Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
این گیف است.
فیلم دفترچه خاطرات
این بوسه از دید مردم جایزه بهترین بوسه سال را گرفت الان که فهمیدم چقدر پایانش کلیشه ای و فیلم هندی است شرم میکنم آن پست را گذاشتم
من در کانادا نسخه نتفلیکس را دیده بودم که انتهای فیلم با پایان باز تمام میشد و بمراتب بهتر بود...
به قول جمله ای از شیدا و صوفی ، کتاب خودم....
بیشتر چیزهای دنیا ، خودشان نیستند ، شبیه خودشان هستند!
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
فیلم دفترچه خاطرات
این بوسه از دید مردم جایزه بهترین بوسه سال را گرفت الان که فهمیدم چقدر پایانش کلیشه ای و فیلم هندی است شرم میکنم آن پست را گذاشتم
من در کانادا نسخه نتفلیکس را دیده بودم که انتهای فیلم با پایان باز تمام میشد و بمراتب بهتر بود...
به قول جمله ای از شیدا و صوفی ، کتاب خودم....
بیشتر چیزهای دنیا ، خودشان نیستند ، شبیه خودشان هستند!
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت129
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_بیست_و_نه
در زندگی، گاهی زمان سوار شدن است و گاهی زمان پیاده شدن...
برای زن سردار، زندگی قطاری بود که اکنون باید سوارش می شد و با آن به دل دیار جنگ می رفت، تا همسرش را از خطری قریب الوقوع نجات دهد.
چه کسی به او خبر داده بود؟!
قرار بود یک عملیات نمایشی صورت بگیرد و پس از آن، حمله ی واقعی!
چه کسی به او گفته بود که همسرش بعد از آن عملیات نمایشی، می خواهد به طور جدی به مرز دشمن حمله کند؟
چه کسی به او گفته بود که این یک عملیات جدی مرگبار است؟!
چه کسی به او گفته بود که همسرش تیر خواهد خورد، یا بر باد خواهد رفت؟!
نویسنده ی اثر به او گفته بود!
حس شهود نویسنده، در خواب همسر فرمانده به او گفته بود:
برو! شوهرت و هشت فرمانده مطرح، کنار آن دیوار جمع شده اند، حتی فرمانده ای که از بوسنی، برای خداحافظی آمده!این طبیعی نیست!
عملیات سختی در راه است...
در این عملیات هیچکس زنده نمی ماند، حداقل مرد تو، زنده نمی ماند!
و زن فرمانده شتافته بود و دروغ گفته بود که حامله است و فقط می خواست مردش را برگرداند!
روزهایی گذشت که هیچکس خبری نداشت، یک تک تیرانداز غریبه که قرار بود در بوسنی باشد، میان آن فرماندهان می گشت!
نویسنده می دانست، نویسنده خبر داشت که او هم قرار است در این عملیات شرکت کند.
نویسنده تنها یک راه داشت...
بناز!
اگر بناز می توانست آن مرد را از آنجا دور کند و زن سردار هم، همسرش را از آنجا دور می کرد، عملیات عقیم می شد.
این دو نفر، مغز متفکر عملیات بودند.
نویسنده در دلش از بناز خواهش کرد که سرلشکر موروشن را تنها نگذارد، اما بناز این طرف ها نبود!
بعثیها، تمام شهرهای کردنشین را اشغال کرده بودند...
بناز پناه گرفته بود و منتظر بود آن ها به آنجا برسند.
او و همرزمانش، تمام زمین آن منطقه را مین گذاری کرده بودند.
یک مرد آنجا بود، یک جاسوس!
او مین کاشتن گروه بناز را دیده بود و می دانست عصری بعثی ها از آنجا رد می شوند.
بناز از روی کوه، با دوربین داشت نگاه می کرد...
مرد نزدیک شد، به بناز گفت:
من همه چیزو دیدم!
شماها دارین بعثی ها را دود می کنید هوا!
بعدش، اعدام می شید. صدام نسل کشی راه میندازه!
حق حساب می خوام وگرنه خبر میدم!
بناز گفت: گمشو!
مرد به بدن بناز خیره بود!
بناز با لگد، به صورت مرد زد!
لبه ی پرتگاه بودند...
مرد از خودش دفاع کرد، دست محکمی داشت.
بناز، سرش به کوه خورد، اسلحه اش به ته دره پرتاب شد!
دخترک؛ قدرت بدنی داشت، تکنیک می دانست، ولی رفیقش، محافظش، عشقش، اسلحه اش بود!
بناز فریاد زد: کمک!
و یک شلیک و تمام!
تک تیرانداز نزدیک شد...
باز هم، به بناز کمک کرده بود!
بار سوم!
تک تیراندازِ موروشن، به بناز گفت:
مین گذاری کردی؟ خوبه! اون بعثی ها میرن جهنم!
اما عملیات ما هم لو رفت، حالا میرن سراغ سوریه!
بناز لبخند زد: تو بخاطر من اومدی، نه؟
مرد گفت: آره... ما همرزمیم!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت129
#قسمت_صد_و_بیست_نهم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت129
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_بیست_و_نه
در زندگی، گاهی زمان سوار شدن است و گاهی زمان پیاده شدن...
برای زن سردار، زندگی قطاری بود که اکنون باید سوارش می شد و با آن به دل دیار جنگ می رفت، تا همسرش را از خطری قریب الوقوع نجات دهد.
چه کسی به او خبر داده بود؟!
قرار بود یک عملیات نمایشی صورت بگیرد و پس از آن، حمله ی واقعی!
چه کسی به او گفته بود که همسرش بعد از آن عملیات نمایشی، می خواهد به طور جدی به مرز دشمن حمله کند؟
چه کسی به او گفته بود که این یک عملیات جدی مرگبار است؟!
چه کسی به او گفته بود که همسرش تیر خواهد خورد، یا بر باد خواهد رفت؟!
نویسنده ی اثر به او گفته بود!
حس شهود نویسنده، در خواب همسر فرمانده به او گفته بود:
برو! شوهرت و هشت فرمانده مطرح، کنار آن دیوار جمع شده اند، حتی فرمانده ای که از بوسنی، برای خداحافظی آمده!این طبیعی نیست!
عملیات سختی در راه است...
در این عملیات هیچکس زنده نمی ماند، حداقل مرد تو، زنده نمی ماند!
و زن فرمانده شتافته بود و دروغ گفته بود که حامله است و فقط می خواست مردش را برگرداند!
روزهایی گذشت که هیچکس خبری نداشت، یک تک تیرانداز غریبه که قرار بود در بوسنی باشد، میان آن فرماندهان می گشت!
نویسنده می دانست، نویسنده خبر داشت که او هم قرار است در این عملیات شرکت کند.
نویسنده تنها یک راه داشت...
بناز!
اگر بناز می توانست آن مرد را از آنجا دور کند و زن سردار هم، همسرش را از آنجا دور می کرد، عملیات عقیم می شد.
این دو نفر، مغز متفکر عملیات بودند.
نویسنده در دلش از بناز خواهش کرد که سرلشکر موروشن را تنها نگذارد، اما بناز این طرف ها نبود!
بعثیها، تمام شهرهای کردنشین را اشغال کرده بودند...
بناز پناه گرفته بود و منتظر بود آن ها به آنجا برسند.
او و همرزمانش، تمام زمین آن منطقه را مین گذاری کرده بودند.
یک مرد آنجا بود، یک جاسوس!
او مین کاشتن گروه بناز را دیده بود و می دانست عصری بعثی ها از آنجا رد می شوند.
بناز از روی کوه، با دوربین داشت نگاه می کرد...
مرد نزدیک شد، به بناز گفت:
من همه چیزو دیدم!
شماها دارین بعثی ها را دود می کنید هوا!
