخانه اي از مكاني را تأييد مي كند كه تاكنون به آن توجه چنداني نشده است: مخزنهايي كه به دست انسان ساخته شده اند، نگهداري شده در پشت نزديك به يك ميليون سد در سراسر دنيا و به مقصود توليد نيروي برق، آبياري و ديگر نيازهاي انساني. در اين بررسي كه از جانب ده پژوهشگر از دانشگاههاي ايالات متحده، كانادا، #چين، برزيل و #هلند انجام گرفته، با اضافه كردن نكته نامبرده به تحقيقات گذشته، اين نتيجه بدست آمده كه مخازن (سدها) احتمالا در سال مقداري معادل با ميلياردها تُن دي اكسيد كربن را انتشار مي دهند كه به معناي ١,٣٪ از توليد گازهاي گلخانه اي در دنياست. اين انتشارات بطور عمده بصورت گاز متان هستند؛ يك گاز گلخانه اي با طول عمر نسبتا كوتاه در اتمسفر اما با تأثير بسيار قوي در افزايش دما. پژوهشگران بيشتر و بيشتر به اين نكته رسيده اند كه تلاشهاي ما براي محدود كردن انتشار دي اكسيد كربن به عنوان گاز اصلي گلخانه اي، هنوز از جانب #گاز_متان كه از منابع مختلف مانند نفت و پرورش گاوها بدست مي آيد، خنثي مي شود. بررسي جديد نتيجه گيري مي كند كه به گاز متان انتشار يافته از مخازن (سدها) مقداري معادل با ٧٩٪ دي اكسيد كربن اختصاص پيدا مي كند، در حاليكه به دو گاز گلخانه اي ديگر- دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن- ١٧٪ و ٤٪ تعلق مي گيرد.
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴گزارشی که #سدپرستان_وطنی را #شرمنده می کند!🔴 بخش نخست:
كشورهاي دنيا در حال تلاش براي مهار انتشار گازهاي گلخانه اي هستند تا شاهد كاهش درصد به درصد آنها در مقايسه با مقدار گازهاي گلخانه اي در قرن گذشته باشند. اگر كه همه در اين راه همراه شوند و به درصد كاهش مورد نظر برسند، شايد كه بتوانيم در مسير دور نگه داشتن زمين از دمای بيشتر از ٢ درجه سلسيوس باقي بمانيم. اما اگر كه بررسي پژوهشي جديد درست باشد، مشكل بزرگي بر سر اين راه وجود دارد: اينكه مقدار گازهاي گلخانه اي كه به #نیوار یا اتمسفر راه پيدا مي كنند، بيش از آن است كه تصور مي كرده ايم. نكته اي كه نياز به رسيدگي بيشتري دارد.
بررسي جديد كه انتشارش براي هفته آينده در نشريه علمي BioScience از #دانشگاه_آكسفورد در نظر گرفته شده، انتشار مقدار بسيار قابل توجهي از گازهاي گلخانه اي از مكاني را تأييد مي كند كه تاكنون به آن توجه چنداني نشده است: مخزنهايي كه به دست انسان ساخته شده اند، نگهداري شده در پشت نزديك به يك ميليون سد در سراسر دنيا و به مقصود توليد نيروي برق، آبياري و ديگر نيازهاي انساني. در اين بررسي كه از جانب ده پژوهشگر از دانشگاههاي ايالات متحده، كانادا، #چين، برزيل و #هلند انجام گرفته، با اضافه كردن نكته نامبرده به تحقيقات گذشته، اين نتيجه بدست آمده كه مخازن (سدها) احتمالا در سال مقداري معادل با ميلياردها تُن دي اكسيد كربن را انتشار مي دهند كه به معناي ١,٣٪ از توليد گازهاي گلخانه اي در دنياست. اين انتشارات بطور عمده بصورت گاز متان هستند؛ يك گاز گلخانه اي با طول عمر نسبتا كوتاه در اتمسفر اما با تأثير بسيار قوي در افزايش دما. پژوهشگران بيشتر و بيشتر به اين نكته رسيده اند كه تلاشهاي ما براي محدود كردن انتشار دي اكسيد كربن به عنوان گاز اصلي گلخانه اي، هنوز از جانب #گاز_متان كه از منابع مختلف مانند نفت و پرورش گاوها بدست مي آيد، خنثي مي شود. بررسي جديد نتيجه گيري مي كند كه به گاز متان انتشار يافته از مخازن (سدها) مقداري معادل با ٧٩٪ دي اكسيد كربن اختصاص پيدا مي كند، در حاليكه به دو گاز گلخانه اي ديگر- دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن- ١٧٪ و ٤٪ تعلق مي گيرد.
