ادامه ی پست بالا
شنبه برای شنیدن خبر بد آماده ام
#داستان
#قسمت_دوم
#چیستایثربی
ادامه
#پست_بالا
چیستایثربی
من و سحر و مرد سه نفره روی کاناپه ی کوچکی نشسته بودیم و فیلم میدیدیم.سحر وسط نشسته بود و آنقدر بیخودی میخندید که من مانده بودم؛ کجای این فیلم ؛ خنده دار است.مرد با موهای خودش بازی میکرد .تا حالا فقط بازی کرده بود.آرزوی کارگردانی داشت.هر بار که پروژه ای را شروع می کردیم ؛ نصفه رها میکرد و سراغ کار دیگری میرفت.حالا هم نمیدانم جریان آواز چه بود.گفت:نگاه نمیکنی؟ گفتم از این فیلما خوشم نمیاد.گفت :خودم تو سفر آخر از چین آوردم .اینجا هنوز کسی ندیده. تازه ؛فضا رو ایرانی کن.یه کمم عشق و اکشنشو زیادکن! گفتم :عشق؟این که پر از بیماری روحیه.عشقش کو؟ گفت:تو کاریت نباشه.این میفروشه.با چند تا از بچه ها حرف زدم.یه تیم توپ بستم.سحر باز از خنده غش کرد.گفتم: ببخشید من فیلمنامه نویسم.نه میرزا بنویس!و خواستم بلند شوم که دست محکم سحر مرا سر جایم نشاند."کجا؟ اول فیلم.بعدم قرارداد"شانه ام درد گرفت.دست یک زن، انقدر قوی و دردناک !داشتم از لبه کاناپه می افتادم.جا نبود.به هم پرس شده بودیم.فکر کردم اگر آنها مرا اینجا بکشند؛ کسی خبردار نمیشود.سحر با ناخنهای بلند لاک زده سیاهش ؛ مشتی دیگر تخمه برداشت.مشتی هم روی مانتوی من ریخت :بشکن! نگاه کن.حال میده.مرد گفت :سخت نگیر چیستا! تو یه شبه مینویسی ؛ منم بهت نقد میدم ؛ سالن تاتر که حالاحالاها بت نمیدن.درسم که میدی ؛ به زور پول تاکسیت در میاد! خب چرا خودتو لوس میکنی؟ سحر چنان بی تابی میکرد که می ترسیدم بلند شود از هیجان ، لب تاپ را بشکند.رژ لبش با تخمه ها، اطراف دهانش مالیده بود.مرد گفت:سحرم نقش پیترو بازی میکنه.صدایم خروسی شد.سحر برای چی ؟پیتر که مرده!گفت : سحر تازه عمل کرده.یه عمر مرد بوده.میدونه مرد بودن یعنی چی. سحر گفت:تخمه بشکن! الان جای حساسشه.او را باسبیل مجسم کردم. کنار یک مرد نشسته بودم! دلم برایش سوخت.چقدر ذوق داشت.ولی این فیلم من نبود.به سمت در رفتم.قفل بود.مرد گفت :چی فکر کردی؟ از دفعه پیش بهم بدهکاری.قول دادی فیلم بعدی تلافی کنی! مچ دستم را کشید.هلش دادم ،کیفم را چنان کشید که بندش پاره شد.موبایلم صدا کرد.یک عکس فرستاده بودن.اول فکر کردم عروسکه .اما یک بچه بود.حدود دوسال.به پشت افتاده بود.مرده بود.خیس.انگارخواب بود.خفه شدن زیر آب حتما درد داره. کوچولوی طفلی. مرد جلو آمد.گفتم.ببین!بچه هه مرده.گفت برو بیرون یه کم نفس بکش.اما برگرد.میدونم شنبه چک داری.نصفه شو الان میدم.کنار دیوار حیاط نشستم.حس کردم زیر آبم.....نمیتوانم نفس بکشم.سحردادزد:"گندتون بزنه! منم آدمم اخه!...فیلم چی پس؟" فیلم را با تصویر بچه مرده شروع میکردم.....
#داستان
#پایان
#پایان_قسمت_دوم
#شنبه_برای_شنیدن_خبر_بد_آماده_ام
#از_مجموعه_نامه_ها
#چیستایثربی
#چیستا_وان
این مجموعه زیر چاپ است.هر گونه اشتراک منوط به ذکر نام نویسنده ؛ زیر قصه و لینک اینستاگرام اوست.
