دریچه کتاب
1.04K subscribers
1.34K photos
13 links
کتاب بخوانیم
راه فردای ایران بهتر، از آگاهی و دانستن و فهمیدن می‌گذرد
پس
بخوانیم
از ایران بخوانیم
تا ملت تغییر نکند، هیچ چیز در این کشور تغییر نخواهد کرد
تغییر را از خود شروع کنیم
📚
راهی برای ارتباط
@Mshogh
Download Telegram
پیام نیچه به ما این بود که زندگی را بە گونەای زندگی کنیم که تا ابد بخواهیم آن را تکرار کنیم؛ زندگی تان را با کمال زندگی کنید و در وقت مناسب بمیرید؛ هیچ جایی از زندگی را بدون زیستن پشت سر نگذار...
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
‍ ‍ ‍ ‍ ‍
خوب زندگی کردن یعنی
ابتدا آنچه ضروری است را اراده کنی
و سپس آنچه را که اراده کرده‌ای
دوست بداری...
#وقتی_نیچه_گریست
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
انسان ها از رابطه به وجود می آیند ، در رابطه رشد می کنند ، در رابطه آسیب می بینند و در رابطه ترمیم می شوند ؛ همه چیز به رابطه ها مربوط است .
#انسان_موجودی_یک_روزه
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
در همین لحظه که من در حال نوشتنم، در گوشه ی دیگری از جهان، انسان های زیادی گرسنه اند. اگر «ژان پل سارتر» بود می گفت من در برابر این گرسنگی مسئولم.
البته من اعتراض می کردم: من نمیدانم آنجا چه خبر است و برای تغییر وضع اسفبار موجود، کار چندانی از دستم برنمی آید.
ولی سارتر می گفت این منم که انتخاب کرده ام بی خبر بمانم و به جای آنکه خود را درگیر این وضع اسفبار کنم، در این لحظه ی خاص فقط بنویسم. می توانستم فراخوانی بدهم و اعانه جمع کنم یا از طریق ارتباطاتی که در اصحاب رسانه دارم، توجه همگان را به وضع موجود جذب کنم، ولی انتخاب کرده ام آن را نادیده بگیرم.
"من در برابر آنچه می کنم و آنچه انتخاب می کنم که نادیده بگیرم، مسئولم.."
#اروین_د_یالوم
#روان_درمانی_اگزیستانسیال
دریچه کتاب
@daricheketab
در درجه اول بشر هرگز شاد نیست، اما در سراسر زندگی خود در حال تلاش برای چیزی است که فکر می‌کند او را شاد خواهد کرد. ندرتا به هدفش می‌رسد و وقتی به آن دست یافت، تنها ناامید می‌شود. اغلب سرانجام همچون کشتی شکسته‌ای با بادبان‌های پاره و دکل‌های از بین رفته به بندرگاه می‌رسد و سپس چه خوشبخت بوده باشد و چه بدبخت یکسان‌ خواهد بود، زیرا زندگی وی هرگز چیزی بیش از لحظه حال نبوده که آن هم برای همیشه در حال ناپدید شدن است و اکنون به پایان رسیده است.
#درمان_شوپنهاور
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
همه‌ ما با بداقبالی‌های طبیعی‌ای مواجهیم که زندگی‌مان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. برای مثال، رویدادهای اتفاقی_ معلولیت جسمانی ، تحصیلات پایین ، سلامت ناگافی و مانند این‌ها_ ممکن است هریک از ما را از یافتن یک شغل یا جفت بازدارد ، ولی این بدان معنی نیست که ما مسئولیت (یا انتخابی) در برابر این موقعیت‌ها نداریم. ما هنوز در برابر آنچه با کاستی‌هایمان می‌کنیم ، مسئوليم؛ در برابر منشمان نسبت به این کاستی‌ها مسئوليم؛ در برابر غم، خشم، افسردگی‌ای که در جهت تقویت آن «ضریب بداقبالی» اولیه عمل می‌کند تا فرد را شکست دهد، مسئوليم... وقتی همه‌ چیز دیگر با شکست مواجه می‌شود ، وقتی ضریب بداقبالی بالاست ، باز فرد مسئول منشی‌ست که نسبت به آن بداقبالی در پیش می‌گیرد: اینکه با افسوس و تاسفی تلخ زندگی کند یا راهی بیابد که بر کاستی‌اش پیشی بگیرد‌ و‌به رغم آن ، زندگی پرمعنایی برای خود بسازد.
#روان_درمانی_اگزیستانسیال
#اروین_د‌_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
«نیمی از نگرانی‌ها و اضطراب های ما مربوط به نظر دیگران است... ما باید این خار را از بدن خود بیرون بکشیم».

نظر دیگران تصوری خام یا یک وهم است که هر لحظه می‌تواند تغییر کند.
نظر دیگران به نخی بند است و ما را برده آنان می‌کند. برده نظراتشان و بدتر، برده ‌آنچه وانمود می‌کنند به نظرشان می‌رسد.
#درمان_شوپنهاور
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
به گونه‌ای زندگی کنید که پنج سال بعد با افسوس به پنج سال گذشته‌ی خود نگاه نکنید ...
#دروغگویی_روی_مبل
#اروین_د_یالوم ‌‌ ‌‌
دریچه کتاب
@daricheketab
در درجه اول بشر هرگز شاد نیست، اما در سراسر زندگی خود در حال تلاش برای چیزی است که فکر می‌کند او را شاد خواهد کرد. ندرتا به هدفش می‌رسد و وقتی به آن دست یافت، تنها ناامید می‌شود. اغلب سرانجام همچون کشتی شکسته‌ای با بادبان‌های پاره و دکل‌های از بین رفته به بندرگاه می‌رسد و سپس چه خوشبخت بوده باشد و چه بدبخت یکسان‌ خواهد بود، زیرا زندگی وی هرگز چیزی بیش از لحظه حال نبوده که آن هم برای همیشه در حال ناپدید شدن است و اکنون به پایان رسیده است.
#درمان_شوپنهاور
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
زن چهل و چهار ساله ای که پزشک مسئول و با وجدانی بود، یک روز بعد از ظهر هنگام دعوا با همسرش کنترل از دستش خارج شد و ظرف ها را به سمت دیوار پرت کرد.

وقتی دو روز بعد از این ماجرا به من مراجعه کرد به نظر می رسید شدیداً افسرده است و احساس گناه می کند. می خواستم به او دلداری بدهم و گفتم اینکه آدم گاهی کنترلش را از دست بدهد فاجعه نیست.

ولی حرف مرا قطع کرد و گفت: «نه من احساس گناه نمی کنم، ولی پشیمانم که چرا تا چهل و چهار سالگی صبر کردم تا احساسات واقعی ام را نشان دهم».
#اروین_د_یالوم
دریچه کتاب
@daricheketab
«نیمی از نگرانی‌ها و اضطراب های ما مربوط به نظر دیگران است... ما باید این خار را از بدن خود بیرون بکشیم».

نظر دیگران تصوری خام یا یک وهم است که هر لحظه می‌تواند تغییر کند.
نظر دیگران به نخی بند است و ما را برده آنان می‌کند. برده نظراتشان و بدتر، برده ‌آنچه وانمود می‌کنند به نظرشان می‌رسد.
#درمان_شوپنهاور
#اروین_د_یالوم