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴یک قتل دیگر توسط #سدپرستان در برزیل! چرا؟🔴
بعد از غروب خورشيد در #آلتاميرا، شهر كوچكي كه در خَمي از رودخانه #خينگو/در قلب جنگلهاي باراني #آمازون لانه كرده؛ Luiz Alberto Araùjo، رئيس سازمان محيط زيست منطقه به همراه خانواده اش به خانه مي رسد. اما پيش از آنكه او بتواند از خودرواش پياده شود، دو مرد موتورسوار توقف مي كنند و يكنفر از آنها با هفت گلوله او را از پا درمي آورد. قاتل از موتورسيكلت پياده مي شود، درب خودرو را باز مي كند و باز دوبار شليك مي كند. Araùjo روي همسرش كه در كنار او نشسته مي افتد. نه او و نه دو فرزندخوانده اين زوج زخمي نمي شوند. هيچ تلاشي براي سرقت چيزي انجام نمي گيرد. اين قتل كه روز ١٣ اكتبر رخ داد، كاملا نشانه هايي از يك سوءقصد را دارد كه در ايالت پارا/در شرق آمازون رايج است. آنجا كه مملو از قطع #قاچاق درختان جنگلي، استخراج مخفيانه معادن و #برده_داري_مدرن است.
بيش از ١٥٠ كنشگر برزيلي از سال ٢٠١٢ تاكنون به قتل رسيده اند؛ بررسي ها نشان مي دهند كه اين كشور نيمي از قتلهاي محيط زیستي در دنيا را شامل مي شود. بسياري از كشته شدگان از جمله نامهاي مشهوري مانند #چيكو مِندِز، #دوروتي استنگ و #كلاديو ريبيرو دا سيلوا، از كنشگران محسوب مي شدند. اما Araùjo يك مقام دولتي بود و قتل او يك رخداد بسيار نادر كه از آينده اي نگران كننده خبر مي دهد. به گفته بيلي كايت، از سازمان غيرانتفاعي Global Witness قتل Araùjo حاكي از يك سقوط (اخلاقي) جديد در جنگ بر عليه كنشگران محيط زیستي در آمازون است و اين پيام را به همراه دارد كه هيچكس مصون نیست. او از دولت برزيل خواسته است تا هر چه زودتر كنشگرانِ در خطر و مسئولان كشتار را دستگير كند؛ تا آن زمان اين چرخه مرگبار خشونت ادامه خواهد داشت.
آلتاميرا، محل زندگي Araùjo، در ايالت پارا از فقيرترين مناطق برزيل به شمار مي رود، با مساحتي بزرگتر از #يونان اما تنها با جمعيتي بالغ بر ١١٠هزار نفر. كار او گرانیگاه مشكلات محيط زیستي منطقه محسوب مي شد؛ از مبارزه با قطع جنگلها گرفته- كه بر طبق آمار جديد در برزيل به ٢٤٪ افزايش يافته- تا نتايج #سد_بِلومونته كه نيروي برق توليد مي كند. Araùji، كه همكارانش از او به عنوان مردي فرهيخته، جدي و بسيار كاردان نام مي برند، به تهديد به قتل عادت كرده بود. ماريو سالازار از سازمان محيط زيست آلتاميرا مي گويد: "او بدون ترديد ترس داشت؛ البته هيچوقت در موردش حرف نمي زد، اما هر كس كه در محدوده محيط زيست آمازون كار مي كند، تا حدي مي ترسد." به عقيده او اين قتل يك قتل حرفه اي بوده است؛ چرا كه مبارزه با قطع جنگلها كار خطرناكي است. بخشي از سازمان محيط زيست كه Araùjo در آنجا كار مي كرد، امسال مجوزي براي بهره برداري از يك معدن بزرگ طلا را صادر كرده بود، اما ماه گذشته بازرسان فدرال آن را تعطيل كردند و گردانندگان استخراج معدن را به دليل نقض محدوديتهاي مقرر- قطع جنگلهايي كه دستيابي به معدن را مسدود مي كردند- به پرداخت جريمه اي بالغ بر ١٦ ميليون دلار محكوم ساختند. #جيوه و ديگر مواد آلوده كننده نيز به رودخانه #كوروآ سرازير شده بود و موجب مسموميت زنجيره غذايي مردم بومي منطقه. Araùjo همچنين گردانندگان #سد_بلومونته، چهارمين سد بزرگ توليد كننده برق در جهان را نيز به بازرسان فدرال گزارش داده بود، پس از آنكه او و همكارانش #مرگ_هزاران_ماهي را در آن محدوده مشاهده كرده بودند. شركت برق گرداننده سد سرانجام ناچار به پرداخت ١١ ميليون دلار براي مرگ بيش از ١٦ تُن ماهي شد. يك بازرس فدرال از ايالت پارا مي گويد كه Araùjo براي رساندن اطلاعات به ما بسيار باوجدان و كوشا بود. در اوايل امسال نيز مأموران فدرال در آلتاميرا از يك عمليات جنگل زدايي كه مساحتي به مقدار ١١٢ مايل مربع را شامل مي شد و در اينراه بردگان مدرن بكار گرفته شده بودند، متوقف كرد، گو اينكه مقامات رسمي تلاش فراوان داشتند تا نقش Araùjo در اين جريان را كمرنگ جلوه دهند. پليس خينگو اكنون در حال تحقيق براي يافتن قاتلان است.
