[ هابوکو–سانسوی، سه‌شو تویو، قرن ١۵ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«زندگی کوتاه است، و کس این به خاطر نسپارَد. آن‌که این به یاد آورَد، جنگ‌و‌جدل به پایان خواهد برد.»

دهاماپادا ‌| برگردان پیام یزدانجو، مهدی جواهریان

#فنجان_آن

[ زن با چتری آفتابی در باغ، پی‌یر–آگوست رنوآر، ١٨٧۵ ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«کسی که پابرهنه راه می‌رود، پا روی رُزها نمی‌گذارد.»

فکرهای اصلاح‌نشده | استانیسلاو یرژی‌لتس | امید مهرگان

#فنجان_آن

[ نقاشی شمارهٔ ٢، فرانتس کلاین، ١٩۴۵ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«ميان ناس و تنها، در خلوت مباش و فرد باش.»

– شمس تبریزی

#فنجان_آن

[ آفتاب در اتاقی خالی، ادوارد هاپر، ١٩۶٣ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«اگر بتوانی چیزی را در قالب کلمات بگویی، دلیلی برای نقاشی کردن وجود نخواهد داشت.»

– ادوارد هاپر

#فنجان_آن

[ توطئه، جیمز اِنسور، ١٨٩٠ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«گریز از مرگ دشوار نیست، گریز از بدی دشوار است، زیرا بدی تندتر از مرگ می‌دود.»

آپولوژی [دفاعیه‌ی سقراط] | افلاطون | محمدحسن لطفی

#فنجان_آن

[ پسربچه‌ها در قایقی کوچک، وینزلو هومر، ١٨٨٠ ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«چون راه ناهموار و طولانی است، آیا باید بیزار شوی از آواز چکاوک؟»

آن برونته | از «رد پای عشق در شعر زنان جهان» | گزیده و ترجمه #فریده_حسن‌زاده

#فنجان_آن

«آنها که به طول زندگی می‌اندیشند
می‌خواهند مدت بیشتری را به دنیا چسبیده باشند
آنها که به عرض زندگی می‌اندیشند
می‌خواهند با شدت بیشتری در آن تنیده باشند
من به ارتفاع زندگی می‌اندیشم
می‌خواهم جوری از فراز سر دنیا گذشته باشم
که ابر بر دشت می‌گذرد
ماه بر زمین
-با وقار-
-مرتفع-
می‌خواهم سبُک سفر کرده باشم و شادی‌آور
مثل قاصدک»

از کتاب در دست انتشار «دفتر یادداشت‌های بد» | #محمدمنصور_هاشمی
به انتخاب #حمیده_بحرینی

#فنجان_آن

[ –بی‌نام–، مارک روتکو، ١٩٧٠ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«آن‌که می‌داند، نمی‌گوید.»

— لائوزه

#فنجان_آن

[ اتومات، ادوارد هاپر، ١٩٢٧ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«تمام مصائب انسان برخاسته از ناتوانی او از تنها نشستن در اتاقی ساکت است.»

— بلز پاسکال

#فنجان_آن

[ سرگردان بر فراز دریای مه، کاسپار داوید فریدریش، ١٨١٨ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«خوشبختی یعنی توانایی شناختن خود، بدون هراس.»

— والتر بنیامین

#فنجان_آن

[ راز دوگانه، رنه ماگریت، ١٩٢٧ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«امید غریزه‌ای است که تنها ذهن استدلالی و معقول بشر می‌تواند آن را از بین ببرد.»

قدرت و جلال | گراهام گرین | هرمز عبداللهی

#فنجان_آن

[ سلف‌پرتره، ادوارد مونک، ۴٣-١٩۴٠ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«اگر کسی نداند که به کدام بندر کشتی می‌رانَد، هیچ بادی باد موافق نیست.»

– سِنِکا

#فنجان_آن

[ فیلسوف در حال تأمل، رامبرانت، ١۶٣٢ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«تنهایی خوب است، منتها به کسی احتیاج داری تا به او بگویی که تنهایی خوب است.»

– اونوره دو بالزاک

#فنجان_آن

[ طبیعت بی‌جان و جمجمه، میشل دو شامپانی، دههٔ ١۶۶٠ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«شما در آن‌چه می‌هراسید چون فانیان، و در آن‌چه بدان میل دارید چون فناناپذیران عمل می‌کنید.»

— سِنِکا

#فنجان_آن

[ ورق‌بازها، پُل سِزان، دههٔ ١٨٩٠ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«دوستی در لحظه‌ای متولد می‌شود که کسی به دیگری بگوید: ”راستی؟ تو هم؟ فکر می‌کردم فقط خودم این‌طورم.“»

– سی. اِس. لوییس

[#در_باب_دوستی ٢]
#فنجان_آن

[ علم و احسان، پابلو پیکاسو، ١٨٩٧ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«به نظرم وسوسه‌برانگیز است که وقتی تنها ابزارت یک چکش است، هرچیزی را میخ در نظر بگیری.»

— ابراهام مَزلو

#فنجان_آن

[ روز عظیم غضب او، جان مارتین، ١٨۵٣ ]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«خشونت حتی اهداف خودش را نیز نابود می‌کند»

– ویلیام هزلیت

[#در_باب_خشونت ١]
#فنجان_آن