@darvishnameh

🔴همه چیز در باره نخستین افسانه #تراریخته_پرستان!
حقایق تلخی که همه حق دارند پیش از انتخاب این محصولات خطرناک در سفره غذایی خود بدانند:
منتظر باشید ...
👇👇👇

🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۱

افسانه یکم را یادتان هست؟ #تراریخته_پرستان بر این طبل می کوبند که محصولات دستکاری شده ژنتیکی می توانند تولید در واحد سطح را افزایش داده و کابوس گرسنگی را مرتفع کنند!
اما پس از ۲۰ سال پژوهش های مستمر باید پذیرفت که عملاً گياهان تراريخته اي كه براي افزايش محصول طراحي شده باشند، وجود خارجی ندارند! مدارك و شواهد موثقی كه حاكي از بالا رفتن سطح محصولات تراريخته در مقايسه با محصولات حاصل از كشت سنتي باشند، در مراجع معتبر و بی طرف جهانی وجود ندارد و عملاً تا این لحظه ثابت نشده است. نتايج متفاوت در اين زمينه با فاكتورهايی مانند نوع گياه، مكان كشت و ديگر شرايط محلي مانند شدت آفت زدگي در يك محدوده زماني مشخص و يا آموزش كشاورزان در ارتباط هستند. بذرهاي تراريخته اي كه از طريق دستكاري ژنتيكي آفت كش توليد مي كنند، مي توانند در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر است، از راه كاهش خسارت كمتر، موجب افزايش محصول شوند، اما اين تأثير دوامي ندارد، چرا كه آنها از اين طريق نيز سبب بوجود آمدن آفتهاي بسيار مقاوم (Superbugs, Superpests)مي شوند. مشكل ديگر آن است كه بررسي هايي كه تاكنون در زمينه مقدار محصول بذرهاي تراريخته انجام شده، تأثير دستكاري ژنتيكي را از ديگر فاكتورهايي كه سبب افزايش محصول مي شوند، تفكيك نكرده اند و همچنين در اين زمينه از مقايسه با ديگر شركت هاي كشاورزي همتراز خودداري شده است.
از منظری ديگر تنها شركتهاي كشاورزي بزرگ كه از امكانات مالي فراوان برخوردار هستند، مي توانند هزينه هاي سنگين كشاورزي صنعتي با بذرهاي تراريخته را تقبل كنند؛ مقايسه هاي صورت گرفته آنها با كشاورزاني بوده است كه از بذرهاي تراريخته استفاده نمي كنند و اغلب از پشتيباني مالي (وام) و ديگر امكانات و منابع مناسب برخوردار نيستند.
دستكاري ژنتيكي قادر نبوده تا پتانسيل توليد محصولات از گياهان دست كاشت را افزايش دهد. اين پتانسيل بستگي به نوع بذر اوليه دارد كه براي تغييرات ژنتيكي انتخاب شده است. همچنین، كاهش محصولات از بذرهاي تراريخته را مي توان در ارتباط با انتقال (Insertion) ژن به آنها دانست. به طور مثال محصول بذر تراريخته سويا Roundup Ready از شركت مونسانتو در مقايسه با ديگر بذرهاي سوياي پرورشي با روشهاي سنتي ١٠٪ كمتر است.
يك بررسي كه نقاط مختلف كشت با شرايط مشابه را در دنيا با يكديگر مقايسه كرده، نشان مي دهد كه كشورهاي اروپاي غربي به طور متوسط در ازاي هر هكتار به مراتب محصول ذرت (غير تراريخته) بيشتري كشت مي كنند تا كشاورزي هاي صنعتي در ايالات متحده كه اكثراً از ذرت هاي تراريخته استفاده مي كنند. همچنين در كشت كلزا اروپا نتيجه بهتري ارایه مي دهد تا كانادا كه بذر تراريخته كلزا مصرف مي كند.

#افسانه_یکم

@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇

🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴۲

آیا واقعاً از بذرهاي تراريخته محصولات بيشتري بدست مي آيند؟!
🔴شركت شيميايي سويسي سينگنتا ادعا کرده:" با كمك دستكاري ژنتيكي كشاورزان قادر هستند پيوسته بازده محصول خود را افزايش دهند، چرا كه گياهان از اين طريق در برابر آفتها مقاوم شده و يا با با استفاده از علف كشها بهتر مي توان با علفهاي هرز مبارزه كرد."

🔴شركت مونسانتو هم می گوید:" با استفاده از دستكاري ژنتيكي مي توان تولید در سطح محصولات كشاورزي را افزايش داد، از منابع طبيعي و سوختهاي فسيلي كمتری استفاده كرد و به شرايط تغذيه بهبود بخشيد."

✅واقعيتها: بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند تا مقدار محصول را افزايش دهند. اگر كه واقعاً استفاده از بذرهاي تراريخته زماني به افزايش محصول انجاميده، دليلش نه در دستكاري ژنتيكي بلكه در كيفيت مرغوب بذري بوده كه يك ويژگي ژنتيكي به آن اضافه شده است. بذرهايي تراريخته اي كه به طور مثال با انتقال Bacillus thuringiensis قادر به ساخت زهرابه (toxin) در درون خود و در نتيجه آفت كش هستند، در برابر آفتها در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر بوده، مقاومت بيشتري نشان داده اند و از اين راه تنها از كاهش محصول جلوگيري كرده اند كه اين نكته خود يك اثر موقتي و گذارست.

#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇

🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۳

✅ آیا بذرهاي تراريخته مي توانند امنيت غذایی را در جهان افزایش دهند؟

🔴رابرت فرالي، معاون اجرايي شركت مونسانتو: "بسياري از كساني كه با اين موضوع سر و كار داشته اند، در اينكه دستكاري ژنتيكي مي تواند به تأمين خوراك كافي براي ٩ ميليارد انسان كمك كند، هم عقيده هستند و آن هم با ابقای روشهاي مرسوم در كشاورزي ارگانيك."