https://www.theguardian.com/world/2016/oct/24/brazil-amazon-environmentalist-murder-luiz-alberto-araujo
🔴یک قتل دیگر توسط #سدپرستان در برزیل! چرا؟🔴
بعد از غروب خورشيد در #آلتاميرا، شهر كوچكي كه در خَمي از رودخانه #خينگو/در قلب جنگلهاي باراني #آمازون لانه كرده؛ Luiz Alberto Araùjo، رئيس سازمان محيط زيست منطقه به همراه خانواده اش به خانه مي رسد. اما پيش از آنكه او بتواند از خودرواش پياده شود، دو مرد موتورسوار توقف مي كنند و يكنفر از آنها با هفت گلوله او را از پا درمي آورد. قاتل از موتورسيكلت پياده مي شود، درب خودرو را باز مي كند و باز دوبار شليك مي كند. Araùjo روي همسرش كه در كنار او نشسته مي افتد. نه او و نه دو فرزندخوانده اين زوج زخمي نمي شوند. هيچ تلاشي براي سرقت چيزي انجام نمي گيرد. اين قتل كه روز ١٣ اكتبر رخ داد، كاملا نشانه هايي از يك سوءقصد را دارد كه در ايالت پارا/در شرق آمازون رايج است. آنجا كه مملو از قطع #قاچاق درختان جنگلي، استخراج مخفيانه معادن و #برده_داري_مدرن است.
بيش از ١٥٠ كنشگر برزيلي از سال ٢٠١٢ تاكنون به قتل رسيده اند؛ بررسي ها نشان مي دهند كه اين كشور نيمي از قتلهاي محيط زیستي در دنيا را شامل مي شود. بسياري از كشته شدگان از جمله نامهاي مشهوري مانند #چيكو مِندِز، #دوروتي استنگ و #كلاديو ريبيرو دا سيلوا، از كنشگران محسوب مي شدند. اما Araùjo يك مقام دولتي بود و قتل او يك رخداد بسيار نادر كه از آينده اي نگران كننده خبر مي دهد. به گفته بيلي كايت، از سازمان غيرانتفاعي Global Witness قتل Araùjo حاكي از يك سقوط (اخلاقي) جديد در جنگ بر عليه كنشگران محيط زیستي در آمازون است و اين پيام را به همراه دارد كه هيچكس مصون نیست. او از دولت برزيل خواسته است تا هر چه زودتر كنشگرانِ در خطر و مسئولان كشتار را دستگير كند؛ تا آن زمان اين چرخه مرگبار خشونت ادامه خواهد داشت.
آلتاميرا، محل زندگي Araùjo، در ايالت پارا از فقيرترين مناطق برزيل به شمار مي رود، با مساحتي بزرگتر از #يونان اما تنها با جمعيتي بالغ بر ١١٠هزار نفر. كار او گرانیگاه مشكلات محيط زیستي منطقه محسوب مي شد؛ از مبارزه با قطع جنگلها گرفته- كه بر طبق آمار جديد در برزيل به ٢٤٪ افزايش يافته- تا نتايج #سد_بِلومونته كه نيروي برق توليد مي كند. Araùji، كه همكارانش از او به عنوان مردي فرهيخته، جدي و بسيار كاردان نام مي برند، به تهديد به قتل عادت كرده بود. ماريو سالازار از سازمان محيط زيست آلتاميرا مي گويد: "او بدون ترديد ترس داشت؛ البته هيچوقت در موردش حرف نمي زد، اما هر كس كه در محدوده محيط زيست آمازون كار مي كند، تا حدي مي ترسد." به عقيده او اين قتل يك قتل حرفه اي بوده است؛ چرا كه مبارزه با قطع جنگلها كار خطرناكي است. بخشي از سازمان محيط زيست كه Araùjo در آنجا كار مي كرد، امسال مجوزي براي بهره برداري از يك معدن بزرگ طلا را صادر كرده بود، اما ماه گذشته بازرسان فدرال آن را تعطيل كردند و گردانندگان استخراج معدن را به دليل نقض محدوديتهاي مقرر- قطع جنگلهايي كه دستيابي به معدن را مسدود مي كردند- به پرداخت جريمه اي بالغ بر ١٦ ميليون دلار محكوم ساختند. #جيوه و ديگر مواد آلوده كننده نيز به رودخانه #كوروآ سرازير شده بود و موجب مسموميت زنجيره غذايي مردم بومي منطقه. Araùjo همچنين گردانندگان #سد_بلومونته، چهارمين سد بزرگ توليد كننده برق در جهان را نيز به بازرسان فدرال گزارش داده بود، پس از آنكه او و همكارانش #مرگ_هزاران_ماهي را در آن محدوده مشاهده كرده بودند. شركت برق گرداننده سد سرانجام ناچار به پرداخت ١١ ميليون دلار براي مرگ بيش از ١٦ تُن ماهي شد. يك بازرس فدرال از ايالت پارا مي گويد كه Araùjo براي رساندن اطلاعات به ما بسيار باوجدان و كوشا بود. در اوايل امسال نيز مأموران فدرال در آلتاميرا از يك عمليات جنگل زدايي كه مساحتي به مقدار ١١٢ مايل مربع را شامل مي شد و در اينراه بردگان مدرن بكار گرفته شده بودند، متوقف كرد، گو اينكه مقامات رسمي تلاش فراوان داشتند تا نقش Araùjo در اين جريان را كمرنگ جلوه دهند. پليس خينگو اكنون در حال تحقيق براي يافتن قاتلان است.
https://www.theguardian.com/world/2016/oct/24/brazil-amazon-environmentalist-murder-luiz-alberto-araujo
the Guardian
Murder of Brazil official marks new low in war on Amazon environmentalists
Luiz Alberto Araújo, a local government official in Pará state, was gunned down in front of his family: ‘It sends a message that no one is untouchable’
@darvishnameh
✅ یک #پرفورمنس اثرگذار توسط هنرمندان دوستدار محیط زیست در پایان همایش بحران آب در #شیراز. #سدپرستان و قاتلین آب در هیبت #شمر به تصویر کشیده شده بودند!
👇👇👇
✅ یک #پرفورمنس اثرگذار توسط هنرمندان دوستدار محیط زیست در پایان همایش بحران آب در #شیراز. #سدپرستان و قاتلین آب در هیبت #شمر به تصویر کشیده شده بودند!
👇👇👇
@darvishnameh
🔴بخش سوم و پایانی از گزارشی که #گاردین منتشر کرده و خشم #سدپرستان را برانگیخته!🔴
در #شيلی با برنامه Geute Conservation Sur که از بوم سازگانی بسیار ارزشمند، حمایت می کند و ارزیابی لایحه ای برای ارایه قانون جدید در حفاظت از رودخانه های این کشور انجام می دهد، حرکتهای امیدوارکننده ای از سوی کنشگران محیط زیستی آغاز شده است.
نویسنده این گزارش افشاگرانه - خانم کیت هورنر، مدیر اجرایی سازمان غیرانتفاعی رودخانه های دنیا - International Rivers - می افزاید:
در كلمبيا با Rios Vivos همکاری می کنیم تا حمایت لازم و دراز مدت را برای جریانهای آزاد آب با كمك وکلای محیط زیستی بدست بياوريم. علاوه بر آن در پرو نیز چنین تلاشهایی برای حفاظت دایمی از #رودخانه_مارانون در حال انجام است.
و ما به این اکتفا نمی کنیم. رودخانه های فرامرزی مانند. Nujiang/Salvin که از چین و میانمار می گذرند، و یا Gongri/Manas در بوتان و هند نیز امکاناتی برای حفاظت از آنها ارایه می دهند. برای نجات این رودخانه ها نیاز به همکاریهای فرامرزی وجود دارد که اگر درست صورت بگیرد، کشورها می توانند از بروز درگیری مانند آنچه که بین چین و تایلند بر سر رودخانه Lancang/Mekong پیش آمد، جلوگيري كنند.
برای مبارزه موثر و عملی با #سدسازی در آمریکا دهها سال زمان لازم بود تا مردم و قانونگذاران به صرافت وضع قوانینی محکم برای حفاظت از رودخانه ها بپردازند.
اینک اما با توجه به اثرات مخرب و پیش برنده تغييرات اقليمي که زندگی را در تمامی سطوحش تهدید می کند، زمان آن فرا رسیده تا در سراسر دنیا از رودخانه های آزادمان حمایت کنیم.
🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
آنچه در گزارش افشاگرانه گاردین در روز گذشته منتشر شده؛ همان قصه پرغصه ای است که به بهانه توسعه کشاورزی و صنعت و افزایش جمعیت بر سر دشتهای حاصلخیز خود در خوزستان، شهریار، ورامین، میناب، مسیله، کربال، گاوخونی و ارومیه با ساخت سدهایی چون زرینه رود، کرخه، سیمره، داریان، کرج، جاجرود، قم رود، زاینده رود، گتوند، درودزن، سیوند، ملاصدرا، استقلال میناب و ... آوردیم. و تاسف بارتر آنکه همچنان سدسازها به جای عذرخواهی از مردم، با وقاحت و قلدری هرچه تمام تر، چنین وانمود می کنند که اگر ما نبودیم، اینک ایرانیان از تشنگی جملگی مرده بودند!
چقدر کار نکرده و راه نرفته داریم! چقدر ...
اینکه شوربختانه حتی برخی از به اصطلاح سمن های حوزه آب و محیط زیست هم در استانهای قم، اصفهان، یزد، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، کرمان و ... بر طبلی می کوبند که بوی #جنگ_آب می دهد تا طرفداران غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب را خشنود کنند؛ رخدادی به مراتب تلخ تر از رخداد نخست است! نیست؟
https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2017/jan/09/dams-building-let-rivers-flow
🔴بخش سوم و پایانی از گزارشی که #گاردین منتشر کرده و خشم #سدپرستان را برانگیخته!🔴
در #شيلی با برنامه Geute Conservation Sur که از بوم سازگانی بسیار ارزشمند، حمایت می کند و ارزیابی لایحه ای برای ارایه قانون جدید در حفاظت از رودخانه های این کشور انجام می دهد، حرکتهای امیدوارکننده ای از سوی کنشگران محیط زیستی آغاز شده است.
