....

گفته بودم زندگی زیباست

گفته و ناگفته، ای بس نکته ها کاینجاست

آسمانِ باز؛

آفتابِ زر؛

باغ‌های گل؛

دشت‌های بی در و پیکر؛

سر برون آوردن گل از درون برف؛

تاب نرم رقص ماهی در بلور آب؛

بوی خاک عطر باران خورده در کهسار؛

خواب گندمزار در چشمه‌ی مهتاب؛

آمدن،رفتن،دویدن؛

عشق وزیدن؛

در غم انسان نشستن ؛

پابه پای شادمانی‌های مردم پای کوبیدن؛

کار کردن،کارکردن؛

آرمیدن؛

چشم انداز بیابان‌های خشک و تشنه را دیدن ؛

جرعه‌هایی از سبوی تازه آب پاک نوشیدن ؛

گوسفندان را سحرگاهان به سوی کوه راندن؛

همنفس با بلبلان کوهی ِ آواره خواندن؛

در تله افتاده آهوبچگان را شیر دادن؛

و رهانیدن،

نیمروز خستگی را در پناه دره ماندن؛

گاه گاهی ،

زیر سقف سقف این سفالین بام‌های مه گرفته، 

قصه‌های در هم غم را ز نم نم های باران شنیدن،

بی تکان گهواره‌ی رنگین کمان را

در کنار بام دیدن ؛

یا شب برفی،

پیش آتش‌ها نشستن،

دل به رویاهای دامنگیر و گرم شعله بستن

آری، آری، زندگی زیباست

زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست

گربیفروزیش، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست 

ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست».......



قسمتی از منظومه ی جاودانه ی
#آرش_کمانگیر
سروده ی #سیاووش_کسرایی



@chekamehsabz🍀

دکلمه منظومه #آرش_کمانگیر
از #سیاوش_کسرایی
با صدای شاعر

@chekamehsabz🍀