برگرفته از اینستاگرام اصلی
#چیستا_یثربی
آدرس اینستاگرام
@yasrebi_chista
تلگرام
@chista_1
@chista_yasrebi
شنبه برای شنیدن خبر بد آماده ام
#داستان
#قسمت_دوم
#چیستایثربی
ادامه
#پست_بالا
چیستایثربی
من و سحر و مرد سه نفره روی کاناپه ی کوچکی نشسته بودیم و فیلم میدیدیم.سحر وسط نشسته بود و آنقدر بیخودی میخندید که من مانده بودم؛ کجای این فیلم ؛ خنده دار است.مرد با موهای خودش بازی میکرد .تا حالا فقط بازی کرده بود.آرزوی کارگردانی داشت.هر بار که پروژه ای را شروع می کردیم ؛ نصفه رها میکرد و سراغ کار دیگری میرفت.حالا هم نمیدانم جریان آواز چه بود.گفت:نگاه نمیکنی؟ گفتم از این فیلما خوشم نمیاد.گفت :خودم تو سفر آخر از چین آوردم .اینجا هنوز کسی ندیده. تازه ؛فضا رو ایرانی کن.یه کمم عشق و اکشنشو زیادکن! گفتم :عشق؟این که پر از بیماری روحیه.عشقش کو؟ گفت:تو کاریت نباشه.این میفروشه.با چند تا از بچه ها حرف زدم.یه تیم توپ بستم.سحر باز از خنده غش کرد.گفتم: ببخشید من فیلمنامه نویسم.نه میرزا بنویس!و خواستم بلند شوم که دست محکم سحر مرا سر جایم نشاند."کجا؟ اول فیلم.بعدم قرارداد"شانه ام درد گرفت.دست یک زن، انقدر قوی و دردناک !داشتم از لبه کاناپه می افتادم.جا نبود.به هم پرس شده بودیم.فکر کردم اگر آنها مرا اینجا بکشند؛ کسی خبردار نمیشود.سحر با ناخنهای بلند لاک زده سیاهش ؛ مشتی دیگر تخمه برداشت.مشتی هم روی مانتوی من ریخت :بشکن! نگاه کن.حال میده.مرد گفت :سخت نگیر چیستا! تو یه شبه مینویسی ؛ منم بهت نقد میدم ؛ سالن تاتر که حالاحالاها بت نمیدن.درسم که میدی ؛ به زور پول تاکسیت در میاد! خب چرا خودتو لوس میکنی؟ سحر چنان بی تابی میکرد که می ترسیدم بلند شود از هیجان ، لب تاپ را بشکند.رژ لبش با تخمه ها، اطراف دهانش مالیده بود.مرد گفت:سحرم نقش پیترو بازی میکنه.صدایم خروسی شد.سحر برای چی ؟پیتر که مرده!گفت : سحر تازه عمل کرده.یه عمر مرد بوده.میدونه مرد بودن یعنی چی. سحر گفت:تخمه بشکن! الان جای حساسشه.او را باسبیل مجسم کردم. کنار یک مرد نشسته بودم! دلم برایش سوخت.چقدر ذوق داشت.ولی این فیلم من نبود.به سمت در رفتم.قفل بود.مرد گفت :چی فکر کردی؟ از دفعه پیش بهم بدهکاری.قول دادی فیلم بعدی تلافی کنی! مچ دستم را کشید.هلش دادم ،کیفم را چنان کشید که بندش پاره شد.موبایلم صدا کرد.یک عکس فرستاده بودن.اول فکر کردم عروسکه .اما یک بچه بود.حدود دوسال.به پشت افتاده بود.مرده بود.خیس.انگارخواب بود.خفه شدن زیر آب حتما درد داره. کوچولوی طفلی. مرد جلو آمد.گفتم.ببین!بچه هه مرده.گفت برو بیرون یه کم نفس بکش.اما برگرد.میدونم شنبه چک داری.نصفه شو الان میدم.کنار دیوار حیاط نشستم.حس کردم زیر آبم.....نمیتوانم نفس بکشم.سحردادزد:"گندتون بزنه! منم آدمم اخه!...فیلم چی پس؟" فیلم را با تصویر بچه مرده شروع میکردم.....
#داستان
#پایان
#پایان_قسمت_دوم
#شنبه_برای_شنیدن_خبر_بد_آماده_ام
#از_مجموعه_نامه_ها
#چیستایثربی
#چیستا_وان
این مجموعه زیر چاپ است.هر گونه اشتراک منوط به ذکر نام نویسنده ؛ زیر قصه و لینک اینستاگرام اوست.
برگرفته از اینستاگرام اصلی
#چیستا_یثربی
آدرس اینستاگرام
@yasrebi_chista
تلگرام
@chista_1
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی
#مینا/داستان/سه_قسمت/چیستا_یثربی
برای دوران کارآموزی واحدهای عملی، بیمارستان مرا تعیین کردند دور بود.اما برای گرفتن لیسانس روانشناسی بالینی ،باید آن دوره را میگذراندم.به هر کس یک بیمار میدادند.نوعی کیس استوری یا مورد درمانی بود.باید با او کار میکردیم.بیمار من 25 داشت.من 21 سال.نوع بیماریش مانیک دپرسیو حاد تشخیص داده شده بود.یعنی جنون ؛ شیدایی! مدتی افسرده وبیحرکت و مدتی آنچنان پر انرژی ؛ و پرخاشگرکه شیشه ها را با مشت و لگد میشکست و به تختش میبستند!تحت درمان دارویی بود.دکترشیفت ما ؛رزیدنت روانپزشکی جوانی بود.شیک و کمی مغرور.شاید چون روانپزشکی خوانده بود و من روانشناسی.اسم بیمار من؛ مینا بود.پرونده اش را خوانده بودم.یک خانواده فقیر که او را زود از مدرسه بیرون آورده بودند تا کنار مادرش کارگری کند.شب ازدواج برادرش ؛16 ساله بود. حوض حیاط یخ بسته بود.او روی حوض منجمد؛ شروع به رقصیدن کرده بود و آنقدر بیقرار رقصیده بود که لایه یخ شکسته بود و داخل حوض افتاده بود! عده ای وحشت کرده و عده ای خندیده بودند ! اما او شوکه شده بود و فقط جیغ میکشید.