نویسنده این گزارش افشاگرانه - خانم کیت هورنر، مدیر اجرایی سازمان غیرانتفاعی رودخانه های دنیا - International Rivers - می افزاید:
در كلمبيا با Rios Vivos همکاری می کنیم تا حمایت لازم و دراز مدت را برای جریانهای آزاد آب با كمك وکلای محیط زیستی بدست بياوريم. علاوه بر آن در پرو نیز چنین تلاشهایی برای حفاظت دایمی از #رودخانه_مارانون در حال انجام است.
و ما به این اکتفا نمی کنیم. رودخانه های فرامرزی مانند. Nujiang/Salvin که از چین و میانمار می گذرند، و یا Gongri/Manas در بوتان و هند نیز امکاناتی برای حفاظت از آنها ارایه می دهند. برای نجات این رودخانه ها نیاز به همکاریهای فرامرزی وجود دارد که اگر درست صورت بگیرد، کشورها می توانند از بروز درگیری مانند آنچه که بین چین و تایلند بر سر رودخانه Lancang/Mekong پیش آمد، جلوگيري كنند.
برای مبارزه موثر و عملی با #سدسازی در آمریکا دهها سال زمان لازم بود تا مردم و قانونگذاران به صرافت وضع قوانینی محکم برای حفاظت از رودخانه ها بپردازند.
اینک اما با توجه به اثرات مخرب و پیش برنده تغييرات اقليمي که زندگی را در تمامی سطوحش تهدید می کند، زمان آن فرا رسیده تا در سراسر دنیا از رودخانه های آزادمان حمایت کنیم.
🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
آنچه در گزارش افشاگرانه گاردین در روز گذشته منتشر شده؛ همان قصه پرغصه ای است که به بهانه توسعه کشاورزی و صنعت و افزایش جمعیت بر سر دشتهای حاصلخیز خود در خوزستان، شهریار، ورامین، میناب، مسیله، کربال، گاوخونی و ارومیه با ساخت سدهایی چون زرینه رود، کرخه، سیمره، داریان، کرج، جاجرود، قم رود، زاینده رود، گتوند، درودزن، سیوند، ملاصدرا، استقلال میناب و ... آوردیم. و تاسف بارتر آنکه همچنان سدسازها به جای عذرخواهی از مردم، با وقاحت و قلدری هرچه تمام تر، چنین وانمود می کنند که اگر ما نبودیم، اینک ایرانیان از تشنگی جملگی مرده بودند!
چقدر کار نکرده و راه نرفته داریم! چقدر ...
اینکه شوربختانه حتی برخی از به اصطلاح سمن های حوزه آب و محیط زیست هم در استانهای قم، اصفهان، یزد، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، کرمان و ... بر طبلی می کوبند که بوی #جنگ_آب می دهد تا طرفداران غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب را خشنود کنند؛ رخدادی به مراتب تلخ تر از رخداد نخست است! نیست؟
https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2017/jan/09/dams-building-let-rivers-flow
the Guardian
Dams be damned, let the world's rivers flow again
The flawed development model of dam-building has continued around the world. It’s time to give permanent protection to free-flowing rivers
🇮🇷: @darvishnameh
🔵بیاییم به جنبش مخالفت با طرح های انتقال آب بین حوضه ای ملحق شویم🔵
همانطور که خوانندگان عزیز #درویشنامه و #مهاربیابان_زایی می دانند، ۲۸ فروردین روز ملّی چهارمحال و بختیاری نامگذاری شده است:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/10321
⚡️ اینک در آستانه برگزاری گسترده آیین های دومین سال این رخداد مهم مردمی، گروهی از کنشگران مدنی و محیط زیستی در استان چهارمحال و بختیاری، پیشنهاد کرده اند تا همه دلسوزانِ طبیعت ایران در این روز، گردهم جمع شده تا مخالفت خود را - با طرحهای نابخردانه ای که هم به ضرر منافع درازمدت حوضه مقصد و هم برهم زننده نظام آبشناختی و امنیت اجتماعی و فرهنگی حوضه مبدا است - اعلام کرده و فریاد اعتراض خویش را به تداوم جریانهایی که می کوشند همچنان #انتقال آب به عنوان یک گزینه در مدیریت آب کشور، روی میز بماند، بلند کنند.