✅ راست آن است که گياهان تراريخته قادر به مقابله با چالشهايي كه در زمينه تأمين امنيت غذايي وجود دارد، نيستند. آنها نمي توانند نيازهاي جوامع با كشاورزي هاي كوچك كه پايه و اساس امنيت غذايي محسوب می شوند را پاسخگو باشند. در واقع بخش بزرگي از گياهان تراريخته كه در كشورهاي صنعتي يا تازه صنعتي شده توليد مي شوند، به منظور صدور به كشورهاي ديگر هستند. آنها نماد مدلهايي از كشاورزي صنعتي هستند كه بازارهاي جهاني را با توليدات خود پر مي كنند، اما خوراك مردم دنيا را تأمين نمي كنند.
در سراسر دنيا حدود ٥٠٠ ميليون واحدهاي كشاورزي كوچك وجود دارند كه زيربناي زندگي حدود ٢ ميليارد نفر را تشكيل مي دهند و ٨٠٪ از مواد خوراكي مصرفي در آسيا و آفريقاي سياه را توليد مي كنند. اين جوامع متعلق به كساني هستند كه بيش از ديگر نقاط دنيا در معرض خطر فقر و گرسنگي قرار دارند. امنيت غذايي آنها بستگي به آن دارد كه تا چه اندازه امكان دسترسي به منابع و بازارهاي دنيا برايشان وجود دارد تا از اين راه بتوانند شالوده زندگي خود را استحكام بخشند و براي جوامع بومي مواد خوراكي متنوع و پرمحتوي توليد كنند. بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند، تا چنين نيازهايي را برآورده كنند. توليد بذرهاي تراريخته تنها بر روي دو گونه متمركز شده: سويا و ذرت. در مجموع ٨٠٪ از زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته به اين دو بذر اختصاص دارند.
از ويژگيهاي كه اغلب گياهان تراريخته از آنها بيش از همه برخوردار هستند، مقاومت در برابر علف كشهايي ست كه براي كشاورزي ها با يك رقم بذر به كار برده مي شوند. توليد بذرهاي تراريخته با خود هزينه هاي مداومي به همراه مي آورد (در افسانه پنجم به جزييات اين نكته پرداخته خواهد شد)- دليل ديگری كه چرا آنها براي پاسخگويي به نيازهاي كشاورزيهاي كوچك مناسب نيستند.
واقعيت آن است كه ٩٠٪ زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته در ايالات متحده، كانادا، برزيل، آرژانتين و هندوستان قرار دارند- البته در هندوستان تنها بذر تراريخته ای كه به طور گسترده كشت مي شود پنبه است كه يك ماده خوراكي نيست. در آرژانتين هم افزايش كشت سويا نه تنها به محيط زيست آسيب وارد كرده، بلكه هم موجب آن بوده كه شركتهاي بزرگ، كشاورزي هاي كوچك را به مرور خريده اند و آنها را از سر راه خود به كنار زده اند. بدين ترتيب مدل كشاورزي با بذرهاي تراريخته يك تهديد براي محيط زيست و منابعي است كه زيربناي زندگي كشاورزيهاي كوچك را تشكيل مي دهند كه به نوبه خود خوراك مناطق وابسته به آنها را تأمين مي كنند. نتيجه آنكه گياهان تراريخته كمكي براي امنيت غذايي در دنيا نيستند، حتي اگر كه موفق به افزايش مقدار محصول باشند. گرسنگي را تنها با تأمين امنيت جوامعي كه شالوده زندگي نامطمئني دارند، مي توان تضمين كرد و نه با توليد انبوه بي حد و اندازه محصولاتي كه به "زنجيره تأمين" دنيا مي پيوندند، آن هم با روشهايي كه منابع طبيعي و زندگي چنين جوامع شكننده اي را به خطر مي اندازند.

#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇

🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۴

یک موضوع دیگر که در افسانه یکم توسط تراریخته پرستان مطرح می شود، القای این باور نادرست است که "گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد سودمند هستند"

🔴بيل گيتس: "بذرهاي تراريخته به دليل مقاومت بيشتر در برابر خشكسالي و نمك، به مقدار چشمگيري به کیفیت و مطلوبیت توليد می افزایند، البته اگر بي ضرر بودن آنها ثابت شود، شاید بيش از همه، این مردم كشورهاي آفريقايي باشند که از آن بهره برند!"