بعدش، اعدام می شید. صدام نسل کشی راه میندازه!
حق حساب می خوام وگرنه خبر میدم!
بناز گفت: گمشو!
مرد به بدن بناز خیره بود!
بناز با لگد، به صورت مرد زد!
لبه ی پرتگاه بودند...
مرد از خودش دفاع کرد، دست محکمی داشت.
بناز، سرش به کوه خورد، اسلحه اش به ته دره پرتاب شد!
دخترک؛ قدرت بدنی داشت، تکنیک می دانست، ولی رفیقش، محافظش، عشقش، اسلحه اش بود!
بناز فریاد زد: کمک!
و یک شلیک و تمام!
تک تیرانداز نزدیک شد...
باز هم، به بناز کمک کرده بود!
بار سوم!
تک تیراندازِ موروشن، به بناز گفت:
مین گذاری کردی؟ خوبه! اون بعثی ها میرن جهنم!
اما عملیات ما هم لو رفت، حالا میرن سراغ سوریه!
بناز لبخند زد: تو بخاطر من اومدی، نه؟
مرد گفت: آره... ما همرزمیم!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت129
#قسمت_صد_و_بیست_نهم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چیستایثربی
آیا تاتر انلاین پاسخگوست ؟
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
رابطه تاتر و تماشاگر مثل رابطه ارگانیک خون و رگ است. زنده است.
نفس بازیگر به نفس تماشاگر بند است. آنلاین ممکن‌نیست.
آیا تاتر انلاین پاسخگوست ؟
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
رابطه تاتر و تماشاگر مثل رابطه ارگانیک خون و رگ است. زنده است.
نفس بازیگر به نفس تماشاگر بند است. آنلاین ممکن‌نیست.
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi)
Follow me on Instagram! Username: yasrebi_chista
https://instagram.com/_u/yasrebi_chista?r=sun1
https://instagram.com/_u/yasrebi_chista?r=sun1
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
🌹 «حلم»
لو کنت نغمّض عینیّا
وتأخذني الأحلام من یدیّا
ونعلي ونحلّق في سماء جدیدة
وننسی الوجایع
لو کنت نسافر في خیالي
نزرع ونبني قصور لیالي
یکبر فیها الحب وآمالي ونمحي الآلام..
دنیا تری فیها ملامح ناس
قوسها البؤس الظلم والقهر
من واقع عاسر یعبث بکلّ ما نبنیه
دنیا علت فیها أسوار طغیان
سحق فینا أحلام أحلامْ
وعمّ الظّلام والأنانیة في کلّ القلوب..
🌹 «رؤیا»
اگه چشمام رو می‌بستم
و رؤیاها دستم رو می‌گرفتن،
با هم توی آسمون جدیدی اوج می‌گرفتیم و چرخ می‌زدیم
و رنج‌ها رو فراموش می‌کردیم...
اگه توی خیال سفر می‌رفتیم،
کاخ‌های شبانه می‌کاشتیم و می‌ساختیم
و توی اونا، عشق و آرزوها بزرگ میشد
و دردها رو از بین می‌بردیم...
توی دنیا آدما رو می‌بینی
که از ظلم و بدبختی و فشار صورتاشون چین افتاده
از واقعیتِ سختی که هر چی رو می‌سازیم به بازی می‌گیره...
دیوارای ظلم توی دنیا بالا رفته
رؤیاها رو در ما له کرده
و تاریکی و خودخواهی همۀ دل‌ها رو گرفته...
#آمال_مثلوثی
امول_مثلوثی
ملودی #سلطان_قلبها
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
لو کنت نغمّض عینیّا
وتأخذني الأحلام من یدیّا
ونعلي ونحلّق في سماء جدیدة
وننسی الوجایع
لو کنت نسافر في خیالي
نزرع ونبني قصور لیالي
یکبر فیها الحب وآمالي ونمحي الآلام..
دنیا تری فیها ملامح ناس
قوسها البؤس الظلم والقهر
من واقع عاسر یعبث بکلّ ما نبنیه
دنیا علت فیها أسوار طغیان
سحق فینا أحلام أحلامْ
وعمّ الظّلام والأنانیة في کلّ القلوب..
🌹 «رؤیا»
اگه چشمام رو می‌بستم
و رؤیاها دستم رو می‌گرفتن،
با هم توی آسمون جدیدی اوج می‌گرفتیم و چرخ می‌زدیم
و رنج‌ها رو فراموش می‌کردیم...
اگه توی خیال سفر می‌رفتیم،
کاخ‌های شبانه می‌کاشتیم و می‌ساختیم
و توی اونا، عشق و آرزوها بزرگ میشد
و دردها رو از بین می‌بردیم...
توی دنیا آدما رو می‌بینی
که از ظلم و بدبختی و فشار صورتاشون چین افتاده
از واقعیتِ سختی که هر چی رو می‌سازیم به بازی می‌گیره...
دیوارای ظلم توی دنیا بالا رفته
رؤیاها رو در ما له کرده
و تاریکی و خودخواهی همۀ دل‌ها رو گرفته...
#آمال_مثلوثی
امول_مثلوثی
ملودی #سلطان_قلبها
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت130
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی
آدم ها وقتی دلشان می گیرد، راهشان را می گیرند و می روند.
جاده که تمام شد، باز هم می روند...
شاید به خورشید برسند،
شاید به ابر،
شاید به مه،
شاید به خواب و بعد از خواب بیدار شوند و ببینند که همه چیز خواب بوده است!
سرلشکر موروشن و بناز، همینطور راهشان را گرفته و می رفتند.
هیچ کدامشان به خاک و اقلیم همدیگر تعلق نداشتند.
هر دو، در لباس‌چریک، فقط باید جلو می رفتند.
زمینِ مین گذاری شده به اندازه ی کافی خطرناک بود و اگر مقصر را پیدا می کردند، بناز آل طاها با شکنجه اعدام می شد و گروهش از هم می پاشید!
مرد، به او گفت:
تمام هدفت، فقط از بین بردن بعثیاست؟!
بناز گفت:
هر کسی که پاشو تو خاکم بذاره!
و تکرار کرد هرکس! حتی رفقای تو!
مرد موروشن گفت:
خب، تو می تونستی کار سردار رو تموم کنی، دم خیمه.
غافلگیرش کردی، آدماشو کشته بودی ولی تیرش نزدی!
بناز گفت:
یه بار نجاتم داد، فکر می کنم مشت زد رو سینه م و نفسم برگشت، بعد خواهرم بهش علاقه پیدا کرد.
نمی دونم چرا نتونستم ماشه رو بکشم!
برای یه چریک، احساسات احمقانه ست!حتی نسبت به تو... که برام عزیزی!
مرد گفت:
خب حالا کجا میریم؟
بناز گفت:
این بستگی به تو داره...
من میرم تا آخر دنیا، تو اگه همپایی بیا!
سرلشکر لبخند زد و شانه ی بناز را مثل کودکی فشرد و گفت:
هنوز مثل بچه گیات، شیرین حرف میزنی.
بناز گفت:
تو هم هنوز، مثل اون زمان، بوی باروت خوبی میدی...
بوی یه آدم شجاع!
حال می کنم با این بوی باروت.
آن طرف مرز، سردار با عصبانیت با زنش حرف می زد...
_من هیچوقت نذاشتم تو کار نظامی دخالت کنی، کار تو، تو خونه ست.
گفتی می خوای خیریه بزنی، گفتم، باشه...
گفتی می خوای به بچه های بی سرپرست برسی، گفتم، باشه...
هر چیزی که گفتی، من مخالفت نکردم.
جنگ حیطه ی منه!
تو حق نداشتی بیای اینجا، اونم با یه سرباز پیر، که معلوم نیست به من هنوز وفاداره یا نه!