دکتر صادقیان جوان؛ وقتی اینها را گفت، اشاره کرد؛ البته این فقط عامل آشکارساز بیماری بود.این بچه از کودکی آسیب دیده بود.در پرونده اش بعضی نکات نوشته شده.بخوانید.گفتم :خب من بااو دقیقا چه کنم؟تحت کنترل داروست.گفت :همان کاری که به خاطرش کارورزی آمده اید.من که استادتان نیستم! با خودم گفتم :چه پر مدعا و بد اخلاق ! و بعد سراغ مینا رفتم.غمگین گوشه تختش نشسته بود و پفک نمکی میخورد.تا مرا دید پفک را زیر پتو قایم کرد! گفتم:بخور!موردی نداره.گفت:یکی از پرستارا یواشکی از بیرون برام میخره.پفک میخورم تا خودم به خودم کمک کنم! چون حالمو خوب میکنه.از بچه گی حالم که بد میشد؛ پفک میخوردم.در پرونده او چند مورد کودک آزاری از سوی اقوام نزدیک بود..اما یک حلقه گمشده هم وجود داشت که دکتر صادقیان نتوانسته بود پیدا کند.یک بار مینا بهم گفت :عاشق شدی تا حالا؟ گفتم :آره.ولی اینجا نیست.گفت کجاست؟ گفتم :بوسنی!گفت:نمیدونم اینجا که گفتی کجاست...اماحتما رفته زن بگیره و برگرده.گفتم ؛ نه عزیزم.حالا تو آروم باش!!! گف :چرا دکتر به من محل نمیذاره؟چون خوشگل نیستم؟اخه با این پیژامه که پامون کردن،کی خوشگله؟ گفتم :محل میذاره،ولی دکترا خیلی با بیمارا صمیمی نمیشن.گفت نخیرم!خودم دیدم برای اون چشم سبزه، آنا، خیلی ؛ وقت گذاشت.نوبت من که شد.تو پنج دقیقه دارومو نوشت.فرستادتم بیرون! مثل همه ی آدمای عمرم..ناگهان فکری به ذهنم رسید.بیشتر بیماران این بخش از کمبود توجه اطرافیان مینالیدند#پست_بعدی/پایین/ادامه⬇️
برای دوران کارآموزی واحدهای عملی، بیمارستان مرا تعیین کردند دور بود.اما برای گرفتن لیسانس روانشناسی بالینی ،باید آن دوره را میگذراندم.به هر کس یک بیمار میدادند.نوعی کیس استوری یا مورد درمانی بود.باید با او کار میکردیم.بیمار من 25 داشت.من 21 سال.نوع بیماریش مانیک دپرسیو حاد تشخیص داده شده بود.یعنی جنون ؛ شیدایی! مدتی افسرده وبیحرکت و مدتی آنچنان پر انرژی ؛ و پرخاشگرکه شیشه ها را با مشت و لگد میشکست و به تختش میبستند!تحت درمان دارویی بود.دکترشیفت ما ؛رزیدنت روانپزشکی جوانی بود.شیک و کمی مغرور.شاید چون روانپزشکی خوانده بود و من روانشناسی.اسم بیمار من؛ مینا بود.پرونده اش را خوانده بودم.یک خانواده فقیر که او را زود از مدرسه بیرون آورده بودند تا کنار مادرش کارگری کند.شب ازدواج برادرش ؛16 ساله بود. حوض حیاط یخ بسته بود.او روی حوض منجمد؛ شروع به رقصیدن کرده بود و آنقدر بیقرار رقصیده بود که لایه یخ شکسته بود و داخل حوض افتاده بود! عده ای وحشت کرده و عده ای خندیده بودند ! اما او شوکه شده بود و فقط جیغ میکشید.دکتر صادقیان جوان؛ وقتی اینها را گفت، اشاره کرد؛ البته این فقط عامل آشکارساز بیماری بود.این بچه از کودکی آسیب دیده بود.در پرونده اش بعضی نکات نوشته شده.بخوانید.گفتم :خب من بااو دقیقا چه کنم؟تحت کنترل داروست.گفت :همان کاری که به خاطرش کارورزی آمده اید.من که استادتان نیستم! با خودم گفتم :چه پر مدعا و بد اخلاق ! و بعد سراغ مینا رفتم.غمگین گوشه تختش نشسته بود و پفک نمکی میخورد.تا مرا دید پفک را زیر پتو قایم کرد! گفتم:بخور!موردی نداره.گفت:یکی از پرستارا یواشکی از بیرون برام میخره.پفک میخورم تا خودم به خودم کمک کنم! چون حالمو خوب میکنه.از بچه گی حالم که بد میشد؛ پفک میخوردم.در پرونده او چند مورد کودک آزاری از سوی اقوام نزدیک بود..اما یک حلقه گمشده هم وجود داشت که دکتر صادقیان نتوانسته بود پیدا کند.یک بار مینا بهم گفت :عاشق شدی تا حالا؟ گفتم :آره.ولی اینجا نیست.گفت کجاست؟ گفتم :بوسنی!گفت:نمیدونم اینجا که گفتی کجاست...اماحتما رفته زن بگیره و برگرده.گفتم ؛ نه عزیزم.حالا تو آروم باش!!! گف :چرا دکتر به من محل نمیذاره؟چون خوشگل نیستم؟اخه با این پیژامه که پامون کردن،کی خوشگله؟ گفتم :محل میذاره،ولی دکترا خیلی با بیمارا صمیمی نمیشن.گفت نخیرم!خودم دیدم برای اون چشم سبزه، آنا، خیلی ؛ وقت گذاشت.نوبت من که شد.تو پنج دقیقه دارومو نوشت.فرستادتم بیرون! مثل همه ی آدمای عمرم..ناگهان فکری به ذهنم رسید.بیشتر بیماران این بخش از کمبود توجه اطرافیان مینالیدند#پست_بعدی/پایین/ادامه⬇️
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi)
#بزرگترین_مسابقه_وصف_خودتان درپیج رسمی
#چیستایثربی
#مسابقه_استعدادهای_پنهان
امکانی برای #دیده_شدن و شاید موقعیت وشغل بهتر
چرا ؛ استعدادهایتان پنهان بمانند؟!...