✅ شرح ماجرا:
بذرهاي تراريخته براي آفريقا نتوانسته اند تاكنون به قول خود عمل كنند. همه کوشیده اند براي كشورهاي در حال توسعه بذرهايي طراحي كنند تا در برابر تغييرات آب و هوايي و آفتها مقاوم باشند. اما نتيجه اين تلاشها در آخر باز كشاورزان را به جايي رسانده كه به كشت سنتي خود بازگردند. در آغاز بذرهاي تراريخته براي كشاورزيهاي وسيع در كشورهاي نيمكره شمالي طراحي شده بودند.
امروزه هنوز هم گياهان دستكاري شده هيچ منفعتي براي كشورهاي در حال رشد ندارند.
تاكنون هيچ تلاشي که سبب شود تا براي كشورهاي آفريقايي بذرهاي تراريخته ويژه اي طراحي شود، به نتيجه نرسيده است. بنياد پژوهشي كشاورزي كنيا (KARI) براي مدتي سعي كرد تا در يك پروژه وزين با كمك تكنولوژي شركت مونسانتو بذر تراريخته سيب زميني شيرين مقاوم در برابر ويروس بسازد كه در اختيار آنها قرار بگيرد. كاشت آزمايشي اين بذر اما نه تنها به نتيجه خوبي نرسيد؛ بلکه مورد انتقاد هم قرار گرفت، چرا كه همه تلاشها تنها بر روي يك بذر تمركز داده شده بودند و ديگر بذرهاي محلي به كلي در نظر گرفته نشده بودند. همچنين پروژه ديگري كه با بودجه كنسرن سويسي سينگنتا به نام "ذرتهاي مقاوم در برابر آفات براي آفريقا" (IRMA) برپا شد، به دليل محدوديتهاي گوناگون از جمله در زمينه حقوق كشاورزان به هدف خود نرسيد. نتيجه اين شد كه تنها براي بذر تراريخته مونسانتو مجوزي صادر شد و توليد مستقل ديگر بذرهاي تراريخته به جايي نرسيد. در دوران آخر پروژه (بين سالهاي ٢٠٠٩ تا ٢٠١٣) تمركز باز به روي بذرهاي سنتي بازگشت.
در پروژه ديگري تحت عنوان " بذر ذرت مقاوم در برابر خشكسالي براي آفريقا" از طريق كشت سنتي در سيزده كشور آفريقايي، بيش از ١٥٠ گونه بذر مقاوم در برابر خشكسالي به عمل آمد. بذرهاي تراريخته با چنين ويژگي در سالهاي آينده اما همچنان به عمل نخواهند آمد.
در نقاط ديگر دنيا در مورد سودمند بودن تغذيه فيزيولوژيكي بذرهاي تراريخته بسيار اغراق مي شود، با آنكه چنين گياهاني در بازار وجود ندارند. بذرهايي با كيفيت غذايي بالا هنوز در مرحله پژوهشي به سر مي برند و براي رسيدن به بازار هنوز راهي طولاني در پيش رو دارند. مشهورترين آنها "برنج طلايي" ست كه از راه دستكاري ژنتيكي مقدار زيادي بتا- كاروتين توليد مي كند كه در بدن انسان به ويتامين آ تبديل مي شود. اين بذر به مدت يك دهه به عنوان راه حل در راه مبارزه با كمبود ويتامين آ در كشور فيليپين و ديگر كشورهاي آسيايي كه در آنجا برنج ماده اصلي خوراك را تشكيل مي دهد، تبليغ شد. اما به رغم بيست سال كار پژوهشي، اين پروژه به دليل مشكلات فراوان هنوز از آزمايشگاه خارج نشده. كما اينكه مشكل كمبود تغذيه با ويتامينها را ميتوان با سبزيجات و ميوه هاي بومي در چنين مناطقي به خوبي حل كرد. نكته اي كه به مرحله انجام رسيده؛ به جاي تبليغ براي تنها يك بذر معجزه آسا، امكان دسترسي به يك تغذيه متوازن و متنوع را فراهم كردند.

#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم

@darvishnameh

@darvishnameh

و اما افسانه دومی که #تراریخته_پرستان بر آن اصرار دارند! آیا با دستکاری ژنتیکی می توان به جنگ تغییرات اقلیمی رفت؟!
منتظر باشید ...
👇👇👇

🔴🔴🔴آیا تراریخته ها در برابر جهانگرمایی مقاومند؟! - بخش نخست:

✅پیشینه:
همانطور که پیشتر اشاره کردم، سازمان جهانی صلح سبز آلمان در سال ۲۰۱۵، گزارشی را در ۵۰ صفحه منتشر کرد و در آن به ارایه مجموعه مستنداتی پرداخت که هفت ادعای مشهور حامیان قدرتمند دستکاری ژنتیکی گیاهان را رد می کرد. اینک در نوشتار پیش رو، دلایل رد افسانه دوم شرح داده شده است. رفرنسها در پایان افسانه هفتم می آید.

🔴 افسانه دوم: "گياهان تراريخته در برابر تغييرات اقليمي مقاوم هستند!"