همسر سردار لبخندی زد و گفت:
من بخاطر تو اومدم، ولی دست خودم نبود، از من خواستن بیام!
سردار داد زد:
کی؟ کی زن آدمو میاره وسط معرکه جنگ؟!
ممکن بود کشته شی...
اونور دیوار لبنان می دونی کیان؟
زن گفت:
بله می دونم! دشمنای شمان...
کسی از من خواهش کرد بیام و تو رو نجات بدم...
نذارم این عملیات رو انجام بدی!
راست می گفت، با انتحاری هیچ فرقی نداشت، سارا بود!
توسط سعید برام پیام فرستاد و سعید صادقی نقشه تونو بهم گفت...
تو و بقیه کشته می شدین، شکی نبود...
سارا؛ جون تو رو نجات داد!
سارا پیغام داد که هیچی شمارو منصرف نمی کنه، مگه حضور من!
فکرشم نمی کردم اسیر‌شم!
سردار گفت:
خب اسیر شدی و من یکی از مهمترین گروگانامو از دست دادم و نقشه م بر باد رفت!
باید حالا از سارا تشکر کنم؟
اون زندانی منه یا جاسوس من؟
اصلا کدوم یکی، زندانی اون یکیه؟!
زن سردار، لبخندی زد و گفت:
هردوتون زندانی همید!
فکر می کنی نمی شناسمت؟
جنگ، اینه. قواعد خودشو داره!
خودت همیشه می گفتی....
مگه نه؟!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت130
#قسمت_صد_و_سی
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت130
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی
آدم ها وقتی دلشان می گیرد، راهشان را می گیرند و می روند.
جاده که تمام شد، باز هم می روند...
شاید به خورشید برسند،
شاید به ابر،
شاید به مه،
شاید به خواب و بعد از خواب بیدار شوند و ببینند که همه چیز خواب بوده است!
سرلشکر موروشن و بناز، همینطور راهشان را گرفته و می رفتند.
هیچ کدامشان به خاک و اقلیم همدیگر تعلق نداشتند.
هر دو، در لباس‌چریک، فقط باید جلو می رفتند.
زمینِ مین گذاری شده به اندازه ی کافی خطرناک بود و اگر مقصر را پیدا می کردند، بناز آل طاها با شکنجه اعدام می شد و گروهش از هم می پاشید!
مرد، به او گفت:
تمام هدفت، فقط از بین بردن بعثیاست؟!
بناز گفت:
هر کسی که پاشو تو خاکم بذاره!
و تکرار کرد هرکس! حتی رفقای تو!
مرد موروشن گفت:
خب، تو می تونستی کار سردار رو تموم کنی، دم خیمه.
غافلگیرش کردی، آدماشو کشته بودی ولی تیرش نزدی!
بناز گفت:
یه بار نجاتم داد، فکر می کنم مشت زد رو سینه م و نفسم برگشت، بعد خواهرم بهش علاقه پیدا کرد.
نمی دونم چرا نتونستم ماشه رو بکشم!
برای یه چریک، احساسات احمقانه ست!حتی نسبت به تو... که برام عزیزی!
مرد گفت:
خب حالا کجا میریم؟
بناز گفت:
این بستگی به تو داره...
من میرم تا آخر دنیا، تو اگه همپایی بیا!
سرلشکر لبخند زد و شانه ی بناز را مثل کودکی فشرد و گفت:
هنوز مثل بچه گیات، شیرین حرف میزنی.
بناز گفت:
تو هم هنوز، مثل اون زمان، بوی باروت خوبی میدی...
بوی یه آدم شجاع!
حال می کنم با این بوی باروت.
آن طرف مرز، سردار با عصبانیت با زنش حرف می زد...
_من هیچوقت نذاشتم تو کار نظامی دخالت کنی، کار تو، تو خونه ست.
گفتی می خوای خیریه بزنی، گفتم، باشه...
گفتی می خوای به بچه های بی سرپرست برسی، گفتم، باشه...
هر چیزی که گفتی، من مخالفت نکردم.
جنگ حیطه ی منه!
تو حق نداشتی بیای اینجا، اونم با یه سرباز پیر، که معلوم نیست به من هنوز وفاداره یا نه!
همسر سردار لبخندی زد و گفت:
من بخاطر تو اومدم، ولی دست خودم نبود، از من خواستن بیام!
سردار داد زد:
کی؟ کی زن آدمو میاره وسط معرکه جنگ؟!
ممکن بود کشته شی...
اونور دیوار لبنان می دونی کیان؟
زن گفت:
بله می دونم! دشمنای شمان...
کسی از من خواهش کرد بیام و تو رو نجات بدم...
نذارم این عملیات رو انجام بدی!
راست می گفت، با انتحاری هیچ فرقی نداشت، سارا بود!
توسط سعید برام پیام فرستاد و سعید صادقی نقشه تونو بهم گفت...
تو و بقیه کشته می شدین، شکی نبود...
سارا؛ جون تو رو نجات داد!
سارا پیغام داد که هیچی شمارو منصرف نمی کنه، مگه حضور من!
فکرشم نمی کردم اسیر‌شم!
سردار گفت:
خب اسیر شدی و من یکی از مهمترین گروگانامو از دست دادم و نقشه م بر باد رفت!
باید حالا از سارا تشکر کنم؟
اون زندانی منه یا جاسوس من؟
اصلا کدوم یکی، زندانی اون یکیه؟!
زن سردار، لبخندی زد و گفت:
هردوتون زندانی همید!
فکر می کنی نمی شناسمت؟
جنگ، اینه. قواعد خودشو داره!
خودت همیشه می گفتی....
مگه نه؟!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت130
#قسمت_صد_و_سی
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
قسمت بیستم #پستچی ، #جلددوم قسمت اخر است.
ممکن است چند قسمت شود. آن راتقدیم میکنم به امیدها ، روزها و اسطوره هایی که از دست رفتند.
کلیپ : فیلم#سگ_کشی #بهرام_بیضایی با ترانه #جمعه#فرهاد_مهراد شعر از #اردلان_سرفراز
#چیستایثربی
ادمین کانال پستچی_دو
@ccch999
ممکن است چند قسمت شود. آن راتقدیم میکنم به امیدها ، روزها و اسطوره هایی که از دست رفتند.
کلیپ : فیلم#سگ_کشی #بهرام_بیضایی با ترانه #جمعه#فرهاد_مهراد شعر از #اردلان_سرفراز
#چیستایثربی
ادمین کانال پستچی_دو
@ccch999
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نامیرایی
سلین دیون
#immortality
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#Céline_Dion
" Immortality "
Album : Let's Talk About Love
_______________
@chista_yasrebi
سلین دیون
#immortality
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#Céline_Dion
" Immortality "
Album : Let's Talk About Love
_______________
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت131
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی_و_یک
سردار همیشه زنش را زیبا می دید، آن شب زیباتر...
سردار زنش را دوست داشت، در جوانی عاشقش بود، آن شب عاشق تر...
سردار وقتی که در جوانی، پاسداری گمنام بود، با این زن، ازدواج کرده بود.
زنش، معلم دینی یکی از مدارس بود، از همان نگاه اول، دل سردار برایش تپیده بود.
نسبت دور فامیلی داشتند، اما سردار شیفته ی چشم و ابرو و گیسوان همسرش نشده بود!
آن ها را از زیر چادر ندیده بود!
رفتار قاطع و مهربانانه ی زن، سردار را شیفته می کرد و حس همدلی شدید او...
بالاخره هفته ی سوم با خانواده، به خواستگاری زن رفت!
امشب، زن، دست شوهرش را گرفت و گفت:
حالا چرا استراحت نمی کنی؟!
