چنان مستم چنان مستم من امروز
که از چنبر برون جستم من امروز

چنان چیزی که در خاطر نیابد
چنانستم چنانستم من امروز

به جان با آسمان عشق رفتم
به صورت گر در این پستم من امروز

گرفتم گوش عقل و گفتم ای عقل
برون رو کز تو وارستم من امروز

بشوی ای عقل دست خویش از من
که در مجنون بپیوستم من امروز

به دستم داد آن یوسف ترنجی
که هر دو دست خود خستم من امروز

چنانم کرد آن ابریق پرمی
که چندین خنب بشکستم من امروز

نمی‌دانم کجایم لیک فرخ
مقامی کاندر و هستم من امروز

بیامد بر درم اقبال نازان
ز مستی در بر او بستم من امروز

چو واگشت او پی او می‌دویدم
دمی از پای ننشستم من امروز

چو نحن اقربم معلوم آمد
دگر خود را بنپرستم من امروز

مبند آن زلف شمس الدین تبریز
که چون ماهی در این شستم من امروز

#مولوی

 

می نویسم شعر
تا فردایی...
باشم
و همین ردً پا کافیست
تا بدانند
"به کجا می روم آخر،
ننمایی وطنم..."

سالها پیش،
در سماعی مرگ آسا
تا آسمان رفتم
و باز...
زمین شد وطنم

می چرخم
می چرخم
می چرخم
و در سرگیجه های سرم،
داد "انا الحق" می زنم،
پنبه میزنم خودم را
حلاج وار
و کسی فریاد میزند
"احرام دگر بند
ببین یار کجاست..."

گوشم سوت می کشد،
سوزن بان خط عوض میکند،
و من در روی پل "وِرِسک"
سرگردان،
ترس سقوط دارم....

خوابم نمی آید به چشم،
و هی قلم می تراشم،
دو سر تراش
تا از اباطیل و اراجیف جا نمانم
کجاست آیا
انکه می‌گوید به من،
بنویس
بنویس
بنویس
اراجیف و تُرَهات و موهومات

کاشکی قلم نبود،
جوهر نبود،
و کاغذ...
من میرفتم
به همان جا که گفت:
"از کجا آمده ام..."

#فرزادسنایی
#آنی
#مولوی
#شاعرگمنام(احرام دگر بند...)
#بیخوابی
#کویرسیرجان
#اسفند۱۴۰۰

@chekamehsabz🍀