#من همان #دخترک پر سر و صدا،
با #شیطنت‌های #کودک_درونش.
من #مادر و #خانم امروزی که #زمین در زیر #قدم‌هایش می‌لرزد،
تا به اینجا رسیده‌ام،
صدبار #زمین‌خورده و #هزاربار_بلنده شده‌ام،
از بلندترین #قله‌های_زندگی افتاده‌ام،
دوام آو‌رده و ادامه داده‌ام،
چه دیوارها که فرو نریخته و چه پل‌ها که خراب نکرده‌ام.
برای #من حالت بدتری وجود ندارد.
#می‌بوسم دست‌ آدم‌هایی را که وارد زندگی‌ام شدند تا به لطفِ ضربه‌هایی‌که به پیکره‌ی #اعتمادم زدند مرا پخته و آب‌دیده کنند.
که ماندند تا به من ثابت کنند جای #احساس، یک گوشه‌ی دنج و دست نیافتنی است نه در معرضِ دیدِ آدم‌ها.
و جواب هر #سلامی را نباید داد!
و حرمتِ هیچ #وداعی را نباید شکست!
و به هر #نگاه و #کلام‌شیرینی نباید #دل بست!
جایی‌که #من ایستاده‌ام،
حالتِ بدتری وجود ندارد!
که #من از اینجا نیز پلی خواهم ساخت به سوی #آرزوهایم.
برایم فرقی نمی‌کند!
صبح #جوان بیدار می‌شومُ بیرون می‌روم
و شب #پیرُ فرسوده باز می‌گردم
و باز همان چرخه ادامه دارد.
دارم در کمالِ #بی‌خیالی و #آرامش،
زندگی‌ام را می‌کنم.
و همچنان با #قدرت #قدم برمی‌دارم.

#انجمن‌چهره‌سان‌مشیانه
@chehrehsanmashianehart

#عشق آهوی تیز پایی شد و #من
#ببر بی‌حرکت پتوهایم
خشمگین نیستم که تا امروز
نرسیدم به #آرزوهایم.

#شعر را.....
#عشق را.....
#مکاشفه را.....
#همه را.....
از نداشتن دارم.

شاعر: #یاسرقنبرلو

#انجمن‌چهره‌سان‌مشیانه
@chehrehsanmashianehart