سردار لبخند تلخی زد و گفت:
می دونی چقدر، برای این حمله نقشه داشتیم؟!
زن گفت:
اون رفیقت، اونجا چیکار می کرد؟موبوره؟!
سردار گفت:
خب قرار بود کمک کنه.
زن گفت:
تک تیراندازه؟
سردارگفت:
یه زمانی....
حالا حمله های استراتژیک خوبی رو طراحی می کنه، گفته که دیگه تیراندازی نمی کنه.
زن سردار گفت:
نمی دونم چرا بهش اطمینان ندارم....
حس می کنم می خواد بره یه جای دور!
سردار گفت:
بیا امشب راجع به این چیزا حرف نزنیم.
زن گفت:
منم می خواستم همینو بگم، امشب مال من و توئه.
بعد منو، سوت می کنن اونور مرز، تو هم اینور... یه چیزی!
ما الان لب لب مرزیم، من هیچوقت روی مرز عاشق تو نبودم!
هیچوقت روی مرز، در آغوش تو نبودم!بذار امشب این اتفاق بیفته...
می خوام ببینم روی مرز ایستادن و عاشقی کردن و مردن یعنی چی!
سردارگفت:
قرار نیست تو اینجا شهید شی!
زن گفت:
ولی خیلیا شهید شدن...
منو بگیر تو بغلت، بازوهاتو بیار جلو و منو محکم، بغل کن، می خوام ببینم حس دوست داشتن وسط مرز چیه؟
و اگه انتهای خطه، معنیش چیه!
اگرم انتهای خط نیست، پس کجاست؟
سردار او را در آغوش گرفت و گفت:
اینجا فقط یه مرحله ی گذره، انتهای خطی وجود نداره، انتهای خط، محشره!
ما باید جلو بریم، جلو، جلو...
دنیا باید بفهمه ما چی می خوایم!
زن سردار، با چشمان درشتش، نگاهی نگران به شوهرش انداخت و گفت:
و اگه دنیا نفهمه؟
سردار گفت:
تو یکی بفهمی برای من کافیه...
و زنش را محکم در آغوش گرفت.
بادها وزیدند...
دشت سرپناه خوبی بود، شالی ها بلند بودند، هیچکس آن دو را نمی دید، به جز ماه.
سردار مردِ جنگ بود و مردِ عشق ورزی زیر نور ماه.
زن در دلش گفت:
بچه ای که بدنیابیاد، خیلی عزیزه.
بچه ی عشقه و امکان رهایی من از سارا!
اگه این بچه بدنیا بیاد، سردار باید سارا رو آزاد کنه، قانون همینه!
ما به سران میگیم، این بچه مال خانواده ی آل طاهاست....
بچه ی بناز یا برادرش، در برابر آزادی سارا و اونوقت سارا، برای همیشه آزاد میشه و میره!
من شوهرم رو میشناسم، مردی نیست که راه بیفته دنبال یه دختر هجده ساله!
این بچه، برای من معنی خاصی داره.
هم خدا، بهم فرزندی میده، و دوباره مادر میشم، هم با سارا برای همیشه خداحافظی می کنم.
بچه، فقط ظاهرا مال خاندان آل طاهاست.
اما اون بچه ی منه!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت131
#قسمت_صد_و_سی_و_یکم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت131
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی_و_یک
سردار همیشه زنش را زیبا می دید، آن شب زیباتر...
سردار زنش را دوست داشت، در جوانی عاشقش بود، آن شب عاشق تر...
سردار وقتی که در جوانی، پاسداری گمنام بود، با این زن، ازدواج کرده بود.
زنش، معلم دینی یکی از مدارس بود، از همان نگاه اول، دل سردار برایش تپیده بود.
نسبت دور فامیلی داشتند، اما سردار شیفته ی چشم و ابرو و گیسوان همسرش نشده بود!
آن ها را از زیر چادر ندیده بود!
رفتار قاطع و مهربانانه ی زن، سردار را شیفته می کرد و حس همدلی شدید او...
بالاخره هفته ی سوم با خانواده، به خواستگاری زن رفت!
امشب، زن، دست شوهرش را گرفت و گفت:
حالا چرا استراحت نمی کنی؟!
سردار لبخند تلخی زد و گفت:
می دونی چقدر، برای این حمله نقشه داشتیم؟!
زن گفت:
اون رفیقت، اونجا چیکار می کرد؟موبوره؟!
سردار گفت:
خب قرار بود کمک کنه.
زن گفت:
تک تیراندازه؟
سردارگفت:
یه زمانی....
حالا حمله های استراتژیک خوبی رو طراحی می کنه، گفته که دیگه تیراندازی نمی کنه.
زن سردار گفت:
نمی دونم چرا بهش اطمینان ندارم....
حس می کنم می خواد بره یه جای دور!
سردار گفت:
بیا امشب راجع به این چیزا حرف نزنیم.
زن گفت:
منم می خواستم همینو بگم، امشب مال من و توئه.
بعد منو، سوت می کنن اونور مرز، تو هم اینور... یه چیزی!
ما الان لب لب مرزیم، من هیچوقت روی مرز عاشق تو نبودم!
هیچوقت روی مرز، در آغوش تو نبودم!بذار امشب این اتفاق بیفته...
می خوام ببینم روی مرز ایستادن و عاشقی کردن و مردن یعنی چی!
سردارگفت:
قرار نیست تو اینجا شهید شی!
زن گفت:
ولی خیلیا شهید شدن...
منو بگیر تو بغلت، بازوهاتو بیار جلو و منو محکم، بغل کن، می خوام ببینم حس دوست داشتن وسط مرز چیه؟
و اگه انتهای خطه، معنیش چیه!
اگرم انتهای خط نیست، پس کجاست؟
سردار او را در آغوش گرفت و گفت:
اینجا فقط یه مرحله ی گذره، انتهای خطی وجود نداره، انتهای خط، محشره!
ما باید جلو بریم، جلو، جلو...
دنیا باید بفهمه ما چی می خوایم!
زن سردار، با چشمان درشتش، نگاهی نگران به شوهرش انداخت و گفت:
و اگه دنیا نفهمه؟
سردار گفت:
تو یکی بفهمی برای من کافیه...
و زنش را محکم در آغوش گرفت.
بادها وزیدند...
دشت سرپناه خوبی بود، شالی ها بلند بودند، هیچکس آن دو را نمی دید، به جز ماه.
سردار مردِ جنگ بود و مردِ عشق ورزی زیر نور ماه.
زن در دلش گفت:
بچه ای که بدنیابیاد، خیلی عزیزه.
بچه ی عشقه و امکان رهایی من از سارا!
اگه این بچه بدنیا بیاد، سردار باید سارا رو آزاد کنه، قانون همینه!
ما به سران میگیم، این بچه مال خانواده ی آل طاهاست....
بچه ی بناز یا برادرش، در برابر آزادی سارا و اونوقت سارا، برای همیشه آزاد میشه و میره!
من شوهرم رو میشناسم، مردی نیست که راه بیفته دنبال یه دختر هجده ساله!
این بچه، برای من معنی خاصی داره.
هم خدا، بهم فرزندی میده، و دوباره مادر میشم، هم با سارا برای همیشه خداحافظی می کنم.
بچه، فقط ظاهرا مال خاندان آل طاهاست.
اما اون بچه ی منه!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت131
#قسمت_صد_و_سی_و_یکم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت132
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی_و_دو
آن طرف مرز، مردی از دختر پانزده ساله ای، خداحافظی می کند و هر کدام، به راه خود می روند...
این طرف مرز، زنی با محافظ به خانه برمی گردد.
زن نه ماه بعد، در خفا و در روستایی غریب، پسری بدنیا می آورد.
هیچکس جز برادر نوجوانش، کنارش نیست...
حتی مادرش نمی داند که او باردار بوده و بچه دار شده است!
دختران دو قلویش، را به مادرش سپرده است و گفته باید مدتی به ماموریت مهمی برود. بخاطر همسرش!
یاسر پانزده ساله، برادر کوچکش، خرید روزانه و کارهایش را انجام می دهد.
یاسر مدرسه را رها کرده و بلاتکلیف است...
زن پس از نه ماه، پسری به دنیا می آورد.
با اشک فرزندش را در گهواره ای می گذارد.
پیکی می آید، بچه را به پایگاه همسرش، آن طرف مرز می برد.
همسرش، سردار اعلام می کند، بناز بچه دار شده! و چون‌حامله بوده، از اعدام و دستگیری مجدد او صرف نظر می شود.
بچه را به همه نشان می دهد و می گوید:
بناز، خودش بچه است و نمی تواند بچه بزرگ کند!
بچه را به ما سپرده...
همسر من بزرگش می کند.
بچه را دوباره نزد مادرش، زن سردار، برمی گردانند، و این راز بین یاسر و خواهرش، باقی می ماند که طاها پسر واقعی سردار و زنش است.
حالا وقت آزاد کردن سارا از زندان ایرانی هاست...
سارا ساکت است...
سردار؛ کاغذی را دست نگهبانی می دهد.
کوله پشتی فقیرانه سارا را به او بازمی گردانند.
سارا می گوید:
می خواهم از سردار خداحافظی کنم!
سردار می گوید:
به او بگویید کار دارم...
سارا که حدود ده ماه در خاک ایران حبسش را گذرانده است، با دلی غمگین به شهرش در عراق باز می گردد...
خانه!
هیچکس به پیشوازش نمی آید. هیچکس...
همه از او رو بر می گرداندند.
سارا دلیلش را نمی داند...
خواهرش کجاست؟
درویش می گوید:
بناز تو کوه ها با بعثیا میجنگه!
نه شوهر داره، نه باردار بوده...
اون بچه مال توئه! نه؟
با دشمنت خوابیدی؟
می دونی با کردها چه کرده؟
سارا با وحشت می گوید:
اون، بچه ی من نیست...
نمی دونم بچه ی کیه!
فقط خواستن بناز رو از مجازات، نجات بدن!
اون مرد، دستش به من نخورده!
درویش می گوید:
روژانو دیده که بچه ی توئه...
با اجنبی می خوابی؟
با مرد زن دار؟ کثافت!
سارا داد می زند:
نه! اون زنشو دوست داره. حسی به من نداره!
تازه اون که دشمن من نیست!
تا حالا، دو بار، خواهرمو، نجات داده!
چرا روژانو این دروغ رو گفته؟!
درویش آب دهانی می اندازد و دور می شود...
روژانو دروغ گفته است!
این را نویسنده ی رمان می داند...
روژانو برای پدر آوین کار می کند و دستورات او را بی چون و چرا اجرا می کند، و پدر آوین می خواهد سر به تن آن سردار نباشد!
همرزم سابقش...
و سر به تن هیچ زنی نباشد که عاشق آن مرد است...
روژانو در آینه لبخند می زند:
جدایی طلبی!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت132
#قسمت_صد_و_سی_و_دوم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت132
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_صد_و_سی_و_دو
آن طرف مرز، مردی از دختر پانزده ساله ای، خداحافظی می کند و هر کدام، به راه خود می روند...
این طرف مرز، زنی با محافظ به خانه برمی گردد.
زن نه ماه بعد، در خفا و در روستایی غریب، پسری بدنیا می آورد.
هیچکس جز برادر نوجوانش، کنارش نیست...
حتی مادرش نمی داند که او باردار بوده و بچه دار شده است!
دختران دو قلویش، را به مادرش سپرده است و گفته باید مدتی به ماموریت مهمی برود. بخاطر همسرش!
یاسر پانزده ساله، برادر کوچکش، خرید روزانه و کارهایش را انجام می دهد.
یاسر مدرسه را رها کرده و بلاتکلیف است...
زن پس از نه ماه، پسری به دنیا می آورد.
با اشک فرزندش را در گهواره ای می گذارد.
پیکی می آید، بچه را به پایگاه همسرش، آن طرف مرز می برد.
همسرش، سردار اعلام می کند، بناز بچه دار شده! و چون‌حامله بوده، از اعدام و دستگیری مجدد او صرف نظر می شود.
بچه را به همه نشان می دهد و می گوید:
بناز، خودش بچه است و نمی تواند بچه بزرگ کند!
بچه را به ما سپرده...
همسر من بزرگش می کند.
بچه را دوباره نزد مادرش، زن سردار، برمی گردانند، و این راز بین یاسر و خواهرش، باقی می ماند که طاها پسر واقعی سردار و زنش است.
حالا وقت آزاد کردن سارا از زندان ایرانی هاست...
سارا ساکت است...
سردار؛ کاغذی را دست نگهبانی می دهد.
کوله پشتی فقیرانه سارا را به او بازمی گردانند.
سارا می گوید:
می خواهم از سردار خداحافظی کنم!
سردار می گوید:
به او بگویید کار دارم...
سارا که حدود ده ماه در خاک ایران حبسش را گذرانده است، با دلی غمگین به شهرش در عراق باز می گردد...
خانه!
هیچکس به پیشوازش نمی آید. هیچکس...
همه از او رو بر می گرداندند.
سارا دلیلش را نمی داند...
خواهرش کجاست؟
درویش می گوید:
بناز تو کوه ها با بعثیا میجنگه!
نه شوهر داره، نه باردار بوده...
اون بچه مال توئه! نه؟
با دشمنت خوابیدی؟
می دونی با کردها چه کرده؟
سارا با وحشت می گوید:
اون، بچه ی من نیست...
نمی دونم بچه ی کیه!
فقط خواستن بناز رو از مجازات، نجات بدن!
اون مرد، دستش به من نخورده!
درویش می گوید:
روژانو دیده که بچه ی توئه...
با اجنبی می خوابی؟
با مرد زن دار؟ کثافت!
سارا داد می زند:
نه! اون زنشو دوست داره. حسی به من نداره!
تازه اون که دشمن من نیست!
تا حالا، دو بار، خواهرمو، نجات داده!
چرا روژانو این دروغ رو گفته؟!
درویش آب دهانی می اندازد و دور می شود...
روژانو دروغ گفته است!
این را نویسنده ی رمان می داند...
روژانو برای پدر آوین کار می کند و دستورات او را بی چون و چرا اجرا می کند، و پدر آوین می خواهد سر به تن آن سردار نباشد!
همرزم سابقش...
و سر به تن هیچ زنی نباشد که عاشق آن مرد است...
روژانو در آینه لبخند می زند:
جدایی طلبی!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت132
#قسمت_صد_و_سی_و_دوم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#دکتر_و_خانمها #داستان کوتاه#3 #چیستا_یثربی#چیستایثربی آن مرد،ناپدید شدو دیگر؛ اثری از او نیافتند.به جای او، دکتر دیگری آمد.سالخورده،او هم پشت به بیمار مینشست و دستور بستری یاجراحی فوری میداد.هرگز ندیدم کسی از اتاق جراحی، زنده بیرون بیاید.سکوت مرگباری بر…
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
روزنامه آفتاب یزد
نقد و نظری بر اظهارات چسیتا یثربی درباره معضلات مختلفی که در رسانه ملی وجود دارد
سیاست های سرنوشت ساز! آفتاب یزد – گروه گزارش : چندی پیش چیستا یثربی، فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما و تلویزیون، در گفتگویی نکات ارزنده و مهمی را پیرامون مسائل مختلفی که در حوزه فرهنگ و هنر رخ می دهد،
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#دکتر_و_خانمها
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_اول
من خیلی خواب می بینم. خوب و بدش مهم نیست، چون هیچکدام به انتها نمی رسد و خواب بعدی شروع می شود.
