🔳⭕️من نقی معمولی‌ام تو چطور؟
دکتر مجتبی لشکربلوکی
سریال پایتخت در حال پخش شدن از تلویزیون است و من به «نقی» فکر می‌کنم. چقدر این نقی آشناست و چقدر فامیلی هوشمندانه‌ای دارد: «معمولی». او یک کاراکتر خاص نیست. معدل و میانگین جامعه ماست. نقی معمولی یعنی من و یعنی تو. چرا چنین چیزی می‌گویم؟ به نقاط شباهت نقی معمولی به میانگین جامعه ایرانی دقت کنید:
نقی معمولی راجع به همه چیز اظهار نظر می‌کند. تا حالا چنین دیالوگی از او نشنیده‌‌ایم: من نمی‌دانم باید فکر کنم. نقی معمولی جهان کوچکی دارد یعنی وقتی راننده نماینده مجلس می‌شود طوری رفتار می‌کند که نماینده مازندران در پارلمان است و نماینده پارلمان در مازندران! روی ماشینش پرچم ایران می‌گذارد مانند ماشین روسای جمهور و کلت و هفت تیر به کمر می‌بنندد.
نقی معمولی اعتماد بنفس دارد در سطح لالیگا. نقی پارتی بازی می‌کند؛ از همسرش می‌خواهد که خبر بازگشت وی را از حج در اخبار استانی بگوید! حالا اگر نمی‌تواند در مشروح اخبار دست کم در خلاصه اخبار!
نقی معمولی می‌خواهد همیشه بالا باشد: از اصرار بر هِد فامیل بودن تا سرگروه شدن در تمرین قبل از رفتن به حج.
نقی معمولی راحت دروغ می‌گوید! حتی برای رفتن به خانه خدا هم دروغ می‌گوید آن هم دقیقا شب قبل از رفتن! نقی معمولی کتاب نمی‌خواند! همین! خیلی ساده!
و از همه مهم‌تر؛ نقی معمولی خود تعمیم یافته ندارد. راجع به این بیشتر صحبت می‌کنم.
البته نقی معمولی ويژگی‌های مثبت نیز دارد:
🔹 خانواده دوست است.
🔹 به بزرگ‌ترها احترام می‌گذارد.
🔹 گاهی اوقات رفتار اخلاقی و جوانمردانه دارد.
🔹 زحمت‌کش و جنگنده است برای خانواده‌اش می‌جنگد.
🔹 روی خانواده اش تعصب خاصی دارد.
دیدید؟ نقی معمولی نماد جامعه ایرانی است. معدل و میانگین جامعه ماست. بسیار شبیه به من و تو.
☑️تجویز راهبردی:
از میان همه مختصات نقی معمولی، یا به عبارت بهتر از میان همه مختصات خودم و شما می‌خواهم به مساله عدم شکل‌گیری «خود تعمیم یافته» اشاره کنم.
مقصود فراستخواه، جامعه پژوه معاصر ما معتقد است: توسعه یافتگی محصول نوعی آگاهی میان فردی و فرافردی است. یا به تعبیر من توسعه حاصل وجود «خودِ تعمیم یافته» است. بگذارید مثالی بزنم: وقتی درک می‌کنم علاوه بر من و خانواده من، افراد دیگری نیز در این مجتمع آپارتمانی زندگی می‌کنند. از آن لحظه به بعد همانطور که حواسم به خودم و خانواده‌ام است، ملاحظه همه ساکنان آپارتمان را می‌کنم. اینجاست که به خود تعمیم یافته رسیده‌ام. نحوه رفت‌و‌آمد و صدا و استفاده از فضای مجتمع مسکونی، به نحوی خواهد بود که دیگران را هر لحظه در کنار خودم می‌بینیم.
در خود محدود، من به عنوان پدر فقط فرزندم را به خاطر نسبت خونی، مورد توجه قرار می‌دهم ولی در خود تعمیم یافته، همسایه و همشهری را صاحب حق وحقوق می‌دانم و دستیابی به خود تعمیم یافته حاصل تامل، تمرین و تجربه است.
پس سه پیشنهاد دارم:
✅ برای تامل: کتاب خودمداری ایرانیان را بخوانیم.
✅ برای تمرین: یک ماه تمرین کنیم که خانواده دیگران را خانواده خود بپنداریم. آنگاه آیا همان رفتاری را می‌کنیم که با وی می‌کنیم؟
✅ برای تجربه: به گونه‌ای رفتار کنیم که برای نسل بعدی یک الگوی متفاوت رفتاری باشیم. آدم‌ها بر اساس تجربه زیسته‌شان می‌آموزند که چه کاری خوب است و چه کاری بد. بحران کرونا زمان بسیار مناسبی است برای تجربه خود تعمیم یافته. یعنی درک کنم که هر رفتار ساده می‌تواند باعث مرگ دیگری شود.
فقط همین را بگویم که این خود تعمیم یافته بسیار مهم است: ما همیشه از خویشاوندگرایی و پارتی‌بازی می‌نالیم. همیشه می‌شنویم که در کشور امکان اجماع نظر وجود ندارد. از قبیله سالاری و قوم‌گرایی گله می‌کنیم. از اینکه دموکراسی در ایران شکل نمی‌گیرد ناراحتیم. یکی از مهم‌ترین بلوک‌های سازنده فرآیند توسعه یافتگی (اجماع نظر، دموکراسی، شایسته سالاری) دستیابی به این خود تعمیم یافته است. تا من تو را درک نکنم و تا تو من را نفهمی و تا به من تعمیم یافته نرسیم توسعه دشوار خواهد بود. البته توسعه یافتگی شروط دیگری نیز دارد و من منکر نقش نظام کشورداری و ... نیستم.
در سریال پایتخت همای سعادت همنشین نقی معمولی است اما در دنیای واقعی همای سعادت (توسعه یافتگی) روی دوش نقی معمولی (من و تو) نخواهد نشست. باید از خودمداری به دیگرفهمی و دگرپذیری مهاجرت کنیم. همه ما یک خانواده بزرگ داریم به نام ایران و خانواده‌ای بزرگ‌تر به گستردگی جهان.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#انسانیت_آرمان_خشونت_سانسور
@chehrehsanmashianehart
دکتر مجتبی لشکربلوکی
سریال پایتخت در حال پخش شدن از تلویزیون است و من به «نقی» فکر می‌کنم. چقدر این نقی آشناست و چقدر فامیلی هوشمندانه‌ای دارد: «معمولی». او یک کاراکتر خاص نیست. معدل و میانگین جامعه ماست. نقی معمولی یعنی من و یعنی تو. چرا چنین چیزی می‌گویم؟ به نقاط شباهت نقی معمولی به میانگین جامعه ایرانی دقت کنید:
نقی معمولی راجع به همه چیز اظهار نظر می‌کند. تا حالا چنین دیالوگی از او نشنیده‌‌ایم: من نمی‌دانم باید فکر کنم. نقی معمولی جهان کوچکی دارد یعنی وقتی راننده نماینده مجلس می‌شود طوری رفتار می‌کند که نماینده مازندران در پارلمان است و نماینده پارلمان در مازندران! روی ماشینش پرچم ایران می‌گذارد مانند ماشین روسای جمهور و کلت و هفت تیر به کمر می‌بنندد.
نقی معمولی اعتماد بنفس دارد در سطح لالیگا. نقی پارتی بازی می‌کند؛ از همسرش می‌خواهد که خبر بازگشت وی را از حج در اخبار استانی بگوید! حالا اگر نمی‌تواند در مشروح اخبار دست کم در خلاصه اخبار!
نقی معمولی می‌خواهد همیشه بالا باشد: از اصرار بر هِد فامیل بودن تا سرگروه شدن در تمرین قبل از رفتن به حج.
نقی معمولی راحت دروغ می‌گوید! حتی برای رفتن به خانه خدا هم دروغ می‌گوید آن هم دقیقا شب قبل از رفتن! نقی معمولی کتاب نمی‌خواند! همین! خیلی ساده!
و از همه مهم‌تر؛ نقی معمولی خود تعمیم یافته ندارد. راجع به این بیشتر صحبت می‌کنم.
البته نقی معمولی ويژگی‌های مثبت نیز دارد:
🔹 خانواده دوست است.
🔹 به بزرگ‌ترها احترام می‌گذارد.
🔹 گاهی اوقات رفتار اخلاقی و جوانمردانه دارد.
🔹 زحمت‌کش و جنگنده است برای خانواده‌اش می‌جنگد.
🔹 روی خانواده اش تعصب خاصی دارد.
دیدید؟ نقی معمولی نماد جامعه ایرانی است. معدل و میانگین جامعه ماست. بسیار شبیه به من و تو.
☑️تجویز راهبردی:
از میان همه مختصات نقی معمولی، یا به عبارت بهتر از میان همه مختصات خودم و شما می‌خواهم به مساله عدم شکل‌گیری «خود تعمیم یافته» اشاره کنم.
مقصود فراستخواه، جامعه پژوه معاصر ما معتقد است: توسعه یافتگی محصول نوعی آگاهی میان فردی و فرافردی است. یا به تعبیر من توسعه حاصل وجود «خودِ تعمیم یافته» است. بگذارید مثالی بزنم: وقتی درک می‌کنم علاوه بر من و خانواده من، افراد دیگری نیز در این مجتمع آپارتمانی زندگی می‌کنند. از آن لحظه به بعد همانطور که حواسم به خودم و خانواده‌ام است، ملاحظه همه ساکنان آپارتمان را می‌کنم. اینجاست که به خود تعمیم یافته رسیده‌ام. نحوه رفت‌و‌آمد و صدا و استفاده از فضای مجتمع مسکونی، به نحوی خواهد بود که دیگران را هر لحظه در کنار خودم می‌بینیم.
در خود محدود، من به عنوان پدر فقط فرزندم را به خاطر نسبت خونی، مورد توجه قرار می‌دهم ولی در خود تعمیم یافته، همسایه و همشهری را صاحب حق وحقوق می‌دانم و دستیابی به خود تعمیم یافته حاصل تامل، تمرین و تجربه است.
پس سه پیشنهاد دارم:
✅ برای تامل: کتاب خودمداری ایرانیان را بخوانیم.
✅ برای تمرین: یک ماه تمرین کنیم که خانواده دیگران را خانواده خود بپنداریم. آنگاه آیا همان رفتاری را می‌کنیم که با وی می‌کنیم؟
✅ برای تجربه: به گونه‌ای رفتار کنیم که برای نسل بعدی یک الگوی متفاوت رفتاری باشیم. آدم‌ها بر اساس تجربه زیسته‌شان می‌آموزند که چه کاری خوب است و چه کاری بد. بحران کرونا زمان بسیار مناسبی است برای تجربه خود تعمیم یافته. یعنی درک کنم که هر رفتار ساده می‌تواند باعث مرگ دیگری شود.
فقط همین را بگویم که این خود تعمیم یافته بسیار مهم است: ما همیشه از خویشاوندگرایی و پارتی‌بازی می‌نالیم. همیشه می‌شنویم که در کشور امکان اجماع نظر وجود ندارد. از قبیله سالاری و قوم‌گرایی گله می‌کنیم. از اینکه دموکراسی در ایران شکل نمی‌گیرد ناراحتیم. یکی از مهم‌ترین بلوک‌های سازنده فرآیند توسعه یافتگی (اجماع نظر، دموکراسی، شایسته سالاری) دستیابی به این خود تعمیم یافته است. تا من تو را درک نکنم و تا تو من را نفهمی و تا به من تعمیم یافته نرسیم توسعه دشوار خواهد بود. البته توسعه یافتگی شروط دیگری نیز دارد و من منکر نقش نظام کشورداری و ... نیستم.
در سریال پایتخت همای سعادت همنشین نقی معمولی است اما در دنیای واقعی همای سعادت (توسعه یافتگی) روی دوش نقی معمولی (من و تو) نخواهد نشست. باید از خودمداری به دیگرفهمی و دگرپذیری مهاجرت کنیم. همه ما یک خانواده بزرگ داریم به نام ایران و خانواده‌ای بزرگ‌تر به گستردگی جهان.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#انسانیت_آرمان_خشونت_سانسور
@chehrehsanmashianehart
🔳⭕️ سال آزمون‌هاي سخت: تلخی نقد و شیرینی نسیه
محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي
⏰ زمان مطالعه: ۳ دقیقه
⭕️ سال ۱۳۹۸ هر وصفي که داشته باشد، سال آزمون‌هاي سخت حکمراني و جامعه ايراني هم هست.
🔹 سيلاب‌هاي ابتداي سال رخدادي طبيعي را پيش روي ما قرار دادند که مديريت آن به شدت فرابخشي و مستلزم يک حکمراني منسجم با انواعي از رويه‌هاي هماهنگ‌سازي ميان فعاليت‌هاي بخش دولتي و غيردولتي است.
🔹 دو بار تا مرز جنگ با آمريکا پيش رفتيم. ساقط شدن پهپاد آمريکايي و موشک‌باران عين‌الاسد بعد از شهادت سردار قاسم سليماني هر دو بسته به انتخاب‌هاي سياست‌مداران مي‌توانست به جنگ ختم شود.
🔹 ثمره چندين دهه حکمراني سياسي و اقتصادي کشور به يکباره در ماجراي گران شدن قيمت بنزين، شورش‌هاي شهري و کشته شدن صدها تن بروز و تجلي يافت.
🔹 ترکيب وضعيت تنش‌آميز سياست خارجي و اشتباه‌هاي سيستمي و انساني به ساقط شدن هواپيماي اوکرايني و جان باختن ۱۷۶ نفر انجاميد.
🔹 شهيد سردار قاسم سليماني ترور شد و علي‌رغم نمايش انسجامي که تشييع جنازه ايشان برانگيخت، کشته شدن ده‌ها نفر در مراسم خاکسپاري پيکرش در کرمان، درد بزرگي بود.
🔹 انتخابات با انواع نارضايتي اجتماعي و سياسي و با يکي از پايين‌ترين نرخ‌هاي مشارکت در تاريخ جمهوري اسلامي ايران برگزار شد.
🔹 در نهايت ويروس کرونا آمد تا همه کاستي‌هاي نظام حکمراني و جامعه‌اي که در يکصد سال گذشته ساخته شده است، به يکباره بيرون بريزد. حکمراني جزيره‌اي، بدون تجهيز کافي به نظام‌هاي مدرن مديريت مسائل پيچيده، کم‌اعتمادي اجتماعي، ضعف شديد نظام رسانه‌اي و چندين متغير کليدي حکمراني که در مقابل کرونا با چالش جدي مواجه شدند.
⭕️ رخدادهاي مثبت نيز بودند. مشارکت ملي عظيم و فعاليت زياد سمن‌ها در مديريت سيلاب، حضور ميليون‌ها نفر در تشييع جنازه يک سردار ايراني، همدلي يکپارچه و صميمانه ايرانيان با خانواده‌هاي قربانيان سقوط هواپيماي اوکرايني و تکريم کادر درماني بيمارستان‌ها و بالاخص تقديس پرستاران و احياي جايگاه و منزلت پزشکي و پرستاري در نگاه ايرانيان، همگي رخدادهاي مثبتي هستند، هر چند همه آن‌ها پس از بروز رخدادهاي تلخ تجربه شدند.
⭕️ سال آزمون‌هاي سخت، تلخي‌هاي نقد داشت و بسته به اين‌که نظام سياسي چگونه اين رخدادها را بازخواني کرده و نوع واکنش خود به آن‌ها را تعيين کند، مي‌توان شيريني‌هايي نيز داشته باشد که البته نسيه‌اند.
اميدوار بودن به کاسته شدن از تنش‌ها در سياست خارجي به نحوي که تحريم‌ها رفع شده و شرايط کم‌تنش پايداري بر سياست خارجي حاکم شود و رفع تحريم‌ها
بازسازي نهاد دولت به نحوي که احساس بي‌دولتي در جامعه از ميان برود و هم‌زمان حکمراني مبتني بر قانون ايجاد شود.
و اميد به اين‌که نظام سياسي درس‌هاي برآمده از مواجهه با بحران کرونا را درک کرده و براي واکنش مناسب به آن‌ها چاره‌انديشي کند، شيريني‌هايي هستند که هنوز نقد نشده‌اند و فقط اميد به آن‌ها وجود دارد.
⭕️ واقعيت اين است که همه رخدادهاي سال ۱۳۹۸ که در ابتدا به آن‌ها اشاره کردم، تلخ بوده و هنوز تلخي‌شان باقيست؛ اما تلخ‌تر اين است که جامعه احساس کند آن اميدهايي که شيريني‌هاي نسيه خواندم، هيچ‌گاه به واقعيت تبديل نشوند.
⭕️ سال ۱۳۹۸ از اين جهت، نقطه عطف و حساسي در تاريخ ايران خواهد شد. اگر حکمراني درس‌هاي ۱۳۹۸ درباره ضرورت اصلاح رويه‌ها را درک کرده و عزمي براي اعمال اصلاحات منجر به بهبود کيفيت حکومت داشته باشد، مردمان آينده ايران از سال ۱۳۹۸ هم‌چون بزنگاهي انباشته از تلخي‌ها ولي منجر به شيريني بهبود و اصلاح ياد خواهند کرد.
🌿 آرزو مي‌کنم احساسي شبيه به آنچه در دل عباس‌ميرزا بعد از شکست از سپاه روسيه پديد آمد در دل ما و حکمرانان هم پديد آيد. عباس ميرزا از سفير وقت فرانسه درباره چرايي پيشرفت غرب و عقب‌ماندگي ايرانيان پرسيد.
من اما آرزو مي‌کنم آن احساس به گونه‌اي پديد آيد که نظام حکمراني جدي از خودش بپرسد: «چرا ظرفيت حل مسأله‌مان اندک است؟» اگر در فرداي اين پرسش بي‌رحم، ميداني براي طرح پاسخ‌هاي بي‌پرده باز شده و شنيده شوند، ايران در جريان تاريخ از آزمون‌هاي سخت سال ۱۳۹۸ سربلند بيرون مي‌آيد.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#انسانیت_آرمان_خشونت_سانسور
#هم_خوب_کتاب_بخوانیم
#هم_کتاب_خوب_بخوانیم
@chehrehsanmashianehart
محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي
⏰ زمان مطالعه: ۳ دقیقه
⭕️ سال ۱۳۹۸ هر وصفي که داشته باشد، سال آزمون‌هاي سخت حکمراني و جامعه ايراني هم هست.
🔹 سيلاب‌هاي ابتداي سال رخدادي طبيعي را پيش روي ما قرار دادند که مديريت آن به شدت فرابخشي و مستلزم يک حکمراني منسجم با انواعي از رويه‌هاي هماهنگ‌سازي ميان فعاليت‌هاي بخش دولتي و غيردولتي است.
🔹 دو بار تا مرز جنگ با آمريکا پيش رفتيم. ساقط شدن پهپاد آمريکايي و موشک‌باران عين‌الاسد بعد از شهادت سردار قاسم سليماني هر دو بسته به انتخاب‌هاي سياست‌مداران مي‌توانست به جنگ ختم شود.
🔹 ثمره چندين دهه حکمراني سياسي و اقتصادي کشور به يکباره در ماجراي گران شدن قيمت بنزين، شورش‌هاي شهري و کشته شدن صدها تن بروز و تجلي يافت.
🔹 ترکيب وضعيت تنش‌آميز سياست خارجي و اشتباه‌هاي سيستمي و انساني به ساقط شدن هواپيماي اوکرايني و جان باختن ۱۷۶ نفر انجاميد.
🔹 شهيد سردار قاسم سليماني ترور شد و علي‌رغم نمايش انسجامي که تشييع جنازه ايشان برانگيخت، کشته شدن ده‌ها نفر در مراسم خاکسپاري پيکرش در کرمان، درد بزرگي بود.
🔹 انتخابات با انواع نارضايتي اجتماعي و سياسي و با يکي از پايين‌ترين نرخ‌هاي مشارکت در تاريخ جمهوري اسلامي ايران برگزار شد.
🔹 در نهايت ويروس کرونا آمد تا همه کاستي‌هاي نظام حکمراني و جامعه‌اي که در يکصد سال گذشته ساخته شده است، به يکباره بيرون بريزد. حکمراني جزيره‌اي، بدون تجهيز کافي به نظام‌هاي مدرن مديريت مسائل پيچيده، کم‌اعتمادي اجتماعي، ضعف شديد نظام رسانه‌اي و چندين متغير کليدي حکمراني که در مقابل کرونا با چالش جدي مواجه شدند.
⭕️ رخدادهاي مثبت نيز بودند. مشارکت ملي عظيم و فعاليت زياد سمن‌ها در مديريت سيلاب، حضور ميليون‌ها نفر در تشييع جنازه يک سردار ايراني، همدلي يکپارچه و صميمانه ايرانيان با خانواده‌هاي قربانيان سقوط هواپيماي اوکرايني و تکريم کادر درماني بيمارستان‌ها و بالاخص تقديس پرستاران و احياي جايگاه و منزلت پزشکي و پرستاري در نگاه ايرانيان، همگي رخدادهاي مثبتي هستند، هر چند همه آن‌ها پس از بروز رخدادهاي تلخ تجربه شدند.