🔴 به باور نگارنده، این فرصت خوبی است تا تمام محیط زیستی های واقعی، فارغ از هرنوع مصلحت سیاسی، قومیتی و اقتصادی؛ اتحاد خویش را با حمایت عملی از این نامگذاری اعلام کرده و از مدیران ارشد آب کشور بخواهند تا تن به شانتاژهای فراقانونی که خواهان تداوم چنین طرحهایی به بهانه های ظاهراً دلپذیر و مقبول اشتغال و توسعه در ایران مرکزی؛ به ویژه #سمنان، #کرمان، #یزد، #قم، #ارومیه، #هرمزگان و #اصفهان هستند، ندهند. نگاه کنید به بلایی که اینک بر سر #جازموریان و نواحی جنوبی #جیرفت آمده؛ نگاه کنید به بارگذاری های اشتباه در بالادست #اترک، توجه کنید به فاجعه #علی_آباد_کتول و دریابید که آیا اجرای طرحهای انتقال آب کنونی به اصفهان، یزد، #بندرعباس و چند منطقه دیگر توانسته امنیت اجتماعی را افزایش و رابطه مردمان ساکن در حوضه های همجوار را ارتقاء دهد؟!
🔵 بی شک پاسخ منفی است. هنرِ ما باید تغییر چیدمان توسعه متناسب با واقعیتهای طبیعی و میانگین درازمدت ریزشهای آسمانی در هر استان باشد. حتی از منظر آموزه ها و موازین #پدافند_غیرعامل هم پسندیده نیست که چنین وابستگی خطرناک و متزلزلی برای مردمان حوضه مقصد بیافرینیم.
✳️ بنابراین، همانگونه که دوستداران محیط زیست در جهان بیش از دو دهه است که روز جهانی حفاظت از رودخانه ها در برابرِ سدهای بزرگ را گرامی می دارند و فریاد اعتراض خود را به #سدپرستان در تمام دنیا بلند کرده اند، ما نیز می توانیم مبتکر و شروع کننده نهضتی جهانی، محیط زیستی و مدنی برای نفی کامل و مطلقِ هرنوع #طرح_انتقال_آب_بین_حوضه_ای باشیم و افتخار شروع ابن نهضت را به ایران برسانیم.
🔴 #آب_سالاران_طبیعت_ستیز باید بدانند که ما بیشماریم.
✳️ پس اگر با محتوای این پیشنهاد و تحلیل موافق هستید، تا می توانید صدایش را پرطنین تر کرده و با به اشتراک نهادن و بیشتر دیده شدنش، واقعاً نشان دهیم که شمارِ دقیق دوستداران محیط زیست در ایران چقدر است؟
⚡️ بسم الله ...
🇮🇷: @darvishnameh
🔵بیاییم به جنبش مخالفت با طرح های انتقال آب بین حوضه ای ملحق شویم🔵
همانطور که خوانندگان عزیز #درویشنامه و #مهاربیابان_زایی می دانند، ۲۸ فروردین روز ملّی چهارمحال و بختیاری نامگذاری شده است:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/10321
⚡️ اینک در آستانه برگزاری گسترده آیین های دومین سال این رخداد مهم مردمی، گروهی از کنشگران مدنی و محیط زیستی در استان چهارمحال و بختیاری، پیشنهاد کرده اند تا همه دلسوزانِ طبیعت ایران در این روز، گردهم جمع شده تا مخالفت خود را - با طرحهای نابخردانه ای که هم به ضرر منافع درازمدت حوضه مقصد و هم برهم زننده نظام آبشناختی و امنیت اجتماعی و فرهنگی حوضه مبدا است - اعلام کرده و فریاد اعتراض خویش را به تداوم جریانهایی که می کوشند همچنان #انتقال آب به عنوان یک گزینه در مدیریت آب کشور، روی میز بماند، بلند کنند.
🔴 به باور نگارنده، این فرصت خوبی است تا تمام محیط زیستی های واقعی، فارغ از هرنوع مصلحت سیاسی، قومیتی و اقتصادی؛ اتحاد خویش را با حمایت عملی از این نامگذاری اعلام کرده و از مدیران ارشد آب کشور بخواهند تا تن به شانتاژهای فراقانونی که خواهان تداوم چنین طرحهایی به بهانه های ظاهراً دلپذیر و مقبول اشتغال و توسعه در ایران مرکزی؛ به ویژه #سمنان، #کرمان، #یزد، #قم، #ارومیه، #هرمزگان و #اصفهان هستند، ندهند. نگاه کنید به بلایی که اینک بر سر #جازموریان و نواحی جنوبی #جیرفت آمده؛ نگاه کنید به بارگذاری های اشتباه در بالادست #اترک، توجه کنید به فاجعه #علی_آباد_کتول و دریابید که آیا اجرای طرحهای انتقال آب کنونی به اصفهان، یزد، #بندرعباس و چند منطقه دیگر توانسته امنیت اجتماعی را افزایش و رابطه مردمان ساکن در حوضه های همجوار را ارتقاء دهد؟!
🔵 بی شک پاسخ منفی است. هنرِ ما باید تغییر چیدمان توسعه متناسب با واقعیتهای طبیعی و میانگین درازمدت ریزشهای آسمانی در هر استان باشد. حتی از منظر آموزه ها و موازین #پدافند_غیرعامل هم پسندیده نیست که چنین وابستگی خطرناک و متزلزلی برای مردمان حوضه مقصد بیافرینیم.