یک دقیقه
#ویدیو از خواندن ، نوازندگی، دکلمه ؛ ورزش ، رقص ، بازی نمایشی، اسکیت؛ موتور سواری ، دوچرخه بازی خاص؛ شنا، زبان خارجی حرف زدن ، آشپزی، خیاطی، کاردستی ، نقاشی ، سفال ، مجسمه، شعر خوانی ، شعر گفتن ، خلاصه هرکاری که بلدید، به
#آیدی_تلگرام زیر میفرستید. پس از
پایان
#خواب_گل_سرخ ؛ هر شب یکی از این ویدیوها ازپیج و کانال رسمی من #پخش_میشود ، همه، استعداد شما را میبیند ، #همه_دیده_میشوید ، اما درنهایت ،
#سه_نفر با آراء سه داور و شما برنده میشوند.
هر کاری را که بلدید ، فقط یک دقیقه از آن را ضبط کنید.حتی اگر خارجی حرف زدن، خواندن ، مدلینگ ، عروسک سازی، مشاوره ی پوست و مو ، خاطراتتان از بچه داری، طراحی لباس، راه رفتن درست با لباس مورد علاقه تان ، آرایش ، آموزش یک موضوع به مردم ، کمکهای اولیه ، مشاوره کنکور و آموزش یک قطعه درس ، ورزش خاص ، قلاب بافی،،تدریس ، پزشکی، زیر شاخه های علوم و مهندسی ، تعمیر بخاری ، کولر، برقکاری ، هر چیز ؛ رانندگی یا آموزش رانندگی ، اصول روانشناسی،پزشکی، مشاوره دادن به مردم در مورد موضوعی ، دکلمه ی متن خاص، متن خودتان را خواندن و خلاصه و هر چه باشد... هر کاری که واقعا بلدید و دوست دارید.
یادتان باشد خداوند ، هرکسی را با استعدادی خاص آفریده است ؛ و همه، به نوعی قهرمانید. این #مسابقه شرط سنی ندارد.... ویدیوها را به این آیدی تلگرام که پایینتر مینویسم ، بفرستید.جز در این آیدی، ویدیویی دیده نمیشود!
.
. مرسی.به امید آشنایی مردم با شما ، توانایی و زندگیتان ، و که میداند شاید
#پیدا_شدن_یک_فرصت_شغلی_بهتر
@chychy9
به این آیدی تلگرام بفرستید
#منتظریم
#خلاقها اول شروع میکنند
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#مسابقه
#بهترین_خودمان_باشیم
#پیج_رسمی_اینستاگرام_چیستایثربی
.
لطفا همگی این
#پست را به
#اشتراک بگذارید.اینستا ، کانالها، گروهها...همه جا....
.
بگذارید همه در این جشن بزرگ تواناییها شرکت کنند...
#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original
#چیستایثربی
#مسابقه_استعدادهای_پنهان
امکانی برای #دیده_شدن و شاید موقعیت وشغل بهتر
چرا ؛ استعدادهایتان پنهان بمانند؟!...
یک دقیقه
#ویدیو از خواندن ، نوازندگی، دکلمه ؛ ورزش ، رقص ، بازی نمایشی، اسکیت؛ موتور سواری ، دوچرخه بازی خاص؛ شنا، زبان خارجی حرف زدن ، آشپزی، خیاطی، کاردستی ، نقاشی ، سفال ، مجسمه، شعر خوانی ، شعر گفتن ، خلاصه هرکاری که بلدید، به
#آیدی_تلگرام زیر میفرستید. پس از
پایان
#خواب_گل_سرخ ؛ هر شب یکی از این ویدیوها ازپیج و کانال رسمی من #پخش_میشود ، همه، استعداد شما را میبیند ، #همه_دیده_میشوید ، اما درنهایت ،
#سه_نفر با آراء سه داور و شما برنده میشوند.
هر کاری را که بلدید ، فقط یک دقیقه از آن را ضبط کنید.حتی اگر خارجی حرف زدن، خواندن ، مدلینگ ، عروسک سازی، مشاوره ی پوست و مو ، خاطراتتان از بچه داری، طراحی لباس، راه رفتن درست با لباس مورد علاقه تان ، آرایش ، آموزش یک موضوع به مردم ، کمکهای اولیه ، مشاوره کنکور و آموزش یک قطعه درس ، ورزش خاص ، قلاب بافی،،تدریس ، پزشکی، زیر شاخه های علوم و مهندسی ، تعمیر بخاری ، کولر، برقکاری ، هر چیز ؛ رانندگی یا آموزش رانندگی ، اصول روانشناسی،پزشکی، مشاوره دادن به مردم در مورد موضوعی ، دکلمه ی متن خاص، متن خودتان را خواندن و خلاصه و هر چه باشد... هر کاری که واقعا بلدید و دوست دارید.