⭕️ سال آزمون‌هاي سخت، تلخي‌هاي نقد داشت و بسته به اين‌که نظام سياسي چگونه اين رخدادها را بازخواني کرده و نوع واکنش خود به آن‌ها را تعيين کند، مي‌توان شيريني‌هايي نيز داشته باشد که البته نسيه‌اند.
اميدوار بودن به کاسته شدن از تنش‌ها در سياست خارجي به نحوي که تحريم‌ها رفع شده و شرايط کم‌تنش پايداري بر سياست خارجي حاکم شود و رفع تحريم‌ها
بازسازي نهاد دولت به نحوي که احساس بي‌دولتي در جامعه از ميان برود و هم‌زمان حکمراني مبتني بر قانون ايجاد شود.
و اميد به اين‌که نظام سياسي درس‌هاي برآمده از مواجهه با بحران کرونا را درک کرده و براي واکنش مناسب به آن‌ها چاره‌انديشي کند، شيريني‌هايي هستند که هنوز نقد نشده‌اند و فقط اميد به آن‌ها وجود دارد.
⭕️ واقعيت اين است که همه رخدادهاي سال ۱۳۹۸ که در ابتدا به آن‌ها اشاره کردم، تلخ بوده و هنوز تلخي‌شان باقيست؛ اما تلخ‌تر اين است که جامعه احساس کند آن اميدهايي که شيريني‌هاي نسيه خواندم، هيچ‌گاه به واقعيت تبديل نشوند.
⭕️ سال ۱۳۹۸ از اين جهت، نقطه عطف و حساسي در تاريخ ايران خواهد شد. اگر حکمراني درس‌هاي ۱۳۹۸ درباره ضرورت اصلاح رويه‌ها را درک کرده و عزمي براي اعمال اصلاحات منجر به بهبود کيفيت حکومت داشته باشد، مردمان آينده ايران از سال ۱۳۹۸ هم‌چون بزنگاهي انباشته از تلخي‌ها ولي منجر به شيريني بهبود و اصلاح ياد خواهند کرد.
🌿 آرزو مي‌کنم احساسي شبيه به آنچه در دل عباس‌ميرزا بعد از شکست از سپاه روسيه پديد آمد در دل ما و حکمرانان هم پديد آيد. عباس ميرزا از سفير وقت فرانسه درباره چرايي پيشرفت غرب و عقب‌ماندگي ايرانيان پرسيد.
من اما آرزو مي‌کنم آن احساس به گونه‌اي پديد آيد که نظام حکمراني جدي از خودش بپرسد: «چرا ظرفيت حل مسأله‌مان اندک است؟» اگر در فرداي اين پرسش بي‌رحم، ميداني براي طرح پاسخ‌هاي بي‌پرده باز شده و شنيده شوند، ايران در جريان تاريخ از آزمون‌هاي سخت سال ۱۳۹۸ سربلند بيرون مي‌آيد.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#انسانیت_آرمان_خشونت_سانسور
#هم_خوب_کتاب_بخوانیم
#هم_کتاب_خوب_بخوانیم
@chehrehsanmashianehart
🔳⭕️ از خانه‌نشینی اجباری تا توسعه شخصی
علی سرزعیم
⏰ زمان مطالعه: ۵ دقیقه
دکتر عبدالکریم سروش زمانی برای یکی از دوستانش که بچه‌دار شده بوده کتاب کیمیای سعادت را هدیه می‌برد. خود آن شخص نقل کرده که پس از چندی همسرش به او گفته که تو را چه می‌شود که قدری عوض شده‌ای؟ او متوجه شد که از وقتی شروع به خواندن کتاب کیمیای سعادت کرده آرام آرام رفتار و منشش تغییر کرده و این تغییرات تدریجی از یک جایی به بعد برای همسرش محسوس شده است.
⭕️ این روزها که بخشی از جامعه ما به ناگزیر خانه‌نشین شده‌اند و اخبار منفی ناشی از مرگ‌ومیر و بیماری پیوسته از رسانه‌های رسمی و غیررسمی پخش می‌شود، روح آدمی در معرض فشار قرار می‌گیرد. بمباران تبلیغاتی در این زمینه در کنار ترس طبیعی از دشمن نادیده‌ای چون یک ویروس، آدمیان را به مرز جنون، هراس، افسردگی و احیانا عجز می‌کشاند. در برابر چنین وضعیتی، چه باید کرد؟
می‌توان خود را تسلیم محیط تنش‌زا نمود و آثار منفی آن را بر روح و جان خریدار شد. در مقابل می‌توان به جای انفعال، رویکرد فعالی پیشه کرد و برنامه‌ای برای این روزهای خود تدارک دید و تهدید موجود را به فرصتی برای توسعه شخصی تبدیل کرد.
تردیدی نیست که توسعه، نیازمند شخصیت‌های توسعه‌یافته است و کتاب خواندن راهی برای توسعه شخصی است.
⭕️ بسیاری از ما به طور روزمره چنان درگیر امور اجرایی هر روزه هستیم که هیچ وقت فراغت مطلوب برای برخی کارها مهم اما غیرفوری را نداشته‌ایم. این ایام فرصتی است تا همه این کارها مهم اما غیرفوری که همواره فدای کارهای فوری اما غیرمهم شده است را در دستور کار خود قرار دهیم و به قدر مقدور به تحقق آن‌ها بپردازیم. معمولاً بخشی از این کارهایی که همیشه به تعویق افتاده‌اند ناظر به امور مربوط به توسعه شخصی و خودشکوفایی است.
همه ما اذعان داریم که بسیاری از اموری که برای شهروندی در جهان پیچیده امروز لازم است را در نظام آموزشی نیاموخته‌ایم. مثلا
🔹 روانشناسی رشد را که برای شناخت اقتضائات سنی فرزندان‌مان، پدران و مادران پیرمان و خودمان لازم است هیچ گاه به طور جدی نخوانده‌ایم و جایی نیز به ما آن‌ها را آموزش نداده‌اند. کتاب‌های کنترل خشم و روانشناسی شخصیت را که همیشه کنار گذاشته بودیم تا در یک وقت مناسب بخوانیم. یادمان باشد که الان آن وقت مناسب شده است!
🔹 فنون مدیریت (مذاکره، مهارت ارتباطات و اقناع، رهبری و هنر اداره نیروی انسانی و ...) را که برای مدیریت بهتر سازمانی که در آن کار می‌کنیم و مجموعه‌ای که بر آن نظارت داریم را فرصت نکرده‌ایم کسب کنیم. الان که کسب‌وکارها خوابیده فرصتش را داریم.
🔹 کتاب‌های تاریخ برای فهم آنچه در تاریخ کشور خودمان و جهان گذشته است. شاید همیشه از کنار کتاب‌های تاریخ تمدن ویل دورانت گذشته باشیم و در عین حسرت‌خوردن به نخواندن آن، نداشتن وقت مناسب را علت آن دانسته‌ایم و این‌گونه خود را تسلی داده باشیم. شاید خیلی وقت‌ها اسم ناپلئون، مائو، بیسمارک، شاه عباس صفوی و ... را شنیده باشیم اما هنوز ندانیم که واقعا این‌ها که بودند و چه کردند.
🔹 به عنوان یک شهروند جهانی اسامی تولستوی، داستایوفسکی، ویکتور هوگو، ... را شنیده‌ایم اما هیچ وقت امور جاری و مسئولیت‌های تمام‌نشدنی نگذاشته تا واقعا بفهمیم که این‌ها چه کردند که تا این حد نامشان پرآوازه شده است. خوشبختانه یا بدبختانه آن فوریت‌های بیرونی فعلا متوقف شده و دیگر عذری برای این ندانستن نداریم. می‌توانیم خود را به جاذبه بی‌مانند داستان‌های بزرگ تاریخ بسپاریم.
🔹 به عنوان یک ایرانی همیشه شنیده‌ایم که پنج شاعر بزرگ ایران حافظ، سعدی، مولوی، فردوسی و نظامی هستند اما کتاب‌های آن‌ها را جز معدود اشعاری هیچ وقت نخوانده و نشینده‌ایم. اینک فرصت مغتنمی است که یکی از کتاب‌های آن‌ها را برگیریم و از ابتدا تا انتها بخوانیم.
✅ پیشنهاد و توصیه مشفقانه من آنست که در مصاحبت با یکی از بزرگان تاریخ بشر قرار گیریم. کتاب‌های بزرگانی چون مولوی، غزالی، نیچه، امیرالمومنین حضرت علی و بودا مانند کتاب‌های تاریخ یا داستان نیست که یک بار دستمان بگیریم و از اول تا به آخر بخوانیم. فهم این کتاب‌ها و لذت بردن از آن‌ها نیازمند چیزی بیش از خواندن است یعنی نیازمند نوعی همدلی، صبوری و خضوع برای پذیرش کلام هستند. این کتاب‌ها و مولفانشان آنقدر بزرگ هستند که آدمی را به کام خود می‌کشند و وقتی آدمی با آن‌ها همنشین می‌شود چه بخواهد و چه نخواهد قدری آرام می‌شود، در درون خود فرو می‌رود، از جهان بیرون منعزل می‌شود (و چه بهتر در این ایام!) و به تدریج شخصیتش دستخوش تغییراتی مطلوب می‌گردد. اگر دوست دارید روحتان ارتقا یابد و شخصیت‌تان ارتقا پیدا کند چنین فرصت همنشینی را از دست ندهید. شاید دیگر در بقیه عمر چنین فرصتی را نیابید.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#هم_خوب_کتاب_بخوانیم
#هم_کتاب_خوب_بخوانیم
@chehrehsanmashianehart
علی سرزعیم
⏰ زمان مطالعه: ۵ دقیقه
دکتر عبدالکریم سروش زمانی برای یکی از دوستانش که بچه‌دار شده بوده کتاب کیمیای سعادت را هدیه می‌برد. خود آن شخص نقل کرده که پس از چندی همسرش به او گفته که تو را چه می‌شود که قدری عوض شده‌ای؟ او متوجه شد که از وقتی شروع به خواندن کتاب کیمیای سعادت کرده آرام آرام رفتار و منشش تغییر کرده و این تغییرات تدریجی از یک جایی به بعد برای همسرش محسوس شده است.
⭕️ این روزها که بخشی از جامعه ما به ناگزیر خانه‌نشین شده‌اند و اخبار منفی ناشی از مرگ‌ومیر و بیماری پیوسته از رسانه‌های رسمی و غیررسمی پخش می‌شود، روح آدمی در معرض فشار قرار می‌گیرد. بمباران تبلیغاتی در این زمینه در کنار ترس طبیعی از دشمن نادیده‌ای چون یک ویروس، آدمیان را به مرز جنون، هراس، افسردگی و احیانا عجز می‌کشاند. در برابر چنین وضعیتی، چه باید کرد؟
می‌توان خود را تسلیم محیط تنش‌زا نمود و آثار منفی آن را بر روح و جان خریدار شد. در مقابل می‌توان به جای انفعال، رویکرد فعالی پیشه کرد و برنامه‌ای برای این روزهای خود تدارک دید و تهدید موجود را به فرصتی برای توسعه شخصی تبدیل کرد.
تردیدی نیست که توسعه، نیازمند شخصیت‌های توسعه‌یافته است و کتاب خواندن راهی برای توسعه شخصی است.
⭕️ بسیاری از ما به طور روزمره چنان درگیر امور اجرایی هر روزه هستیم که هیچ وقت فراغت مطلوب برای برخی کارها مهم اما غیرفوری را نداشته‌ایم. این ایام فرصتی است تا همه این کارها مهم اما غیرفوری که همواره فدای کارهای فوری اما غیرمهم شده است را در دستور کار خود قرار دهیم و به قدر مقدور به تحقق آن‌ها بپردازیم. معمولاً بخشی از این کارهایی که همیشه به تعویق افتاده‌اند ناظر به امور مربوط به توسعه شخصی و خودشکوفایی است.
همه ما اذعان داریم که بسیاری از اموری که برای شهروندی در جهان پیچیده امروز لازم است را در نظام آموزشی نیاموخته‌ایم. مثلا
🔹 روانشناسی رشد را که برای شناخت اقتضائات سنی فرزندان‌مان، پدران و مادران پیرمان و خودمان لازم است هیچ گاه به طور جدی نخوانده‌ایم و جایی نیز به ما آن‌ها را آموزش نداده‌اند. کتاب‌های کنترل خشم و روانشناسی شخصیت را که همیشه کنار گذاشته بودیم تا در یک وقت مناسب بخوانیم. یادمان باشد که الان آن وقت مناسب شده است!
🔹 فنون مدیریت (مذاکره، مهارت ارتباطات و اقناع، رهبری و هنر اداره نیروی انسانی و ...) را که برای مدیریت بهتر سازمانی که در آن کار می‌کنیم و مجموعه‌ای که بر آن نظارت داریم را فرصت نکرده‌ایم کسب کنیم. الان که کسب‌وکارها خوابیده فرصتش را داریم.
🔹 کتاب‌های تاریخ برای فهم آنچه در تاریخ کشور خودمان و جهان گذشته است. شاید همیشه از کنار کتاب‌های تاریخ تمدن ویل دورانت گذشته باشیم و در عین حسرت‌خوردن به نخواندن آن، نداشتن وقت مناسب را علت آن دانسته‌ایم و این‌گونه خود را تسلی داده باشیم. شاید خیلی وقت‌ها اسم ناپلئون، مائو، بیسمارک، شاه عباس صفوی و ... را شنیده باشیم اما هنوز ندانیم که واقعا این‌ها که بودند و چه کردند.
🔹 به عنوان یک شهروند جهانی اسامی تولستوی، داستایوفسکی، ویکتور هوگو، ... را شنیده‌ایم اما هیچ وقت امور جاری و مسئولیت‌های تمام‌نشدنی نگذاشته تا واقعا بفهمیم که این‌ها چه کردند که تا این حد نامشان پرآوازه شده است. خوشبختانه یا بدبختانه آن فوریت‌های بیرونی فعلا متوقف شده و دیگر عذری برای این ندانستن نداریم. می‌توانیم خود را به جاذبه بی‌مانند داستان‌های بزرگ تاریخ بسپاریم.