صبح هیچکدام را به یاد ندارم!
اما چند شب است که یک خواب را مدام می بینم و برای همین از یادم نمی رود.
همکارم گفت:
اگر اذیتت می کند، آن را بنویس...
این شد که تصمیم گرفتم آن را بنویسم.
در خواب حدود سی ساله هستم، تب دارم. مرا به یک بیمارستان می برند.
در صف طولانی انتظار برای دکتر نشسته ایم.
عجیب است که تمام مریض ها زن یا دختر هستند!
یکی، سوختگی شدید دارد، یکی یک پارچه ی خونی به گلویش بسته، یکی خاک آلود است و دستش را روی قلبش گذاشته...
پرستاری، یکی یکی ما را صدا می زند. چهره اش، برای من آشناست، ولی دقیق نمی دانم او را کجا دیده ام!
نوبت من می رسد...
اتاق دکتر، تاریک است.
بوی باروت می آید، بوی چهارشنبه سوری. بویی که اول انقلاب، در جوی ها می شنیدم.
دکتر، پشت سرش به من است، موهای پُری دارد.
چهره اش را نمی توانم ببینم!
چرا رو به دیوار نشسته؟
باید به بیمارش نگاه کند!
می گوید:
وکیلم؟
می گویم:
بله؟!
بی آنکه برگردد، سرش خم می شود و روی کاغذ چیزهایی می نویسد و بعد، آن پرستار وارد می شود، کاغذ را از دکتر می گیرد، نگاهی به آن می کند.
مانده ام در آن تاریکی چگونه می تواند آن را بخواند!
به من نگاهی می کند و می گوید:
امشب مهمون مایی!
می گویم:
می خواین بستریم کنین؟
دکتر که اصلا منو ندید!
همه ش پشتش به من بود...
چرا بستری؟
پرستار می گوید:
دکترِ ما، غلط تشخیص نمی دهد.
می گویم:
آخر من، یک بچه در خانه دارم.
پرستار می گوید:
بزرگ می شود، بدون تو هم بزرگ می شود!
می گویم:
ببخشید، ولی من فقط کمی تب دارم، زن های بیرون خون آلود بودند، اما با یک دارو یا آمپول، مرخصشان کردید!
پرستار می گوید:
با من بحث نکن!
عمر مرا تلف کردی!
ترسیدم...
این جمله برایم آشنا بود.
من کجا عمرِ او را تلف کرده بودم؟
تازه او را می دیدم!
ناخودآگاه پشت سر پرستار راه افتادم...
شانه های دکتر تکان می خورد.
نفهمیدم می خندد یا گریه می کند!
پرستار، مرا به اتاقی برد...
پنجره نداشت.
گفت:
می خوابی یا داروی خواب بدهم؟
گفتم:
هیچکدام! می خواهم بروم خانه.
گفت:
مریضی! مریضی ات مسری است، تا خوب نشوی باید قرنطینه باشی...
این را گفت و رفت...
صدای قفل در را، از بیرون شنیدم، هنوز روی تخت ننشسته بودم که کلیدی در قفل چرخید، ترسیدم!
هیکلی مردانه داشت.
از مدل موهایش فهمیدم دکتر است.
جلو آمد:
کمکم می کنی؟
_من؟!
می گوید:
من دکتر نیستم!
آن ها مرا به زور اینجا آورده اند و می خواهند برخی زنان را بستری کنم.
خیلی از آن ها قبل از رسیدن، مُرده اند... یعنی دیگر کار از کار گذسته است که آن ها را به بیمارستان می آورند.
ادامه دارد.
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#قصه
#کتابخوانی
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_اول
من خیلی خواب می بینم. خوب و بدش مهم نیست، چون هیچکدام به انتها نمی رسد و خواب بعدی شروع می شود.
صبح هیچکدام را به یاد ندارم!
اما چند شب است که یک خواب را مدام می بینم و برای همین از یادم نمی رود.
همکارم گفت:
اگر اذیتت می کند، آن را بنویس...
این شد که تصمیم گرفتم آن را بنویسم.
در خواب حدود سی ساله هستم، تب دارم. مرا به یک بیمارستان می برند.
در صف طولانی انتظار برای دکتر نشسته ایم.
عجیب است که تمام مریض ها زن یا دختر هستند!
یکی، سوختگی شدید دارد، یکی یک پارچه ی خونی به گلویش بسته، یکی خاک آلود است و دستش را روی قلبش گذاشته...
پرستاری، یکی یکی ما را صدا می زند. چهره اش، برای من آشناست، ولی دقیق نمی دانم او را کجا دیده ام!
نوبت من می رسد...
اتاق دکتر، تاریک است.
بوی باروت می آید، بوی چهارشنبه سوری. بویی که اول انقلاب، در جوی ها می شنیدم.
دکتر، پشت سرش به من است، موهای پُری دارد.
چهره اش را نمی توانم ببینم!
چرا رو به دیوار نشسته؟
باید به بیمارش نگاه کند!
می گوید:
وکیلم؟
می گویم:
بله؟!
بی آنکه برگردد، سرش خم می شود و روی کاغذ چیزهایی می نویسد و بعد، آن پرستار وارد می شود، کاغذ را از دکتر می گیرد، نگاهی به آن می کند.
مانده ام در آن تاریکی چگونه می تواند آن را بخواند!
به من نگاهی می کند و می گوید:
امشب مهمون مایی!
می گویم:
می خواین بستریم کنین؟
دکتر که اصلا منو ندید!
همه ش پشتش به من بود...
چرا بستری؟
پرستار می گوید:
دکترِ ما، غلط تشخیص نمی دهد.
می گویم:
آخر من، یک بچه در خانه دارم.
پرستار می گوید:
بزرگ می شود، بدون تو هم بزرگ می شود!
می گویم:
ببخشید، ولی من فقط کمی تب دارم، زن های بیرون خون آلود بودند، اما با یک دارو یا آمپول، مرخصشان کردید!
پرستار می گوید:
با من بحث نکن!
عمر مرا تلف کردی!
ترسیدم...
این جمله برایم آشنا بود.
من کجا عمرِ او را تلف کرده بودم؟
تازه او را می دیدم!
ناخودآگاه پشت سر پرستار راه افتادم...
شانه های دکتر تکان می خورد.
نفهمیدم می خندد یا گریه می کند!
پرستار، مرا به اتاقی برد...
پنجره نداشت.
گفت:
می خوابی یا داروی خواب بدهم؟
گفتم:
هیچکدام! می خواهم بروم خانه.
گفت:
مریضی! مریضی ات مسری است، تا خوب نشوی باید قرنطینه باشی...
این را گفت و رفت...
صدای قفل در را، از بیرون شنیدم، هنوز روی تخت ننشسته بودم که کلیدی در قفل چرخید، ترسیدم!
هیکلی مردانه داشت.
از مدل موهایش فهمیدم دکتر است.
جلو آمد:
کمکم می کنی؟
_من؟!
می گوید:
من دکتر نیستم!
آن ها مرا به زور اینجا آورده اند و می خواهند برخی زنان را بستری کنم.
خیلی از آن ها قبل از رسیدن، مُرده اند... یعنی دیگر کار از کار گذسته است که آن ها را به بیمارستان می آورند.
ادامه دارد.
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#قصه
#کتابخوانی
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#دکتر_و_خانمها
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_دوم
می گویم:
شما اگه دکتر نیستی، کی هستی؟
نفس عمیقی می کشد، می گوید:
یه محکوم به اعدام...