یادتان باشد خداوند ، هرکسی را با استعدادی خاص آفریده است ؛ و همه، به نوعی قهرمانید. این #مسابقه شرط سنی ندارد.... ویدیوها را به این آیدی تلگرام که پایینتر مینویسم ، بفرستید.جز در این آیدی، ویدیویی دیده نمیشود!
.
. مرسی.به امید آشنایی مردم با شما ، توانایی و زندگیتان ، و که میداند شاید
#پیدا_شدن_یک_فرصت_شغلی_بهتر
@chychy9
به این آیدی تلگرام بفرستید
#منتظریم
#خلاقها اول شروع میکنند
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#مسابقه
#بهترین_خودمان_باشیم
#پیج_رسمی_اینستاگرام_چیستایثربی
.
لطفا همگی این
#پست را به
#اشتراک بگذارید.اینستا ، کانالها، گروهها...همه جا....
.
بگذارید همه در این جشن بزرگ تواناییها شرکت کنند...
#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi)
🔼 ادامه از
#پست_قبل ،
کاری برای متوقف کردن رنج این مردم کنید!
به دستگیر شده های این چند روز ، اهانت نکنید... هرگز در شرایط سخت آنها ؛زندگی نکرده اید ، هرگز از جان خود ،سیر نشده اید ! ....
و آخرین حرفم ، به قول شاعر مبارز تیرباران شده :
#لورکا
میخواهم بگریم ،زیرا هوای گریه دارم ،
همچون کودکان دبستانی که در ته کلاس میگریند ....
زیرا نه شاعرم من ، نه انسان و نه حتی برگچه ای ....
تنها التهاب زخمی عمیقم....
#خدایا_مددی
#چیستایثربی
#نویسنده
#مدرس_دانشگاه
#روزنامه_نگار
#دکترای_روانشناس_تربیتی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#پست_قبل ،
کاری برای متوقف کردن رنج این مردم کنید!
به دستگیر شده های این چند روز ، اهانت نکنید... هرگز در شرایط سخت آنها ؛زندگی نکرده اید ، هرگز از جان خود ،سیر نشده اید ! ....
و آخرین حرفم ، به قول شاعر مبارز تیرباران شده :
#لورکا
میخواهم بگریم ،زیرا هوای گریه دارم ،
همچون کودکان دبستانی که در ته کلاس میگریند ....
زیرا نه شاعرم من ، نه انسان و نه حتی برگچه ای ....
تنها التهاب زخمی عمیقم....
#خدایا_مددی
#چیستایثربی
#نویسنده
#مدرس_دانشگاه
#روزنامه_نگار
#دکترای_روانشناس_تربیتی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
زن بودن ، سخت ترین کار دنیاست.
یک سو دلت ،
یک سو قوانین ،
یک سو خانواده ،
یک سو ، علامتهای ممنوع ،
از هر طرف ، صدایت میکنند ،
و تو را میخواهند ! ...
و تو
صدها تکه میشوی ،
تا همه را راضی کنی ،
جز خودت !
زن بودن ،
پر غرور ترین کار دنیاست ...
وقتی
که زنی ،
عاقلی ،
عاشقی ،
سنت میشکنی ،
و کاری میکنی ، حتی بر ضد جهان ،
برای کشف حقیقت ...
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#آقایان در کنار ما باشید ، نه مقابل ما !
دوشادوش هم ،
#برای_نبرد_با_هیولای_جهل !
مرسی
#چیستا
#جملات
#جملات_چیستایثربی
#کلیپ
#ویدیو
#موزیک_ویدیو
#فیلم#سینما#رقص
#رقص_دربار
#سریال_کره_ای
#هوانگ_جینی _ زندگی رقصنده ای که شادی مردمش و ساده زیستن را ، به شهرت ، ثروت و معروفیت ، ترجیح داد. .
محصول 2006
با بازی
#هاجیوون
#ها_جی_وون
#chista_yasrebi
#writer#playwright#poet
#chistayasrebi
@chista_yasrebi.2
پیج دوم من ، در اینستاگرام
yasrebiichistaa@gmail.com
فقط امور ضروری در
#جیمیل
#مرسی😅
ادامه
#کلیپ و
#رقص_زمستان "هوانگ جینی" در
#پست_بعد
بخشی از آن ،اکنون در #استوری_آخر_من
😀😀😀
https://www.instagram.com/p/BpV_PLBHLrr/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=xg1cpekytxb9
یک سو دلت ،
یک سو قوانین ،
یک سو خانواده ،
یک سو ، علامتهای ممنوع ،
از هر طرف ، صدایت میکنند ،
و تو را میخواهند ! ...
و تو
صدها تکه میشوی ،
تا همه را راضی کنی ،
جز خودت !
زن بودن ،
پر غرور ترین کار دنیاست ...
وقتی
که زنی ،
عاقلی ،
عاشقی ،
سنت میشکنی ،
و کاری میکنی ، حتی بر ضد جهان ،
برای کشف حقیقت ...
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#آقایان در کنار ما باشید ، نه مقابل ما !
دوشادوش هم ،
#برای_نبرد_با_هیولای_جهل !
مرسی
#چیستا
#جملات
#جملات_چیستایثربی
#کلیپ
#ویدیو
#موزیک_ویدیو
#فیلم#سینما#رقص
#رقص_دربار
#سریال_کره_ای
#هوانگ_جینی _ زندگی رقصنده ای که شادی مردمش و ساده زیستن را ، به شهرت ، ثروت و معروفیت ، ترجیح داد. .