🔹 به عنوان یک ایرانی همیشه شنیده‌ایم که پنج شاعر بزرگ ایران حافظ، سعدی، مولوی، فردوسی و نظامی هستند اما کتاب‌های آن‌ها را جز معدود اشعاری هیچ وقت نخوانده و نشینده‌ایم. اینک فرصت مغتنمی است که یکی از کتاب‌های آن‌ها را برگیریم و از ابتدا تا انتها بخوانیم.
✅ پیشنهاد و توصیه مشفقانه من آنست که در مصاحبت با یکی از بزرگان تاریخ بشر قرار گیریم. کتاب‌های بزرگانی چون مولوی، غزالی، نیچه، امیرالمومنین حضرت علی و بودا مانند کتاب‌های تاریخ یا داستان نیست که یک بار دستمان بگیریم و از اول تا به آخر بخوانیم. فهم این کتاب‌ها و لذت بردن از آن‌ها نیازمند چیزی بیش از خواندن است یعنی نیازمند نوعی همدلی، صبوری و خضوع برای پذیرش کلام هستند. این کتاب‌ها و مولفانشان آنقدر بزرگ هستند که آدمی را به کام خود می‌کشند و وقتی آدمی با آن‌ها همنشین می‌شود چه بخواهد و چه نخواهد قدری آرام می‌شود، در درون خود فرو می‌رود، از جهان بیرون منعزل می‌شود (و چه بهتر در این ایام!) و به تدریج شخصیتش دستخوش تغییراتی مطلوب می‌گردد. اگر دوست دارید روحتان ارتقا یابد و شخصیت‌تان ارتقا پیدا کند چنین فرصت همنشینی را از دست ندهید. شاید دیگر در بقیه عمر چنین فرصتی را نیابید.
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#هم_خوب_کتاب_بخوانیم
#هم_کتاب_خوب_بخوانیم
@chehrehsanmashianehart
✅♦️ روزی به نام تئاتر در میان دشواری این روزها
▫️ دکتر نیرە مردی- صدای آزادی: بە درستی گفتەاند کە: "زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست/ هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود/ صحنه پیوسته به جاست/ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد". در میان این روزهای جنگ جهانی بیماری ، گاهی مناسبت ها کمرنگ و فراموش می شوند و چه بسا این در باره مهجورترین ها بیشتر صدق می کند . ۲۷ مارس مصادف با ۷ فروردین روز جهانی تئاتر است.
▫️روزی که برای توجه جامعه به قداست و ارزش تئاتر نامگذاری شده است هر چند که شاید در سبد نیازهای بسیاری از مردم ایران نباشد! اما این روز بهانه ایست برای بازنگری دوباره به جایگاه ارزشمند اما کمرنگ شده تئاتر در فرهنگستان غنی سرزمینی که خود را مهد فرهنگ و تمدن می داند و دارای پیشینه ای از انواع آئین ها و نمایش های اصیل ایرانی است که خود گواه سرمایه گرانبهای فرهنگی آن است.
▫️تئاتر قدمتی به بلندای تاریخ بشر دارد و پیدایش آن به ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. تئاتر زبان مادری هنرهاست و صد افسوس اگر این زبان مادری مورد بی مهری و غفلت قرار گیرد.
▫️در این میدان جنگ و ستیز با بیماری (ویروس کرونا) که همه ابعاد زندگی انسان را در جهان تحت تأثیر قرار داده است تئاتر نیز از گزند این ویروس بی نصیب نبوده است و چراغ آن به ناچار به حالت خاموش درآمده است اما هنرمندان تئاتر همچنان از طریق فضای مجازی در حال تولید شکل هایی دیگر از تئاتر، ایجاد انگیزه و امید دادن و همدلی با مردم هستند چرا که ایمان دارند تئاتر نه تنها درس زندگیست بلکه خود زندگی نیز هست.
▫️تئاتر از زنده ترین هنرهاست هنری که در یک لحظه اتفاق می افتد و پایان می یابد اما اندیشه و اثری بر جایی می گذارد که پایانی ندارد. تئاتر صریح ترین و صادقانه ترین هنر دنیاست و به مردم می آموزد که تنها نگاه نکنند بلکه خوب ببینند چرا که به صورت زنده ، پرده از رازهای زندگی برمی داردو دریچه ای رو به شناخت ، آگاهی و اندیشه ورزی به روی انسان باز می کند .
▫️تاریخ سرشار از صحنه های مبارزه و ستیز بشر در برابر بلایا و رنج ها و سختی هاست اما در نهایت همواره نیکی و نور و دانایی پیروز میدان بوده است و چه جایگاهی با شکوهتر از صحنه تئاتر می تواند این جلوه از اقتدار آدمی را به نمایش در آورد.
▫️ شادباش این روز خجسته بماند به روزی که از رنج این بیماری رهایی یابیم و جشن سلامتی جهان و پیروزی مان را بر روی صحنه زیبای تئاتر برگزار کنیم.
https://t.me/chehrehsanmashianehart
#کرماشانیها_مطالبه_گر_باشیم
♦️https://t.me/wsedayeazadi
▫️ دکتر نیرە مردی- صدای آزادی: بە درستی گفتەاند کە: "زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست/ هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود/ صحنه پیوسته به جاست/ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد". در میان این روزهای جنگ جهانی بیماری ، گاهی مناسبت ها کمرنگ و فراموش می شوند و چه بسا این در باره مهجورترین ها بیشتر صدق می کند . ۲۷ مارس مصادف با ۷ فروردین روز جهانی تئاتر است.
▫️روزی که برای توجه جامعه به قداست و ارزش تئاتر نامگذاری شده است هر چند که شاید در سبد نیازهای بسیاری از مردم ایران نباشد! اما این روز بهانه ایست برای بازنگری دوباره به جایگاه ارزشمند اما کمرنگ شده تئاتر در فرهنگستان غنی سرزمینی که خود را مهد فرهنگ و تمدن می داند و دارای پیشینه ای از انواع آئین ها و نمایش های اصیل ایرانی است که خود گواه سرمایه گرانبهای فرهنگی آن است.
▫️تئاتر قدمتی به بلندای تاریخ بشر دارد و پیدایش آن به ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. تئاتر زبان مادری هنرهاست و صد افسوس اگر این زبان مادری مورد بی مهری و غفلت قرار گیرد.
▫️در این میدان جنگ و ستیز با بیماری (ویروس کرونا) که همه ابعاد زندگی انسان را در جهان تحت تأثیر قرار داده است تئاتر نیز از گزند این ویروس بی نصیب نبوده است و چراغ آن به ناچار به حالت خاموش درآمده است اما هنرمندان تئاتر همچنان از طریق فضای مجازی در حال تولید شکل هایی دیگر از تئاتر، ایجاد انگیزه و امید دادن و همدلی با مردم هستند چرا که ایمان دارند تئاتر نه تنها درس زندگیست بلکه خود زندگی نیز هست.