🔴سينگنتا:" محصولات جديد (تراريخته) به نحوي طراحي شده اند تا كشاورزان بتوانند با آنها واكنش بهتري در برابر تغييرات اقلیمی مانند خشكسالي و يا افزايش نمك نشان دهند."

🔴رابرت فرالي از مونسانتو:" ما مي دانيم كه گياهان تراريخته پاسخي هستند براي برخي از مشكلات كه به دنبال تغييرات اقليمي در دنيا بوجود آمده اند. به طور مثال معرفی "گياهان دست كاشت تراريخته" كه مصرف آب آنها مناسبتر است و يا در برابر آفات پايدارتر هستند.

✅واقعيت:
تا به امروز دستكاري ژنتيكي موفق نشده گياهاني كه در برابر سيل و يا افزايش گرما مقاومتر باشند، معرفی كند. در زمينه اين مشكلات گياهاني كه با روشهاي سنتي پرورش داده مي شوند، به مراتب پايدارتر هستند. مقاومت گياهان را نمي توان با انتقال ژن ها به طور مجزا افزايش داد. پايداري گياهان به مقدار بسيار قابل توجهي به روش كشت آنها بستگي دارد؛ روشهايي كه تنوع گونه ها را تقويت مي كنند، به خاك مواد لازم براي رشد گياهان را مي رساند و نيز به ژنهاي متفاوتي كه گياهان خود در اثر تغييرات اقليمي مي سازند.
حتي بيست سال پس از كشت نخستين بذر تراريخته، كشاورزان هنوز در انتظار گياهي هستند تا در برابر مشكلات جوي مانند سيل و گرماي شديد پايدار باشد. در حالي كه با كشت به روش سنتي و يا از طريق به نژادي هوشمند، چنين گياهاني مانند انواع لوبيا، ذرت و برنج به عمل آمده اند. از پروژه "ذرت صرفه جو كننده آب براي آفريقا" تاكنون هيچ خبر موفقيت آميزي در دست نيست. همچنين اين قول كه بذرهايي توليد خواهند شد كه با افزايش نمك خاك، بيماريهاي گياه و يا ديگر تهديدهاي اقليمي، بهتر مقابله مي كنند، هنوز اثبات نشده است.

#تراریخته_پرستان
#افسانه_دوم
#جهانگرمایی

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇

🔴🔴🔴 آیا تراریخته ها در برابر جهانگرمایی مقاومند؟! - بخش دوم و پایانی:

دليل ساده نادرستی ادعای مطرح شده: دستکاري ژنتيكي راهي اشتباه است، چرا كه تنها به انتقال يك يا چند ژن محدود، اكتفا مي كند. كنترل بر روي زمان و بيان ژن (فرآيندي که در آن از اطلاعات درون ژن استفاده می‌شود تا یک محصول کاربردی از آن بدست آید) ممكن نيست. ويژگيهايي مانند مقاومت در برابر خشكسالي، بسيار پيچيده است و نياز به كنترل و هماهنگي بين چند ژن در گياه را دارد كه به اين كنترل و هماهنگي از راه دستكاري ژنتيكي به دشواری ميتوان راه يافت. از اين رو، روشهاي معمول مانند به نژادي هوشمند در اين زمينه بسيار اميدبخش تر و در نتيجه براي سرمايه گذاري در راه آنها چه براي بخش هاي خصوصي و چه بخشهاي دولتي جالب تر و خردمندانه تر است. علاوه بر آن گياهان دست كاشتي كه از راه به نژادي هوشمند به عمل آمده اند، تاكنون در برابر خشكسالي، افزايش نمك خاك و نيز سيلابها پايدارتر بوده اند و به كشاورزان بسياري كشورها با چنين مشكلاتي كمك فراوان كرده اند. بذرهاي تجاري تراريخته تنها به دو ويژگي محدود ميشوند: مقاومت در برابر آفات و علف كشها.