محصول 2006
با بازی
#هاجیوون
#ها_جی_وون
#chista_yasrebi
#writer#playwright#poet
#chistayasrebi
@chista_yasrebi.2
پیج دوم من ، در اینستاگرام
yasrebiichistaa@gmail.com
فقط امور ضروری در
#جیمیل
#مرسی😅
ادامه
#کلیپ و
#رقص_زمستان "هوانگ جینی" در
#پست_بعد
بخشی از آن ،اکنون در #استوری_آخر_من
😀😀😀
https://www.instagram.com/p/BpV_PLBHLrr/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=xg1cpekytxb9
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
زن بودن ، سخت ترین کار دنیاست. یک سو دلت ، یک سو قوانین ، یک سو خانواده ، یک سو ، علامتهای ممنوع ، از هر طرف ، صدایت میکنند ، و تو را میخواهند ! ... و تو صدها تکه میشوی ، تا همه را راضی کنی ، جز خودت ! . . زن بودن ، پر غرور ترین کار دنیاست ... . وقتی که…
Forwarded from Chista777
#داستان_کوتاه
#عصر_یک_تابستان
نویسنده
#چیستا_یثربی
#چیستا_یثربی
#چیستا
#اول
آدم وقتی پای کاری میایستد ، پای تمام مسولیتهایش میایستد.
یکبار داشتم کتاب پاپیون را میخواندم.
مادرم چون پشت ظرفها را بلد نبودم درست بشویم ، وارد اتاق شد ، کتاب را تکه تکه کرد، بعد به جان برگهایش افتاد.
تمام کاغذهای کتاب را خرد و ریز کرد و جلوی من ریخت...
من نمیتوانم حسم را در آن لحظه بیان کنم!
تازه وارد ده سال شده بودم.
شوکه شده بودم.
تقریبا آخرهای کتاب بودم...
و من تا حالا آنهمه ظرف نشسته بودم و نمیدانستم ممکن است،پشت بشقابها هم چرب بمانند!
اینها چه ربطی به "پاپیون" هانری شاریر داشت؟
میدانستم دیگر هرگز آن کتاب را از هیچ جا نخواهم گرفت!
نه خرید و نه امانت...
.پاپیون برای من باید سی صفحه به آخر تمام میشد!
مادرم از چیز دیگری عصبی بود، سرِ من خالی کرد.یادم است ویلای متل قو بودیم.
باغ ویلایمان خیلی بزرگ بود.
از اول باغ ؛ تا ویلا چند آلاچیق داشت.
باید خیلی میرفتیم تا ویلا راببینیم.
یثربی ها پولدار بودند.
من روی یک مقوای بزرگ با ماژیک نوشتم :
"اینجا به گردشگاه عمومی تبدیل شده است. خوش آمدید."
آن را روی در میله‌ای ویلا نصب کردم و گریختم.
همه خواب بعد از ظهر بودند و کسی برایش مهم نبود من کجا هستم.
از متل قو یاباید راه پلاژ و دریا را انتخاب میکردی.یا شهرک لاکوده.
انتهای متل‌قو بود.
رفتم و رفتم تا به آن رسیدم.
انقلاب نشده بود.
سال انقلاب بود...تابستان ۵۷.
پسرکِ لباس زرد دوچرخه سوار را دیدم.
عصبانی بودم!
آن همه خشم برای کثیف بودن پشت ظرفها...
فقط ده سالم بود. بلدنبودم و مادر از هیچکدام از بچه ها نمیخواست ظرف بشویند!
پسر شانزده هفده ساله بود.
لاغر و سبزه.
و البته جذاب....
یک نگاه کافی بود که چشمان جذاب و مژه های بلندش را بببنم!
من یک دختر ده ساله ی گیس بافته بودم با حس دلشکستگی در قلبم.
به پسر گفتم: منم با خودت، تایه جایی میبری؟
خجالتی بودم.نمیدانم چرا آن سوال را کردم.
شاید برای اینکه آن ساعت بعد‌از ظهر، زیر آفتاب سوزان و هوای شرجی شمال؛ هیچکس جز من و او آنجا نبود و من دلم از رفتار مادرم گرفته بود.
پسر، چند‌‌دور دیگر زد. فکر کردم مرا یک دختر بچه ، با دو گیس بافته حساب کرده و حوصله ام را ندارد!
امابالاخره ایستاد و گفت: بپر بالا !...
بوی آب شور دریا را میداد.
اگر پدرم مرا در آن حال میدید،
قطعا ناقص الخلقه ام‌میکرد...
ادامه #پست_بعد
#داستان
#داستان_کوتاه
#قصه
#قصه_ایرانی
#کتاب
#کتابخوانی
#کتابخوانی_با_چیستا
#نشر
#چاپ
#داستان_ایرانی
دو قسمتی
پست بعد، ادامه دارد
عکس
#تمرین_تاتر
https://www.instagram.com/p/CLv3iIXloZh/?igshid=dujl9gxlcabb
#عصر_یک_تابستان
نویسنده
#چیستا_یثربی
#چیستا_یثربی
#چیستا
#اول
آدم وقتی پای کاری میایستد ، پای تمام مسولیتهایش میایستد.
یکبار داشتم کتاب پاپیون را میخواندم.
مادرم چون پشت ظرفها را بلد نبودم درست بشویم ، وارد اتاق شد ، کتاب را تکه تکه کرد، بعد به جان برگهایش افتاد.