▫️تئاتر از زنده ترین هنرهاست هنری که در یک لحظه اتفاق می افتد و پایان می یابد اما اندیشه و اثری بر جایی می گذارد که پایانی ندارد. تئاتر صریح ترین و صادقانه ترین هنر دنیاست و به مردم می آموزد که تنها نگاه نکنند بلکه خوب ببینند چرا که به صورت زنده ، پرده از رازهای زندگی برمی داردو دریچه ای رو به شناخت ، آگاهی و اندیشه ورزی به روی انسان باز می کند .
▫️تاریخ سرشار از صحنه های مبارزه و ستیز بشر در برابر بلایا و رنج ها و سختی هاست اما در نهایت همواره نیکی و نور و دانایی پیروز میدان بوده است و چه جایگاهی با شکوهتر از صحنه تئاتر می تواند این جلوه از اقتدار آدمی را به نمایش در آورد.
▫️ شادباش این روز خجسته بماند به روزی که از رنج این بیماری رهایی یابیم و جشن سلامتی جهان و پیروزی مان را بر روی صحنه زیبای تئاتر برگزار کنیم.
https://t.me/chehrehsanmashianehart
#کرماشانیها_مطالبه_گر_باشیم
♦️https://t.me/wsedayeazadi
Telegram
چهره‌سان مشیانه
تصویری از نخستین زن بدون گناه
جهت ارتباط با مدیر کانال و ارسال آثار خود به لینک و یا شماره زیر پیام بفرستید
@Koopisland
09352935958
جهت ارتباط با مدیر کانال و ارسال آثار خود به لینک و یا شماره زیر پیام بفرستید
@Koopisland
09352935958
#دکتر_مهدی_اسدی_تبار
گرافیست
ای کاش بیماری کرونا
به جای اون افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند
اون افرادی که شعور کمتری دارند رو درگیر میکرد
اینجوری دنیای قشنگ تری داشتیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart
گرافیست
ای کاش بیماری کرونا
به جای اون افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند
اون افرادی که شعور کمتری دارند رو درگیر میکرد
اینجوری دنیای قشنگ تری داشتیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جهان نیاز
به عشق دارد،
عشق زمین را شفا خواهد داد . . .!
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
به عشق دارد،
عشق زمین را شفا خواهد داد . . .!
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
🔳⭕️ ما همه باهم باشیم!
⭕️ می‌خواهم از خودمان به عنوان مردم و وظایف‌مان بگویم. اینکه به عنوان ملتی که انواع بحران‌ها و مصایب را تجربه کرده‌ایم و زخم‌های ناسوری هم بر روح و جان داریم که به نظر من بدترینش از بین رفتن اعتماد بوده است، حالا میان خودمان به عنوان مردم که آسیب‌پذیرترین بخش بحرانیم، چه تعاملات و رفتارهایی باید داشته باشیم.
اگر نتوانم که فرا دستان را خم بیاورم، جهان زیرین را به جان (حرکت) خواهم آورد.
- آنئید ویرژیل، کتاب هفتم، ۳۱۲
⭕️ انسان در موارد بسیاری قادر به تغییر یا بهبود دادن اوضاعی فراتر از توان خود نیست. این وضعیت گاهی برای یک اجتماع نیز رخ می‌دهد. این خوب است که فرد یا اجتماع در چنین مواردی آرمان خود را در وجدان فردی یا جمعی خود مرور یا بازآفرینی کند اما اگر این مساله به شکل وسواس‌گونه و در پی موانع و دشواری‌های متعدد همچنان ادامه یابد و تنها راه ممکن همان راهی تلقی شود که پیش‌تر با هزینه بسیار به ناکامی رسیده است و حاصلی جز افسردگی نخواهد داشت.
⭕️ هرکدام از ما می‌توانیم آن همدلی، انسجام، برنامه‌ریزی، شفقت، شفافیت و اعتمادی که فقدان آن در سطح مدیریت، سبب هراس کنونی ما در مواجهه با بحران کرونا شده است را بین خودمان و در واحد ملت ایجاد کنیم.
⭕️ چگونه؟
🔹 قرار نیست ما به هم دروغ بگوییم یا واقعیت بحرانی که با آن مواجهیم را کتمان کنیم اما در عین حال نباید در صحبت‌های خود در بین خویشاوندان یا کسانی که با آن‌ها هم صحبت می‌شویم دنیایی را تصویر کنیم که جز مرگ فرجامی ندارد. بحران کنونی پایان دنیا یا ما نیست بلکه بحرانی است مثل مابقی بحران‌هایی که بشر و حتی ملت ما درگذشته نیز تجربه کرده است با این تفاوت که دسترسی به اخبار حضور آن را سنگین‌تر کرده است اما به همان میزان امکان رفع آن نیز هست در عین حال حتی اگر با سوء مدیریت و پنهانکاری مواجهیم اما هنوز از نقش خود ما برای سرنوشتمان کم نشده است.
🔹 این دست ماست که وقتی صحبت از رعایت بهداشت فردی می‌شود، مسئولانه آن را رعایت کنیم. این ما هستیم که می‌توانیم به جای حرکت به سمت جاده‌های شمال یا جنوب و تسری بحران به دیگر نقاط در خانه‌های خود بمانیم و از سفر غیر ضروری اجتناب کنیم.
🔹 این ما هستیم که می‌توانیم به بیماران پیام رسای "قوی باش" بدهیم و بجای احتکار ماسک و مواد ضد عفونی کننده، امکان تهیه را برای دیگران هم فراهم کنیم. این ما هستیم که می‌توانیم از هراس‌هایی که سبب استرس بالاخص در کودکان می‌شود، بکاهیم. دروازه بانی خبر داشته باشیم. به کادر پزشکی، رانندگان آمبولانس و دیگر بخش‌های مرتبط که جان خود را در دست گرفته‌اند،خسته نباشید، بگوییم. این ما هستیم که می‌توانیم به هم یادآوری کنیم که "نترسید ما همه باهم هستیم "و ...
⭕️ داستانی واقعی :
داستان "فاویو چاوز" اهل پاراگوئه که وقتی به محل دپوی زباله‌ها در حاشیه پایتخت رفت، کودکانی را دید که حکومت و جامعه آنان را فراموش کرده است و جز رایحه عفن زباله هیچ نصیبی نبرده‌اند. فاویو موزیسین بود او نمیتوانست جهان بالا را تغییر بدهد اما جهان زیرین او بچه‌های فقیر و محیط عفن و هنر موسیقی‌اش بود. راهکار او برای بچه‌هایی که حتی اگر امکان خرید ساز هم بود نمی‌توانستند از ترس سارقان آن را به دست بگیرند، ساخت آلات موسیقی از همان مواد دورریختنی و آموزش آن در محیط خودش بود. او جهان پیرامون خود را تغییر و گروهی هنری را تشکیل داد که اکنون در سراسر جهان برنامه اجرا می‌کند و نه فقط بهبود وضعیت دیگر کودکان آن سامان را با درآمدی خوب فراهم که جوانه‌های بهبود را هم در دل آنان شکوفا کرده است.
ما هم می‌توانیم مثل فاویو چاوز باشیم. همیشه برای یاس و خشم ارتش مجهزی وجود دارد، شما نگران کمبود شمار آنان نباشید به سهم خود به اطرافیانتان در بحران کمک کنید تا دستپاچگی و نگرانی و بختک ترسی که دامانشان را گرفته است بیش از این وسعت پیدا نکند و دستکم به اندازه نگرانی کرونا، دلگرمی همراهی و محبت شما در روحشان اثر کند. ما خودمان باید به داد هم برسیم.