در بخش دیگری از افسانه دوم، این ادعا مطرح شده که "گياهان تراريخته مي توانند در سامانه كشاورزيهاي زيستي (اكولوژيكي) بكار گرفته شوند!"

🔴سينگنتا: "زیست فناوری یا بيوتكنولوژي، مزيتهاي قابل توجهي در اختيار ما مي گذارد كه با آنها مي توان چالشهاي موجود در سامانه هاي كشاورزي اكولوژيكي را تقويت كرد."

✅واقعيت: بذرهاي تراريخته اغلب در سامانه هايي كاشته مي شوند كه ویژه آنها طراحی و ساخته شده است. در سيستم هاي صنعتي ويژه يك بذر كه براي نگهداري از آنها نياز به استفاده از مقدار زيادي مواد شيميايي است كه به قيمت سنگيني براي گرده افشانها و ديگر منابع خدماتي طبيعي (Ecosystem services) تمام مي شود و در دراز مدت نيز به سلامتي زمين آسيب مي زند. كشاورزي اكولوژيكي بر اساس افزايش تنوع گونه ها و همكاري بين گياه و اكوسيستم پايه ريزي شده. سيستمهاي بسيار ساده با بذرهايي كه از لحاظ ژنتيكي يكسان هستند با چنين سامانه ای تناقض بسيار دارد.
گياهان تراريخته عمدتاً در آمريكاي شمالي و جنوبي به شكل سامانه هاي تك بذري به طور گسترده كشت مي شوند كه با دستكاري ژنتيكي بسيار ساده طراحي شده اند. آنها به گياهان و جانوران كه در طبيعت آزاد بوجود آمده و رشد كرده اند، امكاني براي زندگي مناسب نمي دهند. منابع خدماتي طبيعي در اين سيستمها به کمینه مي رسد، به جاي آنها كودهاي شيميايي و آفت كشها مصرف مي شوند تا مقدار محصول ثابت نگه داشته شود. به طور مثال ٨٥٪‏ از زمينهاي كشاورزي تنها براي كاشت بذرهاي تراريخته مقاوم در برابر علف كشها استفاده مي شود؛ در همان حال كه آنها در برابر علف كشهاي مصرفي پايدار هستند، ديگر گياهان با مصرف همان علف كشها از بين مي روند. از بين رفتن ديگر گونه ها نتايج بسيار سنگين و پرآسيبي براي بوم سازگانها دارد و در آخر نيز به ضرر گياهان دست كاشت تمام مي شود. نتيجه اين دور باطل (circulus vitiosus) را مي توان در ارتباط با گرده افشانها به خوبي مشاهده كرد. سيستم هاي صنعتي با يك بذر كه مواد شيميايي فراوان مصرف مي كنند و به ديگر گونه ها مجال زندگي نمي دهند، دليل اصلي كاهش شديد زنبورها هستند كه در دنيا بحراني بزرگ ايجاد كرده است.

#تراریخته_پرستان
#افسانه_دوم
#جهانگرمایی

@darvishnameh

@darvishnameh

🔴 دسته گل جدید #تراریخته_پرستان در آمریکا!

اگر #مونسانتو وجدان داشت، پس از این #رسوایی_بزرگ در #میسوری، باید آب می شد و در زمین فرو میرفت!
منتظر باشید ...👇👇👇

@darvishnameh

🔴گام سوم و چهارم در پاسداری از آب!🔴

در آخرین بخش از مجموعه راهکارهایی که می تواند به بهبود وضعیت اندوخته های آبی کمک کند، به دو گام مهم دیگر اشاره می شود:

✅ 3.هدر رفت غذا را متوقف کنیم؛

همه ما نیاز به غذا خوردن داریم، بنابراین و با توجه به تغییررژیم غذایی مان تا درجه ایی که ما میتوانیم ردپای آب مصرفی مان را کم کنیم، حدی و محدوده ای وجود خواهد داشت.
اما یک راه واقعا مهم به منظور کم کردن #نقش_غذا از #ردپای آب مصرفی شما وجود دارد: هدر رفت غذا را پایان دهیم. محققان در انستیتوی بین المللی آب استکهلم تخمین میزنند به اندازه نیمی از کل غذا در فاصله بین مزارع تا فروشگاه ها گم یا دور ریخته میشوند و یا توسط مصرف کنندگان هدر میروند. این در حالی است که #سدپرستان به بهانه تولید غذای بیشتر، چراغ سبز به #سد و #طرحهای_انتقال_آب_بین_حوضه_ای بیشتر
نشان می دهند و #تراریخته_پرستان هم با ترساندن مردم و دولتمردان از قحطی و گرسنگی، به #دستکاری_بیشتر_ژنتیکی در محصولات گیاهی ادامه می دهند! در حالیکه با یک دهم تا یک بیستم این پول، می توان هدررفت نیمی از کل غذای تولید شده در جهان را مهار کرد.
این به آن معناست که ما میتوانیم با جلوگیری از هدر رفت و نابودی غذا، باعث کاهش مصرف جهانی آب تا بیش از یک سوم مقدار کنونی شویم!
حدود 30 % غذایی که آمریکایی ها از فروشگاه به منزل می آورند دور ریخته میشود. اگر ما بتوانیم این ضایعات غذایی را به صفر برسانیم میتوانیم آب مورد نیاز 500 میلیون نفر را در خانه هایشان را تامین کنیم. چنین آماری به شکل قابل ملاحظه ایی بیش از کل جمعیت امروز آمریکا (317 میلیون نفر) است. و حتی بهتر از آن، ما میتوانیم آب در رودخانه ها، دریاچه ها و سفره های زیر زمینی باقی بمانند تا حیات ماهیان و دیگر آبزیانی که با کاهش منابع اب شیرین به شکل خطرناکی مورد تهدید واقع شده است، حفظ کنیم.

✅ 4.از اتحادیه نظارت بر آب حمایت کنیم؛

سومین نظر بحث شده در بالا میتواند توسط تک تک ما در زندگی روزانه ما اجرا بشود. اما شما همچنین فرصتی برای تاثیر بر مصرف آب توسط شرکتهایی که کالاهای مصرفی شما را تامین میکنند در اختیار دارید. با در نظر گرفتن اینکه شرکتها – در درجه اول انهایی که محصولات کشاورزی تولید میکنند یا وابسته به مواد کشاورزی برای محصولاتشان هستند- عامل حداقل دو سوم از کل آب مصرفی در مقیاسه جهانی هستند. و به همین دلیل تشویق شرکتها به منظور مصرف با دقت هرچه بیشتر آب بسیار پر اهمیت است.
خوشبختانه شما نیازی ندارید مصرف آب تک تک شرکتها را شخصا مورد تحقیق قرار دهید! #اتحادیه_نظارت بر آب طرح یک برنامه گواهینامه داوطلبانه جدید خود را به مرحله نهایی رسانده است، که به موجب آن شرکتهایی که از آب در مقایس قابل تحمل استفاده میکنند را قابل شناسایی خواهد کرد. اگه علاقمند به دیدن آنچه از شرکتها خواسته میشود که انجام دهند، وبسایتشان را بازدید بفرمایید تا استاندارد AWS که در اوریل 2014 (منتشر شده است).
با انجام هر آنچه میتوانید انجام دهید تا شرکتهای بزرگ را به سوی گواهینامه AWS سوق دهد، شما میتوانید تاثیری واقعا معنی داری بر مصرف جهانی آب داشته باشید.

http://voices.nationalgeographic.com/2014/01/02/four-water-resolutions-for-a-sustainable-planet/

@darvishnameh

🔴 رابطه #کبد_چرب و #مونسانتو!

⚡️ پژوهشی که خشم #تراریخته_پرستان را برخواهد انگیخت!

منتظر باشید:
👇👇👇