هر شب یکی از ما رو میارن اینجا، تا نقش دکتر رو بازی کنیم.
همه ی ما زندانی های محکوم به اعدامو!
شب دکتریم و صبحش می میریم.
این بازی بی رحمانه فقط یک شبه!
سحر، منو دار می زنن!
تو هم برای ابد، اینجا می مونی...
نسخه ی تو، از قبل نوشته شده...
وقتی می نویسن بستری، یعنی تا ابد باید بمونی اینجا.
حالا حتما یه کاری کردی که خوششون نیامده!
تو به من کمک کن فرار کنم، منم تو رو فراری میدم، وگرنه چند ساعت بعد، من اعدام میشم، تو هم همیشه اینجا موندگار!
می گویم:
چیکار کنم آخه؟
_ پرستارو صدا کن!
کلیدا، دست اونه...
من پشت در قایم میشم، غافلگیرش می کنم...
پرستار را صدا می کنم...
از تق تق کفش های پاشنه بلندش؛ می فهمم که نزدیک می شود، در را با خشونت باز می کند:
"باز چه مرگته؟"
مرد از پشت، گردنش را می گیرد...
_کلیدها! زود باش...
به من اشاره می کند.
جلو می دوم و دسته کلید که روی زمین افتاده برمی دارم...
به مرد می دهم.
مرد می گریزد...
پرستار به سختی نفس می کشد.
می خواهم کمکش کنم.
می گوید:
چیکار کردی احمق!
اون یه قاتله، اما نمی تونیم ثابت کنیم...
حالا خیلی ها رو توی شهر میکشه.
ما داشتیم با تئاتر درمانی روش کار می کردیم!
اون نقش دکتر رو داشت، زن های دیگه مریض...
می خواستیم ببینیم عقده ش به زنا چیه!
حالا باز میره تو شهر، زن میکُشه!
باز دستور کشتن زن ها رو میده...
می گویم:
چرا مراقبش نبودید؟!
از اتاقش اومده بود بیرون...
اومد اتاق من!
زن می گوید:
دیدی خراب کردی، ما تمام حرکاتشو با دوربین کنترل می کردیم!
دیدیم اومد اینجا!
می خواستیم ببینیم با تو چکار داره؟!قتل های اون، عادی نیست...
خودشم یه آدم معمولی نیست!
نمی تونیم طبق شواهد دستگیرش کنیم!شواهدی در کار نیست.
اون خودش یه قانون گذاره... میفهمی؟
آدم مهمیه، بهت‌دروغ گفت!
اونه که دستور اعدام ها رو میده...
می گویم:
مگه با دوربینتون ندیدید که پشت در قایم شده؟
چرا در رو باز کردید؟
در چشمانم خیره می شود...
فکر می کند چه جوابی دهد!
من این زن را کجا دیده بودم؟
چقدر آشناست...
لبخند می زند:
دوربین، پشت در رو نمیگیره!
معلوم بود دروغ می گوید...
یادم آمد او را کجا دیده بودم!
زنِ همسایه ی قبلی ما بود...
همانکه تریاک می کشید و شوهرش...
ادامه دارد.
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#قصه
#کتابخوانی
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_دوم
می گویم:
شما اگه دکتر نیستی، کی هستی؟
نفس عمیقی می کشد، می گوید:
یه محکوم به اعدام...
هر شب یکی از ما رو میارن اینجا، تا نقش دکتر رو بازی کنیم.
همه ی ما زندانی های محکوم به اعدامو!
شب دکتریم و صبحش می میریم.
این بازی بی رحمانه فقط یک شبه!
سحر، منو دار می زنن!
تو هم برای ابد، اینجا می مونی...
نسخه ی تو، از قبل نوشته شده...
وقتی می نویسن بستری، یعنی تا ابد باید بمونی اینجا.
حالا حتما یه کاری کردی که خوششون نیامده!
تو به من کمک کن فرار کنم، منم تو رو فراری میدم، وگرنه چند ساعت بعد، من اعدام میشم، تو هم همیشه اینجا موندگار!
می گویم:
چیکار کنم آخه؟
_ پرستارو صدا کن!
کلیدا، دست اونه...
من پشت در قایم میشم، غافلگیرش می کنم...
پرستار را صدا می کنم...
از تق تق کفش های پاشنه بلندش؛ می فهمم که نزدیک می شود، در را با خشونت باز می کند:
"باز چه مرگته؟"
مرد از پشت، گردنش را می گیرد...
_کلیدها! زود باش...
به من اشاره می کند.
جلو می دوم و دسته کلید که روی زمین افتاده برمی دارم...
به مرد می دهم.
مرد می گریزد...
پرستار به سختی نفس می کشد.
می خواهم کمکش کنم.
می گوید:
چیکار کردی احمق!
اون یه قاتله، اما نمی تونیم ثابت کنیم...
حالا خیلی ها رو توی شهر میکشه.
ما داشتیم با تئاتر درمانی روش کار می کردیم!
اون نقش دکتر رو داشت، زن های دیگه مریض...
می خواستیم ببینیم عقده ش به زنا چیه!
حالا باز میره تو شهر، زن میکُشه!
باز دستور کشتن زن ها رو میده...
می گویم:
چرا مراقبش نبودید؟!
از اتاقش اومده بود بیرون...
اومد اتاق من!
زن می گوید:
دیدی خراب کردی، ما تمام حرکاتشو با دوربین کنترل می کردیم!
دیدیم اومد اینجا!
می خواستیم ببینیم با تو چکار داره؟!قتل های اون، عادی نیست...
خودشم یه آدم معمولی نیست!
نمی تونیم طبق شواهد دستگیرش کنیم!شواهدی در کار نیست.
اون خودش یه قانون گذاره... میفهمی؟
آدم مهمیه، بهت‌دروغ گفت!
اونه که دستور اعدام ها رو میده...
می گویم:
مگه با دوربینتون ندیدید که پشت در قایم شده؟
چرا در رو باز کردید؟
در چشمانم خیره می شود...
فکر می کند چه جوابی دهد!
من این زن را کجا دیده بودم؟
چقدر آشناست...
لبخند می زند:
دوربین، پشت در رو نمیگیره!
معلوم بود دروغ می گوید...
یادم آمد او را کجا دیده بودم!
زنِ همسایه ی قبلی ما بود...
همانکه تریاک می کشید و شوهرش...
ادامه دارد.
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#قصه
#کتابخوانی
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#دکتر_و_خانمها
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_سوم
#پایان
آن مرد، ناپدید شد و دیگر، اثری از او نیافتند....
به جای او، دکتر دیگری آمد. سالخورده، او هم پشت به بیمار مینشست و دستور بستری یا جراحی فوری می داد.
هرگز ندیدم کسی از اتاق جراحی، زنده بیرون بیاید.
سکوت مرگباری بر بخش، حاکم بود.
هر کس فریادی میزد، باید به اتاق جراحی می رفت!
نمی دانستم چند وقت است که آنجا هستم.
تب ساده ای داشتم و یادم است کسی، مرا جلوی در این بیمارستان، پیاده کرد.
بعد از آن دیگر جزء بستری ها بودم و ما به دلیل مسری بودن بیماری مان، ممنوع الملاقات بودیم.
تقریبا امید به زندگی را فراموش‌کرده بودم.
داشت یادم می رفت که هستم. تا اینکه یک شب، صدایی از پنجره مرا پراند.
یک نفر به شیشه می زد!
با گیجی بلند شدم...
پنجره نزدیک سقف بود. دستم نمی رسید.
صدای شکستن شیشه، شوکه ام کرد.
دکتر من بود!
حالا صورتش را در نور ماه، می دیدم.
میانه سال بود و جذاب.
گفت:
دیر شد...