تمام کاغذهای کتاب را خرد و ریز کرد و جلوی من ریخت...
من نمیتوانم حسم را در آن لحظه بیان کنم!
تازه وارد ده سال شده بودم.
شوکه شده بودم.
تقریبا آخرهای کتاب بودم...
و من تا حالا آنهمه ظرف نشسته بودم و نمیدانستم ممکن است،پشت بشقابها هم چرب بمانند!
اینها چه ربطی به "پاپیون" هانری شاریر داشت؟
میدانستم دیگر هرگز آن کتاب را از هیچ جا نخواهم گرفت!
نه خرید و نه امانت...
.پاپیون برای من باید سی صفحه به آخر تمام میشد!
مادرم از چیز دیگری عصبی بود، سرِ من خالی کرد.یادم است ویلای متل قو بودیم.
باغ ویلایمان خیلی بزرگ بود.
از اول باغ ؛ تا ویلا چند آلاچیق داشت.
باید خیلی میرفتیم تا ویلا راببینیم.
یثربی ها پولدار بودند.
من روی یک مقوای بزرگ با ماژیک نوشتم :
"اینجا به گردشگاه عمومی تبدیل شده است. خوش آمدید."
آن را روی در میله‌ای ویلا نصب کردم و گریختم.
همه خواب بعد از ظهر بودند و کسی برایش مهم نبود من کجا هستم.
از متل قو یاباید راه پلاژ و دریا را انتخاب میکردی.یا شهرک لاکوده.
انتهای متل‌قو بود.
رفتم و رفتم تا به آن رسیدم.
انقلاب نشده بود.
سال انقلاب بود...تابستان ۵۷.
پسرکِ لباس زرد دوچرخه سوار را دیدم.
عصبانی بودم!
آن همه خشم برای کثیف بودن پشت ظرفها...
فقط ده سالم بود. بلدنبودم و مادر از هیچکدام از بچه ها نمیخواست ظرف بشویند!
پسر شانزده هفده ساله بود.
لاغر و سبزه.
و البته جذاب....
یک نگاه کافی بود که چشمان جذاب و مژه های بلندش را بببنم!
من یک دختر ده ساله ی گیس بافته بودم با حس دلشکستگی در قلبم.
به پسر گفتم: منم با خودت، تایه جایی میبری؟
خجالتی بودم.نمیدانم چرا آن سوال را کردم.
شاید برای اینکه آن ساعت بعد‌از ظهر، زیر آفتاب سوزان و هوای شرجی شمال؛ هیچکس جز من و او آنجا نبود و من دلم از رفتار مادرم گرفته بود.
پسر، چند‌‌دور دیگر زد. فکر کردم مرا یک دختر بچه ، با دو گیس بافته حساب کرده و حوصله ام را ندارد!
امابالاخره ایستاد و گفت: بپر بالا !...
بوی آب شور دریا را میداد.
اگر پدرم مرا در آن حال میدید،
قطعا ناقص الخلقه ام‌میکرد...
ادامه #پست_بعد
#داستان
#داستان_کوتاه
#قصه
#قصه_ایرانی
#کتاب
#کتابخوانی
#کتابخوانی_با_چیستا
#نشر
#چاپ
#داستان_ایرانی
دو قسمتی
پست بعد، ادامه دارد
عکس
#تمرین_تاتر
https://www.instagram.com/p/CLv3iIXloZh/?igshid=dujl9gxlcabb
Forwarded from Chista777
#داستان کوتاه
#عصر_یک_تابستان
#داستان_ایرانی
#سه_قسمتی
#قسمت_دوم
#نویسنده
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
اگر پدرم مرا در آن حال میدید، قطعا ناقص الخلقه ام میکرد!
.پسر گفت: کلاس چندمی؟
گفتم: پنجم.
سکوت شد،
گفتم: دایره مینا رو دیدی؟ فیلم جدیده.
گفت: نه.
گفتم: ببین! قشنگه....
گفت: حالا هر وقت برگشتیم تهران، درباره چیه؟
گفتم: همه چی!
گفت هر چیزی که درباره ی همه چیز باشه، نمیتونه چیز خوبی باشه....
نه اسمم را پرسید،
نه اینکه آنجا سر ظهر چه میکنم!
فقط گفت: من الان دیگه قرار دارم ،
تو باید پیاده شی!
بغضم گرفت.
فکر ویلایمان را که میکردم، بغضم میگرفت.
گفتم : نمیشه منم ببری؟
قول میدم بیرون وایسم.
لبخندی زد و گفت : نه دختر جون با یه خانم خاص قرار دارم!
اول باید چند تا گل رز بچینیم.من عاشق صورتی بودم.صورتیهارا چیدم.او هم چند شاخه سرخ و سفید چید.دسته گل قشنگی شد.
به من گفت: تو برو دیگه!
پشت درختی کمین کردم. زنی با رکابی آمد و درِ میله ای ویلا را برایش باز کرد.
زن حدود سی سالی داشت. ولی به خودش رسیده بود...بوی عطرش تا پشت درخت من میامد.پسر باخجالت، دسته گل را به او داد .زن گلها را بویید و باطنازی تشکر کرد.
موهای خرمایی اش را، دورش ریخته بود. دستی به موهایش کشید.
پسر را به داخل ویلایش کشید.دوچرخه ی پسر بیرون ماند.
تا متل قو باید پیاده بر میگشتم.
باران شروع به باریدن کرد.خیس و گلی شده بودم که رسیدم.