✳️ بنابراین، همانگونه که دوستداران محیط زیست در جهان بیش از دو دهه است که روز جهانی حفاظت از رودخانه ها در برابرِ سدهای بزرگ را گرامی می دارند و فریاد اعتراض خود را به #سدپرستان در تمام دنیا بلند کرده اند، ما نیز می توانیم مبتکر و شروع کننده نهضتی جهانی، محیط زیستی و مدنی برای نفی کامل و مطلقِ هرنوع #طرح_انتقال_آب_بین_حوضه_ای باشیم و افتخار شروع ابن نهضت را به ایران برسانیم.
🔴 #آب_سالاران_طبیعت_ستیز باید بدانند که ما بیشماریم.
✳️ پس اگر با محتوای این پیشنهاد و تحلیل موافق هستید، تا می توانید صدایش را پرطنین تر کرده و با به اشتراک نهادن و بیشتر دیده شدنش، واقعاً نشان دهیم که شمارِ دقیق دوستداران محیط زیست در ایران چقدر است؟
⚡️ بسم الله ...
🇮🇷: @darvishnameh
🔻آیا شرایط کره جنوبی و ایران از منظر کارایی و اثربخشی عملیات سازه‌ای در مدیریت آب، قابل مقایسه است؟🔻
🇮🇷: @darvishnameh
🖋اخیراً چندنفر از دلواپسانِ صنعت #سدسازی در شرکتهای مهندسی مشاور که تداوم حیات خود را به شدت در معرض خطر می‌بینند - به ویژه پس از اعلام مواضع صریح #محمود_حجتی، وزیر جهادکشاورزی در پایان‌دادن به سدسازی - شروع به انتشار هرزنامه‌هایی طنازانه در دفاع از سد رسوای #گتوند در گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی کرده و ضمن مقایسه روند سدسازی در #کره_جنوبی با ایران، خواستار تداوم غلبه تفکر سازه‌ای در مدیریت آب شده‌اند.
https://t.me/darvishnameh/7576
🔹 شگفت‌آورتر آنکه در بیان استدلال خویش، متذکر شده‌اند که شرایط اقلیمی، میزان تابش خورشید و وضعیت جغرافیایی دو کشور شبیه هم است و دربرابر ادامه اجرای پروژه‌های سدسازی در کره جنوبی هم، فعالان محیط زیست در آن کشور مخالفتی نکرده‌اند! ظاهراً واهمه از بیکاری و بسته‌شدن دکانِ دونبشِ #سدپرستان، سبب شده تا نه‌تنها چشم برروی واقعیتهای جغرافیایی بربندند؛ که به انکار فعالیت‌های مدنی در مخالفت با سدسازی بپردازند که البته قابل درک است! نیست؟
🔹این در حالی است که از قضا در کره جنوبی مخالفت‌ها نسبت به سدسازی و عقوبت‌های آن در حوزه تخریب توان بوم‌شناختی کشور، شتابان روبه افزایش است. تامل‌برانگیزتر آنکه طرفداران سدسازی درحالی وضعیت اقلیمی ایران و کره‌جنوبی را شبیه به هم ارزیابی میکنند که متوسط ریزشهای آسمانی کره‌جنوبی دستکم بیش از سه برابر ایران و شدت متوسط تبخیرش هم حدود نصف کشور ماست - درنتیجه خطر نگه‌داشت آب در سطح زمین، قابل مقایسه با ایران نیست - و همچنین اصولاً توان نگه‌داشت آب در آبخوان مانند ایران را ندارد. به هرحال، بیش از دو دهه است که جنبش بزرگی در مخالفت با سدسازی در کره‌جنوبی راه افتاده. این جنبش در سال ۱۹۹۳ میلادی با عنوان "فدراسيون جنبش محيط زيستي كره جنوبي" با ٨٠ هزار عضو در ٥٠ شهر و منطقه كشور تاسیس شده و هم‌اکنون بزرگترين سازمان مردمي، غير دولتي حفاظت از محيط‌زيست و عضو شبكه محيط زيستي بين‌المللي Friends of the Earth است. از جمله فعاليت‌هاي اين سازمان اعتراض‌های درازمدت عليه پروژه‌هاي سدسازي در كره جنوبي، به ويژه پروژه چهار رودخانه است؛ پروژه‌ای که دولت کره جنوبی بیش از ۱۹ میلیارددلار برای آن هزینه کرده، اما اینک به دلیل اعتراض گسترده فعالان و متخصصان محیط‌زیستی، دفتر ریاست جمهوری در آن کشور، دستور تحقیق و تفحص و بررسی ابعاد فجایع محیط‌زیستی رخداده را صادر کرده است.
🔹خلاصه اینکه ای آقایان و خانم‌های شاغل در اردوگاه طرفداران غلبه تفکر سازه‌ای در مدیریت آب! میتوانید همچنان و سرخوشانه از سدسازی و طرحهای انتقال آب دفاع کنید، اما لطفاً بیش از این، فقر علمی و نابخردی شگفت‌انگیز خود را فاش نسازید! این هم به نفع خودتان و هم به نفع روسای عزیزتان است که فرمانِ #آتش_به_اختیار علیه کنشگرانِ راستین محیط‌زیستی صادر کرده‌اند.
🔶 منابعی برای مطالعه بیشتر:
http://kfem.org/who-we-are
http://www.koreaherald.com/view.php?ud=20170524000517
http://science.sciencemag.org/content/327/5973/1568
https://monocle.com/monocolumn/affairs/the-controversial-four-rivers-project/
http://english.hani.co.kr/arti/english_edition/e_national/594647.html
🇮🇷: @darvishnameh
🖋اخیراً چندنفر از دلواپسانِ صنعت #سدسازی در شرکتهای مهندسی مشاور که تداوم حیات خود را به شدت در معرض خطر می‌بینند - به ویژه پس از اعلام مواضع صریح #محمود_حجتی، وزیر جهادکشاورزی در پایان‌دادن به سدسازی - شروع به انتشار هرزنامه‌هایی طنازانه در دفاع از سد رسوای #گتوند در گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی کرده و ضمن مقایسه روند سدسازی در #کره_جنوبی با ایران، خواستار تداوم غلبه تفکر سازه‌ای در مدیریت آب شده‌اند.
https://t.me/darvishnameh/7576
🔹 شگفت‌آورتر آنکه در بیان استدلال خویش، متذکر شده‌اند که شرایط اقلیمی، میزان تابش خورشید و وضعیت جغرافیایی دو کشور شبیه هم است و دربرابر ادامه اجرای پروژه‌های سدسازی در کره جنوبی هم، فعالان محیط زیست در آن کشور مخالفتی نکرده‌اند! ظاهراً واهمه از بیکاری و بسته‌شدن دکانِ دونبشِ #سدپرستان، سبب شده تا نه‌تنها چشم برروی واقعیتهای جغرافیایی بربندند؛ که به انکار فعالیت‌های مدنی در مخالفت با سدسازی بپردازند که البته قابل درک است! نیست؟
🔹این در حالی است که از قضا در کره جنوبی مخالفت‌ها نسبت به سدسازی و عقوبت‌های آن در حوزه تخریب توان بوم‌شناختی کشور، شتابان روبه افزایش است. تامل‌برانگیزتر آنکه طرفداران سدسازی درحالی وضعیت اقلیمی ایران و کره‌جنوبی را شبیه به هم ارزیابی میکنند که متوسط ریزشهای آسمانی کره‌جنوبی دستکم بیش از سه برابر ایران و شدت متوسط تبخیرش هم حدود نصف کشور ماست - درنتیجه خطر نگه‌داشت آب در سطح زمین، قابل مقایسه با ایران نیست - و همچنین اصولاً توان نگه‌داشت آب در آبخوان مانند ایران را ندارد. به هرحال، بیش از دو دهه است که جنبش بزرگی در مخالفت با سدسازی در کره‌جنوبی راه افتاده. این جنبش در سال ۱۹۹۳ میلادی با عنوان "فدراسيون جنبش محيط زيستي كره جنوبي" با ٨٠ هزار عضو در ٥٠ شهر و منطقه كشور تاسیس شده و هم‌اکنون بزرگترين سازمان مردمي، غير دولتي حفاظت از محيط‌زيست و عضو شبكه محيط زيستي بين‌المللي Friends of the Earth است. از جمله فعاليت‌هاي اين سازمان اعتراض‌های درازمدت عليه پروژه‌هاي سدسازي در كره جنوبي، به ويژه پروژه چهار رودخانه است؛ پروژه‌ای که دولت کره جنوبی بیش از ۱۹ میلیارددلار برای آن هزینه کرده، اما اینک به دلیل اعتراض گسترده فعالان و متخصصان محیط‌زیستی، دفتر ریاست جمهوری در آن کشور، دستور تحقیق و تفحص و بررسی ابعاد فجایع محیط‌زیستی رخداده را صادر کرده است.
🔹خلاصه اینکه ای آقایان و خانم‌های شاغل در اردوگاه طرفداران غلبه تفکر سازه‌ای در مدیریت آب! میتوانید همچنان و سرخوشانه از سدسازی و طرحهای انتقال آب دفاع کنید، اما لطفاً بیش از این، فقر علمی و نابخردی شگفت‌انگیز خود را فاش نسازید! این هم به نفع خودتان و هم به نفع روسای عزیزتان است که فرمانِ #آتش_به_اختیار علیه کنشگرانِ راستین محیط‌زیستی صادر کرده‌اند.
🔶 منابعی برای مطالعه بیشتر:
http://kfem.org/who-we-are
http://www.koreaherald.com/view.php?ud=20170524000517
http://science.sciencemag.org/content/327/5973/1568
https://monocle.com/monocolumn/affairs/the-controversial-four-rivers-project/
http://english.hani.co.kr/arti/english_edition/e_national/594647.html
Telegram
محمد درویش
✅ فدراسیون جنبش محیط‌زیستی در #کره_جنوبی چیست و از چه زمان علیه #مافیای_سدسازی در آن کشور آغاز به فعالیت کرده است؟!
🔻منتظر باشید ...
🇮🇷: @darvishnameh
🔻منتظر باشید ...
🇮🇷: @darvishnameh