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
⭕️ می‌خواهم از خودمان به عنوان مردم و وظایف‌مان بگویم. اینکه به عنوان ملتی که انواع بحران‌ها و مصایب را تجربه کرده‌ایم و زخم‌های ناسوری هم بر روح و جان داریم که به نظر من بدترینش از بین رفتن اعتماد بوده است، حالا میان خودمان به عنوان مردم که آسیب‌پذیرترین بخش بحرانیم، چه تعاملات و رفتارهایی باید داشته باشیم.
اگر نتوانم که فرا دستان را خم بیاورم، جهان زیرین را به جان (حرکت) خواهم آورد.
- آنئید ویرژیل، کتاب هفتم، ۳۱۲
⭕️ انسان در موارد بسیاری قادر به تغییر یا بهبود دادن اوضاعی فراتر از توان خود نیست. این وضعیت گاهی برای یک اجتماع نیز رخ می‌دهد. این خوب است که فرد یا اجتماع در چنین مواردی آرمان خود را در وجدان فردی یا جمعی خود مرور یا بازآفرینی کند اما اگر این مساله به شکل وسواس‌گونه و در پی موانع و دشواری‌های متعدد همچنان ادامه یابد و تنها راه ممکن همان راهی تلقی شود که پیش‌تر با هزینه بسیار به ناکامی رسیده است و حاصلی جز افسردگی نخواهد داشت.
⭕️ هرکدام از ما می‌توانیم آن همدلی، انسجام، برنامه‌ریزی، شفقت، شفافیت و اعتمادی که فقدان آن در سطح مدیریت، سبب هراس کنونی ما در مواجهه با بحران کرونا شده است را بین خودمان و در واحد ملت ایجاد کنیم.
⭕️ چگونه؟
🔹 قرار نیست ما به هم دروغ بگوییم یا واقعیت بحرانی که با آن مواجهیم را کتمان کنیم اما در عین حال نباید در صحبت‌های خود در بین خویشاوندان یا کسانی که با آن‌ها هم صحبت می‌شویم دنیایی را تصویر کنیم که جز مرگ فرجامی ندارد. بحران کنونی پایان دنیا یا ما نیست بلکه بحرانی است مثل مابقی بحران‌هایی که بشر و حتی ملت ما درگذشته نیز تجربه کرده است با این تفاوت که دسترسی به اخبار حضور آن را سنگین‌تر کرده است اما به همان میزان امکان رفع آن نیز هست در عین حال حتی اگر با سوء مدیریت و پنهانکاری مواجهیم اما هنوز از نقش خود ما برای سرنوشتمان کم نشده است.
🔹 این دست ماست که وقتی صحبت از رعایت بهداشت فردی می‌شود، مسئولانه آن را رعایت کنیم. این ما هستیم که می‌توانیم به جای حرکت به سمت جاده‌های شمال یا جنوب و تسری بحران به دیگر نقاط در خانه‌های خود بمانیم و از سفر غیر ضروری اجتناب کنیم.
🔹 این ما هستیم که می‌توانیم به بیماران پیام رسای "قوی باش" بدهیم و بجای احتکار ماسک و مواد ضد عفونی کننده، امکان تهیه را برای دیگران هم فراهم کنیم. این ما هستیم که می‌توانیم از هراس‌هایی که سبب استرس بالاخص در کودکان می‌شود، بکاهیم. دروازه بانی خبر داشته باشیم. به کادر پزشکی، رانندگان آمبولانس و دیگر بخش‌های مرتبط که جان خود را در دست گرفته‌اند،خسته نباشید، بگوییم. این ما هستیم که می‌توانیم به هم یادآوری کنیم که "نترسید ما همه باهم هستیم "و ...
⭕️ داستانی واقعی :
داستان "فاویو چاوز" اهل پاراگوئه که وقتی به محل دپوی زباله‌ها در حاشیه پایتخت رفت، کودکانی را دید که حکومت و جامعه آنان را فراموش کرده است و جز رایحه عفن زباله هیچ نصیبی نبرده‌اند. فاویو موزیسین بود او نمیتوانست جهان بالا را تغییر بدهد اما جهان زیرین او بچه‌های فقیر و محیط عفن و هنر موسیقی‌اش بود. راهکار او برای بچه‌هایی که حتی اگر امکان خرید ساز هم بود نمی‌توانستند از ترس سارقان آن را به دست بگیرند، ساخت آلات موسیقی از همان مواد دورریختنی و آموزش آن در محیط خودش بود. او جهان پیرامون خود را تغییر و گروهی هنری را تشکیل داد که اکنون در سراسر جهان برنامه اجرا می‌کند و نه فقط بهبود وضعیت دیگر کودکان آن سامان را با درآمدی خوب فراهم که جوانه‌های بهبود را هم در دل آنان شکوفا کرده است.
ما هم می‌توانیم مثل فاویو چاوز باشیم. همیشه برای یاس و خشم ارتش مجهزی وجود دارد، شما نگران کمبود شمار آنان نباشید به سهم خود به اطرافیانتان در بحران کمک کنید تا دستپاچگی و نگرانی و بختک ترسی که دامانشان را گرفته است بیش از این وسعت پیدا نکند و دستکم به اندازه نگرانی کرونا، دلگرمی همراهی و محبت شما در روحشان اثر کند. ما خودمان باید به داد هم برسیم.
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
🔸تبریک به خانم راضیه رازقی عضو خانه کاریکاتور کرمانشاه برای چاپ اثرش در صفحه ۱۸ یکی از نشریات ترکیه
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#سید_پویا_امامی
طراح، کارگردان و بازیگر
ارسالی از اصفهان
104
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
طراح، کارگردان و بازیگر
ارسالی از اصفهان
104
#در_خانه_بمانیم
#ما_کرونا_را_شکست_میدهیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
#سازمانهای_مردم_نهاد
#جوامع_محلی
@chehrehsanmashianehart
Forwarded from .
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✨بهار امسال دستامان از هم دور و دلامان به هم نزدیکه
✨بهار امسال همه به فکر همدیگه ایم
✨این ویدیو صحبت های آقای سعید جمشیدی بازیگر تاتر و سینما و تلویزیون و رادیو،فعال فرهنگی و هنری هم استانی ،با شماست در مورد حال و هوا ی این روزها
✨به ای دغدغه های قشنگ احترام بذاریم و #در_خانه_بمانیم .
▫️▫️▫️▫️▫️
عضویت در کانال تلگرام رادیو کرمانشاه 👇🏻
@krmanshahradio
✨بهار امسال همه به فکر همدیگه ایم
✨این ویدیو صحبت های آقای سعید جمشیدی بازیگر تاتر و سینما و تلویزیون و رادیو،فعال فرهنگی و هنری هم استانی ،با شماست در مورد حال و هوا ی این روزها
✨به ای دغدغه های قشنگ احترام بذاریم و #در_خانه_بمانیم .
▫️▫️▫️▫️▫️
عضویت در کانال تلگرام رادیو کرمانشاه 👇🏻
@krmanshahradio