پدرم گفت: کجابودی؟
گفتم : تا لاکوده رفتم.
پدر گفت : بیخودکردی!
ماخواب بودیم یه ایل حمله کرده بودن تو باغ ؛ بازی میکردن. زیر آلاچیقا نشسته بودن، درددل میکردن.
نزدیک بود تاب بشکنه!خواهر، برادرت وحشت کردن...
اون تابلو چی بود دم در زده بودی؟
گفتم: من نزدم ؛ هانری شاریر زده بود!
پدرم گفت: ماامشب، مهمونی، ویلای عموتیم.تو حق نداری بیای!
درا رو قفل میکنی و میخوابی..
جواب ندادم.
به اتاق رفتم.خرده کاغذهای پاپیون هنوز روی زمین بود.برادرم سرش را داخل اتاق کرد وگفت :
ایکبیری... در خونه ی منو رو مردم،باز میذاری؟ نشونت میدم!
گفتم: خفه!خونه ی تو نیست.
گفت : یه روز مال من میشه.یه روز، همه چیز مال من میشه... ومن پرتت میکنم بیرون!
صدای فریاد مادرم بلندشد:چیستا، النگوی منو ندیدی؟!
_نه...
انگار نه انگار که کتاب پاپیون مرا تکه تکه کرده بود.همه لباس پوشیدند و رفتند.تاصبح بزم داشتند.من علاقه ای نداشتم، اما غروبِ متل قو دلگیر بود....بیرون هم نمیشد رفت.تاریک بود و درها قفل....
ادامه دارد.
#پست_بعد
#چیستا
#چیستایثربی
https://www.instagram.com/p/CLv6UnXl9gq/?igshid=1o00tqobjy2o7
@chista777
کانال خاص
#عصر_یک_تابستان
#داستان_ایرانی
#سه_قسمتی
#قسمت_دوم
#نویسنده
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
اگر پدرم مرا در آن حال میدید، قطعا ناقص الخلقه ام میکرد!
.پسر گفت: کلاس چندمی؟
گفتم: پنجم.
سکوت شد،
گفتم: دایره مینا رو دیدی؟ فیلم جدیده.
گفت: نه.
گفتم: ببین! قشنگه....
گفت: حالا هر وقت برگشتیم تهران، درباره چیه؟
گفتم: همه چی!
گفت هر چیزی که درباره ی همه چیز باشه، نمیتونه چیز خوبی باشه....
نه اسمم را پرسید،
نه اینکه آنجا سر ظهر چه میکنم!
فقط گفت: من الان دیگه قرار دارم ،
تو باید پیاده شی!
بغضم گرفت.
فکر ویلایمان را که میکردم، بغضم میگرفت.
گفتم : نمیشه منم ببری؟
قول میدم بیرون وایسم.
لبخندی زد و گفت : نه دختر جون با یه خانم خاص قرار دارم!
اول باید چند تا گل رز بچینیم.من عاشق صورتی بودم.صورتیهارا چیدم.او هم چند شاخه سرخ و سفید چید.دسته گل قشنگی شد.
به من گفت: تو برو دیگه!
پشت درختی کمین کردم. زنی با رکابی آمد و درِ میله ای ویلا را برایش باز کرد.
زن حدود سی سالی داشت. ولی به خودش رسیده بود...بوی عطرش تا پشت درخت من میامد.پسر باخجالت، دسته گل را به او داد .زن گلها را بویید و باطنازی تشکر کرد.
موهای خرمایی اش را، دورش ریخته بود. دستی به موهایش کشید.
پسر را به داخل ویلایش کشید.دوچرخه ی پسر بیرون ماند.
تا متل قو باید پیاده بر میگشتم.
باران شروع به باریدن کرد.خیس و گلی شده بودم که رسیدم.
پدرم گفت: کجابودی؟
گفتم : تا لاکوده رفتم.
پدر گفت : بیخودکردی!
ماخواب بودیم یه ایل حمله کرده بودن تو باغ ؛ بازی میکردن. زیر آلاچیقا نشسته بودن، درددل میکردن.
نزدیک بود تاب بشکنه!خواهر، برادرت وحشت کردن...
اون تابلو چی بود دم در زده بودی؟
گفتم: من نزدم ؛ هانری شاریر زده بود!
پدرم گفت: ماامشب، مهمونی، ویلای عموتیم.تو حق نداری بیای!
درا رو قفل میکنی و میخوابی..
جواب ندادم.
به اتاق رفتم.خرده کاغذهای پاپیون هنوز روی زمین بود.برادرم سرش را داخل اتاق کرد وگفت :
ایکبیری... در خونه ی منو رو مردم،باز میذاری؟ نشونت میدم!
گفتم: خفه!خونه ی تو نیست.
گفت : یه روز مال من میشه.یه روز، همه چیز مال من میشه... ومن پرتت میکنم بیرون!
صدای فریاد مادرم بلندشد:چیستا، النگوی منو ندیدی؟!
_نه...
انگار نه انگار که کتاب پاپیون مرا تکه تکه کرده بود.همه لباس پوشیدند و رفتند.تاصبح بزم داشتند.من علاقه ای نداشتم، اما غروبِ متل قو دلگیر بود....بیرون هم نمیشد رفت.تاریک بود و درها قفل....
ادامه دارد.
#پست_بعد
#چیستا
#چیستایثربی
https://www.instagram.com/p/CLv6UnXl9gq/?igshid=1o00tqobjy2o7
@chista777
کانال خاص