گفتم:
برای چی برگشتی؟
گفت:
قول دادم برگردم و نجاتت بدم!یک نفر گزارش تو را داده، رهایت نمی کنند.
گفتم:
تو بالاخره با آن هایی یا...
تو کی هستی؟
_یه روز یه آدمی بودم تو این کشور!
آدمی که اسمش هم احترام داشت.
تا وقتی مقابلشان نایستاده بودم، مشکلی نبود، اما بعدش، یک سانحه مرگ، برایم تدارک دیدند...
تشییع جنازه گرفتند، ظاهرا خاکم کردند و فقط بدون هویت، حق داشتم زندگی کنم.
بی اسم و فامیل، بی گذشته...
در نقشی که آن ها می خواهند، کسی که زن های معترض را بستری می کند یا به عنوان پزشک قانونی، حکم مرگ آن ها را امضا می کند، در حالیکه می داند آن ها به قتل رسیده اند!
گفتم:
چرا از آن شغل مهم، به این بیمارستان تبعیدت کردند؟
هویت خودت را گرفتند و...
گفت: داستانش مفصل است، فعلا سیم تمام زنگ های خطر و دوربین ها را قطع کرده ام.
من یک روز مرد آن ها بودم...
تا به این نتیجه رسیدم که ضد مردم خودم شده ام!
مردمی که دوستشان دارم و بخاطرشان جنگیده ام...
عصیان کردم...
کشتن من، به دردشان نمی خورد.
مسخ شخصیتم حالشان را خوب می کرد.
اینکه ندانی که هستی!
ولی من همه چیز یادم بود. برایشان نقش بازی کردم و آن ها باور کردند که من هم از آن ها هستم!
ما را تهدید می کردند، همکاری نکنید صبح اعدام می شوید!
من می خواهم از اینجا برویم.
همین حالا! جلوی چشمانشان!
گفتم:
ما را می کشند...
در اتاق را باز کرد.
در کمال ناباوری، همه مقابلش بلند شدند، با احترام سلام دادند، گویی او را شناختند، حتی پرستار مقابلش تعظیم کرد و گفت:
او یک قهرمان است...
مرا از دست شوهر قاتلم نجات داد.
یکی گفت:
همه ی ما را نجات داد...
و گفتند:
یک روز برمی گردی قهرمان؟
با نام خودت؟
با همان نام معروف و زیبا؟
لبخند زد:
بله! بزودی! انشا... صبح!
آیا صبح نزدیک نیست؟
در افق گم شدیم...
پایان
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#کتابخوانی
#قصه
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
#داستان_کوتاه
#چیستایثربی
#قسمت_سوم
#پایان
آن مرد، ناپدید شد و دیگر، اثری از او نیافتند....
به جای او، دکتر دیگری آمد. سالخورده، او هم پشت به بیمار مینشست و دستور بستری یا جراحی فوری می داد.
هرگز ندیدم کسی از اتاق جراحی، زنده بیرون بیاید.
سکوت مرگباری بر بخش، حاکم بود.
هر کس فریادی میزد، باید به اتاق جراحی می رفت!
نمی دانستم چند وقت است که آنجا هستم.
تب ساده ای داشتم و یادم است کسی، مرا جلوی در این بیمارستان، پیاده کرد.
بعد از آن دیگر جزء بستری ها بودم و ما به دلیل مسری بودن بیماری مان، ممنوع الملاقات بودیم.
تقریبا امید به زندگی را فراموش‌کرده بودم.
داشت یادم می رفت که هستم. تا اینکه یک شب، صدایی از پنجره مرا پراند.
یک نفر به شیشه می زد!
با گیجی بلند شدم...
پنجره نزدیک سقف بود. دستم نمی رسید.
صدای شکستن شیشه، شوکه ام کرد.
دکتر من بود!
حالا صورتش را در نور ماه، می دیدم.
میانه سال بود و جذاب.
گفت:
دیر شد...
گفتم:
برای چی برگشتی؟
گفت:
قول دادم برگردم و نجاتت بدم!یک نفر گزارش تو را داده، رهایت نمی کنند.
گفتم:
تو بالاخره با آن هایی یا...
تو کی هستی؟
_یه روز یه آدمی بودم تو این کشور!
آدمی که اسمش هم احترام داشت.
تا وقتی مقابلشان نایستاده بودم، مشکلی نبود، اما بعدش، یک سانحه مرگ، برایم تدارک دیدند...
تشییع جنازه گرفتند، ظاهرا خاکم کردند و فقط بدون هویت، حق داشتم زندگی کنم.
بی اسم و فامیل، بی گذشته...
در نقشی که آن ها می خواهند، کسی که زن های معترض را بستری می کند یا به عنوان پزشک قانونی، حکم مرگ آن ها را امضا می کند، در حالیکه می داند آن ها به قتل رسیده اند!
گفتم:
چرا از آن شغل مهم، به این بیمارستان تبعیدت کردند؟
هویت خودت را گرفتند و...
گفت: داستانش مفصل است، فعلا سیم تمام زنگ های خطر و دوربین ها را قطع کرده ام.
من یک روز مرد آن ها بودم...
تا به این نتیجه رسیدم که ضد مردم خودم شده ام!
مردمی که دوستشان دارم و بخاطرشان جنگیده ام...
عصیان کردم...
کشتن من، به دردشان نمی خورد.
مسخ شخصیتم حالشان را خوب می کرد.
اینکه ندانی که هستی!
ولی من همه چیز یادم بود. برایشان نقش بازی کردم و آن ها باور کردند که من هم از آن ها هستم!
ما را تهدید می کردند، همکاری نکنید صبح اعدام می شوید!
من می خواهم از اینجا برویم.
همین حالا! جلوی چشمانشان!
گفتم:
ما را می کشند...
در اتاق را باز کرد.
در کمال ناباوری، همه مقابلش بلند شدند، با احترام سلام دادند، گویی او را شناختند، حتی پرستار مقابلش تعظیم کرد و گفت:
او یک قهرمان است...
مرا از دست شوهر قاتلم نجات داد.
یکی گفت:
همه ی ما را نجات داد...
و گفتند:
یک روز برمی گردی قهرمان؟
با نام خودت؟
با همان نام معروف و زیبا؟
لبخند زد:
بله! بزودی! انشا... صبح!
آیا صبح نزدیک نیست؟
در افق گم شدیم...
پایان
#سه_قسمت
#چیستا_یثربی
#کتابخوانی
#قصه
#نشر
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi_official
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
قبله بود
و محرابی به وسعت دشت
و شب از چهار پنجره می گذشت
هزار جرعه پولک و نور
نوشیده بودم
و هنوز یک ستاره هم
در مشتِ شب ندیده بودم
امیدی به برگشتنم نبود
و خدا هم سکوت کرده بود
فراموش شده بودم
راه بود و سراسیمه گی
که لبخند تشنه ام با تو افطار کرد
و من چه ناگهان، چه عجیب
مومن شده بودم
هزار جرعه پولک و نور
هزار نذر نومید
کافی نبود
و بارانِ چشمان گرمسیری ات
مرا بخشیده بود.
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
و محرابی به وسعت دشت
و شب از چهار پنجره می گذشت
هزار جرعه پولک و نور
نوشیده بودم
و هنوز یک ستاره هم
در مشتِ شب ندیده بودم
امیدی به برگشتنم نبود
و خدا هم سکوت کرده بود
فراموش شده بودم
راه بود و سراسیمه گی
که لبخند تشنه ام با تو افطار کرد
و من چه ناگهان، چه عجیب
مومن شده بودم
هزار جرعه پولک و نور
هزار نذر نومید
کافی نبود
و بارانِ چشمان گرمسیری ات
مرا بخشیده بود.
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
YouTube
اهنگ هندی تو مری