چیستایثربی کانال رسمی
6.65K subscribers
6.03K photos
1.27K videos
56 files
2.12K links
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.



@chistaa_2
Download Telegram
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی

#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی

تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ

طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!

گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در‌ فکر فتح‌ نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!

داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!

طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من‌، پنهان کرد.

گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.

داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!

دستم رها شده بود...

آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!

آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!


داد زدم:
_طاها، منو تنها‌ نذار!

آن‌ مرد‌ غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!

آوا_چیستایثربی

فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!

طاها نمی شنید!

باز هم ، آن هیولا خندید!

مردی از جنس آب، از تبار قصه ...

مردی که مرا می خواست و آنچه را که‌ می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!

موج پشت موج...
آبگیر و موج؟‌!


این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟

آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟

چرا مقابل چشم‌ حسرت بار ستارگان‌ عاشقی کردیم، که‌ چنین حسادت کنند؟

صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!

داد زدم: نفسم...
نفسم امان‌ نداد!

مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را‌ گرفته بود، و به زبانی که‌ نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!

شاید‌ فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!

مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا ا‌ز طاها، ربود!

طاها فریاد می زد زلزله ست!‌
آوا...
خدا !

دیگر هیچ‌ نمی شنوم...

آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!

صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.

آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!

چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!

چیزی نمی دانم!...

گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!

دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!

سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...

یک‌ جوان در جنگ نابرابر‌، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!

آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...

اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!

و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.

https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی

#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی

تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ

طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!

گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در‌ فکر فتح‌ نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!

داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!

طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من‌، پنهان کرد.

گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.

داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!

دستم رها شده بود...

آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!

آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!


داد زدم:
_طاها، منو تنها‌ نذار!

آن‌ مرد‌ غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!

آوا_چیستایثربی

فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!

طاها نمی شنید!

باز هم ، آن هیولا خندید!

مردی از جنس آب، از تبار قصه ...

مردی که مرا می خواست و آنچه را که‌ می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!

موج پشت موج...
آبگیر و موج؟‌!


این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟

آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟

چرا مقابل چشم‌ حسرت بار ستارگان‌ عاشقی کردیم، که‌ چنین حسادت کنند؟

صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!

داد زدم: نفسم...
نفسم امان‌ نداد!

مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را‌ گرفته بود، و به زبانی که‌ نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!

شاید‌ فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!

مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا ا‌ز طاها، ربود!

طاها فریاد می زد زلزله ست!‌
آوا...
خدا !

دیگر هیچ‌ نمی شنوم...

آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!

صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.

آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!

چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!

چیزی نمی دانم!...

گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!

دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!

سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...

یک‌ جوان در جنگ نابرابر‌، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!

آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...

اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!

و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.

https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
من باز نمیگردم، باز نمیگردم
نمیخواهم به یاد آورم ... #Gipsy_Kings #جیپسی_کینگز ، به معنای پادشاهان کولی، یک گروه موسیقی اسپانیایی است که با سبک منحصربه‌فرد خود در جهان شناخته شده‌است.
اعضای این گروه شامل برادران Reyes و Baliardo است که با یکدیگر نسبت فامیلی دارند و به گفته خودشان از دانش موسیقی آکادمیک بی اطلاع هستند. بسیاری از ملودی‌های ساخته شده توسط این گروه دارای شهرت جهانی است و گروه‌های بسیاری در سراسر جهان از آنها الگو برداری می‌کنند. برخی معتقدند ارزشهای هنری موسیقی این گروه در سایه شناخته شدن به عنوان یک گروه موسیقی پاپ در نظر بسیاری از مخاطبان ناشناخته مانده‌است.
.

دوستان قسمت بعدی داستان
#آوا_متولد۱۳۷۹
نیاز به تمرکز و خواندن قسمتهای پیشین دارد تا قسمت 24 در کانال من و #کانال_قصه من ،که لینک آن به کانال رسمی سنجاق شده، آمده است.
و تا27 همینجا.... لطفا ،بدون مرور نخوانید که سوالهای واضح یا احتمالا تکراری، برایتان پیش نیاید.
پیشاپیش، بار دیگر اعلام میکنم که هر گونه شباهت ، میان افراد واقعی و افراد قصه ما، تصادفیست! .

و #سردار یا #فرمانده ، آنکه شما ممکن است حدس بزنید ،نیست!
.
از دیروز ، حدسهای عجیبی شنیده ام و شنیده اند!... .
خداوند ، همه را ببخشد و رستگار کند.
.
من نمیگویم این داستان #واقعی نیست!
.
.قطعا حدس میزنید که چنین سوز دل نوشتنی ، باید به نوعی ، ریشه در واقعیت داشته باشد...
.
.فقط میگویم: دنبال آدمها نگردیم !
.
وگرنه اجازه به خودم نمیدهم که قصه را نشر دهم!
. و اما درباره قسمت 28
لطفا همه قسمت #بیست_وهفت را با دقت بخوانند.
سارا با دیدن فرمانده ، از حال میرود... چرا ؟
هر دو آدمهای رشد یافته و بزرگسالی هستند!
.
ممکن است برخی نکات نهفته در این#داستان، با اعتقادات برخی ، منافات داشته باشد.

سپاسگزارم که به اصل تفاوتهای‌ فردی و واقعیتها احترام میگذارید. من هم دوست نداشتم که بناز ، مورد #تعرض واقع شود! ولی هر روز این اتفاق، در اتاقهای تاریک جامعه، تکرار میشود... بنازهای زیادی در شهر ، روستا، مرز ،
جنگ ، زندانها، و حتی در خانه هایشان ، مورد تعرض خودی و غریبه، واقع میشوند!

فرمانده، با کوبیدن روی قلب بناز و تنفس مصنوعی، جسم او را نجات میدهد.
اما چه کسی ، روح کودکی از دست رفته ی او را نجات میدهد ؟! بااحترام به
روح ‌ادبیات
برای #نجات و رستگاری.

#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
.
#رمان
#قصه
#داستان_دنباله_دار
#کتاب
#دور_همخوانی_کتاب
#آوا_چیستایثربی
#موزیک
#کلیپ#اسپانیش
#ویدیو
#موسیقی
#موزیک_ویدیو
.
.#chista_yasrebi
#chistayasrebi
#novelist .

https://www.instagram.com/p/BsxDtlYAaG9/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=n5kz9nhkn71p
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی

#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی

تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ

طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!

گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در‌ فکر فتح‌ نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!

داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!

طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من‌، پنهان کرد.

گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.

داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!

دستم رها شده بود...

آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!

آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!


داد زدم:
_طاها، منو تنها‌ نذار!

آن‌ مرد‌ غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!

آوا_چیستایثربی

فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!

طاها نمی شنید!

باز هم ، آن هیولا خندید!

مردی از جنس آب، از تبار قصه ...

مردی که مرا می خواست و آنچه را که‌ می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!

موج پشت موج...
آبگیر و موج؟‌!


این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟

آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟

چرا مقابل چشم‌ حسرت بار ستارگان‌ عاشقی کردیم، که‌ چنین حسادت کنند؟

صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!

داد زدم: نفسم...
نفسم امان‌ نداد!

مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را‌ گرفته بود، و به زبانی که‌ نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!

شاید‌ فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!

مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا ا‌ز طاها، ربود!

طاها فریاد می زد زلزله ست!‌
آوا...
خدا !

دیگر هیچ‌ نمی شنوم...

آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!

صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.

آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!

چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!

چیزی نمی دانم!...

گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!

دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!

سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...

یک‌ جوان در جنگ نابرابر‌، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!

آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...

اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!

و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.

https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd